ขอโทษที่มาต่อให้ช้านะคะ

ตอนแรกค่ะ  
http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L4937450/L4937450.html
-------------------------------------------------------------

[แค่อยากหาคำตอบให้ชีวิต]

         ผมตกลงกับแฟนว่าเราจะไปอยู่บ้านนอก  ผมจะไม่รับจ้างสอนภาษาอังกฤษ  เขาก็ตกลง แต่ปัญหาคือผมทำเกษตรไม่เป็น  ช่วงแรกก็ลำบากต้องกลับมาแบกอิฐเหมือนเดิม  วันละร้อยยี่สิบบาท  โอ้โฮ...เหนื่อย  เพราะที่อังกฤษถึงแดดจะร้อนแต่อากาศเย็น เดินไม่ได้ ต้องวิ่งถึงจะอุ่นได้  แต่ขอนแก่นช่วงนั้นเป็นเดือน 4 อากาศร้อนมาก 40 กว่าองศา  บางครั้งผมเป็นลม เขาเอาน้ำมาสาด  โอ๊ย..! ฝรั่งมันบ้า  ทำไมไม่กลับบ้าน  คิดผิดหรือเปล่า  ทำไมต้องมาลำบากขนาดนี้  เขาคิดว่าผมเป็นฆาตกรไปฆ่าคนที่อังกฤษแล้วกลับบ้านไม่ได้  หนีคดีมา  ความจริงไม่ใช่  ผมก็แค่อยากหาคำตอบในชีวิตบางเรื่องเท่านั้น  อยากหาความสุขที่เป็นแบบยั่งยืนสักหน่อย

         บางครั้งก็คิดหนีไปที่อื่นเหมือนกัน  แต่ผมไม่รู้ว่าถ้าอยู่ที่นี่ไม่ได้จะไปอยู่ที่ไหน  คิดว่าเราต้องหาคำตอบให้ได้  ปัญหาอาจจะอยู่ที่ตัวของผมเอง  แต่ในภาพรวมที่นี่ดี  สิ่งแวดล้อมดี  สะอาด  ถ้าเรามีลูกเราอยากให้ลูกของเราอยู่ในที่สะอาด  อาหารธรรมชาติฟรีๆก็มีเยอะมากในภาคอีสาน  เห็ดแดง  หน่อไม้  ไข่มดแดง  ดอกกระเจียว  ผักอีหลอก  แมงคับแมงคาม  ขี้กะปอมเยอะ  แต่บางคนก็ไม่กินนะ  บางคนก็กิน  ซึ่งมันดีมากเพราะว่า 1.สะอาด  อาหารธรรมชาติไม่มีใครใส่ปุ๋ยเคมี  2.ไม่ได้ซื้อ  ไม่ได้ใช้เงิน  ขอให้ขยันเดินไปเก็บ

         สมัยก่อนที่อังกฤษผมจะเดินแบกอิฐทั้งวัน  เมื่อได้เงินแล้วก็เอาเงินเกือบทั้งหมดไปซื้ออาหารในร้าน  ฝรั่งส่วนมากทำงานหนักทุกวัน  แต่เงินที่เขาได้มันเพียงพอที่จะซื้ออาหารกินเท่านั้น  ไม่มีเงินเหลือฝากธนาคาร  เมืองไทยตามประวัติศาสตร์ไม่ต้องแก่งแย่งแข่งขันกับใคร  เป็นประเทศอุดมสมบูรณ์มากที่สุด จึงมีคำทักทายว่า  กินข้าวหรือยัง  แสดงว่าสมบูรณ์มาก  พอจะทำอาหารเผื่อคนอื่นได้สบายๆ แต่ความมีน้ำใจแบบคนไทยใช้ไม่ได้กับการแข่งขันในระบบอุตสาหกรรมแบบฝรั่งเพราะคนไทยไม่โหดเหี้ยมพอ”

[นิยามความรวยกับความจน]

