ตอนที่ 1 http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L4922546/L4922546.html
ตอนที่ 2 http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L4932878/L4932878.html
==========================================================**********
แหม .... มีผู้อ่านหลายท่านสอบถามรายละเอียดอยากจะมาทำงานฟาร์ม มีนาก็จะบอกให้ทุกคนได้รู้ละกันนะคะ ว่าไปไงมาไง มีนาถึงมาทำงานอยู่ที่ฟาร์มได้ ก็เริ่มจากรูมเมทคนเก่งของมีนาคือ ยัยติ๊กกี้อ่ะค่ะ เธอไปติดต่อสอบถามพวกตั๋วเครื่องบินจากเอเจนซี่ที่ขายตั๋ว เจาะจงไปเลยละกัน ซึ่งเอเจนซี่นี้ก็จะอยู่แถวๆ ถนนฟลินเดอร์สึ (Flinders Street) ที่เมืองเมลเบิร์นหน่ะค่ะ แล้วเธอบังเอิญหยิบนิตยสารที่ชื่อว่า ทีเอ็นที (TNT Magazine) (มะใช่ระเบิดไดนาไมท์นะคะ คนละอันกันค่ะ) ซึ่งทีเอ็นที แม็กกาซีนนี้ก็จะมีรายละเอียดเกี่ยวกับการทำงานฟาร์ม และงานอย่างอื่นด้วยค่ะ เช่น เป็นพยาบาล หรือว่าเป็นพนักงานทำความสะอาดที่โรงแรม ติ๊กกี้เธอสนใจ ก็เลยเอามาให้มีนาดู
"นี่พี่มีนา ติ๊กไปเจออะไรที่น่าสนใจมา อ่านดูนี่สิ" ติ๊กกี้พูดขึ้นอย่างตื่นเต้น
"ไหนดูซิ" มีนาขอดูด้วยความสนใจเพราะหน้าตาของติ๊กกี้บ่งบอกว่ามันน่าจะเป็นมีเรื่องเด็ดๆแน่ ตาเธอแทบจะหลุดออกมาจากเบ้าก็ไม่ปาน
"ทำงานในฟาร์มเหรอ" มีนาถาม
"น่าสนใจดีนะ เราไปด้วยกันมะ ติ๊กไม่กล้าไปคนเดียว" ติ๊กกี้อ้อน ทำตาละห้อย
"น่าสนใจดีแฮะ ไปก็ไป แล้วเราจะไปกันยังไงหล่ะ" มีนาก็เป็นคนยุขึ้นอยู่แล้ว เชื่อคนง่ายคะ ไปไหนไปกัน เพราะตอนนั้นเธอก็ถังแตกอยู่
ว่าแล้วพวกเธอก็ไปสอบถามเรื่องรายละเอียดของตั๋วรถต่างๆ จากนั้นก็ได้รายละเอียดมาว่าเดินทางไปควีนส์แลนด์ด้วยรถเมล์ดีถูกที่สุด จากนั้นมีนาก็โทรไปถามรายละเอียดที่โรงแรม ซิตี้ เซนเตอร์ แบ็คแพ็คเกอร์สึ เกี่ยวกับรายละเอียดว่ามียังมีงานทำที่ฟาร์มอยู่หรือปล่าว คนที่รับสายก็บอกว่ามีงานตลอด เพราะทางโรงแรมจะคอยจัดหางานให้ทำตลอด ตอนนั้นมีนาก็จำไม่ได้หรอกค่ะว่าคนนั้นๆเป็นคุณป้ามากาเรตนั่นเอง
เมื่อมีนากับติ๊กกี้สัญญากันเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะไปด้วยกัน แล้วแต่ละคนก็จองตั๋วเดินทางไว้หมดแล้ว แต่ก็เกิดเรื่องขึ้นจนได้
"พี่มีนาติ๊กมีเรื่องจะบอก คือว่า...." ติ๊กกี้กลัวๆกล้าๆ
"มีอะไรก็พูดมาสิจ๊ะ อ้ำอึ้งอยู่ได้ มีหนุ่มๆอยู่ในปากอ๊ะป่าว คายออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ เผื่ออมกิ๊กของพี่ไว้" มีนาแซวเล่น
"แหมมม...พี่มีนาก็ ...เอ่อ... คือว่าติ๊กอ่ะ.... คงจะไปทำงานฟาร์มด้วยไม่ได้แล้วนะ" ติ๊กกี้ค่อยๆบอกเพราะไม่อยากให้มีนาตกใจ
"อ้าว พูดอย่างนี้ก็สวยอะดิ" มีนาแทบจะไม่เชื่อหูของตัวเอง
"แฮะ แฮะ ติ๊กหน่ะ สวยอยู่แล้วขนาดขึ้นรถแทรม ยังมีคนมาตามจีบเลย จะซื้อบ้าน ซิ้อรถให้เลย" ติ๊กกี้เฉไฉไปเรื่องอื่น
"คือว่าหม่าม้าของติ๊กโทรมาบอกว่าท่านไม่ค่อยสบาย ติ๊กคงต้องกลับไปเมืองไทยก่อน เพื่อไปดูอาการของท่านหน่ะ" ติ๊กกี้พยายามแก้ตัว
