ความคิดเห็นที่ 1 มาต่อนะครับ ...... คือง่ายๆเลย เค้าจะมองว่าสิ่งที่ถูกต้อง ถูกตามที่ควรก็คือต้องตามความคิดของเขา การที่คนจะจบมาแล้วประกอบอาชีพอะไรนั้นก็ควรประกอบอาชีพตามที่แบบเค้าว่าดี ถึงจะเป็นเรื่องดี ต้องทำตามแบบที่เค้าว่าดี ถึงจะเป็นเรื่องดี ชอบที่จะมองว่า คนนั้นมันก็หล่อดีนะ ทำไมมันถึงมาเป็นตุ๊ดเป็นเกย์เนี่ย ความจริงเกิดมาหล่อๆ น่าจะไปหาผู้หญิงทำเมียซะเถอะ คนนั้นเค้าตัวเล็กนะ ทำไมเค้าไม่มาเป็นรับซะล่ะ มาเป็นรุกทำไม คนตัวใหญ่ๆมาเป็นรับ โอ๊ย มันผิดธรรมชาติน่า เจอแบบนี้คล้ายๆกันทุกวัน บอกตรงๆครับว่าน่ารำคาญมาก เค้าต้องคอยบ่นว่า วิจารณ์ในสิ่งที่เค้าเห็นว่ามันไม่เป็นไปตามที่ควรจะเป็น(แบบที่เขาคิด)มาตลอด ผมพูดหลายรอบ ทุกรอบเลยได้มั้งที่เค้าชวนคุยเรื่องประเด็นแบบนี้ขึ้นมา ให้เค้าได้เข้าใจว่าคนเรามันต่างจิตต่างใจ มันมีหลายประเภท เอาอะไรมากำหนดแน่นอนไม่ได้หรอกว่า หล่อๆต้องเป็นแบบนี้ ตัวเล็กต้องเป็นแบบนี้ ตัวใหญ่ต้องเป็นแบบนี้ ผมบอกว่าเค้าน่ะ โลกแคบ หัดมองความหลากหลายซะบ้าง แรกๆเค้าก็ฟังผมนะครับ มีครั้งหนึ่ง ผมพูดไปรุนแรงมาก จนเค้านิ่งไป และบอกว่า "อืม พี่คิดๆไปมันก็จริงนะ เราควรจะมองความหลากหลายบ้าง คนอื่นเค้าก็ไม่ได้คิดอย่างเรานี่นา น้องต้องช่วยพี่นะ พี่จะต้องพยายามเปลี่ยนตัวเองให้ได้" เค้าพยายามเปลี่ยนไปสุดโต่งขนาดที่ว่า คิดอะไร ทำอะไรช้าลงเพราะว่าต้องมองในมุมคนอื่นให้หมด แบบนี้มันก็มากไป.... จนในที่สุดพี่เต๊ะก็หยุดทำแบบนี้ เพราะเค้าลามไปถึงขนาดเอาแนวคิดมองมุมหลากหลายไปใช้ในการทำข้อสอบ ซึ่งเค้าบ่นว่ามันฝืนตัวเองมากๆ อยากตอบแบบนี้ แต่ว่าต้องเปลี่ยนตัวเองเลยไปตอบอีกแบบ ผลก็คือคะแนนออกมาแย่ เค้าเลยยิ่งมีความคิดที่ว่า มองในมุมเค้าน่ะ มันดีอยู่แล้ว!!! เอากับพี่เค้าสิ จนเมื่อคืน เราก็ทะเลาะด้วยเรื่องบ้าๆแบบนี้อีกครับ เค้าไปพูดในแง่ตัดสินคนอื่นอีกแล้ว ว่าคนนี้ต้องคิดอย่างนี้สิ นายคนนั้นต้องคิดอย่างนั้นแน่ๆเลย ผมก็ตัดรำคาญโยการอือ ออตามๆไป แต่เค้ายังมาเซ้าซี้พูดเรื่องเดิมไม่หยุดจะให้ผมเห็นด้วยจนได้ ผมก็เลยพูดไปแบบเดิมว่าจะไปคิดแทนคนอื่นทำไมให้มากเกิน ไปคิดแทนคนอื่นเค้าทำไม ว่าเค้าต้องคิดแบบนี้แน่ๆ เค้าควรจะทำอย่างนี้แน่ๆ ไม่มีใครสามารถรู้แบบถูกต้อง100เปอร์เซนต์ได้หรอกว่าคนอื่นเค้าจะคิดยังไง คราวนี้ เค้ากลับด่าผมกลับว่าผมน่ะ โลกแคบ ไม่หัดมองมุมมองของคนอื่นบ้าง ไม่สนใจคนรอบข้างเลย แล้วผมจะมีความสุขได้อย่างไร ในเมื่อผมสนใจแต่ตัวเอง เค้าบอกว่าการมองคนอื่นน่ะ เพื่อที่จะรู้ว่าคนอื่นคิดอย่างไร จะได้ปรับตัวตาม ผมก็บอกว่าผมก็สนใจ ผมก็มองว่าคนอื่นจะคิดอะไร ทำอะไร แต่ผมมองแบบพอดี ไม่เอามานั่งคิดแทนชาวบ้านเสียวุนวาย แล้วพอใครคนไหนคิดทำไม่ตรงกับพี่ก็เที่ยววิจารณ์เค้าแบบพี่หรอก เค้าก็ยังมาว่าผมกลับในแนวๆเดิม เพื่อนๆพี่ๆที่อ่านอยู่ใครเคยดูเรื่อง Anger Managementมั้ยครับ ...บางทีผมก็คิดว่าผมเป็นตัวละครในเรื่องนี้ล่ะครับ 555 ขำไม่ออกเลยจริงๆ จากคุณ : ทนเพราะรักนะโว้ย... - [ 27 ธ.ค. 49 16:12:21 A:161.200.255.163 X: TicketID:116810 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ..... ผมอาจจะเล่าไม่ค่อยรู้เรื่องนะครับ เพราะบอกตรงๆว่าเจออย่างนี้หลายๆเรื่องมันทำให้ผมประสาทเสียมากๆ อย่างที่บอกไปแล้วว่าเค้าชอบคิดไปเอง กับผมก็เช่นกัน เค้าคิดไปเอง คิดมากไปเรื่อยว่าผมเป็นคนแบบนั้นแบบนี้ ทำแบบนั้นแบบนี้ เป็นคนนิสัยแบบนี้ และสร้างอุปนิสัยของผมในแบบที่เค้าคิดว่าผมเป็นมามองผม และเชื่อว่าผมเป็นแบบนั้นจริงๆ ช่วงแรกๆที่ผมกับพี่เต๊ะเพิ่งลองมาคบกันได้ประมาณ 1อาทิตย์ ผมไปเที่ยวบาร์อะโกโก้ผู้ชายกับเขา อย่างที่ว่าคือ เค้ามีความต้องการสูง และเรายังไม่เป็นแฟนกัน ลืมบอกไปนะครับ ว่าเราก็เป็นเกย์แบบที่ไม่แสดงออกทั้งคู่ พี่เต๊ะขอเข้าทางประตูหลังผม แต่ผมไม่ยอม เพราะผมรู้สึกว่าผมชอบที่จะรุกมากกว่า(เอาเข้าแล้วสิ มันจะบ้าบอไปถึงไหน เป็นรุกดันมาเจอกับรุกอีก) พี่เต๊ะก็ไม่ว่าอะไร เพราะบอกว่าถ้าผมไม่ยอม ก็ไม่อยากเพราะกลัวผมเจ็บ แต่พี่เต๊ะก็ยังแสดงออกตลอดเวลาว่ายังอยากที่จะเข้าประตูหลัง ต่อนะครับถึงตอนที่เราไปอะโกโก้ ผมก็รู้สึกผิดเล็กๆนะครับ ที่ผมไม่สามารถให้พี่เต๊ะเข้าทางหลังได้ เมื่อพี่เต๊ะเจอเด็กขายที่ถูกใจ แต่ว่ายังเกรงใจผมอยู่ ผมก็ยอมครับ ในเมื่อเราให้เค้าไม่ได้ บางครั้งเราก็ปล่อยให้เค้าไปทำอย่างที่เค้าต้องการและอยากใช่มั้ยครับ ผมยิ้มให้เค้าและบอกว่า ชอบคนไหนก็ไปสิ ไม่ว่าหรอก เค้าลังเลอยู่นานมากๆ แต่ก็ดูออกว่าต้องการ จนผมต้องสำทับไปหลายรอบ ....