         มันเป็นเรื่องแปลกนะที่ประเทศไทยคนยากจนมีหนี้สินเยอะ  ที่อังกฤษมีแต่คนรวยที่มีหนี้สิน  คนจนไม่มีหนี้  เพราะเขาไม่ให้คนจนยืมเงินเนื่องจากกลัวจะไม่มีปัญญาใช้คืน  จึงไม่มีสิทธิ์มีหนี้สิน  แต่คนรวยยืมเงินได้  คำว่ารวยกับคำว่าจนมันคืออะไรกันแน่

         ที่ขอนแก่นเขาว่าผมบ้าบ้าง  ฝรั่งยากจนบ้าง  ฝรั่งตกอับบ้าง  ฝรั่งขี้นก  ฝรั่งไม่มีเงิน  แต่ผมบอกว่าไม่ใช่  ผมรวยนะ  เขาถามว่ารวยได้ยังไง  ผมบอกว่า

1.ผมมีบ้าน  ผมทำบ้านเล็กๆเป็นกระท่อมน้อยๆเอาหญ้ามามุงหลังคา  ชาวบ้านเรียกว่าเถียงนาไม่ใช่บ้านหรอก  ผมบอกว่าใช่ มันเป็นบ้านของผม  ไม่ใช่บ้านเจ้านาย  ราคาหนึ่งหมื่นนองพันบาทอยู่ได้ครับ  มันกันแดดกันฝนได้  แค่นั้นผมก็รวยแล้ว

2.มีที่ดิน  แค่ 6 ไร่เท่านั้นเอง  ที่นั่นบอกว่ากระจอกมีนิดเดียว  แต่สำหรับฝรั่งมันเยอะมากจริงๆ ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องสำคัญ  เป็นพื้นฐานของชีวิต  เราต้องมีที่อยู่อาศัยเป็นของเรา  ไม่ใช่ของเจ้านาย  เพราะว่าถ้ามันเป็นของเจ้านาย เราต้องไปหาเงินให้เขา  ถ้าเราไม่มีเงินเขาก็ไล่ออก  เราไม่มีที่อยู่นะ  เพราะฉะนั้นต้องมีบ้านเป็นของตัวเองไว้ก่อนซึ่งผมก็มีบ้าน  คิดว่าลูกของผมจะต้องมีบ้านแน่ๆด้วย  เรื่องเกษตรผมทำไม่เก่ง  แต่ที่ทำได้ง่ายคือปลูกต้นไม้  ไม้ประดู่  ไม้สะเดา  ไม้ยาง  ปลูกไว้ให้ลูกสร้างบ้าน  ประเทศไทยอุดมสมบูรณ์  ต้นไม้โตเร็วมาก แค่25-30ปีตัดได้แล้ว  ไม่เหมือนอังกฤษ 200 ปีได้เท่านี้เอง  เพราะอากาศเย็น  เป็นเรื่องแปลกที่คนไทยจะบ่น โอ๊ย...มันร้อนๆ ผมว่ากลับเป็นเรื่องดี  แสงแดดเยอะจะทำการเกษตรได้ตลอดเวลา 1 ปีทำได้ทุกวัน  แต่คนไทยจะบ่นร้อนๆไม่เอาๆอยากเป็นคนผิวขาวดีกว่า แต่คนอังกฤษเขาถือคนผิวขาวเป็นคนจน  เพราะว่าไม่มีปัญญาจะไปเมืองนอก ซึ่งกลับกันเลย  แม้แต่พ่อของผมเขาก็ยังมีเครื่องอาบแดดเพื่อให้ผิวเป็นสีแทนให้ดูเป็นแบบคนมีสตางค์  แต่คนไทยกลับอยากมีผิวขาว


[วิธีคิดไม่ธรรมดาของมาร์ติน  วีเลอร์]

