CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    แล้วฉันก็เลือกที่จะรักผู้หญิง....ด้วยกัน....ต่อไป (19){แตกประเด็นจาก L4662485}

    ....ขอโทษที่พิมพ์ได้นิดเดียว มีงานพอดีอ่ะค่ะ....

    กระทู้นี้ล่ม....ไปตั้งใหม่แล้วนะคะ
    http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L4670582/L4670582.html

    ฉันดึงพี่บีไปกอดและร้องไห้ “เค้าขอโทษ...ขอโทษจริงๆ...เค้าเองก็ไม่ได้อยากไปไหนทั้งนั้นหรอก แค่เค้ารู้สึกผิดจนคิดว่าไม่น่าให้อภัยก็เท่านั้น”

    พี่บีพูด “เค้ารักตัวเองนะ...ทำไมถึงคิดว่าเรื่องแค่นี้เค้าจะให้อภัยตัวเองไม่ได้ล่ะ ต่อให้ตัวเองทำผิดมากกว่านี้เค้าก็รับได้...ฮือๆๆ...ขอแค่ตัวเองยังอยู่กับเค้าได้มั๊ย...ฮือๆๆๆ...อยู่กับเค้านะ...เค้าจะไม่งี่เง่าอีกแล้ว”

    ฉันร้องไห้ด้วยความรู้สึกผิดที่ทำร้ายความรู้สึกของคนที่รักฉัน...ฉันลืมนึกไปว่ารักของฉันกับพี่บีมันไม่เท่ากัน...ฉันคิดแต่ว่าฉันไม่ได้รักพี่บีแต่แรก มันจึงเป็นเรื่องง่ายกว่าที่ฉันจะตัดใจ...แต่พี่บีไม่ใช่ พี่บีเริ่มจากมาชอบฉัน และมันเพิ่มขึ้นจนกลายเป็นรัก...เราเริ่มต้นไม่เท่ากัน...ฉันเอาความรู้สึกของตัวเองมาตัดสินพี่บีได้ยังไงนะ...โง่จริงๆเลย

    ในนาทีนั้น ฉันสงสารพี่บีมากๆและรู้สึกผิดมากๆ...ยังไงฉันก็น่าจะทำสิ่งที่ถูกต้องใช่มั๊ย?

    ฉันจึงบอกพี่บีว่าฉันจะคบพี่บีต่อไป แต่ก็ขอให้พี่บีเข้าใจว่าฉันคงจะยังเป็นเพื่อนกับบุ๋มอยู่...ฉันคิดว่าบุ๋มคงเข้าใจและรักษาฐานะของเราไว้แค่นั้น...พี่บียอมค่ะ พี่บียอมให้ฉันยังติดต่อกับบุ๋ม แค่ฉันยังคงอยุ่กับแกและดีกับแกเหมือนเดิมก็พอ...

    สิ่งที่พูดกับพี่บี มันไม่ได้ทำให้ฉันโล่งใจซักเท่าไหร่ เพราะฉันรู้ว่าฉันฝืนใจพูดออกไป...อาจเพราะความผูกพันที่มี...บวกความสงสาร...บวกความรู้สึกผิดทุกอย่าง...ฉันจึงยอมให้ตัวเองยังอยู่ตรงนั้นเพื่อคนที่รักฉัน...แต่ใจของฉันกลับอยู่กับอีกคนนึงที่ฉันอยากจะพัฒนาความรู้สึกต่อไปด้วย

    มันค่อนข้างยากที่ต้องทำตัวเหมือนเดิมกับคนที่เราไม่ได้รู้สึกเท่าเดิมแล้ว...ฉันเองก็ไม่รู้จะฝืนได้อีกนานซักแค่ไหน..แต่ก็ต้องฝืนต่อไป...พี่บีเอง ทั้งๆที่รู้ว่าฉันไม่เหมือนเดิม แกก็เหมือนหลอกตัวแกเองว่าที่ฉันอยู่เพราะฉันยังรักแกเหมือนเดิม...อยากบอกว่า มันไม่ใช่แล้วล่ะ...แต่ก็ต้องยอมให้แกหลอกตัวเองต่อไป เพราะสิ่งที่แกคิดนั้น มันยังพอทำให้แกมีความสุขและยิ้มออกมาได้

    ฉันเข้าใจความรู้สึกออยในตอนที่ยังอยู่กับฉันเลยค่ะว่าเพราะอะไร...ความผูกพันมันมากกว่าคำว่ารักจริงๆ...
    และตอนนั้น ฉันก็ใช้วิธีหลอกตัวเองนี่แหละค่ะที่ทำให้ฉันมีความสุขและความหวัง...เพราะมันไม่อยากจะทรมานกับการที่ต้องยอมรับความจริง...ฉันเคยผ่านตรงนั้นมาแล้ว ฉันเข้าใจ ฉันไม่อยากให้พี่บีต้องเจ็บปวดแบบนั้นเลย มันอาจจะเกินรับได้จริงๆ

    คิดแล้วก็เครียดค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดี...อยู่แบบนี้ก็เหมือนไปให้ความหวังแกทั้งๆที่รู้ดีว่า ยังไงซักวันฉันก็คงต้องไปจากแกอยู่ดี...จะให้แกหักดิบเลย แกจะเข้มแข็งพอหรือปล่าว...ถ้าค่อยๆห่างออกไป พอแกร้องไห้ ฉันก็ใจอ่อนและกลับมาอยู่ดี...ต้องแล้วแต่บุญแต่กรรมแล้วล่ะงานนี้

    แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 49 09:59:55

    จากคุณ : i am yadamon - [ 30 ส.ค. 49 12:39:25 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com