CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    แล้วฉันก็เลือกที่จะรักผู้หญิง....ด้วยกัน....ต่อไป (11){แตกประเด็นจาก L4596574}

    พอไปถึง ไอ้เบียร์ก็ร้องเรียกพี่เค้าออกมา พี่เค้าก็ออกมาคุยกับไอ้เบียร์ แล้วไอ้เบียร์ก็เดินมาหาฉันบอกว่า
    "กรูบอกพี่เค้าแล้วว่าแฟนพี่เค้าเริ่มก่อน"
    ฉันถาม "แล้วพี่เค้าว่าไง"
    ไอ้เบียร์ตอบ "ก็เข้าไปถามแฟนดูแหละว่าจริงมั๊ย กรูว่ามันไม่กล้ารับหรอกว่ะ"

    ฉันพูด "นั่นดิ ใครจะมาเชื่อกรู เค้าก้ต้องเชื่อแฟนเค้าอยู่แล้ว"
    แล้วพี่เค้าก็เดินออกมา ไอ้เบียร์เดินเข้าไปคุย สักพักไอ้เบียร์ก็เรียกฉันกับออยเดินเข้าไปคุยกับพี่เค้า
    พี่เค้าถามว่า "ถามจริงๆนะจ๊ะ จ๊ะได้จูบกับแฟนพี่หรือปล่าว"
    ฉันตอบ "ใช่ พี่"
    พี่แกถามอีก "ใครเริ่มก่อน"
    ฉันตอบ "แฟนพี่เข้ามาเต้นกับจ๊ะก่อน แล้วเค้าคงเมา จ๊ะแค่ประคองเค้าไม่ให้ล้ม จู่ๆเค้าก็มาจูบจ๊ะเอง เค้าเริ่มก่อน"

    พี่แกนิ่งแล้วก็พูดมาว่า "เค้าบอกพี่ว่าจ๊ะเริ่มก่อน" ฉันยืนยันว่าฉันไม่ได้เริ่ม ไอ้เบียร์จึงบอกว่า
    "พี่เรียกมันออกมาคุยต่อหน้าเลยมา มันจะว่าไง มันจะกล้าออกมายืนยันต่อหน้าเพื่อนเบียร์มั๊ยว่า เพื่อนเบียร์เป็นคนเริ่ม" พี่แกก็เดินเข้าไปเรียกแฟนแกออกมา ฉันได้ยินแต่เสียงโวยวายประมาณว่า
    "บอกว่าไม่ก็ไม่ไง ไม่ออกไปพูดอะไรทั้งนั้น บอกพวกนั้นกลับไปให้หมด กลับไป ไป๊!!" เธอกรีดร้องออกมาด้วย

    ไอ้เบียร์ทนไม่ไหว ร้องตะโกนเข้าไปว่า "ไม่ออกมาแสดงว่าไม่ยอมรับความจริงนี่หว่า ตัวเองร่..านเองแต่โทษคนอื่น
    ดูตัวเองซะบ้างใครอยากจะเอา แน่จริงออกมาดิมา อย่าป๊อด"

    ได้ยินแต่เสียงกรี๊ดๆๆๆค่ะ แล้วพี่เค้าก็ออกมาบอกว่า เดี๋ยวเคลียร์เอง ให้พวกฉันกลับไปก่อนแล้วกัน
    ไอ้เบียร์พูด "พี่ เพื่อนเบียร์มันสาบานนะว่าไม่ได้เริ่มก่อน แต่แฟนพี่ไม่กล้าออกมา พี่ต้องรู้แล้วล่ะว่าใครโกหก รู้นะว่าพี่ก็รักแฟน แต่ถ้าเชื่อทุกอย่างนี่กลายเป็นว่าเราโง่นะพี่ พี่น่าจะรู้จักแฟนพี่ว่าเป็นยังไง ส่วนเพื่อนเบียร์ เบียร์เชื่อมัน พี่ไปเคลียร์เอาเองแล้วกัน พวกเบียร์ไปล่ะ" แล้วพวกฉันก็ขึ้นรถกลับหอไปถกประเด็นนี้กันต่อ

