ความคิดเห็นที่ 1 My Sassy Girl เคยดูหนังเรื่องนี้ไหมคะ ชื่อไทยคือ “ยัยตัวร้ายกับนายเจี๋ยมเจี้ยม” หนังรักสุดน่ารักจากแดนเกาหลี ที่ส่งให้กระแสหนังเกาหลีมาแรงในบ้านเรา และจวนจีฮุนนางเอกหนังเรื่องนี้ก็ดังถล่มทลายในบ้านเราก่อนจะมาโดนเจ้แดจังกึม (ลียองเอ) ซองเคเฮียว, คิมแตฮี มาขโมยซีนไป หนังเรื่องนี้มันเป็นเรื่องของผู้ชายบื้อๆ ซื่อๆ คนนึงที่วาดหวังจะมีชีวิตรักที่หวานชื่น พบรักกับสาวแสนสวย น่ารัก อ่อนหวาน ทว่า....ชะตาเล่นตลกกับเขา ดลบันดาลให้เกียนยูพระเอกของเรื่องไปประสบพบเจอกับสาวสวยตรงสเปคแต่เมาแอ๋ ซ้ำยังสร้างเรื่องเดือดร้อนให้เขาอีกมากมายหลายอย่าง...... ตอนที่เราดูหนังเรื่องนี้ เรารู้สึกว่า นางเอกน่ารักดีและพระเอกก็ตลกดี แล้วก็ไม่คิดว่า เรื่องราวแบบนี้จะมีอยู่จริงโดยที่ลืมไปว่า แม้ชีวิตคนเราไม่เหมือนอย่างในหนัง แต่ก็ใช่ว่า มันจะไม่ใกล้เคียง ทุกวันนี้เรารู้สึกเหมือนเราเป็นเกียนยู พระเอกหนังของเรื่องที่วาดหวังว่า สักวันฉันจะได้พบรักกับหญิงสาวนิสัยดี น่ารัก ใสๆ ขี้อาย มีอ้อนบ้าง เรียบร้อยอ่อนหวาน แม่บ้านแม่เรือน กุลสตรีศรีสยามประเทศและใส่แว่น แนวๆ หมอหรือบรรณารักษ์เนี้ยะใช่เลย แต่ชะตาชีวิตก็ชักนำไปพบผู้หญิงที่เหมือนจะตรงสเปคแต่ยิ่งคบกลับยิ่งไม่ตรงสเปค สำหรับเลสเบี้ยนทุกคนเนี้ยะนะคะ จะมีผู้หญิงอยู่คนนึงที่เป็นคนมาเปิด sing ความเป็นเลสให้ออกมาเริงร่าในจิตใจ มาทำให้หวั่นไหว หลงใหล พร่ำเพ้อ กินไม่ได้นอนไม่หลับ In Love ไปทั้งวัน แถมเป็นผู้หญิงเหมือนกันด้วย ยิ่งอีกฝ่ายให้ความสนิทสนมถึงเนื้อถึงตัว ใจก็ยิ่งจะคิดไม่ซื่อและจะลอบทำหน้าหื่นเป็นระยะในจังหวะที่อีกฝ่ายเผลอทำอะไรไม่ระวังตัว พร้อมกับนึกถามตัวเองเป็นครั้งคราวเวลามองอีกฝ่ายว่า... “จับปล้ำซะดีมะ?” หล่อนไม่คิดแต่ชั้นคิดนะยะ....... หรือคุณเป็นคนไม่ตื่นเช้าหรอก แต่ที่ต้องตื่นเช้าเพราะว่า อยากเจอหน้าสาวข้างบ้านที่ชอบออกมาตักบาตรจนหญิงโฉด โหดหยาบ บาปหนาอย่างคุณต้องทำเนียนไปตีสนิท มามะ ตะเอง เรามาตักบาตรร่วมขัน ทำบุญร่วมชาติกันเถอะจ๊ะ เผื่อผลบุญจะส่งให้เราเป็นเนื้อคู่กัน...อิอิ สาวๆ คนไหนสวยๆ ยิ้มให้ เป็นใจละลายทุกราย ถึงแม้จะเค้าจะคิดว่าเราเป็นแค่เพื่อนก็เหอะ และจะนึกขอบคุณ ขสมก. ที่ไม่ยอมเพิ่มเที่ยวรถเมล์ ทำให้เวลารถแน่นๆ สาวๆ เอาหน้าอกมาเบียด ยิ่งถ้าได้ขึ้น Lady Bus รถเมล์ ปอ.พิเศษที่จัดให้เฉพาะผู้หญิงด้วยล่ะก็..... สวรรค์ชัดๆ อย่างที่บอกว่า เลสเบี้ยนทุกคนจะมีผู้หญิงคนนึงมาทำให้ต่อมเลสแตกกระจาย พลัง Y แตกซ่าน (ย่อมาจากคำว่า YURI ที่ใช้เรียกการ์ตูนแนวเลสเบี้ยน) แต่ละคนจะมีผู้หญิงคนนั้นเข้ามาในชีวิตในเวลาที่ไม่เหมือนกัน บางคนมาช้า บางคนมาเร็วแต่ไม่ถูกจังหวะ อย่างว่าแหล่ะ จากคุณ : เมษาพาเพลิน - [ 11 พ.ย. 49 21:36:38 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คนเรามีเวลาเท่ากัน แต่เวลาที่รักแท้เดินทางมาหาเราไม่เท่ากัน เป็นต้นว่า.... ประถม - ม.ปลาย # รู้สึกดี ที่ได้มองและได้ใกล้ชิดกลับผู้หญิง มหาวิทยาลัย # รู้สึกชอบที่ได้รักและมีอะไรกันกับผู้หญิง แต่คบเพื่อนผู้ชายเป็นฝูง หลังเรียนจบทำงานใหม่ๆ # อยากลองของแปลกลองคบผู้ชายดู เหอะๆ ก็งั้นๆ คบได้ แต่ใจก็ยังนึกถึงผู้หญิงอยู่ ก็เลย คบมันทั้งสอง วัยทำงาน# 555..