PANTIP.COM : L4878227 อยากฟัง ชีวิตรัก แบบเว่อร์ๆ ยิ่งกว่านิยายอะครับ [ปัญหาสุขภาพจิต]

ความคิดเห็นที่ 5

เอานิยายเศร้าได้มั้ยคะ ...

เรากะแฟนเก่าเราเจอกันตอนไปเรียนต่อ ค่ะ เค้าเป็นต่างชาติ ซึ่งที่บ้านเราเคยย้ำมาแล้วว่า ห้ามนะ ก้อเค้าน่ารักนี่นา >_< เราก็เลยไม่ได้บอกทางบ้านอ่ะ

ตอนคบกันที่โน่น ก็มีความสุขดี แต่ในใจก็รู้ว่า ซักวันก็ต้องจากกัน เค้าก้อบอกว่า เค้าจะหาทางทำให้เราอยู่ด้วยกันให้ได้ เค้าเป็นแฟนคนแรกเลยนะที่เรามีความรู้สึกว่า อยากจะอยู่ไปด้วยกันจนแก่อ่ะ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันยากนะ เค้าก้อบอกเราว่า เค้ารู้สึกผูกพันธ์กับเราเหมือนเราเป็นแม่เค้าเลย (คงนิสัยเหมือนอ่ะ) เราเองก้อรู้สึกเค้าเหมือนพ่อเราจริง ๆ อ่ะ เพราะเค้านะ หน้าตา ท่าทาง นิสัยแปลก ๆ ของพ่อเรา เค้ามีหมดเลยอ่ะ ฮ่าๆๆๆ

พอถึงช่วงที่ต้องห่างกันจริง ๆ กลับเป็นเราที่โทรไปหาเค้าฝ่ายเดียว รอเค้าเมล์มา คืนนี้จะออนเอ็มมั้ย เราไม่ได้โกรธอะไรเค้าเลยนะ เข้าใจเค้าอ่ะ แต่เรารู้สึกสมเพชตัวเองอ่ะ ทำไมเราต้องไปผูกความสุขของเรากับคนอื่นด้วยนะ โรคจิตเนอะ ถึงอย่างนั้น เราก้อยังรักเค้า รอเค้า และปิดตัวเอง ไม่คบกับใคร ไม่ว่าแม่เราจะแนะนำใครมา

ต่อมาเค้ากลับไปเรียนโทอีกใบ เราติดต่อเค้าไม่ได้ จนวันนึง เค้าออนเอ็ม เราดีใจสุดขีดเลยนะ เค้าบอกว่า เค้าอยากมี normal relationship เราก้อถามว่ากับผู้หญิงประเทศเค้าน่ะเหรอ เค้าก้อ อืมม คงจะดีกว่าไม๊ ถ้าเราเป็นแค่เพื่อนกัน... ถ้าเราเจอคนอื่น ก็ให้คบไปเลย...

ความรู้สึกตอนนั้นเหรอ คนที่เคยโดนทำแบบนี้ คงไม่ต้องบรรยายเนอะ ตอนนั้น เราก็พยายามอ้อนวอนเค้า ว่า อย่าพึ่งยอมแพ้นะ ฮือๆๆๆ พูดไปก้อสมเพชตัวเองอีกแล้ว เราก้อถามว่า ให้เราไปหาช่วง xmas ได้มั้ย เค้าก้อบอกว่า เค้าต้องไปอีกประเทศนึงกับเพื่อนเค้าเพื่อทำธุรกิจ (ไม่ make sense มาก ๆ เลยอ่ะ)

จากนั้น เราก้อพยายามลดความรู้สึกตัวเองลง ช่วงนั้น ทรมานมากๆๆๆๆๆๆ เราบอกแม่ว่า เราเป็นหวัด เรานอนร้องไห้ทุกคืน เดิน ๆ ก้อน้ำตาไหล ไปหาจิตแพทย์ด้วย แต่เราก้อยังหลอกตัวเองว่า เค้ายังโอเคกับเราอยู่นะ เค้ายังคุยกะเราอยู่ แต่เราอ่ะ เลิกเรียกเค้าด้วยชื่อระหว่างเราอ่ะ พยายามทำตัวเป็นเพื่อนอ่ะนะ

เราเริ่มไม่ค่อยโทรหาเค้า เค้าก้อไม่โทรหาเรานะ คงเรียนหนักอ่ะ จนเมื่อวานนี้เอง เค้าโทรมา เราก้อบอกว่า แน่ละ เธอเป็น my friend นะ เค้าก้อแบบ ไม่ใช่ Boyfriend เหรอ

จากนั้น เราและเค้าก้อร้องไห้ ๆๆๆๆ แล้วเค้าก้อตะโกนทั้งน้ำตาว่า เค้าไม่ได้พูด ๆๆๆๆ (ชั้น save เอาไว้ย่ะ) แล้วก้อตะโกนว่า I LOVE YOU ! I LOVE YOU!!!!