    เรื่องไอ้เบียร์แอบเที่ยว ปาล์มก็เลยรู้เลย แต่ไอ้เบียร์มันไหลลื่นค่ะ รอดตัวไปได้

    พี่กิ๊ฟติดต่อฉันมา บอกว่าจะกลับมาหาและอยู่หลายวัน ฉันดีใจมากๆ นับวันนับคืนรอพี่กิ๊ฟอย่างเดียว ช่วงนั้นเป็นช่วงใกล้สอบมิดเทอม ฉันก็เริ่มๆอ่านหนังสือบ้างแล้ว แต่ก็อ่านไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกค่ะ เพราะตื่นเต้นที่พี่กิ๊ฟจะกลับมา

    เมื่อพี่กิ๊ฟมาถึง เป็นวันที่เริ่มทยอยสอบมิดเทอมพอดี ฉันออกไปรับพี่กิ๊ฟมา เราคิดถึงกันมากๆ เลยมีอะไรกันหลายรอบเลยล่ะ ทั้งวันทั้งคืนเลยก็ว่าได้ กลับมาคราวนี้พี่กิ๊ฟมีมือถือเพิ่มขึ้นอีกเครื่อง ฉันไม่ได้ถามอะไรมาก แต่พอมีสายเข้ามา ฉันได้ยินเสียงพี่กิ๊ฟตอบ "จากใครคะ พี่โจอี้ไม่ได้ใช้เบอร์นี้ค่ะ...ไม่ทราบค่ะ"

    ฉันสงสัย แต่ก็ยังไม่ถามอะไร แล้วก็มีสายเข้ามาอีก "ฮัลโหล นึกว่าจะไม่โทรมาซะแล้ว...มาถึงนานแล้วค่ะ เหรอคะ...อีกไม่กี่วันก็กลับไปแล้ว เดี๋ยวก็เจอกัน แหม ปากหวานเชียวนะ....(คุยประมาณนี้แหละค่ะ)"

    พอพี่กิ๊ฟวางสาย ฉันก็เลยถามว่า "คุยกะใคร"
    พี่กิ๊ฟตอบ "เหยื่อรายใหม่ พี่....(นักร้องในวงหนึ่งที่มี 3 คน ค่าย rs เต้นเก่ง นิโกรตัวดำๆ เดากันเอาเองนะคะ)"
    ฉันถาม "ไปรู้จักได้ไงล่ะ"
    พี่กิ๊ฟตอบ "ก็ไปงานเดินสายนี่แหละ รุ่นน้องแนะนำให้รู้จัก ดูท่าทางพี่เค้าเช้าชู้มาก และเค้ามาชอบกิ๊ฟด้วย เนี่ยให้เอามือถือของบริษัทมาให้กิ๊ฟใช้ชั่วคราว อู๊ยย มีแต่ผู้หญิงโทรมาหาทั้งนั้น โทรมาวีนกิ๊ฟก็มี เนี่ยพี่เค้ารับปากกิ๊ฟนะว่า กลับไปจะซื้อมือถือให้ กิ๊ฟก็จะเอาเครื่องนี้ไปคืน จ๊ะว่ากิ๊ฟจะซื้อรุ่นไหนดีน๊า"

    เฮ้ออ ไปหลอกเค้ามาอีกแล้ว มันน่าดีใจมาเลยหรือไงที่ทำแบบนี้ จากที่คิดถึงๆ กลายเป็นเอือมระอาค่ะ
    ฉันพูดไป "ไปเอาของเขาทำไม ของตัวเองก็มี"
    พี่กิ๊ฟตอบ "จ๊ะดูสิว่าของกิ๊ฟมันรุ่นเก่าแล้ว อยากได้รุ่นใหม่ๆมาใช้บ้างสิ"

    ฉันพูด "ตัวเองทำงานมีตังค์ ทำไมไม่ซื้อเองล่ะ"
    พี่กิ๊ฟตอบ "ไม่เอาหรอก เสียดายตังค์ มีคนซื้อให้น่ะดีแล้ว เนี่ยกิ๊ฟจะมานี่พี่เค้าให้ตังค์มาใช้ตั้งเกือบหมื่นเชียวนะ"
    ฉันพูด "ใครจะหวานพืชไม่หวังผลบ้างล่ะ ให้มาขนาดนี้เดี๋ยวเค้าก็มาเอาคืนเป็นอย่างอื่น"