ค้นพบชีวิต ว่าสิ่งไหนที่เราชอบ เราพอใจ ในเรื่องใดก็ตาม และมันไม่เดือดร้อนถึงตัวเราและคนรอบข้างล่ะก็ จงทำซะ ในระหว่างที่เรายังมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้.... หรือในบางเวลาก็ค้นพบตัวเองในเวลาที่ไม่ควรจะเจอเป็นเหตุให้เป็นช่วงที่หวานอมขมกลืนที่สุดในชีวิตแบบนี้ “เรามีแฟนคนแรกเป็นชาย คบอยู่นานหลายปี เรียกว่าอยู่กินกันเลยก็ได้มั้ง เป็นช่วงค้นหาตัวเอง แฟนคนนี้เป็นคนดีมากๆ เลย แต่ในเมื่อไม่ชอบก็คือไม่ชอบอ่ะ ในที่สุดเราก็หาเรื่องเลิก ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ทรมานที่สุดในชีวิตก็ว่าได้” ส่วนเรา เริ่มแรกทีเดียวเราพยายามบอกตัวเองและใครต่อใครว่า เราไม่ได้เป็นเลสเบี้ยนนะจ๊ะ การที่เราแสวงหาความรักจากผู้หญิงโดยเฉพาะผู้หญิงที่แก่กว่ามากๆ เพราะตอนเด็กๆ เราไม่ได้อยู่กับแม่ เราจะสนิทกับพ่อมากซะจนความคิด ความสนใจ ตลอดจนบุคลิกภาพเหมือนผู้ชายจนเกินไปเท่านั้น แต่เราไม่ได้ชอบผู้หญิง ถึงตอนเรียนมัธยมหญิงล้วนเที่ยวไปจีบใครต่อใคร นั่นก็เพราะแฟชั่นในโรงเรียนเท่านั้นเอง เรียนจบไปเราก็มีแฟนเป็นผู้ชาย หน้าตาดี หุ่นดี นิสัยดี รักครอบครัว อ่อนโยนเหมือนผู้หญิง ตอนนั้นดี๊ด๊ามากๆ ประกาศให้ใครต่อใครรุ้ว่า ชั้นมีแฟนย่ะ เป็นหนุ่มนะยะขอบอกๆ แต่สุดท้ายก็ไปกันไม่รอด ต่อมาก็คบผู้ชายอีกคน เออ...คนนี้เป็นผู้ใหญ่พอสมควร คบกันได้นานหน่อย เค้าสามารถตอบสนองความต้องการของเราที่เราเองไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ได้ ทำให้เราค่อนข้างรักพี่เค้าพอสมควรเลย คิดจริงจังกับความสัมพันธ์มากขึ้นในขณะที่อีกใจนึงก็ถามเราว่า “แน่ใจนะว่ารัก รักมากพอจะมีความสุขที่ตื่นมาเห็นหน้าเค้าทุกเช้าไปตลอดชีวิตไหม?” .....แน่นอนคำตอบที่ตอบใจตัวเองไปคือ..... “ไม่ได้ ” จากคุณ : เมษาพาเพลิน - [ 11 พ.ย. 49 21:37:22 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ด้วยระยะทางจากที่ทำงานเรากับบ้านค่อนข้างไกลกัน เราเลยย้ายไปอยู่กับเพื่อนซึ่งอยู่ใกล้ที่ทำงานมากกว่าเราบ้างานขึ้นและไปสังสรรค์กับเพื่อนสาวรูมเมทบ่อยๆ ทำให้เราไม่ค่อยกลับบ้านและห่างเหินกับพี่เค้าเรื่อยๆ ประจวบเหมาะกับเรามาเจอยัยตัวร้ายเลยทำให้เลิกกันไปโดยปริยาย แต่ทุกวันนี้ก็ยังคุยๆ กันอยู่นะไม่ได้เลิกคบหากันไปเลย แรกรู้จัก ยัยตัวร้ายของเราเธอแก่กว่าเราหลายปี แต่ก็ดูน่ารัก ใสๆ เป็นกราฟฟิคดีไซน์สาวของบริษัทโฆษณาแห่งหนึ่งที่ดูเป็นผู้หญิงอารมณ์ดี ทำให้เค้าดูเด็กกว่าอายุ ผมสลวยเหมือนเส้นไหมยาวถึงกลางหลังทำให้เค้าดูอ่อนหวานแต่ก็ไม่ใช่คนเรียบร้อยมากแล้วก็ไม่ถึงกับเปรี้ยวจี้ดจ๊าด ออกแนวแก่นกะโหลกดูซนๆ ตามประสาคนไฮเปอร์ เรากับเธอรู้จักกันผ่านอินเตอร์เนต ผ่านเวบบอร์ดห้องเฉลิมไทย เวบพันทิป และบุคคลรอบตัวของเราทั้งคู่ แต่เราไม่เคยเจอกันเลยมันเป็นการรู้จักกันอย่างผิวเผิน จนวันหนึ่ง เราก็มีโอกาสได้เจอกับเค้า จริงๆ แล้ว เค้านัดเจอกับเพื่อนเค้าน่ะ ชื่อพี่นุ่น พี่นุ่นเค้าเป็นคอลัมนัสต์ให้กับนิตยสารภาพยนตร์แห่งหนึ่งรู้จักกับยัยตัวร้ายได้เพราะสายงานที่ใกล้เคียงกัน คุยกันแล้วถูกชะตากันก็คบหากันเรื่อยมา ส่วนเรานั้นรู้จักกับพี่นุ่นก่อนจากการเล่นเวบบอร์ด ต่อมาก็มารู้จักยัยตัวร้ายเพราะพี่นุ่นเค้าจะชอบพูดถึงบ่อยๆ ส่วนหนึ่งเค้าคงรู้ด้วยแหล่ะว่าเราชอบยัยตัวร้ายเพราะเห็นรูปแล้วแบบว่า โห...