         ผมมีลูก 3 คน ชาย 2 หญิง 1 สิ่งสำคัญที่สุด 2 เรื่องในชีวิตของเราคือ
1.ต้องมีบ้านเป็นของตัวเองให้ได้  จึงจะถือว่าชีวิตประสบความสำเร็ว
2.ต้องมีงานทำทุกวัน  ไม่ได้จำกัดว่าต้องเป็นงานอะไร  แต่ขอให้มีงานทำทุกวัน  ชีวิตจึงจะไม่สูญเปล่า  วิธีเดียวที่รับประกันได้ว่าลูกมีงานทำ  คือการมีที่ทำกินให้เขา  และเราต้องช่วยให้เขาทำเป็น  ผมคิดว่าคนชนบทจริงๆใครมีที่ดินทำกินแล้วจะไม่ตกงาน  เว้นแต่คนขี้เกียจบางคนมีที่ดินเยอะ  แต่ไม่ยอมทำ  ถ้าเราสั่งสอนให้ลูกรู้จักทำมาหากิน  เขาก็ไม่ตกงาน “ผมถือว่างานที่อิสระและมีประโยชน์มากที่สุดคืองานเกษตร  ซึ่งช่วยให้เรากินอิ่มทุกวัน” คนอังกฤษกินไม่อิ่มเยอะมากนะ  ผมไม่อยากให้ลูกของผมอดอาหาร  อยากให้ลูกกินอิ่มในลักษณะที่ส่งเสริมสุขภาพด้วย  กินอาหารที่ไม่มีสารพิษ  กินอาหารแบบเรียบง่ายก็ได้  แต่อิ่มทุกวัน  เมื่อมีบ้าน  มีงาน  มีอาหาร  ลูกของผมก็จะรวยที่สุด  ผมอยากให้ลูกอยู่บ้านนอกเพราะว่าสะอาด  จ้างเท่าไหร่ก็ไม่อยากให้ไปอยู่ในเมืองหรอก  เพราะสกปรก  แออัด  สำคัญที่สุดคือเรื่องของสังคม  ผมไม่อยากให้ลูกไปอยู่ในเมืองเพราะว่าคนเมืองเห็นแก่ตัว  วิ่งไปหาเงินอย่างเดียว  แข่งขันกันเยอะ  เดี๋ยวก็ฆ่ากัน  ด่ากันทุกวัน  ไม่สงบ  อยากให้ลูกอยู่บ้านนอก  เขาจะได้สิ่งที่หายากที่สุดในโลก

         คนอีสานบ้านนอกเป็นคนดีมากนะ  มีน้ำใจ  รู้จักช่วยเหลือคนอื่น  เอื้ออาทรกัน  เกื้อกูลกัน  แบ่งปันกัน  ไม่แข่งขันกัน  ความเป็นสิ่งที่หายากนะ  ถ้าเราไปอยู่ในเมืองจะอยู่แบบของใครของมัน  บ้านคนละหลัง  ครอบครัวคนละหลัง  ไม่รู้จักกัน  ถ้าเราอยู่ในชุมชนเล็กๆเราก็ช่วยเหลือกันได้  คุยกันได้  แบ่งปันกันได้  ในที่สุดเราก็จะเป็นคนมีน้ำใจได้

         ลูกของผมเขาเป็นคนมีน้ำใจ  เขาอาจจะไม่มีเงิน  ไม่ได้เรียนหนังสือสูงๆ  แต่เขาจะมีสิ่งที่ดีกว่านั้นเยอะ  คือเขาจะมีที่อยู่อาศัย  มีชุมชนที่ดี  ไม่มียาเสพติด  ไม่มีการพนัน  ไม่มีอาชญากรรม  มันน่าอยู่  ขอให้เราอยู่ในชุมชนที่เป็นแบบนั้นมันก็ดีนะ  ไม่ต้องคิดมาก  ไม่ต้องเป็นห่วง ลูกก็จะเป็นคนดี  ไม่ติดยา  ไม่ขี้ขโมย  ไม่เล่นไพ่  มีน้ำใจและรู้จักช่วยเหลือคนอื่น  ลูกผมเรียนหนังสือไม่เก่ง  ปีนี้เขาได้คะแนนเป็นอันดับที่ 19ในห้องของเขา  มีนักเรียน 39 คน มันเดินสายกลางพอดีเลย