ผมทำไม่ได้ครับ ที่จะให้รั้งให้เค้าไม่ไป ในขณะที่ผมไม่สามารถให้ประตูหลังเค้าได้ เค้าดูก็ชั่งใจอยู่ระหว่างความต้องการของตัวเอง และความเกรงใจผม แต่เมื่อเจอผมสนับสนุนเข้าไปเยอะๆก็เลยตามเลย กลับมาถึงห้องคืนนั้นผมร้องไห้ใหญ่เลยครับ พอพี่เต๊ะกลับมา เราก็นอนคุยกัน และผมก็ร้องไห้ไม่หยุด แต่ว่าพอตื่นเข้ามาผมก็หาย และเข้าใจกัน สิ่งที่ตามมาก็คือ ผมเป็นหวัด และไข้หน่อยๆ มีน้ำมูกและตาแดงๆ ผลที่ตามมาครับ เค้ามองว่าผมเป็นเด็กอ่อนแอ ขี้แยไปตลอด พอพูดเรื่องอะไร(ในช่วงนั้น)ก็จะหาว่าผมจะร้องไห้ หาว่าผมตาแดงๆจะร้องไห้อีกล่ะสิ (บอกว่าเป็นหวัดไง ทำไมพูดไม่รู้เรื่องฟะ) มีครั้งหนึ่งที่ผมยังขำมาถึงทุกวันนี้ก็คือ คุยๆกันแล้วผมขอไปอาบน้ำ ตอนนั้นผมเป็นหวัดหนักมาก น้ำมูกเยอะจนหายใจไม่ออก ผมเลยเข้าไปยืนสูดน้ำมูกในห้องน้ำซักพักก่อนจะอาบน้ำ แต่พี่เต๊ะกลับคิดว่าผมหนีเข้าไปร้องไห้ในห้องน้ำ และยังคิดอย่างจริงจัง เอามามองว่าผมเป็นเด็กขี้แยจนถึงทุกวันนี้ ........ปวดหัวตึ๊บ จากคุณ : ทนเพราะรักนะโว้ย... - [ 27 ธ.ค. 49 16:33:21 A:161.200.255.162 X: TicketID:116810 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่รู้ว่าโพสจบรึยังนะครับ (- -") ขอตอบก่อนละกันครับ อยากถามว่าเคยลองคุยกันรึเปล่าครับว่าเราชอบ/ไม่ชอบอะไร แล้วเขาชอบ/ไม่ชอบอะไร เผื่อจะช่วยปรับทัศนคติของทั้งคู่ดูได้นะครับ บางทีอาจจะไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่เป้นการทำมันน้อยลงเวลาอยู่ด้วยกัน ถ้าคุยกันแล้วเขายังเป็นแบบนี้ก็... ทนครับ ทนต่อไป ทนจนกว่าจะไม่ไหวน่ะครับ (- -") เพราะว่าถ้าทั้งเขาและเรายังเป้นตัวของตัวเองอยู่อย่างนี้ซํกวันมันก็จะถึงจุดเดือดแล้วก็จะรอวันที่จะระเบิดใส่กันก็เท่านั้นเอง จากคุณ : สตอเบอร์รี่นมเขย่า (<Strawberry Milk Shake>) - [ 27 ธ.ค. 49 16:54:36 ]

ความคิดเห็นที่ 4 .....คนหลงตัวเองนะคับ  ทนได้ก็ทนต่อไป.... จากคุณ : คาซีโอเพย่า. - [ 27 ธ.ค. 49 17:01:38 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สตอเบอร์รี่นมเขย่า ยังไม่จบครับ แต่ว่ามาปาดได้ครับผมไม่ว่า คุยแล้วครับ เค้าไม่ฟัง เค้ายังมองว่าผมเป็นอย่างที่เค้าคิดอยู่อย่างนั้น รอตามอ่านดูนะครับ ผมน่ะปรับ และทนเพื่อเค้ามาหลายๆเรื่องแล้วล่ะครับ (ทุกเรื่อเงลยมั้ง) ใช่ครับ สิ่งที่ผมทำได้ต่อไปนี้คือ ทน ต่อไปครับ คาซีโอเพย่า ครับ ผมก็ว่าอย่างนั้น