ความคิดเห็นที่ 210 จบสักที รอตอนจบมานานแล้ว ... จบอย่างนี้ดีจังค่ะ บางที ก็ต้องตัดเนื้อร้ายออกจากชีวิตไป ชีวิตเราคงมีอะไรที่ดีๆเกิดขึ้นตามมา ... อย่างที่เค้าบอก ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสกว่าเสมอ ... **** ตอบคำถามพี่แอร์กี่ **** 1. ได้ความสนุกค่ะ  ชอบมาก เขียนจนเห็นภาพเลยค่ะ มันส์มาก 2. เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวรค่ะ (อย่างที่พี่แอร์กี่ทำ) 3. ความรักไม่ควรมีมือที่สามค่ะ ... 4. กิเลส กามา ราคะ ถ้าหลงมัวเมาไปกับมัน ชีวิตครอบครัวพังค่ะ ... แม้จะยั่วยวนขนาดไหน ก็ต้องยับยั้งใจค่ะ 5. อย่าลืมทำดีๆและรักคนข้างกายมากๆค่ะ 6. คนเราจะเห็นค่าของใครสักคน อาจเป็นตอนที่เราสูญเสียเค้าไปแล้ว สุดท้ายนี้ ขอให้พี่แอร์กี่และน้องๆมีความสุขมากขึ้นทุกๆวันนะคะ และก็หนูมั่นใจค่ะว่าพี่แอร์กี่สามารถเป็นนักเขียนได้อย่างเต็มร้อยเลยค่ะ แล้วหนูจะรอซื้อหนังสือของพี่นะคะ ขอบคุณที่นำประสบการณ์ที่แย่ๆมาเล่าให้ฟังค่ะ ตอนเราแย่ๆ พอนึกถึงเรื่องพี่แอร์กี่ แล้ว เรื่องที่เจอก็เบาไปเลยค่ะ ขอบคุณมากจริงๆค่ะ จากคุณ : *..Dora_Mashi..* - [ 10 พ.ย. 49 16:19:16 ]

ความคิดเห็นที่ 211 ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่คุณรินเล่ามาค่ะ ขอให้คุณรินสุขภาพแข็งแรงนะคะ จากคุณ : ความรักทำให้โลกอ่อนหวาน - [ 10 พ.ย. 49 16:22:05 ]

ความคิดเห็นที่ 212 ข้อคิดหรอ...  อืมม เอาเป็น "หลายครั้งที่ในชีวิตไม่ได้เป็นอย่างใจ...  แต่ก็ต้องสู้ต่อไปนะครับ" ครอบครัวคือแรงผลักดันที่ดีจริงๆ ... ซาบซึ้งถึงความรักระหว่างพ่อแม่ กับ ลูกมากๆ จากคุณ : ลูกหมูแก้มอ้วน - [ 10 พ.ย. 49 16:26:58 ]

ความคิดเห็นที่ 213 จะรออ่านงานเขียน " เจ้าชายหมูสะเต๊ะ "  ของพี่แอร์กี่ ต่อไป จากคุณ : CIVIC BLUE - [ 10 พ.ย. 49 16:29:32 ]

ความคิดเห็นที่ 214 ก่อนอื่นต้องขอบคุณพี่แอร์กี่มากค่ะ กับเรื่องราวที่เข้มข้นยิ่งกว่าละคร ก่อนข่าว และ หลังข่าว ทุกวันนี้ ขอบคุณมากจริงๆค่ะ ************************************ ขอตอบคำถามแฟนพันธ์แท้บ้างนะคะ อิอิ ถามว่าได้ข้อคิดอะไรบ้าง บอกกันตรงๆว่าข้อคิดถ้าจะได้จากในนี้มันคงเยอะมากแต่ว่าข้อคิดแต่ละอย่างมันก็ต้องเอามาอิงกับชีวิตของตัวเราเองด้วย ซึ่งชีวิตของพี่แอร์กี่นั้นช่างห่างไกลกันจริงๆกับชีวิตของหนู (ขอแทนตัวเองอย่างนี้นะคะ เพราะอายุต่างกันเยอะพอสมควร..เดาว่าใช่) เรื่องของการดำเนินชีวิต อาชีพการงาน พฤติกรรมของผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นสามี ต่างกันอย่างสิ้นเชิงค่ะ การดำเนินชีวิตของหนูเรียบง่ายมากๆ มากที่สุด ไปทำงาน กลับบ้าน ดูแลลูก ทำงานบ้าน สลับกันดูแลกันระหว่างหนูกับแฟน ไม่เคยมีปัญหาเรื่องมีที่ 2 3 4 หนูไม่เคยคิดนอกใจ แต่หนูได้ข้อคิดจากเรื่องนี้ตรงที่ว่าโลกนี้ช่างมีอะไรอีกมากที่เราคาดไม่ถึง และบางเรื่องเราไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน ซึ่งหากในอนาคตหากมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น เราก็จะไม่ตื่นตระหนกกับมันมากจนเกินไป หรือเราอาจจะนำเรื่องราวที่เราได้อ่านมาปรับตัว หรือ อาจจะแค่ปลอบใจตัวเองว่า มันมีคนที่พบประสบเรื่องราวที่เลวร้ายกว่านะ เราต้องสู้นะ นี่คื่อข้อคิดสำหรับหนูที่ได้รับมาค่ะ ส่วนที่หนูประทับใจและจะปรับมาใช้ในชีวิตกับตัวหนูเองแน่ๆ ก็คือการดูแลลูกค่ะ ที่เห็นๆเลยก็คือ ที่พี่แอร์กี่แนะนำการสอนลูกให้พูดคะขาตลอดเวลา ซึ่งปกติแล้วหนูก็สอนอยู่นะคะ พูดกับลูกทุกครั้งตัวเองก็จะ คะ ขา ตลอด ....แต่ก็ยังไม่เคยที่จะเน้นย้ำกับตัวเองให้หนักแน่นเท่านี้หลังจากที่ได้อ่านตอนนี่ว่า....อืมม์เราต้องให้เค้าพูดใหม่ทุกครั้งนะ เวลาพูดที่ไม่มีคะ ขา .... ข้อนี้ชัดมากเลยค่ะ ที่ได้รับสำหรับหนู ......แต่มันอาจจะไม่ใช่ข้อคิด(มั้ง) คะ ************************************* ^  ^  ___ _/\_ ขอบคุณมากๆค่ะ หวังว่าจะได้อ่านเรื่องต่อไปเร็วๆนี้นะคะ (น้องหนูคนนี้แหล่ะค่ะ หนูจะต้องสอนให้เค้าติดปากให้ได้) จากคุณ : คุณแม่น้องเซ็น - [ 10 พ.ย. 49 16:30:12 ]

ความคิดเห็นที่ 215 ไม่เคยโพสต์ในกระทู้คุณแอร์กี่เลยค่ะ เป็นครั้งแรกนะคะเนี่ย อันแรก ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อนะคะ อันต่อไป ขอตอบคำถามค่ะ 1. คุณพ่อคุณแม่ของเราคือคนที่รักเราที่สุดค่ะ ยิ่งอ่านเรื่องนี้ แล้วย้อนกลับไปคิดถึงพ่อแม่ตัวเอง ยิ่งรักท่านค่ะ 2. ทำให้รู้ว่าชีวิตเราไม่ได้เลวร้ายที่สุดน่ะค่ะ ยังมีคนที่โชคร้ายยิ่งกว่า 3. ชีวิตมีทางเลือกอยู่เสมอ อยู่ที่ตัวเราจะเป็นคนเลือก ตอบเสร็จแล้วค่ะ ปล. อยากเห็นหน้าน้องเมฆจังเลยค่ะ เกิดรักเด็กขึ้นมากะทันหันค่ะ อิๆๆๆ จากคุณ : ยู่อี่ - [ 10 พ.ย. 49 16:35:24 ]

ความคิดเห็นที่ 216 หลังจากไปนอนคิดว่า เราได้ข้อคิดอะไรจากการอ่านเรื่องนี้บ้าง? ส่งที่เราคิดได้คือ การมีสติ หากมีสติก็ทำให้เกิดปัญญา เมื่อเกิดปัญญา ก็พร้อมที่จะคิด และทำให้สิ่งที่ดี หรือแม้กระทั่งการแก้ปัญหาให้กับชีวิต แต่ใครจะมีสติได้ตลอดเวลา เพราะบางเราก็ทำอะไรลงไป โดยที่ยังไม่ทันได้คิด หรือคาดไม่ถึง ก็เลยต้องย้อนกลับไปที่พี่แอร์กี่เล่า "ชีวิตรันทด เรื่องจริงผ่านคอมพ์" เพื่อเป็นการเตือนสติ เตือนใจ ให้ข้อคิด หากใครที่กำลังจะมีปัญหาอย่างพี่ริน ก็จะได้มีสติ ตั้งหลัก คิดแก้ปัญหา ใครจะเป็นอย่างพี่หนิง จะได้มีสติ กลับตัวกลับใจได้ทัน ใครจะเป็นอย่างเชอร์รี่....(จะมีรึเปล่าหนอ) ก็จะได้มีสติว่าสิ่งที่กำลังมันผิดนะ (แต่ถ้าอาการหนักอย่างนี้ คงไม่สติแล้วล่ะ) เราจะเก็บเรื่องนี้ไว้เตือนสติเราในหลาย ๆ เรื่อง โดยเฉพาะเรื่องของความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูก เห็นได้ว่าคุณพ่อ คุณแม่ของพี่ริน ให้ความรัก ความอบอุ่นต่อพี่รินมาก ๆ ทำให้พี่รินมีที่ปรึกษามีที่ตั้งหลัก เราอยากให้ลูกเราเป็นแบบนี้บ้าง อย่างน้อยเวลาเค้ามีปัญหา เค้าจะได้นึกถึงเราเป็นคนแรก ขอสนับสนุนให้พี่แอร์กี่เขียนเรื่องเกี่ยวกับการเลี้ยงดูลูกของคุณพ่อ คุณแม่ พี่แอร์กี่ หรือการเลี้ยงดูลูกของพี่แอร์กี่เอง ถึงแม้ว่าเด็กทุกคนจะไม่เหมือนกัน แต่หากเราได้รับการแนะนำ การเลี้ยงดูที่ถูกต้อง มีคนที่มีประสบการณ์มาแล้วบอกเล่าให้ฟัง เราก็เชื่อว่าอย่างน้อยคงทำให้ ได้ข้อคิดดี ๆ มาเลี้ยงลูกให้น่ารักได้บ้าง จากคุณ : คุณแม่ตัวเล็ก - [ 10 พ.ย. 49 16:35:45 ]

ความคิดเห็นที่ 217 เข้ามาสวัสดีพี่ แอร์กี่ ครับ ยังเป็นกำลังใจให้อยู่ตั้งแต่วันแรกที่ได้อ่านเรื่องของพี่ ผมเชื่อว่าคนที่คิดดีทำดี ท้ายที่สุดความดีนั้นจะกลับมาหาเขา และผมเชื่อว่าสิ่งดีๆที่พี่ได้คิด และ ได้ทำนั้นจะค่อยๆทะยอยกลับมาสู่ตัวพี่ เรื่องร้ายๆผ่านไปแล้ว วันข้างหน้ายังต้องก้าวต่อไป ขอคุณความดี ที่พี่แอร์กี่ได้ทำมา ได้ส่งผลให้ ครอบครัวปัจจุบันของพี่ได้มีความสุข และมีสันติสุขในใจตลอดไปด้วยครับ จากคุณ : pao in the sky - [ 10 พ.ย. 49 16:38:11 ]

ความคิดเห็นที่ 218 ขอบคุณ พี่แอร์กี่ ที่เขียนเรื่องราวให้อ่านกันนะคะ พี่เขียนได้ดีมากๆเลยคะ เส้นทางการเป็นนักเขียนนั้น พี่เอาไปเต้ม 10 เลยคะ ###ตอบคำถาม### คนเราเกิดมาทุกอย่างบนโลกนี้ล้วนแต่เป็นสิ่งสมมุติ เรายิ่งไปยึดติดกับมันมากเท่าไหร่ เราก็ทุกข์ใจมากเท่านั้น ถ้าเรารู้จักปล่อยวางมันบ้าง เราคงจะมีความสุขมากขึ้น จากคุณ : fin_jung - [ 10 พ.ย. 49 16:39:11 ]

ความคิดเห็นที่ 219 อ่านในมุมมืดมานาน....ขอบคุณเรื่องราวของพี่แอร์กี่มากๆ ค่ะ   ติดเรื่องนี้ยิ่งกว่านิยายเรื่องไหนๆ.เพราะมันคือเรื่องจริงผ่านคอมพ์ อ่านแล้ว คิดได้เลยว่า ....ครอบครัวสำคัญจริงๆ  ถ้าไม่มี คุณพ่อคุณแม่ที่เข้าใจและเป็นกำลังใจให้ คงไม่สามารถรับมือกับเหตุการณ์ร้ายๆ ที่ผ่านมาได้เลย ..สุดท้ายคนที่รักเรามากที่สุด ก็ไม่ใช่ใคร.. พ่อแม่ของเรานั้นหล่ะ ... จากคุณ : ฌาฎา - [ 10 พ.ย. 49 16:39:24 ]

ความคิดเห็นที่ 220 ปรบมือดังๆ ให้พี่แอร์กี่นะคะ ติดตามมาจนจบรู้สึกสนุกมากๆ กับการได้อ่านประสบการณ์ต่างๆที่พี่เขียนนะคะ สุดท้ายขออวยพรให้พี่และครอบครัวมีความสุขมากๆนะคะ แล้วให้ได้เป็นนักเขียนเร็วนะคะ จะติดตามผลงานค่ะ จากคุณ : Igiko - [ 10 พ.ย. 49 16:41:29 ]

ความคิดเห็นที่ 221 ติดตามอ่านมานานค่ะ  แต่ไม่ค่อยได้โพส  วันนี้เลยถือโอกาสโพสซะเลย ก่อนอื่นก้อต้องขอชื่นชมพี่แอร์กี่ค่ะ ไม่ว่าอะไรจะผ่านมาแล้วผ่านไป แต่ตอนนี้สิ่งที่มั่นคงที่สุดของพี่แอร์กี่ก้อคือ ความรักที่มีต่อลูกๆ  ซึ่งมีค่ามาก และที่ลืมไม่ได้เลยอีกอย่าง คือ คุณพ่อและคุณแม่พี่แอร์กี่ ที่เลี้ยงลูกมาด้วยความรักความเข้าใจเสมอ ทำให้มีพี่แอร์กี่ของพวกเราในวันนี้ ถ้าไม่ได้คุณพ่อคุณแม่ที่ดีที่คอยเลี้ยงดูมา  ไม่แน่ว่าพี่แอร์กี่อาจจะต้องกลายเป็นคนแบบคุณผลไม้ก้อได้  เพราะบางทีความรักก้อทำให้เราหลงไปกับสิ่งผิดๆเหมือนกัน อ่านเรื่องพี่แอร์กี่แล้วก้อใกล้เคียงกับเรื่องของคุณแม่เลยค่ะ คุณพ่อก้อเป็นคนแบบพี่หนิงนี่แหละ  อาจจะแย่กว่าด้วยซ้ำ เพราะไม่เคยอยู่บ้านเลย  ไม่ทำงานหาเงินด้วย  ปล่อยให้ภรรยาหาเงินมาเลี้ยงครอบครัวคนเดียว   แล้วก้อทำให้คุณแม่เลือดตกยางออกเสมอๆ  บางทีก้อถึงขั้นหยิบปืนมาเลยทีเดียว  ดีที่มีลูกๆคอยบังไม่งั้นคุณแม่คงไม่มีชีวิตมาถึงทุกวันนี้  ที่สำคัญมีเมียน้อยตามาระรานถึงบ้านหลายคน สุดท้ายก้อต้องใช้กฎหมายเข้าช่วย  เพื่อให้ยอมหย่ากับคุณแม่เหมือนกัน คุณแม่เคยหมดหวังกับชีวิตเหมือนพี่แอร์กี่นี่ล่ะค่ะ  แต่ว่าคุณแม่ก้อบอกว่าต้องอยู่ให้ได้  เพื่อลูกๆทั้งสาม เลยค่อนข้างจะเข้าใจความรู้สึกพี่แอร์กี่ได้ดีทีเดียว บ่นมายาวเลยค่ะ...ขอตอบคำถามเลยละกันนะคะ  เดี๋ยวจะยาวไปกว่านี้  :P *****คุณได้ข้อคิดอะไรจากการอ่านเรื่องนี้?***** 1. ความรักมีเกิดขึ้นได้ ก้อหมดลงได้เหมือนกัน...ยกเว้นความรักของพ่อแม่ที่คงอยู่เสมอ 2. ยามที่เกิดปัญหา  กำลังใจของทุกคนในครอบครัวสำคัญที่สุด  เพราะจะทำให้เราก้าวข้ามผ่านปัญหามาได้  เหมือนกับพี่แอร์กี่ที่โชคดี  มีคุฯพ่อคุณแม่เข้าใจและคอยให้กำลังใจอยู่เสมอ 3. ยามที่เราท้อแท้สิ้นหวัง  ให้นึกถึงช่วงเวลาดีๆในชีวิต  เหมือนกับตอนที่พี่แอร์กี่เห็นสร้อยเส้นนั้น 4. เวลาจะทำอะไรพยายามให้สติอยู่กับตัวเสมอ  เหมือนตอนที่พี่แอร์กี่ใกล้คลอดน้องน้อยคนที่สาม  ถ้าเราเอาชนะตัวเองได้แล้วก้อใช้สติ  เราจะไม่ต้องมาเสียใจทีหลัง 5. พยายามทนกับสิ่งต่างๆเท่าที่ทนได้  ถ้าเมื่อไหร่ในใจบอกทนไม่ไหวแล้วก้อให้หยุด  อย่าฝืนตัวเอง  เพราะกำลังกายและกำลังใจของคนเรามีจำกัด 6. ให้คิดว่าสิ่งร้ายๆที่เราเจอ  อาจจะเป็นกรรมที่เราเคยก่อไว้  ซึ่งเราต้องมาชดใช้  ยิ่งเราทุกข์มากเท่าไหร่แปลว่าอนาคตเราจะทุกข์น้อยลงเท่านั้น  เพราะเราได้ชดใช้กรรมใหญ่ไปแล้ว 7. ใครทำไม่ดีกับเรา พยายามอย่าไปผูกพยาบาท เพราะจะทำให้ใจเราขุ่นมัว ไม่เป็นสุข (และไม่แน่ว่าเราจะก่อกรรมในใจรึเปล่า  ถ้าขุ่นมัวมากอาจจะถึงขั้นก่อกรรมทางกายอีกด้วย)  ถ้าทำได้ควรอโหสิกรรมให้เค้า  จะได้ไม่ต้องมาชดใช้เกี่ยวกรรมกันอีกในภายภาคหน้า 8. ไม่มีอะไรที่จะสมหวังไปซะทุกเรื่อง เช่นเรื่องพี่อิน  แต่เราก้อต้องใช้ชีวิตต่อไป 9. คนเราต้องรู้จักพอ  พอเมื่อไหร่ชีวิตก้อมีสุขเมื่อนั้น  ที่พี่หนิงไม่มีความสุขที่แท้จริงซักทีอาจจะเป็นเพราะเค้าไม่รู้จักพอก้อได้นะคะ 10. ความดีอยู่ในใจคนเสมอ  สิ่งที่พี่แอร์กี่ทำดีๆไว้ก้ออยู่ในใจของคนอ่านทุกคนค่ะ  รวมไปถึงคุณพ่อพี่แอร์กี่ด้วย  ที่ทิ้งความทรงจำดีๆไว้ให้ลูกหลานและนักเรียนของท่านได้รำลึกถึงตลอดไป 11. อย่าดูหมิ่นในความเชื่อของผู้อื่น...คุณที่รื้อศาลจับไข้หัวโกร๋นไปเลย เหอๆๆ 12. ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นค่ะ  พี่แอร์กี่มีสายเลือดนักเขียนเต็มตัวจริงๆ 13. ประสบการณ์ชีวิตของผู้อื่นมีไว้ให้เรียนรู้  เพื่อไม่ให้ผิดพลั้งเอาอย่างในสิ่งที่ไม่ดี  ส่วนสิ่งที่ดีๆก้อควรนำมาเป็นตัวอย่างในการดำรงชีวิต 14. เราต้องรู้จักเว้นทางเดินไว้ให้คนที่ทำผิดด้วย  เคยมีคนสอนไว้ค่ะว่า ให้เกลียดที่การกระทำของคน ไม่ใช่ที่ตัวบุคคล  เพราะถ้าหากเค้าเปลี่ยนแปลงแก้ไขไปในทางที่ดีได้  เค้าก้อเป็นอีกบุคคลนึงที่สมควรได้รับการยกย่องค่ะ 15. เด็กที่พ่อแม่แยกกันไม่ใช่เด็กที่มีปัญหา  ขึ้นอยู่กับความรักความเอาใจใส่มากกว่า  อย่างเช่นลูกของพี่แอร์กี่ที่ยังเป็นคนดีที่คุณแม่รักและชื่นชมเสมอ 16. คนที่หวังดีต่อผู้อื่น ย่อมได้รับสิ่งดีๆตอบกลับไปเสมอ  เหมือนที่พี่แอร์กี่หวังว่าจะให้เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์แก่คนอื่น  ตอนนี้พี่แอร์กี่ก้อได้รับกำลังใจกลับไปเพียบเลยล่ะค่ะ  จริงมั้ยเอ่ย ^^ เอ...นึกไม่ออกแล้วล่ะคะ  ไว้นึกออกอีกจะมาเพิ่มเติมนะคะ สุดท้ายนี้ก้อขอให้พระคุ้มครองพี่แอร์กี่และครอบครัวตลอดไปค่ะ เริ่มเข้าหน้าหนาวแล้ว...รักษาสุขภาพด้วยนะคะ จากคุณ : babyPooh (babyPooh) - [ 10 พ.ย. 49 16:43:25 ]

