ความคิดเห็นที่ 1 หลังจากเรียนจบฉันก็ได้งานทำในกรุงเทพฯ เค้าก็ทำงานในกรุงเทพฯ ผ่านไปประมาณครึ่งปี เค้าจึงได้งานทำที่ต่างจังหวัดแถบภาคตะวันออก ส่วนฉันก็ได้งานใหม่พอดี แต่ยังอยู่ในกรุงเทพฯ เหมือนเดิม แล้วความรักทางไกลของเราก็เริ่มต้นตั้งแต่นั้นมา แต่ถึงแม้ว่าเราจะอยู่ห่างไกลกัน แต่ใจเรายังอยู่ใกล้กันเสมอ เค้าจะขับรถกลับกรุงเทพฯทุกเย็นวันศุกร์ และจะขับรถกลับไปทำงานทุกเช้าวันจันทร์ เป็นอย่างนี้เรื่อยมาตั้งแต่ตอนนั้น จนถึงตอนนี้ เค้าก็ยังทำงานที่เดิมถึงตอนนี้ก็เกือบ 7 ปีแล้ว ทุกวันศุกร์เค้าจะขับรถเข้ากรุงเทพฯ ไปรับฉันที่ที่ทำงานไปทานมื้อเย็นด้วยกัน แล้วก็จะพาฉันมาส่งบ้าน จากนั้นจึงขับรถกลับบ้านตัวเอง วันเสาร์ และ อาทิตย์เค้าก็จะมารับฉันออกไปข้างนอก ทำกิจกรรมร่วมกัน ทานข้าว ดูหนัง ที่บ้านฉันไม่เคยว่า เพราะเรามีโอกาสเจอกันแค่อาทิตย์ละไม่กี่ชั่วโมง เมื่อเราคบกันนาน ๆ ที่บ้านฉันจะถามเป็นระยะ ๆ ว่าเมื่อไรเราจะแต่งงานกันซะที เพราะฉันเป็นผู้หญิง ที่บ้านเป็นห่วง คบกันมานานแล้ว แต่ตอนนั้นเรายังไม่พร้อม เรายังไม่มีบ้าน ยังไม่มีหลักประกันที่มั่นคงอะไรเลย เค้าเองก็ยังทำงานต่างจังหวัด ถ้าแต่งงานแล้วฉันต้องมาอยู่บ้านคนเดียว ที่บ้านฉันก็คงไม่สบายใจอยู่ดี แต่เรา 2 คนเหมือนรู้อยู่เสมอว่า สักวันหนึ่งเราจะแต่งงานกัน เราจะมีอนาคตร่วมกัน เมื่อไรก็ตามที่ฉันมองเข้าไปในอนาคตของฉัน ฉันเห็นฉันและเค้าและลูกของเรา แล้วเราก็จะแก่เฒ่าไปด้วยกัน ถึงวันหนึ่งเราคิดว่าเราเริ่มพร้อมในระดับหนึ่ง สิ่งแรกที่คิดว่าต้องมีก่อนคือ บ้าน ก่อนที่เราจะแต่งงาน เราควรจะซื้อบ้านก่อน เพราะเหตุนี้ เมื่อประมาณเกือบ 3 ปีที่แล้ว เรา 2 คนเริ่มมองหาบ้านในฝันของเรา ตระเวนดูบ้านทุกสัปดาห์ หาข้อมูลมากมาย ช่วงนั้นฉันมีความสุขมาก เพราะฉันเริ่มเห็นอนาคตที่เป็นรูปเป็นร่าง ไม่ใช่แค่อนาคตที่เลือนลางอย่างแต่ก่อน แล้วสุดท้ายเราก็ซื้อบ้าน ถึงจะไม่ใช่บ้านเดี่ยวสวยหรู มีบริเวณมากมาย ถึงจะเป็นทาวเฮาส์หลังไม่ใหญ่มาก แต่นี่ก็คือบ้านของเรา ทาวเฮ้าส์พื้นที่ใช้สอย 200 ตร.ม. เท่านี้ก็เพียงพอกับครอบครัวในอนาคตของเรา นี่แหละบ้านในฝันของฉัน จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 17:20:43 A:58.10.158.121 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ที่เราซื้อบ้านหลังนี้ได้เพราะพ่อแม่ฉัน และพ่อแม่เค้าช่วยออกค่าใช้จ่ายส่วนหนึ่งให้เป็นค่าดาวน์บ้าน แต่ทางบ้านฉันมีกำลังเยอะกว่าเลยออกค่าใช้จ่ายตรงนี้มากกว่า แล้วที่เหลือเราก็ยื่นกู้ร่วมกัน เพราะฉะนั้นบ้านหลังนี้เป็นชื่อเรา 2 คนตั้งแต่ต้น เวลาผ่อนบ้านเราก็ช่วยกันผ่อน เค้าเป็นคนออกเงินส่วนใหญ่ จริง ๆ เค้าจะออกทั้งหมดก็ได้เพราะเค้ารายได้ดีกว่าฉัน แต่ฉันไม่อยากเอาเปรียบฉันอาจจะช่วยได้ไม่เยอะ แต่บ้านนี้เป็นของเรา 2 คน เราก็ควรจะช่วยกันผ่อน ฉันลืมเล่าไป จริง ๆ แล้วฉันเป็นเด็กต่างจังหวัด แต่มาอยู่กรุงเทพฯตั้งแต่เล็ก พ่อกับแม่อยู่ต่างจังหวัด ไม่มีบ้านในกรุงเทพฯ ฉันจึงต้องอยู่กับคุณน้ามาตลอด แต่คุณน้าเลี้ยงฉันเหมือนลูกคนหนึ่ง ฉันไม่เคยอึดอัด หรือรู้สึกว่าเป็นเพียงผู้อาศัย ฉันอยู่กับคุณน้ามาตลอดระยะเวลา 17 ปี แต่เมื่อตอนนี้ฉันมีบ้านเป็นของตัวเองแล้ว หลังจากที่เราซื้อบ้าน ฉันจึงย้ายมาอยู่บ้านหลังนี้ก่อนคนเดียว และเพราะว่าฉันซื้อบ้านตัวอย่าง ฉันจึงย้ายมาอยู่ได้เลยไม่ต้องรอตกแต่ง ถึงตอนนี้ฉันอยู่บ้านหลังนี้มา 2 ปีแล้ว แต่ฉันไม่ได้อยู่คนเดียวหรอกค่ะ แม่ให้น้องชายมาอยู่เป็นเพื่อน บอกว่าผู้หญิงอยู่คนเดียวไม่ดี ตลอดเวลาก่อนหน้าที่เราจะซื้อบ้าน ครอบครัวฉันเป็นห่วง กลัวเค้าจะทิ้งฉันไป เพราะรักทางไกลมันไม่แน่นอน ถึงขนาดว่าถ้าเราไม่แต่งงานกันซะที ก็ให้ฉันไปจดทะเบียนสมรสกับเค้าไว้ อย่างน้อยจะได้มีพันธะผูกพันกัน แต่ฉันบอกว่า มันก็แค่กระดาษแผ่นเดียว ถ้าจะทิ้งกันจริง ทะเบียนสมรสก็ไม่ได้ช่วยอะไร หลังจากที่เราซื้อบ้านแล้ว ที่บ้านฉันอาจจะสบายใจขึ้นว่า ถ้าซื้อบ้านด้วยแล้ว มันก็น่าจะแน่นอน จึงซา ๆ เรื่องถามเกี่ยวกับการแต่งงานไปบ้าง แต่เป็นฉันเองที่ถามเค้าว่า ตอนนี้เรามีบ้านแล้ว เมื่อไรเราจึงจะแต่งงานกัน สิ่งที่ฉันรู้ต่อมาคือ เนื่องจากเค้าเป็นลูกชายคนเล็ก และเป็นลูกชายคนเดียว เหมือนกับว่าแม่เค้าอาจจะยังหวงลูกชาย เลยยังไม่อยากให้แต่ง ฉันก็เข้าใจเพราะแม่เค้าอายุมากแล้ว แล้วเราทั้งคู่เป็นคนจีน ส่วนใหญ่หวงลูกชายไม่ใช่เรื่องแปลก เวลาที่บ้านฉันถาม ฉันก็บอกเหตุผลนี้ไป หลังจากที่เราซื้อบ้าน กิจวัติประจำสัปดาห์ของเราก็เปลี่ยนไปนิดหน่อย เพราะจากเดิมเค้ามารับฉัน ส-อา แล้วกลับบ้านเค้า ก็เป็นว่า วันศุกร์เค้ากลับมากรุงเทพฯ จะมาทานข้าวกับฉัน และอยู่กับฉันจนถึงประมาณ 4-5 ทุ่ม แล้วจึงกลับบ้านเค้า แล้ววันเสาร์จะมาหาฉัน และค้างทุกคืนวันเสาร์ แล้วจึงกลับบ้านเค้าอีกทีค่ำ ๆ วันอาทิตย์ หรือบางสัปดาห์เค้าก็มาค้างที่บ้านตั้งแต่คืน ศ-ส-อา แล้วขับรถกลับไปทำงานเช้าวันจันทร์เลย โดยไม่กลับบ้านเค้า การที่เค้ามาค้างที่บ้าน ผู้ใหญ่ทั้งทางบ้านฉันกับทางบ้านเค้าไม่มีใครว่าอะไร เห็นเป็นเรื่องปกติ เพราะเรา 2 คนก็ใช้ชีวิตคล้าย ๆ กับเป็นสามี-ภรรยากันกลาย ๆ เพียงแต่ได้เจอกันเฉพาะสุดสัปดาห์เท่านั้น จริง ๆ แล้วตลอดมา คนที่รู้ว่าเราใช้ชีวิตห่างไกลกัน โดยเฉพาะญาติ ๆ ฉัน เคยเตือนฉันหลายครั้งว่า น่าจะไปจดทะเบียนสมรสกันไว้ก่อน หรือไม่ก็ทำไมฉันไปย้ายไปอยู่กับเค้าที่ต่างจังหวัดไปเลย อยู่ไกลกันแบบนี้มันน่าเป็นห่วง ตลอดเวลานั้นฉันตอบไปว่าไม่มีอะไรน่าห่วงเพราะฉันไว้ใจ ฉันไม่อยากไปอยู่แบบนั้นเพราะเหมือนฉันไปคุมเค้า มันจะทำให้อึดอัดกันทั้ง 2 ฝ่าย อีกอย่างเราก็ซื้อบ้านที่กรุงเทพฯ แล้ว ถ้าฉันไปอยู่กับเค้าที่โน่นแล้วบ้านนี้ใครจะอยู่ จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 17:22:17 A:58.10.158.121 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แล้วฉันก็ล้มป่วย ครั้งแรก ถ้าจำไม่ผิด ประมาณเดือน มิถุนายน 48 วันหนึ่งฉันตื่นขึ้นมา พร้อมกับความจำเสื่อม แต่แปลกที่ฉันไม่ได้ลืมทั้งหมด ฉันเพียงแต่จำไม่ได้ ย้อนกลับไปประมาณ 5 ปี คือตอนที่เค้าได้งานที่ต่างจังหวัดใหม่ ๆ ส่วนฉันยังไม่ได้ทำงานที่ปัจจุบัน พอเค้ารู้เรื่อง เค้ารีบลางานแล้วขับรถมาหาฉันที่กรุงเทพฯ ในเช้าวันนั้น ไปเช็คสมองแล้วหมอบอกปกติค่ะ หลังจากความจำเสื่อมฉันก็ยังไปทำงานทั้ง ๆ ที่ไม่รู้จักใคร เพราะฉันจำใครไม่ได้ แต่เพื่อน ๆ ฉันทุกคนให้กำลังใจ คอยสอน คอยบอก จนฉันหายกลัวคนแปลกหน้า เพราะทุกคนกลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับฉันหมดในตอนนั้น ทั้ง ๆ ที่ทำงานด้วยกันมาตั้ง 5 ปีแล้ว หลังจากเรื่องนี้ผ่านไป ฉันกลับมาจำได้เหมือนเดิมโดยที่ก็ยังไม่รู้สาเหตุว่าเกิดอะไรขึ้น ที่บ้านฉันก็เป็นห่วงอีก เพราะฉันเคยไม่สบายขนาดนี้กลัวเค้าจะทิ้งฉันไป ฉันบอกว่าเค้าเป็นคนแรกที่รีบมาหาฉัน ขับรถมาจากต่างจังหวัด เพื่อมาดูแลฉัน เค้าไม่ทิ้งฉันไปหรอก อย่าห่วงเลย และเค้าก็ไม่ทิ้งฉันจริง ๆ เค้าคอยดูแลฉัน เอาใจใส่ฉันมากขึ้น แต่ความรักของเราก็ยังคงเป็นรักทางไกลเหมือนเดิม ตลอดเวลาหลังจากที่เราซื้อบ้าน เค้าก็จริงจังกับการหางานในกรุงเทพฯ มากขึ้น แต่งานใหม่ก็ไม่ใช่หาได้ง่าย ๆ เค้ายังอายุน้อย แต่การงานก้าวหน้าไปมาก และอยู่ต่างจังหวัดรายได้ดี ทำให้หางานใหม่ไม่ง่ายนัก เพราะเราทั้งคู่ก็คิดกันว่า ถ้าจะได้งานใหม่ ก็ควรจะได้เงินเดือนเพิ่มขึ้นจากเดิม ตลอดเวลาฉันรู้ว่าเค้ามาสัมภาษณ์งานเป็นระยะ ๆ ฉันเห็นความตั้งใจจริงของเค้าที่จะกลับมาทำงานกรุงเทพฯ เพราะเรารู้ว่าอีกไม่นานแล้ว เราต้องแต่งงานถึงแม้จะไม่เคยคุยเรื่องนี้จริงจัง แล้วฉันก็ป่วยอีกแล้ว ฉันไม่สบายเป็นไทรอยด์เป็นพิษค่อนข้างรุนแรง กว่าฉันจะรู้ตัวฉันก็เป็นเยอะแล้ว จนฉันไปทำงานไม่ไหว ที่บ้านฉันเป็นห่วงมาก ฉันจึงลาออกจากงานเพื่อมารักษาตัวอยู่บ้าน เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเดือนกันยายน 48 ถึงตอนนี้ที่บ้านฉันก็เป็นห่วงอีก เพราะฉันไม่สบายมาก กลัวว่าเค้าจะทิ้งฉันไป และบอกฉันว่าไม่ให้บอกที่บ้านเค้าว่าฉันไม่สบาย เพราะกลัวที่บ้านเค้าจะรังเกียจ ซึ่งตลอดเวลาเค้าก็ไม่เคยบอกที่บ้านเค้าทั้งเรื่องที่ฉันไม่สบายและเรื่องที่ฉันไม่ได้ทำงาน แต่ถึงฉันไม่ได้ทำงาน ฉันก็ไม่ได้เกาะเค้ากิน ไม่รู้ฉันใช้คำน่าเกลียดไปหรือเปล่า แม่ฉันให้เงินฉันใช้เดือนหนึ่งก็ไม่น้อย และฉันไม่ใช่คนฟุ่มเฟือยอยู่แล้ว เงินจำนวนนี้ฉันยังเอามาช่วยผ่อนบ้านในจำนวนเท่าเดิม รวมถึงค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมดฉันก็เป็นคนออกเหมือนเดิม เพราะฉันเห็นว่าฉันเป็นคนที่อยู่บ้านนี้ประจำ และเค้าก็ออกเงินผ่อนบ้านเยอะแล้ว จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 17:23:31 A:58.10.158.121 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มาลงชื่อ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอ่านต่อนะคะ แว๊บบบบบบบบ..... จากคุณ : ปรายปราง - [ 9 พ.ย. 49 17:29:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ลงชื่อค่ะ ^^ จากคุณ : ลูกเกาลัด - [ 9 พ.ย. 49 17:58:50 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เดี๋ยวเรามาต่อนะคะ เรื่องของเราค่อนข้างยาวค่ะ เราพิมพ์ใส่ word ไว้ เพิ่งได้ 8 หน้าเอง แต่เรื่องยังไปไม่ถึงไหนเลย เพราะเราตั้งใจจะเล่าละเอียด และที่สำคัญบทสรุปจริง ๆ ของเรื่องนี้ ก็ยังไม่มีค่ะ เราตั้งใจจะเคลียร์กับเค้าให้จบในพรุ่งนี้ค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 9 พ.ย. 49 18:00:53 A:58.10.158.121 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 7 บอกแบบคนไม่รู้อะไเลยนะครับ จะตัดสินใจอะไรก็ใจเย็นๆนะครับ จากคุณ : Kato_nd - [ 9 พ.ย. 49 18:08:16 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ที่บ้านฉันยังคงห่วงฉันตลอดมา ทั้งห่วงเรื่องสุขภาพของฉัน และห่วงกลัวเค้าจะทิ้งฉัน แต่จริง ๆ แล้วสุขภาพฉันดีวันดีคืน ส่วนเรื่องเค้าจะทิ้งฉันหรือไม่นั้น ฉันบอกกับที่บ้านฉันว่าเรา 2 คน คบกันมานานขนาดนี้ ถ้าเค้าจะทิ้งฉันไป เพราะฉันล้มป่วย ก็ให้เค้าทิ้งฉันไปเถอะตั้งแต่ตอนนี้ จะได้เห็นธาตุแท้กันไปเลย ดีกว่าไปทิ้งฉันตอนที่เราแต่งงานกันไปแล้ว คนเรารักกันต้องร่วมทุกข์ด้วย ไม่ใช่ร่วมสุขอย่างเดียว ถ้าเค้าจะทิ้งฉันตอนที่ฉันทุกข์ ฉันก็ยินดี จะได้รู้กันไปเลยว่าคนคนนี้เป็นอย่างไร ฉันจะไม่เสียใจเลย แต่เค้าก็ไม่ทิ้งฉัน ก่อนหน้านี้ฉันอยู่กับน้องชายมาตลอด แต่น้องชายฉันไปเรียนต่อต่างประเทศตั้งแต่ปลายเดือนเมษายน ตั้งแต่นั้นฉันก็อยู่บ้านคนเดียวอย่างแท้จริง ตอนแรกที่บ้านเป็นห่วงว่าฉันจะอยู่คนเดียวได้มั้ย เพราะในความเป็นจริง ตลอดมาฉันไม่เคยอยู่ที่ไหนคนเดียวเลย ก่อนนี้ก็อยู่กับญาติ พอซื้อบ้านก็มีน้องมาอยู่ด้วย ฉันยืนยันว่าฉันอยู่ได้ ฉันไม่ใช่เด็ก ๆ แล้ว อายุ 28 ปีก็ไม่ใช่น้อย แล้วฉันซื้อบ้านในหมู่บ้านก็ค่อนข้างปลอดภัยในระดับหนึ่ง แล้วถึงฉันจะไม่สบาย แต่ตอนนี้ก็รักษาตัวมาหลายเดือนแล้ว ดีขึ้นเยอะแล้ว เพราะฉะนั้นอย่าห่วงฉันเลย ถึงตอนนี้ฉันไม่สบายมา 1 ปีเต็ม ๆ และไม่ได้ทำงานมา 1 ปีเต็ม ๆ เหมือนกัน แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ ฉันหายป่วยแล้วคุณหมอเพิ่งยืนยันว่าฉันปกติดีแล้วเมื่อ 2 สัปดาห์ที่ผ่านมานี่เอง ระหว่าง 1 ปีที่ผ่านมาฉันไม่ได้อยู่เฉย ๆ ฉันคิดวางแผนไว้ว่าต่อไปฉันจะทำอะไรดี เพราะฉันไม่อยากกลับไปทำงานออฟฟิศนั่งโต๊ะอีกแล้ว คิดเผื่อไว้ว่า ถ้าแต่งงานแล้วอยากจะทำกิจการส่วนตัว อะไรสักอย่างไม่ต้องใหญ่โตมากก็ได้ เพราะจุดประสงค์หลักของฉันคือ ทำงานอะไรก็ได้ที่ฉันสามารถเลี้ยงลูกเองได้ ใช่ค่ะ ฉันคิดไว้แล้วด้วยว่า หลังแต่งงานฉันวางแผนจะมีลูกไม่เกินในปีที่ 2 เพราะฉันรู้ว่าแม่เค้าอยากอุ้มหลาน เรื่องของเราทุกคนรอบข้างเรารู้ ทั้งเพื่อนเรา เพื่อนฉัน ทั้ง 2 ครอบครัว มีแต่คนคอยถามเราทั้ง 2 คนเป็นระยะ ๆ ว่าเมื่อไรเราจะแต่งงานกันซะที เหมือนกับที่เรารู้ว่าสักวันเราจะแต่งงานกัน ไม่ใช่มีเพียงเรา 2 คนที่รอคอยวันแต่งงานของเรา แต่เป็นวันที่ทุก ๆ คนรอคอย แล้วก็ถึงวันที่เรารู้กันจริง ๆ แล้วว่า ถึงเวลาต้องแต่งงานแล้ว เพราะว่าเราทั้งคู่เป็นคนเชื้อสายจีน ผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายค่อนข้างถือฤกษ์ยามพอสมควร เพราะว่าปีหน้าจะเป็นปีที่ชงกับปีเกิดของเค้า และปีถัดไปจะเป็นปีชงกับปีเกิดของฉัน เพราะฉะนั้นถ้าเราไม่แต่งงานกันก่อนตรุษจีนปีหน้า เราก็ต้องรอไปอีก 2 ปีจึงจะแต่งงานกันได้ มันนานเกินไป เพราะเราก็คบกันมานานมากแล้ว เค้าจึงให้พ่อกับแม่เค้ามาสู่ขอฉันในเดือน มิถุนายน ที่ผ่านมา และเราได้ฤกษ์แต่งงาน มกราคม 50 จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 18:10:01 A:58.10.158.121 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ค่ะ คุณ Kato_nd ขอบคุณค่ะ ไม่รู้เราจะเล่าทัน จนถึงเวลาที่เราจะได้บทสรุปหรือเปล่านะคะ เพราะมันยาวจัง พิมพ์จนเมื่อยมือแล้วค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 9 พ.ย. 49 18:11:25 A:58.10.158.121 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 10 รออยู่นะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆๆเพื่อตัวเองรักตัวเองมากๆๆๆ นะค่ะ จากคุณ : terja - [ 9 พ.ย. 49 18:21:18 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ติดตามอยู่ค่ะ จากคุณ : พี่คะ หนูชอบพี่!! (จะเอาอะไรกับลมปาก) - [ 9 พ.ย. 49 18:26:55 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ง่ะ  T T  รอค่ะ จากคุณ : นู๋โมจัง - [ 9 พ.ย. 49 18:29:14 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณค่ะ จะต่อเร็ว ๆ ค่ะ พอดีเรากำลังพิมพ์อยู่น่ะค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 9 พ.ย. 49 18:32:29 A:58.10.158.121 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ฉันกับเค้าวางแผนอนาคตของเราหลังแต่งงานไว้ วาดฝันไว้มากมาย ฉันวางแผนจะทำกิจการส่วนตัว ส่วนเค้าก็ทำงานประจำไป เราเคยคุยกันว่าเราคงไม่ทำงานกินเงินเดือนไปตลอดชีวิต ในเมื่อเค้ามีหน้าที่การงานมั่นคง ฉันก็อยากจะทำงานอิสระ เพื่อที่จะเลี้ยงลูกเองได้ ฉันไม่ได้เพียงแต่คิดและฝันเท่านั้น ฉันปฏิบัติด้วย ฉันหาข้อมูล และคุยรายละเอียดเรื่องการทำธุรกิจไว้แล้ว แต่ตั้งใจไว้ว่าจะเริ่มทำหลังแต่งงาน เพราะช่วงนี้เป็นช่วงเวลาของการวางแผนแต่งงานของเรา ฉันไม่อยากทำอะไรซ้ำซ้อน เกรงว่าจะทำไม่ได้เต็มที่ทุกอย่าง ก่อนนั้นฉันอยู่บ้านแบบชีวิตน่าเบื่อไปวัน ๆ เพราะฉันไม่ได้ทำงาน แต่ตั้งแต่เป็นที่แน่นอนแล้วว่าเรากำลังจะแต่งงาน ฉันมีความสุขมาก ทุกวันหมดไปกับการคิดถึงเรื่องการแต่งงาน และวางแผนการแต่งงานของฉัน ถึงฉันจะอยู่คนเดียวฉันก็มีความสุขเพราะฉันไม่ได้อยู่บ้านเฉย ๆ อีกแล้ว ฉันหาข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับการแต่งงาน เรียกว่าแทบจะจัดการอะไรคนเดียวหมด ส่วนเค้าก็แทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย ฉันแอบน้อยใจเล็กน้อยว่าทำไมเค้าทำเหมือนไม่ค่อยสนใจงานแต่งงานของเรา แต่ฉันก็พอเข้าใจ เพราะคู่อื่น ๆ ก็ไม่ต่างกันเท่าไร ส่วนใหญ่ผู้หญิงจะเป็นคนจัดการเป็นส่วนใหญ่อยู่แล้ว เพราะฉันกำลังจะแต่งงาน ฉันจึงเข้าไปหาข้อมูลเกี่ยวกับการแต่งงานใน website ที่เป็น wedding community ซึ่งทำให้ฉันได้รู้จักเพื่อน ๆ ว่าที่เจ้าสาวที่กำลังจะแต่งงานเหมือนฉัน ฉันได้พบเพื่อนแท้มากมายจากที่นี่ ฉันดีใจที่ฉันมีเพื่อนให้ฉันได้คุย ได้ปรึกษาเรื่องเดียวกัน ฉันไม่เหงาแล้ว ฉันมีความสุขมาก ๆ เพราะฉันเฝ้ารอวันนั้น วันแต่งงานของฉันมานานแสนนานแล้ว แต่แล้ววันที่ฉันเริ่มไม่แน่ใจ สิ่งที่ฉันไม่เคยคิดว่าจะเกิด มันก็เกิดขึ้น จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 18:33:23 A:58.10.158.121 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ฉันต้องขอเล่าย้อนอีกนิด ปกติแล้วฉันจะได้พบกับเค้าทุกสุดสัปดาห์ ยกเว้นอาทิตย์ไหนเค้าติดธุระจริง ๆ เค้าจะโทรบอกฉันว่าอาทิตย์นี้เค้าไม่กลับกรุงเทพฯ ฉันก็ไม่เคยติดใจสงสัยอะไร เพราะฉันเข้าใจว่าทำงานก็ต้องมีบ้างที่งานติดพัน ต้องทำงานเสาร์-อาทิตย์ หรือบางครั้งเค้าก็จะบอกฉันว่าเค้ามีทริปไปเที่ยวกับที่บริษัท หรือ ที่บ้านเค้าไปเที่ยวแถว ๆ นั้นเค้าเลยไม่กลับมาหาฉัน หรือ ฯลฯ สารพัดเรื่องที่เค้าบอกฉัน ระหว่างสัปดาห์ที่เราไม่ได้เจอกัน เราก็จะโทรศัพท์หากันทุกวัน เรียกได้ว่าทุกวันจริง ๆ ตลอด 7 ปีที่เราห่างไกลกัน ไม่มีวันไหนเลยที่เราจะไม่ได้ยินเสียงกัน และโทรคุยกันวันละหลายครั้งด้วย ฉันอาจจะโทรไปบ้าง หรือเค้าอาจจะโทรมาบ้าง แต่เราก็ได้คุยกัน จนบางทีมีคนถามฉันว่าจะคุยอะไรกันนักหนา ไม่เบื่อบ้างหรือไง คุยกันทุกวัน ส-อา ก็เจอกัน ฉันบอกว่าฉันไม่เบื่อ เพราะฉันมีความสุข คนรักกันก็ต้องอยากรู้ความเป็นไปของกันและกัน ปกติแล้ว เดี๋ยวนี้ คนส่วนใหญ่ที่กำลังจะแต่งงานก็จะถ่ายรูปกะเวดดิ้งสตูดิโอใช่มั้ยคะ ฉันกับเค้าก็เหมือนกัน เราไปถ่ายรูปกันวันอาทิตย์ที่ 22 ตุลาคม แล้ววันพฤหัสฯ ที่ 26 ตุลา ทางสตูฯ ก็โทรมาถามฉันว่าจะนัดเข้าไปเลือกรูปเสาร์นี้ฉันสะดวกมั้ย ฉันบอกไปว่าขอฉันถามเค้าก่อนว่าเค้าว่างหรือเปล่า หลังจากนั้นฉันจึงโทรไปถามเค้าว่าเสาร์นี้ไปเลือกรูปได้มั้ย เค้าก็บอกว่าได้ ให้ฉันนัดไปเลือกรูปได้เลย แล้วเค้าก็บอกฉันว่าวันนี้เค้าจะไปคาราโอเกะกับเพื่อน ฉันก็โอเคไม่มีปัญหา แค่บอกกันก่อนว่าไปไหน จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 18:36:24 A:58.10.158.121 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 16 วันศุกร์ 27 ตุลา เค้าโทรมาหาฉันตอนเย็นประมาณ 6 โมงครึ่ง บอกว่าวันนี้เค้าคงยังกลับกรุงเทพฯ ไม่ได้ เพราะนึกขึ้นได้ว่าต้องไปเลี้ยงส่งน้องฝึกงานที่คาราโอเกะที่เดิม ฉันถามว่าแล้วตกลงวันเสาร์ยังจะมาเลือกรูปอยู่หรือเปล่า เค้าก็รับปากว่าเสาร์เช้ามาหาฉันแน่ วันเสาร์ 28 ตุลา ฉันพยายามโทรหาเค้า เค้าไม่รับโทรศัพท์ ฉันก็แปลกใจ แต่คิดว่าคงยังไม่ตื่น แล้วเค้าก็โทรกลับมาหาฉันประมาณ 10 โมงบอกว่าเมื่อคืนดึก ขอนอนต่อ คงต้องบอกเลื่อนสตูฯ ไปเลือกรูปไม่ได้แล้ว และคงไม่กลับกรุงเทพฯ แล้วอาทิตย์นี้ ฉันก็ไม่ว่าอะไร ตามใจเค้า แล้ววันเสาร์ฉันคุยกับเค้าครั้งสุดท้ายตอน 1 ทุ่ม วันอาทิตย์ 29 ตุลา ฉันโทรหาเค้าทั้งวัน โทรแล้วไม่รับโทรศัพท์ ฉันเป็นห่วงมาก ปกติถ้าติดต่อกันไม่ได้ฉันก็จะเป็นห่วงเค้ามากอยู่แล้ว แต่นี่โทรทั้งวัน โทรติด แต่ไม่มีคนรับ ฉันฝากข้อความ และ voice mail ทำทุกอย่าง ฉันร้อนใจมาก และที่สำคัญเค้าไม่โทรหาฉันเลยทั้งวัน ฉันเริ่มไม่สบายใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ฉันก็คิดในทางที่ดีว่าเค้าคงทำโทรศัพท์หายแน่ ติดอยู่นิดเดียว ทำไมไม่โทรหาฉันเลย แต่ฉันก็คิดว่าไม่เป็นรัย อย่างน้อยพรุ่งนี้วันจันทร์เค้าก็ต้องไปทำงาน ไว้วันจันทร์ฉันค่อยโทรไปหาเค้าที่ทำงานก็ได้ คุณคะ ฉันไม่ได้ต้องการจะโทรไปจิกหรืออะไรทั้งสิ้น เหตุผลเดียวที่ฉันเฝ้าแต่โทรหาเค้า เพราะฉันเป็นห่วง เพราะเราอยู่ไกลกัน ฉันกลัวเค้าเกิดอุบัติเหตุอะไร แล้วฉันไม่รู้ แล้วฉันก็ติดต่อเค้าไม่ได้ ถ้าโทรไปแล้วได้ยินเสียงเค้าสักนิด ได้รู้ว่าเค้าปลอดภัยฉันก็พอใจแล้ว จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 19:11:14 A:58.10.158.29 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 17 วันจันทร์ 30 ตุลา ฉันตื่นขึ้นมาสิ่งแรกคือโทรหาเค้า โทรติดอีกแล้ว แต่ไม่มีคนรับเหมือนเดิม ฉันโทรไป 4-5 ครั้งติด ๆ กัน แล้วหลังจากนั้นก็โทรไม่ติดอีกเลย ฉันสันนิษฐานว่าโทรศัพท์คงแบ็ตหมด แล้วฉันก็รอเวลาจนถึง 10 โมง ฉันถึงโทรหาเค้าที่ออฟฟิศ โทรไปแล้วคนที่รับโทรศัพท์กลายเป็นลูกน้องของเค้า ฉัน : สวัสดีค่ะ เค้ามาทำงานหรือเปล่าคะวันนี้ น้อง : วันนี้พี่เค้าลาพักร้อนค่ะ (ฉันแปลกใจมาก งงมาก ๆ ด้วย ทำไมเค้าลาพักร้อนแล้วไม่บอกฉัน) ฉัน : ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าน้องรู้ว่าพี่เค้าลาพักร้อนตอนไหนคะ น้อง : พี่เค้าส่งเมล์ลาไว้ตั้งแต่วันศุกร์แล้วค่ะ ฉัน : พี่เค้าส่งเมล์ลาตอนกี่โมงคะ น้อง : ประมาณ 6 โมงครึ่งค่ะ (ฉันยิ่งแปลกใจใหญ่ ก็เมื่อวันศุกร์ 6 โมงครึ่ง ฉันยังคุยกับเค้าอยู่เลย ทำไมเค้าไม่บอกอะไรฉันสักคำ แถมตอนนั้นก็รับปากฉันไว้แล้วด้วยว่าวันเสาร์จะกลับกรุงเทพฯ) ฉัน : เอ่อ แล้วเมื่อวันศุกร์ไปเลี้ยงส่งน้องฝึกงาน ไปคาราโอเกะเป็นยังงัยบ้างคะ สนุกมั้ย น้อง : เอ๊ะ ไม่ใช่นะคะ เลี้ยงส่งน้องฝึกงานวันพฤหัสค่ะ (อะไรกันนี่ เค้าโกหกฉัน 2 เรื่องเลยหรือ ทั้งเรื่องลาพักร้อน และเรื่องเลี้ยงส่งน้องฝึกงาน ฉันมึนไปหมด และไม่เข้าใจอะไรเลย มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมต้องโกหกกันด้วย บอกกันตามตรงฉันก็ไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว) ฉัน : อ้าว เหรอคะ เค้าบอกพี่ว่าไปเลี้ยงส่งน้องฝึกงานวันศุกร์ค่ะ แล้วถ้าอย่างนั้นวันศุกร์ไปไหนกันหรือเปล่าคะ เห็นเค้าบอกพี่ว่าเย็นวันศุกร์ต้องทำงานล่วงเวลากันนิดหน่อยด้วย น้อง : ใช่ค่ะ วันศุกร์มีทำ OT นิดหน่อย แต่ไม่ได้ไปไหนต่อค่ะ พวกหนูก็กลับกันก่อน เห็นเหลือพี่เค้าอยู่คนเดียว เอ่อ พี่เป็นแฟนพี่เค้าเหรอคะ ฉัน : ใช่ค่ะ ที่พี่โทรมาเพราะพี่เป็นห่วงค่ะ พี่ติดต่อเค้าไม่ได้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว วันนี้พี่เลยโทรมาที่ออฟฟิศ พี่ก็เพิ่งรู้นี่แหละค่ะว่าเค้าลาพักร้อน แล้วตอนไปเลี้ยงน้องฝึกงาน เค้ามีอะไรผิดไปจากปกติมั้ยคะ น้อง : ไม่มีนี่คะ แต่ถ้าให้นึกจริง ๆ หนูก็รู้สึกว่าพี่เค้าดื่มเบียร์มากกว่าปกตินิดหน่อย ฉัน : อย่างนั้นเหรอคะ แล้ววันนี้เค้าติดต่อมาบ้างหรือยังคะ พี่ไม่สบายใจเลยค่ะ น้อง : ยังเลยค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ ปกติเวลาพี่เค้าลาพักร้อน พวกหนูก็จะติดต่อเค้าไม่ได้อยู่แล้ว แต่เค้าจะโทรมาถามเรื่องงานค่ะ แล้วหนูจะบอกให้นะคะว่าพี่โทรมา ฉัน : เค้าไม่มีอะไรผิดปกติจริง ๆ นะคะ เรื่องงานเครียดมากหรือเปล่าสัปดาห์ที่ผ่านมา น้อง : ไม่มีจริง ๆ ค่ะ เอ่อ หรือว่าแล้วพี่เค้ามีเรื่องผู้หญิงหรือเปล่าคะ ฉัน : ไม่มีหรอกค่ะ พี่ไว้ใจเค้า ถ้าเค้ามีจริง ๆ แสดงว่าเค้าปิดพี่สนิทมาก เพราะพี่ไม่เคยรู้เลยค่ะ แต่คงไม่มีหรอกค่ะ พี่ไว้ใจ พี่ไม่ได้เพิ่งคบกับเค้าปีสองปีนะคะ พี่คบกับเค้ามา 11 ปีแล้ว เค้าไม่เคยมีเรื่องแบบนี้ น้องรู้มั้ยคะว่าพี่เค้ามีแฟน แล้วคบกันมานานมาก น้อง : ไม่รู้เลยค่ะ เพราะปกติพี่เค้าไม่ค่อยพูดเรื่องส่วนตัวอยู่แล้ว ฉัน : ไม่เป็นรัยค่ะพี่เข้าใจ ถ้าอย่างนั้นถ้าเค้าโทรมา พี่ฝากบอกเค้าด้วยนะคะว่าพี่เป็นห่วงมาก น้อง : คะพี่ เดี่ยวหนูจะบอกให้นะคะ จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 19:53:06 A:58.10.158.29 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 18 กด refresh รัวเลย จากคุณ : TheSneerer - [ 9 พ.ย. 49 20:11:46 ]