"อ้าว ติ๊กเป็นหมอเหรอ ถึงจะได้ไปดูอาการหม่าหม๊าได้อ่ะ" มีนาแหย่
"แหมมมม...พี่มีนาก็ ก็ติ๊กเป็นห่วงหม่าหม๊า กับฟาร์มหมูอะ ถ้าหม๊าไม่สบาย แล้วใครจะช่วยดูงานในฟาร์มหมู พี่ติ๊กเขาก็ไม่ว่างมีงานประจำกันหมด"
ติ๊กกี้พูดอย่างหนักใจ เพราะว่าหม่าหม๊าของเธอ เป็นเจ้าของฟาร์มหมู ส่งออกไปขายทั่วโลก ถ้าเธอไม่กลับไปช่วยงานที่บ้าน ก็คงจะแย่แน่ๆเลย
เอาไปเอามา มีนาก็เลยมาโชว์สายเดี่ยว เอ๊ยโชว์เดี่ยว มาคนเดียวโดดๆ อย่างนี้แหละ
------------------------------------------
ติ๊ดๆ ๆ ติ๊ดๆ ๆ เสียงนาฬิกาปลุกดังอยู่ข้างๆหูของมีนา เธอรีบกดปิด เพราะกลัวว่าจะรบกวนเพื่อนๆยุ่นปี่ แล้วเธอก็นอนนิ่งๆไปสักครู่ โอ๊ยยย...ทำไมมันครั่นเนื่อครั่นตัวไปหมดเลย มีนาแทบไม่อยากจะลุกขึ้นมาจากเตียง เธอเมื่อยไปหมดแล้ว แต่จะให้นอนอยู่เฉยๆ ไม่ไปทำงาน ก็เห็นจะไม่ได้เพราะว่าเช้ามืดอย่างนี้ คุณป้ามหาภัยคงจะหาคนมาทำงานแทนมีนาไม่ได้แน่ แล้วเธอก็ตัดสินใจลุกขึ้นมานั่งอย่างลำบากยากเย็น จากนั้นก็ค่อยๆ ยก ขาสวยๆทั้งสองของเธอ ปีนลงมาจากเตียงชั้นบนแทบไม่ไหว เพราะว่าเส้นเอ็นมันตึง จะยก จะก้าวแต่ละที มันเจ็บปวดรวดร้าวไปหมด มีนาไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อนเลย เธอปวดขาจนน้ำตาแทบจะไหล เวลาจะเดิน จะเหิน แต่ละก้าว เหมือนกับเดินไปเหยียบเข็มหรือหนามแหลมๆ มันปวดแปล๊บๆ ๆ ไปซะทุกท่วงท่า แต่เธอก็ต้องอดทน มาถึงขั้นนี้แล้ว ถึงแม้ว่าไม่ได้เป็นแฟนของคุณศรราม ก็ต้องอดทนแล้วหล่ะค่ะ
พอตื่นขึ้นมาล้างหน้าล้างตา โป๊ะเครื่องประทินโฉมแล้ว เธอก็เดินมาที่ห้องครัว เพื่อเปิบอาหารเช้าเบรคฟ้าส สุดหรูขนมปังปิ้ง ราดนมข้นหวานเช่นเคย จากนั้นเธอก็เจียวไข่ ใส่ไปในกล่องข้าวที่อุ่นเตาไมโครเวฟ จากนั้นก็เดินไปรออยู่หน้าโรงแรม เธอก็เห็นเบนกับสเตซี่ รออยู่ที่นั่นแล้ว
"กู๊ดมอร์นิ่งงง จ้าทุกคน"
แหมมมมม... ทำเป็นปากดีไปทักทายคนอื่นๆ แบบหน้าชื่นอกตรม
โอยยย ปวดขาจะแย่อยู่แล้ว แต่ก็ต้องทำหน้าชื่นตาปาน
"ดีจ้า" ทั้งสองคนยิ้มทักทาย แต่ก็ไม่พูดอะไรต่อ ขอนั่งงีบรอรถไปก่อน
"ปวดขามั่งอะป่าว ตัวเอง" มีนาก็กระซิบไปถามเบน
"ผมชินซะแล้วครับ แรกๆก็ปวดเหมือนกัน" เบนตอบ
แหมมมมม... มีนาก็ไม่น่าจะถามเลย เพราะเขาทำงานมาได้เกือบเดือนแล้ว ก็คงจะผ่านพ้นเวลานั้นไปแล้วหล่ะ แต่เธอก็ไม่ค่อยกล้าถามสเตซี่ เพราะกลัวเธอจะหัวเราะเยอะเอา
จากนั้นลุงไมเคิล ก็มารับพวกเราไปที่ฟาร์มกัน มีนากับพวกก็ไม่พูดอะไร นั่งหลับบนรถเอาแรงกันดีกว่า
"อ้าวววว...ถึงแล้วจ้า เดี๋ยวตอนเย็นลุงจะมารับนะ โชคดีเน้อออ" แล้วลุงไมเคิลก็ทิ้งให้พวกเขาอยู่ในอุ้งมือมารอย่างโรวิน
แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 49 10:24:58
จากคุณ :
Summer_scent 
- [
8 ธ.ค. 49 10:20:17
]
มนต์รักบันดะเบิร์ก (Love Story in Bundaberg) ตอนที่ 3 (เรื่องราวของความรักของสาวไทยในต่างแดน)