ความคิดเห็นที่ 222 จบแล้วเหรอ มีเรื่องอื่นต่ออีกมั๊ยคะ รออ่านค่ะ คุณรินเป็นนักเขียนได้สบายเลยค่ะ ชอบเรื่องที่เล่ามาค่ะ คือไม่ใช่มีแต่เรื่องของคุณริน แต่ชอบตรงที่แทรกความสวยงามของเมืองต่างๆไว้ด้วย ดูมันกลมกลืนกันได้อย่างดีทีเดียวค่ะ แล้วเมืองที่จะต้องไปให้ได้ คือ นูเมีย ถ้าได้ไปวันใด คงต้องคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับคุณรินแน่ๆเลยค่ะ เรื่องนี้ทำให้คิดอะไรได้เหรอ คอนเฟิร์มชีวิตมนุษย์ค่ะ ว่าไม่ได้มีด้านเดียวเสมอไป ตัวละครทุกตัว มีทั้งโหมดดี และโหมดไม่ดี เว้นแต่ตัวไหนจะแสดงในโหมดไหนมากกว่ากัน ทุกคนก็เป็นมนุษย์ธรรมดานี่แหละค่ะ การเป็นคนดี คือสามารถบังคับให้ตัวเองเก็บกิเลสตัณหาไว้ได้  และนึกถึงคนอื่นมากกว่าตัวเอง มีหลายตอนเลยที่เป็นตัวอย่างที่คุณรินทำแบบนี้ น่าชื่นชมค่ะ แต่ก็ยังมีบางคน ที่จริงๆแล้วไม่สมควรเรียกว่าคน เพราะไม่รู้จักคำว่า มโนธรรม ก็คงจะมีเยอะเหมือนกัน อย่างที่เราเห็นในข่าวหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ทั่วไปหนะค่ะ  และคนเหล่านี้ เค้าทำผิดจนคิดว่าไม่ใช่เป็นสิ่งผิด คือจิตใจฝักไฝ่ในการทำชั่วจนคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วค่ะ แล้วก็ไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดยังไง  และชีวิตคนเหล่านี้ไม่มีความสุขถ้าไม่ได้ทำชั่วค่ะ ดังนั้น เราอย่าเอาตัวเราไปสุงสิงด้วยเลย ไม่ได้อยู่ในชั้นเดียวกันเลยค่ะ แบบนี้เค้าใช้ร่างกายมนุษย์เป็นที่สิงสู่เท่านั้นเอง ไม่เรียกว่าคนค่ะ ไม่รู้ตอบอะไรไป แต่นี่คือ สิ่งที่ได้มาค่ะ แล้วก็ช่วยให้ได้ข้อคิดกับชีวิตตัวเองมากเลย ขอบคุณนะคะ จากคุณ : Bee1st - [ 10 พ.ย. 49 16:43:54 ]

ความคิดเห็นที่ 223 ขอตอบคำถามก่อนนะคะ *****คุณได้ข้อคิดอะไรจากการอ่านเรื่องนี้?***** ได้ข้อคิดแบบเห้นแก่ตัวว่า "ยังมีคนโชคร้ายกว่าเราค่ะ เพราะฉะนั้น ต้องสู้ต่อไป" ก็เราคิดงี้จริงๆ น่ะ เราแบบไม่ประสบความสำเร้๗เรื่องความรักเหมือนกัน อ่านบรรยากาศวันหย่าของพี่แล้ว...นึกถึงตัวเองตอนเลิกกับคนล่าสุด ขอบคุณประสบการณ์ดีๆ จากพี่แอร์กี่ค่ะ ขอถามนิดนึงค่ะ น้องหนอนนี่เรียนจบรึยังคะ? เราว่าน้องหนอนอาจเป็นเพื่อนร่วมรุ่นกับเราในมหาลัยด้วยอ้ะ น้องหนอนอายุเท่าไหร่คะ? ถามเล่นๆ นะคะ ไม่ตอบไม่เป็นไรคะ โชคดีนะคะ ขอให้พี่ประสบแต่ความสุข ความเจริญ ไม่ต้องประสบเรื่องร้ายใดๆ อีกเลย จากคุณ : Love Actually is.. - [ 10 พ.ย. 49 16:43:59 ]

ความคิดเห็นที่ 224 อ่านจบแล้วครับ.......ขอบคุณครับคุณแอร์กี่ ผมขอไม่บอกน่ะครับว่าอ่านแล้วได้รับอะไรไปบ้าง....(คงมี คนตอบเยอะแล้ว)  แต่ผมอยากรู้จักน้องรุ้งมากกว่าครับ (ล้อเล่นน่ะครับ....อิอิ) รักษาสุขภาพด้วยน่ะครับ...... จากคุณ : tackey (tackey) - [ 10 พ.ย. 49 16:47:28 ]

ความคิดเห็นที่ 225 ขอบคุณมากค่ะ ติดตอมมาตลอดแต่ไม่ค่อยได้โพสเท่าไร... ไม่มีอะไรจะบอกพี่แอร์กี่ นอกจากขอบคุณอีกครั้ง Takecare naka ^^ จากคุณ : Puklook - [ 10 พ.ย. 49 16:48:41 ]

ความคิดเห็นที่ 226 ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ที่เอาประสบการณ์ชีวิตมาบอกเล่าสอนใจพวกเรา^^~ ตอบคำถามจ้ะ! ใช้ชีวิตอย่างมี สติ    รู้เท่าทันกิเลส  และเข้มแข็ง ต่อจากนี้ไป ขอให้พี่แอร์กี่และครอบครัวมีความสุขมากมายตลอดไปนะคะ^^~ จากคุณ : Sea Robot - [ 10 พ.ย. 49 16:48:42 ]

ความคิดเห็นที่ 227 ดีใจมากๆค่ะที่พี่แอร์กี่มาโพสตอนจบ เคยมีแฟนเป็นคนบนฟ้าเหมือนกันค่ะ เกือบจะได้แต่งงานกันแต่ก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้มีเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้น แล้วก็ตัดสินใจได้ว่าไม่ควรแต่ง หันกลับมามองในวันนี้รู้ได้เลยค่ะว่าตัวเองตัดสินใจไม่ผิด แล้วยิ่งได้อ่านเรื่องของพี่ ทำให้เรายิ่งรักพ่อแม่มากขึ้นเป็นล้านๆเท่าเลยค่ะ เคยเสียหลักแบบพี่แอร์กี่เหมือนกัน แต่เราเป็นคนที่ร้ายกาจพอสมควรก็เลยไม่ยอมให้เค้าทำฝ่ายเดียว ก็เลยแรงใส่กันแบบสุดๆ แต่ในสุดท้ายเค้าก็เป็นคนที่ต้องไป เราไม่ได้คิดว่าเราเป็นผู้ชนะหรอกนะคะ เพราะก็ต้องกลับมานอนร้องไห้ทุกวันเหมือนกัน เราทำร้ายตัวเองด้วยแต่ให้ใครรู้ไม่ได้เพราะเราต้องทำงานกับพ่อแม่ แต่ในวันนึงเค้าก็รู้ เราคิดว่าเค้าต้องตำหนิเราซะอีก แต่ผิดคาดนะคะ คนที่ป้อนข้าวป้อนน้ำตอนเราไม่ไหวก็คือคุณพ่อกับคุณแม่เราเอง เค้ามานั่งเฝ้าเราที่ปลายเตียงทุกวัน เรารู้นะคะว่าเค้าคงเจ็บมากกว่าที่เราเจ็บเป็นร้อยเท่าพันเท่า มันทำให้เรารู้ว่าไม่มีใครรักเราเท่าพ่อแม่อีกแล้วล่ะค่ะ ทุกวันนี้เราก็ใช้ชีวิตปกติอยู่กะพ่อแม่ มีความสุขค่ะ ไม่ต้องเอาชีวิตไปผูกติดกะใคร เห็นพ่อแม่มีความสุขเราก็สุขสุดๆค่ะ พิมพ์ซะยาวเลย เราก็ชอบเขียนเหมือนพี่แอร์กี่นะ แต่เรายังทำใจไม่ได้ที่จะเล่าให้ใครต่อใครได้รับรู้ ขอเวลาให้เข้มแข็งกว่านี้อีกนิด เราจะมาแชร์ประสบการณ์ให้เพื่อนๆฟังนะ สุดท้ายนี้ขอขอบคุณพี่แอร์กี่มากๆเลยค่ะ ที่มาเล่าประสบการณ์ให้ฟัง ขอบคุณจากใจจริงนะคะ จากคุณ : Ms.BroKen Heart - [ 10 พ.ย. 49 16:50:20 ]

ความคิดเห็นที่ 228 เย้ๆ มีตอนจบแล้ว ดีใจจังเล้ยยยย ขอบคุณนะคะคุณ แอร์กี่ ที่ให้โอกาส นำชีวิตตัวเองมาเล่าเพื่อเป็นประสบการณ์สำหรับคนอื่น อ่านแล้วทำให้คิดได้ว่า คนเรามองกันแต่ภายนอกไม่ได้เลยนะคะ สังคมแอร์ที่เราเคยคิดว่าเลิศหรู ก็เป็นสังคมนึงที่มีคนดี คนชั่ว ปะปนกันไป จะมองคนแค่ภายนอกไม่ได้ หวังว่าคงไม่มีใครต้องมาเจอผู้ชายแบบพี่หนิง ผู้หญิงอย่างเชอรี่อีกเลยนะคะ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ผีเน่าคุ่กับโลงผุค่ะ หุหุ จากคุณ : เม็ดทรายในทะเล - [ 10 พ.ย. 49 16:52:11 ]

ความคิดเห็นที่ 229 พอถึงตอนจบที่รอมาตลอด  มันรู้สึกเศร้าโหวงเหวงยังไงไม่รู้ค่ะพี่แอร์กี่  มันเหมือนตลอดหลายเดือนที่ผ่านมามันผูกพันกับงานเขียนของพี่แอร์กี่โดนไม่รู้ตัว  อานุภาพแรงมากค่ะพี่  จริง ๆ ก็รู้อยู่แล้ว  ว่าชีวิตจริงมันไม่เหมือนกับนิยาย  ว่าตอนจบจะต้องนางเอกพระเอกมีความสุข  แต่หนูก็เศร้าอยู่ดี ตอบคำถามนะค่ะพี่แอร์กี่ บอกตรง ๆ นะค่ะพี่แอร์กี่  หนูอยากได้นาฬิกาพี่มากเลยค่ะ  หนูอยากได้สิ่ง ๆ หนี่งที่เป็นเหมือนความผูกพันกับพี่  และต่อจากนี้  ตลอดเวลาที่หนูมีปัญหาชีวิต  หนูจะได้นึกถึงพี่แอร์กี่  นึกถึงความอดทน  สู้ปัญหาอย่างพี่แอร์กี่  ถามหนูว่าหนูได้อะไรจากที่ได้อ่านเรื่องพี่แอร์กี่นะค่ะ  มันยาวมากค่ะ ถ้าจะให้หนูตอบ (อาจจะยาวกว่า 16.3 อีกนะ...อิๆ)  มันพูดยากนะค่ะ  จากวันแรกที่บังเอิญคลิกเข้ามาอ่าน และหลายเดือนที่ผ่านมา  มันได้หล่อหลอมความคิด ความรู้สึก เอาไปปรับใช้กับของตัวเอง  ถ้าจะตอบมันก็ดูเหมือนเว่อร์  แต่รู้สึกอย่างนี้จริง ๆ นะค่ะ ว่า สิ่งที่ได้มันเป็นส่วนหนี่งในชีวิตของหนูไปแล้ว ขอบคุณนะค่ะ (วัยรุ่นตอนปลายแล้วนะค่ะ แต่พูดหนูกับที่บ้านเหมือนกันค่ะ) หนูรู้ว่านาฬิกา หนูคงไม่ได้หรอกค่ะ (เพราะดวงหนูเรื่องนี้ มันไม่มีเอาซะเลย  ประมาณว่าอะไรที่อยากให้เกิด มันไม่เกิด  อะไรที่คิดว่า อย่าซวยนะ มันก็จะลงเอย แบบนั้นให้ซะทุกที) หนูอยู่ไกลด้วยค่ะพี่แอร์กี่  ขอไปรษณียบัตรจากที่ซักใบได้มั๊ยค่ะพี่  หนูอยากเห็นลายมือพี่  อยากได้อะไรเป็นที่ระลึกของพี่  เอาไว้ระลึกถึง สุดท้ายจริง ๆ ค่ะพี่แอร์กี่  หนูอยากให้พี่ฟ้องเรื่องบ้านจังเลยค่ะ  อยากให้เค้ารู้ว่า  เค้าไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนั้นนะ  ของนอกกายก็จริงค่ะ  แต่เค้าก็ควรจะเคารพสิทธิ์ของเราด้วย  ไม่ใช่แต่จะคอยมาเหยียบย่ำสิทธิ์ของเรา  คนแบบนี้นี่นรกก็คงจะปิดประตูไม่ต้อนรับ ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย  ช่วยปกป้องพี่แอร์กี่นะค่ะ มีปัญหาก็ขอให้ผ่านพ้นไปได้อย่างดีที่สุด ขอกอดอุ่น ๆ หลาย ๆ ทีเลยค่ะ จากคุณ : ไม่สวยแอบโง่ - [ 10 พ.ย. 49 16:52:45 ]

ความคิดเห็นที่ 230 ที่เค้าว่ากันว่า ความรักทำให้คนตาบอดมันเป็นเรื่องจริง งมงาย ไม่ฟังคำเตือนของใคร สุดท้ายเมื่อรู้ความจริง ว่าใครที่รักเราที่สุด พร้อมจะอยู่เคียงข้างเราเสมอ ยามเราอ่อนแอ ก็คือ พ่อกะแม่ เพราะฉะนั้นตั้งแต่วันนี้ไป ให้รักพ่อกะแม่ ดูแลท่านให้ดี จากคุณ : โลกส่วนตัว (on_koy) - [ 10 พ.ย. 49 16:55:19 ]

ความคิดเห็นที่ 231 มาอ่านตอนจบ งานเยอะมาก แต่พอเห็น link พี่สาวสุดสวย รีบมาอ่านก่อนเลย งานทำทีหลัง *******ตอบคำถาม***** อ่านแล้วได้ข้อคิดว่า.... -ความรัก ความเข้าใจ และการให้อภัยของคนในครอบครัวเป็นสิ่งที่สำคัญมากที่สุด -ความรักของบุพการีเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่(แม้ว่าบางทีอาจจะหน้ามืดตามัวเหมือนแม่พี่หนิง) - ความรักสามารถทำให้คนเรา"อดทน" แม้ว่าจะเสียใจหลายต่อหลายครั้งก็ตาม เหมือนที่เค้าบอกว่า"ความรักทำให้คนตาบอด" -ท้ายที่สุดแล้ว เราควรรักตัวเอง ดูแลตัวเองให้มีคุณค่าค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ปลยืมรูปเค้ามาแปะ จากคุณ : โคอาล่าน้อย (น้องตัวต่อ) - [ 10 พ.ย. 49 16:57:17 ]

ความคิดเห็นที่ 232 อ่า ไม่รู้นึกครึ้มอะไรวันนี้มานั่ง ใช้ smart search ดู ก็เห็นนานละว่าคำุ้ค้นหาอันดับหนึ่งเป็น แอร์กี่ แต่ไม่เคยค้นดูเลยสักครั้ง วันนี้เลยลองมาค้นดู ไม่นึกว่าจะได้อ่านตอนจบวันนี้เลย ^ ^  ขอบคุณมากนะครับที่ช่วยเล่าประสบการณ์ดีดี ให้ผมได้รู้ แต่ที่แน่แน่ น้องรุ้งสวยมั้ย.............................................สวยค่ะ จีบได้ไหมคับ อิอิ จากคุณ : Chaoticz - [ 10 พ.ย. 49 17:00:27 ]

ความคิดเห็นที่ 233 ตอบคำถามค่ะพี่แอร์กี่ ^ ^ ***คุณได้ข้อคิดอะไรจากการอ่านเรื่องนี้?*** ปัญหาต่างๆที่เข้ามาในชีวิตทุกปัญหาย่อมมีทางออกของมันเอง  และจงมีสติในความคิด และการกระทำ  เพราะทุกอย่างไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้ รักตัวเอง และครอบครัวให้มากๆ กำลังใจที่ดีที่สุดคือครอบครัวของเราเองค่ะ  ขอให้ชีวิตหลังจากนี้ไปของพี่แอร์กี่ มีแต่ความสุขสมหวังนะคะ ^^ ปล. แหมมม!! บังเอิ๊ญ บังเอิญ วันประกาศราวัลเป็น  วันคล้ายวันเกิดเราเลยนะเนี้ย  โอม เพี้ยง ขอให้ได้ของขวัญปีนี้เป็น นาฬิกา ทีเถิ้ดดดดดด ... จากคุณ : Cha-Plu (Cha-Plu) - [ 10 พ.ย. 49 17:01:27 ]

ความคิดเห็นที่ 234 ขอบคุณพี่แอร์ค่ะ ที่มาเล่าเรื่องราวมากมายให้ฟัง ขอให้ชีวิตต่อๆไปของพี่ และคนที่พี่รักทุกคน เต็มไปด้วยความสุขค่ะ แม้จะโชคร้ายในบางเรื่อง แต่พี่ก็มีครอบครัว คุณพ่อ คุณแม่ พี่น้อง และลูกๆ (ที่หน้าตาดีซะด้วย) รวมถึงเพื่อนๆ และชาวพันทิพ คอยเป็นกำลังใจและขอให้พี่มีวันดีๆ ตลอดไปค่ะ โหมดตอบคำถามค่ะ อ่านเรื่องพี่แอร์แล้ว คิดได้ว่า พี่ต้องสวยมากๆแน่เลย แหะๆ จริงๆนะ เพราะข้อคิดที่มีสาระ หนูไม่ถนัดค่ะ จากคุณ : jain (just all i need) - [ 10 พ.ย. 49 17:03:10 ]

ความคิดเห็นที่ 235 เพิ่งเข้ามาอ่านได้ไม่นาน..... ขอร่วมสนุกด้วยนะครับ หลังจากอ่านจบแล้ว สิ่งที่ได้รับกลับมาคือ เพศหญิงช่างแข็งงแกร่งเกินอะไรทั้งมวลในพิภพแก่งนี้เลยนะครับ จากคุณ : Nemomancear - [ 10 พ.ย. 49 17:07:19 ]

ความคิดเห็นที่ 236 ในที่สุดก็อ่านจบแล้ว  ฮือๆๆ เศร้าค่ะ  อยากเห็นหน้าน้องรุ้งกับน้องเมฆจัง อิ้อิ้ ตอบนะคะ ข้อคิดที่ได้จากเรื่องนี้.........พูดยากจัง   ข้อ 1 นะคะ กลัวการแต่งงานแล้วก็กลัวการเริ่มต้นใหม่ พี่แอร์กี่ยังใจเย็นนะคะ  ถ้าเป็นพรหล้าคงช้ำใจตายไปนานแล้ว ข้อ 2 ไม่ว่าใครจะแสนดียังไง แต่ก็ไม่ดีเท่ากับพ่อ-แม่ของเรา ประสบการณ์นี้มาจากตอนม.ปลายที่ทำตัวเหลวไหล แต่พ่อกับแม่ยังให้อภัย กอดกันทั้งน้ำตา ความรักของแม่ยิ่งใหญ่มหาศาล   ขนาดแม่พี่หนิงที่ว่าร้ายก็ยังรักลูกเลยค่ะ จากคุณ : มิสพรหล้า - [ 10 พ.ย. 49 17:11:35 ]

ความคิดเห็นที่ 237 ไม่ขอตอบคำถาม แต่อยากให้คุณพระคุ้มครองพี่แอร์กี่ ให้มีความสุขมากๆ หลังจากที่ได้ผ่านอะไรมามากมายค่ะ จากคุณ : แม่ผึ้ง (แม่ผึ้ง) - [ 10 พ.ย. 49 17:20:19 ]

ความคิดเห็นที่ 238 ขอบคุณนะคะ ที่เอาเรื่องราวชีวิตมาให้อ่าน ทำให้ได้รู้จักนิสัยคนแบบเชอรี่ก็มีในโลกด้วย ****ส่วนคำตอบเรื่องข้อคิดที่ได้จากเรื่องนี้****  ไม่ว่าจะเจอเรื่องเลวร้ายขนาดไหน ใจเราเองสำคัญที่สุดความเข็มแข็งและอดทน ของจิตใจกล้าที่จะเปิดประตู่ออกไป เมื่อมองเห็นว่าห้องนี้ไม่น่าอยู่เสียงดัง วุ่นวาย ก็แค่เปิดประตู่ออกไป แล้วปิดประตู่ซะ จริงอยู่อาจจะมีเสียงเล็ดลอด แต่อย่างน้อย มันก็ทำให้เรามีเรื่องให้บ่น เป็นอีกสีสันของชีวิตแต่ถ้าเราเปิดประตู ย้ายเข้าไปที่ที่มีแต่ความรักความอบอุ่น เราได้อยู่กับคนที่เรารักและคนที่รักเรา ในห้องแห่งความรัก วันหนึ่ง เราจะไม่ได้ยินเสียงเล็ดลอดจากห้องแห่งความวุ่นวาย ทั้งๆที่มันยังมีอยู่ตลอดเวลา วันนี้คุณพาตัวเองและหัวใจ มาอยู่ในห้องแห่งความรักแล้วรึยังคะ วิธิเช็คง่ายนิเดียวคะ ลองมองคนที่คุณรักของคุณดูสิคะไม่ว่าจะเป็น พ่อแม่พี่น้อง หรือว่าลูกมองที่พวกเค้า แล้วหายใจเข้าลึกๆ ถ้าคุณยิ้มออกมา แสดงว่าคุณอยู่ในห้องแห่งความรักเรียบร้อยแล้วคะ ยินดีต้อนรับสู่ห้องแห่งความรักคะ จากคุณ : toeic (toeic) - [ 10 พ.ย. 49 17:21:15 ]

