เหตุการณ์แบบเดิมๆเกิดขึ้น คือว่าศาสตราจารย์เกิดอยากกินเห็ดขึ้นมาจนทนไม่ไหว คราวนี้เขาจึงขัดคำสั่งอีกโดยการสวาปามเห็ดเข้าไป พอไปตรวจที่โรงพยาบาลตัวเลขก็กระโดดไปไกล (ข้ามพิสัย) อีก หมอก็ตกใจอีก พอเอาตัวเลขไปให้ Mitchio Kushi ดู Mitchio Kushi ก็รู้อีก และพูดอีกว่า "คุณขี้โกงอีกแล้ว ไปกินเห็ดมาใช่ไหมล๋ะ?" ศาสตราจารย์ก็งงอีก เลยกลับมาเคร่งเรื่องวินัยในการกินอีก ..........ไปตรวจอีก ค่าตัวเลขก็กระโดดพรวดพราดอีก หมอก็ตกใจอีก......
แต่ในที่สุดเขารักษามะเร็งหายได้ในทึ่สุด ..........!!!
ส่วนอีกรายหนึ่งน่าเศร้า พยาบาลมาเล่าให้ฟังว่า เธอต้องดูแลคนไข้ที่เป็นมะเร็งและไม่ใช่เหลือเวลาอีก 6 เดือนเหมือนศาตราจารย์ แต่เหลือเวลาแค่อีกเพียงไม่กี่สัปดาห์หรือไม่กี่วันคนไข้คนนี้ก็จะต้องตายแล้ว Macrobiotics ช่วยคนไข้รายนี้ไม่ทันแน่ๆ .........แต่พยาบาลคนนั้นยังพยายามช่วยคนไข้เพราะเห็นคนไข้ต้องทนทุกข์ทรมาณกับความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส พยาบาลช่วยคนไข้โดยการไม่เอาอาหารของโรงพยาบาลให้คนไข้กิน แต่เธอทำอาหารแม็กโครไบออติกเองเพื่อให้คนไข้เธอกินเป็นพิเศษ........จากนั้นพยาบาลก็สังเกตการณ์อาการคนไข้อยู่อย่างใกล้ชิด เธอพบกว่าอาหารแม็คโครไบออติกทำให้คนไข้จิตใจสงบไม่ฟุ้งซ่าน จนถึงกับหายจากความเจ็บปวดทางร่างกาย และคนไข้คนนั้นก็เสียชีวิตลงในสภาพที่จิตใจสงบไร้ความเจ็บปวดในที่สุด ...........
เราอยากจะแปลหนังสือเล่มนี้ออกมาให้คนอ่าน หากแต่ว่าในรอบ 20 ปีที่ผ่านมา เราไม่เคยเห็นผลงานของ Mitchio Kushi หรือของ Macrobiotic Foundation ได้รับการแปลเป็นไทยมาอย่างถูกต้องเลย มีแต่คนไทย plagiarize (คือลอกเลียนมาทั้งดุ้น) มันคงเป็นเพราะ Mitchio Kushi เป็นคนที่มีชื่อเสียงมากๆ ค่าลิขสิทธิ์มันคงไม่ใช่เป็นหลักแสนแบบที่ สนพ ไทยจะสู้ได้ แต่มันคงเป้นเงินหลักล้าน!
ผลงานของ ดร.สาทิส อินทรคำแหง ไม่ถือว่าเป็น plagiarism ไม่ถือว่าเป็นการลอกเลียน เนื่องจาก ด.ร. สาทิส เอาแค่หลักการของ Macrobiotics มา แล้วมาดัดแปลงเสียเป็นส่วนใหญ่ด้วยความคิดของตนเอง และมีความเป็นเอกลักษณ์ของตัวของเขาเอง........
แต่มีนักเขียนคนหนึ่ง plagiarize ได้แนบเนียนมาก เขาลอกผลงานของ Geoge Ohsawa กับของ Mitchio Kushi มาทั้งดุ้นเลย แต่มาสลับบท แล้วภาพวาดที่เหมือนๆกัน ซึ่งเป็นภาพวาดเส้นเดี่ยวแบบง่ายๆ แบบฝรั่งวาด ถูกเปลี่ยนให้เป็นลายพู่กันจีนจนหมด แล้วทุกอย่างที่ Mitchio Kushi พูดไว้ นักเขียนไทยคนนั้นเรียบเรียงใหม่ว่า "ชาวจีนกล่าวไว้ว่า.........." โดยไม่ได้ให้เครดิตแก่ชาวญี่ปุ่นเลยแม้แต่น้อย .........ผลงานของนักเขียนผู้นี้ได้รับการตีพิมพ์ออกมา 10 กว่าเล่มแล้ว หรืออาจมากกว่านั้น ..... นับได้ว่าเป็นการลอกเลียนที่แนบเนียนมากๆ จนเจ้าของลิขสิทธิ์ไม่มีทางที่จะเอาผิดกับเขาได้เลย........
เราเคยคิดจะแปลหนังสือพวก Macrobiotics แต่ติดขัดอีกตรงติดต่อ สนพ ระดับใหญ่ๆในไทยไม่ได้ ติดต่อได้แต่ สนพ เล็กๆ และถึงติดต่อได้ก็คงไม่มี สนพ กล้าสู้ราคาลิขสิทธิ์อีกนั่นแหละ ดังนั้นความหวังของเราจึงพังทลาย และเสียรู้ว่าทำไมเราไม่ฉลาดแกมโกงแบบนักเขียนคนนั้นตั้งแต่แรกนะ เขาสอนมวยเราเลยว่า ในโลกเรา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในสังคมไทยมันต้องซิกแซ็กเก่งแบบนี้จึงจะประสบความสำเร็จได้............
เอาไว้ว่างๆเราอาจยอมเสี่ยงดวงแปลเรื่อง Nutritional Approach to Cancer แจกชาวบ้านให้อ่านฟรีกันบนเว็บ แต่ถ้าเจ้าของลิขสิทธิ์มาเล่นงานละก็คงแย่แน่ๆ........
แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 49 03:52:20
แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 49 03:49:34
แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 49 03:48:20
แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 49 03:42:04
แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 49 03:37:37
แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 49 03:35:35
แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 49 03:33:20
ใครรู้จักชมรมชีวจิตของหมอที่เคยเป็นมะเร็งใหมครับ