         แต่ผมไม่ได้สนใจเรื่องอันดับคะแนนหรอก  ครูเขาเขียนถึงอุปนิสัยของลูกว่า เป็นคนมีน้ำใจ  ชอบช่วยเหลือคนอื่น  ซึ่งผมไม่ได้สอนแบบนั้น  ฝรั่งส่วนมากจะเห็นแก่ตัว  ผมเคยอยู่ในสังคมอย่างนั้นมาก่อน  มันเปลี่ยนยากครับ  ผมจึงไม่ได้สอนให้ลูกเป็นคนมีน้ำใจ  แต่มันเป็นที่ชุมชน  เป็นวิถีชีวิตของคนอีสานที่เริ่มซึมเข้าไปในกระดูกของเขา  ทำให้ลูกอายุแค่ 8 ขวบเป็นคนมีน้ำใจ  ผมถือว่าสุดยอดแล้ว  ผมภูมิใจในตัวของลูกมากๆ เรื่องเรียนไม่สำคัญหรอก  สำคัญที่สุดนั้นเป็นความมีน้ำใจ  ถ้าเขาสามารถรักษาสิ่งนี้ไว้ตลอดชีวิต  ผมคิดว่าเขาคงมีความสุขแน่

[วิเคราะห์เจาะลึกอีสานบ้านเฮา]

         ผมเคยบังคับลูกชายคนแรกตอนอายุประมาณ 3 ขวบ จับมานั่งสอนภาษาอังกฤษเขาก็ร้องไห้ๆ  ไม่เอาๆๆ ผมก็คิดว่า  เอ๊ะ...เราน่าจะเลิกทรมานเด็ก  ปล่อยให้เขามีความสุข  ตั้งแต่วันนั้นผมบอกจะไม่สอนเขาอีก  แต่ถ้าอยากเรียนมาบอกผมจะสอนให้  ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้เขายังไม่บอกผมเลย  ผมก็มาคิดว่า  จะให้ลูกเรียนภาษาอังกฤษเพื่ออะไร  ในหมู่บ้านของผมมี 50 ครอบครัว ทุกคนพูดอีสานอย่างเดียว  แม้แต่ผมก็ยังพูด  แล้วจะให้เขาเรียนภาษาอังกฤษเพื่ออะไร

         สมมติว่าลูกของผมอยากอยู่ในหมู่บ้านนี้ตลอดชีวิต  ภาษาอังกฤษก็จะเป็นความรู้ที่ไม่เป็นประโยชน์อะไรทั้งสิ้น  ผมเคยเรียนกว่ามันเป็นวิชาขี้ข้าเอาไว้รับจ้างเฉยๆ เอาไปหาเงิน  คนที่มีความรู้ภาษาอังกฤษจะเอาอันนี้แลกกับเงินอย่างเดียว  เขาไม่ได้เรียนเพื่อชีวิตของเขา  เขาอยากเอาเงินไปทำงานสูงๆหน่อย

         ปัญหาของคนอีสานมีมากในเรื่องของการศึกษา คนอีสานส่วนมากไม่อยากให้ลูกเป็นคนอีสาน  ไม่อยากให้ลูกเป็นคนบ้านนอก  ไม่อยากให้ลูกพูดภาษาอีสาน” อยากให้ลูกพูดภาษาไทย  ชาวบ้านส่วนมากคิดอยากให้ลูกได้ดีในชีวิต  คิดว่าสิ่งที่ดีในชีวิตของลูกคือ