ความคิดเห็นที่ 19 หลังจากวางโทรศัพท์ ฉันมึนไปหมด ฉันเสียใจ น้อยใจ และไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าต้องโกหกฉันด้วย มันเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แค่นี้เอง แต่ฉันก็ยังไม่วายห่วง เพราะถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้ว่าเค้าหายไปไหนอยู่ดี วันนั้นฉันกระวนกระวายทั้งวัน และคิดว่าจะทำอย่างไรดี ฉันไม่รู้แม้แต่ว่าหอพักที่เค้าพักอยู่ตรงไหน คุณคงแปลกใจว่าเรื่องแค่นี้ทำไมฉันไม่รู้ เค้าทำงานที่ต่างจังหวัด 7 ปีมานี้ ที่ฉันรู้คือ เค้าย้ายหอพัก มา 3 ครั้งแล้ว ที่ปัจจุบันคือที่ที่ 3 แล้ว 2 ที่แรกฉันเคยไป ตลอดเวลา 7 ปีมานี้ฉันไปหาเค้าบ้าง เหมือนกับไปเที่ยวนั่นแหละค่ะ เพราะจังหวัดที่เค้าอยู่ก็เป็นเมืองท่องเที่ยวเมืองหนึ่ง เวลาฉันไป ฉันก็ไปค้างกับเค้าที่ห้องพักเค้า ตอนเค้าอยู่ที่พักที่แรกฉันไปบ่อย แต่พอเค้าย้ายมาที่ที่ 2 ฉันเคยไปค้างแค่ 1-2 ครั้งเท่านั้น นอกนั้นคือไปแล้วก็กลับกรุงเทพฯไม่ได้แวะห้องพักเค้า แต่ตั้งแต่ย้ายมาที่ปัจจุบัน ประมาณ 2 ปีกว่าได้แล้ว ฉันไปหาเค้าบ้างแล้วก็เหมือนเดิมคือไม่ได้ค้าง ไปแล้วก็กลับกรุงเทพฯไม่ได้แวะห้องพักเค้า และหลังจากเค้าย้ายมาอยู่ที่นี่สักพักเค้าก็บอกฉันว่าเค้ามีเพื่อนสมัยมัธยมจะมาทำงานเป็นวิศวกรที่จังหวัดนี้เหมือนกันแล้วจะมาขอแชร์ห้อง ฉันเคยบอกกับเค้าว่า เค้ารู้ใช่มั้ยว่าฉันห่วงเค้ามาก เพราะเราไกลกัน เวลาฉันติดต่อเค้าไม่ได้ ฉันจะเป็นห่วงมาก กลัวว่าอาจจะเกิดอุบัติเหตุ ฉันอยากขอเบอร์โทรศัพท์เพื่อนร่วมห้องเค้า อย่างน้อยในกรณีที่ฉันติดต่อเค้าไม่ได้ ฉันก็จะได้โทรถามเพื่อนเค้าได้ว่าเค้ายังสบายดี ฉันก็พอใจแล้ว เค้าไม่ได้ให้เบอร์ฉัน และฉันก็ไม่ได้เซ้าซี้ จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 20:29:47 A:58.10.158.29 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านเรื่องของคุณไป ใจก็หวิว ๆ ไป ลุ้น ๆ ไงไม่รู้ค่ะ แต่ก็อยากให้กำลังใจคุณเจ้าของกระทู้นะคะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ขอให้เข็มแข็งไว้นะคะ จากคุณ : เบญจลักษณ์ - [ 9 พ.ย. 49 20:33:51 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณค่ะ ตอนนี้เราทำใจได้แล้วค่ะ เราอยากเล่าให้คนอื่น ๆ ได้รับรู้ ว่าอย่าไว้ใจกันมากเกินไป บางทีรักก็ยังไม่พอค่ะ ไว้ใจแล้วก็ยังไม่พอ เราจะทะยอยลงเรื่อย ๆ นะคะ จากคุณ : จขกท - [ 9 พ.ย. 49 20:35:47 A:58.10.158.29 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เอ่อ... มาต่อเร็วๆ นะคะ จากคุณ : norikaten - [ 9 พ.ย. 49 20:48:54 ]

