เราเป็นโรคอะไรก็ไม่รู้อ่ะ เวลานอนอ้าปากให้หมอฟันเอาเครื่องมือใส่ในปาก มันรู้สึกเหมือนโดนข่มขืนอ่ะก็เลยเครียดเกร็ง-เหงื่อแตก บ่อยครั้งตอนที่หมอเอาผ้าก็อตซับเลือดตรงฟันกราม โอ้โห...มันเจ็บมากก็เลยเผลตดออกมามาอ่ะค่ะ อย่างเมื่อวานหมอนัดเราไปกรอเหงือก ตอนทำไม่เท่าไร่แต่ตอนเอาผ้าก็อตซับเลือดและเอาเครื่องมือใส่ในปาก มันอึดอัดสุดๆๆ อยากจะสำลักเพราะเลือดกับน้ำลายมันไหลลงคอแต่ก็ไอไม่ได้ กลั้นไม่ไหวก็เลยเผลออึออกมาค่ะ
โชคดีที่คุณหมอกับผู้ช่วยเค้ามีผ้าปิดจมูกก็เลยไม่ได้กลิ่นแต่เรารู้สึกว่ามันไหลออกมาเยอะเหมือนกัน ก็เลยลองขยับๆดูมันเริ่มไหลไปตรงขอบกางเกงในแล้ว ตอนนั้นหมอฟันกำลังเย็บแผลที่เหงือก เข็มอยู่ในปาก เราจะพูดก็ไม่ได้ ตอนนี้อึส่วนที่ค้างก็ออกมาอีกนิดนึง เรารู้สึกไม่ดีแล้วละ เหงื่อแตกหน้าแดง คุณหมอก็เห็นและบอกว่าให้อดทนอีกนิดนึงใกล้เย็บแผลเสร็จแล้วนะคะ
แต่คุณหมอไม่รู้ว่าเราอ่ะนอนอึอยู่บนเตียงตั้งนานแล้ว จะทำไงได้ละก็มันปวดอ้ะ เราก็เลยค่อยๆปล่อยอึส่วนที่เหลือออกมาอีก ตอนนั้นคุณหมอเย็บแผลเสร็จก็ให้กัดผ้าแน่นๆ 2 ชั่วโมง เราอู้อี้ๆๆพูดไม่ได้ คุณก็ให้ไปรับยาข้างนอก พี่ชายเรารออยู่ที่ม้านั่งรอจ่ายตังส์ แต่เราอยากบอกพี่ชายเราว่าให้พาไปห้องน้ำแต่พูดไม่ได้อ้ะ พี่ชายถามว่าเป็นไงบ้างเจ็บมั้ย .. เราร้องไห้ .. พี่ชายก็เลยบอกว่าเจ็บมากเหรอ ไม่ต้องร้องไห้นะและบอกเคาต์เตอร์ให้จัดยาแก้ปวดสีแดงๆให้ด้วย (ยาชื่ออะไรไม่รู้อ่ะแต่ไม่ใช่พารา)
พี่พาเราไปนั่งเก้าอี้แต่เรานั่งไม่ได้เพราะเดี๋ยวอึมันจะเลอะออกมา ก็เลยยืนรอข้างๆพี่ ตอนนี้เราอยากบอกและสารภาพกับพี่ชายเราว่าเราอึใส่กางเกงและอยากไปห้องน้ำเพราะเราเริ่มรู้สึกว่ามันเปียกๆตรงต้นขาแล้ว โชคดีที่เราใส่กางเกงยีนส์มาหาหมอก็เลยไม่ค่อยเห็นรอยเปียกๆที่ต้นขา แต่อึมันเริ่มไหลย้อยลงมาเรื่อยๆค่ะและเริ่มรู้สึกปวดท้องมากๆ เราทำท่ากุมท้องให้พี่เรารู้ พี่ถามเราว่าปวดท้องด้วยเหรองั้นเดี๋ยวจะพาไปให้หมอตรวจที่แผนกอายุรกรรมนะ ตอนนี้เราร้องไห้ พี่ก็เลยไปจ่ายตังส์เสร็จและจะพาเรากลับบ้าน และบอกให้ยืนรอที่บันไดหน้าประตูเดี๋ยวจะไปเรียกแท็กซี่มารับ
เราไปนั่งยองๆใต้ต้นไม้และลองจับที่ด้านหลังต้นขาก็รู้ว่ามันชุ่มอึไปหมด พอพี่เรากลับมาก็ถามว่าทำไมมารอตรงนี้ แท็กซี่มารอแล้วที่บันได ตอนนี้เราอยากอึอีกก็เลยนั่งอึส่วนที่เหลืออีก พี่บอกว่า..อ้าว..อยากอึทำไมไม่บอก แต่ว่าตอนนี้รถเค้ามารอนานแล้วคงพาไปห้องน้ำไม่ทัน ถ้าอยากอึก็อึให้หมดก่อนแล้วไปขึ้นรถกลับบ้าน เราก็เลยอึที่ค้างอยู่ให้หมดเลย ตอนนี้เราอายมากแต่ไม่มีใครรู้นอกจากพี่ชายเรา ตอนนั่งในแท็กซี่พี่เรานั่งข้างโชเฟอร์ก็ชวนคุยไปตลอดทางและให้ขับพาขึ้นทางด่วน พอถึงบ้านมิเตอร์บอกราคา132 พี่เราให้ไป135 เค้าไม่ยอมทอนอ้ะ ก็เลยโวยวายครู่นึง เค้าก็ขับหนีออกไป พี่เรามัวแต่โทรศัพท์แจ้งแต่เราไม่อยากเสียเวลาเพราะเริ่มปวดท้องอยากอึอีกแล้ว แต่พูดไม่ได้ .. ก็เลยทำท่านั่งยองๆ พี่เราก็คงรู้เลยรีบพาเราเดินเข้าซอย... ตอนนี้อึมันเริ่มไหลย้อยลงมาถึงข้อเท้าแล้วแต่โชคดีที่กางเกงยีนส์บังไว้ พอถึงบ้านพี่เราก็ให้ไปบ้านผ้าก็อตทิ้งและกินยาพร้อมกับเปลี่ยนผ้าชิ้นใหม่และให้ไปล้างอึให้เรียบร้อย เราขอบคุณพี่ชายเราที่เอาใจใส่ดูแลจนถึงบ้าน และอยากฝากให้เพื่อนๆระวังเวลาขึ้นแท็กซี่ให้เตรียมเหรียญให้พร้อมจะได้ไม่ถูกแท็กซี่โกงอ้ะค่ะ
จากคุณ :
พิทักษ์เธอ
- [
วันปิยมหาราช 14:19:25
]