สเปค ในวันนั้น เรามีธุระเรื่องงานแถวห้างที่พี่นุ่นนัดกินข้าวกับยัยตัวร้ายพอดิบดีก็เลยแวะไปเจอกันหน่อย ส่วนตัวเราไม่ค่อยมีเวลาว่างมากนัก งานค่อนข้างจะเยอะเราทำงานทุกวัน บ้านช่องไม่กลับจนหลานชายลืมหน้า เพื่อนฝูงก็ค่อยๆ หายหน้าไปเพราะเราไม่ค่อยมีเวลาไปสังสรรค์กับพวกมัน แต่ทว่า...เราก็มีเวลาเตรียมของขวัญดีๆ มาฝากพี่สาวที่น่ารักของเรา ( ตอนนั้นคุณเธอยังไม่ได้ปล่อยของน่ะ....สถานะจึงเป็นพี่สาวอยู่) เรารู้ว่า เค้าเป็นคนรักหมาเอามากๆ เลี้ยงหมาไว้หลายตัวที่บ้าน เคยอ่านเจอในหนังสือเค้าว่า ผู้หญิงส่วนใหญ่รักหมาแต่เราคงไม่ใช่ผู้หญิงส่วนใหญ่น่ะนะ เพราะเราเกลียดหมามาก เหตุผลคือ มันหนวกหูน่ะ ชอบมายุ่งวุ่นวายและซุกซนคุ้ยโน้นตะกุยนี่ แค่รถวิ่งผ่านหน้าบ้านก็โชว์พาววิ่งไปเห่า น่ารำคาญมากๆ เราชอบเลี้ยงปลามากกว่า เราว่าปลามันเป็นสัตว์ที่มีเสน่ห์ มันอยู่คนละโลกกับเรา จับไม่ได้ สัมผัสไม่ได้ ดูได้อย่างเดียวแล้วมันก็ไม่เคยส่งเสียงดังรบกวนหรือบอกว่า ต้องการอะไร มันทำให้เราต้องมานั่งสนใจมัน นั่งดูมัน ว่ามันต้องการอะไร มันอยู่อารมณ์ไหน แล้วเจ้าตู้ปลาเนี้ยะ มันก็เป็นของประดับบ้านได้ดีด้วย แสงไฟของตู้ปลาสามารถสร้างบรรยากาศโรแมนติกในความมืดสลัวๆ ได้ ดูอย่างหนังเรื่องโรมิโอกับจูเลียต เวอร์ชั่นที่พ่อหนุ่มลีโอนาโด ดิคาปิโอ เป็นพระเอกสิ ฉากที่โรมิโอพบจูเลียตที่อยู่อีกด้านของตู้ปลา มันเป็นฉากที่น่ารักมากๆ แล้วตัวจูเลียตก็แสดงความเป็นผู้หญิงผ่านตู้ปลาได้น่ารัก เอียงอาย เซ็กซี่และเย้ายวนมากๆ ด้วย จากคุณ : เมษาพาเพลิน - [ 11 พ.ย. 49 21:38:10 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แต่จะเอาปลาไปให้คนรักหมาเลี้ยงก็กะไร มันคงได้ตายคาตู้แน่ๆ เราก็เลยสรรหาหนังที่มีน้องหมาเป็นดารานำไปฝากคุณเธอแทน แล้วเลือกสรรเพลงรักดีๆ ไปฝาก ส่วนใหญ่ก็หนักไปทางเพลงที่เราชอบน่ะเพราะคุณเธอแนวเพลงบอสซาโนว่า ซึ่งเป็นแนวที่เราไม่เคยฟังมาก่อนแต่เห็นเค้าชอบพวกเจนิเฟอร์ โลเปซ กับ บียอนเซ่ เลยหยิบแนวอาร์แอนด์บีไปฝากซะเลยเพราะเราชอบและดูใกล้เคียงกับแนวของสองสาวนี้พอดี 555+ วันนั้นเราไปถึงก่อนเวลานัดหมาย ก็ไปนั่งรอ รอ รอ ผ่านไปครึ่งชั่วโมงก็ยังไม่มากัน โทรหาพี่นุ่นก็ติดต่อไม่ได้ สิ่งที่เราเกลียดที่สุดคือการรอคอย มันทำให้เราเริ่มคิดในแง่ร้ายว่า รวมหัวกันอำเราป่าววะ? และเมื่อความอดทนรอหมดลงเราก็ตัดสินใจหอบของฝากเดินออกจากสถานที่นัดหมายแห่งนั้นทันทีด้วยความรู้สึกเซ็งสุดขีด ก็บอกแล้วว่าเราเป็นคนเกลียดการรอคอย แต่แล้วโชคชะตาก็สอนให้เรารู้ว่า คนเราต้องรู้จักรอคอยบ้าง เพราะเมื่อเราก้าวเท้าออกจากสถานที่แห่งนั้น..... หญิงสาวรูปร่างกระทัดรัด ผมยาวสยาย ผิวขาวละเอียด เธอใส่เสื้อกล้าม กางเกงยีนส์ รองเท้าผ้าใบ เดินผ่านหน้าเราไปอย่างเร่งรีบ ผู้หญิงคนนี้ไงที่เรารอ ช่วงเวลาเพียงวินาทีเดียวที่เธอเดินสวนกับเรามันเหมือนโลกหยุดหมุนไปชั่วขณะ ทุกอย่างรอบตัวเราล้วนหยุดนิ่ง ยกเว้นเรากับเค้าที่ยังเคลื่อนไหวอยู่ ช่วงเวลาเพียงเสี้ยววินาทีแต่ก็มากพอที่จะทำให้เราจดจำรายละเอียดของเค้าได้อย่างไม่น่าเชื่อ จากคุณ : เมษาพาเพลิน - [ 11 พ.