1.ไม่ได้พูดอีสาน  พูดแต่ภาษาไทย
2.พูดภาษาอังกฤษด้วย
3.เล่นคอมพิวเตอร์ได้
4.ไปอยู่ในเมือง
5.ไปรับจ้างเขา
6.ไปสร้างหนี้สิน  ไปซื้อบ้านหลังเล็กๆราคา 2 ล้าน 3 ล้านบาท  เขาคิดว่าอย่างนี้ลูกของเขาได้ดี  ซึ่งผมไม่เห็นด้วย  ผมก็อยากให้ลูกของผมได้ดีเหมือนกัน  แต่ภาษาอังกฤษไม่ใช่ปัจจัยที่จะช่วยให้เขาได้ชีวิตที่ดี  อาจจะเอาไปแลกเงินในบางช่วงได้  แต่ ผมหวังว่าลูกของผมจะมีความคิดสูงกว่านั้น  ชีวิตน่าจะมีไว้เพื่อหาสิ่งที่ไม่ใช่เงิน” ถ้าเขาเรียนรู้เพื่ออยากจะหาเงินอย่างเดียวก็น่าเสียใจนะ  เพราะความรู้เป็นสิ่งสำคัญที่สุด  แต่การเรียนรู้เป็นสิ่งที่เราต้องทำทุกวันตลอดชีวิต  เราหยุดเรียนรู้ไม่ได้ “แต่เราไม่น่าจะเรียนเพื่อเอาความรู้  เอาปริญญาไปแลกกับเงิน  ทำให้ความรู้ไม่มีคุณค่า”

[จุดอ่อนจุดแข็งของคนไทย]

         ผมคิดว่าคนไทยส่วนมากยังไม่เข้าใจระบบทุนนิยม  เห็นฝรั่งที่ไหนก็คิดว่ารวยหมด  คิดว่าการพัฒนาในระบบทุนนิยมจะทำให้ทุกคนมีเงิน  ไม่เข้าใจว่าประเทศที่พัฒนาระบบทุนนิยมมานานแล้ว เช่นอังกฤษ  สหรัฐฯ  มีปัญหาเยอะมาก  แต่คนไทยก็คิดว่าเมืองนอกดีกว่า  อันนี้จุดอ่อนครับ  คือคนไทยสนใจเมืองนอก  ไม่ได้สนใจประเทศไทย  ผมเป็นฝรั่งคุณเลยนั่งฟังผม  ถ้าผมเป็นชาวบ้าน  คุณจะไม่สนใจผม  อันนี้เป็นจุดอ่อนนะ  แต่ “จุดแข็งคือ ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์” แผ่นดินประเทศไทยอุดมสมบูรณ์มากๆ ที่ดินเยอะมาก  น้ำเยอะมาก  แสงแดดเยอะมาก ทำเกษตรอยู่รอดแน่  เป็นพลังแผ่นดินใครๆก็อยากได้ประเทศไทย  ผมก็ได้ถึง 6 ไร่ “คนไทยโชคดีมากๆที่ได้ในหลวงเป็นผู้นำ  พระองค์ท่านเป็นคนที่ทำงานหนักมาก  เพื่อช่วยให้คนคิดได้  ช่วยให้คนอยู่ได้  จะหากษัตริย์ในประเทศอื่นไม่ค่อยมีแบบนี้  ปัญหาคือคนไทยส่วนมากนับถือในหลวง  แต่ไม่ยอมปฏิบัติตามคำสอนของในหลวง  พระองค์ท่านบอกมา 27 ปี ถึงเศรษฐกิจพอเพียง  แต่คนไทยก็ไม่รู้จักพอเพียง” เอาอย่างเดียว ถึงยกมือไหว้ในหลวง แต่เวลาดำรงชีวิตไม่ได้ทำตามในหลวง  ก็ในหลวงบอกไว้แล้วว่าไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นเสือ  ขอให้มีอยู่มีกินไว้ก่อน  ถ้าทุกคนเริ่มคิดจริงๆถึงสิ่งที่ในหลวงพูด  เราน่าจะช่วยให้ประเทศไทยอยู่ได้  เพราะความคิดของในหลวงเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงต้องอาศัยพลังแผ่นดิน  ทำได้เฉพาะประเทศไทยนะ  เศรษฐกิจพอเพียงที่อื่นทำไม่ได้หรอกเพราะเขาไม่มีที่ดิน  ไม่มีทรัพยากรธรรมชาติเยอะเหมือนประเทศไทย