    พี่กิ๊ฟตอบ "จ๊ะก็รู้ว่ากิ๊ฟฉลาดจะตาย เรื่องแค่นี้กิ๊ฟเอาตัวรอดได้น่า ไม่ต้องห่วง ทำให้อยากแล้วจากไปกิ๊ฟถนัดนัก
    อย่างกิ๊ฟไม่ยอมให้ใครง่ายๆหรอก นอกจากจ๊ะคนเดียว ถ้าไม่มีจ๊ะ กิ๊ฟก็ไม่มีวันนี้หรอก"

    คุณเธอมาปากหวานอีกแล้ว เฮ้อออ ฉันก็ต้องใจอ่อนทุกทีสิน่า แต่ก็น้อยใจลึกๆว่าลำพังฉันก็ยังเรียนอยู่ ตังค์ที่ใช้
    เองยังต้องประหยัด แล้วจะเอาปัญญาที่ไหนมาซื้อของหรือให้ตังค์เค้าใช้ได้ขนาดนี้เล่า จะเรียกว่าโชคดีมากเลยเหรอที่ฉันได้เธอมาโดยไม่ต้องเสียตังค์เนี่ย ฉันต้องภูมิใจใช่มั๊ย??

    วันนั้นพี่กิ๊ฟโทรไปหาเสี่ยที่เคยติดพันพี่กิ๊ฟตั้งแต่ยังไม่ได้ไปต่างจังหวัด ฉันก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่าเค้าสองคนติดต่อกันตลอดและนัดเจอกันที่กรุงเทพบ่อยๆ มาที่นี่ก็ยังจะนัดเจอกันอีก อะไรกันนักกันหนา เห็นว่าฉันเข้าใจและไม่ว่าอะไร ก็ทำซะไม่เกรงใจกันบ้างเลย เห็นทีชีวิตนี้ของพี่กิ๊ฟตราบใดที่ยังสวยอยู่ ก็คงต้องทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆเลยล่ะสิ ฉันไม่อยากให้เค้าทำอย่างนี้เลยจริงๆ

    เราเคยทะเลาะกันเรื่องนี้นานมาแล้ว ฉันพูดอะไรไม่ได้มากเพราะพี่กิ๊ฟมักอ้างว่าฉันเด็กกว่า แล้วแกก็รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ แค่ให้ฉันเข้าใจว่าพี่กิ๊ฟจะไม่ไปมีใครก็พอ ตอนนั้นฉันกะจะตัดใจเลิกกับพี่กิ๊ฟและปล่อยแกไป อยากจะทำอะไรก็ทำ ฉันจะได้ไม่ต้องรู้ ไม่ต้องอดทน ไม่ต้องยอมรับอะไรทั้งนั้น แต่พอแกง้อฉันก็ใจอ่อนทุกที เลยต้องเป็นแบบนี้เรื่อยมา

    เรื่องเสี่ยคนนั้น พี่กิ๊ฟก็ไปหลอกเอาตังค์เค้ามาอีกแระบอกว่าไม่มีมือถือ จะเอาตังค์ไปซื้อมือถือ เสี่ยเค้าก็ให้มา
    อีกเกือบหมื่น ฉันเคยคิดนะว่าลับหลังฉันพี่กิ๊ฟจะไปทำอะไรกับใครบ้าง แต่ก็อดเชื่อใจไม่ได้ สุดท้ายก็เลยไม่คิดมากดีกว่า ยังไงก็ยังเชื่อใจเค้าเสมอว่าเค้าจะไม่โกหก เพราะฉันไม่ใช่คนที่ชอบจับผิดอะไร และสามารถรับได้ทุกอย่าง ขอแค่อย่าโกหกแล้วกัน

    มีอยู่วันนึงฉันออกไปสอบมิดเทอมอะไรซักอย่างตอนเช้า  แล้วตอนบ่ายมีสอบจิตวิทยา กลับมาที่หอตอนเที่ยง พี่กิ๊ฟวีนฉันอีกแล้ว เรื่องไอ้กาญแฟนไอ้ก้อยค่ะ ตั้งแต่วันที่หน้าแหกวันนั้น ที่ฉันถามก้อยเกี่ยวกับกาญ แล้วฉันก็จดไว้ในสมุดแล็กเชอร์ พี่กิ๊ฟค้นค่ะ คงดูทุกเล่มทุกหน้า พอเจอก็วีนหาว่าฉันนอกใจอย่างโน้นอย่างนี้
    .....เวรกรรมอะไรของฉันวะเนี่ย มาชวนทะเลาะอะไรวันนี้นะ!....