ย. 49 21:38:46 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เมื่อเวลาหยุดหมุน เธอเดินผ่านหน้าเราไป สิ่งแรกที่เราทำก็คือ ยืนหัวเราะเหมือนคนบ้าอยู่ตรงนั้น อะไรกัน...ชั้นรอเธอตั้งนาน เธอไม่มา พอชั้นจะกลับ เธอดันเดินผ่านมาให้ชั้นเห็นง่ายๆ ซะอย่างนั้น จากนั้นเราก็เดินเข้าไปหายัยตัวร้ายของเรา ทักทายกันแนะนำตัวว่า เราเป็นใคร "น้องเหรอ เมษาพาเพลิน..อ้อ เกรซแฟนคลับ" สายตาคุณเธอมองมาแบบว่า...อีนี่บ้าดารา และดูคุณเธอแปลกใจเล็กน้อยเนื่องจากพี่นุ่นเธอนั้นน่ารักมาก บอกยัยตัวร้ายว่เราเป็นทอม แล้วยัยตัวร้ายของเราก็ดันไม่ค่อยจะพิสมัยสาวทอมซะด้วย โดยให้เหตุผลว่า “มันไม่ใช่ผู้หญิง” พอเห็นเราออกแนวสาวน้อย หน้าตาน่ารัก น่าเอ็นดู ท่าทีของยัยตัวร้ายจึงเป็นกันเอง เฮฮามากจนเราแปลกใจว่า อะไรจะมนุษยสัมพันธ์ดีเลิศขนาดนี้ คุยเก่งมาก ชวนคุยตลอดเล่นเอาเรางงว่า ในเนตดูพูดน้อยเรียบร้อย (เรื่องของเรื่องคือพิมพ์ไม่เก่ง) ไหงตัวจริงดูไฮเปอร์เหลือเกิน เรากับเค้าพูดคุยกันปกติตามประสาคนเพิ่งเคยเจอกันครั้งแรกโดยเฉพาะเราที่จะเขินเป็นพิเศษเพราะพี่นุ่นดันไปเล่าให้ยัยตัวร้ายฟังว่าเราแอบชอบเค้า ขานั้นก็พูดไปเรื่อย เราแค่เห็นยัยตัวร้ายหน้าตาน่ารัก ตอบกระทู้อะไรก็ดูสุภาพเป็นผู้ใหญ่ ก็เลยชอบก็แค่นั้น ออกแนวชื่นชมไม่ได้คิดอะไรเกินเลยเลยแต่น้อย ตอนนั้นเขินมากก็เลยต้องทำเป็นเก๊กไม่สนใจคุณเธอ ชั้นมาหาพี่นุ่น ไม่ได้มาหาเธอเล้ยจริงๆ จากนั้นเราเอาของฝากให้เค้าและขอตัวไปทำธุระเรื่องงานของเรา ส่วนยัยตัวร้ายเธอก็รอพี่นุ่นต่อไป กลับมาถึงที่ทำงานเรานั่งเปิดเพลงที่เราไรท์ใส่ซีดีให้คุณเธอฟัง มานั่งนึกเอ.....เพลงมันดูเหมือนจีบเค้าหรือเปล่าหว่า? ตอนไรท์ก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะต้องการเลือกแต่เพลงที่เราชอบและคาดหวังว่าเค้าน่าจะชอบ หนึ่งในนั้นคือเพลง I' ll make love to you ของ Boy II Men เพลงนี้ได้รับรางวัลแกรมมี่ อวอร์ด เมื่อหลายปีก่อน เป็นกลุ่มนักร้องบอยแบนด์ ผิวสี ที่มีเทคนิกการร้องประสานเสียงดีมากๆ แต่คนที่เค้าไม่คิดอะไรต่อกัน เค้าคงไม่ให้เพลงนี้กับคนที่เพิ่งเจอกันครั้งแรกหรอกมั้ง? หรือเค้าอาจจะไม่ได้คิดอะไรมากมายก็ได้นะ เพลงก็คือเพลงน่ะ อย่างเราถ้ามีใครไรท์เพลงนี้ให้เรา เราก็แค่ตื่นเต้นๆ เฮ้ย...ชอบเพลงเดียวกันเลยไม่ได้คิดอะไรมากมายว่า คนให้เค้าจะจีบ ทว่า....ไอ้ปูมเพื่อนสาวของเราซึ่งไม่เป็นเลสเบี้ยนมันบอกว่า ถ้าเป็นมัน มีผู้ชายไรท์เพลงนี้มาให้ล่ะก็เซ้นต์ผู้หญิงของมันบอกมันว่า จากคุณ : เมษาพาเพลิน - [ 11 พ.ย. 49 21:39:10 ]