ความคิดเห็นที่ 239 คุ้มกับที่รอค่ะ ขอบคุณคุณแอร์กี่มากๆ สำหรับประสปการณ์ต่างๆ ที่ได้ถ่ายทอดมา   สำหรับความฝันที่อยากเป็นนักเขียน นู๋คิดว่า คุณแอร์กี่ทำได้แน่นอนค่ะ   ขอให้คุณแอร์กี่มีวันนี้ และวันข้างหน้าที่สดใสนะคะ สำหรับคำถามของคุณแอร์กี่ คำตอบคือ ได้สัจธรรมค่ะ ปลงกับชีวิตหลายๆอย่าง   นี่แล่ะค่ะ โลกมนุษย์ของเรา แก่งแย่งชิงดี ชีวิตคนเรา มันยิ่งกว่านิยายด้วยซ้ำไป แล้วก็เข้าใจความรู้สึกของคุณแอร์กี่ที่มีต่อพี่อิน เพราะความถูกต้องกับความถูกใจ บางที มันก็มักจะสวนทางกัน ขอบคุณมากๆค่ะ  หวังว่าวันนึง คงจะได้เป็นเจ้าของหนังสือจของนักเขียนที่ชื่อแอร์กี่นะคะ จากคุณ : เข่งผัก - [ 10 พ.ย. 49 17:24:10 ]

ความคิดเห็นที่ 240 ไม่รู้ว่าใช่ข้อคิดหรือเปล่านะคะ แต่ได้คิดว่า กฎแห่งกรรม นั้นมีจริง ตอนแรกๆ ที่พี่แอร์กี่เล่าว่า พี่อินมีภรรยาอยู่แล้วแต่พี่ก็ตัดใจจากพี่อินไม่ได้ จนเลยเถิดไปถึงวันที่พี่มีความสัมพันธ์ทางกายกับพี่อิน เลยทำให้คิดว่า นี่คือ ผลแห่งกรรม ที่พี่ได้รับ ตอนนี้หมดเวรหมดกรรมแล้ว ดีใจด้วยนะคะ คนที่ต้องได้รับกรรมต่อไปคงจะเป็นพี่หนิง เชอร์รี่ แล้วก็พี่อินด้วย (กรณีมีชู้) อ่านแล้วกลัวจริงๆ ค่ะ กลัวเจอคนแบบนี้ ขอแสดงความยินดีกับพี่แอร์อีกทีที่ได้หลุดพ้นจากบ่วงกรรมซักที ข้อคิดอีกข้อ - การเป็นแอร์นี่ ใครว่าเหมือนนางฟ้า...สังคมในนั้น อ่านแล้วปลงๆ ค่ะ จากคุณ : ตอบแบบนี้จะโดนด่าไหมเนี่ย - [ 10 พ.ย. 49 17:28:17 A:213.200.229.151 X: TicketID:131448 ]

ความคิดเห็นที่ 241 Jay : สวัสดีคุณแอร์กี่ค่ะ เห็นชื่อมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่รู้ยังไงเซิร์ชไม่เคยเจอเรื่องที่เขียนเลย วันนี้คิดยังไงไม่ทราบลองดูอีกที ไปเจอกระทู้รวมลิงค์ที่คุณ..(จำไม่ได้ค่ะ ขอโทษด้วย พอดีปิดไปแล้ว) รวมเอาไว้ เปิดเจอแล้วดีใจมากๆเลย เริ่มตามลิงค์ไปอ่านตั้งแต่ก่อนเที่ยง พอตอนพักเที่ยงนี่ ทานข้าวด้วยจิตใจไม่สงบเลยค่ะ เพราะอยากอ่านต่อมากๆ >w< อ่านรวดเดียวจบค่ะ จุใจดี แต่ทำไมรู้สึกเหมือนตอนจบสั้นๆไปหน่อย สงสัยเพราะความจริงเรื่องยังไม่จบสินะคะ.. ความจริงนั่งทำงานอยู่ค่ะ ตอนไปเซิร์จไม่มีงาน ตอนอ่านงาน interupt เข้ามาอย่างเยอะ แต่ทนไม่ได้ค่ะ แฟนโทรมาก็คุยสั้นๆแล้ววางเพราะจะรีบอ่านต่อ.. เขียนสนุกจริงๆค่ะ ไว้จะเอาไปให้แฟนอ่านอีกคน (กรี๊ดๆ ความจริงแฟนไม่ชอบอ่านอะไรยาวๆ แต่อยากจะให้อ่านให้ได้) อ่า เอาไว้อาจจะมาคอมเมนท์อีกรอบค่ะ ตอนนี้งานท่วมหัวจนจะตายเอาซะก่อนได้ TAT จากคุณ : นู๋เจย์ (นู๋เจย์) - [ 10 พ.ย. 49 17:31:42 ]

ความคิดเห็นที่ 242 ขอบคุณพี่แอร์กี่มากค่ะ ที่บอกเล่าเรื่องราวเหล่านี้ ถ้าออกมาเป็น pocket book เมื่อใหร่จะรีบไปอุดหนุน เป็นคนแรกๆ เลยคะ รักพี่แอร์กี่มากค่ะ เป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปน่ะค่ะ ตอบคำถามค่ะ ข้อคิดที่ได้จากเรื่องของพี่แอร์..... 1. พื้นฐานครอบครัวที่ดี มีความรักความอบอุ่น เป็นเกราะป้องกัน ชั้นเลิศ คนจะดีหรือไม่ดี อยู่ทีการเลี้ยงดู และการอบรมสั่งสอน การให้ความรักความอบอุ่น เค้าถึงบอกว่าดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่ 2. ความอดทนคนเรามีจำกัดค่ะ 3. จะดีหรือร้ายอยู่ที่ใจ เราเอง 4. อันนี้ขอบอกพี่แอร์ว่า พี่แอร์เป็นคนที่เข้มแข็งมาก พยายามประคับประคองชีวิต(ประคับประคอง เขียนถูกหรือป่าววอ่ะ ??) โดยไม่ย่อท้อ หรือ อาจจะท้อ แต่ไม่แพ้ 5. ทำให้รัก พ่อ - แม่มากขึ้นกว่าเดิม และรู้ว่าเมื่อใด ที่เราอ่อนแอ เราไม่ได้อยู่คนเดียวในโลก เรายังมีพ่อ และ แม่ที่รักเราอย่างไม่มีเงื่อนไข และ พร้อมจะอยู่เคียงข้างเราเสมอ ไม่ว่าเราจะล้ม ท่านก็จะ ช่วยดึงเราขึ้น หรือเราจะบิน ท่านก็คอยดึงไม่ให้ เราไกลจนเกินไป... ขอบคุณจริงๆ ค่ะที่พี่แอร์มีความรัก ความห่วงใย ให้กับเราที่เป็นผู้อ่าน ขอให้พี่แอร์ได้เป็นนักเขียนน่ะค่ะ แล้วหนูจะตามไปอ่านในเรื่องต่อไป ค่ะ ขอบคุณ คุณพ่อ คุณแม่ พี่แอร์ที่หล่อหลอม ให้พี่แอร์มีความเข้มแข็ง และได้ถ่ายทอดออกมา จากการเขียนเรื่องราวที่เป็นเรื่องของตัวเองโดยไม่ปิดบัง จากคุณ : นี่เรารักกันนี่นา - [ 10 พ.ย. 49 17:36:46 A:58.181.130.34 X: TicketID:124679 ]

ความคิดเห็นที่ 243 พี่หนิง กะ เชอร์รี่ อายุเท่าไหร่คะ แปลกว่า คนอย่างเชอร์รี่น่าจะบ้าเซกซ์ ไม่ยอมแต่งงานมากว่า :-P อยากถามว่า ถ้าย้อนเวลาได้จะหย่ากับพี่หนิงตั้งแต่ตอนไหนคะ จากคุณ : balabongi - [ 10 พ.ย. 49 17:41:06 ]

ความคิดเห็นที่ 244 ตอบคำถามกับพี่แอร์ค่ะ เรื่องเล่าของพี่ ให้ข้อคิดกับหนูว่า "หนูจะไม่เป็นแบบเชอร์รี่เด็ดขาดค่ะ ^^" จากคุณ : saengchot - [ 10 พ.ย. 49 17:41:14 ]

ความคิดเห็นที่ 245 สิ่งที่ได้จากการอ่าน ชีวิตครอบครัวถ้ารักเดียวใจเดียวจะเป็นชีวิตที่ดีทีสุด แต่ถ้าไม่ได้ให้นึกถึงลูกไว้มากๆๆครับ และฝากดูแลตัวเองเพื่อลูกๆๆด้วย จงเข้มแข็ง ล้มได้ แต่ต้องลุกขึ้นนะครับ ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆๆ และบทเรียนที่มีค่า จากคุณ : ped (pedone) - [ 10 พ.ย. 49 17:45:49 ]

ความคิดเห็นที่ 246 ขอสมัครเป็น FC ด้วยคนนะค่ะ ขอบคุณค่ะ เปิดเข้ามาดูทุกวันเลย นับถือในความอดทน สุดยอดจริง ๆๆๆ ข้อคิดจากเรื่องนี้มีเยอะมาก ขอสรุปเลยนะคะ 1 ความรักของพ่อแม่ เป็นรักที่บริสุทธิ์จริง ๆ ไม่ว่าคุณจะแก่แค่ไหน ความรักและความห่วงใย มีให้ลูกได้ตลอดชีวิต เป็นสิ่งที่เรารู้สึกได้เมื่อเราได้เป็นแม่คนเอง เราสามารถเสียสละได้ทุกอย่าง เพื่อลูกเสมอ 2 ความสัมพันธ์ เป็นสามี ภรรยา ตัดขาดได้ ถ้าเราไม่สามารถอยู่ด้วยกันต่อไป แต่ความเป็นพ่อของลูก ตัดกันไม่ขาด เพราะลูก เป็นผลผลิดที่เค้าต้องรับผิดชอบ ดูแล 3 ความโลภ กิเสส ตัญหา ของยัยผลไม้ กับ พี่หนิง ต่อให้ทำอย่างไร ชีวิตของคนทั้งสองก็ไม่มีความสุข เพราะเป็นคนไม่รู้จักพอ 4 การมีพื้นฐานครอบครัวที่ดี, อบอ่น และได้รับการอบรม สั่งสอนให้เป็นคนดี จิตใจดี ไม่คิดร้ายกับคนอื่น ทำให้เราเป็นคนจิตใจดี ไม่คิดร้ายต่อคนอื่นก่อน ถ้าคนอื่นไม่ทำให้เราเหลืออดจริง ๆ 5 สติ, เราสามารถประคองชีวิตเมื่อมีสติดี มีกำลังใจที่จะต่อสู้ ยืนหยัดต่อไป ด้วยจิตใจที่เข้มแข็ง แต่เมื่อใดที่คนเราขาดสติ กำลังใจจะท้อแท้ หมดแรงที่ต่อสู้ แม้แต่ตัวเอง 6 กำลังใจ คือ น้ำหล่อเลี้ยงที่ทำให้ต่อสู้กับชีวิตรอบด้านได้เสมอ (พ่อแม่, ลูก และ เพื่อน ไง) 7 ข้อสุดท้าย คือ สัจธรรม คนเราเกิดมา มาตัวเปล่า ตอนตายไป ไปตัวเปล่าเหมือนกัน และ สัตว์โลกย่อม เป็นไปตามกรรม เค้า 2 คน ไม่รู้หรอกว่า กรรมสมัยนี้มันติดจรวด พี่แอร์กี่ คอยดูแล้วกัน แล้วคนที่เสียใจที่สุด ก็คือ พี่หนิง ปล. อยากอ่านอีกค่ะ อยากให้พี่เขียนเรื่องประสบการณ์การทำงานบนเครื่องบิน เพราะบางตอนได้รับความรู้เกี่ยวกับคำศัพท์ต่าง ๆ ทีทำให้มองเห็นภาพได้ชัดเจนขี้น รวมทั้งการได้ท่องเที่ยวตามที่ต่างๆ ระหว่างที่หยุดพัก รอบินต่อไปประเทศอื่นๆ คงจะมีเรื่องเล่าอีกเยอะเลยนะค่ะ เพราะพี่เขียนได้สนุกและได้อรรถรสในการอ่าน เพลิดเพลิน ได้ทุกอารมณ์ ชวนติดตาม สมแล้วที่เป็นลูกไม้ใต้ต้น หวังว่าคงได้เห็นงานเขียนดีๆ ของพี่แอร์กี่ อีกนะค่ะ ขอบคุณจริง จริง เป็นกำลังใจให้เสมอ สู้ สู้ ค่ะ จากคุณ : Mickdy - [ 10 พ.ย. 49 17:53:54 A:203.146.218.238 X: TicketID:130581 ]

ความคิดเห็นที่ 247 ติดตามอ่านตลอดครับ แต่ขอร่วมลงชื่อไว้ในตอนสุดท้ายนี้แล้วกันครับ อยากจะบอกว่า รู้สึกยินดีและดีใจ ที่คุณแอร์กี่รู้สึก "วาง" ได้กับชีวิตครับ ส่วนเรื่องสิ่งของอื่นนอกกายที่เหลือ ความเสียดายย่อมมีบ้างเป็นธรรมดาครับ แต่ถ้าได้ก็ดีครับ (อย่างน้อยเอาไปขายเป็นทุนรอนการศึกษา หรือจะเอาไปทำบุญตามบ้านพักคนชรา เด็กกำพร้า ก็ยังดีครับ) แต่หากไม่ได้ก็ควรวางครับ เพราะบางทีสิ่งที่ต้องแลกไปกับของที่ได้คืนมาอาจไม่คุ้มกันก็ได้ และยังรู้สึกยินดีด้วยอีกเรื่อง ในสิ่งที่คุณแอร์กี่ได้เห็นผลกับสิ่งที่คนอื่นกระทำไว้ หรือที่คุณแอร์กี่ทำไว้กับคนอื่นก็ตาม (ไม่ว่าจะด้านดีหรือด้านร้าย) โดยที่ไม่ต้องรอชาติหน้าชาติไหน เพราะบางคนไม่อาจเห็นผลการกระทำนั้นได้ ก็อาจหยิ่งผยองในสิ่งที่ตนมี สิ่งที่ตนได้ ดังนั้นจึงอาจถือได้ว่าคุณแอร์กี่โชคดีมากเลยครับ เพราะถ้าคุณแอร์กี่เชื่อเรื่องผลกรรม ชาติภพ สังสารวัฏอันแสนจะยาวนานหาที่สุดไม่ได้เช่นนี้ จะรู้สึกเลยว่า เพียงความรู้สึกที่ได้สูญเสียไปอย่างยิ่งใหญ่ขนาดนี้ เป็นเพียงแค่เศษเสี้ยวเล็กๆของวัฏสงสาร ... แต่.. จุดเปลี่ยน(ที่เจ็บปวด)นี้ล่ะครับ ที่จะช่วยให้คุณอาจไม่ต้องทรมานในเวลาที่เหลืออยู่อนันตกาลในชาติภพเหล่านี้ สุดท้ายก็ขอขอบคุณ คุณแอร์กี่ ที่ได้ร้อยเรียงเรื่องราวเหล่านี้ และถ่ายทอดให้คนมากหน้าหลายตาได้รับรู้กัน สิ่งที่ผมได้จากการอ่านเรื่องราวของคุณแอร์กี่ (เอ.. ถือว่าร่วมชิงรางวัลด้วยมั๊ยน๊า.. แต่ขอแค่ได้ร่วมแสดงความเห็นเฉยๆ ก็พอครับ..ผมอยู่ไกล ^_^ ) ที่ถูกถ่ายทอดจากประสบการณ์ของผู้หญิงคนหนึ่ง ครอบครัวหนึ่ง ผ่านทางตัวหนังสือจากในกระทู้ที่อยู่นอกเรื่อง (แต่ไม่นอกระบบของพันทิป) ทำให้ผมได้เห็นภาพ "ความจริง" ของโลกชัดเจนขึ้นไปอีกระดับครับ ว่าสิ่งที่เห็นก็ล้วนแต่ลวงตา เป็นเพียงภาพมายาของโลก ขณะที่เราระเริงและถูกล่อหลอกอยู่กับลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ความเสื่อมลาภ เสื่อมยศ นินทา ทุกข์ เหล่านี้ ล้วนแฝงตัวอยู่ในขณะเดียวกัน .. ซึ่งย่อมหาประโยชน์ใดๆไม่ได้เลย หากเราจะไปยึด ไปถือ ในสิ่งที่ไม่เที่ยงเหล่านี้ สุดท้ายด้วยผลแห่งสัจธรรมความจริงนี้ กอปรกับคุณและค่าอันเต็มเปี่ยมของกระทู้(ซีรี่ส์)อันเป็นตำนานนี้ ขอให้คุณริน ครอบครัว และคนรอบข้าง มีความสุขทั้งกายและใจ มีความเจริญทั้งทางโลกและทางธรรมครับ ...ขอบคุณครับ จากคุณ : He-Who-Must-Not-Be-Named - [ 10 พ.ย. 49 17:55:20 ]

ความคิดเห็นที่ 248 ตามอ่านมานานแล้วค่ะ อยากรู้มากๆว่าตอนจบจะเป็นยังไง ไม่เหมือนกับที่คิดไว้แต่ก็ดีค่ะที่รินยังยืนหยัดสู้เพื่อตัวเองและลูกๆและก็คิดว่าดีมากเลยที่ตัดสินใจหย่า (จริงๆอยากให้ทำนานแล้ว) มาตอบคำถามดีกว่า...ข้อคิดที่ได้จากการอ่านเรื่องนี้คือ -อย่ามองคนเพียงแค่ภายนอก ที่เห็นว่าหน้าตาดี การศึกษาดี อาชีพการงานดี บางทีอาจจะไม่ใช่คนดีก็ได้ -อย่ารักคนอื่นมากกว่าตัวเองและครอบครัว(ในที่นี่หมายถึงคุณพ่อ คุณแม่ของรินและลูกๆค่ะ ส่วนสามีนั้นเมื่อออกนอกบ้านก็ถือว่าเป็นคนอื่น แต่ลูกๆนั้นถือว่าเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเรา ความคิดนี้แม่สอนมาค่ะ)เพราะการรักคนอื่นมากเกินไปอาจทำให้เราตัดสินใจทำในสิ่งที่ไม่ควรจะทำได้ง่ายมากๆ และสุดท้ายขอเป็นกำลังใจให้คุณแอร์กี่ดำเนินชีวิตต่อไปอย่างมีความสุขค่ะ จากคุณ : แฟนคลับคนหนึ่ง (My Boo) - [ 10 พ.ย. 49 18:03:24 ]

ความคิดเห็นที่ 249 ว้า...จบแล้วเหรอคะ ขอบคุณพี่แอร์กี่(ขออนุญาตเรียกพี่นะคะ)มากๆ นะคะที่เข้ามาแชร์ประสบการณ์(ส่วนตัว)และให้ความบันเทิงในหลายๆ รส(สนุก เศร้า เหงา รักโรแมนติก อิจฉา ฯลฯ)กับผู้อ่านพันทิป(รวมทั้งนู๋แพมคนนี้ด้วยค่ะ) นู๋แพมไม่ค่อยจะได้มาโพสต์ข้อความในกระทู้ของพี่บ่อยๆ แต่ได้ติดตามเรื่องราวมาตลอด วันนี้ก็ขอมีส่วนร่วมเป็นส่วนหนึ่งละกันนะคะ ตอนจบแล้ว (ดีใจและเสียใจ+เสียดาย) ตอบคำถามค่ะ *****คุณได้ข้อคิดอะไรจากการอ่านเรื่องนี้?***** 1.ชีวิตคนไม่มีอะไรแน่นอน อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด whatever will happen will happen 2.คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้ 3.ปัญหาทุกปัญหามีทางแก้ไขเสมอ 4.ความรักทำให้คนตาบอด(ถ้ารักของคุณคือความหลงใหล) 5.ความรักของพ่อแม่ยิ่งใหญ่เสมอ 6.พระเจ้าไม่เคยลำเอียง คนทุกคนมีส่วนดีส่วนเสีย 7.ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จย่อมอยู่ที่นั่น (ความพยายามที่พี่แอร์กี่อยากเป็นนักเขียน ตอนนี้นู๋แพมคิดว่าพี่แอร์กี่อยู่ในเส้นทางของความสำเร็จแล้วค่ะ ^^) 8.การศึกษาเป็นสิ่งสำคัญ 9.ความอิจฉาริษยาไม่นำมาซึ่งความสุข 10.ตัวคุณเองคือเพื่อนที่ดีที่สุดในยามยาก 11.เพื่อนก็เป็นคนสำคัญคนหนึ่งในชีวิตของคุณ 12.มิตรแท้อยู่ข้างคุณเสมอในยามยาก 13.ชีวิตจริงไม่ต่างอะไรกับนิยาย เรื่องราวของพี่แอร์กี่สอนและให้ข้อคิดอะไรหลายๆ อย่าง รวมทั้งความรู้เกร็ดเล็กๆ น้อย เช่น เรื่องเครื่องบิน เรื่องแอร์โฮสเตส นักบิน บลา ฯลฯ ขอบคุณพี่แอร์กี่มากๆ อีกครั้งนะคะที่มาเขียนเรื่องราวให้พวกเราได้อ่านกัน ยังรออ่านเรื่องต่อๆ ไปของพี่อยู่นะคะ ด้วยความรักและเคารพ(ผ่านโลกไซเบอร์และเวบพันทิปค่า) จากคุณ : นู๋แพม~~~[P]a[M] - [ 10 พ.ย. 49 18:03:48 ]