    ฉันพยายามอธิบายความจริงทุกอย่าง แล้วก็บอกว่ามันผ่านไปนานแล้ว ฉัน ก้อย กาญ ก็เป็นเพื่อนกันปกติ แต่พี่กิ๊ฟก็ไม่จบค่ะ ตอนแรกฉันผิด โอเค ฉันใจเย็นยอมให้แกวีน แต่แกไม่ลดราวาศอกเลย ฉันก็เลยแรงกลับบ้าง กลายเป็นว่าจากที่ฉันไม่เคยแรงกับพี่เค้าก็มาแรงเอาวันนี้ แล้วยิ่งทำให้พี่กิ๊ฟคิดว่าฉันปกป้องไอ้กาญ...โอ้ยยย ไปกันใหญ่แล้ว...

    เราทะเลาะกันแบบไม่มีเหตุผลค่ะ จนใกล้บ่ายซึ่งฉันต้องไปสอบ แม้เราทั้งคู่เย็นลงแล้ว แต่อารมณ์โกรธมันยังไม่หมด และตาก็บวมเพราะร้องให้ พี่กิ๊ฟบอกให้ไปสอบ ฉันจะไปสภาพนี้ได้ยังไงล่ะ

    พี่กิ๊ฟพูด "เดี๋ยวก็หาว่าเป็นเพราะกิ๊ฟ ทำให้จ๊ะไม่ได้ไปสอบ กิ๊ฟไม่ได้ทำอะไรเลยนะ จ๊ะเป็นคนทำเรื่องทั้งหมด"

    อ้าวว ก็เพิ่งจะเย็นลงได้ ก็มาพูดให้ฉันร้อนอีกแล้ว
    ฉันพูด "เออ กิ๊ฟไม่เคยทำอะไรผิดหรอก จ๊ะผิดตลอดแหละ กิ๊ฟดี กิ๊ฟประเสริฐ ทำอะไรไม่เคยผิดทั้งนั้น แล้วยังไง ต้องหาเรื่องจ๊ะอยู่อย่างนี้ใช่มั๊ย ต้องให้จ๊ะขาดสอบจริงๆใช่มั๊ย กิ๊ฟถึงจะพอใจ เอาสิ ขาดแล้วนี่ไง จะให้ทำไงอีกถึงจะสะใจ"

    พี่กิ๊ฟพูด "จ๊ะ อย่ามาทำตัวงี่เง่าประชดประชันแบบนี้ กิ๊ฟไม่ได้อยากให้จ๊ะขาดสอบ แต่ที่เราทะเลาะกันเพราะจ๊ะเป็นคนทำ"
    ฉันสวนขึ้นมา "ก็ยอมรับแล้วไง แล้วไงอีก จะเอาอะไรอีก หาาาาา!!!!!"

    ตอนนั้นฉันโกรธมากๆ ฉันคิดว่ามันไม่น่าจะเป็นเรื่องใหญ่โตมากมาย ทำไมถ้าจะหาเรื่องฉัน ไม่รอให้ฉันสอบเสร็จก่อนล่ะ เค้าแคร์แต่ตัวเองว่าตัวเองต้องถูกอย่างเดียวงั้นเหรอ แล้วแคร์เรื่องฉันจะขาดสอบหรือปล่าว?