ความคิดเห็นที่ 23 รอค่ะรอ มากด refresh หลายทีแล้ว จากคุณ : มาแจม - [ 9 พ.ย. 49 20:55:52 A:125.24.15.29 X: TicketID:063883 ]

ความคิดเห็นที่ 24 วันนั้นฉันคิดทั้งวันว่าเกิดอะไรขึ้น เป็นอะไรหรือเปล่า จะโทรกลับไปถามที่ออฟฟิศก็เกรงใจน้อง แล้วฉันก็ตัดสินใจว่าฉันนั่งรถไปหาเค้าดีกว่า เพราะอย่างน้อยที่สุด ถึงฉันจะไม่รู้ว่าห้องพักของเค้าอยู่ไหนก็จริง แต่ฉันรู้ว่าตอนเย็นทุกวันเค้าจะไปเล่นกีฬาหลังเลิกงาน ฉันรู้ว่าสนามกีฬาอยู่ตรงไหน หรือถ้าฉันไม่เจอเค้าที่สนามกีฬาจริง ๆ ฉันก็จะเดินหาห้องพักเค้า ฉันพอรู้ว่าห้องพักอยู่โซนไหน และโชคดีที่ห้องพักเป็นแบบตึกชั้นเดียว อย่างไรเสียเค้าก็ต้องจอดรถไว้หน้าห้อง ฉันน่าจะพอเดินหาได้ จุดประสงค์เดียว ของฉันจริง ๆ คือ ต้องการให้หายห่วง ต้องการเห็นกับตาว่าเค้าไม่ได้เป็นอะไร คุณอาจจะคิดว่าฉันทำอย่างนี้บ่อย ๆ เหมือนไปตามจิกเค้า แต่ฉันยืนยัน นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันห่วงขนาดนี้ ห่วงขนาดที่ต้องไปตามไปหาเค้าถึงต่างจังหวัด ก่อนนี้ฉันไม่เคยทำ ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน หรืออาจจะเป็นเพราะฉันสังหรณ์ใจ แต่ฉันยังไม่รู้ตัว ฉันไปถึงขนส่งประมาณ 4 โมงครึ่ง ฉันดูนาฬิกา เห็นว่าใกล้ได้เวลาเลิกงานแล้ว ฉันจึงโทรไปที่ออฟฟิศเค้าอีกครั้ง น้องคนเดิมรับสาย ฉัน : สวัสดีค่ะน้องเหรอคะ พี่เองนะคะ เค้าโทรมาสั่งงานหรือยังคะ น้อง : โทรมาแล้วค่ะ ฉัน : โทรตอนกี่โมงคะ น้อง : โทรหลังจากที่พี่โทรแป๊ปนึงค่ะ ฉัน : แล้วน้องบอกหรือเปล่าคะว่าพี่โทรมา น้อง : บอกแล้วค่ะ บอกว่าพี่โทรมาเป็นห่วงมาก ฉัน : แล้วเค้าว่าอย่างไรบ้างคะ น้อง : พี่เค้าบอกว่า “เหรอ เพื่อนพี่โทรมาเหรอ” แล้วหนูก็ลองถามพี่เค้าว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน พี่เค้าก็ไม่ตอบค่ะ ฉัน : ขอบคุณมากนะคะ พี่ขอโทษนะคะที่ต้องรบกวน อย่างน้อยพี่ก็สบายใจขึ้นมาหน่อยนึงว่าเค้าไม่เป็นอะไร วางโทรศัพท์แล้ว ฉันนึกน้อยใจ ทำไมทั้ง ๆ ที่เค้าก็รู้แล้วว่าฉันเป็นห่วงมาก ทำไมเค้ายังไม่โทรมาหาฉันอีก แต่ไหน ๆ ฉันก็ตัดสินใจว่าฉันไปจะหาเค้าแล้ว แล้วฉันก็มาถึงขนส่งแล้ว ฉันก็ยังคงจะไปอยู่ดี เพราะฉันรู้สึกไม่สบายใจแปลก ๆ บอกไม่ถูก จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 20:59:19 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขอโทษนะคะ เราพิมพ์ไปด้วยน่ะค่ะ อาจจะช้าหน่อย เพราะต้องคิดไปด้วย พิมพ์ไปด้วย แต่จะลงเรื่อย ๆ ค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 9 พ.ย. 49 21:00:52 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 26 มารอครับ จากคุณ : ARTHER MAN - [ 9 พ.ย. 49 21:13:04 ]

ความคิดเห็นที่ 27 หลังจากฉันซื้อตั๋ว แล้วขึ้นรถแล้ว สักพักฉันได้รับ SMS จากเบอร์โทรศัพท์เบอร์หนึ่งที่ฉันจำได้ติดใจ เพราะเบอร์ที่ว่านี้เคยโทรหาฉัน 1 miss call เมื่อวันศุกร์ ตอนนั้นฉันโทรกลับไปก็ไม่รับ ฉันก็ไม่เอะใจอะไร พอวันเสาร์ ฉันก็ได้รับอีก 1 miss call ฉันก็โทรกลับเหมือนเดิม ก็ยังคงไม่รับอีก ฉันแปลกใจมาก แต่ก็ยังไม่ติดใจ แต่วันนี้วันจันทร์ ฉันได้รับ SMS มาบอกว่า “ไม่ต้องห่วง เค้าสบายดี” แวบแรกที่ฉันคิดว่า เอ๊ะ เค้าซื้อโทรศัพท์ใหม่เหรอ แต่ก็มานึกต่อว่า แต่ถ้าใช่ทำไม 2 ครั้งนั้นโทรมาแล้ววาง โทรกลับก็ไม่รับนะ ครั้งนี้ฉันโทรกลับ มีเสียงตอบกลับจากระบบว่าเลขหมายนี้ยังไม่เปิดให้บริหาร ไม่ว่าจะโทรกลับไปกี่ครั้งก็ตอบมาเหมือนเดิมคือยังไม่เปิดให้บริการ ระหว่างนั่งรถ ฉันก็นั่งนึกว่าเกิดอะไรขึ้น ก็พอดีเค้าโทรมาบอกฉันว่าเค้าทำโทรศัพท์หาย ตอนนี้ยืมโทรศัพท์เพื่อนที่สนามกีฬามาโทรหาฉัน (ไม่ใช่เบอร์เดียวกับเบอร์นั้นนะคะ) ฉันเลยบอกเค้าไปว่า ช้าไปแล้วหละ เพราะตอนนี้ฉันกำลังนั่งรถไปหาเค้า ทำไมเค้าไม่โทรมาหาฉันก่อนหน้านี้ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าฉันห่วงขนาดไหน เค้าบอกว่าเค้าตั้งใจจะโทรเย็นนี้ ฉันเลยถามเค้าต่อว่าแล้วเมื่อกี๊ส่ง SMS หาฉันหรือเปล่า เค้าบอกว่าเปล่า แล้วไหน ๆ ฉันก็ไปแล้ว เค้าจึงบอกว่าจะโทรหาฉันเรื่อย ๆ จนกว่าฉันจะไปถึง จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 21:17:17 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เดี๋ยวเรามาลงต่อนะคะ คือว่าตอนนี้เราเมื่อยมือมากเลยค่ะ พิมพ์มาหลายชั่วโมงแล้ว เพราะตอนต้น ๆ เรื่อง เราพิมพ์ไว้ใน word ค่ะ วันนี้แทบจะเรียกได้ว่านั่งพิมพ์ทั้งวันเลย ใครมีวิธีแก้เมื่อยมือช่วยสงเคราะห์เราหน่อยนะคะ จริง ๆ เราอยากพิมพ์ให้จบก่อนพรุ่งนี้เย็นค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 9 พ.ย. 49 21:20:26 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 29 มารอ จากคุณ : ซามาร่า-ไม่เคยหลับ - [ 9 พ.ย. 49 21:25:37 ]

ความคิดเห็นที่ 30 แง๊วว ฉากสำคัญกำลังจะมา กด F5 จนมือหงิกเลย จากคุณ : มิสพรหล้า - [ 9 พ.ย. 49 21:30:42 ]

ความคิดเห็นที่ 31 รออ่านค่ะ จากคุณ : MaNgKoOd - [ 9 พ.ย. 49 21:43:06 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เข้ามาก็เจอกระทู้เด็ดเลยเรา -*- ติดซะแล้ว จากคุณ : oldword - [ 9 พ.ย. 49 21:48:35 ]