หลงตัวเองมากๆคนบ้าอะไร 555 ผมก็พยายามทนตราบเท่าที่ทนได้ล่ะครับ --------------------------------------------- เมื่อกี๊ลืมเซฟ พิมพ์ตั้งนานหายไปหมดเลย ต้องมาพิมพ์ใหม่ ..... มาต่อครับ ที่แย่ก็คือ เค้าสร้างตัวตนของผม อุปนิสัยของผมมาแบบที่เค้าคิดไปเองว่าผมเป็นอย่างนั้น และเชื่อมันจริงๆ จากตอนแรกมองว่าผมขี้แย ------- ผม - พี่ต๊ะครับไปดูโปงลางสะออนกัน พี่เต๊ะ- ไม่เอา ไม่อยากดูอ่ะ ผม - ไม่เป็นไรครับ พี่เต๊ะ - อ่าๆๆๆ ไปดูๆๆๆๆ เออๆๆไปดูก็ได้ๆ เดี๋ยวงอนอีก ผม - บ้า ไม่ได้งอน 55 ไม่อยากดูก็ไม่ว่าไรนี่ พี่เต๊ะ - อ่าๆๆ พี่อยากดูครับๆๆ ทำไมขี้งอนอย่างนี้ เดี๋ยวพอไม่ไปด้วยก็ร้องไห้อีก ผม - ........ คือผมเป็นคนที่ไม่ชอบง้อไงครับ ถ้าชวนแล้วเค้าไม่อยากไปก็คือจบ ไม่ว่าอะไร แต่กลับมามองว่าเรางอนเสียนี่ ตอนนี้เค้ามองว่า ผม ขี้แย ขี้งอน เอาแต่ใจ ผมก็โดนว่าอย่างนี้อยู่ทุกวัน วันละหลายๆครั้ง ไม่ว่าเรื่องอะไร ก็จะมักจะมาหาว่าผมงอน ร้องไห้อยู่เสมอ จนวันหนึ่งผมรำคาญ เลยต่อยต้นแขนไปปึ้กนึง .........พลาดอย่างใหญ่หลวงครับ พี่เต๊ะกลับมามองว่าผมเป็นคนอารมณ์รุนแรง ขี้ฉุนเฉียว อารมณ์แปรปรวน ชอบทำร้ายร่างกาย แล้วก็มาบ่นๆอีกว่านิสัยอย่างผมจะไปอยู่รว่มกับใครได้ ใครเค้าจะทนผมได้ ผมเจอเรื่องประมาณนี้ทุกวัน วันละหลายครั้ง จนผมเริ่มสับสนแล้วว่า ผมเป็นอย่างนั้นจริงรึปล่าวหว่า 555 ก็อีกครั้งนึงนั่นล่ะ ที่เค้าแกล้งปฏิเสธคำชวนของผม พอผมบอกว่าม่เป็นไร ก็หาว่าผมงอน แล้วก็มาว่าผมเป็นวรรคเป็นเวรอีกว่า ผมน่ะเป็นคนอย่างนี้ล่ะ ขี้เอาแต่ใจ พอไม่ได้อะไรก็งอแง ร้องให้ ทำร้ายร่างกาย แต่เวลาเค้าพูด เค้าจะพูดแบบแซวๆ ขำๆนะครับ ผมเลยถามเค้าไป ผม- พี่เต๊ะ ตกลงไอ้ที่พี่ว่าๆผมเนี่ยพี่คิดอย่างนั้นจริงเหรอ พี่เต๊ะ- (เงียบแล้วหันหลังไป) ผม- อ้าว มาพูดต่อให้จบสิ แล้วผมจะรู้เรื่องมั้ย พี่เต๊ะ - (หันกลับมาทำหน้าเหยื่อยใจ) เฮ้อ แกมันก็เป็นอย่างนี้ล่ะ เหมือนเดิมอีกแล้ว เซ้าซี้น่ารำคาญ ผม- ........ ขี้แย ขี้งอน เอาแต่ใจ ฉุนเฉียว เจ้าอารมณ์ เซ้าซี้ นี้ผมกลายเป็นเด็กประสาทอ่อนๆในสายตาเค้าไปแล้วอ่ะครับ -_-" จากคุณ : ทนเพราะรักนะโว้ย... - [ 27 ธ.