    ฉันยอมรับผิดไปแล้วเพื่อให้มันจบๆไป ก็อย่างที่เคยบอกว่าพี่แกชอบพูดอะไรซ้ำซาก ฉันยอมรับแล้วก็ยังพูดอีก ราวกับว่าถึงจะยอมรับยังไงเค้าก็ไม่สามารถให้อภัยฉันได้เลยนั่นแหละ ตกลงฉันหรือแกกันแน่ที่งี่เง่าไร้เหตุผล ไม่ยอมจบซะที

    ในตอนนั้นฉันมองไม่เห็นอนาคตของพรุ่งนี้เลย เพราะฉันขาดสอบไปแล้วจริงๆ ฉันไม่เข้าใจความต้องการของพี่กิ๊ฟ ฉันเริ่มจะบ้าคลั่งเมื่อพี่กิ๊ฟพูดอะไรออกมาก็ตาม ฉันจะร้องตะโกนกลบเสียงทุกอย่าง ไม่อยากฟัง ไม่อยากได้ยินอะไร ก็แค่อยากจะเสียใจ เสียใจ เสียใจให้พอ

    พี่กิ๊ฟเหมือนจะรู้สึกผิดที่ทำให้ฉันเป็นประสาทได้ แกเข้ามาจับฉัน ฉันผลักแกออกไปแล้วก็ร้องๆๆตะโกนอย่างเดียวว่า "อย่ามายุ่งกันชั้นนน!!!!!! กรี๊ดๆๆๆ"

    ฉันรู้ตัวว่ากำลังทำอะไร แต่มันควบคุมอารมณ์ได้ยากนะ ฉันไม่ได้ใช้อารมณ์แรงๆอย่างนี้มาตั้งแต่เลิกคบกับน้องหญิง  มันเป็นแค่อารมณ์ลึกๆในตัวฉันที่ต้องพึ่งชนวนเท่านั้น ไม่สามารถเกิดได้เองเลยจริงๆ

    และนี่เป็นสิ่งไม่ดีที่สุดที่ฉันอยากเอามันออกไปจากตัวฉัน เพราะเมื่อไหร่ที่มันเกิดขึ้นมา ฉันพร้อมที่จะทำทุกอย่างโดยไม่แคร์อะไรทั้งนั้น ฉันเคยบอกพี่กิ๊ฟว่าจริงๆแล้วฉันเป็นคนอารมณ์รุนแรง อย่าพยายามชวนทะเลาะ หรือพี่เค้าอาจจะจำไม่ได้มั๊ง

    ฉันร้องไห้อยู่อย่างนั้นจนก้อยสอบเสร็จแล้วแวะมาหา ก้อยตกใจกับทุกๆอย่าง ทั้งสภาพห้องและสภาพฉัน ก้อยเดินเข้ามาถามฉันว่าเป็นอะไรมากมั๊ย เห็นไม่ไปสอบ อาจารย์ก็ถามหา เพื่อนก็เป็นห่วง

    ฉันไม่ตอบอะไร ยังร้องไห้อย่างเดียว ฉันได้ยินพี่กิ๊ฟพูดกับก้อยว่าเกิดอะไรขึ้น พี่กิ๊ฟพูดเอาความผิดมาให้ฉันเช่นเคย

    ก้อยพูดเรียบๆว่า "ทำไมพี่ไม่ให้จ๊ะมันไปสอบก่อนแล้วค่อยคุยกัน มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย เรื่องนี้เป็นแค่เรื่องหยอกกันเล่นๆ แล้วมันก็ผ่านมานานมากแล้ว ทำไมต้องขุดคุ้ยมาพูดด้วย"

    พี่กิ๊ฟพูด "ก็พี่หึงเค้านี่ พี่ไม่อยู่ก็กลัวเค้ามีคนอื่น"
    ก้อยพูด "พี่กิ๊ฟ ก้อยจะบอกให้นะว่าไอ้จ๊ะมันไม่ได้มีใครเลย มันพูดถึงพี่กิ๊ฟซะจนก้อยรำคาญ มันรักพี่กิ๊ฟมาก พี่กิ๊ฟก็โตแล้ว เอาเรื่องหึงหวงมาเป็นเรื่องทะเลาะกันแล้วพอเป็นอย่างนี้ มันคุ้มกันหรือปล่าว เพื่อนก้อยไม่ได้ไปสอบ
    แล้วจะทำยังไงต่อล่ะทีนี้"

    จากคุณ : i am yadamon - [ 8 ส.ค. 49 10:44:45 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com