ความคิดเห็นที่ 33 มาต่อไวไวนะคะ...เราก็เคยไว้ใจใครคนนึงแล้วเขาก็ทำลายมันไปหมดสิ้น จะเป็นกำลังใจให้นะคะ...สู้ๆค่ะ ^^ จากคุณ : ฟากฟ้าฝั่งฝัน - [ 9 พ.ย. 49 21:49:04 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ฉันมีเวลานั่งคิดเยอะมากค่ะระหว่างนั่งรถไปหาเค้า ตอนนี้ฉันไม่ห่วงเค้าแล้ว ฉันรู้แล้วว่าเค้าปลอดภัย แต่ฉันไม่สบายใจ ฉันคิดถึงเรื่องที่เค้าโกหกฉัน คิดถึงเบอร์โทรศัพท์ปริศนา ฉันมีเวลานั่งคิดหลายชั่วโมง สรุปความคิดตอนนั้นออกมาได้ว่า การที่เค้าไม่โทรหาฉัน แสดงว่ามีเรื่องอะไรซักอย่างที่คุยกันไม่ได้ ไม่เรื่องเค้าก็เรื่องฉัน ฉันรู้ว่าฉันไม่มีอะไรให้ต้องกังวล เพราะฉะนั้นก็น่าจะเป็นเรื่องของเค้า และเค้าเริ่มโกหกฉันตั้งแต่วันพฤหัส ไปเลี้ยงส่งน้องแท้ ๆ ทำไมต้องบอกว่าไปกับเพื่อน แต่มาบอกว่าเลี้ยงส่งน้องวันศุกร์แทน ฉันคิดต่อไปว่า เรื่องที่แย่ขนาดต้องโกหกฉัน แล้วปลีกตัวไปอยู่คนเดียวเงียบ ๆ ไม่กลับกรุงเทพฯ มันน่าจะเป็นเรื่องที่ร้ายแรงถึงขนาดคุยกับฉันไม่ได้ ที่ฉันคิดออกคือเรื่องงาน หรือไม่ก็เรื่องผู้หญิง แต่แนวโน้มน่าจะเป็นเรื่องผู้หญิงมากกว่า ฉันก็ยังนึกถึงโทรศัพท์ปริศนานั้นอยู่ดี ระหว่างนั่งรถฉันยังคงพยายามโทรเรื่อย ๆ แต่ไม่ว่าจะโทรไปกี่ครั้ง ก็ยังคงตอบกลับมาว่ายังไม่เปิดให้บริการ จนเมื่อเริ่มเข้าเขตจังหวัดที่เค้าอยู่ ฉันโทรติดแล้วแต่เข้าระบบฝากข้อความทุกครั้ง ฉันแปลกใจ แต่อย่างน้อยก็ยังดีกว่าเลขหมายยังไม่เปิดให้บริการ ฉันคิดว่าเหตุการณ์เรื่องผู้หญิงนี้น่าจะเกิดขึ้นในวันพฤหัส อาจจะเกิดพลาดพลั้งอะไรไป แล้วพยายามหาทางแก้ปัญหาอยู่ เพราะน้องบอกว่าเค้าดื่มเบียร์เยอะ ทั้ง ๆ ที่ปกติเค้าไม่ค่อยดื่ม และเค้าเริ่มโกหกฉันตั้งแต่วันนั้น รวมถึงที่ฉันได้รับโทรศัพท์แปลก ๆ ตั้งแต่วันศุกร์ และที่เค้าเงียบไปไม่ติดต่อฉันเพราะเค้ากำลังหาทางแก้ปัญหานี้อยู่ โดยไม่ให้ฉันรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 21:51:33 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ฉันยังคิดอีกว่าถ้าเป็นเรื่องผู้หญิง ผู้หญิงคนนั้นน่าจะเป็นคนในออฟฟิศเดียวกับเค้า เพราะฉันรู้ว่าลูกน้องของเค้าส่วนใหญ่ที่เค้าสนิท ๆ เป็นผู้หญิงทั้งนั้น เค้าเคยพูดถึงน้อง ๆ เหล่านี้ให้ฉันฟังบ่อย ๆ ฉันสงสัยเรื่อง SMS ว่าทำไมถึงส่งมาหาฉันหลังจากที่ฉันโทรกลับไปถามน้องตอน 4 โมงครึ่ง แล้วทั้งวันทำไมไม่ส่ง คนที่ส่งมารู้ได้อย่างไรว่าฉันเป็นห่วงเค้ามาก ถึงขนาดส่งมาบอกได้ว่าไม่ต้องเป็นห่วง เพราะว่าเค้าสบายดี ฉันเลยคิดว่าคนที่ส่งมาน่าจะเป็นหนึ่งในลูกน้องผู้หญิงของเค้านั่นแหละ แต่ทั้งหมดนี้ฉันคิดเอาเองนะคะ ระหว่างนั่งรถไปหาเค้า กว่าฉันจะไปถึง ก็ ทุ่มครึ่งแล้ว ช่วงนี้เข้าหน้าหนาว มืดเร็วมาก ฉันเดินไปหาเค้า เค้ากำลังเล่นกีฬาอยู่ฉันจึงนั่งรอ ฉันเตรียมเสื้อผ้าไปค้าง เพราะฉันรู้ว่ากว่าฉันไปถึงมันก็ต้องมืดอย่างนี้ ฉันรอจนเค้าเล่นกีฬาเสร็จ ฉันชวนเค้าไปทานข้าวเพราะวันนั้นทั้งวันฉันแทบไม่ได้ทานอะไร เพราะฉันเป็นห่วงเลยทานอะไรไม่ค่อยลง เค้าบอกว่าเค้าทานแล้ว เค้ารู้ว่าฉันยังไม่ทาน ฉันบอกว่าฉันไม่หิวแล้ว ฉันบอกเค้าว่าทำไมฉันจึงมาหาเค้า เพราะเค้าไม่โทรหาฉัน ฉันเป็นห่วง แต่ตอนนี้ฉันเห็นแล้วว่าเค้าปลอดภัยฉันก็สบายใจ แต่ฉันก็มีคำถามอื่นจะถามเค้า จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 22:01:19 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณค่ะ ถ้าเราจะเสียดายอะไรก็ตาม เราเสียดายเวลา 11 xuของเราค่ะ เราจะรอดูผลพรุ่งนี้ค่ะว่าตกลง 11 ปีของเรานี่มันสูญเปล่าจริง ๆ หรือ T_T จากคุณ : จขกท - [ 9 พ.ย. 49 22:02:53 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เป็นกำลังใจให้นะคะ...ขอให้เวลาที่ผ่านมาไม่สูญเปล่าค่ะ เท่าที่อ่านมาคุณเป็นผู้หญิงที่เข้าใจแฟนมากๆๆๆ ขอให้คุณได้รับข่าวดีนะคะ ส่งใจไปช่วยค่ะ ^^ จากคุณ : ฟากฟ้าฝั่งฝัน - [ 9 พ.ย. 49 22:06:15 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ลงต่อเร็วๆเลยค่ะกำลังติดแงมเลยง่ะ จากคุณ : เวลากับคน2คน - [ 9 พ.ย. 49 22:19:56 A:58.9.58.183 X: TicketID:131400 ]

ความคิดเห็นที่ 39 งอมแงมๆด้วยคนค่ะ ตกลงมันเป็นยังไงกันแน่ค่ะ มีเงื่อนงำ จากคุณ : มาแจม - [ 9 พ.ย. 49 22:21:32 A:125.24.15.29 X: TicketID:063883 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ระหว่างนั้นเรารู้กันว่าเค้ากำลังจะพาฉันไปที่พัก เค้าขับรถผ่านบริเวณที่พักของเค้า ฉันถามว่าจะพาฉันไปพักโรงแรมหรือ ทำไมถึงไม่ให้ฉันไปค้างที่ห้องเค้า เค้าทำหน้ายุ่งยากใจ แล้วบอกว่า เค้าเคยบอกฉันแล้วว่าเค้าตกลงกับเพื่อนร่วมห้องเค้าว่าจะไม่พาคนอื่นไปค้างอีก ก่อนหน้านี้ไม่นานเท่าไร ประมาณไม่เกิน 3 เดือนถ้าฉันจำไม่ผิด เป็นสัปดาห์ที่เค้าไม่กลับกรุงเทพฯ เค้าบอกฉันว่า อาทิตย์นี้ครอบครัวเค้าไปเที่ยว เค้าเลยไม่กลับมาหาฉัน ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร ฉันยังถามเค้าไปเลยว่าแล้วเค้าจะให้เพื่อนร่วมห้องเค้าไปนอนไหน หลังจากวันนั้น เค้ายังมาบอกฉันอีกว่า เค้าต้องขัดห้องน้ำชดใช้ให้เพื่อน ที่วันนั้นทำให้เพื่อนต้องออกไปนอนข้างนอกเพราะครอบครัวเค้ามา ฉันแปลกใจมาก ฉันไม่คิดว่าผู้ชาย (ฉันหมายถึงเพื่อนร่วมห้องของเค้า) จะคิดมากอย่างนี้และตั้งเงื่อนไขแบบนี้ ฉันบอกว่าไม่เป็นไร ฉันนอนโซฟา นอนพื้น อะไรก็ได้ ให้ฉันไปค้างที่ห้องดีกว่า ทำไมฉันต้องไปเสียค่าโรงแรม เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันก็กลับแล้ว แต่ถึงอย่างไรเค้าก็ไม่ยอม ฉันจึงบอกว่าถ้าอย่างนั้นหาที่พักอื่นให้ฉัน เพราะก่อนไปฉัน print ข้อมูลที่พักของแถว ๆ นั้นติดมือไปด้วยเพราะฉันก็คิดไว้แล้วว่าเค้าคงไม่ยอมให้ฉันไปพักที่ห้องเค้าแน่ จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 22:22:31 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เราจึงตระเวนขับรถหาที่พัก ที่ดี ๆ แต่ราคาย่อมเยา จากนั้นเค้าหันมาบอกกับฉันว่า ฉันไม่น่าไปเลย ขอให้ฉันกลับเถอะ อย่าค้างเลย ฉันบอกว่าจะเป็นอะไรไป ฉันค้างที่นี่ แล้วพรุ่งนี้ฉันกลับเองก็ได้ ฉันไม่ได้จะให้เค้าต้องมาลำบากรับ-ส่ง ฉัน แต่เค้าก็เฝ้าแต่ยืนยันจะให้ฉันกลับ ตอนนั้นคือเวลา 2 ทุ่มครึ่ง ฉันเลยบอกว่า ตกลง ฉันกลับคืนนี้ก็ได้ แต่ขอฉันคุยอะไรกับเค้าก่อน ฉันถามว่าทำไมต้องโกหกฉันเรื่องเลี้ยงส่งน้องฝึกงาน เค้าบอกว่าถ้าวันศุกร์เค้าบอกว่าไปเลี้ยงกับเพื่อน แล้วจะไม่กลับกรุงเทพฯ เหตุผลมันจะไม่หนักแน่นพอ เลยบอกฉันว่าไปเลี้ยงน้องฝึกงานวันศุกร์ ฉันบอกว่าปกติถึงบอกฉันตามตรงฉันก็ไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว ไม่เห็นจะต้องวางแผนโกหกขนาดนี้ แล้วรับปากฉันทำไมว่าจะกลับ แล้วที่สำคัญให้ฉันนัดเลือกรูปทำไม ในเมื่อไม่คิดจะกลับกรุงเทพฯ อยู่แล้ว เค้าบอกว่าตอนแรกเค้าคิดจะกลับจริง ๆ ฉันถามต่อว่า แล้วทำไมลาพักร้อนถึงไม่บอกฉัน เค้าบอกว่าเค้าคิดขึ้นมากะทันหัน ลาเผื่อไว้ ฉันยิ่งไม่เข้าใจ แค่บอกฉันตามตรง มันยากขนาดนี้เลยเหรอ โกหกอย่างนี้อย่างไรฉันก็ต้องจับได้ ทำไปเพื่ออะไร แล้วฉันก็บอกว่าฉันคิดอะไรไว้บ้างระหว่างนั่งรถมา ฉันเอา SMS ให้เค้าดู ถามว่ารู้จักเบอร์นี้มั้ย ฉันคิดไปถึงขนาดที่ว่าน้องที่รับโทรศัพท์ฉันหรือเปล่าที่ส่งมา นี่คือคนที่เค้ายุ่งอยู่ใช่มั้ย เค้าก็ยืนยันว่าไม่ใช่เบอร์น้องคนนั้นแน่ ๆ เค้าจำได้ แต่เค้าก็ไม่รู้จริง ๆ ว่าเป็นเบอร์ของใคร ฉันจึงบอกว่า ถ้าอย่างนั้นให้เค้าช่วยไปหาให้ฉันหน่อยได้มั้ย อยากรู้ เค้าก็รับปาก ระหว่างนั้นฉันพูดไปก็ร้องไห้ไป เพราะฉันไม่สบายใจมาก ฉันถามเค้าว่าเค้ามีคนอื่นหรือเปล่า เค้าก็ยืนยันว่าไม่มี แล้วก็ทำหน้ายุ่งยากใจมาก ๆ ปากก็คอยแต่บอกฉันว่าหยุดร้องไห้เถอะ ฉันไปหาเค้าทำไมไม่รู้ ฉันบอกเค้าว่าทำไมถึงไม่โทรหาฉันเลย รู้ทั้งรู้ว่าฉันเป็นห่วงขนาดไหน ไม่ห่วงความรู้สึกของฉันเลยหรือ แล้วนี่มันก็ดึกขนาดนี้แล้วก็ยังจะไล่ฉันกลับกรุงเทพฯอีก ทำไมใจร้ายแบบนี้ แต่ในเมื่อเค้าอยากให้ฉันกลับ ฉันกลับก็ได้ ตอนนี้ 3 ทุ่มแล้วค่ะ จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 22:24:14 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เราจะลงเรื่อย ๆ ค่ะ วันนี้เราคงนอนดึก เราอยากลงให้หมด ถึงเวลาปัจจุบันของเรา ไม่รู้จะได้แค่ไหนนะคะ แต่จะพยายาม ตกลงว่าไม่มีใครมีวิธีแก้เมื่อยมือแนะนำเราเลยหรือคะ เมื่อยมือมาก ๆ เลยค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงเรานะคะ ถึงวันนี้เรายิ้มได้ค่ะ เพราะเราเข้มแข็งขึ้นเยอะ จากคุณ : จขกท - [ 9 พ.ย. 49 22:27:08 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ลองสะบัดๆมือดูนะ้คะ แล้วก็หักๆนิ้ว ยืดเส้นยืดสายดูค่ะ จากคุณ : มาแจม - [ 9 พ.ย. 49 22:31:47 A:125.24.15.29 X: TicketID:063883 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณค่ะที่แนะนำ จะทำตามดูค่ะ เดี๋ยวมาลงต่อค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 9 พ.ย. 49 22:32:58 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เฝ้าอ่านเป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : ARTHER MAN - [ 9 พ.ย. 49 22:34:52 ]

ความคิดเห็นที่ 46 พอไปที่ท่ารถแล้วถึงได้รู้ว่า รถหมดไปแล้วตั้งแต่ 2 ทุ่ม ฉันเลยกลับกรุงเทพฯ คืนนั้นไม่ได้ สุดท้ายก็เลยต้อง check-in เข้าที่พัก เค้าเดินขึ้นไปส่งฉัน ฉันขอให้เค้ามาค้างกับฉัน เพราะยังงัยห้องก็เป็นเตียงคู่อยู่แล้ว นอนกันคนละเตียงไม่เห็นเป็นอะไร เค้าทำหน้ายุ่งยากใจอีกแล้ว บอกว่าไม่ได้ เพราะเค้าต้องตื่นแต่เช้าไปทำงาน ถ้าเค้าค้างกับฉัน เค้าต้องตื่นเช้าขึ้นเพื่อกลับไปแต่งตัวที่ห้อง ฉันฟังแล้วโมโห และน้อยใจมาก ๆ เหตุผลบ้าบออะไรของเธอ ถ้าอย่างนั้นก็กลับไปเอาเสื้อผ้าที่ห้องตั้งแต่คืนนี้แล้วมาแต่งตัวที่นี่สิ มันยากตรงไหน ห้องพักของเค้าห่างไปแค่กิโลเดียวเอง แถมที่ทำงานก็ห่างไปแค่ 8-9 กิโล อยู่ต่างจังหวัดระยะทางเท่านี้ถือว่าน้อยมาก เค้าก็ยังยืนยันว่าเค้าค้างไม่ได้จริง ๆ ยังไงก็ไม่ได้ ฉันเห็นเค้าไม่อยากค้าง ฉันก็ขี้เกียจเซ้าซี้ งั้นก็ตามใจเค้า พรุ่งนี้ฉันจะกลับเองไม่ต้องมาส่งฉันหรอก ลำบากเค้าเปล่า ๆ เค้าบอกว่า รอกลับกลางวันได้มั้ย พักเที่ยงแล้วเค้าจะมารับฉันไปทานข้าวแล้วจะไปส่งที่ท่ารถ ในเมื่อเค้าขอ ฉันก็ตกลง ก่อนกลับฉันยังย้ำว่า อย่าลืมไปหาให้ฉันด้วยนะว่าเบอร์นั้นน่ะ ของใคร หลังจากเค้ากลับไปแล้วฉันนึกน้อยใจมากมาย ทำไม ๆๆๆ ฉันมีคำถามนี้อยู่ในหัวตลอดเวลา แล้วทำไมเค้าไม่นึกห่วงฉันเลยหรือว่าจนถึงตอนนี้ฉันก็ยังคงไม่ได้ทานอะไร วันนี้เป็นวันแรกจริง ๆ ที่ฉันเริ่มไม่แน่ใจว่า ตอนนี้ระหว่างเรามันเกิดอะไรขึ้น จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 22:37:26 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ขออีกค่ะกำลังติดตาม ลองสะบัดมือและเอามืออีกข้างหักนิ้วให้งอเหมือนฟ้อนรำอ่ะค่ะ จากคุณ : เวลากับคน2คน - [ 9 พ.ย. 49 22:38:22 A:58.9.58.183 X: TicketID:131400 ]

ความคิดเห็นที่ 48 จะอยู่เป็นเพื่อนคะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นขอเป็นกำลังใจนะค่ะ ไม่ว่ายังไง ชีวิตเราก็ต้องดำเนินต่อไป เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : you go your way - [ 9 พ.ย. 49 22:39:47 ]