         คนไทยชอบสบายๆ “สิ่งที่เหมาะสมกับชีวิตคนไทยคือ เศรษฐกิจพอเพียงแบบที่ในหลวงพระราชทานไว้” สังคมไทยจริงๆ 70-80% ยังเป็นสังคมชนบท  ไทยนับเป็น 1 ใน 10 ประเทศที่เลี้ยงตัวเองได้ด้วยทรัพยากรธรรมชาติที่มีอยู่โดยไม่ต้องไปแข่งกับใคร  แต่เรายังมีปัญหาสำคัญคือไม่รู้จักประหยัด “คนจำนวนมากยังไม่พร้อมมีชีวิตแบบพอเพียง  เพราะเขาอยากรวยให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้  ซึ่งขัดกับปรัชญาการใช้ชีวิตแบบพอเพียง”

         พวกคุณโชคดีที่ได้แผ่นดินดีๆ ได้ผู้นำที่ดีด้วย และเรื่องที่ 3 เรื่องศาสนา ผมคิดว่า “ศาสนาพุทธมีความสำคัญมากๆสำหรับคนไทย  ไม่ใช่แค่นับถือไหว้พระ” แค่นั้นไม่พอ แต่อยู่ที่การปฏิบัติด้วยนะ  มักน้อย สันโดษ  พอเพียง  ธรรมะคือธรรมชาติ  เป็นเรื่องง่ายๆ  พึ่งตนเองได้ ปรัชญาของศาสนาพุทธทำได้นะ  แต่คนไทยจำนวนน้อยที่เข้าใจ  จริงๆแล้วศาสนาพุทธเป็นศาสนาที่ออกแบบให้เหมาะสมสำหรับคนบ้านนอก  ให้ใช้ชีวิตร่วมกับธรรมชาติโดยไม่ทำลาย  ไม่เอาเปรียบ  แต่ให้เราเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ

[อยากบอกอะไรคนไทย]

         คุณโชคดีมากๆที่เกิดในประเทศไทยที่อุดมสมบูรณ์ไม่ต้องไปรบกับใคร ไม่ต้องไปเอาน้ำมันจากใคร  ไม่ต้องไปเบียดเบียนคนอื่น  ประเทศไทยอยู่ได้  กินอิ่ม มีเหลือแจกด้วย “อย่าไปคิดเรื่องเงินอะไรมาก อย่าลดคุณค่าความเป็นไทยของตัวเองลง” คนไทยส่วนมากนิสัยดีจริงๆ คนไทยมีน้ำใจหายากนะ  คนไทยมีพระเจ้าอยู่หัว  มีแผ่นดินที่อุดมสมบูรณ์  มีศาสนาพุทธที่ดีมากทั้ง 3 อย่างนี้พยายามรักษาเอาไว้ให้ได้  ชีวิตที่ไม่ทะเยอทะยานเกินไป คือชีวิตที่มีคุณภาพ  ชาวบ้านทุกคนทำได้ ผมเองถึงยังทำไม่สำเร็จ  แต่มั่นใจว่าจะทำได้แน่ในอนาคต  ถ้าผมทำได้ คนอื่นก็คงทำได้ง่ายกว่าผมเยอะ ทุกอย่างอยู่ที่เรา “ถ้าเราไม่อยากได้อะไรมากเกินไปในชีวิต  ชีวิตมันก็ง่าย” พยายามทำให้ชีวิตมันง่ายขึ้น  อย่าห้มันสับสน  อย่าให้มันลำบาก  พยายามรักษาสิ่งแบบนี้ให้ดี  และอย่าเชื่อฝรั่งมากเกินไป

----------------------------------------------

จบแล้วค่า ^_^

แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 49 20:43:56

แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 49 20:43:15