ความคิดเห็นที่ 6 “หมอนี่ จีบแน่ๆ” “แต่ชั้นเป็นผู้หญิง มันต่างกัน” เราแย้ง “อ้าว ....เค้าคิดว่า แกเป็นทอมไม่ใช่เหรอ?” “ชั้นไม่ได้เป็นทอม” “ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงแหล่ะ ชอบเค้านี่” มันย้อน ต่อมาเราก็เจอยัยตัวร้ายอีกครั้งที่ร้านหนังสือ ในงานเปิดตัวหนังสือที่พี่นุ่นเป็นคอลัมนิสต์ให้ คนเยอะแยะเราเห็นคุณเธอดูเฮฮากะคนนั้นคนนี้เราจึงยืนมองห่างๆ ปานนั้นพี่นุ่นก็ยังอุตส่าห์ไปบอกเค้าอีกนะว่า เราก็มาเหมือนกัน “อ้าวเฮ้ย มาเหมือนกันเหรอ” หล่อนทัก ผู้ใหญ่ทักเราก็รีบยกมือไหว้ รู้สึกประหลาดใจนิดหน่อย หน้าตาก็ดูอ่อนหวานดีไหงพูดจาโผงผางเสียงดังแบบนี้ฟะ คนหันมองมาที่เราเป็นตาเดียวเพราะหล่อนไม่แค่เสียงดังแต่หล่อนชี้นิ้วมาทางเราด้วยนี่สิ จะชี้ทำไม... คุณเธอเป็นคนชอบชี้มาก ชี้ให้ดูโน้น ชี้ให้ดูนี่ ชี้ ชี้ ชี้ ใส่แหวนก็ใส่นิ้วชี้ ตำราท่านว่า พวกชอบใส่แหวนนิ้วนี้เนี้ยะเป็นพวกช่างเลือก สงสัยจะจริงเพราะทุกวันนี้คุณเธอยังไม่ได้ลงจากคานเลย จากนั้นเรากับยัยตัวร้ายต่างส่งยิ้มให้กัน พูดคุยกันนิดหน่อย ปกติเราเป็นคนไม่ชอบสถานที่ที่มีคนเยอะแยะแต่วันนี้เรารู้สึกดีที่คนเยอะแยะเพราะมันทำให้เราแอบมองเค้าได้ถนัดๆ น่าแปลกเหมือนกันนะ ตอนนั้นเราบอกตัวเองว่ายัยตัวร้ายคือพี่สาวนะ แต่เอาเข้าจริงๆ เรากลับไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยปากชวนคุย พี่นุ่นยังบอกว่า ในเนตเราดูกวนๆ ห่ามๆ แต่ตัวจริงกลับเรียบร้อยมาก ดูนิ่งๆ เราได้แต่ยิ้มๆ ไม่ยักกะรุ้ว่า ยัยตัวร้ายตัวจริงเธอจะไฮเปอร์ขนาดนี้เหมือนกัน เมื่อได้มีโอกาสได้อยู่กันสองคน ได้ยืนใกล้ๆ กัน เราเงียบ ยัยตัวร้ายก็เงียบ เราหันมองไปทางหนึ่ง ยัยตัวร้ายเธอก็หันมองไปอีกทางหนึ่ง เหมือนเล่นเกมความอดทน ดูสิว่า ใครจะหมดความอดทนก่อนกันเลยแฮะ “เออ....น้องชอบเพลงจีน ญี่ปุ่นเหรอ พี่ก็ชอบ”.......โฮ่ะ โฮ่ะ...คนไฮเปอร์ไม่มีทางแข่งความอดทนชนะคนนิ่งๆ ได้หรอก ยัยตัวร้ายเธอเอ่ยถามก่อน ด้วยท่าทางร่าเริงสุดชีวิต “ก็ฟังได้หมด” ภายใต้ใบหน้านิ่งๆ ของเรา เสียงตอบเรียบๆนั้น แฝงความดีใจลัลล้าอย่างบอกไม่ถูกที่ซีดีที่เราให้มีเพลงในแบบที่เค้าชอบฟัง เอ....แล้วเค้าถูกใจเพลงไหนนะ เราจะได้จับทางถูกว่า จะเอาใจเค้ายังไงดี.......ก็ยังไม่ได้คิดอะไรเกินว่าพี่สาวจริงๆ นะ แค่อยากเอาใจ แค่ให้เค้ารักและเอ็นดูแค่นั้นเอง จริงๆ .........อย่ายิ้มไม่เชื่อใจคนเขียนอย่างนั้นสิ....จริงๆ จากคุณ : เมษาพาเพลิน - [ 11 พ.ย. 49 21:40:30 ]

ความคิดเห็นที่ 7 “ก็ฟังได้หมดแหล่ะ” ว่าแล้วหล่อนก็สะบัดตูด เชิดใส่เดินไปคุยกับเพื่อนอีกคนด้วยท่าทางลัลล้า ร่าเริงตามประสา ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็แค่งงๆ ว่า ไปซะละ อุตส่าห์ชวนคุยต่อ เลยไม่รู้เลยว่า ถูกใจเพลงไหน แต่ ณ เวลานี้ เรากำลังพิมพ์ถึงบรรทัดนี้อยู่ ช่วงเวลาจากวันนั้นถึงวันนี้ห่างกันประมาณ 1 ปี กับอีก 7 เดือน เราเพิ่งจะมาฉุกคิดได้ว่า............... “เค้างอนกูป่าววะ?” แต่ห่างมันเหอะ เราอาจจะคิดเข้าข้างตัวเองก็ได้ เพียงแต่มันรู้สึกตะหงิดๆ ขึ้นมาในใจน่ะ เพราะยัยตัวร้ายเรานิสัยค่อนข้างเหมือนเด็ก เจ้าแง่แสนงอน เอาแต่ใจ และดื้อเอาการอยู่เหมือนกัน เมื่อแยกจากกัน เราก็ไปสังสรรค์กับปูมเพื่อนที่มาด้วยกัน ยัยตัวร้ายหล่อนก็เม้าท์แตกอยู่กับก๊วนของหล่อนจนถึงเวลาที่งานเลี้ยงเลิกราก็ต่างแยกย้ายกันกลับ และเป็นเรื่องบังเอิญที่เราจงใจหน่อยๆ ที่เรากับยัยตัวร้ายดันไปเจอกันที่ประตูพอดิบพอดี เราหยุดเพื่อให้เค้าผ่านประตูไปก่อน “พี่กลับก่อนนะ” ยัยตัวร้ายหันมาบอกลา เรายืนล้วงกระเป๋า ยิ้มบางๆ พยักหน้ารับรู้..............