ความคิดเห็นที่ 49 กำมือหลวมๆนะคะ...ให้เอานิ้วโป้งอยู่ติดกับฝ่ามือแล้วอีกสี่นิ้วกำลงมา แล้วก็ค่อยๆหมุนเข้าหาตัวและหมุนออกจากตัวรอบนึงห้าครั้งค่ะ ทำแรกๆอาจะดังก้อกแก็กบ้าง...สักพักจะรู้สึกดีขึ้นค่ะ อิอิ จากคุณ : ฟากฟ้าฝั่งฝัน - [ 9 พ.ย. 49 22:41:38 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ขอบคุณทุกกำลังใจ และทุกคำแนะนำค่ะ ตอนนี้เริ่มรู้สึกว่า จริง ๆ แล้วไม่ต้องถอด login มาโพสต์ก็ได้นะนี่ เพราะถ้าเรื่องมันจบแบบที่เราคิดไว้ เราก็ต้องเล่าเรื่องนี้ให้คนรอบข้างเราฟังอยู่ดีค่ะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่ไหน ๆ แล้ว โพสต์ด้วยบัตรผ่านต่อนะคะ จากคุณ : จขกท - [ 9 พ.ย. 49 22:46:00 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 51 วันอังคาร 31 ตุลา เค้าโทรหาฉันประมาณ 10 โมงกว่าบอกว่ามีประชุม เสร็จแล้วจะไปรับ ฉัน check-out ออกจากที่พักตั้งแต่ยังไม่เที่ยง ตั้งใจจะเดินรอให้เค้ามารับไปทานข้าว แต่รอแล้วรออีก เค้าก็ยังเงียบหาย ระหว่างนั้นฉันพยายามโทรหาเบอร์ลึกลับนั่น ทั้งใช้โทรศัพท์มือถือ โทรศัพท์สาธารณะ แต่โทรอย่างไรก็เข้าแต่ระบบฝากข้อความ ฉันอดแปลกใจไม่ได้ว่าเจ้าของเบอร์โทรศัพท์นี้ไม่เคยคิดจะเปิดเครื่องรับสายโทรเข้าเลยหรือ ระหว่างรอ และ รอ ฉันก็นึกถึงเบอร์นี้ตลอด แล้วคิดว่าแน่แล้ว มันต้องมีอะไร ต้องเป็นเรื่องผู้หญิง และต้องเป็นผู้หญิงในที่ทำงานเค้าด้วย ไม่อย่างนั้นทำไมแค่ฉันไปหา เค้าต้องทำหน้ายุ่งยากใจขนาดนั้นด้วย ฉันพยายามนึกว่าเค้าเคยเอ่ยชื่อลูกน้องผู้หญิงของเค้ามีใครบ้าง ที่ฉันได้ยินบ่อย ๆ ฉันตั้งใจว่าถ้าฉันโทรติดเมื่อไร ฉันจะแกล้งขอสายคนที่ฉันสงสัย แต่ก็ฉันไม่เคยโทรติดเลย จนถึงเวลา 12.40 น. เพราะฉันรอนานมากแล้ว ฉันโทรไปที่ออฟฟิศเค้า น้องคนเดิมรับสาย ฉัน : พี่เค้าประชุมเสร็จหรือยังคะ น้อง : เสร็จแล้วค่ะ ฉัน : แล้วเค้าไปไหนคะ น้อง : พี่เค้าออกไปทานข้าวแล้วค่ะ เท่านั้นแหละ ฉันพูดไม่ออก บอกไม่ถูก ในใจฉันคิดว่า ทำไม ถ้าเค้าจะออกมารับฉัน เค้าควรจะโทรมาจากที่บริษัท เพราะเค้าทำโทรศัพท์มือถือหาย เค้าจะออกมาโทรสาธารณะมันจะไม่ลำบากเกินไปหน่อยหรือ แค่โทรจากบริษัทก่อนออกมา ไม่ง่ายกว่ากันหรือ ฉันเลยคิดต่อไปเองว่า สงสัยเค้าคงไม่มาหาฉันแล้ว ถ้าอย่างนั้นฉันไปหารถกลับกรุงเทพฯ ดีกว่า จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 22:48:12 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 52 จะมีต่อมั้ยค่ะเนี่ย กำลังลุ้นเลยอ่ะ จากคุณ : เวลากับคน2คน - [ 9 พ.ย. 49 23:00:02 A:58.9.58.183 X: TicketID:131400 ]

ความคิดเห็นที่ 53 12.51 น. เค้าโทรมา คำแรกฉันถามทันที เค้าจะไม่ออกมาทานข้าวกับฉันแล้วใช่มั้ย แล้วให้ฉันรอทำไม เพราะฉันคิดว่าเวลา 11 นาทีหรือมากกว่านั้น น่าจะเพียงพอที่จะทานข้าวเสร็จแล้ว เค้าบอกว่าเค้ากำลังจะออกมาหาฉัน ฉันเลยบอกเค้าว่า เมื่อสักครู่ฉันโทรไป น้องไม่ได้บอกหรือ เค้าบอกว่าน้องไม่ได้บอก แล้วฉันก็รอเค้า เราออกไปทานอาหารกัน ระหว่างนั้นฉันก็ถามว่า แล้วได้หาเจ้าของเบอร์โทรนี้ให้ฉันหรือเปล่า เค้าตอบว่า เค้าไม่เคยคิดจะหา ฉันฟังแล้วในใจฉันโมโหเดือดขึ้นมาทันที แต่ก็บอกไปเพียงว่า แล้วรับปากทำไม ถ้าอย่างนั้นไม่เป็นไรฉันหาเองก็ได้ ฉันถามเค้าเกี่ยวกับเรื่องโทรไปที่ออฟฟิศอีก ว่า ปกติเวลามีคนโทรหาแล้วเค้าไม่อยู่ น้อง ๆ ไม่ได้บอกหรือว่ามีคนโทรมา เค้าบอกว่าบอกบ้างไม่บอกบ้าง ฉันบอกว่าจะเป็นไปได้อย่างไร ปกติการโทรเข้าออฟฟิศส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องงาน จะบอกบ้างไม่บอกบ้างได้อย่างไร ฉันบอกเค้าต่ออีกว่าถ้าอย่างนั้นต่อไปนี้ ช่วยบอกน้อง ๆ สักนิดว่า ถ้าฉันโทรไปออฟฟิศ ช่วยบอกเค้าทุกครั้ง ฉันขอให้ฉันมีความสำคัญกว่าคนอื่นหน่อยเถอะ เพราะถ้าไม่ใช่เรื่องแรงที่ฉันติดต่อเค้าไม่ได้จริง ๆ ปกติฉันก็แทบจะไม่เคยโทรหาเค้าที่ออฟฟิศอยู่แล้ว แล้วฉันก็กลับกรุงเทพฯ กลับมาก็ไม่ใช่ว่าฉันสบายใจ ฉันรู้สึกว่าอะไร ๆ มันแปลก ๆ แปลกไปหมด จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 23:00:52 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 54 เราจะต่อไปเรื่อย ๆ ค่ะ จนกว่าเราจะง่วง แต่ไม่ต้องห่วงค่ะ ช่วงนี้เรานอนไม่ค่อยหลับ ง่วงยากค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 9 พ.ย. 49 23:01:45 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ไปอาบน้ำ เดี๋ยวมารออ่านต่อ จากคุณ : ซามาร่า-ไม่เคยหลับ - [ 9 พ.ย. 49 23:01:56 ]

ความคิดเห็นที่ 56 อ่านแล้วใจหวิวๆไงไม่ทราบอ่ะคะ -*- จากคุณ : ฟากฟ้าฝั่งฝัน - [ 9 พ.ย. 49 23:02:41 ]

ความคิดเห็นที่ 57 จริง ๆ เรื่องนี้มีผลพลอยได้นะคะ คือเราน้ำหนักลงฮวบฮาบ เพราะกินอะไรไม่ค่อยลง พอดีช่วงนี้อวบ ๆ ไปนิดfh;pค่ะ ได้ผอม ๆ ลงบ้าง เผื่อจะหุ่นดี จากคุณ : จขกท - [ 9 พ.ย. 49 23:05:42 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ใช่เหมือนกัน อาจแล้วรู้สึกหวิวหวิว จริงจริง เห็นใจคุณเจ้าของกระทู้มากค่ะ จากคุณ : you go your way - [ 9 พ.ย. 49 23:07:57 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ติดตามอ่านอยู่ค่ะ อ่านแล้วรู้สึกใจหายอย่างไรไม่รู้ เป็นกำลังใจให้ล่ะกัน จากคุณ : ยินดีค่ะ (ยินดีค่ะ) - [ 9 พ.ย. 49 23:10:01 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ~ สู้ ๆ ค่ะ  แค่เจ็บใจตอนทีได้รับข้อความค่ะ แอบ อิ น ตามอ่ะค่ะ จากคุณ : xda - [ 9 พ.ย. 49 23:19:46 ]

ความคิดเห็นที่ 61 เค้าหาโทรศัพท์เจอวันพุธค่ะ ปกติทุกเย็นเค้าจะโทรมาหาฉันหลังเลิกงาน ก่อนไปเล่นกีฬา และโทรหาอีกทีหลังเล่นกีฬาเสร็จ เค้าก็โทรหาฉันเหมือนเดิม คุยกันเหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่สำหรับฉันแล้ว มันเหมือนเดิมจริงหรือ ระหว่างนั้นฉันก็ยังคงพยายามโทรหาเบอร์ลึกลับนั้นอยู่ แต่ก็ไม่เคยโทรติด เข้าระบบฝากข้อความทุกครั้ง ถึงตอนนี้ฉันยังแปลกใจไม่หายว่าเจ้าของเบอร์โทรศัพท์นี้ วัน ๆ ไม่คิดจะติดต่อกับใครบ้างเลยหรือ แล้วจะซื้อโทรศัพท์ไว้ทำไม จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 23:20:46 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 62 วันศุกร์ 3 พฤศจิกายน ฉันอยากจะเรียกว่าวันโลกแตกของฉัน เพราะในวันนั้นฉันนึกแบบนี้จริง ๆ แต่เอาเข้าจริง มีวันที่ฉันหัวใจแตกสลายยิ่งกว่าวันนั้นอีก แล้วฉันจะเล่าต่อไป เค้ากลับจากต่างจังหวัดก็มาหาฉันเหมือนปกติ ก่อนกลับเค้าโทรมาหาฉัน ให้ฉันชาร์ตแบตกล้องถ่ายรูปไว้ให้ด้วย เพราะพรุ่งนี้เค้าจะเอาไปใช้ทำธุระให้ที่บ้านเค้า เราออกไปทานมื้อเย็นข้างนอกกัน แล้วเราก็กลับมานั่งเล่นที่บ้าน อยู่ ๆ เค้าก็พูดขึ้นมาว่า เค้ารักฉันมาก ต่อให้เค้ามีคนอื่นเค้าก็ไม่ยอมให้ฉันมีคนอื่น ฉันแปลกใจ แต่แล้วฉันก็นึกได้ว่าเค้ากำลังบอกอะไรฉัน ฉันถามเค้าว่าตกลงเค้ามีคนอื่นจริง ๆ ใช่มั้ย เค้ายอมรับว่าใช่ เท่านั้นแหละ ฉันร้องไห้แทบขาดใจ ฉันถามว่าใช่คนนั้นใช่มั้ย เค้ายอมรับอีกว่าใช่ ฉันถามต่อว่านานเท่าไรแล้ว เค้าไม่ตอบ แต่สรุปได้ว่าวันนั้นฉันได้รู้ว่าเค้ามีคนอื่นจริง ๆ และคบกันมานานเป็นปีแล้ว เป็นคนในออฟฟิศเค้าเอง พูดให้ตรงกว่านั้นก็คือลูกน้องเค้าเองนั่นแหละ และคนนั้นก็เป็นเจ้าของเบอร์โทรศัพท์ลึกลับนั้นด้วย ฉันร้องไห้ ๆๆๆๆ เค้าก็เอาแต่พูดว่าหยุดร้องไห้เถอะ แล้วเค้าก็บอกว่าเค้าจะกลับแล้วฉันจะเดินไปส่งเค้ามั้ย เค้าหยิบกล้องมาส่งให้ฉันถือ ก่อนออกจากบ้าน ฉันบอกเค้าว่า ให้เค้าบอกคนนั้นให้รับโทรศัพท์ฉันด้วย เพราะฉันโทรไปไม่เคยได้เลย เค้าถามฉันว่าจะโทรทำไม ฉันบอกว่าคนนั้นโทรมาหาฉันก่อน แสดงว่าอยากคุยกับฉัน ฉันก็จะโทรไปคุยกับคนนั้นอย่างที่คนนั้นต้องการ และฉันถามเค้าคำสุดท้าย ถ้าให้เค้าเลือก เค้าจะเลือกใคร เค้าตอบฉันว่า เลือกไม่ได้ เพราะไม่เคยคิด ฉันไม่รู้จะเรียกอารมณ์และความรู้สึกที่พุ่งขึ้นมาตอนนั้นว่าอารมณ์อะไรดี แต่ฉันขว้างกล้องในมือฉันใส่เค้า นั่นเป็นครั้งเดียวที่ฉันคุมสติไม่อยู่ เค้ารีบออกจากบ้านแทบไม่ทัน แล้วฉันก็นั่งร้องไห้ หลังจากเค้าออกไปแล้ว ฉันยังไม่วายอดห่วงเค้าไม่ได้ เพราะปกติเค้าขับรถกลับบ้านดึก ๆ ฉันจะคอยโทรหาให้เค้าไม่ง่วง ฉันเลยโทรหาเค้าบอกว่า ขับรถดี ๆ นะ จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 23:22:33 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เป็นกำลังใจให้ อ่านแล้วหวิวๆจิงๆ  บางที อาจจะเป็นเพราะ หลายช่วง หลายเหตุการณ์ มันช่างใกล้ตัว จริงๆ สู้ๆ นะ จขกท  เข้มแข็งไว้ ไม่ว่าจะเกิดอะไร  แล้วมันก็จะผ่านไป จากคุณ : ซามาร่า-ไม่เคยหลับ - [ 9 พ.ย. 49 23:22:36 ]

ความคิดเห็นที่ 64 นั่งตามอ่านมาตั้งแต่กระทู้แรกที่เจ้าของกระทู้ขอให้ช่วยแจ้งลบ จนมาถึงป่านนี้แล้ว อ่านแล้วเศร้าๆไงไม่รู้ แต่ที่สำคัญเริ่มแสบตาค่ะ ไงก็เป็นกำลังใจให้นะค่ะ แล้วก็นั่งเฝ้าตามติดสถานการณ์ต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ  สู้ๆค่ะ จากคุณ : witchy (witchjung) - [ 9 พ.ย. 49 23:23:00 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ขอบคุณทุกกำลังใจจริง ๆ ค่ะ เราก็แสบตาค่ะ (และยังคง)เมื่อยมือด้วย แต่ทำตามคำแนะนำของเพื่อน ๆ แล้ว ดีขึ้นเยอะค่ะ วันนี้เรายังไม่ร้องไห้เลยซักครั้งค่ะ แค่น้ำตาซึม ๆ เป็นนิมิตรหมายอันดีค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 9 พ.ย. 49 23:26:46 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 66 #61 คิดว่าเขาใช้โปรแกรมบล็อกเบอร์คุณมากกว่าค่ะ ไม่ก็อาจจะมี2เบอร์ จากคุณ : ผักขมอบชีส - [ 9 พ.ย. 49 23:37:50 ]

ความคิดเห็นที่ 67 อ่านมาถึงตอนท้ายๆ แล้วน้ำตาคลอเลยค่ะ ถ้าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับเรา เราคงแย่มากๆเลย จขกท.เข้มแข็งจังเลยคะ ทำใจได้เร็วมากๆ ขอให้เข้มแข็งแบบนี้ตลอดไปนะคะ อยากให้จขกท.ความจำเสื่อมอีกรอบจัง (ไม่ได้แช่งนะคะ) คือ ลบความทรงจำที่ไม่ดีออกไป       *ถ้าเราคิดไรผิดไปก็ขอโทษด้วยนะคะ* จากคุณ : n_n (Ninussarine) - [ 9 พ.ย. 49 23:38:52 ]

