CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    แล้วฉันก็เลือกที่จะรักผู้หญิง...ด้วยกัน (7){แตกประเด็นจาก L4572194}

    กลับมาต่อหลังจากที่ฉันเวทนาตัวเองในกระจก

    ตอนนั้นฉันคิดแค่ว่า ฉันจะไม่ยอมให้ตัวเองต้องมาอยู่ในสภาพแบบนี้อีกแล้วนะ ต้องสู้ต่อไป ถึงเราไม่ได้ดีเลิศ
    ประเสริฐศรี แต่ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าใคร ที่สำคัญฉันคิดว่าตัวเองไม่ได้ผิดมากพอที่จะมารับบทลงโทษแบบนี้เลย

    เมื่อถึงวันไปโรงเรียน ฉันบอกแค่เพื่อนสนิทเท่านั้นว่าเกิดอะไรขึ้น ร่องรอยข้างนอกก็ไม่ได้ปรากฏเด่นชัดให้เห็น
    มีเพียงผ้าก๊อตปิดตาเท่านั้นที่เป็นจุดเด่น ฉันบอกคนอื่นแค่เพียงว่าตาอักเสบ

    พออาการทุกอย่างหายดี ฉันก็ใช้ชีวิตตามปกติ ฉันไม่พูดกับพ่ออยู่นานเหมือนกัน แต่วันเวลาก็ทำให้ความโกรธเคืองเจือจางลงได้ ในที่สุดก็ต้องคุยกันบ้างอ่ะนะ พ่อลูกกันนี่  

    แต่ฉันก็ยังมีเคืองในส่วนลึกๆที่พ่อทำให้ฉันไม่สามารถ
    เล่นกีฬาหนักๆได้อีกเป็นเทอมเลยล่ะ เกรดวิชาพละฉันได้ 4 มาตลอด แต่เทอมที่เกิดเรื่องฉันได้ 2 (วิชาบาสเกตบอล
    ซะด้วย) เพราะฉันไม่สามารถสอบภาคปฏิบัติได้เลย โชคดีอีกครั้งที่ไม่ได้เป็นต่อเนื่องทั้งชีวิต

    จากเรื่องที่เกิดขึ้น ทำให้ฉันห่างกับน้องหญิงออกไปอีก ชีวิตกลางวันของฉันต้องพยายามทำตัวไม่ให้มีปัญหา
    ฉันรอแค่กลางคืน ที่ฉันจะได้ติดปีกโบยบินเป็นอิสระ (มันก็ดีนะ ไม่ค่อยเก็บกด) โดยมีพี่มนัสพาไปเที่ยว

    เรื่องฉันกับพ่อ ฉันโกหกพี่มนัสว่า พ่อรู้เรื่องฉันกับพี่มนัสคบกัน พ่อไม่พอใจเลยโดนพ่อตี ฉันต้องโกหกเพื่อจะได้มีข้อจำกัดในการไปไหนมาไหนกับพี่มนัสนั่นเอง แต่นั่นกลับทำให้พี่มนัสคิดว่าฉันแคร์เค้ามาก แม้ต้องทะเลาะกับพ่อก็ยังยอมคบเค้าอยู่

    พอฉันคบกับพี่มนัสมากขึ้น ฉันไม่ได้รู้สึกรักพี่มนัสเหมือนแฟนเลย ฉันรู้สึกว่าเค้าเป็นพี่ชายที่แสนดีคนนึง  เค้าเป็นผู้ชายธรรมดาๆ เป็นคนซื่อๆ ไม่ได้คิดร้ายอะไรกับใคร ดูแลเราได้ ไม่หมกหมุ่นกับอบายมุข(แต่ก็มีเล่นบอลบ้าง เค้าก็ไม่ได้เล่นจนตัวเองเดือดร้อน)

    ฉันย้อนคิดไปถึงเรื่องราวในตอนที่มีอะไรครั้งแรกกับพี่มนัส ถ้าฉันรู้ว่าเค้าเป็นผู้ชายที่ดี ฉันก็คงไม่ยอมเค้าหรอก
    (แต่ตอนนั้นคนมันกลัวนี่เนอะ) พอคบกันนานเข้า แทนที่จะยอมมากขึ้น ฉันเองกลับไม่ค่อยยอมมีอะไรกับเค้าเลย

    ไม่รู้นะว่าพี่เค้าจะคิดยังไง แต่คงเพราะเรื่องนี้แหละที่ทำให้ฉันต้องสูญเสียเค้าไปอีกคน

    ฉันคิดสำคัญตัวไปเองว่า แม้ฉันจะเป็นยังไงเค้าก็ยังรักฉัน เพราะเค้าเป็นคนบอกเอง ทั้งยืนยันสัญญา
    .....มันก็แค่ลมปากจริงๆ.....