ความคิดเห็นที่ 250 นึกว่าพี่แอร์กี่ จะถามว่า พี่หนิงในเรื่อง มีแฟนสาวกี่คน เข้ามาขอบคุณพี่แอร์กี่ อีกครั้ง ที่อนุญาตให้รวบรวมเรื่องนี้เก็บใน word ครับ แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 49 18:17:21 จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 10 พ.ย. 49 18:16:13 ]

ความคิดเห็นที่ 251 ตอนนี้ก็เจอสถานการแบบเดียวกับพี่แอร์กี่ค่ะ แต่ไม่ใช่เกิดจากเรื่องสามีนะ เพราะยังไม่ได้แต่งงาน อิอิ คือโดนโทรศัพท์วีนแตกโรคจิตๆแบบเชอร์รี่ ตอนแรกก็โมโหใส่ วีนกลับไปเหมือนกัน แต่พอตั้งสติได้ นึกถึงเรื่องของพี่แอร์กี่ ก็ทำให้คิดได้ค่ะ ที่เคยคิดว่าจะไปวีนใส่ ด่าหยาบคายตอบไปบ้าง ก็สงบลงได้ แล้วก็คิดได้ว่า ไม่ต่อกรด้วยดีกว่า ถ้าโทมาก้อรับ พอได้ยินเสียงด่าก็วาง ให้มันเสียค่าโทรศัพเล่น ^^" นี่แหล่ะค่ะข้อคิดที่ได้ (ไม่ใช่แค่คิดนะคะ เอาไปปฏิบัติจริงได้ด้วย) ก็ขอขอบคุณพี่แอร์มากๆเลยค่ะ การได้อ่านเรื่องของพี่ทำให้มีสติขึ้นมาได้จริงๆนะ ติดตามมาตั้งแต่แรก...จนถึงวันนี้ ถึงจะต้องรอนาน ขาดตอนไปบ้าง แต่ถือว่าคุ้มค่าค่ะ ^_^ ยังงัยก็ขอให้พี่และครอบครัวมีความสุข ไม่มีเรื่องร้ายใดๆอีกนะคะ จากคุณ : puengrain - [ 10 พ.ย. 49 18:28:24 ]

ความคิดเห็นที่ 252 ข้อคิดที่ได้จากเรื่องนี้ คนสวยอาภัพ 555 จากคุณ : yongiee (yongiee) - [ 10 พ.ย. 49 19:00:24 ]

ความคิดเห็นที่ 253 มาตอบคำถามนะครับ หลังจากที่อ่านของพี่รินมาจนจบ ร้องไห้ไปหลายรอบ สะใจไปหลายหน แอบตบหมอนที่คิดว่าเป็นยัยผลไม้ก็หลายที (นอกเรื่องเกินไปละ) เอาเป็นว่าได้ข้อคิดจากเรื่องนี้คือ - ทุกสิ่งในโลกนี้เป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน - ความอยากของมนุษย์ไม่มีที่สิ้นสุด - จงมีสติกับทุกสิ่งที่ทำ - ยอมรับกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทำใจให้เข้มแข็งคับ..... ปอลิ่ง.... งั้นผมขอจองน้องรุ้งได้ป่าวอ่า....จาได้เป็นลูกแม่แอร์(ริน)อีกคน คริคริ แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 49 19:05:09 จากคุณ : FightForCrew (`FeLm`) - [ 10 พ.ย. 49 19:03:06 ]

ความคิดเห็นที่ 254 ขอบคุณครับ จากคุณ : joke - [ 10 พ.ย. 49 19:16:58 A:58.64.104.254 X: TicketID:110681 ]

ความคิดเห็นที่ 255 สวัสดีค่ะพี่แอร์กี่... ถ้าถามว่าได้ข้อคิดอะไรจากเรื่องนี้บ้าง  หลายๆ ท่านคงตอบไปหมดแล้วมั้งคะ.... อย่างงั้น ขอตอบตามความคิดเห็นส่วนตัวแล้วกันค่ะ.... 1.ด้านครอบครัว   -การอบรมเลี้ยงดูเป็นพื้นฐานที่สำคัญที่สุดที่จะทำให้คนๆ หนึ่ง เติบโตมาเป็นอย่างไร  ความรักความห่วงใยที่มีให้กันไม่มีวันหมดอายุ ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง 2.ด้านชีวิตคู่   -ความรัก ต้องผสมผสานความเข้าใจ ความเห็นใจ ความอดทน และอีกหลายๆ ความ เข้าด้วยกัน สูตรสำเร็จของคนๆ หนึ่ง ไม่สามารถใช้กับคนอื่นได้เสมอไป และ "ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน" ยังคงใช้ได้อยู่เสมอ ************************************* สรุปคือ ชีวิตคนเราประกอบไปด้วยความเปลี่ยนแปลงและความไม่แน่นอน  เป็นความจริงที่เราหนีไม่พ้น สิ่งที่ช่วยเราได้คือ "สติ"  ค่ะ ******************************** ขอบคุณนะคะ ที่ถ่ายทอดประสบการณ์ชีวิตให้ทุกคนได้อ่าน.... จากคุณ : สมนุ้ย - [ 10 พ.ย. 49 19:25:18 ]

ความคิดเห็นที่ 256 เข้ามาดูตอนจบ ตอบคำถาม ข้อคิดที่ได้จากเรื่องนี้ บาลีสันสกฤต อเสวนา จพาลานัง , อเสวนา จ เจ้าชู้นัง , อเสวนา จ เชอรี่นัง , ฯลฯ นมฺมุนา วตฺตตี โลโก... บรืนๆๆ~ จากคุณ : Jinx D Wednesday - [ 10 พ.ย. 49 19:28:47 ]

ความคิดเห็นที่ 257 พี่แอร์กี่คะ การอ่านเรื่องของคุณ ทำให้ดิฉันคิดได้ถึงคุณค่า และความดีของอดีตสามี ว่าดิฉันช่างโชคดีเพียงใดที่เจอคนอย่างเขาที่ไม่เคยเจ้าชู้ ไม่เคยนอกใจ ดูแลและเลี้ยงลูกให้อย่างดี ให้เกียรติและยกย่องดิฉันกับคนอื่นตลอด แต่เป็นเพราะเขาเป็นคนไม่เจ้าชู้มั๊ง เขาก็เลยไม่romantic ค่อนข้างน่าเบื่อสำหรับดิฉัน และดิฉันอายุน้อยกว่าเขา 11 ปี ก็เลยใช้ความแตกต่างทางความคิดมาเป็นข้ออ้างเลิกกัน แต่พออ่านเรื่องของคุณมาถึงตอนที่ 3-4 ดิฉันก็กลับไปคืนดีกับเขาเรียบร้อยแล้ว (พอดีเราต่างก็ไม่มีใครใหม่) เพราะดิฉันได้คิดว่า ผู้ชายแบบนี้หายากกก และดิฉันไม่ควรทิ้งความโชคดีที่สุดในชีวิตให้หลุดมือไปด้วยอารมณ์ของตัวเอง (ที่เพ้อฝันถึงprince charming แบบพี่หนิง) ขอขอบคุณการถ่ายทอดประสบการณ์ที่มีคุณค่าของคุณ และขออวยพรให้คุณมีความสุขกับลูกทั้งสองนะคะ เขียนเรื่องใหม่เร็วๆนะคะ จะรออ่านค่ะ จากคุณ : นิน - [ 10 พ.ย. 49 19:29:08 A:172.16.215.89 X:203.170.231.232 TicketID:131459 ]

ความคิดเห็นที่ 258 ขอบคุณเหมือนกันค่ะ ที่เอาเรื่องราวอีกแง่มุมนึงที่ชีวิตของเราจะไม่มีทางได้ไปเจอะ เจอมาให้เรียนรู้ค่ะ ยินดีด้วยนะคะที่ตอนนี้คุณแอร์กี่ได้เป็นนักเขียนเต็มตัวตามที่ตั้งใจไว้แล้วค่ะ จากคุณ : jI@ng jIng zhEn - [ 10 พ.ย. 49 19:51:32 ]

ความคิดเห็นที่ 259 คุณแอร์กี่ คุณเก่งมากจริง ๆ ค่ะ ผู้หญิงคนนึง ต้องเจอเรื่องหนักแทบแบกไม่ไหวขนาดนี้ กะบางคนแค่ 1 เดือน หรือ 3 เดือนก็แทบตายแล้ว แต่คุณสู้มาจนลูก ๆ โตได้ขนาดนี้...  มหัศจรรย์ในตัวคุณเหลือคณา.... ข้อคิด 1.ความซวยไม่เข้าใครออกใคร 2.ถ้าเจอคนอย่างเชอรี่เข้ามาในชีวิตควรทำอย่างไร 3.ปลง 4.ชีวิตคู่ไม่มีหลักตายตัว.... มันซับซ้อนเป็นซับเซทอย่างไม่สิ้นสุด 5.ความรักทำให้โลกนี้งดงาม,ขณะเดียวกันมันก็ทำให้โลกทั้งโลกกลายเป็นสีดำ(ความรักเป็นสิ่งมหัศจรรย์ในโลกจริงๆ) 6.พระคุณพ่อแม่ ยิ่งใหญ่มหาศาล จากคุณ : ฟ้าฝนไม่เป็นใจ - [ 10 พ.ย. 49 19:58:16 ]

ความคิดเห็นที่ 260 ขอบคุณคะที่เขียนเรื่องดีๆ ให้อ่านกัน สิ่งที่ได้จากการติดตามเรื่องมาตลอดที่ได้จากตัวเองน่าจะเป็นเรื่องการครองเรือนเพราะกำลังจะแต่งงาน อยากเป็นคนมีเหตุมีผลและมีสติได้อย่างพี่แอร์สักครึ่งก็พอ การที่เราจะใช้ชีวิตอยู่กับใครสักคนนึงมีก็ต้องมีทั้งสุขและทุกข์ ไม่ว่าจะเป็นคนสวยคนหล่อหรือไม่ก็ตาม ความรัก ความซื่อสัตย์ การให้เกียรติกันเป็นส่วนสำคัญมากกว่า พี่แอร์กี่มีความอดทนมากๆ อดทนจนถึงที่สุดทำหน้าที่เมีย และแม่ที่ดีของลูกทั้งสองได้ และประเสริฐสุดคือยังดูแลน้องหนอนด้วยทั้งๆ ที่ไม่ใช่ลูก แถมเมื่อก่อนก็ร้ายกับพี่แอร์มาตลอด ขอบคุณอีกครั้งที่ได้แบ่งปันประสบการณ์ดีๆ ให้เพื่อนๆ ในนี้ได้อ่านกัน จะเก็บเอาเรื่องราวต่างๆ ไว้เป็นบทเรียนสอนใจคะ คนทำดีตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้คะ จากคุณ : Manthdara - [ 10 พ.ย. 49 20:19:58 ]

ความคิดเห็นที่ 261 เอ ทำไมโพสต์ไปแล้วหายไป จากคุณ : Bee1st - [ 10 พ.ย. 49 20:22:49 ]

ความคิดเห็นที่ 262 มาแสดงตัวเพื่อขอบคุณ คุณแอร์กี่ค่ะ เนื่องจากได้อ่านมาตั้งแต่ตอนที่หนึ่ง จนถึงตอนจบโดยที่ไม่ได้แสดงตัวเลย ก็เลยแค่อยากจะมาบอกว่ามี thismec อีกคนที่ติดตามเรื่องราวนี้ (อย่างเงียบๆ) มาตลอดจนจบนะคะ ไม่นึกว่าชีวิตของ ผู้หญิงคนหนึ่งจะเจอเรื่องโหดร้ายได้มากถึงเพียงนี้ จะมีรสชาติของชีวิต ได้มากขนาดนี้ ขอเป็นกำลังใจให้ (อย่างเงียบๆ เช่นเคย) นะคะ นับถือคุณแอร์กี่ มากๆค่ะ ที่คุณมีความมุ่งมั่น และรักษาคำมั่นสัญญา ว่าจะเขียนให้จบ ถึงแม้จะมีเหตุการณ์ ในปัจจุบันที่ทำให้ต้องเสียใจที่สุดในชีวิต (ที่คุณพ่อเสีย) คุณแอร์กี่ก็ยังมาเขียน ให้อ่านกันจนจบ ถ้าเป็นเรา เราคงต้องใช้เวลาทำใจอีกนานกว่าจะมาเขียนต่อได้ ขอบคุณจริงๆ ค่ะ จากคุณ : thismec - [ 10 พ.ย. 49 20:23:30 ]

ความคิดเห็นที่ 263 ตามมมาอ่านจนจบค่ะ จากคุณ : เจ้าป้ามหาภัย - [ 10 พ.ย. 49 20:23:55 ]

ความคิดเห็นที่ 264 ขอบคุณมากนะคะ ไม่เคยอ่านอะไรแล้วติดขนาดนี้เลย พิมขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้ชีวิตต่อไปนี้ของพี่แอร์พบแต่เรื่องดี ๆ ค่ะ รออ่านเรื่องใหม่ (ด้วยใจระทึก) นะคะ  แต่อยากให้พี่กลับมาอัพเดทเรื่องราวของตัวเองบ่อย ๆ ค่ะ หลายคนในนี้ก็คงอยากทราบเหมือนกัน ว่าพี่รินจะทำยังไงต่อไป เพราะก็ยังมีเรื่องยุ่ง ๆ ที่ยังคาราคาซังอยู่ อย่างบ้านของพี่กับพี่หนิงอ่ะค่ะ เป็นห่วงและเอาใจช่วยพี่เสมอนะคะ  ไม่อยากให้พี่ยอมผู้หญิงคนนั้นค่ะ ความดีบางครั้งก็ไม่สามารถเอาชนะทุกอย่างได้ โดยเฉพาะกับคนเลวโดยกมลสันดานแบบนั้น ไม่ตอบคำถามชิงรางวัลนะคะ เพราะสิ่งที่ได้จากเรื่องนี้มากเกินกว่าที่มือจะพิมพ์ได้ค่ะ (หนูพิมพ์ไทยได้ช้าน่าเกลียดมาก แหะแหะ) บอกได้แค่ว่าเรื่องนี้เป็นบทเรียนที่ดีที่สุดให้กับชีวิตของพิมค่ะ ถึงแม้วันหนึ่งพิมกลายเป็นคนแก่ (ถ้าอยู่ถึง) ก็จะยังจดจำเรื่องนี้ไว้ เอาไว้สอนใจตัวเองค่ะ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ พี่แอร์กี่ จากคุณ : ดุจดาว - [ 10 พ.ย. 49 20:50:55 ]

ความคิดเห็นที่ 265 จำได้ว่าตั้งแต่เริ่มอ่านเรื่องของพี่รินนั้น นานมากแล้วค่ะ ดีใจจังได้อ่านตอนจบ รวมเล่มเมื่อไหร่ประกาศบอกด้วยนะคะ จะตามไปซื้อค่ะ จากคุณ : ลูกแม่ดอกบัว - [ 10 พ.ย. 49 21:00:15 ]

ความคิดเห็นที่ 266 จะเป็นสาวกพี่ตลอดไป..........รอผลงานอยู่นะค่ะ  สำหรับข้อคิด.................... 1. อาจจะอยู่ก่อนแต่ง (คิดถูกป่าวเนี้ย) 2. จะไม่อยู่บ้านร่วมกับแม่สามีเด็ดขาด 3. ความรักเปรียบได้กับ ต้มยำน้ำข้น ได้แค่นี้อ่ะค่ะ  ว้าแย่จัง จากคุณ : ความรักไม่ใช้ขนมหวาน (lettre99) - [ 10 พ.ย. 49 21:01:47 ]

ความคิดเห็นที่ 267 "อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจแอร์เชอรี่ แอนด์คุณพี่แอร์กี่เลิศสุด" ตบมือ ตบมือ ตบมือ จากคุณ : ฟู - [ 10 พ.ย. 49 21:02:44 A:134.60.222.52 X:134.60.220.2 TicketID:121573 ]

ความคิดเห็นที่ 268 สวัสดีครับคุณแอร์กี่ ผมตามอ่านเรื่องของคุณแอร์กี่มาตั้งแต่คุณแปะกระทู้แรก แต่ไม่เคยส่งเสียงทักทาย ชอบวิธีการเล่าของคุณแอร์กี่มาก ๆ เขียนได้ดีน่าอ่านจริง ๆ ตอนอ่านบทแรกนั้น นึกชมอยู่ในใจว่า "เนื้อหาและภาษาของผู้เขียนคนนี้ไม่ธรรมดาเลย" ผมส่งลิงก์เรื่องของคุณแอร์กี่ไปให้ญาติพี่น้องและคนรู้จักอ่านมากมาย ทุกคนอ่านติดกันงอมเลยครับ ... ขอท้วงข้อมูลนิดหนึ่งนะครับ คงไม่ว่ากัน (จะได้แก้ไขก่อนที่พิมพ์เป็นหนังสือ) ถ้าผมจำไม่ผิด หนังเรื่อง "The Sound of Music" รู้สึกว่าถ่ายที่เมือง Salzburg ครับ ไม่ใช่ Vienna ขอบคุณมากนะครับ ที่มาเล่าเรื่องของคุณให้ฟัง ปล. ผมเป็นแฟนนิยายของคุณตาคุณแอร์กี่ ได้ไปถามหานิยายเก่าแก่เรื่องหนึ่งที่คุณตาของคุณแต่งในกระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K4861068/K4861068.html มีใครเคยอ่านหรือเห็นเป็นรูปเล่มที่ไหนบ้างครับ? จากคุณ : A Muggle - [ 10 พ.ย. 49 21:14:37 ]

ความคิดเห็นที่ 269 ชื่นชมกับความเป็นคนเข้มแข็ง  สามารถผ่านพ้นช่วงเลวร้าย มาได้ครอบครัวมีส่วนช่วยมากๆเลย ไม่น่าเชื่อว่าคนระดับกัปตัน  ที่รับผิดชอบชีวิตผู้โดยสารหลายร้อยชีวิต  เบื้องหลังไม่ได้หรูอย่างที่เห็น  การกระทำ ความคิดของคนระดับนั้น แค่นี้เอง   เหอ ๆ คุณ รินน่าจะเป็นนักเขียนที่ดีได้นะคะ  เขียนไดด้น่าตามมาก   จะรอดูผลงานอื่นค่ะ ข้อคิด   คนสวย ความรู้ดี  เลือกคู่ผิด  มิแน่ ว่าหนทางชีวิตจะโรยด้วยกลีบกุหลาบ ไม่ได้สวยมาก ไม่ได้เก่งมาก แต่ชีวิตก็ไม่เคยเจออะไรที่เลวร้ายแบบนี้เลย    คิดว่าถ้าเจอกับตัวเอง  อาจไม่สามารถรับได้ หรือแกร่งได้เท่า คุณเเอร์กี่แน่ๆ จากคุณ : klangdad - [ 10 พ.ย. 49 21:21:57 ]

ความคิดเห็นที่ 270 ดีใจค่ะ ที่เรื่องในนี้จบแล้ว จะได้เลิก search ชื่อพี่ริน (แอร์กี่) ซะที แต่เรื่องในชีวิตจริงคงยังไม่จบนะคะ พี่รินคงต้องสู้ต่อ เป็นกำลังใจให้นะคะ ปล.ตอบคำถาม : ชีวิตจิงยิ่งกว่านิยาย .. เอ๊ะ.. หรือนิยายเอามาจากชีวิตจิงล่ะเนี่ย จากคุณ : หงุยหงุ่ย - [ 10 พ.ย. 49 21:34:08 ]

ความคิดเห็นที่ 271 >_<  แง่มๆๆ  ขอโพสหน่อยนะ ชอบเรื่องนี้มากเหมือนกัน มะค่อยได้โพสเท่าไหร่   ขอให้พี่แอร์กี่มีความสุขนะงับ จากคุณ : หญ้าฮับป๋ม - [ 10 พ.ย. 49 21:37:45 ]

ความคิดเห็นที่ 272 ขอบคุณพี่แอร์กี่มากกกกกกค่ะ ไม่เสียที่..ที่ติดตามอ่านมาตั้งแต่ต้น แม้เรื่องนี้ที่พี่บอกว่าจบลงด้วยดีแล้ว ยังมีความรู้สึกไม่อยากให้จบเลยจริงๆ เพราะตัวละครในเรื่องยังมีชีวิตอยู่.นิสิ..มันตะงิดตะงิดนะ.. แต่ยังดีใจที่พี่จะยังไม่ทิ้งพวกเราไปไหนยังไงก็รีบมาเขียนเรื่องใหม่ๆให้อ่านอีกละกันนะค่ะ...จะรอค่ะ ส่วนข้อคิดที่ได้จากเรื่องนี้คือ.. โลกเหมือนละครโรงใหญ่. ต่างคนก็เล่นตามบทของตัวเองไป มีดี มีร้าย...ไปตามบทที่ถูกลิขิตกำหนดมาแล้วไม่ว่าผู้ใด แต่สุดท้ายแล้วทุกคนก็ต้องไปตามทางที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมค่ะ ท้ายสุด...ขอให้พีแอร์หมดทุกข์..หมดโศก..มีแต่ความสบายใจ..ขอให้ประสพแต่สิ่งที่หวัง .และตั้งใจค่ะ  รักและนับถืออย่างจริงใจค่ะ จากคุณ : lekriver - [ 10 พ.ย. 49 21:40:14 ]