ความคิดเห็นที่ 68 คคห 66 คะ เราก็คิดว่าอย่างนั้นแหละค่ะ แต่ตอนนั้นไม่ทันคิด จากคุณ : จขกท - [ 9 พ.ย. 49 23:40:06 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ขอโทษค่ะ โพสต์แล้วเพิ่งเห็น ใช้บัตรผ่านนี่ไม่ดีอย่างนี้เอง แก้ไขข้อความไม่ได้ ไม่เป็นรัยค่ะ เราเข้าใจ ขอบคุณทุกกำลังใจจริง ๆ ค่ะ ถ้าให้ความจำเสื่อมอีกรอบนี่คงยากค่ะที่จะลืมได้หมด เพราะเวลา 11 ปีมันยาวนานค่ะ ถ้าเราลืมหมดจริง ๆ สงสัยกลับไปเป็นเด็กมัธยมก็คงแย่เลยอ่ะค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 9 พ.ย. 49 23:42:26 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 70 คืนนั้นฉันทนอยู่บ้านไม่ได้จริง ๆ มองไปทางไหนก็เห็นแต่เค้า เห็นเรา เพราะบ้านหลังนี้เราซื้อเพื่ออนาคตของเรา จริง ๆ ก็ดึกแล้ว แต่มันนอนไม่หลับ มันเศร้า บอกไม่ถูก ฉันเลยออกจากบ้านไปนอนโรงแรม ก่อนไปก็แวะซื้อเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ติดไม้ติดมือไปด้วย หวังว่ามันจะทำให้ลืมได้บ้าง แต่ปกติแล้วฉันไม่ดื่ม เลยกล้าซื้อไปแค่ wine cooler เอาเถอะดื่มแค่นี้ฉันยังมึน ๆ เลย จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 23:43:09 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 71 วันเสาร์ 4 พฤศจิกายน วันนี้ฉันก็ตื่นนอนอยู่ที่โรงแรมนั่นแหละ ตื่นมาแล้วไม่รู้จะทำอะไร ได้แต่ร้องไห้อย่างกับคนบ้า เลย check out ซะเที่ยง ออกมาแล้วฉันก็นึก ฉันจะไปไหนดี ฉันไม่อยากกลับบ้าน ตอนนี้ฉันเศร้ามาก ไม่มีความสุขเลย ใจจริงฉันอยากไปสวนสนุก เผื่อเล่นอะไรสนุก ๆ จะได้หายเครียดบ้าง แต่สวนสนุกก็ไกลเหลือเกิน ถ้าไม่ไปที่สนุก ๆ งั้นก็ต้องไปหาความสงบ ฉันเลยตัดสินใจไปวัด ตอนนั้นเค้าโทรมาพอดี ฉันเลยบอกเค้าว่าฉันกำลังจะไปวัด แล้วฉันก็ถามว่าแล้วตกลงจะกลับมาที่บ้านกี่โมงฉันจะได้กลับไปทำกับข้าวรอ เพราะก่อนหน้านี้เราคุยกันแล้วว่าเค้าจะมานอนที่บ้านคืนวันเสาร์ เค้าบอกว่า คงประมาณ 4-5 โมงเย็น ถึงตอนนี้คุณคงนึกว่าทำไมฉันช่างใจเย็น แล้วยังจะกลับไปทำกับข้าวให้เค้าทานได้อีกหรือนี่ ฉันคิดอย่างนี้ค่ะ ฉันคิดว่าถึงฉันเกรี้ยวกราดโวยวายไป มันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา แล้วฉันก็อยู่ในที่สาธารณะ ฉันทำตัวปกติดีกว่า เพราะฉันตั้งใจไว้แล้วว่าเย็นนี้กลับไปบ้าน ฉันจะนั่งคุยกับเค้าเรื่องนี้ จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 9 พ.ย. 49 23:45:18 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 72 มานั่งรออ่านอย่างสลดค่ะ แค่รู้สึกว่า ..เหมือนกำลังอ่านเรื่องราวของตัวเองเมื่อปีที่แล้วอยู่ เป็นกำลังใจนะคะ จากคุณ : นุต - [ 9 พ.ย. 49 23:51:07 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ยืดหลังตรง .... และยิ้มให้ตัวเองในกระจก จะทำให้คุณจขกท.รู้สึกดีขึ้นจริงๆนะครับ ไม่เชื่อให้ลองงอหลังคุ้ม ทำหน้าเบ้ในกระจกสิครับ แล้วจะรู้ว่าบุคลิกภาพของเรา(แม้จะแสร้งทำก็ตามที)จะส่งผลต่อจิตใจของเราโดยตรงได้อย่างไม่น่าเชื่อเลยนะครับ ยังไงรู้ก่อนแต่งงาน 1 วัน ก็ยังดีกว่ารู้หลังแต่งงาน 1 วันนะครับ เป็นกำลังใจให้คุณจขกท.นะครับ จากคุณ : Top27 - [ 9 พ.ย. 49 23:54:24 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ปาดอีกที... อยู่ ๆ เค้าก็พูดขึ้นมาว่า เค้ารักฉันมาก ต่อให้เค้ามีคนอื่นเค้าก็ไม่ยอมให้ฉันมีคนอื่น<<<<ไม่ได้เรียกว่ารักอ่ะค่ะ แถวบ้านเรียกเห็นแก่ตัว แถมจะไม่ยอมเลือกด้วย กะจะสามคนผัวเมียละสิ ทุเรศโคดๆ นึกแล้วก็หวั่น เราก็มีคนไกลตัว เกิดสักวันเป็นแบบนี้ขึ้นมาจะตัดใจเลิกได้มั้ยน้อ... //ขอโทษด้วยนะคะ ถ้าโพสไปแล้วเผลอพูดอะไรให้คุณระคายใจ แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 49 23:56:56 จากคุณ : ผักขมอบชีส - [ 9 พ.ย. 49 23:55:45 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ไม่เป็นรัยค่ะ เพราะว่าประโยคที่คุณยกมา เป็นประโยคที่เค้าพูดค่ะ ไม่ใช่เรา เราเพียงแต่จำลองสถานการณ์ตอนนั้นของเรามาเล่าให้ฟัง ถ้าอ่านดี ๆ จะเห็นแล้วว่าเราก็ว่าเค้าไปแล้วว่าเค้าน่ะ ขอโทษนะคะ โ-ค-ต-ร เห็นแก่ตัวค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 10 พ.ย. 49 00:00:11 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 76 อินค่ะ จากคุณ : "ยิ้ม"คือการสวมกอดระยะไกล - [ 10 พ.ย. 49 00:05:23 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ฉันไปวัดพระแก้ว เดินดูสถาปัตยกรรม จิตรกรรมฝาผนัง เสียดายอย่างเดียว วันนี้ไม่ได้เข้าไปนมัสการองค์พระแก้วมรกตถึงภายในพระอุโบสถ เพราะเป็นวันที่มีพระราชพิธีเปลี่ยนเครื่องทรงองค์พระแก้วมรกตพอดี ฉันอยู่ที่วัดพระแก้วจนถึงเวลาใกล้ปิด ก็ได้รับ SMS จากคนนั้น ส่งมาว่า “เมื่อคืนโทรมามี?” ในใจฉันจี๊ดขึ้นมาทันที ทำไมเธอหน้าด้านอย่างนี้ ทำไมเธอเสียมารยาทอย่างนี้ ทำไม ทำไม และ ทำไม ฉันนั่งน้ำตาซึม แต่มานึกว่าไม่ได้หละ จะมานั่งร้องไห้ในวัดก็ไม่เหมาะ อายเค้าด้วย ฉันเลยเดินต่อไปวัดโพธิ์ ฉันจำไม่ได้ว่าฉันเคยไปวัดโพธิ์มาก่อนหรือเปล่า แต่ว่าฉันชอบมาก รู้สึกสงบอย่างบอกไม่ถูก วัดโพธิ์ช่างกว้างใหญ่ แต่ไม่พลุกพล่าน จิตใจฉันสงบขึ้นมาก ฉันคิดไว้ว่า แล้วฉันจะมาอีก กว่าฉันจะกลับถึงบ้านก็ทุ่มกว่าแล้ว กลับมาเจอบ้านมืด ๆ ก็รู้แล้วว่าเค้ายังไม่มา ฉันเลยยังไม่ทำกับข้าวเพราะฉันไม่รู้ว่าเค้าจะมากี่โมง เค้าโทรมาบอกว่าเค้าอยู่บ้านทำธุระให้แม่อยู่ วันนี้เดี๋ยวออกไปทานอาหารข้างนอกกัน จะได้ไม่ต้องทำ แล้วเค้าก็มารับฉันไปทานข้าว พอเรากลับมาถึงบ้าน เค้าก็นั่งดูทีวี ส่วนฉันนั่งทำใจ คิดว่าจะเริ่มต้นอย่างไรดี จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 10 พ.ย. 49 00:08:46 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 78 เฮ้อ!ผู้ชาย ทำไมเค้าพูดไรไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเจ็บปวดบ้างน้า จากคุณ : มาแจม - [ 10 พ.ย. 49 00:10:29 A:125.24.15.29 X: TicketID:063883 ]

ความคิดเห็นที่ 79 คนพันธุ์นี้ไม่สมควรเอามาทำคู่ชีวิตหรอก ต่อให้มาขอคืนดีเราว่าความรู้สึกดีๆมันก็แทบหมดแล้ว จากคุณ : เวลากับคน2คน - [ 10 พ.ย. 49 00:10:45 A:58.9.58.183 X: TicketID:131400 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ฉันลืมบอกไปค่ะ ตกลงว่าวันก่อนที่ฉันเขวี้ยงกล้องใส่เค้า มันพังแล้วค่ะ กล้องนั้นเป็นกล้องของฉันค่ะ ฉันบอกให้เค้าเอาไปซ่อมให้ฉันด้วย จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 10 พ.ย. 49 00:11:55 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ฉันบอกเค้าว่า เรามาคุยเรื่องนั้นกันเถอะ เค้าหันมาพูดกับฉันว่า ทำไมฉันต้องทำให้เค้าลำบากใจด้วย ฉันเลยย้อนไปว่า ฉันทำให้เค้าลำบากใจ แล้วฉันล่ะไม่ลำบากใจ เสียใจ ผิดหวังหรือไง ฉันบอกเค้าว่า ฉันมีคำถามที่ไม่อยากถามเลยเพราะกลัวคำตอบ แต่ก็ต้องถาม เค้ายังรักฉันอยู่หรือเปล่า เค้าบอกว่า เค้ายังรักฉันอยู่เหมือนเดิม ฉันบอกว่า ฉันมีคำถามที่ไม่อยากถามยิ่งกว่าคำถามเมื่อสักครู่อีก เค้ารักผู้หญิงคนนั้นมั้ย เค้าตอบว่า ก็รัก คุณคะ ฉันพอจะเดาคำตอบได้ แต่พอได้ยินจากปากเค้าจริง ๆ แล้วมันเจ็บ เจ็บเสียจนไม่รู้จะพูดว่าอะไร เจ็บจนบรรยายไม่ถูก ฉันน้ำตาไหลเงียบ ๆ พยายามไม่สะอึกสะอื้น เพราะฉันรู้ว่าถ้าฉันร้องไห้ฟูมฟาย ก็จะคุยไม่รู้เรื่อง ฉันถามเค้าต่อว่า แล้วเค้าจะเอายังไง เค้าตอบว่าอย่างไรรู้มั้ยคะ เค้าตอบฉันว่า ก็อยู่กันไปอย่างนี้ไม่ได้เหรอ เมื่อสักครู่ฉันว่าฉันเจ็บแล้ว คราวนี้เจ็บกว่าเดิมเสียอีก ฉันหันไปบอกเค้าว่า ทำไมเค้าเห็นแก่ตัวอย่างนี้ จะให้อยู่กันสามคนผัวเมียอย่างนี้น่ะเหรอ ฉันรับไม่ได้ เค้าบอกว่า ก็ต่างคนต่างอยู่อย่างนี้ คนนั้นก็ส่วนคนนั้น ฉันก็อยู่ส่วนฉัน คนนั้นเค้ายังรับได้ ทำไมฉันต้องทำให้เค้าลำบากใจด้วย จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 10 พ.ย. 49 00:14:11 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 82 อ่านแล้วเศร้าจังเลยค่ะ... เป็นกำลังใจให้ จขกท. ผ่านเรื่องราวเหล่านี้ไปได้ด้วยดีนะคะ แล้วจะมาตามอ่านต่อ...รักตัวเองให้มากๆ ค่ะ จากคุณ : คริสตอลสีชมพู - [ 10 พ.ย. 49 00:17:59 ]

ความคิดเห็นที่ 83 เห็นแก่ตัวจัง เค้าพูดขนาดนี้แล้ว คุณยังตัดสินใจไม่ได้หรอ เดาว่าคุณคงยื่นคำขาดให้เค้าเลือกสินะ แล้วก็จะรอฟังพรุ่งนี้ จากคุณ : มาแจม - [ 10 พ.ย. 49 00:18:54 A:125.24.15.29 X: TicketID:063883 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ขอบคุณค่ะ เรารักตัวเองมากค่ะ และที่สำคัญเรารักพ่อกะแม่เราค่ะ เราจะไม่ทำอะไรให้ท่านเสียใจ เพราะฉะนั้นไม่ต้องกลัวเราคิดสั้นนะคะ ตอนนี้เราทำใจได้แล้วค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 10 พ.ย. 49 00:20:13 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ค่ะ รออ่านเรื่องของเราให้จบนะคะ ที่เล่ามาทั้งหมด อาจจะดูเหมือนเราเป็นคนเงียบ ๆ นิ่ม ๆ เรียบร้อย จริง ๆ ไม่ใช่เลยค่ะ เพียงแต่เราเป็นคนประนีประนอม แล้วร้ายลึกค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 10 พ.ย. 49 00:24:14 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ฉันบอกว่า ฉันรับไม่ได้จริง ๆ ฉันทนชีวิตแบบนี้ไม่ได้ ฉันถามเค้า ถ้าเป็นฉันเองบ้างล่ะ ถ้าฉันมีผู้ชายคนอื่น เค้าเองก็รู้ทั้งรู้ว่าฉันรักทั้งผู้ชายคนอื่น และก็รักเค้าด้วย แล้วฉันขอเค้า เหมือนที่เค้าขอฉันตอนนี้ ขออยู่กันอย่างนี้ เค้าจะรับได้มั้ย เค้าเงียบไปพักนึง แล้วตอบว่า เค้ารับไม่ได้ ฉันบอกว่า ฉันก็รับไม่ได้เหมือนกัน ยังงัยเค้าก็ต้องเลิกกับผู้หญิงคนนั้น แล้วมาอยู่กับฉัน ฉันบอกเค้าว่า ฉันเจ็บใจตัวเอง ขนาดเค้าทำกับฉันถึงขนาดนี้ฉันก็ยังคงรักเค้า ฉันไว้ใจเค้าขนาดนี้ แล้วเค้าทำกับฉันอย่างนี้ได้อย่างไร ฉันเฝ้าแต่ยืนยันกับเค้าแบบนี้ว่าเค้าต้องเลิกกับคนนั้น แล้วกลับมาหาฉัน นี่เรากำลังจะแต่งงานกันนะ ถ้าเค้าไม่เลิก งานแต่งงานจะทำอย่างไร เค้าบอกว่า งานแต่งงานก็ยังมีเหมือนเดิม ยังงัยเค้าก็จะแต่งงานกับฉัน ฉันถามว่า แล้วคนนั้นรู้มั้ยว่าเค้ากำลังจะแต่งงาน เค้าตอบว่า ยังไม่ได้บอก ฉันบอกว่า อะไรกัน นี่เราเหลือเวลาอีกแค่ 2 เดือนเท่านั้นเค้ายังไม่ได้คนนั้นอีกเหรอ แล้วทำไมถึงไม่บอก เค้าว่า เค้าไม่รู้จะบอกอย่างไร และยังไม่ได้คิดเลยด้วยว่าจะบอก แต่เค้าก็รู้ว่าสุดท้ายเค้าก็ต้องบอก ถึงอย่างไรเราก็ต้องไปแจกการ์ดที่ทำงานเค้า จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 10 พ.ย. 49 00:25:22 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 87 อ่านแล้วโมโหมากๆ จากคุณ : "ยิ้ม"คือการสวมกอดระยะไกล - [ 10 พ.ย. 49 00:26:22 ]

ความคิดเห็นที่ 88 พูดไม่ออกอ่ะแต่ขอบอกว่าเข้าใจความรู้สึกของ จขกท ค่ะ เหตุการณ์แบบนี้ใครไม่เจอกะตัวไม่รู้หรอกค่ะว่าความรู้สึกตอนนั้นมันจะเป็นยังไง แต่เราบอกได้เลยว่าคุณ จขกท ความรู้สึกตอนนั้นคือคงชาไปทั้งตัวและหัวใจพูดไม่ออกบอกไม่ถูก สาเหตุก็เพราะรัก แต่ถ้าเวลาผ่านไปมากขึ้นผู้ชายคนนั้นก็จะยิ่งเผยธาตุแท้มากขึ้นจน จขกท ตัดใจเลิกรักได้แน่นอน สู้ๆๆค่ะชีวิตเป็นของเรานะอย่าให้ใครมาบังคับให้เราทำอะไรในสิ่งที่เราฝืนค่ะ จากคุณ : เวลากับคน2คน - [ 10 พ.ย. 49 00:29:19 A:58.9.57.117 X: TicketID:131400 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ยังอยู่เป็นเพื่อนอยู่นะคะ อยากจะรู้ว่าแฟนคุณจขกท จะทำยังไง โมโหค่ะ จากคุณ : you go your way - [ 10 พ.ย. 49 00:29:45 ]

ความคิดเห็นที่ 90 แสดงว่าน้องคนที่รับโทรศัพท์รู้เรื่องนี้นะคะ และคงรู้กันทั้งบริษัทมั้ง สงสัยอยู่อย่างว่าเรื่องราวของอาทิตย์นั้นที่เค้าหายไปมันเป็นยังไงกันแน่ค่ะ จากคุณ : มาแจม - [ 10 พ.ย. 49 00:30:36 A:125.24.15.29 X: TicketID:063883 ]

