เดือนที่ผ่านมา มีญาติสนิทที่อาศัยอยู่บ้านเดียวกัน เข้าโรงพยาบาลพร้อมกันสองคน ประกอบด้วย ย่า และ อา(น้องสาวพ่อ)
เริ่มจากย่าก่อนนะครับ แกอายุ79แล้ว ป่วยเป็นโรคหลายอย่าง ตั้งแต่เบาหวาน ความดันและหัวใจ ไปทำบอลลูนมาเมื่อปี 2542 แล้วทีนี้เกิดเรื่องขึ้นมาเนื่องจากปลายเดือนที่แล้ว ขณะที่ผมหลับอยู่ แกตะโกนขึ้นดังมาก เรียกชื่อแม่ผม พอแม่ผมยังไม่ขึ้นมา แกก็ตะโกนเรียกผมซึ่งห้องอยู่ข้างๆกัน พอเปิดประตูไปก็ตกใจมาก ย่านอนอยู่ที่พื้น อุจจาระเต็มตัว ที่หน้ามีเลือดไหลเยอะมาก เข้าใจว่าแกกำลังนั่งเก้าอี้สำหรับถ่ายอยู่แล้วคงหน้ามืด เลยล้มลงมาหน้าฟาดกับพัดลม เลือดแกไหลเยอะมาก ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูก ตะโกนเรียกทุกคนในบ้านแล้วรีบพาแกไปโรงพยาบาล
กว่าจะจัดการกับสภาพที่อุจจาระและเลือดไหลเต็มตัวให้เรียบร้อยก็เกือบชั่วโมง เลือดแกไหลตลอดจนน่ากลัวว่าจะช็อค เพราะตอนหลังเริ่มเพ้อ แถมกินยาสลายลิ่มเลือดเข้าไปก่อนนอนอีก พอไปถึงก็จัดการเข้าฉุกเฉินที่หัวเฉียว เย็บเบื้องต้นพยาบาลบอกว่า 40เข็ม หน้าบวมมาก แกบ่นตลอดสไตล์คนแก่คิดมากว่าน่าจะตายๆไปเลย ทำไมยังต้องทรมาณอีก แล้วตัวแกก็ปวดไปทั้งตัว ลำบากมากตอนเอ็กซเรย์ ดีว่าตอนนั้นไม่มีอะไรแตกหัก นอกจากหัวแตก
รักษาเรื่อยมาจนแผลค่อนข้างดี กลับบ้านได้แต่ก็ต้องมาล้างแผลที่โรงพยาบาลตลอด การล้างแผลน่ากลัวมาก เพราะแผลของแกเปิดแหวกออกมาได้ หมอจะใช้ผ้าก็อซผืนเล็กๆ ชุบเบตาดีน แล้วยัดเข้าไปในแผลหมดทั้งอัน แล้วพอมาเปลี่ยนผ้าก็เปิดแผลแล้วแหวกเอาของเก่าออกมา เป็นอย่างงี้เกือบทุกวัน แผลก็เริ่มๆหายดี
แต่ความวัวไม่ทันหาย แกก็ล้มอีกครั้งเมื่อเกือบ 2อาทิตย์ ในห้องน้ำ คราวนี้ปวดขามากๆ ขยับไม่ได้ แตะทีร้องกรี๊ดออกมา เอ็กซเรย์รอบแรกไม่มีปัญหาก็ยังพาไปล้างแผล พากลับตลอด แล้วต้องอุ้มแบก เพราะแกเดินไม่ได้ จนลูกหลานทนไม่ไหว บังคับให้นอนโรงพยาบาล
คราวนี้อยู่โรงพยาบาลที่เดิมแล้วจะได้ล้างแผลบ่อยขึ้นเป็นสองครั้ง แต่แกก็ยังปวดขาขวามากๆอยู่ดี จนต้องเอ็กซเรย์อีกรอบ ปรากฏว่าสะโพกข้างขวากระดูกแตก ต้องทำการผ่าตัดอย่างเดียว ใส่เฝือกไม่ได้ คราวนี้ใจแป้วกันมากๆ คนแก่อายุ 79 จะรับการผ่าตัดไหวใหม หมอกระดูกจึงเรียกลูกหลานเข้าไปรับฟังวิธีการผ่าตัด หมอก็เล่าให้ฟังว่าตอนบอกย่าว่าต้องผ่าตัด แกก็อึ้งไป 5 นาที แล้วแกก็ถามหมออย่างเดียวว่ามันแตกยังไง ต้องผ่าอะไรใช่มั้ย แกเกิดความเครียดมาก
แต่มันไม่ง่ายขนาดนั้นถ้าหากจะต้องผ่าตัดแล้วจะผ่าได้เลย หมอปรึกษากับหมอหัวใจที่เป็นแพทย์ประจำว่า ไม่ควรเสี่ยงผ่า จะต้องไปฉีดสีที่หัวใจก่อน ว่าแกยังรับการผ่าตัดไหวมั้ย แล้วต้องดูว่าจะต้องทำบอลลูนใหม่ได้ไหม หรือต้องทำบายพาสแต่หมอไม่ทำบายพาสให้เพราะมีความเสี่ยงมาก แล้วถ้าลุ้นผ่าไปเลยหมอบอกว่าเคยมีคนเสี่ยงแล้วแต่ไม่รอด แล้วถ้าบอลลูนเสร็จกว่าจะได้ผ่าตัดสะโพกอีกก็ต้องรออีก 3 สัปดาห์
ตอนนี้ไปเยี่ยมแกทุกวัน แกเริ่มจะเบลอมากขึ้นเพราะยาแก้อักเสบที่ฉีดตลอดเพื่อให้คลายปวด แล้วดูท่าทางซึมและเหงามากๆ ทั้งที่ลูกหลานไปเยี่ยมตลอด แล้วก็บ่นประสาคนแก่ว่าไม่อยากอยู่ อยากไปๆซะที ฟังทีไรก็อดน้ำตาไหลไม่ได้ แล้วยังไม่รู้เลยว่าควรจะทำยังไงดี จันทร์นี้จะต้องพาไปฉีดสีแล้วครับ
แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 49 00:44:05
จากคุณ :
เ ป้ 
- [
27 ส.ค. 49 00:43:30
]
ผมอยู่ในช่วงโหดร้ายของชีวิต
