CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    แล้วฉันก้เลือกที่จะรักผู้หญิง....ด้วยกัน....ต่อไป (17){แตกประเด็นจาก L4647618}

    เวลาอยู่กับพี่บี ฉันมักจะคิดถึงเรื่องของบุ๋มตลอด บางทีก็อยากจะเล่าให้พี่บีฟังนะ....แต่ไม่ดีกว่า ฉันก็เลยต้องแอบๆคุยถามข่าวคราวของบุ๋มเหมือนเดิม

    มีอยู่วันนึงที่เฮียไม่เปิดร้าน พี่หนูหริ่งชวนพวกเราไปทำอะไรกินกันที่บ้านพี่หนูหริ่ง พนักงานเราก็ไปกันทุกคน
    บุ๋มเองก็ไปค่ะ  ฉันก็ไม่ได้ทำท่าทางสนิทสนมอะไรกับบุ๋มมากมาย  เพียงแต่มีแค่บางช่วงที่เราได้นั่งอยู่ลำพังแล้วคุยกันเรื่องอื่นๆที่ไม่เครียด

    เท่านั้นเองค่ะ ก็มีคำครหามาจากพี่บีจนได้ ฉันก็เซ็งเลยค่ะ แต่ไม่อยากทะเลาะให้งานมันกร่อย เลยอยู่ต่อค่ำ ฉันบอกพี่บีว่าฉันจะไม่อยู่ดึกเพราะนัดเพื่อนไว้ จะไปกับเพื่อน ส่วนพี่บีเองจะอยู่ดึกค่ะ

    วันนั้นฉันนัดเพื่อนไว้จริงๆนะ  แต่มันก็มีเรื่องบังเอิญค่ะ คือว่าพอฉันออกมาจากบ้านพี่หนูหริ่งแป๊บนึง บุ๋มก็ขอตัวกลับเหมือนกัน ฉันเข้าใจค่ะว่าถ้าบุ๋มอยู่นานไป ไอ้พี่นูมันจะหาเรื่อง แต่คนอื่นที่ไม่รู้เรื่องพี่นูนี่สิ คิดว่าฉันนัดกันกับบุ๋ม!! (เฮ้อออ อีกที)

    วันนั้นบุ๋มเอารถยนต์ไป ฉันไม่รู้ว่าเป็นรถบุ๋มที่ขับตามอยู่ เลนไม่ได้สนใจ รีบบึ่งไปหาเพื่อนอย่างเดียว จนรถคันข้างหลังบีบแตรนั่นแหละค่ะ ถึงหันไปดูและรู้ว่าเป็นรถบุ๋ม

    ฉันชะลอรถ แล้ว แล้วบุ๋มก็ขับรถมาขนาบข้าง บุ๋มแซวว่าฉันขับรถเร็ว  ฉันบอกบุ๋มว่านัดกินเบียร์กับเพื่อนไว้ต้องรีบไป พอฉันแซวบุ๋มคืน บุ๋มก็ทำหน้าเซ็งซะงั้น  ฉันจึงออกปากชวนบุ๋มค่ะว่า
    “เมื่อกี้ไม่มีอะไรอร่อยเลยอ่ะ บุ๋มรีบป่ะ...ไปกินข้าวเป็นเพื่อนหน่อยดิ เราจะได้คุยกันด้วย”

    บุ๋มรับปากค่ะ แต่บุ๋มบอกว่าต้องเอารถไปจอดทิ้งไว้ก่อนค่อยออกมาอีกที ฉันเลยไปรอรับบุ๋มที่หอ แล้วก็ไปกินสเต็กหลังมอกัน บุ่มบอกว่าไม่ได้ออกมากินอะไรอย่างนี้กับนานมาก รู้สึกไม่อึดอัด แต่ก็กลัวไอ้พี่นูจะตามเจอ
    ฉันคิดและพูดไปว่า “คงไม่เจอหรอกน่า อะไรจะตามเก่งขนาดนั้น เรากินแป๊บเดียวเอง เดี๋ยวก็ไปแล้ว”

    บุ๋มเออออ แต่ก็ยังมีสีหน้ากังวล ฉันเลยบอกว่า “งั้นจ๊ะสั่งใส่กล่องไปกินที่หอบุ๋มแล้วกันนะ จะได้ปลอดภัยและบุ๋มคงจะสบายใจขึ้นด้วย”

    บุ๋มบอกไม่เป็นไร แต่รู้น่าว่าเกรงใจ  สั่งไปกินที่ห้องนั่นแหละ กันไว้ก่อน แล้วเราก็เลยกลับไปกินที่ห้องบุ๋มค่ะ
    เราก็คุยกันเรื่อยเปื่อยค่ะ จนมีโทรศัพท์บุ๋มมา....ไอ้พี่นูค่ะ ทะเลาะกันอีกแล้ว เฮ้ออ...(จะได้กินมั๊ยเนี่ย สเต็กฉัน)

    บุ๋มทั้งคุยทั้งร้องไห้ แต่ฉันก็ไม่อาจทำอะไรได้ จนบุ๋มวางสาย จึงได้ถามว่าโดนหาเรื่องอะไรอีก บุ๋มบอกว่าเรื่องเดิมๆค่ะ  ฉันก็ทนไม่ไหวแทน บอกบุ๋มค่ะว่าให้เลิกไปเลย  ไม่ต้องติดต่ออีกแล้ว

    บุ๋มบอกว่าวันนี้ก้บอกพี่เค้าไปแล้ว พี่เค้าไม่ยอม เมื่อกี้ก็นัดออกไปเคลียร์  ฉันบอกบุ๋มว่าให้ไปเคลียร์กับเค้าให้รู้เรื่อง และต้องให้จบวันนี้เลย ไม่งั้นก็คาราคาซังและบุ๋มเองก็ต้องเป็นฝ่ายเจ็บอีก บุ๋มบอกให้ฉันรอที่ห้องเดี๋ยวกลับขึ้นมาอีกที ก่อนออกไปบุ๋มบอกให้ฉันปิดไฟห้องและแอบดูว่าไอ้พี่นูนั่นมันออกรถไปหรือยัง ถ้าไปแล้วค่อยเปิด

    ฉันไม่เข้าใจค่ะ แต่ก็ทำตาม พอบุ๋มออกไป ฉันก็ปิดไฟห้องแล้วแอบมองที่หน้าต่างค่ะ เห็นบุ๋มยืนคุยอยู่แป๊บนึงก็เดินลับขอบรั้วไป แต่ฉันยังไม่เห็นแสงไฟจากรถที่สตาร์ทเลยรอดูอีกซักพัก ไอ้พี่นูก็เดินออกมาจากมุมมืดค่ะ เหมือนกะจะเช็คว่า มีคนอยู่ห้องบุ๋มหรือปล่าว และมันก็หายเข้าไปข้างขอบรั้วอีก ซักพักค่ะถึงเห็นแสงไฟจากการสตาร์ทรถแล้วรถก็เคลื่อนออกไป

    ฉันเริ่มเข้าใจแล้วว่าไอ้นี่มันบ้าจริงๆ ขนาดในหอหญิงมันยังระแวง ในขณะที่ฉันยืนนิ่งคิดอยู่นั้น รถมันก็ผ่านมาอีกรอบค่ะ เหมือนวนมาดูอีกที ฉันเห็นแล้วก็คิด “แ..ม่ง  ท่าทางอาการโรคจิตจะหนักเกินกว่าที่ฉันคิดซะแล้ว”

    จากคุณ : i am yadamon - [ 24 ส.ค. 49 14:40:42 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com