ความคิดเห็นที่ 91 รู้สึกกลัวผู้ชายขึ้นมาทันทีเลยอ่ะค่ะ ขอให้คุณเจอสิ่งดีๆเพื่อทดแทนความเสียใจที่ต้องได้รับไวๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : นู๋โมจัง - [ 10 พ.ย. 49 00:30:48 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ช่างเป็นคนที่เห็นแก่ตัวจริงๆ เรายอมรับนะว่า ความจริงบางอย่างไม่รู้เสียดีกว่า เพราะรู้แล้วทำให้เราเจ็บปวด แต่การมารู้ด้วยตัวเองมันยิ่งเจ็บปวดยิ่งกว่า อย่างนี้หรือเปล่าค่ะที่เค้าเรียกว่า รักแท้แพ้ใกล้ชิด เรากลัวมากเลยกับคำๆนี้ เราคุยกับแฟนเสมอนะค่ะ เพราะเรากับแฟนก็ไกลกัน การพบเจอกัน ก็คล้ายๆกับเจ้าของกระทู้ คือเจอกันอาทิตย์ละครั้ง หรือบางทีแฟนยุ่งมากๆก็อาจจะไม่ได้เจอกันในอาทิตย์นั้น เราบอกแฟนว่า ถ้าวันใด เค้าเจอคนใหม่ที่ถูกใจกว่า หรือคิดว่าอยากลองคบหากับคนๆนั้น บอกเราตรงๆ เราจะหลีกทางให้ เพราะเราไม่อยากมารับรู้อะไรด้วยตัวเอง หรือพอเห็นว่าคนนั้นไม่ดีก็กลับมาดีกับเราเหมือนเดิม แต่ถ้าคนนั้นดีกว่าถูกใจกว่าแล้วเค้าบอกเรา เราคงเจ็บปวดเสียยิ่งกว่า เรากับแฟนอยู่กันมา 4 ปีแล้วค่ะ ถามว่ากลัวบ้างมั้ย บางทีเราก็กลัว แต่เราก็บอกตัวเองเสมอว่า อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด แต่ถึงเวลานั้นจริงๆ เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทำใจได้มั้ย ยังอยู่เป็นเพื่อนนะค่ะ ดึกขนาดนี้แล้ว จากคุณ : witchy (witchjung) - [ 10 พ.ย. 49 00:31:27 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ขอบคุณทุกคนค่ะที่อยู่เป็นเพื่อนเรา ขออย่างนึงนะคะ อย่าเพิ่งด่าเรา ทั้งหมดนี้เราเล่าตามความเป็นจริง ความรู้สึกจริง ๆ ณ วันนั้นที่เกิดเรื่อง แต่วันนั้นไม่ใช่วันนี้ และวันนี้ก็ไม่ใช่วันนั้นค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 10 พ.ย. 49 00:31:41 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ส่วนเรื่องที่ว่าเค้าทำงานที่บริษัทนี้มาตั้ง 7 ปีแล้วแต่ยังปิดๆบังๆเรื่องมีแฟนเนี่ย แสดงว่าเค้าไม่ใช่ย่อยเลยนะคะ อาจมีมาหลายคนแล้วก็ได้ เหมือนตั้งใจจะเป็นหนุ่มโสดเพื่อหวังสาวๆ และดูไม่จริงใจกะคุณเลย ตอนนี้เราก็เจอคนนึง เค้าอยู่กะเมียแต่บอกใครๆว่าอยู่กะน้องสาวตลอด จากคุณ : มาแจม - [ 10 พ.ย. 49 00:34:44 A:125.24.15.29 X: TicketID:063883 ]

ความคิดเห็นที่ 95 โห แย่มากเลยค่ะ อยู่กับเมียแต่บอกว่าอยู่กับน้องสาวเนี่ยนะ จากคุณ : จขกท - [ 10 พ.ย. 49 00:37:23 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ฉันยังคงยืนยันให้เค้าเลิกกับคนนั้น เค้าทำหน้าเศร้ามาก แล้วบอกฉันว่า เค้าทำใจไม่ได้ที่จะบอกเลิกกับคนนั้น เพราะคนนั้นเค้าไม่ได้ผิดอะไร เค้าเองที่ผิด เพราะเค้าไปยุ่งกับคนนั้นก่อน ฉันบอกว่า อย่าได้มาบอกฉันว่าคนนั้นไม่ผิด ผู้หญิงคนนั้นรู้ทั้งรู้ว่าเค้ามีฉันอยู่แล้วทั้งคน ก็ยังมาคบกับเค้า เพราะฉะนั้นเค้าก็ผิดเหมือนกัน ฉันถามเค้าว่า แล้วสิ่งเหล่านี้มันเริ่มต้นได้อย่างไร เค้าบอกว่าจำไม่ได้ ฉันบอกว่า เค้าจะจำไม่ได้ได้อย่างไร เค้าตั้งใจจะนอกใจฉัน แล้วจะจำไม่ได้เชียวหรือ เค้าเงียบ ฉันบอกว่า ผู้หญิงถ้าไม่ชอบ จะยอมหรือ เพราะเค้ารู้ใช่มั้ยว่าคนนั้นชอบเค้า เค้าถึงไปยุ่งกับผู้หญิงคนนั้น จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 10 พ.ย. 49 00:39:06 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ทิ้งมันโลดค่ะ อย่าให้มันทิ้งเรา ทุเรศขนาดนี้ ขืนรอให้มันทิ้งเราจะยิ่งเสียเซลฟ์นะคะ จากคุณ : ผักขมอบชีส - [ 10 พ.ย. 49 00:40:29 ]

ความคิดเห็นที่ 98 อ่านแล้วก็นึกถึงตัวเองค่ะ คล้ายๆกัน แต่เวลาเราไม่นานเท่า กลับมาเป็นตัวของเราเอง คบไปเสียใจเปล่าๆ จากคุณ : "ยิ้ม"คือการสวมกอดระยะไกล - [ 10 พ.ย. 49 00:41:46 ]

ความคิดเห็นที่ 99 อยู่เป็นเพื่อนค่ะ ^ ^ จากคุณ : ++แมวหมูสามสี++ - [ 10 พ.ย. 49 00:43:29 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ฉันถามเค้าว่า แล้วปกติเค้าเคยไปนอนค้างกับผู้หญิงคนนั้นมั้ย แล้วเวลามีอะไรกันไปมีที่ไหน เค้าบอกว่าที่บ้านผู้หญิง เพราะคนนั้นเค้าอยู่คนเดียว แล้วก็มีบ้างที่ไปค้าง เฮ้อ! ขอถอนหายใจซักเฮือกนะคะ เจ็บจริง ๆ เลยค่ะ ฉันบอกเค้าว่าฉันจะโทรหาผู้หญิงคนนั้นตอนนี้ เค้าบอกว่าอย่าเพิ่งโทรเลย ให้โทรวันอื่นเถอะ เพราะเค้าทนไม่ได้ที่รู้ว่า ณ เวลานั้น ฉันกำลังคุยกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ ฉันบอกว่า ทำไมเค้าถึงคิดแบบนี้ เค้าเห็นแก่ตัวมาก ๆ ฉันผิดหวังในตัวเค้าจริง ๆ เค้าไม่ให้ฉันโทรเพราะเค้าทนไม่ได้ แล้วฉันล่ะ ฉันบอกว่าถึงอย่างไรสักวันฉันก็ต้องคุยกับผู้หญิงคนนั้นอยู่แล้ว โทรตอนนี้หรือตอนไหนก็ไม่เห็นจะต่างกัน เค้าบอกว่า เค้าขอให้ฉันโทรตอนเค้าไม่อยู่ ไม่รับรู้ว่าฉันกำลังโทรอยู่ ฉันไม่ยอมรับ เค้าจึงขอว่า ถ้าอย่างนั้นขอให้ฉันโทรพรุ่งนี้ ฉันตกลง สุดท้าย ฉันบอกเค้าว่า ฉันมีอีกคำถามที่ฉันไม่อยากถามเลย แต่ฉันก็ต้องถามถึงแม้ฉันจะกลัวคำตอบ จริง ๆ แล้วเค้าคบกับผู้หญิงคนนั้นมาปีกว่าแล้วใช่มั้ย ไม่ใช่แค่ปีเดียว เค้ายอบรับว่าใช่ ตลอดเวลา ที่คุยกัน ฉันพยายามร้องไห้ให้น้อยที่สุด หรือถ้าจะร้องก็จะพยายามไม่สะอึกสะอื้น เพียงแต่ปล่อยให้น้ำตาไหลไปเรื่อย ๆ น้ำตาฉันไม่เคยแห้งอีกเลยนับแต่นั้น จากคุณ : เพราะรักจึงไม่ทน - [ 10 พ.ย. 49 00:46:31 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 101 อืม มุขน้องสาวเนี่ยเค้าใช้บอกหญิงทุกคนเลยค่ะ รวมทั้งเราด้วย แต่ที่เรารู้ก็เพราะมีคนบอกค่ะ ถ้าคุณเป็นเมียเค้าคุณจะรู้สึกยังไงค่ะที่ผัวตัวเองไปเที่ยวบอกสาวๆอย่างนี้ จากคุณ : มาแจม - [ 10 พ.ย. 49 00:47:27 A:125.24.15.29 X: TicketID:063883 ]

ความคิดเห็นที่ 102 เฮ้อ เราเข้าใจค่ะ สงสารเมียเค้านะคะ จากคุณ : จขกท - [ 10 พ.ย. 49 00:49:59 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ตกลงเค้าไม่ได้อยู่ด้วยกันหรอค่ะ เราคิดว่าเค้าอยู่หอเดียวกันซะอีก เค้าถึงไม่ยอมให้คุณไปพักที่หอเค้าเลย ถ้าเป็นเราคงจะบุกหอตั้งแต่วันนั้นเลยนะ อยากมีพิรุธดีนัก จากคุณ : มาแจม - [ 10 พ.ย. 49 00:50:57 A:125.24.15.29 X: TicketID:063883 ]

ความคิดเห็นที่ 104 เรื่องของเรายังอีกยาวค่ะ ที่เราเล่ามาทั้งหมดนี่เรายังรู้สึกว่า มันไม่ค่อยถึงไหนเลย ไม่รู้เราเล่าละเอียดไปหรือเปล่า แต่เราตั้งใจจะเล่าให้ละเอียดตั้งแต่ต้น เพราะว่าเราอยากทบทวนเหตุการณ์ไปทีละเหตุการณ์จะได้ไม่ตกหล่นอะไรค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 10 พ.ย. 49 00:56:02 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 105 จริงๆว่าจะนอนเร็วนะคะนี่ แต่ติดๆๆๆงอมแงมเลย อีกยาวเลยหรอค่ะ ไปอาบน้ำก่อนนะคะ อิอิ ยังไม่อาบเลย จากคุณ : มาแจม - [ 10 พ.ย. 49 00:57:38 A:125.24.15.29 X: TicketID:063883 ]

ความคิดเห็นที่ 106 อดีตแฟนเก่าเราคือ ผู้ชายปากแข็งค่ะ ไม่เคยบอกอะไรเลย นอกจากพฤติกรรมที่ดูแปลกไปจากที่เป็นอยู่ สามารถระบุได้ว่ามีการนอกใจกันแน่ๆ สิ่งที่เราทำ คือเอาเบอร์ที่ดูว่าโทรบ่อยผิดปกติ แล้วเราก็โทรไปค่ะ ผู้หญิงรับค่ะ เราก็บอกว่าเราเป็นพี่สาวของผู้ชายคนนี้ ถามว่าน้องคบกับน้องชายพี่มานานรึยัง เท่านั้นแหล่ะค่ะ เรื่องราวต่างๆ หลั่งไหลออกมาจนหมด เคยมาหา เคยมาค้าง สารพัด เราคุยกับผู้ชายปากแข็งคนนี้ว่าเรารู้หมดแล้ว ให้เค้าโทรไปบอกว่าเราเป็นแฟนที่คบกันมานานแล้ว เค้าก็โทรไปนะค่ะ ต่อหน้าเราเลย แต่พออีกวันให้หลัง รีบขับรถไปหาสาวเลย เราถามว่าไปทำไม บอกเราว่า ป่านนี้สาวคนนั้นผูกคอตายไปรึยังไม่รู้ เหอๆ แล้วเราล่ะ ไม่ใยดีเลยค่ะ แตกกันวันนั้น ม้วนเดียวจบ ไม่มีอะไรต้องเคลียร์อีกต่อไปเลยค่ะ จากคุณ : witchy (witchjung) - [ 10 พ.ย. 49 00:58:15 ]

ความคิดเห็นที่ 107 มาอยู่เป็นเพื่อนอีกคน อ่านเรื่องมาตั้งแต่ต้น แล้วก็นั่งกด F5 ลุ้นอยู่ เจอมาคล้ายๆกัน ผู้ชายอ่ะเห็นแก่ตัว บอกว่ารัก เลือกไม่ได้ เราก้เลยเป็นคนเดินจากมาเอง จากคุณ : ลูกเจี๊ยบ - [ 10 พ.ย. 49 01:00:57 A:202.129.26.43 X:202.129.26.43 TicketID:124358 ]

ความคิดเห็นที่ 108 ดีค่ะคุณ witchy ทำถูกที่สุดแล้ว เรื่องของเรามันคาราคาซังนิดหน่อย เพราะมีอะไรพันผูกกันเยอะ แต่อ่านไปเรื่อย ๆ จะรู้ว่าเราตัดสินใจยังงัยค่ะ กระทู้นี้ชักจะยาวแล้ว เราขอขึ้นกระทู้ใหม่นะคะ กระทู้ใหม่ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L4863935/L4863935.html เดี๋ยวใครช่วยทำ link ให้เราด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 10 พ.ย. 49 01:01:10 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ขอโทษนะคะทุกคน ทำให้นอนดึกกันไปหมดเลย เราเพิ่งย้อนกลับไปดู นี่เรานั่งโพสต์มาตั้งแต่ 5 โมงเย็นเลยหรือนี่ แล้วตอนนี้ ตี 1 แล้ว จากคุณ : จขกท - [ 10 พ.ย. 49 01:03:16 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 110 http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L4863935/L4863935.html จากคุณ : witchy (witchjung) - [ 10 พ.ย. 49 01:04:46 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ขอบคุณค่ะคุณ witchy จากคุณ : จขกท - [ 10 พ.ย. 49 01:06:20 A:58.10.158.198 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ด้วยความยินดีค่ะ จากคุณ : witchy (witchjung) - [ 10 พ.ย. 49 01:07:35 ]

ความคิดเห็นที่ 113 จะตามไปอ่าน อิอิ จากคุณ : ลูกเจี๊ยบ - [ 10 พ.ย. 49 01:10:13 A:202.129.26.43 X:202.129.26.43 TicketID:124358 ]

ความคิดเห็นที่ 114 โห เจอกระทู้ยาวมากๆๆ อ่านกันตาแฉะเลย สงสาร จขกท จัง คบกันมาตั้งนานยังทำกันแบบนี้ได้ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : แมวน้อยสีน้ำตาล - [ 10 พ.ย. 49 11:27:16 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ขอบคุณค่ะคุณแมวน้อยสีน้ำตาล อย่าลืมตามไปอ่านกระทู้ต่อเนื่องนะคะ จากคุณ : จขกท - [ 10 พ.ย. 49 11:40:16 A:58.10.158.216 X: TicketID:131350 ]

ความคิดเห็นที่ 116 เลวมาก จากคุณ : บุรุษผู้มีไฟ - [ 10 พ.ย. 49 11:56:18 ]

ความคิดเห็นที่ 117 มาอ่านต่อค่ะ....... เข้มแข็งไว้นะคะ จากคุณ : ปรายปราง - [ 10 พ.ย. 49 15:16:11 ]

ความคิดเห็นที่ 118 เรียนเสร็จก็กลับมานั่งอ่านต่อค่ะ เราเองก็เคยเจอเรื่องแบบนี้(แต่จบไปนานแล้ว) จากคนดีๆไม่เคยระรานใคร ก็กลายเป็นนังบ้าทะเลาะกับผู้หญิงอีกคนเพื่อแย่งผู้ชายเลวๆ ดีหน่อยที่เราถูกกระทำก่อน ถ้าเป็นฝ่ายเริ่มโจมตีเองคงอายน่าดูเวลานึกย้อนสิ่งที่ทำ แรกๆก็เสียใจจะเป็นจะตาย ทั้งรักทั้งโกรธ ทั้งเกลียด เสียสุขภาพจิตมากๆร้องไห้จะเป็นจะตาย แต่ทุกวันนี้นึกดีใจที่เป็นฝ่ายทิ้งเขาเอง คนแบบนั้นได้มาก็ไม่รู้สึกภูมิใจรึมีความสุขได้ คบไปก็มีแต่ระแวง อีกอย่าง ถึงจะรักได้หลายคนพร้อมกันแต่ไม่มีทางที่จะเลือกใครได้ เพราะรักที่สุดคือเขารักตัวเอง ผู้ชายคนนี้เขาแค่รักตัวเอง รักแต่ตัวเองจนไม่มองเห็นความรักและความทุกข์ของใคร เขาไม่ยอมเลือกหรอกค่ะ ดังนั้นคุณต้องเลือกเอง อย่าเอาชีวิตดีๆอันมีค่าของคุณฝากไว้ในมือของผู้ชายคนนั้นเลย เอาใจช่วยนะคะ จขกท. สู้ๆ จากคุณ : พี่คะ หนูชอบพี่!! (จะเอาอะไรกับลมปาก) - [ 10 พ.ย. 49 15:18:19 ]

ความคิดเห็นที่ 119 ยึดบ้าน เอาบ้านไปขาย ได้เงินแก้เซ็งไป ผู้ชายเฮงซวย แฟนดิฉันก็เป็นค่ะ คบกันมากว่า 13 ปี อายุไม่ใช่เด็กๆ แต่มันก็เลว และ ทรยศ ขนาดมันไม่มีเงิน ให้เงินมันใช้ มันยังไม่สำนึกบุญคุณ ตัวเองจะไม่มีจะกินเสือกรับเลี้ยงผู้หญิง ที่ไม่ทำมาหากิน รอให้ผู้ชายเลี้ยง  ไอ้เราทำงานแทบตาย ไม่เคยขอเงินมันกินไม่เคยเป็นภาระให้มัน มันสบายจะตาย มันยังไม่สำนึกบุญ สำนึกคุณ ที่เคยช่วยเหลือ ดูแล เวลาที่มันทุกข์ เวลาที่มันไม่มีใครเลย ทุกวันนี้เหรอ เอาเงินไปเลี้ยงหมาดีกว่า  หมา 8 ตัวยังไม่ปัญญาเลี้ยงได้เลย แต่คนไม่ซื่อสัตย์ ไม่รู้จะเลี้ยงไว้ทำไม ยังมีหน้ามาบอก ยังมีหน้าให้ยอมรับผู้หญิงที่มันเลี้ยงเลย ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครเหรอ ไม่ได้ญาติฝ่ายไหนด้วย ดิฉันหาเงินกินเอง ไม่มีใครมาเลี้ยง ทำไมดิฉัน ถึงได้ต้องยอมรับสภาพนั้น ผู้ชาย ทุเรศ ทุเรศ อย่างนี้ ไม่เอามารกชีวิตหรอกค่ะ จากคุณ : penpun - [ 10 พ.ย. 49 15:37:12 ]

