พอฉันรู้สึกตัวขึ้นมา ก็ไม่เห็นบุ๋มและพี่ใหม่ ฉันจึงนอนต่อไปจนกระทั่งทั้งคู่กลับมาที่รถเข็น ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับน้ำเกลือที่ใกล้จะหมดแล้ว จึงบอกบุ๋มให้เตรียมเรียกพยาบาลและติดต่อขอใบรับรองแพทย์ให้ด้วย...พี่ใหม่ขอตัวกลับก่อนเพราะต้องเตรียมตัวทำงาน ส่วนบุ๋มก็เตรียมลางานครึ่งวันเพื่อดูแลฉันที่ห้อง
ขากลับจากโรงพยาบาล ฉันจำใจต้องกลับรถไอ้พี่นูที่มันทิ้งไว้ให้บุ๋ม...ส่วนตัวมัน ไม่รู้กลับยังไงเหมือนกัน...ฉันถามบุ๋มเรื่องค่าใช้จ่าย บุ๋มบอกว่าทั้งหมดเกือบสามพันค่ะ (อึ้งรับประทานเลยงานนี้...ห้องพิเศษก็ไม่ได้เข้า) ซึ่งตอนนั้นจำได้ว่าเป็นวันที่ 29 กันยา 47 เงินเดือนบุ๋มยังไม่ออก...บุ๋มเอาตังค์มาจากไหนนะ?...
พอฉันถาม บุ๋มบอกว่าเป็นตังค์จากจ๊อบพิเศษอะไรก็ไม่รู้ ได้มาตั้งแต่ 2 วันก่อน ซึ่งมันแปลกๆแต่ฉันก็ไม่อยากถามมากมาย บอกบุ๋มว่าเดี๋ยวคืนให้แล้วกัน แต่ในใจก็ยังไม่ค่อยเชื่อหรอกค่ะ เพราะส่วนใหญ่แล้ว ตังค์จากจ๊อบของบุ๋มเท่าที่ฉันรู้ก็ไม่เกินพันเดียวต่อครั้งหรอก ส่วนใหญ่จะไม่กี่ร้อย แต่มันก็ได้มาเรื่อยๆ...ถ้าเป็นจ๊อบใหญ่ ทำไมบุ๋มไม่บอกฉันเลยนะ
ไม่ใช่ว่าฉันจะเป็นคนที่ใส่ใจมากมายเรื่องเงินหรอกค่ะ แค่มันผิดวิสัยของบุ๋มที่ปกติไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือใหญ่ บุ๋มจะบอกฉันทู้กกกเรื่อง โดยไม่ได้คำนึงว่าฉันอยากรู้หรือปล่าวด้วยซ้ำ บางเรื่องฉันจึงฟังแบบไม่ได้จับใจความ แต่เรื่องจ๊อบนี้มันไม่เคยผ่านรูหูเลยล่ะ...ฉันคิดในใจค่ะว่า บุ๋มต้องเอาตังค์จากไอ้พี่นูมาอีกแน่ๆ แต่ไม่กล้าบอกฉัน...ซั่่นงนจะทำให้ฉันกลายเป็นหนี้ชีวิตในสายตามันอีกแล้ว และมันก็คงไปพูดต่อว่า มันรักบุ๋มมากจนต้องยอมรับผิดชอบคนที่บุ๋มรักด้วย...(พระเอกจริงเชียว)
และสิ่งที่ฉันคิดก็เป็นความจริงและได้บังเกิดขึ้นหลังจากนั้นไม่นาน...แต่มันพูดซะฉันเสียหายกว่าที่ฉันคิดซะอีกค่ะ...มันพูดประมาณว่า ฉันเป็นเพลย์บอย ไปเที่ยวเกลือกกลั้วผู้หญิงทุกวัน ไม่ค่อยเข้าบ้าน พอหมดแรงก็กลับมาตายรัง บุ๋มเองก็โง่ที่รักฉันอยู่ได้ทั้งๆที่รู้ว่าฉันไม่ดี และมันเองก็รักบุ๋มมาก พอบุ๋มขอร้องให้มันช่วย นัม็กยอมช่วยเหลือฉันทุกอย่าง ทั้งพาไปส่งโรงบาลและจ่ายค่ารักษาให้ทั้งหมด (ฉันได้ใช้ให้บุ๋มคืนแล้วค่ะ) เพราะอยากให้บุ๋มมีความสุขกับคนที่บุ๋มรัก แม้คนคนนั้นมันจะไม่ชอบเอามากๆก็ตาม (ธ่อ..ยังกะกรูเองจะชอบเมิงงั้นแหละ...พูดซะเมิงเป็นเทวดามาเกยเชียว)
ที่ฉันรู้ได้ก็เพราะเพื่อนร่วมงานของไอ้พี่นูที่ค่อนข้างสนิทกับบุ๋มเป็นคนมาเล่าให้ฟังค่ะว่ามันพูดอย่างนั้น...พี่คนนี้เค้าเป็นผู้ชาย ปกติเรื่องนิทงนินทามันไม่ใช่นิสัยผู้ชายหรอกค่ะ แต่พี่คนที่มาบอกบุ๋มรู้ว่าไอ้พี่นูเป็นคนยังไง จึงมาบอกบุ๋มด้วยความระอาต่อพฤติกรรมคำพูดของมัน
ฉันเองก็ได้รู้มาจากปากบุ๋มอีกที และยังมีอีกหลายเรื่องที่มันพูดดูถูกฉันและบุ๋มเป็นอย่างมาก...ซึ่งฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วค่ะ ต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว!!
จากคุณ :
i am yadamon 
- [
8 ก.ย. 49 14:03:39
]
แล้วฉันก็เลือกที่จะรักผู้หญิง....ด้วยกัน....ต่อไป (21)
)