เก๊กชิบหาย เรื่องราวมันก็น่าจะจบแค่นั้น ตรงที่เค้าเดินผ่านประตูไป และเราก็ยืนรอปูมที่กำลังเม้าท์ติดพันกับหนุ่มในงานอยู่ต่อไป แต่ทว่า เรื่องราวมันไม่เป็นไปอย่างที่ควรจะเป็น เรายังคงมองเค้าเดินไปที่ประตูอย่างไม่วางตาและยัยตัวร้ายเองเธอก็หันมาสบตากับเราไม่หลบตาเหมือนกัน มันเป็นช่วงเวลาที่บอกไม่ถูก มันสบตากันไม่นานหรอกแต่ก็เหมือนนานจนเราอดแปลกใจกับสายตาที่มองมาไม่ได้ แววตาที่เราไม่เคยเห็น ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนมองเราด้วยสายตาแบบนี้มาก่อน จากคุณ : เมษาพาเพลิน - [ 11 พ.ย. 49 21:41:15 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จากวันนั้น เราก็ยังไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับแม่คุณเธออยู่ดี แม้ว่า เราจะส่งทะเบียนรักของเวบไซต์พันทิปไปให้เค้าจดทะเบียนกับเราก็ตาม ทะเบียนรักคืออะไร? ทะเบียนรักคือ กิจกรรมสนุกๆ ของเวบไซต์พันทิปที่ทำขึ้นทุกปีในเทศกาลวาเลนไทน์ คนที่เป็นสมาชิกเวบพันทิปจะมีโอกาสส่งจดทะเบียนรักเหล่านี้ให้กับบุคคลต่างๆ และเมื่อได้รับการตอบรับการจดทะเบียนจากอีกฝ่าย ระบบก็จะทำการบันทึกไว้เป็นหลักฐานว่า คุณสองคนนั้นได้รักกันแล้ว รักในที่นี้ คือ รักแบบเพื่อน พี่น้อง คนรัก รักแบบขำๆ รักกันเองไม่มีใครให้ส่งหา ก็ส่งหาคนเองในกลุ่มตัวเอง เราเองก็ส่งให้ทุกคนที่เรารู้จัก ส่งให้แม้กระทั่งแฟนเก่าบอกเค้าว่า เราเคยรักเค้าเพราะอะไร พ่อเจ้าพระคุณเธอจดตอบด้วยนะ และแน่นอน ยัยตัวร้ายเป็นคนเดียวที่ไม่ยอมจด เหอๆ แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไร หรือรู้สึกผิดหวังอะไรที่ยัยตัวร้ายเธอไม่จดทะเบียนตอบเพราะเราส่งไปแบบขำๆ ตามประสาคนว่างๆ และชีวิตส่วนใหญ่หมดไปกับการอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ จนยัยตัวร้ายเธอเคยเรียกเราว่า “เด็กจอตัวจริง” แล้วเราเริ่ม “คิด” เมื่อไหร่? จากคุณ : เมษาพาเพลิน - [ 11 พ.ย. 49 21:42:16 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เมื่อเราหิ้วเพื่อนผู้ชายไปเที่ยวด้วยกัน เป็นเพื่อนรุ่นพี่ที่เป็นช่างภาพสมัครเล่นชื่อพี่อาร์ม เป็นเสธฯ ทหารอากาศ เราสนใจด้านการถ่ายภาพจึงเข้าไปป้วนเปี้ยนในห้องกล้องพันทิป แล้วพี่ทหารอากาศไม่ขาดรักคนนี้ก็เข้ามาทักทายเราทาง MSN คุยกันถูกชะตา ถูกคอ นานวันเข้า เ ราเลยชวนพี่อาร์มแกมาเที่ยวด้วย ทันทีที่เราแนะนำตัวพี่อาร์มให้รู้จักกับยัยตัวร้ายของเรา ส่วนยัยตัวร้ายเธอก็แนะนำพี่หลิน ซึ่งเป็น AE ของบริษัทฯ ที่ยัยตัวร้ายเธอทำงานอยู่ ส่วนพี่นุ่นนั้นมาไม่ได้เพราะติดปั่นต้นฉบับ เราเห็นพี่หลินอย่างหวั่นใจเล็กๆ เพราะวันนั้นพี่เค้ามาดแมนมากใส่เสื้อเชิ้ตดำ กางเกงยีนส์ แว่นตาดำ ในขณะที่ยัยตัวร้ายเธอแต่งสาวมากเสื้อลูกไม้สีชมพู มองเผินๆ ชวนให้นึกสงสัยว่าเป็นคู่ทอมดี้ทั้งที่พี่หลินไว้ผมยาวแล้วนะแต่ก็ยังเหมือนเพราะมาดพี่หลินแกฮ้าวมาก แล้วสองคนนี้เธอก็ไม่ทุกข์ไม่ร้อนด้วยนะที่มีใครแซวว่าเป็นแฟนกัน แซวทั้งๆ ที่รู้ว่า พี่หลินแกแต่งงานลูกโตจนจะเข้ามหาวิทยาลัยแล้วก็ตาม... “ผมเป็นตากล้องให้ซุปครับ” ดูชายชาติทหารเธอแนะนำตัวสิคะ ความหมายของพี่อาร์มแกก็อารมณ์ประมาณถ่ายภาพนิ่งใช้สำหรับโฆษณาเรียกหาเสธฯ อาร์มได้นะครับอะไรประมาณนั้น แต่ดูยัยตัวร้ายเธอจะไม่คิดอย่างนั้นเพราะ.... หล่อนก้าวเท้าเข้ามากึ่งลูบกึ่งตีที่แขนเราเบาๆ แววตากรุ้มกริ่ม มองเราอย่างหมั่นเขี้ยวพร้อมกับแซวว่า “ต๊าย...