เราสะเทือนใจมากเลยอ่ะ เข้าใจมั้ยอ่ะ ความรู้สึกของเรามันเสียไปแล้วอ่ะ เป็นเพลงนี้เลยอ่ะ มารักอะไรตอนนี้ ตอนที่เธอเสียชั้นไป ทั้ง ๆ ที่ชั้นรักเธอหมดใจ แต่เธอกลับทิ้งมัน ไม่เคยรัก ไม่เคยเข้าใจกัน แล้วจะเอาอะไรจากชั้นอีก!!!!

เราก้อได้แต่พูดว่า มันสายไปแล้วววววๆๆๆๆๆๆๆๆ พร้อมทั้งน้ำตาเหมือนกัน เค้าก้อบอกว่า เค้าไม่สามารถคบกับแบบเพื่อนนะ แต่เค้าจะปฎิบัติกับเราเหมือนคนที่เค้ารัก...

มาพูดอะไรป่านนี้เนี่ย!!!!!!!!! ความรู้สึกเรามันเสียไปแล้วอ่ะ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

จากคุณ : หัวใจสีดำ รองเท้าสีชมพู - [ 15 พ.ย. 49 16:41:15 ]

ความคิดเห็นที่ 9

สมัยมัธยมที่บ้านส่งไปค่ายช่วงปิดเทอมทุกปี ปีนึงได้น้องรหัสเป็นผู้ชายอายุห่างกันสามปี เป็นเด็กเรียนใส่แว่น ชอบอ่านหนังสือเหมือนกัน
เราเทคแคร์อย่างดี น้องประทับใจสุดๆ นัดไปค่ายกันอีกสองปี คบแบบพี่สาวน้องชายเพราะยังเด็กทั้งคู่

เวลาผ่านไปต่างคนต่างเรียน โทรคุยกันนานๆ ที แต่ไม่เคยลืมกัน ในขณะที่เพื่อนร่วมค่ายคนอื่นสลายตัวหมดแล้ว เคยนัดเจอกันที่มาบุญครอง ตอนนั้นน้องรหัสเรียนหมอแล้ว ยังดูเป็นเด็กเรียนเราก็ไม่คิดอะไร น้องบอกยังประทับใจเราไม่ลืม นานๆ ทีก็โทรหากันอีก น้องบอก เวลาผมจะจีบผู้หญิงก็พยายามเลือกนิสัยคล้ายๆ พี่นะ เราก็ แหม โม้ซะ ไม่เชื่อหรอก

หนึ่งปีก่อนที่เราจะแต่งงานกับแฟนซึ่งคบกันมานาน เรากำลังนั่งอ่านเฟรนชิปตอนไปค่ายซึ่งเผอิญค้นเจอ อ่านถึงหน้าที่น้องรหัสเขียนให้ โป๊ะเชะเหมือนผีหลอก กริ๊ง น้องรหัสซึ่งโทรมาครั้งสุดท้ายเมื่อสองปีที่แล้วโทรมา (แต่ไม่เคยเจอกันร่วมห้าปี) เค้าบอกผมกำลังใช้ทุนปีสุดท้ายอยู่ ตจว คิดถึงพี่มากอยากชวนมาเที่ยวจะได้เหมือนสมัยเราไปค่ายแต่คราวนี้ผมขอเป็นฝ่ายเทคแคร์พี่เอง

โอเค นัดแนะกันเสร็จ เราขออนุญาตพ่อแม่และชวนเพื่อนรักไปด้วย ในใจคิดถึงหนุ่มน้อยสวมแว่นสมัยเรียนหมอ พอลงจากเครื่องบิน เจอหน้ากันอีกครั้ง ต่างคนต่างพูดไม่ออก หนุ่มน้อยเด็กเรียนหายไปไหน กลายเป็นหมอหนุ่มหล่อสูงใหญ่เพราะเล่นกีฬา (ขอโทษ ไม่ได้โม้เป็นอย่างนั้นจริงๆ) เค้าก็ตกใจ เพราะเราเองก็ไม่ใช่พี่สาววัยรุ่นอีกแล้ว เอาเป็นว่าต่างคนต่างคลิกกัน คงปนกับความประทับใจตอนเด็กด้วย แต่ไม่ได้พูดกันตรงๆ เพราะเราจะแต่งงานและเพื่อนเริ่มรู้สึกแปลกๆ รายละเอียดสุดประทับใจอีกมากมาย

หลังจากกลับกรุงเทพ เค้าโทรหาเราวันเว้นวัน เราแทบไม่อยากออกไปงานไหนเลย เพราะจะรอโทรศัพท์ คุยกันจนพ่อแม่เรียกไปเตือน แฟนก็ว่าเค้าทำทุกอย่างเพื่อเรามาถึงสิบปี แต่คนนี้เจอกันไม่ถึงห้าวัน เกิดอะไรขึ้น เราก็ไม่รู้แต่ปกติไม่เคยหลงใครง่ายๆ