ความคิดเห็นที่ 120 เพิ่งจะตามมาอ่านค่ะ   น่าสงสารคุณ จขกท. จัง ไอ้ผู้ชายเลวๆอย่างนี้ ต้องตัดจู๋ให้หมากินซะเลย จากคุณ : paninee - [ 10 พ.ย. 49 19:55:45 ]

ความคิดเห็นที่ 121 "ทำไมฉันต้องทำให้เค้าลำบากใจด้วย" โหย...อ่านถึงตรงนี้แล้วปี๊ดเลย เป็นเราหน่อยไม่ได้ ตายกันไปข้างนึงแน่ๆ คุณจขกทใจเย็นและเข้มแข็งมากๆ นับถือเลยค่ะ จากคุณ : physiol - [ 10 พ.ย. 49 20:57:38 ]

ความคิดเห็นที่ 122 สงสาคุณจังเลยค่ะ...เป็นกำลังใจให้ค่ะ.. จากคุณ : whitelady - [ 11 พ.ย. 49 22:22:56 ]

ความคิดเห็นที่ 123 ยังอ่านไม่จบเลยย้ายกระทู้ไปไหนแล้วใครรู้ช่วยบอกด่วนค่ะ จากคุณ : รักจ๊ะ (รักจ๊ะ) - [ 13 พ.ย. 49 16:10:55 ]

ความคิดเห็นที่ 124 http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L4863935/L4863935.html จากคุณ : ==คุณทิง== - [ 13 พ.ย. 49 21:15:34 ]

ความคิดเห็นที่ 125 ทำไมผู้ชายคนนี้มันถึงห่วยได้ใจขนาดนี้เนี่ยะ จขกท. สู้เค้านะ เราว่าผู้ชายแย่แล้ว เจอผู้หญิงคนนั้นเข้าไปแย่กว่าอีกค่ะ รู้ทั้งรู้ ทามมายทำร้ายเพศเดียวกันได้ขนาดนี้นะ จากคุณ : เสี่ยวเอ้อหน้ามอ - [ 14 พ.ย. 49 18:27:19 ]

ความคิดเห็นที่ 126 สุดยอดแห่งความเลวเลยนะคะ ผู้ชายคนนี้ แทนที่รู้ว่าผิดจะแก้ไข แต่กลับจะยอมทำผิดต่อไป มันน่าเอาให้ตายไปเลย ....ขนาดคนอ่านยังจี๊ดเลยนะ...เนี่ย.... ขอชื่นชมคุณ จขกท. นะคะ เป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งมากเลยอ่ะ....ต้องสู้ต่อไปนะคะ เลิกกับผู้ชายคนนี้ไปเลยก็ดีนะคะ เพราะมันมากเกินไปแล้วที่ทำกับคุณ อย่าไปยอมนะคะ คิดว่ามันไม่น่าให้อภัยแล้ว คิดว่ายังพ่อแม่ที่ยังรักคุณอยู่ อย่ายอมแพ้...เป็นกำลังใจให้นะคะ ***ป.ล. ฟ้าหลังฝนจะสวยงามเสมอนะ*** จากคุณ : dakandum (Dakandum) - [ 15 พ.ย. 49 16:33:48 ]

ความคิดเห็นที่ 127 ตามอ่านมาตั้งแต่ต้นจนจบ ยังไงขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ ยังไงขอให้ นังผู้ชายคยนั้นเจเข้ากับตัวเองเหมือนที่เขาทำกับคุณมั่งจะได้รู้สึก(กรรมตามสนอง) ยังไงขอให้เข้มแข็งและตัดสินใจอ่ะไรด้วยสติ อย่าตัดสินใจอ่ะไรด้วยอารมณ์นะค่ะ จากคุณ : Miss MJ - [ 19 พ.ย. 49 21:18:09 ]

ความคิดเห็นที่ 128 ตามมาอ่านจากกระทู้ผีในห้องสยามฯ http://www.pantip.com/cafe/siam/topic/F4622758/F4622758.html#1176 ที่คุณแมวน้อยสีน้ำตาลเอาลิ้งค์นี้ไปแปะไว้นะคะ เข้ามาอ่านแล้วนะคะ  แต่ยอมรับว่ายังอ่านไม่หมด  เพราะเรื่องยาวมากเลย  แต่ก็พอรู้เรื่องราวคร่าว ๆ แล้วล่ะค่ะ ดึกแล้ว  พรุ่งนี้ไปเรียนเช้าค่ะ  ไว้เดี๋ยวจะมาอ่านให้จบนะคะ แต่ยังไงก็แล้วแต่... เราก็อยากให้คุณอย่าเพิ่งท้อนะคะ  จงให้กำลังใจตัวเองเอาไว้   เราเชื่อนะว่า  คุณน่ะ  มีดี   ดังนั้น  ไม่จำเป็นต้องไปแคร์ผู้ชายที่ไม่ดีกับคุณหรอกค่ะ จงลุกขึ้นสู้อย่างสวยงามอีกครั้ง และจำไว้ว่า   จะยังไงก็แล้วแต่  พยายามจบความสัมพันธ์ครั้งนี้ให้สวยนะคะ   เป็นกำลังใจให้ค่ะ บุญรักษาค่ะ จากคุณ : ลาบไก่ใส่ตับหมู - [ 20 พ.ย. 49 02:17:13 ]

ความคิดเห็นที่ 129 ... จากคุณ : Mr. Fusion - [ 22 พ.ย. 49 00:21:42 ]

ความคิดเห็นที่ 130 ตามคุณลาบไก่มาติดๆ ค่ะ จากห้องผีในสยาม ที่คิดว่าเค้าไม่ให้ไปที่หอ เพราะว่ามี หลักฐานของผู้หญิงคนนั้นอยู่มั้งค่ะ เสื้อผ้า สิ่งของ อะไรแบบนี้ อย่างน้อยผู้หญิงก็คงมาค้างด้วยเหมือนกันแหละ น่าสงสารจัง เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : oilja (lynn_oil) - [ 22 พ.ย. 49 14:38:57 ]

ความคิดเห็นที่ 131 เห็นใจเจ้าของกระทู้มากๆ ขอให้มีกำลังใจสู้ต่อไปนะคะ เราเคยเป็นคนที่มาทีหลัง เพราะผู้ชายบอกว่า คนที่คบไม่ใช่แฟนเต่เป็นเพื่อนที่สนิทที่สุด เราเลยเชื่อ แต่สุดท้ายมาบอกเอาตอนที่ เราเป็นของเค้าแล้ว _ _ เพราะเราถามเค้าว่า ตกลงผู้หญิงคนนั้นใช่แฟนเค้ารึเปล่า+เคยมีอะไรกันไปรึยัง เค้าบอกว่า ให้เราลองคิดดูว่าคบมา2-3ปี จะไม่มีอะไรเลยก้อแปลกแล้ว สรุปคือ เราโง่มากเลย เราคบกับเค้าอยู่ปีกว่า ด้วยความหวังว่า ความดีของเราจะชนะใจเค้าบ้าง - คิดแบบโง่ๆ เนอะ พอเรากลับมาทำงานที่กทม ก้อเริ่มห่างกันมากขึ้น ทำให้เราคิดได้ว่า เราคงเฟดออกมาเพราะเค้ามีโครงการจะแต่งงานกันอีก1-2 ปี ...สบายใจค่ะ ที่ตัดใจได้ เพราะลึกๆแล้วความรู้สึกเราบอกตัวเองทุกวันว่าเหมือนเราไปแย่งของๆเค้ามายังไงไม่รู้  จากนั้นหายไปเป็นปี เราเพิ่งได้ข่าวมาอีกว่า เค้าไปมีกิ๊กที่ทำงานเดียวกันอีกแล้ว เหอๆๆ เค้านี้อยู่คนเดียวไม่ได้เลยจริงๆ พอเรารู้ข่าว ก้อรู้สึกว่า เหมือน replay หนังเรื่องเดียวกันยังไงยังงั้นเลยค่ะ โทษมีค่ะที่บ่นซะเยอะเลย ยังไงก้อขอให้คุณจขกทตัดสินใจในสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเองนะคะ จากคุณ : ชาเขียวใส่นม (cute's bf) - [ 23 พ.ย. 49 10:36:13 ]

ความคิดเห็นที่ 132 เลวจริงๆค่ะผู้ชายแบบนี้อย่าไปเอาเลยค่ะ ตัดใจเลิกเถอะค่ะ เพราะว่าถึงเค้าจะเลิกกับผู้หญิงคนนั้นได้ก็จริง เดี๋ยวเค้าก็อาจจะทำแบบนี้ได้อีก เพราะผู้ชายมันมีสันดานแบบนี้ทั้งนั้นแหละ (แต่ไม่ได้ว่าทุกคนนะคนดีก็มี แต่มีน้อยมากๆๆ)ทำใจเถอะค่ะ แล้วเวลาจะช่วยคุณได้จริงๆ ดีกว่าหลวมตัวแต่งงานกับมันไปมีแต่มานั่งเสียใจคนเดียว คิดดูมันยังห่วงความรู้สึกของผู้หญิงอีกคนเลยแทนที่มันจะห่วงเรา ขอเป็นกำลังใจช่วยให้คุณผ่านพ้นเรื่องเลวร้ายแบบนี้ไปให้ได้นะค่ะ จากคุณ : pumako: (puimako:) - [ 1 ธ.ค. 49 10:55:49 ]

ความคิดเห็นที่ 133 เราก็เคยเจอแบบนี้ ผู้ชายเลวจริงๆๆๆๆ เรากับแฟนคนนั้นคบกันมา 2 ปี ระหว่าง 2 ปีนี้เค้าก็ขอให้มีอะไรกันแต่เราก็ไม่ยอม อาจเพราะเรายังเด็ก และยังรักดี (ทำไมผู้ชายชอบขอให้มีอะไรกัน และก็บอกว่าถ้ามีอะไรกันแล้วจะผูกพันกัฯ) แฟนเค้ามีประชุมที่ต่างประเทศบ่อย แต่ก็ไม่เคยมีเรื่องน่ากังวลกลับมา จนมาครั้งหนึ่ง เค้าโทรกลับมาจากที่ประชุมว่าเค้าขอมีกิ๊กได้ไหม เราก็ถามว่าใคร ใช่เพื่อนที่เขาชอบพูดถึงบ่อยๆหรือไม่ แต่เขาก็บอกว่าเปล่า หลังจากนั้นเขาก็โทรกลับมาใหม่ว่า ไม่มีกิ๊กหรอก แค่ล้อเล่น........เป็นงั้นไป เราเอาเรื่องนี้มาปรึกษาเพื่อนว่าผู้ชายจะกล้าบอกเราอย่างนี้จริงหรือ... เพื่อนตอบว่า ถ้าเป็นผู้หญิงหัวอ่อนก็กล้าบอก กล้าขอเพื่อจะได้ไม่ผิดเวลาจับได้......... พอเขากลับกรุงเทพ เราถามว่าไปรับที่สนามบินไหม เขาตอบว่าไม่ เขาต้องเอาของไปให้เพื่อนที่ไปประชุมด้วยกัน ...เราก็ไม่ได้คิดอะไร ที่จับได้เพราะเขามีพฤติกรรมที่เปลี่ยนแปลงไป เราบอกจะไปหา เขาก็หาข้ออ้างว่าไม่ว่างบ้าง ไม่สบายบ้าง แต่ก็ไม่ได้ผิดใจอะไรมาก จนกระทั่งเราโทรหาเขาแล้วเป็นผู้หญิงรับ เรา: ขอสายพี่..... ผู้หญิง : พี่เขากลับบ้านไปแล้ว เพิ่งไปส่งมา ลองโทรเข้าบ้านสิ นี่เบอ์เราไม่ใช่เขานะ (เขาโอนโทรศัพท์เข้าเครื่องผู้หญิงเพราะแบตหมด) ก่อนวางเราก็ถามว่า คุณเป็นใคร เขาก็ตอบว่าเป็นแฟน เรา ก็เป็นแฟน คบกันมา2 ปีแล้ว ผู้หญิง เราก็รู้สึกว่าพี่เขามีแฟนรึเปล่าไม่แน่ใจ เพราะเขาเคยส่ง sms ผิดมาหา เรา2คนเลยช่วยกันถามผู้ชายว่าเอาไง มันเกิดอะไรขึ้น ผู้ชายตอบว่า เราเด็กไปไม่ทันเขาหรอกเขา เขาไม่อยากเลือก แต่....ถ้าต้องเลือก ขอเลือกผู้หญิงคนนั้น ( ผู้หญิงคนนั้นแต่งงานแล้วด้วยนะ) เรากับผู้หญิงคนนั้นเกี่ยงกันว่าจะไม่เอาผู้ชายคนนี้แล้ว เพราะเลวจริงๆๆ ผู้หญิงสมัยนี้ก็กล้ากันจริงนะคะ เขารู้จักกันที่ประชุมเพียงอาทิตย์เดียวก็กล้ามีอะไรกันแล้วอะ ตอนที่เรายังไม่รู้เรื่องนั้นเขาก็นัดเราไปที่บ้านตอนเช้า แล้วเขาก็นัดผู้หญิงคนนั้นตอนบ่าย เราสังเกตเห็นสีหน้าแฟนน้องสาวเขาทำหน้างงๆ ตอนเรากลับไปหาเขาตอนค่ำ สุดท้ายเราสามคนก็เลิกกันหมด ไม่มีใครคบกับใคร ประสบการณ์ครั้งนี้สอนให้เรารู้ว่า ไม่มีอะไรที่แน่นอน อย่าไว้ใจอารมณเพียงชั่ววูบ อย่าทำตนเป็นของเล่นของผู้ชายด้วย อยากเตือนผู้หญิงทุกๆๆคนจริงๆนะคะ ว่าเราก็มีศักดิ์ศรีนะ และไม่ง้อด้วย ขาดเขาเราก็ไม่ตาย ถึงจะเหงาจะเศร้าเพียงใดก็ตามนะ ขอให้คนที่เคยมีประสบการณือย่างนี้จงสู้นะ อย่าท้อ ผู้ชายไม่ได้มีคนเดียวในโลก จากคุณ : noknoi - [ 2 ธ.ค. 49 22:57:02 A:58.9.110.245 X: TicketID:133249 ]

ความคิดเห็นที่ 134 ปีหน้าปีที่10 เราเหมือนจขกท.อยู่อย่างคือเรื่องซื้อบ้าน ยังไม่แต่งงาน ถึงแม้เขาขอมา2ครั้งแล้วก็ตามเหตุผลคือ เรื่องครอบครัวเขา... แต่การนอกใจยังไม่เจอ และไม่อยากจะเจอด้วย บ้านเราอยาก ให้แต่งหรือจดทะเบียนเพราะกลัวเขาจะเปลี่ยนใจ ไปเจอคนที่ดีกว่า . . ถ้ามันเกิดขึ้นจริงๆ คงปล่อยไปแต่...ขอเงินค่าบ้านคืนแล้วกัน(อันนี้ให้คุณสามีอ่านเพราะชอบเช็คจริงจริ๊งว่าวันนี้ตอบกระทู้อะไรบ้าง) . . เคยมีคนรู้จักเจอจะๆกำลังผ่อนบ้านกับแฟน ทำงานหนัก เพื่อหาเงินผ่อนบ้าน วันนึงไม่ต้องอยู่ดึกเขาดีใจอยากกลับบ้านเร็วๆ เพื่อเซอร์ไพรซ์แฟนกลับกลายเป็นว่าเซอร์ไพรซ์ซะเอง เตียงที่เคยนอนกลับกลายเป็นคนอื่นมานอนเวลาที่ไม่อยู่บ้าน . .เป็นกำลังใจให้จขกท.ค่ะ จากคุณ : เรือนทรายในสายหมอก - [ 4 ธ.ค. 49 12:04:55 ]

ความคิดเห็นที่ 135 มาลงชื่อ สู้สู้ครับ จขกท จากคุณ : tragodius - [ 14 ธ.ค. 49 18:06:57 ]

ความคิดเห็นที่ 136 แล้ว ไง ต่อ อะ จากคุณ : ซี เลือดกรุ๊ป Y (bkkcs747) - [ 15 ธ.ค. 49 16:01:18 ]

ความคิดเห็นที่ 137 link กระทู้ต่อเนื่องค่ะ กระทู้ที่ 2 ค่ะ http://topicstock.pantip.com/lumpini/topicstock/2006/11/L4863935/L4863935.html กระทู้ที่ 3 ค่ะ http://topicstock.pantip.com/lumpini/topicstock/2006/11/L4866203/L4866203.html กระทู้ที่ 4 ค่ะ http://topicstock.pantip.com/lumpini/topicstock/2006/11/L4867991/L4867991.html กระทู้ที่ 5 ค่ะ http://topicstock.pantip.com/lumpini/topicstock/2006/11/L4869214/L4869214.html กระทู้ที่ 6 ค่ะ http://topicstock.pantip.com/lumpini/topicstock/2006/11/L4876857/L4876857.html กระทู้ที่ 7 (จบ) http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L4882405/L4882405.html จากคุณ : จขกท (ใบบอน) - [ 16 ธ.ค. 49 08:00:03 ]

ความคิดเห็นที่ 138 สู้ๆคับ จากคุณ : โอบไหล่ (โอบไหล่) - [ 17 ธ.ค. 49 06:25:51 ]