CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    แล้วฉันก็เลือกที่จะรักผู้หญิง....ด้วยกัน....ต่อไป (12)

    วันต่อมา ไอ้เบียร์มาเล่าให้ฟังว่าฉันเมามาก เมาจนเกือบอ้วกใส่พี่อ้อม พวกมันเกือบพาออกไปอ้อกข้งนอกไม่ทัน
    ฉันพูด "เมิงๆ ไม่ต้องมาอำกรูเลย กรูไม่ทำอะไรอย่างนั้นต่อหน้าพี่อ้อมหรอก"
    ไอ้เบียร์พูด "กรูจะอำเมิงไปหาพระแสงอะไรวะ เมิงเนี่ยน๊า ชอบเค้าเจือกเมาหมดสภาพให้เค้าเห็น กรูนี่อายแทนเมิงจริงๆ"

    ฉันพูด "กรูไม่เชื่อเมิงหรอก"
    ไอ้เบียร์ขำ "เดี๋ยวเมิงไปเจอพวกพี่อิ๋ม เมิงไม่ต้องถามหรอก เค้าจะพูดเหมือนกรูนี่แหละ ฮ่าๆๆๆ eจ๊ะ eลูกหมาเอ๊ยยย"

    ฉันทำตัวน่าอับอายขนาดนั้นเชียวเหรอ ฉันพยายามนึกเหตุการณ์เมื่อคืน นึกๆๆๆ นึกไม่ออกแฮะ ถ้าเป็นงั้นจริง จะเอาหน้าไปไว้หนายยย แล้วพี่อ้อมจะคิดว่าฉันเป็นยังไง ตายล่ะๆ ขายหน้าที่สุดเลย ทำไงดีๆ ภาพพจน์เสียหมดแล้ว (หรือมันไม่เคยมีอยู่แล้ววะ)

    ฉันถาม "เออ เมิง แล้วเมื่อคืนเลิกดึกมั๊ย พี่อ้อมกลับไงอ่ะ"
    ไอ้เบียร์พูดปนขำ "เมิงเอ้ยยย เอาตัวเองยังจะไม่รอด ทำห่วงคนอื่นอีก พี่อ้อมเค้าขำเมิงใหญ่เลยรู้ป่าว กรูวงแตกกันก็เพราะเมิงนี่แหละ กรูกับพี่อิ๋มช่วยกันแบกศพเมิงกลับมานี่แหละ แล้วกรูก็ไปส่งพี่อ้อมของเมิงเอง ฮ่าๆๆๆ"

    ฉันบอก "eนี่ฉวยโอกาสว่ะ พวกเมิงอ่ะกะจะมอมกรูใช่มั๊ยล่ะ เห็นว่ากรูเขินก็ล้อเอาๆ"
    ไอ้เบียร์ตอบ "เขินก็เรื่องของเมิงดิ ไม่มีใครบอกให้เมิงแ..ดกจนเมานี่หว่า กระดกซะกรูสั่งไม่ทันเลย แล้วที่สำคัญเมิงแด..กเยอะ แต่กรูจ่าย กรูกะจะมาด่าเมิงเรื่องนี้แหละ แ..ม่ง กะจะไม่ให้กรูเหลือตังค์แ..ดกข้าวเลยหรือไงวะ"

    ฉันพูด "ก็เมิงบอกจะเลี้ยงเองนี่หว่า เมื่อคืนกรูเกรงใจแล้วนะนั่น ถ้าเมิงไม่มีตังค์กินข้าว เดี๋ยวกรูเลี้ยงเอง"
    ไอ้เบียร์ตอบ "เออดี เมิงนี่เป็นเพื่อนที่ดีจริงๆเลย งั้นเราเข้าเมืองกัน กรูอยากกิน KFC ว่ะ"
    ฉันพูด "เดี๋ยวๆ ใครบอกจะเลี้ยง KFC เมิง กรูจะเลี้ยงข้าวโรงชาย 12 บาทขาดตัว อ้อ..น้ำด้วยก็ได้"

    ไอ้เบียร์พูด "eเ..ชี้ยนี่ ข้าวโรงชายกรูจ่ายเองก็ได้วะ เลี้ยงเพื่อนนี่ข้าวโรงชาย เลี้ยงสาวนี้เข้าห้างนะเมิง"
    ฉันพูด "อ่ะ แน่นอน ใครให้เมิงแซวกรูจนเมา ช่วยไม่ได้ว่ะ จะไปป่าวเนี่ย กรูอุตส่าห์จะเลี้ยง นานๆทีนะเมิง"