    เค้าเคยบอกฉันว่า "พี่รักจ๊ะมากเลยนะ พี่รู้ตัวว่าตอนนี้เรายังไม่คู่ควร จ๊ะก็เป็นถึงลูกครูบาอาจารย์ พี่ก็เป็นแค่ลูกชาวบ้านธรรมดา แต่กว่าจ๊ะจะโต กว่าจะเรียนจบ ตอนนั้นพี่คงเก็บตังค์มาขอจ๊ะแต่งงานได้แล้วล่ะ" (ฉันคิดในใจ ใครจะแต่งกับพี่เหรอ) พี่มนัสพูดต่อ "ตอนนี้พี่เรียน มสธ.นิติศาสตร์อยู่ พอจบพี่ก็จะไปสอบนายร้อย จ๊ะจะได้มีแฟนเป็นนายร้อยตำรวจ และพ่อจ๊ะคงจะยอมรับพี่ได้ เราจะมีลูกกันกี่คนดีนะ........(พล่ามต่อไป)"

    ฉันไม่ได้คิดถึงอนาคตขนาดนั้นเลย พอเห็นพี่เค้าฝันซะดิบดี ก็ไม่อยากจะเบรค ในใจก็คิดว่า "ถ้าสอบนายร้อยได้ก็จะยอมแต่งด้วยละวะ" เค้าพูดอย่างนี้บ่อยจนฉันเริ่มมั่นใจว่า ถึงเค้าจะไม่ได้เป็นเจ้าชายมาเกย แต่เค้าก็คงดูแลเราได้ดีที่สุดเท่าที่เค้าจะทำได้ทีเดียว และตัวฉันเองคงไม่ไปชอบผู้ชายคนอื่นแน่นอน

    ฉันแอบคบกับพี่มนัสมาเรื่อยๆ ควบคู่กับการเปลี่ยนแฟนผู้หญิงไปเรื่อยๆเหมือนกัน

    ฉันเลิกกับน้องหญิงเพราะ ฉันเบื่อที่น้องเค้าขี้วีน และฉันก็ไปแอบชอบรุ่นน้องคนนึง (น้องปุ๋ย) ถ้าน้องปุ๋ยไม่เล่นด้วยฉันก็คงไม่เลิกกับน้องหญิงหรอก ตอนแรกเราจากกันไม่ค่อยดีเพราะน้องหญิงตามรังควาญฉันตลอด จนถึงจุดๆนึงที่เค้าคิดได้เองว่าเค้าทำตัวน่าเบื่อ อยากขอโทษฉัน เราก็เลยได้คุยกันดีๆ เราต่างขอโทษกันและกัน ยอมรับความผิดพลาดทั้งสองฝ่าย เราให้อภัยและยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

    ฉันคบกับน้องปุ๋ยได้แค่เดือนเดียวเท่านั้น ฉันรู้เลยว่ามันไม่ใช่ หลายอย่างที่ทำให้ฉันรู้ว่าน้องปุ๋ยแค่อยากลอง ยังไงน้องเค้าก็ต้องลงเอยกับผู้ชายแน่นอน ฉันจึงตีตัวห่างออกมาและรอน้องเค้ามาบอกเลิกฉัน

    ไม่นาน น้องปุ๋ยก็เขียนจดหมายมาขอเลิก โดยไม่มีเหตุผลใดๆ

    วันนั้นน้องปุ๋ยมาหาฉัน เอาจดหมายมาให้ ฉันก็นึกว่ามีอะไรยืดยาว เปิดดูมีแค่คำว่า "เราเลิกกันนะ" ฉันแอบขำในใจ "เข้าใจง่ายดี" เราไม่ถามเหตุผลอะไร ตอบไปแค่ "อือ ก็เอาสิ" แล้วเราก็เลิกกัน

    ไม่นานนักฉันก็มีแฟน(ญ)คนที่ 3 ชื่อน้องรัตน์ เป็นเพื่อนน้องปุ๋ยที่แอบชอบฉันอยู่ ฉันดูแล้วน้องเค้าก็น่ารักดี ไม่มีอะไรเลวร้าย เลยคบกันเรื่อยมาจนจบม.ปลาย(คบนานกว่าน้องหญิงนิดหน่อย)