ความคิดเห็นที่ 273 ได้ติดตามอ่านเรื่องราวของคุณแอร์กี่ เพราะเพื่อนๆชาวสวนลุมโพสลิ้งค์เอาไว้ เลยหลงเข้ามาอ่าน วนๆเวียนๆ ตามอ่านเรื่องของคุณตั้งแต่ต้น ปุ่ม F5 ทำงานหนัก หลายต่อหลายครั้งในช่วงแรกๆที่เฝ้ารอคุณแอร์กี่เข้ามาโพสเขียนเรื่องราวต่อ และแอบลุ้นตามโดยตลอด แถมแนะนำให้ทั้งเพื่อนและแฟนอ่านงานของคุณด้วย (พูดแล้ว แอบเขิลล เหมือนกัน ที่ฟังดูเหมือนติดงอมแงม) แม้ว่าจะติดตามอ่านงานของคุณแอร์กี่มาโดยตลอด แต่ก็ไม่ค่อยได้ตอบกระทู้ซักเท่าไหร่ เคยมาตอบให้กำลังใจตอนคุณพ่อคุณแอร์กี่อยู่ครั้งเดียว ไหนๆก็ตอนจบแล้ว ขอเนียนๆเข้ามาลงชื่อกะเค้าบ้าง อยากจะบอกกับคุณแอร์กี่ว่า "ขอบคุณมากๆค่ะ" ที่ได้เล่าประสบการณ์ในบอร์ดแห่งนี้ ให้พวกเราได้แง่คิดในการใช้ชีวิต มองเรื่องหนักๆในชีวิตในแง่ดีเพื่อที่จะก้าวผ่านพ้นสิ่งแย่ๆในชีวิตไปได้ เพราะเราไม่ใช่เพียงคนเดียวที่ต้องเจอปัญหา"หนัก" บนโลกนี้ และชื่นชมในตัวคุณแอร์กี่ ที่มาบอกเล่าเรื่องราวส่วนตัว เพราะถ้านึกกลับกัน ถ้าเรือ่งนี้เกิดกับตัวเอง ก็ไม่รู้ว่าจะกล้าเล่าให้เพื่อนๆในบอร์ดฟังเพื่อเป็นบทเรียนชีวิตให้กับคนอื่นเหมือนคุณแอร์กี่รึเปล่า ขอชื่นชมด้วยความจริงใจค่ะ ส่วนเรื่องข้อคิดที่ได้จากเรื่องนี้ คงเป็น.......... ไม่ว่าเราจะผิดพลาดซักกี่ครั้ง คนที่รักเราสุดหัวใจและพร้อมให้อภัย กอดเราด้วยความรักเต็มหัวใจอยู่เสมอ คือ พ่อกับแม่ แต่ความรักแบบคนรัก อาจพลิกจากรักมาก เป็น ความเสียใจ กรีดใจเป็นแผลเป็นแก่เราได้ตลอดเวลา เพราะมันอาจเป็นแค่เส้นบางๆเท่านั้น จาก รัก เป็น ชัง จากที่เคยได้ฟังมา ผู้หญิงอย่างเราจะรักคุณแม่คุณพ่อขึ้นมามากจนจับใจ เมื่อได้เป็น "คุณแม่" ถึงแม้ตัวเองจะยังไม่ได้แต่งงานมีครอบครัว แต่เรื่องราวของคุณแอร์กี่ทำให้ผงขาวเข้าใจความรักของคุณพ่อคุณแม่มากขึ้น ท้ายสุด สุดท้าย ผงขาวคงจะเขียนเหมือนตอนที่ได้เคยเม้นท์ไว้ตอนกระทู้เดียวที่เคยตอบไปว่า "จะเป็นกำลังใจให้กับคุณแอร์กี่ทุกเรื่องค่ะ" ดีใจที่ความฝันของคุณแอร์กี่เป็นจริงค่ะ จะรออ่านงานเขียนดีๆจากคุณอีกนะคะ จากใจจริงค่ะ จากคุณ : ผงขาว - [ 10 พ.ย. 49 21:49:04 A:125.24.221.183 X: TicketID:125490 ]

ความคิดเห็นที่ 274 ขอบคุณคุณแอร์กี่ที่นั่งพิมพ์เรื่องราวอันเป็นประสบการณ์ ทั้งดีและไม่ดีให้พวกเราฟัง ทำให้พวกเราได้อะไรเยอะแยะ อืม แต่ว่าทำไมคุณไม่บอกพี่หนิงให้เอาของสะสมของคุณกะของลูกคืนมาให้ล่ะคะ ไม่ก็ฉวยโอกาสตอนที่เชอรี่ไม่อยู่เพระพี่หนิงไม่อยู่เข้าไปเอาของส่วนตัวกลับคืนมา ไม่ก็ให้น้องหนอนไปขนมาให้อ่ะค่ะ เสียดายแทนมากๆเลยอ่ะค่ะ ชีวิตการเป็นแอร์ของรินนั้นเป็นชีวิตในฝันของดิฉันมาก แต่ดิฉันไม่สามารถเป็นได้ เวลาอ่านที่คุณแอร์กี่พิมพ์แล้ว ดิฉันนึกภาพตามก็รู้สึกดีไปด้วยค่ะ โดยเฉพาะช่วงที่ชีวิตเรามีความสุข มีความรักดีๆ ฉันเข้าใจค่ะ เพราะฉันก็เคยมีเรื่องรักดีๆในช่วงที่มีความสุขที่สุดของชีวิตเก็บอยู่ในใจเหมือนกัน ถึงแม้ตอนนี้มันจะตรงกันข้ามแบบหน้ามือเป็นหลังมือก็ตาม เราจะไม่จำเรื่องร้ายๆที่มีต่อกัน ทุกครั้งที่ฉันเห็นสิ่งของหรือสถานที่ที่ทำให้นึกถึงตอนคบกับเขาเป็นเวลา 7 ปี ฉันก็จะมีแต่ความทรงจำดีๆ และก็จะไม่นึกถึงเรื่องร้ายๆของเขาแล้ว แม้ตอนนี้ความรู้สึกหรือฉากดีๆ มันจะจบไปแล้ว แต่ขอให้เราเลือกจำแต่สิ่งที่ดีๆแล้วกันนะคะ ฉันคิดว่าคุณแอร์กี่ก็คงเป็นเหมือนกัน ขอให้เก็บความทรงจำที่ดีๆเอาไว้ตลอดไปนะคะ เพราะมันอาจเป็นช่วงชีวิตหนึ่งของเราที่มีความสุขค่ะ จากคุณ : rocio (rocio) - [ 10 พ.ย. 49 21:54:27 ]

ความคิดเห็นที่ 275 ขอบคุณพี่แอร์กี่ค่ะ ที่เขียนเรื่องมาเตือนใจน้องๆ หนูว่าเชอร์รี่เค้าทุกข์หนักกว่าพี่ร้อยเท่าพันเท่าค่ะ เพราะในใจเค้ามีแต่ความเกลียด ความอิจฉา คิดอยู่ตลอดเวลาว่าจะทำยังไงให้คนอื่นเดือดร้อน ถ้าเค้ามานั่งอ่านกระทู้ของพี่แอร์กี่ หนูว่าเค้าคงจะโมโหๆๆๆๆๆๆจนเส้นเลือดฝอยในสมองแตกตายไปเลยมั้ง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ สงสารอดีตสามีพี่แอร์กี่และลูกของเชอร์รี่นะคะ ต้องทนอยู่กับคนจิตไม่ปกติไปตลอดชีวิต อูย คิดแล้วกลุ้มแทน จากคุณ : ปุ้ย (phenna) - [ 10 พ.ย. 49 21:55:22 ]

ความคิดเห็นที่ 276 ขอบคุณประสบการณ์ชีวิตดีที่เอามาแบ่งปันนะคะ จะเอาไปประยุกต์ใช้ค่ะ เรื่องหน้าขอแบบแฮปปี้ๆนะคะพี่แอร์ เรื่องชีวิตพี่แอร์จบแล้ว อดใจหายที่จะไม่ได้อ่านอีกแล้ว เข้ามาเชคทุกวันเลย รักษาสุขภาพนะคะ จากคุณ : SweetLikeChocolateGirl - [ 10 พ.ย. 49 21:59:45 ]

ความคิดเห็นที่ 277 อ่านแล้วก็อมยิ้มค่ะ ดีใจ ที่พี่แอร์มีความสุข พ้นเคราะห์เสียที ขอให้ได้เป็นนักเขียนนะคะ รับรองว่า best seller แน่นอน :) จากคุณ : Dek[N]a[R]o[K] - [ 10 พ.ย. 49 22:11:08 ]

ความคิดเห็นที่ 278 จบซะที คิดซะว่า ของทุกอย่าง ความทุก ความเสียใจ ต่าง ๆ นา ๆ แลกกับลูกที่ น่ารัก 2 คนมา ก็พอแล้วคับ ส่วนข่อคิดหรอคับ เหอะ ๆ ไม่รู้อ่า คงประมาณว่า ได้แต่ ปลง ๆๆๆ แล้วก็ ปลง จากคุณ : Ban me piz. - [ 10 พ.ย. 49 22:11:29 ]

ความคิดเห็นที่ 279 สวัสดีครับ ผมแฝงตัวอ่านเรื่องของคุณ แอร์กี่ได้สักผัก เริ่มจากเพื่อนส่งมาให้ (มีถึงแค่ตอน 14) ผมรีบตามหาอ่านจนจบ ชีวิตของคุณแอร์กี่ ยิ่งกว่าละครช่อง 7 อีกนะเนี่ย ถึงผมจะไม่ค่อยได้ดูละคร แต่ว่าผมก็ชอบอ่านเรื่องจากประสบการณ์จริงแบบนี้เพราะว่ามันสอนผมได้ หลายๆ เรื่องสอนให้ผมเรียนรู้หลายๆ อย่าง และใช้ได้ดีกับชีวิตจริง ทั้งยังเผื่อแผร่ไปยังคนใกล้ชิดที่มา ปรึกษา ด้วย สำหรับเรื่องของคุณแอร์กี่ให้ข้อคิดกับผมคือ (อยากได้นาฬิกากะเค้าเหมือนกัน 555) เมื่อ "เจ็บ" แล้วต้อง "จำ" การตัดใจจากสิ่งที่รัก สิ่งที่เคยชิน อาจจะยาก อาจจะช้ำ แต่ว่ากาลเวลาจะเยียวยาเราได้ และชีวิตใหม่ก็จะเริ่มต้น :) ปล. ขอบคุณคุณแอร์กี่ ที่เล่าเรื่องดีๆ (เล่าสนุกด้วย) ให้ฟังกัน หวังว่า ความฝันคุณแอร์กี่จะได้เป็นจริง และขอให้ครอบครับคุณ แอร์กี่สุขภาพแข็งแรงนะครับ จากคุณ : ิ (27 กรกฎา) - [ 10 พ.ย. 49 22:12:08 ]

ความคิดเห็นที่ 280 จบแล้ว แล้วต่อไปจะเฝ้ารอเรื่องไหนอีกดีน๊า ถามว่าได้อะไร ขอตอบว่าได้รับรู้เรื่องจริงในอีกแง่มุมหนึ่ง ที่ไม่ได้คิดว่าจะมีในโลกนี้ มันน้ำเน่ายิ่งกว่าในนิยายซะอีกคะ อ่านแล้วทำให้"ปลง" บางครั้งคิดว่าเรื่องที่ตัวเองเจอแย่มากๆแล้ว อ่านเรื่องของพี่แอร์กี่แล้วเรื่องของตัวเองไม่ได้เท่าขี้เล็บ   ได้รู้ว่าคนที่จิตใจมีแต่สิ่งโสมมอย่างยัยผลไม้มีอยู่ในแผ่นดินนี้  ทำไม๊ ทำไม เลวได้โล่จริงๆ ชาตินี้อย่าได้พบเจอ ได้รู้ถึงความรักจากครอบครัว นี่ละคะคือความรักที่แท้จริง พ่อกับแม่คือคนที่เราอาจลืมไปในชั่วขณะ แต่ท่านทั้งสองคือคนที่อยู่เคียงข้างเราตลอดเวลา สุดท้ายดีใจแทนพี่แอร์กี่ที่หลุดพ้นวงจรอุบาทว์ของอดีตสามีเห็นแก่ตัวและยัยผลไม้หน้าราดยางมะตอย  ดีใจที่ลูกๆของพี่แอร์กี่โตขึ้นมาด้วยความรักและความอบอุ่นที่ครอบครัวของพี่แอร์กี่มอบให้  และดีใจมากที่สุดที่ ณ วันนี้พี่แข้มแข็ง และมีกำลังใจที่เต็มเปี่ยมในการใช้ชีวิตต่อไป  ดีใจที่สุดคือได้รู้จักพี่แอร์กี่แม้จะผ่านทางตัวอักษรก็ตาม   (",) จากคุณ : โย่งโก๊ะ - [ 10 พ.ย. 49 22:13:48 ]

ความคิดเห็นที่ 281 พึ่งเคยตอบกระทู้คุณแอร์กี่ หลังจากตามอ่านมาตั้งแต่ตอนแรกค่ะ แอบคิดแต่แรกว่า คุณแอร์กี่น่าจะจบจากอักษรฯ ก็มาเฉลยเอาตอนนี้ อย่างที่คิดไว้ ขอคารวะรุ่นพี่ค่ะ เป็นคณะที่มีคนจบไปเป็นแอร์เยอะจริงๆ แต่การบินไทยปีที่แล้วไม่มีสักคน :D ขอบคุณที่เขียนเรื่องให้ผู้อ่านในพันธุ์ทิพย์ติดตามอ่านอย่างใจจดใจจ่อมาตลอดค่ะ สนุกมากๆค่ะ จากคุณ : eltshan - [ 10 พ.ย. 49 22:19:43 ]

ความคิดเห็นที่ 282 ขอบคุณพี่แอร์กี่มากเลยมาตอบคำถาม 1. กิเลสตัณหาทุกอย่างถ้าเรามัวแต่ลุ่มหลงอยู่กับมันอาจทำให้เรามีความสุข หรือมีความทุกข์นั้นขึ้นอยู่กับการกระทำ 2. ความรักที่บริสุทธิ์และยิ่งใหญ่ไม่มีสิ่งใดเปรียบเทียบได้ก็คือความรักที่เรามีต่อลูก ทุ่มเทให้เค้ามีความสุข ดูแลเค้าไม่ให้มีความทุกข์ แม้เค้าจะไม่มีพ่อคอยดูแลเค้าก็ตาม 3.ไม่น่าเชื่อว่าคนเราถ้าสูญเสียของสิ่งใดสิ่งหนึ่งจากไป เค้าก็พึ่งคิดได้ว่าสิ่งนั้นสำคัญแม้ว่าอาจจะไม่สำคัญที่สุดก็ตามเถอะ 4.ประสบการณ์ชีวิต ที่ผ่านมา ถ้าเรานำมาเป็นแนวทางในการปฏิบัติใหม่ คิดว่าน่าจะเป็นบทเรียนราคาแพงที่น่าจดจำแล้วทำใหม่เป็นสิ่งดีสำหรับเรา 5. ความโลภของคนอื่น รวมทั้งความลุ่มหลงของสามี ที่มีให้กับคนอื่น ขอบอกว่ามันคงเป็นเรื่องชั่วครั้งชั่วคราว ซึ่งถ้าเราจากเค้าไปแล้วเค้าจะรู้ซึ้งถึงคำว่า เห็นขี้ดีกว่าไส้ สุดท้ายนี้ขอคุณเลี้ยงลูกให้ดีนะคะ เพราะลูกคือชีวิต จิตใจ ทุกลมหายใจ ซึ่งนับว่าเป็นสิ่งมีค่าที่สุดในชีวิตของเรา ของอย่างอื่นนอกร่างกายมันเป็นสิ่งที่หาได้ง่าย ลูกสิคะ ควรดูและเค้าให้ดี อย่าให้ใครรังแกเชียวหล่ะ จากคุณ : hnong25@hotmail.com (hnong26) - [ 10 พ.ย. 49 22:22:10 ]

ความคิดเห็นที่ 283 โอ้...... ว่าแล้วเชียวว่า วันนี้รู้สึกยังไงไม่ทราบ ไม่ไปนอนสักกะที ทั้งที่เวลาตามที่อยู่ตอนนี้ก็ตีสองแล้วค่ะ ดูเว็บนั้นเว็บนี้ไปมา กลับเข้มาเว็บพันทิป นึกยังไงไม่รู้ เสริชหาชื่อคุณแอร์กี่ เลยได้อ่านตอนจบนี่ล่ะค่ะ เต็มอิ่ม และเป็นงานเขียนที่มีคุณค่ามากค่ะ เรียกว่าครบทุกรส คุณแอร์กี่มีพรสวรรค์นะคะ การเล่าเรื่อง ภาษา รายละเอียดของเรื่องน่าสนใจมากค่ะ เล่าให้เห็นภาพได้จากรายละเอียดต่าง ๆ ที่น่าสนใจ ยิ่งเป็นคนที่ชอบเรื่องที่เกิดในยุค 80 -90 ด้วยนะคะ ถ้าเป็นละครแล้วทำออกย้อนยุคไปหน่อย แบบ 80-90 จะต้องเป็นละครที่ฮิตติดลมบนแน่นอนค่ะ แต่คงต้องจบแบบสมหวัง เพราะว่าแนวละครไทยเป็นอย่างนั้น พระเอกเลวสุดแสน แต่ลงท้ายดี รักนางเอก เขี่ยนางอิจฉาทิ้ง นี่ก็ภาพที่ทำให้คนดูฝังหัวแบบนั้น มีผลให้เราพิศวงกับชีวิตจริงที่มันไม่เห็นเหมือนในละครเลย คุณแอร์กี่ ออกพอกเก็ตบุกส์นะคะ ชื่อคุณแอร์กี่เป็นอันดับ1 ของเสริชเอ็นจิ้นพันทิป ก็ระดับสุดยอดแล้วล่ะค่ะ ออกพอคเก็ตบุ๊กนะ เหมียวจะซื้อสิบเล่มค่ะ เล่มนึงให้คุณแม่ของเหมียวเอง และให้น้า ๆ เพื่อน ๆ เหมียว พอคเก็ตบุกออกเมื่อไหร่ วานแฟน ๆ คุณแอร์กี่ช่วยแจ้งข่าวด้วยนะคะ ขอสิบเล่มค่ะ ชอบมาก ๆ อยากให้เป็นละคร มีรายละเอียดเยอะ ๆ มีเรื่องแอร์- เรื่องนักบิน แบบที่คุณแอร์กี่เล่ามา ต้องเป็นละครที่ฮิตทั่วฟ้าเมืองไทยแน่เลยค่ะ ขอให้คุณแอร์กี่มีชีวิตที่มีความสุขและสนุกสนานนะคะ ขอบคุณสำหรับตอนจบ และยังรอเก็บพอคเก็ตบุกค่ะ จากคุณ : เหมียวโหด - [ 10 พ.ย. 49 22:27:13 A:124.183.24.99 X: TicketID:098609 ]

ความคิดเห็นที่ 284 ต่อจากนี้ไป  ขอให้ชีวิตพี่แอร์กี่พบแต่สิ่งดี ๆนะคะ จากคุณ : ดอกโมกสีชมพู - [ 10 พ.ย. 49 22:30:41 ]

ความคิดเห็นที่ 285 ข้อคิดที่ได้นะคะ 1. ชีวิตมันยิ่งกว่าละครน้ำเน่าอีกค่ะ อย่าดูคนแค่ภายนอก    ข้างนอกสุกใส ข้างในจู้ฮุกกรู ... 2. มนุษย์ควรจะมีความใจเย็นเป็นที่ตั้งค่ะ ถ้าทำอะไรใช้แต่    อารมณ์ ตามใจแต่กิเลส ตัณหา ปัญหาก็จะตามมา 3. คนเราควรจะรักตัวเองให้มาก ๆ ค่ะ การแต่งงานเป็น    เพียงแค่การเริ่มต้น ไม่ใช่เครื่องหมายแสดงว่าชีวิต    ประสบผลสำเร็จ ต้องคิดให้รอบคอบ ต้องกล้าที่จะ    เผชิญปัญหา แม้จะต้องอยู่ลำพังก็ตาม ขอบคุณพี่มากนะคะ ที่มาเล่าประสบการณ์ให้ฟัง ทำให้ หลาย ๆ คนที่อ่าน ได้ข้อคิดดี ๆ อีกเยอะ ในการใช้ชีวิต ขอให้พี่กับครอบครัวมีความสุขนะคะ จากคุณ : คนน่ารัก (ButaKun) - [ 10 พ.ย. 49 22:44:45 ]

ความคิดเห็นที่ 286 :> ผมได้อีก 1 ความหมายของคำว่าครอบครัวครับ :D ขอบคุณครับ จากคุณ : salanai - [ 10 พ.ย. 49 22:45:59 ]

ความคิดเห็นที่ 287 1. หัวใจฟูแทนพี่รินครับ ที่มีFanclubทั่วบ้านทั่วเมืองขนาดนี้ 2. ข้อคิดที่ได้จากเรื่องพี่รินเหรอครับ "ในความเลวร้ายทุกเรื่องที่พี่รินเจอ มันมักจะมีเรื่องดีๆซ่อนอยู่เสมอ" เวลาที่เราเจอปัญหา เรามองไม่ค่อยเห็นทางแก้(แบบว่ามึดแปดด้านสิบด้าน) แต่พอเราย้อนกลับไปคิดทบทวน เรากลับรู้ว่า จริงๆปัญหานี้แก้ไม่ยากซะหน่อย (ผมสารภาพเลยนะครับ พี่รินครับผมอยากได้นาฬิกาพี่รินมากๆเลยครับ...) 3.ผมขอแนะนำพี่ริน(ในฐานะ เด็กจบกฎหมาย สถาบันเดียวกับพี่รินนี่แหละครับ แต่ว่าคณะผมอยู่บ้านนอก ห่างไกลจากคณะพี่รินมากๆครับ...) พี่ริน notice ถึงพี่รี่ก่อนได้เลยครับว่าให้พี่รี่ ทำทุกอย่างให้บ้านพี่รินกลับสู่สภาพเดิมครับ เพราะว่าการกระทำของพี่รี่นี่มันเข้าข่าย บุกรุก และ ทำให้เสียทรัพย์นะครับพี่รี่ พี่รี่อาจถูกฟ้องเป็นคดีอาญาได้ครับ (แต่พี่รี่อย่าไปบอกเขานะครับว่ามันเป็นคดีอาญาแบบยอมความได้...เก็บเงียบไว้ก่อน บอกแต่พี่รี่ว่า คุก คุก คุก อย่างเดียว) ส่วนเรื่องฟ้องร้องให้รุ่นพี่ผม(พี่หนุ่ย...) หาให้เหมือนเดิมก็ได้ครับ) "ผืนแผ่นแดนดินถิ่นนี้ คือสีชมพูเด่นไกล) จากคุณ : balltoday - [ 10 พ.ย. 49 22:58:20 ]