เค้าขอให้เราไปหาอีกครั้งเพราะเค้าทิ้งคนไข้มาไม่ได้ และคราวนี้ "ช่วยหลุดมาดเด็กดีสักครั้ง อย่าพาเพื่อนมาด้วยนะครับ" เราตกลงแบบไม่ลังเลซักนิด เราโกหกพ่อแม่และคู่หมั้น (ตอนนี้หมั้นกันแล้ว) ว่าต้องไปประชุม ทุกคนเชื่อเพราะเราเป็นเด็กดีเสมอมา

ระหว่างนั้น เพื่อนชวนไปดูไพ่ยิปซีซึ่งเราไม่เคยดูเลย หมอดูพูดคำแรก คุณมีแฟนสองคนใช่ไหม เราตกใจ ถามว่าแล้วสุดท้ายจะเป็นยังไง หมอดูบอก เค้ารักคุณทั้งคู่ แต่จะมีคนนึงตายจากคุณไป คุณวางแผนจะแต่งกับใครก็จะได้แต่งกับคนนั้น เราย้ำ ตายเลยเหรอ หมอดูรีบเปลี่ยนคำพูด หมายถึงตายจากความรู้สึกต้องจากกันไปไกลต่างหาก เราก็เฉยๆ ไม่ถึงกับเชื่อ

หนึ่งเดือนถัดมา เราสงสัยว่านี่ก็เว้นไปสองสามวันแล้ว ทำไมเค้าไม่โทรมา รอไม่ไหวโทรไปเองดีกว่า พยาบาลรับ ถามมากมายว่าเป็นอะไรกัน รู้จักกันนานแล้วเหรอ จนเรางง เลยบอกว่าถ้าคุณหมอเข้าเวรก็ไม่เป็นไร เราจะโทรมาใหม่ พยาบาลอึกๆอักๆ บอกว่าคุณหมอเสียไปสองวันแล้ว เรางง ถามย้ำว่าชื่อ...นะ พยาบาลบอกค่ะ เราย้ำอีก เราวางหูแบบงงๆ ซักพักพอคิดได้ว่าจะไม่ได้เจอและไม่ได้คุยกันอีกแล้วในชีวิตนี้ เราเลยร้องไห้ซะ และร้องต่อมาอีกนาน พ่อแม่และแฟนเราต้องมาคอยปลอบ (แย่จัง)

เราได้กลับไปหาเค้าอย่างที่ตั้งใจแต่ไม่ได้ไปคนเดียวแบบที่เค้าขอ เราไปกับเพื่อนคนเดิมเพื่อไปร่วมงานศพ ได้ใส่การ์ดลงไปในโลง แม่เค้าบอกเราว่า ตอนที่แม่ไปเยี่ยม เค้าบอกว่าได้เจอคนที่เค้ารักแล้ว แต่คงไม่ได้แต่งงานกัน แม่ก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ดีใจนะที่ได้เจอหนูซึ่งคงเป็นคนที่เค้าพูดถึง หนูทำบุญไปให้เค้าบ้างนะ

ก่อนกลับ น้องชายของเค้าซึ่งไปช่วยเก็บของส่วนตัวที่บ้านพักแพทย์ เอาซองการ์ดชื่อเรามาให้ เป็นการ์ดสำหรับงานแต่งของเรา (เราเคยถามว่าเค้าจะมางานเราไม๊ เค้าบอกไม่ แต่จะส่งการ์ดและของขวัญมาให้) ในนั้นมีข้อความอวยพรและที่จำได้ขึ้นใจ "ผมกับ...(ชื่อเราเอง) รู้จักกันมานานแสนนาน อาจนานกว่าที่...รู้จักกับ..(ชื่อแฟนเรา) อีก แต่ผมไม่เคยรู้เลยว่า...จะกลายมาเป็นคนที่ผมรักได้ขนาดนี้ ถ้าผมรู้ ผมจะไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไปเลย วันนึงข้างหน้า ผมหวังว่าเราคงได้มีโอกาสพาลูกๆ มารู้จักกันและหวังว่าพวกเขาจะโตไปด้วยกัน เหมือนที่เราเคยโตมาด้วยกัน"

สุดท้ายเราได้แต่งงานกับแฟนคนเดิมและไม่เคยหลงรักใครอีก เราเลิกดูไพ่ยิปซี เวลาช่วยให้ความเศร้าหายไปเหลือแต่ความอัศจรรย์ใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น และเหลือแต่ความทรงจำที่ดีๆ คิดถึงก็หยิบรูปถ่ายมาดู หยิบจดหมายและเฟรนชิปมาอ่าน เป็นไงคะเหมือนนิยายไม๊ แต่เป็นเรื่องจริงทุกประการค่ะ เรื่องนี้ถึงจะยาวมากแต่เราขอเขียนเก็บไว้เป็นที่ระลึกให้ตัวเอง
แก้ไขเมื่อ 17 พ.ย. 49 21:58:26
แก้ไขเมื่อ 17 พ.ย. 49 21:51:20

จากคุณ : ต่ายน้อยคอยรัก (ต่ายน้อยคอยรัก) - [ 15 พ.ย. 49 22:32:24 ]