    .....ข้ามมา ม.5 เทอม2.....
    เป็นครั้งแรกที่ฉันได้รู้จักโลก internet เพราะนังก้องและนังนัทชวนฉันไปเล่นเน็ต ฉันไปนั่งเฝ้ามันเล่น pirch ที่ร้านเน็ต ฉันไม่รู้ว่ามันมีอะไรน่าสนใจเพื่อนฉันจึงเล่นนักหนา ก็แค่พิมพ์ๆๆ คุยกัน โทรหาจะไม่ดีกว่าเหรอ ก็ไม่ได้สนใจจะเล่น ไปร้านเน็ตเพื่อนั่งเล่นเกมส์เท่านั้นค่ะ

    จนนังนัทเดินมาบอกฉันว่า จะเอาเบอร์เพจฉันไปให้ผู้ชายเพจหา (หล่อนไม่มีค่ะ ทั้งห้องฉันมีอยู่คนเดียว) ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร แจกก็แจกไป แต่ตอนผู้ชายหล่อนเพจมานี่สิ ต้องแล่นๆไปบอกหล่อนให้หล่อนรับรู้ แต่ละประโยค เลี่ยนๆ แหวะๆทั้งนั้น

    ฉันก็เริ่มคิดว่า เอ๊ะ แค่พิมพ์ๆคุยกันนี้ทำให้มีคนมาตกหลุมพลางกระเทยอย่างหล่อนเชียวเหรอ ฉันยอมไม่ได้ เอามั่งดีกว่า เลยไปถามมันว่าเล่นยังไง มันก็สอน ตอนแรกฉันเข้าไปห้องเกย์ ปลอมเป็นเกย์ไปหาคู่ แต่ว่า ถามแต่เรื่องXXX อ่ะ เราไม่รู้จะคุยยังไง เลยหาห้องใหม่ดีกว่า

    แล้วฉันก็เข้าห้องหวานใจ ก็ไม่รู้จะคุยกะใคร อ่อยผู้ชายก็ม่ายเป็น เฮ้อออ ไม่เห็นหนุกเลยอ่ะ

    แล้วนังนัทก็แนะนำว่า "ถ้าเธอไม่เอาผู้ชายก็เข้าไปห้องทอมกับดี้เลยไป" ฉันทำตาโต "มีห้องนี้ด้วยแฮะ" และก็ลงมือ chat หาเพื่อนคุย ฉันก็ได้รู้จักคนในห้องนี้เยอะแยะ แต่ฉันเป็นคนพิมพ์ช้ามากๆ รู้จักหลายคนก็คุยหลายคน
    ทำให้พิมพ์ไม่ทัน  เลยโฟกัสไปที่ดี้อย่างเดียว คุยกันทุกวันจนถูกใจ เลิกเรียนต้องไป chat ทุกวัน แต่ร้านเน็ตที่มีอยู่ก็เปิดแค่ 4 ทุ่ม ทำให้เราแลกเบอร์เพจ เพจหากันตอนกลางคืน

    ฉันเริ่มมีโลกใหม่ที่น่าเรียนรู้ มีเพื่อนใหม่ที่ทำให้ฉันรู้สึกว่า การที่ฉันชอบผู้หญิงด้วยกัน ไม่ใช่เรื่องแปลกหรือน่ารังเกียจ เรามีเพื่อนที่เป็นเหมือนกันในโลกแห่งนี้  จากความเป็นเพื่อนก็เริ่มกลายเป็นความรู้สึกดีที่ตื่นเต้นจัง ชอบคนที่ไม่เคยเห็นหน้า มันเหมือนเราลุ้นอะไรซักอย่าง แต่ก็ไม่ได้หวังอะไรมากมาย

    เพื่อนที่ฉันคุยด้วยชื่อมาย เป็นดี้อยู่ที่ลำปาง ฉันจำได้ว่าเป็นเพราะมายอกหักแล้วฉันปลอบใจ เราจึงรู้สึกดีต่อกัน
    ฉันไม่คิดว่ามันจะเป็นไปได้ในโลกความจริง แต่มันก็พัฒนาเป็นความชอบและเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

    จากคุณ : i am yadamon - [ 28 ก.ค. 49 17:39:25 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com