ความคิดเห็นที่ 288 1. หัวใจฟูแทนพี่รินครับ ที่มีFanclubทั่วบ้านทั่วเมืองขนาดนี้ 2. ข้อคิดที่ได้จากเรื่องพี่รินเหรอครับ "ในความเลวร้ายทุกเรื่องที่พี่รินเจอ มันมักจะมีเรื่องดีๆซ่อนอยู่เสมอ" เวลาที่เราเจอปัญหา เรามองไม่ค่อยเห็นทางแก้(แบบว่ามึดแปดด้านสิบด้าน) แต่พอเราย้อนกลับไปคิดทบทวน เรากลับรู้ว่า จริงๆปัญหานี้แก้ไม่ยากซะหน่อย (ผมสารภาพเลยนะครับ พี่รินครับผมอยากได้นาฬิกาพี่รินมากๆเลยครับ...) 3.ผมขอแนะนำพี่ริน(ในฐานะ เด็กจบกฎหมาย สถาบันเดียวกับพี่รินนี่แหละครับ แต่ว่าคณะผมอยู่บ้านนอก ห่างไกลจากคณะพี่รินมากๆครับ...) พี่ริน notice ถึงพี่รี่ก่อนได้เลยครับว่าให้พี่รี่ ทำทุกอย่างให้บ้านพี่รินกลับสู่สภาพเดิมครับ เพราะว่าการกระทำของพี่รี่นี่มันเข้าข่าย บุกรุก และ ทำให้เสียทรัพย์นะครับพี่รี่ พี่รี่อาจถูกฟ้องเป็นคดีอาญาได้ครับ (แต่พี่รี่อย่าไปบอกเขานะครับว่ามันเป็นคดีอาญาแบบยอมความได้...เก็บเงียบไว้ก่อน บอกแต่พี่รี่ว่า คุก คุก คุก อย่างเดียว) ส่วนเรื่องฟ้องร้องให้รุ่นพี่ผม(พี่หนุ่ย...) หาให้เหมือนเดิมก็ได้ครับ) "ผืนแผ่นแดนดินถิ่นนี้ คือสีชมพูเด่นไกล" จากคุณ : balltoday - [ 10 พ.ย. 49 22:59:01 ]

ความคิดเห็นที่ 289 ขอบคุณที่พี่แอร์มาเขียนให้อ่านจนจบนะคะ สิ่งที่คิดได้เมื่ออ่านเรื่องของพี่แอร์นะคะ โลกนี้ไม่ได้สวยงามอย่างที่เราฝันเอาไว้ ไม่มีใครที่จะมีความสุขได้ตลอด หรือว่าร้องไห้ได้ตลอดไป ชีวิตมีฤดูกาลของมัน ฤดูสุข ฤดูทุกข์ อยู่ที่เรียนรู้และยอมรับมันค่ะ จากคุณ : oldword - [ 10 พ.ย. 49 23:06:23 ]

ความคิดเห็นที่ 290 ข้อคิด ---ชีวิตไม่ใช่นิยาย  และไม่ได้ง่ายเหมือนแบบบะหมีกึ่งสำเร็จรูป  ฉะนั้น สู้ต่อไป--- จากคุณ : rosella - [ 10 พ.ย. 49 23:07:59 ]

ความคิดเห็นที่ 291 สวัสดีค่ะคุณพี่ริน ตามอ่านมาทุกตอน เขียนดีมากๆๆๆๆค่ะ ตัวเทดดี้เองก็เป็นแอร์เหมือนกัน ได้เห็นอีกแง่มุมนึงของชีวิตในหลายๆด้าน การทำงาน ชีวิตคู่ การเลี้ยงลูกและอื่นๆ ตัวเทดเองเพิ่งจะแต่งงานได้อาทิตย์เดียว ก็จะเก็บเรื่องราวของพี่รินไว้ปรับใช้กับการเริ่มต้นชีวิตคู่ของตัวเองค่ะ อยากจะบอกว่า ความใจดีและพยายามมองโลกในแง่ดีของคุณพี่ มันชนะทุกสิ่งจริงๆค่ะ จากคุณ : teleteddies (teleteddies) - [ 10 พ.ย. 49 23:12:22 ]

ความคิดเห็นที่ 292 ขอบคุณที่มาเล่าเรื่องราวชีวิตให้พวกเราฟังนะคะ เป็นเรื่องที่มีคุณค่าและให้แนวคิดมากมายกับทุกคนเชียว ใจหายนะเนี่ยที่จบซะแล้ว  แต่ก็ดีแล้วค่ะ จบแบบนี้เราว่ามันก็เหมือนหมดกรรมกันไป   ให้อภัยและสงสารเค้าก็เป้นสิ่งที่เหมาะสมแล้ว อย่างว่านะ ชีวิตมีขึ้นมีลง  คุณผ่านช่วงเวลาเลวร้ายมาได้นับว่าน่ายกย่อง ขอให้ชีวิตมีความสุขทั้งคุณริน น้องเมฆ และน้องรุ้งนะคะ จากคุณ : บีโกะ - [ 10 พ.ย. 49 23:12:43 ]

ความคิดเห็นที่ 293 ขอบคุณที่มาเล่าเรื่องจริงที่คนส่วนมากไม่ค่อยได้รู้ให้ฟัง...ได้คติสอนใจไปหลายอย่างจากเรื่องนี้ค่ะ ขอบคุณอีกครั้ง.. จากคุณ : รักหนุ่มเวียงจัน - [ 10 พ.ย. 49 23:13:13 ]

ความคิดเห็นที่ 294 ขอบคุณที่นำเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟังคะ ในที่สุดก็จบเสียที เรื่องนี้ไม่ต้องมีพระเอก นางเอก แต่ได้ใจผู้อ่านไปเต็ม ๆเลยคะ ตอบคำถามนะคะ สิ่งที่ได้รับจากการอ่านนี้ ที่เห็นชัดเจนที่สุดเลยก็คือ =สถาบันครอบครัว=  เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในสังคมนี้ ดิฉันเชื่อว่าคนทุกคนต้องประสบปัญหาชีวิตกันมาบ้าง มากบ้างน้อยบ้าง แต่หากเรามีครอบครัวที่เข้มแข็ง แม้เราจะล้มหรือล้าสักกี่ครั้ง กำลังใจจากครอบครัวเป็นสิ่งที่จะทำให้เราผ่านพ้นมาได้คะ = ศีลธรรม และสติปัญญา= ตราบใดก็ตามที่คนเราห่างไกลจากศีลธรรม มันก็จะนำทางเราไปสู่ทางหายนะ และถ้าเราไม่มีสติเราจะตั้งรับกับปัญหาที่เข้ามาไม่ได้ ยกตัวอย่าง คุณเชอร์รี่ ผลไม้เน่า เธอไม่นับถือศาสนานี่เอง เธอจึงไม่มีที่ยึดเหนี่ยวทางใจ ไม่รู้ว่าอะไรดีและอะไรชั่ว เธอถึงได้เป็นคนเช่นนี้ ถือว่าเป็นกรรมของเธอแล้วกันนะคะ ที่เกิดมาชาตินี้หาความดีและความสุขไม่ได้ คนแบบนี้น่าสงสาร และน่าสมเพชมากคะ(สงสารเชอร์รี่จับใจจริง ๆ คะ ป่านนี้เธอจะรู้ตัวเองบ้างไหมนี่) จากคุณ : ++melissa++ - [ 10 พ.ย. 49 23:14:49 ]

ความคิดเห็นที่ 295 เชื่อนะ ว่าคนอย่าง "ผู้หญิงคนนั้น" มีจริง เพราะเจอ "ผู้หญิงแบบนั้น" มากับตัวเหมือนกัน คนอะไร.......... ไว้จะมาเล่า ให้ฟังว่า "ผู้หญิงแบบนั้น" มีจริง และเยอะด้วยในสังคมปัจจุบัน ได้อะไรจากเรื่องนี้เหรอ ........อยากจะทำอะไรไม่ต้องรอ ไม่ต้องกลัว รักตัวเองให้มากๆ และไม่มีใครรักเรามากกว่า พ่อ กับ แม่ อีกแล้ว จากคุณ : gotu kola - [ 10 พ.ย. 49 23:16:42 ]

ความคิดเห็นที่ 296 ได้สัจธรรมของชีวิตทุกเรื่องเรยค่ะ เช่น ทุกเรื่องบนโลกใบนี้ ไม่มีอะไรที่ไม่มี หรือเป็นไปไม่ได้ อย่างเช่น เรื่องแบบนี้มีด้วยหรอ คนแบบนี้มีบนโลกหรอ ฮะๆ และก้อได้ความคิดที่จะมองชีวิตอีกมุมนึงค่ะ มองให้ตัวเราเองสบายใจ นู๋ว่านะคะ อย่างพี่ว่าเรื่องของ มันน่าเสียดายจิงๆค่ะ แต่ถ้าเรามองแลล ทำใจได้ ปล่อยวางได้ อัตตา ทุกอย่างย่อมส่งผลดี ไม่ได้ดีกับคนอื่นหรอกค่ะนู๋ว่า แต่กลับมาดีต่อตัวเองทั้งนั้นเรยค่ะ ขอให้พี่มีความสุขตลอดกาลค่า ^-^ จากคุณ : ยูคาริจัง - [ 10 พ.ย. 49 23:20:20 ]

ความคิดเห็นที่ 297 สวัสดีค่ะ พี่แอร์กี่ แอบติดตามผลงานมาตั้งนาน ถึงตอนจบซะแล้ว ขอบคุณนะคะที่พี่เขียนเรื่องได้สนุกมากๆๆ และมีมุมต่างๆๆที่น่าสนใจเยอะจริงๆๆ ตอบคำถามพี่แอร์กี่นะคะ ข้อคิดที่ได้ในฐานะที่เป็นแม่คนหนึ่งนะคะ 1. ได้แง่คิดในการเลี้ยงลูกว่าควรจะเลี้ยงลูกอย่างไรให้ทันคนในสังคมปัจจุบัน โดยเฉพาะลูกสาวสวยๆๆและลูกชายหล่อๆๆ 2. สอนลูกให้แยกแยะความถูกผิดชั่วดีได้ โดยเราต้องจะต้องแยกแยะให้ลูกดูให้ได้ก่อน ไม่ให้เหมือนพี่หนิงกับแม่พี่หนิง สับสนกันหมด มีพี่รินดีขนาดนี้ยังไม่เห็นคุณค่า 3. ความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูกยิ่งใหญ่เกินกว่าสิ่งใด 4. Season changes ก็เหมือนกับชีวิตที่ต้องเดินต่อไปเรื่อยๆๆตามฤดูกาล  ฟ้าหลังฝนยังคงมีให้เห็นเสมอ 5. การทำในสิ่งที่ตัวเองรัก เป็นสิ่งที่มีความสุขมากที่สุด เหมือนกับพี่แอร์กี่ในเวลานี้ กำลังจะเป็นนักเขียนแล้ว 6. มิตรภาพสามารถเกิดขึ้นได้เสมอ แม้จะไม่เคยพบหน้ากันก็ตาม รู้สึกนึกรักและชื่นชมพี่แอร์กี่จริงๆๆนะคะ ขอให้พี่แอร์กี่และครอบครัวประสบแต่ความสุขนะคะ ณ บัดนี้เป็นต้นไปค่ะ จากคุณ : I Promise - [ 10 พ.ย. 49 23:20:47 ]

ความคิดเห็นที่ 298 หัวใจฟูแทนพี่แอร์กี่ครับที่มี fanclub เต็มบ้านเต็มเมืองขนาดนี้ (ผมเองก็หนึ่งในนั้น)     ตอบคำถาม พี่แอร์กี่ที่ว่า ได้อะไรจากเรื่องพี่แอร์กี่ ผมคิดว่า "ในทุกๆเรื่องเลวร้ายที่พี่แอร์กี่เจอ มันมักจะมีเรื่องดีๆซ่อนอยู่เสมอ" เวลาที่เราเจอปัญหา เราจะคิดเสมอว่าปัญหาเราใหญ่หลวงมาก ไม่มีทางแก้ แบบว่า มึดสิบด้าน(แปดด้านไม่พอ) แต่พอเราย้อนกลับไปคิดถึงมันอีกครั้ง เรากลับเห็นว่าปัญหามันเล็กมาก ทางแก้ก็ง่ายนิดเดียว แต่ตอนนั้นเรากลับคิดไม่ออก (พี่แอร์กี่ครับ ผมขอสารภาพว่า ผมอยากได้นาฬิกาพี่แอร์กี่มากๆเลยครับ ถ้าพี่แอร์พี่มีแต่นาฬิกาผู้หญิงก็ไม่เป็นไรครับ จะเอาไปให้แม่ ยังไงก็จะเอาอยู่ดี ฮิฮิ(แม่จริงๆครับ ไม่ใช่แม่คุณที่ไหน)     ผมขอแนะนำพี่แอร์กี่นิดนึง (ในฐานะที่ผมมีความรู้กฎหมายมาบ้าง ก็เป็นรุ่นน้องจบสถาบันเดียวกับพี่แอร์กี่นี่แหละครับ แต่คณะผมมันอยู่ฝั่งบ้านนอก ไม่ได้อยู่ในเมืองอย่างพี่แอร์กี่) พี่แอร์กี่ ยื่น notice ถึงพี่รี่ก่อนเลยครับว่า ให้พี่รี่ ทำทุกอย่างในบ้านที่พี่รี่(ถือวิสาสะ)ครอบครอง ให้กลับเป็นเหมือนเดิมให้หมดเพราะการกระทำของพี่รี่นี่เข้าข่าย บุกรุก และ ทำให้เสียทรัพย์ ซึ่งเป็นความผิดคดีอาญานะครับ บอกพี่รี่ไปว่า ถ้าไม่ทำก็ย้ายภูมิลำเนา เข้าเรือนจำไปซะ (แต่อย่าไปบอกพี่รี่นะครับว่า มันเป็นความผิดอันยอมความได้...บอกแต่ว่า คุก คุก คุก) ในทางแพ่ง ก็ฟ้องละเมิดไปตามปรกติ ถึงแม้พี่แอร์กี่จะไม่กลับไปอยู่บ้านก็ตาม ก็พยายามเข้าไปบ้าง บอกพี่รี่ว่า ถึงฉันไม่อยู่ ฉันก็ยังถือกรรมสิทธิ์(นะยะ) (หล่อน)อย่ามาหาว่าฉันสละการครอบครองแล้ว สละให้ได้แต่สามี เท่านั้น ไม่รวมอย่างอื่น ส่วนเรื่องจะฟ้องร้องพี่แอร์กี่ให้ รุ่นพี่ผม(พี่หนุ่ย)หาทนายให้เหมือนครั้งก่อนก็แล้วกันครับ.... เรื่องพี่แอร์กี่จบแล้ว ผมก็ไม่มีเรื่องหนุกๆให้อ่านเหมือนเคยแล้วสิ...ว้า "ผืนแผ่นแดนดินถิ่นนี้ คือสีชมพูเด่นไกล" (รอนาฬิกาพี่แอร์กี่อยู่นะครับ ฮิฮิ) จากคุณ : balltoday - [ 10 พ.ย. 49 23:21:11 ]

ความคิดเห็นที่ 299 หัวใจฟูแทนพี่แอร์กี่ครับที่มี fanclub เต็มบ้านเต็มเมืองขนาดนี้ (ผมเองก็หนึ่งในนั้น)     ตอบคำถาม พี่แอร์กี่ที่ว่า ได้อะไรจากเรื่องพี่แอร์กี่ ผมคิดว่า "ในทุกๆเรื่องเลวร้ายที่พี่แอร์กี่เจอ มันมักจะมีเรื่องดีๆซ่อนอยู่เสมอ" เวลาที่เราเจอปัญหา เราจะคิดเสมอว่าปัญหาเราใหญ่หลวงมาก ไม่มีทางแก้ แบบว่า มึดสิบด้าน(แปดด้านไม่พอ) แต่พอเราย้อนกลับไปคิดถึงมันอีกครั้ง เรากลับเห็นว่าปัญหามันเล็กมาก ทางแก้ก็ง่ายนิดเดียว แต่ตอนนั้นเรากลับคิดไม่ออก (พี่แอร์กี่ครับ ผมขอสารภาพว่า ผมอยากได้นาฬิกาพี่แอร์กี่มากๆเลยครับ ถ้าพี่แอร์พี่มีแต่นาฬิกาผู้หญิงก็ไม่เป็นไรครับ จะเอาไปให้แม่ ยังไงก็จะเอาอยู่ดี ฮิฮิ(แม่จริงๆครับ ไม่ใช่แม่คุณที่ไหน)     ผมขอแนะนำพี่แอร์กี่นิดนึง (ในฐานะที่ผมมีความรู้กฎหมายมาบ้าง ก็เป็นรุ่นน้องจบสถาบันเดียวกับพี่แอร์กี่นี่แหละครับ แต่คณะผมมันอยู่ฝั่งบ้านนอก ไม่ได้อยู่ในเมืองอย่างพี่แอร์กี่) พี่แอร์กี่ ยื่น notice ถึงพี่รี่ก่อนเลยครับว่า ให้พี่รี่ ทำทุกอย่างในบ้านที่พี่รี่(ถือวิสาสะ)ครอบครอง ให้กลับเป็นเหมือนเดิมให้หมดเพราะการกระทำของพี่รี่นี่เข้าข่าย บุกรุก และ ทำให้เสียทรัพย์ ซึ่งเป็นความผิดคดีอาญานะครับ บอกพี่รี่ไปว่า ถ้าไม่ทำก็ย้ายภูมิลำเนา เข้าเรือนจำไปซะ (แต่อย่าไปบอกพี่รี่นะครับว่า มันเป็นความผิดอันยอมความได้...บอกแต่ว่า คุก คุก คุก) ในทางแพ่ง ก็ฟ้องละเมิดไปตามปรกติ ถึงแม้พี่แอร์กี่จะไม่กลับไปอยู่บ้านก็ตาม ก็พยายามเข้าไปบ้าง บอกพี่รี่ว่า ถึงฉันไม่อยู่ ฉันก็ยังถือกรรมสิทธิ์(นะยะ) (หล่อน)อย่ามาหาว่าฉันสละการครอบครองแล้ว สละให้ได้แต่สามี เท่านั้น ไม่รวมอย่างอื่น ส่วนเรื่องจะฟ้องร้องพี่แอร์กี่ให้ รุ่นพี่ผม(พี่หนุ่ย)หาทนายให้เหมือนครั้งก่อนก็แล้วกันครับ.... เรื่องพี่แอร์กี่จบแล้ว ผมก็ไม่มีเรื่องหนุกๆให้อ่านเหมือนเคยแล้วสิ...ว้า "ผืนแผ่นแดนดินถิ่นนี้ คือสีชมพูเด่นไกล" (รอนาฬิกาพี่แอร์กี่อยู่นะครับ ฮิฮิ) จากคุณ : balltoday - [ 10 พ.ย. 49 23:21:34 ]