มีตากล้องส่วนตัวนะยะ” เรามองยัยตัวร้ายอย่างประหลาดใจกับท่าทางกรุ้มกริ่มของคุณเธอ แต่ดูแม่คุณจะไม่ได้ใส่ใจอะไรกับการกระทำของตัวเองเพราะเห็นหันไปอ้อนพี่หลินเรื่องงานที่คุณเธอทำยังไม่เสร็จแล้วพี่หลินโดนลูกค้าต่อว่ามา หลังจากโดนหล่อนป้ายๆ ลูบๆ ไปหนึ่งที เราก็รีบแก้ต่างบอกคุณเธอให้รับรู้ว่า พี่อาร์มแกแต่งงานมีลูกมีเมียแล้ว เรายังโสด เรายังโสดเหมือนเค้าแหล่ะที่บอกใครๆ ว่า ยังโสด.....ไม่รู้ว่าโสดจริงปล่าว แต่เราโสดแน่ๆ เมื่อมานั่งกินข้าวกัน ชายชาติทหารก็อาสาไปจัดหาเครื่องดื่มมาให้สาวๆ ในขณะเดียวกัน ยัยตัวร้ายก็ให้พี่หลินลุกไปช่วยพี่ทหารของเราหอบหิ้วเครื่องดื่มมาที่โต๊ะ เหลือเรากับยัยตัวร้ายสองคนอีกแล้ว.......... จากคุณ : เมษาพาเพลิน - [ 11 พ.ย. 49 21:43:01 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คลื่นความเงียบเข้ามาปกคลุมที่โต๊ะ เราก้มหน้าก้มตามองกับข้าวบนโต๊ะ แอบเหลือบเห็นยัยตัวร้ายนั่งมองนก มองฟ้า มองหมา มองไก่ ไปเรื่อย เกมอดทนเริ่มขึ้นอีกแล้ว การปะทะกันระหว่างผู้หญิงนิ่งๆ เงียบๆ กับ ผู้หญิงไฮเปอร์ได้เกิดขึ้นแล้ว ใครจะชนะ แน่นอน เราชนะไปแล้วหนนึงในครั้งแรก คราวนี้เลยหยวนให้คุณเธอชนะมั่ง... “เป็นไงเหนื่อยไหม?” เราเอ่ยปากถามก่อนเพราะตั้งแต่ที่เจอกัน เจ้าหล่อนพูดไม่หยุดจนเราสงสัยว่า ไม่เหนื่อยหรือไง ไม่หิ้วน้ำเรอะ แน่นอนว่า ความสงสัยเราก็หายไปเมื่อได้รับคำตอบจากคุณเธอ “เหนื่อยสิ โห....วันนี้นะ ร้อนมากเลยนะ แล้วก็ บลา บลา บลาๆๆๆๆๆ” มาเป็นชุดค่ะพ่อแม่พี่น้อง สปีดไม่ตกด้วยนะ เล่นเอาเราอ้าปากค้าง ตาปริบๆ มองเธอประหนึ่งเจอสิ่งมหัศจรรย์อยู่ตรงหน้า...... โห....หายใจทางเหงือกรึเปล่าวะ? ยัง ยัง ยัง เธอยังมีของมาปล่อยอีกหลายชุด หลังจากกินข้าวเสร็จแล้วเราก็กำลังเพลิดเพลินกับการใช้มือถือถ่ายรูปมุมสวยๆ ของร้านปล่อยให้พวกลุงๆ ป้าๆ เค้านั่งคุยกัน สักพักแม่คุณก็มายืนใกล้ๆ เรา อารมณ์ยืนดูวิว เราก็เลยส่องกล้องจับภาพคุณเธอซะเลย มองในจอภาพเห็นมองซ้ายขวาเหมือนมองหาอะไรสักอย่าง เราก็ตั้งสมาธิจับจังหวะที่คุณเธอหยุดเฉยๆ เพื่อกดชัตเตอร์ นั่นไง.....ยืนนิ่งๆ แล้ว......นิ่งเหมือนนางเสือนอนนิ่งในพุ่มไม้รอเจ้ากวางน้อยตายใจ แล้วค่อยกระโจนเข้าขย้ำ!!!!!! จู่ๆ แม่คุณเธอก็พุ่งพรวดเข้ามาหาเราที่กำลังจะกดชัตเตอร์อยู่ “เฮ้ย !” เราตกใจร้อง มือถือแทบจะหลุดจากมือ ใจหายใจคว่ำหมด รู้สึกตกใจและโมโหในเวลาเดียวกัน แต่แม่ตัวการสิ หล่อนหัวเราะคิก หน้าแฉล่มแช่มช้อย สนุกสนานกับการได้แกล้งคน เหตุการณ์นี้ทำให้เราได้รู้ว่า ยัยตัวร้ายเธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักและน่าตบในเวลาเดียวกัน นอกจากจะเล่นอะไรแผลงๆ แบบนี้แล้ว คุณเธอยังปล่อยของอีกดอก แบบว่า ยืนคุยกันอยู่ดีๆ เราก็ยื่นของให้ เจ้าหล่อนก็รับของไปและในจังหวะที่เราชักมือเรากลับนั้น สายตาของแม่คุณเธอมองที่มือเราแวบนึงแล้ว... จากคุณ : เมษาพาเพลิน - [ 11 พ.ย. 49 21:44:30 ]

