เรากับพี่ชายมีเรื่องโกรธกัน(จริงๆก็ไม่ได้ทะเลาะกันนะแต่เราขี้งอนเอาแต่ใจเองอ้ะ) คือวันอังคารเราซุ่มซ่ามไปลบไฟล์งานของพี่ในคอมพ์ออกหมด ก็เราเล่นเน็ตอยู่แล้วมันค้างเราก็ค่อยๆลบตัวที่คิดว่ามันทำให้แฮงค์ เราไม่รู้มันเป็นงานสำคัญของพี่ ทีนี้พี่เราคงโมโหก็เลยด่า(จริงๆมีหยาบคายด้วย) ซึ่งปกติพี่เราจะไม่ดุกับเราอย่างนี้ เราก็เลยไม่ยอมพูดไม่มองหน้าพี่เราตั้งแต่วันนั้น ปกติเราจะไปโรงเรียนกับพี่ แต่ทีนี้เราต้องไปกลับเอง,กินข้าวข้างนอก พอดีวันพฤหัสตอนโรงเรียนเลิกเรารู้สึกปวดท้องคล้ายท้องเสีย นึกได้ว่าตอนกลางวันไปกินข้าวผัดโดยที่เราไม่รู้ว่ามันมีปูผสมอยู่เพราะเราแพ้ปู กินแล้วท้องเสีย เข้าห้องน้ำมา 5 รอบแล้ว
พอโรงเรียนเลิกก็เลยขอนอนพักที่ห้องพยาบาล กินยาแก้ท้องเสีย ดื่มน้ำเกลือแร่ เจ้าหน้าที่ถามว่าจะให้โทร.บอกที่บ้านมารับมั้ยคะ เราบอกว่าไม่ต้องค่ะนู๋อยู่หอกับเพื่อน เค้าเลยบอกว่างั้นนอนหลับที่นี่เดี๋ยวจะมีครูเวรกะดึกมาดูแล พรุ่งนี้ถ้ายังไม่ดีขึ้นก็ค่อยพาไปโรงพยาบาล เรานอนหลับซักพักก็มีครูเวรเข้ามาแล้วก็ต้มโจ๊กซองให้กิน เราไม่โทร.หาพี่แล้วเราก็ปิดมือถือ พอกินโจ๊กได้นิดหน่อย เรารู้สึกปวดท้องอยากอึแต่ห้องน้ำมันอยู่ข้างนอกสุดทางเดิน เราให้ครูเวรพาไปหลายรอบเหมือนกัน จนไม่มีแรงเดินแล้วและก็หลับไป ตื่นอีกทีได้ยินเสียงพี่คุยกับครูเวร เห็นคุยกันประมาณว่าครูไม่ยอมให้รับตัวกลับบ้าน แต่พี่เรายืนยันว่าเป็นน้องสาวจริงๆ ตอนนี้เราปวดอึแต่ขี้เกียจออกไปเจอพี่แล้วเราอั้นไม่ไหวแล้ว ก็เลยเผลออึออกมาทั้งๆที่นอนอยู่บนเตียง จนมันย้อยไปขอบกางเกงใน พอพี่เราเข้ามาก็บอกว่าเดี๋ยวจะพากลับบ้านนะ เดี๋ยวพี่ไปเรียกแท็กซี่เข้ามารับ แต่เรารู้ว่าถ้าจะออกไปเรียกแท็กซี่ต้องออกไปถึงถนนใหญ่ข้างนอกเลยเพราะโรงเรียนเราอยู่ในซอย แล้วข้างนอกฝนก็ตกปรอยๆ เราก็เริ่มสงสารพี่นิดหน่อยแต่ยังไม่ยอมพูดด้วยอยู่ดี
พี่เราพาขึ้นแท็กซี่ให้เรานอนเบาะหลัง แล้วขอให้โชเฟอร์เปิดหน้าต่างเพราะจะขอสูบบุหรี่ ที่จริงคงให้กลบกลิ่นอึในกางเกงเราอ้ะ พี่เราปลอบว่าอดทนนะจะพากลับบ้านก่อนพรุ่งนี้ค่อยพาไปโรงพยาบาลรัฐเพราะถ้าไปเอกชน พี่ไม่มีตังส์ ตอนนี้เราก็เริ่มมองหน้าพี่และเราก็พยักหน้า เพราะเรารู้ว่าสิ้นเดือนพี่เราไม่ค่อยมีตังส์ ตอนนี้เราต้องนอนตะแคงไปตลอดทางเพราะถ้านั่งก็จะทับอึในกางเกง ตอนนี้น้ำอึเริ่มซึมออกเราก็เลยใช้กระโปรงซับๆไว้ โชคดีกระโปรงเราสีน้ำเงินเข้มและก็หนาๆ เราไม่รู้อึในกางเกงมีเท่าไร่แต่ก็พอลองขยับๆดูก็รู้สึกนุ่มๆในกางเกงและชุ่มๆตรงขา ตอนนี้เองเราปวดท้องแต่ไม่อยากให้จอดที่ปั๊มเพราะถ้าให้เค้ารอก็จะเปลืองค่ามิเตอร์ไปเรื่อยๆ ก็เลยค่อยๆอึส่วนที่เหลือออกมาอีก เราเห็นสีหน้าพี่เราก็พอรู้ว่าพี่คงเหนื่อยตั้งแต่เช้าแล้วละ ไหนจะต้องทำงาน พอเลิกแล้วไม่เห็นเรากลับบ้านก็ตามหา แล้วออกไปเรียกรถอีก เราเริ่มสงสารพี่เราแล้ว ไม่น่าปิดมือถือ พอถึงบ้านมิเตอร์บอก 93 บาท แค่พี่เรามีแต่แบงค์ร้อย ... โชเฟอร์บอกไม่มีทอนเพราะเพิ่งวิ่งกะรอบดึก พี่เราไม่ยอม โชเฟอร์ก็ไม่รู้ทำไง .. พี่เราเลยบอกว่าเอางี้ขับเลยออกไปให้มิเตอร์ขึ้นถึง 100 แล้วกัน ... โชเฟอร์ก็เลยขับเลยบ้านออกไปจนมิเตอร์ขึ้นเป็น 101 บาท พี่เราให้แบงค์ร้อยไป โชเฟอร์ใจดีก็ลดให้ 1 บาท ตอนนี้ฝนตกหนาเม็ดแล้ว พี่ให้เราขี่หลังกลับบ้าน ไม่อยากให้เดินกลับเพราะจะเสียเวลา พี่เค้ารีบเดินทั้งที่แบกเราข้างหลังแล้วมือเค้าก็คอยรองก้นเราไว้ พี่ยังบอกว่าถ้าอยากอึก็อึใส่หลังเลยเดี๋ยวฝนก็ล้างออกไปเอง ตอนนี้เราพูดกับพี่ว่าถ้าอึใส่หลังพี่จะว่าเรามั้ย พี่เค้าบอกว่า ยอมให้อึเลอะหลังพี่ ดีกว่าให้เราตากฝนข้างทาง ตอนนี้เราร้องไห้กอดคอพี่เราแล้วก็อึส่วนที่เหลือออกมาให้หมด
พอถึงบ้านพี่เราก็บอกให้เราถอดกางเกงในยังไม่ต้องเข้าบ้านเดี๋ยวจะรองน้ำฝนแล้วแช่ผ้าไว้ เดี๋ยวพี่จะเข้าไปเอาผ้าเช็ดตัวมาให้นะ เราก็ค่อยๆถอดกางเกงออกมาดูก็เห็น โอ้โห อึมันหายไปเยอะเลยสงสัยคงไหลออกมากลางทางไปเยอะ พอดีพี่เราออกมาก็เห็นเราโป๊ พี่เราได้แต่เงียบไม่มองแต่บอกให้ล้างๆตัวให้สะอาดเข้าบ้านไปนอนซะ เรากินยาที่พี่เตรียมให้แล้วก็หลับไปเลย วันศุกร์ตอนเช้าเราไม่ไปเรียน ส่วนพี่เค้าลางานครึ่งวันบ่าย ตอนนี้เราดีขึ้นเยอะแต่ยังรู้สึกผิดที่ทำตัวอย่างนั้น อยากขอโทษที่ทำให้เดือดร้อน พอดีเราเข้าไปอ่านไดอารี่ของพี่เห็นเค้าเขียนตั้งแต่วันอังคารว่า ขอโทษน้องที่ด่ารุนแรง ต่อไปนี้จะไม่ทำอีก จะทำดีกับน้องให้มากๆ .. ทำเอาเราน้ำตาไหลเลยอ้ะ เราอยากหาของขวัญเอาไปขอโทษพี่เรา ไม่รู้จะเลือกอะไรดี ช่วยเลือกหน่อยค่ะ ไม่ต้องแพงมากนะคะเพราะเราเพิ่งม. 6 หน้าตาน่ารักแต่ยังหาเงินเองไม่ได้อ้ะค่ะ และขอโทษที่เราเขียนยาวๆ เพราะเราแค่อยากให้พี่รู้นะถ้าพี่เข้ามาอ่าน ''นู๋ขอโทษพี่นะคะ.. รักพี่ค่ะ''
จากคุณ :
พิทักษ์เธอ 
- [
28 ต.ค. 49 12:55:41
]
จะซื้ออะไรเป็นของขวัญเพื่อขอโทษที่เราขี้งอนเอาแต่ใจให้พี่ชายดีคะ รบกวนช่วยเลือกด้วยค่ะ