ความคิดเห็นที่ 300 หัวใจฟูแทนพี่แอร์กี่ครับที่มี fanclub เต็มบ้านเต็มเมืองขนาดนี้ (ผมเองก็หนึ่งในนั้น)     ตอบคำถาม พี่แอร์กี่ที่ว่า ได้อะไรจากเรื่องพี่แอร์กี่ ผมคิดว่า "ในทุกๆเรื่องเลวร้ายที่พี่แอร์กี่เจอ มันมักจะมีเรื่องดีๆซ่อนอยู่เสมอ" เวลาที่เราเจอปัญหา เราจะคิดเสมอว่าปัญหาเราใหญ่หลวงมาก ไม่มีทางแก้ แบบว่า มึดสิบด้าน(แปดด้านไม่พอ) แต่พอเราย้อนกลับไปคิดถึงมันอีกครั้ง เรากลับเห็นว่าปัญหามันเล็กมาก ทางแก้ก็ง่ายนิดเดียว แต่ตอนนั้นเรากลับคิดไม่ออก (พี่แอร์กี่ครับ ผมขอสารภาพว่า ผมอยากได้นาฬิกาพี่แอร์กี่มากๆเลยครับ ถ้าพี่แอร์พี่มีแต่นาฬิกาผู้หญิงก็ไม่เป็นไรครับ จะเอาไปให้แม่ ยังไงก็จะเอาอยู่ดี ฮิฮิ(แม่จริงๆครับ ไม่ใช่แม่คุณที่ไหน)     ผมขอแนะนำพี่แอร์กี่นิดนึง (ในฐานะที่ผมมีความรู้กฎหมายมาบ้าง ก็เป็นรุ่นน้องจบสถาบันเดียวกับพี่แอร์กี่นี่แหละครับ แต่คณะผมมันอยู่ฝั่งบ้านนอก ไม่ได้อยู่ในเมืองอย่างพี่แอร์กี่) พี่แอร์กี่ ยื่น notice ถึงพี่รี่ก่อนเลยครับว่า ให้พี่รี่ ทำทุกอย่างในบ้านที่พี่รี่(ถือวิสาสะ)ครอบครอง ให้กลับเป็นเหมือนเดิมให้หมดเพราะการกระทำของพี่รี่นี่เข้าข่าย บุกรุก และ ทำให้เสียทรัพย์ ซึ่งเป็นความผิดคดีอาญานะครับ บอกพี่รี่ไปว่า ถ้าไม่ทำก็ย้ายภูมิลำเนา เข้าเรือนจำไปซะ (แต่อย่าไปบอกพี่รี่นะครับว่า มันเป็นความผิดอันยอมความได้...บอกแต่ว่า คุก คุก คุก) ในทางแพ่ง ก็ฟ้องละเมิดไปตามปรกติ ถึงแม้พี่แอร์กี่จะไม่กลับไปอยู่บ้านก็ตาม ก็พยายามเข้าไปบ้าง บอกพี่รี่ว่า ถึงฉันไม่อยู่ ฉันก็ยังถือกรรมสิทธิ์(นะยะ) (หล่อน)อย่ามาหาว่าฉันสละการครอบครองแล้ว สละให้ได้แต่สามี เท่านั้น ไม่รวมอย่างอื่น ส่วนเรื่องจะฟ้องร้องพี่แอร์กี่ให้ รุ่นพี่ผม(พี่หนุ่ย)หาทนายให้เหมือนครั้งก่อนก็แล้วกันครับ.... เรื่องพี่แอร์กี่จบแล้ว ผมก็ไม่มีเรื่องหนุกๆให้อ่านเหมือนเคยแล้วสิ...ว้า "ผืนแผ่นแดนดินถิ่นนี้ คือสีชมพูเด่นไกล" (รอนาฬิกาพี่แอร์กี่อยู่นะครับ ฮิฮิ) จากคุณ : balltoday - [ 10 พ.ย. 49 23:22:57 ]

ความคิดเห็นที่ 301 หัวใจฟูแทนพี่แอร์กี่ครับที่มี fanclub เต็มบ้านเต็มเมืองขนาดนี้ (ผมเองก็หนึ่งในนั้น)     ตอบคำถาม พี่แอร์กี่ที่ว่า ได้อะไรจากเรื่องพี่แอร์กี่ ผมคิดว่า "ในทุกๆเรื่องเลวร้ายที่พี่แอร์กี่เจอ มันมักจะมีเรื่องดีๆซ่อนอยู่เสมอ" เวลาที่เราเจอปัญหา เราจะคิดเสมอว่าปัญหาเราใหญ่หลวงมาก ไม่มีทางแก้ แบบว่า มึดสิบด้าน(แปดด้านไม่พอ) แต่พอเราย้อนกลับไปคิดถึงมันอีกครั้ง เรากลับเห็นว่าปัญหามันเล็กมาก ทางแก้ก็ง่ายนิดเดียว แต่ตอนนั้นเรากลับคิดไม่ออก (พี่แอร์กี่ครับ ผมขอสารภาพว่า ผมอยากได้นาฬิกาพี่แอร์กี่มากๆเลยครับ ถ้าพี่แอร์พี่มีแต่นาฬิกาผู้หญิงก็ไม่เป็นไรครับ จะเอาไปให้แม่ ยังไงก็จะเอาอยู่ดี ฮิฮิ(แม่จริงๆครับ ไม่ใช่แม่คุณที่ไหน)     ผมขอแนะนำพี่แอร์กี่นิดนึง (ในฐานะที่ผมมีความรู้กฎหมายมาบ้าง ก็เป็นรุ่นน้องจบสถาบันเดียวกับพี่แอร์กี่นี่แหละครับ แต่คณะผมมันอยู่ฝั่งบ้านนอก ไม่ได้อยู่ในเมืองอย่างพี่แอร์กี่) พี่แอร์กี่ ยื่น notice ถึงพี่รี่ก่อนเลยครับว่า ให้พี่รี่ ทำทุกอย่างในบ้านที่พี่รี่(ถือวิสาสะ)ครอบครอง ให้กลับเป็นเหมือนเดิมให้หมดเพราะการกระทำของพี่รี่นี่เข้าข่าย บุกรุก และ ทำให้เสียทรัพย์ ซึ่งเป็นความผิดคดีอาญานะครับ บอกพี่รี่ไปว่า ถ้าไม่ทำก็ย้ายภูมิลำเนา เข้าเรือนจำไปซะ (แต่อย่าไปบอกพี่รี่นะครับว่า มันเป็นความผิดอันยอมความได้...บอกแต่ว่า คุก คุก คุก) ในทางแพ่ง ก็ฟ้องละเมิดไปตามปรกติ ถึงแม้พี่แอร์กี่จะไม่กลับไปอยู่บ้านก็ตาม ก็พยายามเข้าไปบ้าง บอกพี่รี่ว่า ถึงฉันไม่อยู่ ฉันก็ยังถือกรรมสิทธิ์(นะยะ) (หล่อน)อย่ามาหาว่าฉันสละการครอบครองแล้ว สละให้ได้แต่สามี เท่านั้น ไม่รวมอย่างอื่น ส่วนเรื่องจะฟ้องร้องพี่แอร์กี่ให้ รุ่นพี่ผม(พี่หนุ่ย)หาทนายให้เหมือนครั้งก่อนก็แล้วกันครับ.... เรื่องพี่แอร์กี่จบแล้ว ผมก็ไม่มีเรื่องหนุกๆให้อ่านเหมือนเคยแล้วสิ...ว้า "ผืนแผ่นแดนดินถิ่นนี้ คือสีชมพูเด่นไกล" (รอนาฬิกาพี่แอร์กี่อยู่นะครับ ฮิฮิ) จากคุณ : balltoday - [ 10 พ.ย. 49 23:26:40 ]

ความคิดเห็นที่ 302 สวัสดีค่ะ คุณริน ขอบคุณมาก ๆ ๆ  ๆ นะคะ ที่เขียนเรื่องดี ๆ  ให้อ่าน และจะติดตาม คุณรินตลอดไป หวังว่าคงจะรออีกไม่นานนะคะ ข้อคิดจากเรื่องนี้ คิดว่าเยอะเลยค่ะ ขอตอบสั้น ๆ นะคะ ความรักของพ่อ แม่ เป็นความรักที่บริสุทธิ์ ไม่หวังสิ่งตอบแทน อย่าถ้อต่ออุปสรรค หรือโชคชะตา ควรใช้เหตุผลในการแก้ปัญหา ต่าง ๆ ไม่ควรจะอารมณ์ อย่าให้กิเลสตัญหา อยู่เหนือความถูกต้อง และขอให้คุณรินและครอบครัวจงมีความสุขมาก ๆ ค่ะ จากคุณ : Marcipan - [ 10 พ.ย. 49 23:28:54 ]

ความคิดเห็นที่ 303 ดีใจจัง พี่รินมาแล้ว ขอบคุณนะค่ะที่เล่าเรื่องราวที่ได้ข้อคิดและอะไรอีกมากมาย ให้พวกเราได้อ่านกันตั้งแต่ต้นจนจบ ถึงเรื่องจะจบแล้ว  แต่ยังไงก็ยังส่งกำลังใจให้พี่รินเสมอนะค่ะ สำหรับข้อคิด (ส่วนตัว) นะค่ะ ไม่ว่าสังคมไหนๆ ก็คงมีปัญหาเหมือนๆ กัน อยู่ที่ว่าเราเข้มแข็งฝ่าฟันปัญหานั้นออกมาได้มั้ย คนเรามีทั้งดี-ไม่ดีปะปนกันไป เราต้องรู้จักวิธีเอาตัวรอดจากคนไม่ดี ทำดีได้ดี (แต่ช้าหน่อย ไม่เป็นไร) ทำไม่ดีก็เจอแต่เรื่องไม่ดีไปชั่วชีวิตล่ะกัน ฮ่าๆ ข้อคิดแบบวกวนอ่ะจ้ะ  -  -" แก้ไขเมื่อ 14 พ.ย. 49 22:30:39 จากคุณ : shiei - [ 10 พ.ย. 49 23:32:32 ]

ความคิดเห็นที่ 304 อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ คุณแอร์กี่เขียนดีมาก ๆ ค่ะ เป็นนักเขียนได้แน่ ๆ ขอให้ประสบความสำเร็จในงานเขียน แล้วก็ให้น้องรุ้งกับน้องเมฆเป็นเด็กที่น่ารัก ๆ ของคุณแม่นะคะ   ขอให้มีความสุขค่ะ จากคุณ : คะน้า (KaNa Naka) - [ 10 พ.ย. 49 23:57:09 ]

ความคิดเห็นที่ 305 เฝ้ารอมานาน เมื่อไหร่พี่แอร์กี่จะมาสักที มาแล้วก็มาพร้อมกับตอนจบ ใจหายแวบเลย............... นับถือเลยครับที่ผ่านเรื่องร้าย(มาก) ขนาดนี้มาได้ กระผมแค่อกหักก็จะตายแล้ว ขอลองตอบดูบ้างครับ ข้อคิดที่ผมได้ 1. ผมได้รู้ว่าคนที่รักผมได้มากที่สุดคือ "ตัวผมเอง" เพราะสิ่งที่เลวร้ายทุกอย่างเกิดจากตัวเราเองทั้งนั้น อยู่ที่ว่าเราเลือกจะทำอะไรที่ทำร้ายตัวเองรึเปล่า 2. สามี-ภรรยา ที่ไม่ดี อยู่แล้วทุกข์ "จงทิ้งไปซะ" ถ้าเขาไม่รักเราแล้ว หรือทำเป็นรักเพราะอย่างอื่น 555+ ถ้ามีลูก ก็เอาลูกไปด้วย 555+ 3. ทุกอย่างเป็นของนอกกาย ไม่ตายหาใหม่ได้ (เงินทอง หรือแม้กระทั่งสามีภรรยา) สิ่งที่ควรแคร์ที่สุดไม่ใช่เงินทอง แต่เป็น "ความรูสึกตัวเอง" ขอบคุณนะครับที่เอาเรื่องมาให้อ่านกัน แล้วจะคอยตามอ่านเรื่องหน้านะครับ เป็นกำลังใจให้ในชีวิตครับ จากคุณ : newuno - [ 11 พ.ย. 49 00:00:43 ]

ความคิดเห็นที่ 306 ติดตามพี่แอร์กี่เหมือนกันครับ ได้ทุกอรรถรสของชีวิตเลยครับ เท่าที่ได้อ่านมาผมได้ข้อคิดจากพี่มาอันนึงที่สำคัญมากครับ คือ คนที่รักเรามากที่สุดนอกจากตัวเราเองแล้ว ไม่มีใครนอกจากพ่อแม่ครับ ขอบคุณที่นำประสบการณ์ชีวิตมาเล่าให้ฟังนะครับ และขอให้มีความสุขมากๆ กับชีวิตที่ดีๆกว่าเก่านะครับ จากคุณ : Intrega Type R - [ 11 พ.ย. 49 00:08:51 ]

ความคิดเห็นที่ 307 ติดตามมาตั้งแต่ตอนแรก ไม่เคยแสดงความเห็นเลย แต่ตอนนี้จบแล้ว ต้องขอบคุณพี่แอร์กี่มากๆเลยค่ะ ที่เล่าเรื่องราวชีวิตจริงให้เราฟังกัน เหงือกขอตอบคำถามนี้ของพี่แอร์กี่ด้วยคนนะคะ สิ่งที่ได้จากเรื่องของพี่แอร์กี่ก็คือ "สิ่งที่เราคิดไม่ถึงยังมีอยู่อีกมากมายบนโลกแห่งความเป็นจริง" เราทุกคนไม่มีใครไม่เคยมีปัญหา พี่แอร์กี่อาจจะเจอปัญหาที่เป็นข้อทดสอบของชีวิตมากหน่อย แต่สุดท้ายพี่แอร์กี่ก็สามารถผ่านมันไปได้แล้ว สิ่งสำคัญที่เหงือกคิดว่ามันช่วยให้ผ่านอุปสรรคต่างๆมากที่สุดคือ "กำลังใจจากครอบครัว" ค่ะ จากเรื่องของพี่แอร์กี่ เหงือกคิดว่า "กำลังใจที่สำคัญที่สุดคือ กำลังใจจากครอบครัว" วันที่เรามืดมนแทบมองไม่เห็นใคร แต่ในแสงริบหรี่ของชีวิตยังคงส่องแสงให้เห็นคนที่เรารักและรักเราเสมอ ไม่ว่าเราจะพบเจออะไรมาเลวร้ายหรือได้ทำสิ่งเลวร้ายแค่ไหน เค้าจะอยู่กับเราตลอดเวลาไม่เคยหายไป นี่ล่ะค่ะคือสิ่งที่เหงือกได้รับจากเรื่องราวของพี่แอร์กี่ ขอบคุณมากๆอีกครั้งนะคะและสัญญาว่าจะดูแลคนที่รักให้ดีที่สุดค่ะ จากคุณ : น้องเหงือก - [ 11 พ.ย. 49 00:10:05 ]

ความคิดเห็นที่ 308 มีผัวผิด คิดจนตัวตาย คือข้อคิดที่ได้จากเรื่องนี้ จากคุณ : ป้าย่น - [ 11 พ.ย. 49 00:14:01 A:61.47.97.238 X: TicketID:120649 ]

ความคิดเห็นที่ 309 สวัสดีค่ะพี่แอร์ สำหรับคำถามของพี่ เรื่องของพี่ทำให้คิดถึงเพลงเก่าเพลงนี้ "Que sera...sera,what ever will be..will be The future's not ours, to see Que sera...sera,what ever will be..will be" ของ Doris Day อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด แม้เริ่มต้นชีวิตจะดูพรั่งพร้อมสวยงาม อย่างที่พี่เป็น แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากนี้ชีวิตจะเป็นอย่างไร ตอนแต่งงานกับพี่หนิง พี่คงไม่คาดคิดว่าอนาคตต้องเจอกับอะไรที่เลวร้ายและมากมายขนาดนี้ ดีใจกับพี่นะคะที่พี่ปล่อยวางได้ เข้มแข็งและถนอมความรักรอบๆ ตัวไว้นะคะ ขอบคุณสำหรับข้อคิดและการแบ่งปันค่ะพี่ ขอให้ฝันของพี่เป็นจริงนะคะ พร้อมจะอุดหนุนเสมอ :) จากคุณ : อ้อ - [ 11 พ.ย. 49 00:19:58 A:58.8.50.184 X: TicketID:118008 ]

ความคิดเห็นที่ 310 อ่านมาถึงตอนท้ายนี้ ยังไงต้องขอมา ขอบคุณอย่างเป็นทางการอีกทีหนึ่ง ขอบคุณมากครับที่แชร์ประสบการณ์ที่มีคุณค่านี้ ผมรู้สึกเหมือนได้ดูซีรี่ย์ชั้นดีเรื่องหนึ่ง ที่ค่อนข้างครบรสชาติในแง่ความบันเทิง มีความสุขดีที่ได้ติดอาการ "แอร์กี่ ฟีเวอร์" ไปเต็มๆอีกคน ได้มีความรู้สึกร่วมทั้ง ลุ้น-เสียใจ-ชื่นใจ(บ้าง) ไปกับริน   และทั้งนี้เชื่อว่ามีแง่คิด ที่แต่ละคนจะแอ็พพลายใช้กับชีวิตตัวเองได้พอสมควร (กึ่งๆเข้าเทรนด์  Edutainment พอดีเลยนะคับ... หุหุ) กระทู้สุดท้ายแล้วขอparticipate เต็มที่หน่อย ถึงจะเป็นคนเรียบเรียงคำพูดไม่เก่งก็ตาม ก้อขอตอบคำถามข้อคิดซะเล็กน้อย ตามนี้คับ 1. ความรักของพ่อ-แม่ ยิ่งใหญ่ดั่งดุจขุนเขา ลึกล้ำดั่งมหาสมุทร จำไว้ว่าแม้ดูเหมือนทั้งโลกจะทรยศเรา แต่อย่างน้อยชีวิตนี้มีคนที่รักเราจริง และเราเป็นที่รัก มีคุณค่าที่สุด ในสายตาคนสองคน - คณพ่อกับคุณแม่ 2. สัตว์โลกล้วนเป็นไปตามกรรม ไม่มีใครที่มีความสุขในทุกเรื่อง ทุกคนต้องมีเรื่องให้เสียใจทั้งนั้น เรื่องของเรายังไม่ใช่สิ่งที่แย่ที่สุด เทียบกับบางคนแล้วของเรายังเป็นเรื่องเล็ก 3. ปล่อยวาง หากจำต้องเสียอะไร ให้มันเป็นไป แต่รักษาครอบครัว ศักดิ์ศรี และกำลังใจไว้ให้ดีที่สุด 4. เมื่อสู้กับปัญหาถึงทางตัน พยายามหยุด อย่าใจร้อนฝืนสู้ ถอยออกมา กลับมาพักในที่ๆเป็นของเรา พักพิงอยู่กับพ่อ-แม่หรือลูกๆ เมื่อจิตใจดีขึ้น จะมองให้ทางที่ควรทำได้ดีขึ้น ตอนนี้ที่หลักๆมีตามนี้ครับ ท้ายนี้ขอให้พี่รินมีความสุขมากๆนะคับ ขอให้พ้นจากเรื่องน่ารำคาญใจทั้งหลายซะที และมีความสุขกับน้องๆมากๆนะคับ ถ้ามีวันไหนฟีลลิ่งดาวน์ก็คิดถึงกำลังใจจากเพื่อนชาวพันทิบนะครับ จากคุณ : LFC_JBJ - [ 11 พ.ย. 49 00:41:31 ]

ความคิดเห็นที่ 311 ขอบคุณครับ จากคุณ : Hutto - [ 11 พ.ย. 49 00:48:44 ]

ความคิดเห็นที่ 312 ขอบคุณคุณแอร์กี่นะคะที่เอาเรื่องราวประสบการณ์ชีวิตมาแบ่งปันกัน เรื่องราวของพี่เป้นอุทธาหรณ์สอนใจหลายประการเลยค่ะ ปล. เดาได้ว่าพี่จบอักษร ตั้งแต่พี่พูดถึงอ.สดใสและ the show must go on จากคุณ : brasserie 1802 - [ 11 พ.ย. 49 00:59:28 ]

ความคิดเห็นที่ 313 1. กับคนที่เรา (คิดว่ารัก) เมื่อรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ ถ้าไม่ได้เว้นระยะหรือยังไม่ได้บทสรุป อย่าเลือกเอาคนที่สามเข้ามาในชีวิตของเราระหว่างนั้น (งงมั้ยเนี่ย) เพราะจะทำให้เราตัดสินใจอะไรโดยไม่ได้ไตร่ตรองให้ดีก่อนน่ะค่ะ 2. ปัญหาวันนี้ต้องแก้วันนี้นะคะ ไม่ใช่ว่าพรุ่งนี้ค่อยแก้ หรือคิดเอาเองว่าปล่อยไปก่อนเดี๋ยวก้อดีขึ้น (ดินพอกหางหมู/ คนเวลาทำอะไร มักจะทำจนติดเป็นนิสัย แก้ยากแล้วค่ะ ฯลฯ) 3. เป็นตัวของตัวเองให้มากที่สุด ต้องมั่นใจและกล้าตัดสินใจ ยุติธรรม มีคุณธรรม ยืดหยุ่นผ่อนปรน แต่หนักแน่น 4. ชีวิตคู่ ต้องทำให้เขาขาดเราไม่ได้ค่ะ (อิอิ อย่าคิดลึกนะคะ) เคยได้ยินมั้ยคะ คนสองคนถูกพันธนาการด้วยความผูกพันค่ะ 5. รู้จักหน้าที่ของตน 6. อดทน ใจเย็น และตื่นตัว พร้อมรับมือเสมอกับปัญหาที่คาดไม่ถึง (ซ่อนจุดเดือดไว้ในความเยือกเย็น) 7. ต้องเปลี่ยนเป็นปฏิบัติการเกลือจิ้มเกลือแบบเนียนๆ ค่ะ ยังไงเราก้อเป็นต่อนะคะ 8. ถ้าทำทุกอย่างข้างต้นมาหมดแล้วแต่ไม่ได้ผล อันนี้เราต้องตัดใจค่ะ และต้องตัดให้ขาดด้วย 9. วางแผนครอบครัว (ที่ไม่มีเขา) ใหม่ค่ะ 10. เอาไว้ถ้าคิดออกจะพิมพ์เพิ่มให้นะคะ ตอนนี้ง่วงแล้วจ้าา จากคุณ : สิ่งละอันพันละน้อย (สิ่งละอันพันละน้อย) - [ 11 พ.ย. 49 01:11:49 ]