ความคิดเห็นที่ 11 หมับ..! คุณเธอคว้าหมับ เรารู้สึกได้ถึงความเย็นของมือเค้าที่ผ่านปลายนิ้วเรามาและจะดึงมือออก หล่อนก็รั้งไว้ บีบซะเจ็บเลยแถมทำหน้าทำตาประมาณว่า ชั้นจะจับอ่ะ มีอะไรไหม? แน่นอนว่า เราก็ต้องยอมๆ คุณเธอปล่อยให้จับไป อยากจับ จับไป.. แล้วยังไม่หมด มีโน้มตัวเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆ อีกนะ จนเราต้องถอยหน้าหนีรักษาระยะห่างออกมา แบบว่า กลัวอ่ะ สงสัยอยู่ลึกๆ ด้วยว่า เอ....กูพูดเบาหรือไรหว่า เค้าถึงต้องเข้ามาฟังใกล้ๆ เหตุการณ์เหล่านี้รบกวนจิตใจเราไม่น้อย มันทำให้เราเคลิ้มๆ รู้สึกดีที่มีคนน่ารักๆ มาเล่นด้วยและคิดว่า ยัยตัวร้ายนี่ มือไวไม่เบาเลยนะ แต่ว่า.....มันก็ไม่สามารถทำให้คนที่หันหลังให้กับคำว่า “เลสเบี้ยน” ต้องกลับมาสนใจมันอีกครั้งได้หรอก หากเราไม่ได้เห็นรูปของยัยตัวร้ายรูปหนึ่งที่มีความผิดปกติบางอย่าง (ที่เราอาจจะคิดไปเอง) รูปนั้น เป็นรูปที่อาร์มถ่ายไว้ความที่เป็นตากล้องพี่แกจะติดกล้องไว้ในรถเสมอแล้ววันนั้นได้กินข้าวกับสาวสวยตั้งสองคน ในร้านบรรยากาศดีๆ เสธฯอาร์มแกเลยงัดกล้องถ่ายรูปมาถ่ายไว้เป็นที่ระลึก ในภาพยัยตัวร้ายยิ้มร่าเริงมองกล้อง หล่อนใส่แว่นตาสีม่วงอ่อนๆ ดูจากรูปที่อัดออกมาก็ไม่มีอะไรนี่ ดูปกติยิ้มให้กล้องธรรมดาๆ แต่เราเป็นคนไม่ชอบเก็บพวกกระดาษ รูปภาพเราก็ใช้กล้องดิจิตอลถ่าย ถ่ายเสร็จก็ไรท์ลงซีดี เราจึงขอไฟล์ภาพจากพี่อาร์มเอามานั่งดูแทน แล้วสิ่งที่เราพบความผิดปกติของรูปนี้คือ เมื่อเราขยายภาพใหญ่ขึ้น เราก็พบว่า ยัยตัวร้ายยิ้มให้กล้องก็จริง แต่...ตาเธอไม่ได้มองกล้อง ดวงตาที่อยู่ด้านหลังแว่นตาสีม่วงสไตล์แฟชั่นนั้น ชำเลืองมองไปอีกทางหนึ่ง และตรงนั้นก็มีคนยืนอยู่ มีเงาของคนนั้น สะท้อนอยู่บนแว่นตาของเธอด้วย ใช่แล้ว......เราเอง จากคุณ : เมษาพาเพลิน - [ 11 พ.ย. 49 21:45:08 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เข้ามาอ่าน จากคุณ : สตอเบอร์รี่นมเขย่า (<Strawberry Milk Shake>) - [ 11 พ.ย. 49 22:11:11 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มารออ่านต่ออยู่ค่ะ จากคุณ : นักรักโลกมายา - [ 11 พ.ย. 49 23:22:43 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ^ ^ (-_-") จากคุณ : ตี๋แกงป่า - [ 12 พ.ย. 49 01:30:13 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เมื่อไหร่จะถึงซีนซึ้งๆ ง่ะ รอลุ้นอยู่ จากคุณ : No.12 - [ 12 พ.ย. 49 12:44:03 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ในคำว่า "เลส" มีคำว่า "รัก" .....2 จากคุณ : เมษาพาเพลิน - [ 12 พ.ย. 49 13:46:58 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ง่า รอๆๆๆอ่านอยู่ค่า จากคุณ : นางสาวโต๋เต๋ - [ 12 พ.ย. 49 13:52:46 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เออหนุกดี เขียนเก่งๆ จากคุณ : norikaten - [ 12 พ.ย. 49 16:56:29 ]