อยากเล่า อยากระบายมาก เครียดมาก ( เรื่องที่พิมม์ คัดมาแค่ 30% เท่านั้นค่ะ อยากระบายบางส่วนเท่านั้นเอง)
จะเรื่องอะไร ก็แม่สามีนี่แหละ เธอได้สร้างบาดแผลไว้ในใจฉัน แผลมันลึก ไม่ยอมหาย
เรื่องของเรื่องคือ ขอเรียกตัวเองว่า มีน
มีนคบกับปอ มาได้ 9 ปี อยู่ด้วยกันก่อนแต่ง 3 ปีแล้วค่ะ ปอเป็นคนเรียนเก่ง เรียนจบก็ได้ทำงาน ส่วนมีนเรียนถึง 6 ปีถึงจะจบ ครอบครัวปอ รับราชการทั้งครอบครัว รวมไปถึง ลุง ป้า น้า อา รับราชการทั้งหมด
ครอบครัวมีน ทำธุรกิจของตัวเอง มีนจบก็มาช่วยครอบครัวทำงาน
แม่ปอ ไม่ค่อยชอบมีนเท่าไหร่ รับรู้ได้ด้วยสัญชาตญาณของผู้หญิงค่ะ อาจเป็นเพราะมีนเรียนไม่เก่ง แกจะชอบว่ามีน ว่าโง่ ปอเลือกได้ไง
เรื่องนี้ไม่เท่าไหร่ค่ะ มีนกับปอ เรารักกัน ปอเป็นคนดีมาก ครอบครัวมีนรักปอทุกคนเลยค่ะ
เราคบกันมาเรื่อย จนครอบครัวมีนคิดว่าน่าจะแต่งงานกันได้แล้ว เราทั้งคู่ก็เห็นด้วย แต่แอบคิดอยู่ในใจ แม่ปอไม่ตกลงขึ้นมาจะทำไง
มีนบอกปอให้ไปคุยกับคุณแม่ปอ ว่าให้ทั้งสองครอบครัวมาเจอกัน คุยกันเรื่องงานแต่ง ก็ตกลงนัดคุยกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง 5 ดาวเลยค่ะ
ทุกอย่างก็ดูปกติ เราตกลงกันว่า จะจัดงานที่บ้านมีน เพราะเป็นบ้านสวน เนื้อที่กว้างพอที่จะรับแขกเยอะได้ เรื่องสินสอดไม่เรียกร้อง แล้วแต่ครอบครัวปอจะให้ คุยเสร็จก็แยกย้ายกันกลับ มื้อนี้คุณปู่มีนเป็นคนจ่ายค่ะ บิลมาแม่ปอก็พูดเลย ให้ฝ่ายเจ้าสาวจ่ายนะค่ะ
ตลอดเวลาที่บ้านมีนไม่รู้นะค่ะว่าแม่ปอไม่ค่อยชอบมีน เวลาแม่มีนถาม มีนก็จะบอกว่าท่านเป็นคนดี ใจดี
ตอนนี้ปัญหาคือ แม่ปอบอกปอว่าจะให้สินสอด 100,000 บาท ส่วนเรื่องอื่นให้จัดการเอง
มีนกับปอก็เลยออกเงินคนละครึ่ง ซื้อแหวนเพชรกันคนละวง ( มีนอยากได้แหวนเพชรเองค่ะ มันดูเป็นเจ้าสาวดี ) มีนซื้อสร้อยทอง กับ กำไลข้อมือ ด้วยค่ะ สร้างภาพให้แม่ปอสุดๆเลย
การ์ดก็จ่ายเอง ส่วนชุดเจ้าบ่าว เจ้าสาว คุณปู่คุณย่าท่านซื้อให้เป็นของขวัญค่ะ
ของชำร่วย ค่าอาหาร เครื่องดื่ม ค่าตกแต่ง คุณพ่อคุณแม่มีนเป็นคนจ่ายค่ะ
ตอนนี้มีนยุ่งจนไม่มีเวลามากลุ้มใจ แต่ก็กังวลว่าวันงานแม่ปอจะมาหรือเปล่า
ตั้งแต่วันคุยกัน ครอบครัวปอก็ไม่เคยสนใจเรื่องงานอีกเลย เวลามีนไปหา ไปปรึกษาก็ไม่สนใจ บอกว่าอยากแต่งเองช่วยไม่ได้
แต่ก็ลืมๆมันไป เพราะตื่นเต้นมากที่จะได้เป็นเจ้าสาวค่ะ และแล้วก็มาถึงวันงาน
ตอนเช้าเราจะทำบุญ มีพระท่านมาเทศน์ มัดมือ ตอนเช้าครอบครัวปอไม่มานะค่ะ บอกว่ามันเช้าไป มาไม่ทัน
ครอบครัวปอมาตอน 9 โมงค่ะ มาถึงก็เอาสินสอดมาให้ บวกกับ พวกแหวน สร้อยที่ มีนกับปอซื้อนั่นแหละค่ะ
ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี จนตอนเย็น คุณพ่อ คุณแม่ปอ ไม่ได้อยู่ส่งตัวเข้าหอนะค่ะ มีนไม่สนใจ แต่ดูปอจะเศร้า
เรื่องมันเกิดตอนแขกกลับไปหมดค่ะ ( งานเราเป็นงานแต่งแบบจัดตอนเช้า เลี้ยงอาหารกลางวันค่ะ ไม่มีงานกลางคืน) รวมทั้งครอบครัวปอด้วย ตอนนั้นยังไม่ถึงฤกษ์ส่งตัว
เราตกลงกันว่า เงินสินสอดจะให้ คุณพ่อ คุณแม่มีน เพราะว่า คุณพ่อมีนหมดไป สองแสนกว่าบาทค่ะ ส่วนเงินที่เป็นน้ำใจจากแขกที่มาร่วมงาน เราก็จะเก็บไว้สร้างบ้าน
ยังไม่ทันไร คุณแม่ปอก็โทรมา บอกว่าจะเอาเงินคืน วันนี้ถ้าเสร็จงานแล้วเอามาให้ด้วย
ปอถามว่าทำไม แม่ปอบอกว่าจำเป็นต้องใช้ จะเอาไปให้ค่าปูนพรุ่งนี้ ปอถามอีกว่าทำไมไม่ไปเบิกจากแบงก์ แม่ปอบอกว่า เงินนั่นไม่ได้ให้นะ กะจะเอาคืนอยู่แล้ว อยากแต่งเองก็หาเอง
ปอถามต่อ ว่าปอเป็นลูกแม่นะ ทำไมแม่ทำกับปอแบบนี้ ปอพูดทั้งน้ำตา งานทั้งหมดแม่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ทำไมแม่ไม่เกียรติ ครอบครัวมีนบ้าง ปอไม่เข้าใจแม่
ปอพูดต่อ " แม่ ทำลายงานแต่งปอ แทนที่ปอจะมีความสุขในวันนี้ แต่ทำไมมันเป็นแบบนี้ " แม่ปอพูดอะไรบางอย่าง ปอ" ได้ถ้าแม่อยากจะตัดลูก ตัดแม่ก็ได้ พรุ่งนี้เช้าจะเอาเงินไปคืน"
มีนกับปอนั่งร้องไห้
ตอนนี้ร้องไห้จริงแล้ว พิมม์ต่อไม่ไหวแล้วค่ะ
จากคุณ :
เจ้าสาวแห่งน้ำตา
- [
6 ก.ย. 49 12:48:28
A:203.150.139.40 X: TicketID:113530
]
*** จากใจเจ้าสาวคนนึงค่ะ ***