ความคิดเห็นที่ 314 ได้อ่านตั้งแต่ต้นจนจบเลย ไม่แปลกใจที่มีคนอย่างเชอรี่ เพราะเคยเจอเหมือนกัน แต่ร้ายคนละอย่าง เรื่องของพี่เป็นตัวอย่างที่ดีมากกับคนที่กำลังจะเริ่มชีวิตคู่กับใคร ควรดูให้ลึกถึงครอบครัวของอีกคนนึงด้วย แม่บอกเสมอว่า การแต่งงานเหมือนการซื้อหวย จะถูกรางวัลที่ 1 ถูกรางวัลรองๆลงมา หรือถูกกิน อนาคตเราคาดเดาไม่ได้ เราอาจจะได้สามีเป็นคนดี หรือคนไม่ดี อันนี้คงขึ้นอยู่กับพรมลิขิตค่ะ (แย่จัง) เรื่องของพี่เรียนรู้ได้หลายอย่างเลยค่ะ 1 รู้ว่ารักแท้จากพ่อและแม่ (กรณีคุณพ่อคุณแม่พี่แอร์กี่) ที่รักเราอย่างบริสุทธิ์ใจ ไม่มีข้อแม้ ไม่มีข้อยกเว้น ไม่มีข้อบังคับใดๆเลย และให้อภัยลูกเสมอ 2 รู้ว่าความรักที่แม่มีให้ลูก มากมายเพียงใด 3 รู้ว่าความรักบางทีก็ทำให้คนเราตาบอดได้ แต่ทำให้คนโง่ๆ ตาบอดหนักขึ้น จนไม่รู้สึกผิด ชอบ ชั่ว ดี หรือไม่สนใจคนรอบข้าง ไม่มีสติ ไม่มีมารยาท ไม่มีสมอง ไม่มีทุกอย่างเลยอ่ะ (แย่จังยัยผลไม้เนี่ย) 4 รู้ว่าความรักของผู้ชาย (บางคน) เรียกว่าเซ็กส์ และไม่เคยพอซะด้วยสิ 5 รู้ว่าความดียังคงชนะความเลวเสมอ ไม่ว่าจะใช้เวลานานแค่ไหนก็ตาม เรื่องบ้านก็น่าให้พี่หนิงจ่ายมาครึ่งนึงซะ แล้วก็ให้ๆเค้าไป อันอื่นๆก็ของนอกกาย หาใหม่ได้ค่ะพี่ คิดซะว่าพี่หนิงทำบาปกับผู้หญิงคนนี้ไว้เมื่อชาติก่อน กรรมเลยมาตกอยู่กับเราชาตินี้ เพราะเราก็ตอนนั้นถือเป็นภรรยาเค้านี่คะ สุดท้ายนี้เป็นกำลังให้พี่เป็นนักเขียนสมใจค่ะ จากคุณ : CT - [ 11 พ.ย. 49 01:15:50 A:58.8.106.176 X: TicketID:054957 ]

ความคิดเห็นที่ 315 ได้อ่านตั้งแต่ต้นจนจบเลย ไม่แปลกใจที่มีคนอย่างเชอรี่ เพราะเคยเจอเหมือนกัน แต่ร้ายคนละอย่าง เรื่องของพี่เป็นตัวอย่างที่ดีมากกับคนที่กำลังจะเริ่มชีวิตคู่กับใคร ควรดูให้ลึกถึงครอบครัวของอีกคนนึงด้วย แม่บอกเสมอว่า การแต่งงานเหมือนการซื้อหวย จะถูกรางวัลที่ 1 ถูกรางวัลรองๆลงมา หรือถูกกิน อนาคตเราคาดเดาไม่ได้ เราอาจจะได้สามีเป็นคนดี หรือคนไม่ดี อันนี้คงขึ้นอยู่กับพรมลิขิตค่ะ (แย่จัง) เรื่องของพี่เรียนรู้ได้หลายอย่างเลยค่ะ 1 รู้ว่ารักแท้จากพ่อและแม่ (กรณีคุณพ่อคุณแม่พี่แอร์กี่) ที่รักเราอย่างบริสุทธิ์ใจ ไม่มีข้อแม้ ไม่มีข้อยกเว้น ไม่มีข้อบังคับใดๆเลย และให้อภัยลูกเสมอ 2 รู้ว่าความรักที่แม่มีให้ลูก มากมายเพียงใด 3 รู้ว่าความรักบางทีก็ทำให้คนเราตาบอดได้ แต่ทำให้คนโง่ๆ ตาบอดหนักขึ้น จนไม่รู้สึกผิด ชอบ ชั่ว ดี หรือไม่สนใจคนรอบข้าง ไม่มีสติ ไม่มีมารยาท ไม่มีสมอง ไม่มีทุกอย่างเลยอ่ะ (แย่จังยัยผลไม้เนี่ย) 4 รู้ว่าความรักของผู้ชาย (บางคน) เรียกว่าเซ็กส์ และไม่เคยพอซะด้วยสิ 5 รู้ว่าความดียังคงชนะความเลวเสมอ ไม่ว่าจะใช้เวลานานแค่ไหนก็ตาม เรื่องบ้านก็น่าให้พี่หนิงจ่ายมาครึ่งนึงซะ แล้วก็ให้ๆเค้าไป อันอื่นๆก็ของนอกกาย หาใหม่ได้ค่ะพี่ คิดซะว่าพี่หนิงทำบาปกับผู้หญิงคนนี้ไว้เมื่อชาติก่อน กรรมเลยมาตกอยู่กับเราชาตินี้ เพราะเราก็ตอนนั้นถือเป็นภรรยาเค้านี่คะ สุดท้ายนี้เป็นกำลังให้พี่เป็นนักเขียนสมใจค่ะ จากคุณ : CT - [ 11 พ.ย. 49 01:19:46 A:58.8.106.176 X: TicketID:054957 ]

ความคิดเห็นที่ 316 ขอบคุณมากค่ะ ที่มาแบ่งปันเรื่องราวและให้ข้อคิดแก่พวกเรา หวังว่าจะได้เห็นเรื่องราวของคุณแอร์กี่เป็นหนังสือนะคะ อยากอ่านแบบเต็มๆ ค่ะ จากคุณ : ห - [ 11 พ.ย. 49 01:23:23 A:125.24.141.198 X: TicketID:096388 ]

ความคิดเห็นที่ 317 ขอบคุณพี่แอร์กี่มากๆค่ะที่มาเขียนเรื่องชีวิตรันทดให้พวกเราได้อ่านกัน...เป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิตมากค่ะ เป็นสิ่งที่เราไม่ได้เผชิญโดยตรง แต่เป็นตัวอย่างหนึ่งในการดำเนินชีวิต ---พี่ผ่านสิ่งเหล่านั้นมาได้--สุดยอดมากค่ะ บางครั้งอ่านแล้วก็รู้สึกเศร้าจังเลย -- คนๆหนึ่งผ่านเรื่องราวเจ็บปวดมากมายขนาดนั้นมาได้ยังไง -- แต่มันคงทำให้พี่เข็มแข็งมากขึ้น พร้อมเผชิญเรื่องต่างๆได้ดีกว่าคนอื่นแน่นอนค่ะ -->หนูเป็นกำลังใจให้นะคะ<-- สู้ๆค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ จากคุณ : เป็ดพิเศษ - [ 11 พ.ย. 49 01:30:56 ]

ความคิดเห็นที่ 318 ขอบคุณมากๆ นะครับคุณแอร์กี่ที่นำเรื่องราวอันมีข้อคิดและสนุกสนานมานำเสนอในช่วงหลายเดือนมานี้ หวังว่าต่อไปคงได้มีโอกาสติดตามผลงานของคุณแอร์กี่อีกนะครับ ^_^ ตั้งแต่ที่ได้อ่านเรื่องนี้มาหลายเดือน ทำให้ผมได้รู้สึกว่า "อยากที่จะรักและทำสิ่งดีๆ ให้กับครอบครัวและคนที่ผมรักทุกคนให้มากขึ้นครับ" จากคุณ : o2 - [ 11 พ.ย. 49 01:47:57 ]

ความคิดเห็นที่ 319 พี่แอร์กี่คับ เรื่องหน้าอยากอ่านเรื่องชีวิตเกี่ยวกับแอร์อ่ะคับ เพราะผมกำลังจะเป็นนักบิน อยากรุ้ว่าวงการนี้มันน่าตื่นเต้นแค่ไหน จะได้เตรียมใจไว้ ผมเองเคยเป้นคนเจ้าชู้ผมยอมรับนะครับ แต่เมื่อผมได้เจอแฟนผมคนนี้ ผมก็รู้จักที่จะหยุด ผมว่าพี่หนิงเค้าคงยังไม่เจอคนที่ใช่ ถ้าคนเจ้าชุ้เจอคนที่ใช่ซักวันเค้าจะหยุดเองครับ ขอแสดงความเสียใจกับพี่แอร์กี่ด้วยนะครับ ที่เจอคนแย่ๆ ครั้งนึงน้อสาวผมเองเคยคิดจะฆ่าตัวตาย แต่ตอนนั้นเองได้ยินเพลง ฤดูที่แตกต่างจากวิทยุ ก็ทำให้เค้าเปลี่ยนใจไปเลยคับ ก็คงไม่ต่างจากชีวิตคนเราทุกคนรวมถึงพี่แอร์ด้วย เมื่อมีสุขก็ย่อมมีทุกข์ปนเปกันไป จนกว่าเราจะชดใช้กรรมหมด ขอให้พี่มีความสุขมากๆคับ จากคุณ : Special_Junny - [ 11 พ.ย. 49 02:05:03 ]

ความคิดเห็นที่ 320 อ่านตอนจบแล้วมันเศร้าไงไม่รู้  จริงๆ นะ   น่าจะมีภาคสองของละครเรื่องนี้นะ  โดยเฉพาะเรื่องของหญิงชายคู่นั้น ว่ามันจะเป็นยังไง  อีกสิบปีมาอัพเดทก็ได้ค่ะ จะรออ่าน (พันทิพจะยังอยู่ป่าว???) อย่างไรก็ตาม ขอปรบมือดังๆ ให้กับงานเขียนชิ้นนี้ คุณเกิดแล้วค่ะ จากคุณ : สายเดี่ยวเสียวหลุด - [ 11 พ.ย. 49 02:14:02 ]

ความคิดเห็นที่ 418 ขอบคุณที่เอาประสบการณ์ชีวิตมาเล่าสู่กันฟังนะคะ เพิ่งได้มาอ่านย้อนหลังค่ะ เพราะจำได้ว่าเวลาsearchจะเจอคำว่าแอร์กี่อยู่อันดับ 1 แล้วแอร์กี่คืออะไร เห็นมาหลายเดือนแล้ว ก็เลยลองเข้าไปดูได้อ่านอยู่หลายวันเลยค่ะรวมทั้งส่งลิงค์ให้เพื่อนอ่านด้วย จากคุณ : vivi & picky - [ 11 พ.ย. 49 21:56:44 ]

ความคิดเห็นที่ 419 ข้อคิดที่ได้จากเรื่องนี้... 1. ชีวิตมันก็แค่นี้ สุขบ้าง ทุกข์บ้าง เราต้องแข็งแรงและต่อสู้กับอุปสรรคนานับประการที่ผ่านเข้ามาในชีวิต 2. คนที่รักเรามากที่สุด รักแบบไม่มีเหตุผล รักแบบไม่มีเงื่อนไข คือ คนที่เป็นพ่อและแม่ของเรา 3. ครอบครัวคือสิ่งสำคัญที่จะหล่อหลอมให้เราเป็นเรา (เพราะฉะนั้นต้องรักครอบครัวให้มากๆ) 4. มนุษย์มีหลายประเภท ปะปนกันไป ไม่มีใครที่ดีสุดขั้ว และเลวสุดโต่ง เพียวๆ และอีกมากมายที่ไม่สามารถจะบรรยายออกมาเป็นตัวหนังสือได้หมด ------------------------------------------ ขอบคุณคุณแอร์กี่ที่มาแบ่งปันเรื่องราวประสบการณ์ชีวิต ให้เราๆ ท่านๆ ได้อ่านกัน ขอให้ฝันในการเป็นนักเขียนของคุณเป็นรูปธรรมขึ้นจริงๆนะคะ แล้วจะคอยอ่านเรื่องต่อๆ ไปค่ะ จากคุณ : kkhunying - [ 11 พ.ย. 49 22:15:04 ]

ความคิดเห็นที่ 420 เข้ามาขอบคุณ คุณริน ส่วนเรื่องตอบปัญหา ไม่ตอบดีกว่า ไม่มีคำคมเท่ๆ มาทิ้งท้ายให้คุณรินฮะ ขอบคุณ สำหรับการแบ่งปัน จากคุณ : ก็ ชีวิต = เรื่องทุกข์ (รันย์อะเวย์@ไทยเมลดอทคอม) - [ 11 พ.ย. 49 22:34:34 ]

ความคิดเห็นที่ 421 เรื่องของคุณแอร์กี่เนี่ย เป็นเรื่องที่เจอได้ในสังคมทั่วๆไป เป็นเรื่องปกติของคน มีทั้งกิเลส ตัณหา เอาไปสร้างละครมาเป็นร้อยเรื่องแล้ว แต่คุณแอร์กี่เป็นคนที่มีพรสวรรค์ทางด้านการการเขียนครับ ดึงความสนใจของคนได้เป็นจำนวนมาก อาจจะเป็นเพราะเรียนมาทางด้านนี้หรืออาจได้รับ ความสามารถนี้มาทางGeneticก็ได้ ขอชม ขอชม ขอชม [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : Rocco - [ 11 พ.ย. 49 22:46:18 ]

ความคิดเห็นที่ 422 อ่านมาจบตอนจบแล้ว แต่ชีวิตคนเรายังไม่จบใช่ไหมค่ะ ยังต้องต่อสู้กันต่อไป อยากขอถามสักอย่างนะค่ะว่าคุณแอร์กี่ได้ฟ้องร้องทางกฎหมายเกี่ยวกับเรื่องบ้านของคุณหรือยังค่ะ หุหุ ขอตอบคำถามด้วยนะค่ะ อ่านเรื่องนี้จบแล้ว ความรู้สึกหลังอ่านมันแปลกๆค่ะ บอกไม่ถูก  เพราะอย่างที่คุณแอร์บอกไว้ว่า ชีวิตเรื่องนี้มันเป็นเรื่องจริง แต่อ่านแล้วมันเหมือนนิยาย แต่เป็นนิยายที่ยังต้องดำเนินต่อไปตามคุณแอร์ค่ะ แต่สิ่งที่ได้จากบทความนี้คือ ถ้าออก Pocket Book เมื่อไร จะอุดหนุนนะค่ะ ปล. ถ้าออกหนังสือจะใช้ชื่อแอร์กี่หรือเปล่าค่ะ จากคุณ : baipai2001 - [ 11 พ.ย. 49 22:58:22 ]

ความคิดเห็นที่ 423 น่าเสียดายที่จบเรื่องชีวิตจริงที่พี่แอร์นำมาเล่าให้ได้อ่านกันแล้ว แต่ชีวิตของคนเราก็ยังต้องดำเนินต่อไป จากที่ได้อ่านเรื่องของพี่แอร์แล้วทำได้เห็นความรักในหลายๆแง่มุมค่ะทั้งความรัก หญิงชายที่เปลี่ยนไปตามกลาเวลา จากที่เคยรักกันหวานชื่นกลับหลายเป็นขมขื่น ทำให้เราได้เห็นว่าถ้าเมื่อแต่งงานแล้วเราไม่หยุดยับยั้งชั่งใจในตัณหา ราคะ มันก็นำมาสู่ความล้มเหลวของชีวิตคู่ ความรักของพ่อแม่ที่ไม่ว่าเวลาเปลี่ยนไปแค่ไหนความรักของท่านก็ไม่เลยลดน้อยลงไป ก็เหมือนความรักที่พี่แอร์มีให้ลูกทั้งสองคนของพี่แอร์รวมถึงน้องหนอนด้วยค่ะ ความดีที่พี่แอร์ทำมาโดยตลอดย่อมส่งผลให้พี่แอร์ แน่อนค่ะและใครที่ทำกรรมชั่วไว้กับพี่แอร์เค้าเองก็ ต้องได้รับผลนั้นคืนสนองไม่ว่าช้าหรือเร็วค่ะ ขอให้พี่แอร์ประสบความสำเร็จในอาชีพนักเขียนนะค่ะ และเมื่อไหร่ที่ออกเป็นpocket book อย่าลืมมาแจ้งข่าวคราวกันบ้างนะค่ะ จากคุณ : i_am_redangel - [ 11 พ.ย. 49 23:46:45 ]

ความคิดเห็นที่ 424 ขอขอบคุณ พี่แอร์กี่มากๆนะครับสำหรับเรื่องที่สนุกมาก จากประสบการณ์จริง ข้อคิดจากเรื่องนี้ก็คือ วันที่เรามีความสุขที่สุดเราอาจจะไม่ได้อยู่ข้างพ่อและแม่แต่วันที่เราทุกข์ใจและท้อแท้ที่สุดก็คงเหลือท่านทั้งสองนี่แหละที่คอยเคียงข้างและให้กำลังใจเสมอ ฉะนั้นรักท่านให้มากๆนะครับ^^ จากคุณ : ลิงกำถั่ว - [ 12 พ.ย. 49 00:01:32 ]

ความคิดเห็นที่ 425 ************ นอกจากตามอ่านเรื่องของพี่แอร์กี่แล้ว ยังตามอ่าน comment ของผู้ติดตามอ่านเรื่องของพี่แอร์กี่ด้วย โดยเฉพาะกระทู้นี้ แต่ละคนตอบได้ดีและน่าสนใจมากๆ นับว่าได้ข้อคิดทั้งจากเรื่องและความเห็นเลยค่ะ ************ เมื่ออ่านเรื่องราวทั้งหมดจบลง ก็บอกกับตัวเองเลยว่า จงอย่าไปยึดติดกับอะไรเลย มีรัก ก็หมดรักได้ มีสุข ก็หมดสุขได้ มีทุกข์ ก็หมดทุกข์ได้ ขอบคุณพี่แอร์กี่ค่ะ จากคุณ : parachute - [ 12 พ.ย. 49 00:11:46 ]

ความคิดเห็นที่ 426 กระทู้เดี้ยงเรียบร้อยแล้ว จากคุณ : parachute - [ 12 พ.ย. 49 00:13:45 ]

ความคิดเห็นที่ 427 ทำไมความคิดเห็นของหนูหายไป !! หรือโพสคำต้องห้ามอะไรไปเหรอเนี่ย โพสใหม่ก็ได้ -*- อยากส่งข้อความไปถึงพี่แอร์กี่ค่ะ เพราะหนูไม่เคยโพสเลย สวัสดีค่ะ พี่แอร์กี่ หนูติดตามอ่านเรื่องของพี่มาตั้งแต่ต้น ไม่เคยโพส และดีใจกับพี่ด้วยนะคะที่มีคนติดตามอ่านมากขนาดนี้ จน ณ วันนี้ รู้สึกใจหาย กลัวว่าต่อไปพี่แอร์กี่จะหายจากน้องๆแฟนคลับไป เหมือนนักเล่าประสบการณ์ชีวิตหลายๆ คน ที่มาทำให้เรารัก เราห่วง แล้วก็หายไปซะดื้อๆ อิ อิ แต่หนูก็เข้าใจค่ะ ว่าเค้าเหล่านั้นก็คงแอบอ่านอยู่ในนี้แหละ แต่ก็ไม่ได้แสดงตัวออกมามากมาย ได้แต่หวังว่าทุกคนจะสบายดี มีความสุขกับชีวิตมากขึ้นทุกๆ วัน  ^^ เช่นเดียวกันกับที่หนูขออาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยคุ้มครองพี่และครอบครัวให้มีแต่สิ่งดีๆ มีความสุขมากขึ้นตลอดไปนะคะ สำหรับข้อคิดที่หนูคิดขึ้นได้ ก็คือ "ชนะอะไรก็ไม่ยิ่งใหญ่เท่าชนะใจตัวเอง" หนูขอแสดงความยินดีกับพี่แอร์กี่ ที่ชนะใจตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นการชนะในการยืดหยัดต่อสู้อยู่ด้วยตัวเอง พร้อมเลี้ยงดูลูกๆ เพียงลำพัง มาตอนนี้ ได้รู้เพิ่มอีกอย่างแล้ว ว่าพี่แอร์กี่ชนะใจตัวเองด้านศีลธรรม ไม่กลับไปติดต่อกับพี่อินอีกต่อไป ดีแล้วล่ะค่ะ เป็น single mom เป็นรักเดียวในหัวใจลูกๆ ดีที่สุด ส่วนเชอรี่ กับพี่หนิงนั้น เค้าเป็นคนอ่อนแอค่ะ อ่อนแอทั้งจิตใจ ศีลธรรมและสติปัญญา  ท้ายที่สุด ถึงแม้เค้าจะได้ในสิ่งที่เค้าต้องการ แต่เค้าจะไม่มีวันได้เป็นผู้ชนะ เพราะเค้ายังไม่สามารถชนะใจตัวเองได้เลย  (หนูขอพูดถึงเค้าแค่นี้ละกันนะคะ) สรุปแล้ว จากที่หนูอ่านมาทั้งหมด เรื่องราวยุ่งเหยิงวุ่นวายทั้งหมดเกิดขึ้นจากการพ่ายแพ้กิเลสที่เกิดขึ้นในจิตใจของมนุษย์เราเองนี่ล่ะค่ะ  (เกือบแย่แล้วใช่มั้ยคะพี่แอร์กี่ ตอนที่เผลอใจไปกับพี่อิน หนูคิดว่าถึงจะมีความสุข แต่พี่แอร์กี่ก็สำนึกว่าเป็นสิ่งที่ผิดมาจนถึงวันนี้) ขอบคุณพี่แอร์กี่มากๆ นะคะ ที่สละเวลามาเขียนเรื่องราวประสบกาณ์ในเราทุกคนได้อ่านกัน  หนูจะเก็บเรื่องราวของพี่ไว้เตือนใจ ไม่ให้ตัวเองถลำเดินไปในทางที่ผิด แต่มนุษย์เรานี่เป็นสัตว์โลกที่มีจิตใจอ่อนแอนะคะ หนูก็ยังหวั่นใจตัวเอง กลัวว่ากิเลสมันจะเข้ามาครอบงำ หน้ามืดตามัว ไปรักผิดๆ หวังว่าพี่แอร์กี่จะได้เป็นนักเขียนสมดังใจ และเขียนเรื่องราวดีๆ มาให้พวกเราอ่านอีกนะคะ เป็นห่วงและขอให้ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยค่ะ จากคุณ : reyna - [ 12 พ.ย. 49 00:25:09 ]