    ไอ้เบียร์บ่น "เดี๋ยวเอาไว้เมิงเกิดนะเมิง กรูจะเอาแ..ม่งหมดตูด"
    ฉันตอบ "เสียใจว่ะเพื่อน กรูเพิ่งเกิดไปเงียบๆไม่นานนี่เอง แล้วปีหน้ากรูกะจะไปเกิดไกลๆพวกเมิงซะหน่อย อยากแ..ดกก็ตามไปให้ถูกแล้วกาน"
    ฉันกับมันก็กัดกันต่อไป พร้อมเดินทางไปทานข้าวที่โรงชาย

    ฉันยังนึกถึงเรื่องขายหน้าเมื่อคืนอยู่ตลอด พี่อ้อมจะมองฉันยังไงหว่า เฮ้อออออ ไประบายกับพี่อิ๋มดีกว่า

    ไปถึงหอพี่อิ๋ม ฉันก็โดนรุมแซวจนจะแทรกแผ่นดินหนีอยู่แล้ว พี่อิ๋มบอกว่า "แค่ขำๆกัน eอ้อมมันไม่คิดอะไรหรอก มันเองก็เคยเป็น คิดมากน่า" ขอให้มันจริงเถอะนะพี่อิ๋ม แล้วพี่อิ๋มก็บอกอีกว่าวันเสาร์นี้พี่อ้อมจะไปจับแมลง ให้ฉันไปช่วยหน่อยแล้วกัน
    ฉันคิดในใจ "อยากเจอก็อยากเจอ อายก็อาย เขินก็เขิน แต่นี่เป็นโอกาสทองของฉันแล้ว ด้านได้อายอด จำไว้ๆ"

    และแล้ววันเสาร์ ฉันไปหาพี่อ้อมแต่เช้าเพื่อไปรับพี่อ้อมไปจับแมลงกัน พี่อ้อมไม่ได้พูดอะไรเรื่องที่ฉันเมา ฉันเลยโล่งใจ....วันนี้พี่อ้อมบอกว่าอยากได้ผีเสื้อพันธุ์อะไรซักอย่างซึ่งมันมีอยู่ตรงสวนดอกเข็มหน้าโรงยิม เราก็เลยไปกันพร้อมด้วยอุปกรณ์คือ 1.กระปุกใสๆ 2.ห่วงจับแมลง พี่อ้อมถือกระปุก ฉันถือห่วงเพราะเป็นคนจับ

    ฉันไม่เคยสังเกตุมาก่อนว่าตรงนี้มีผีเสื้อและแมลงปอเยอะเยอะอย่างนี้  พี่อ้อมชี้ให้ฉันดูว่าตัวสีนั้นพันธุ์โน้น สีนี้พันธุ์นี้
    แล้วพี่อ้อมก็ชี้ๆตัวสีอะไรซักอย่าง (สมมติว่าเป็นสีส้มแล้วกัน) ซึ่งเป็นพันธุ์ที่พี่อ้อมอยากได้ ฉันก็วิ่งเอาห่วงไปจับวิ่งไปวิ่งมา พี่อ้อมก็ชี้ๆว่ามันไปตรงโน้นแล้วไปตรงนี้แล้ว ฉันก็วิ่งตาม

    อยากบอกว่าวันนั้นเป็นวันที่ประทับใจที่สุดและมีความสุขที่สุด มันเหมือนโลลกนี้มีเราสองคน วิ่งเล่นอยู่ในสวนดอกไม้ มีผีเสื้อและแมลงปอสีสวยๆบินว่อน ฟ้าเป็นสีชมพู เรายิ้มและสนุกด้วยกัน ฉันไม่อยากจะจับผีเสื้อตัวนั้นได้เลย ฉันอยากอยู่ตรงนี้กับพี่อ้อมสองคนนานๆ อยู่กับรอยยิ้มสวยๆ เห็นแล้วใจละลาย.....เหมือนนิยายเนอะ แต่ฉันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ มีความสุขมากๆจนไม่สามารถบรรยายเป็นตัวอักษรได้เลย...

    จากคุณ : i am yadamon - [ 11 ส.ค. 49 12:28:23 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com