ค. 49 17:25:53 A:161.200.255.163 X: TicketID:116810 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ดูไปดูมาก็เหมาะสมกันนะครับ.. ถ้าพี่เค้าไปเจอคนแรงๆมั่นใจๆเหมือนกัน ก็คงไม่รอด ดีและที่ได้นายเป็นแฟน จากคุณ : อยากมีแฟนบ้างอ่ะคับ (ไม่หล่อแต่ก็อร่อย) - [ 27 ธ.ค. 49 17:34:09 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อดทน สู้เค้านะพี่น้อง รักคือการปรับตัว อย่างที่คุณ สตอเบอร์รี่นมเขย่าว่า บางที คุณน่าจะ หันเข้ามาคุยกันจริงๆบ้าง แต่แลคุณจะเหนื่อยจริงๆนะคะ แต่จริงๆเราว่า คุณก็มีแรงต้านเท่ากับที่เขาทำให้คุณเจ็บช้ำน้ำใจ ยิ่งเขาทำในสิ่งที่จะทำร้ายคุณได้มากเท่าไร คุณก็จะมีความไม่พอใจ น้อยใจ หรืออะไรก็ตาม เท่ากับหรือมากขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำ ขอให้คุยกันให้รู้เรื่องนะคะ สนับสนุนให้คนเข้าใจและรักกันค่ะ จากคุณ : ขิงแช่บ๊วย (HAMBURGER) - [ 27 ธ.ค. 49 17:46:34 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ใกล้ละนะครับ จะถึงจุดสำคัญแล้ว อย่างที่บอกครับ เค้าสร้างนิสัยผมขึ้นมาว่าเป็นเด็กเอาแต่ใจ ขี้แย เค้าชอบคิดไปเรื่อยครับ ว่าเดี๋ยวผมก็ต้องทำอย่างนั้น ก็ต้องทำอย่างนี้ เวลาเถียงกันเวลาโกรธกันผมก็ง้อใช่มั้ยครับ เค้าก็ชอบมาบอกว่า "ว่าแล้ว อย่างที่คิดไว้นั่นล่ะ เดี๋ยวซักพักแกก็ต้องมาทำอย่างนี้ เฮ้อนิสัยแกมันแก้ไม่หายแล้วนะ" เพิ่งมามีช่วงหลังครับที่เราเถียงกันมากขึ้น แล้วเรื่องที่เราทะเลาะกันก็คือ มันมาจากเรื่องที่ผมทำอะไรไม่ถูกใจเค้า พูดอะไรแบบที่เค้ามองว่าไม่ดี ไม่ถูกต้อง แต่เค้าไม่ยอมบอกผมครับ ... เค้าเก็บเอาไว้ และพอหงุดหงิด ก็มาว่าผมทีหลัง ผมไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะครับ ผมเป็นคนที่ยอมรับความคิดเห็นของคนอื่น และพร้อมที่จะปรับตัวถ้ามันไม่ดีจริงๆ แต่ว่าสิ่งที่เค้าเอามาว่าผมน่ะ บางครั้งมันเป้นเรื่องเล็กมากกกกกกจริงๆ ผมก็ไม่ว่าอะไร เพราะเข้าใจว่าแต่ละคนมันก็ไม่เหมือนกัน เรื่องเล็กของเราอาจจะใหญ่ของเขาก็ได้ ผมก็พยายามถามว่า แล้วที่เค้ามองว่าผมทำไม่ดีน่ะมันคืออะไรล่ะ เค้าก็ไม่พูดอธิบายให้ผมเข้าใจครับ อย่างเช่นเมื่อเช้า ก็มาว่าๆๆผมอีกว่า "อย่างที่แกพูดในรถเมล์เมื่อวานน่ะ มันดีแล้วเหรอ" ผมงงมากครับ เพราะเมื่อวานนั่งรถเมล์กันหลายรอบ แล้วนั่งกัน 3-4ชั่วโมง ผมก็พูดเรื่อยๆ เค้าก็พูดเรื่อยๆ พอผมพยายามถาม เค้าก็ทำท่าเหนื่อยหน่ายใจ ไม่ยอมพูดออกมาว่าสิ่งที่ผมผิดคือตรงไหน เอาแต่บอกว่าอย่ามาแกล้งโง่ แล้วก็ด่าเรื่องซ้ำๆไปมา พอผมพยายามนึก จนนึกออกแล้วก็ถามว่า อ๋อ ที่ผมพูดเรื่องแบบนี้ใช่มั้ย เค้าก็บอกว่า "พอเถอะขี้เกียจพูดแล้ว ไม่อยากพูดแล้ว" ผมต้องทำตัวยังไงล่ะครับ ในเมื่อเค้าไม่พอใจอะไรผม เค้าก็ไม่พูด ไม่บอก เก็บๆๆๆเอามาด่า เอามาโกรธ แล้วก็ไม่ยอมอธิบายให้ผมเข้าใจ แล้วสิ่งที่เค้าเก็บเอามาว่าผมนะครับ ผมไม่อยากใส่ร้ายเค้าเลย ว่าเป็นเรื่องที่เค้าคิดไปเองทั้งนั้น อย่างเช่น ผมเล่าให้ฟังว่าผมเคยไปเป็นล่ามมา แล้วขอความเห็นจากเค้าว่าจะเอาไปเขียนในใบสมัครงานดีมั้ย เค้ากลับเอามาคิดๆๆมาหาว่าผมน่ะ อวดตัว ประสบการณ์แค่นี้ จะเอามาอวดเอามาพูดให้คนอื่นหมั่นไส้ทำไม ถ้ามีของดีจริงน่ะไม่จำเป็นต้องพูด ผมเล่าสู่กันฟังว่าผมไปบ้านเพื่อนมา แล้วบ้านเพื่อนสวยดี แต่เค้ากลับเก็บเอามาด่าผมว่า ผมจะไปโม้ทำไมว่ารู้จักคนนั้นคนนี้ คนอื่นได้ยินเค้าจะหมั่นไส้ คนมีเงินจริงน่ะเค้าไม่เอามาพูดกันหรอก ทำไมต้องอวดตัวว่ารู้จักคนนั้นคนนี้ ...โอ้ ผมงง ผมเครียดมากๆ ถ้าผมพูดไปอย่างที่เค้าว่าจริงๆ ผมก็คงจะรับฟังและเอามาปรับตัว แต่ว่าผมเล่าไปแค่นี้จริงๆ เค้ากลับเอาไปคิด ตีความเสียมากมาย แล้วกลับมาว่าผม มาว่าผมน่ะมันไม่เสียใจเท่าที่เค้าไม่ยอมพูดดีๆกับผมเลยครับ ไม่เคยเลยที่จะค่อยๆพูด(ถึงแม้จะเป็นข้อเสียที่เค้าคิดไปเองก็ตาม)แล้วบอกให้ผมปรับตัว มีแต่เอามาว่าๆๆๆ แล้วก็หงุดหงิดใส่ผม โกรธผม ไม่ฟังเลยแม้ว่าผมจะพยายามอธิบาย ด้วยความที่พอรู้นิสัยเค้า ตอนนี้ผมเลยไม่เถียง เพราะเถียงก็ยิ่งรุนแรง และเดี๋ยวก็หาว่าผมมีนิสัยอย่างนั้นอย่างนี้อีก ผมน่ะรักเค้ามากเลยนะครับ ถึงตอนแรกก่อนที่จะเข้ามาคบเค้าจะมีคนเตือนมากมาย ถึงแม้ตอนที่ลองคบแรกๆจะรู้แล้วว่าเค้ามีนิสัยบางอย่างที่มันไม่เข้ากับเหตุผลของคนทั่วไปก็ตามแต่ผมก็ทนครับ อันไหนที่ผมคิดว่าเค้าควรปรับ ผมก็ช่วย ถ้าเค้าปรับไม่ได้ ผมเองก็ต้องเป็นฝ่ายที่ปรับเพื่อรับให้ได้ คบกัน ข้อดีข้อเสียมันก็มีให้เห็น ข้อเสียของเขาก็มีเยอะครับ แต่ผมเลือกที่จะมองเค้าแต่ดีครับ เพราะผมมาชั่งดูแล้ว ข้อดีของเค้าก็พอที่จะหักล้างข้อเสียเค้าไปได้ เป็นเกย์นี่ เกิดมาชีวิตคู่ก็มีลำบากอยู่แล้วนะครับ เราได้มาคบกันไม่มีปัญหาสังคม ไม่มีมือที่3 ไม่มีปัญหาทางบ้าน แต่กลับต้องมาไม่เข้าใจกันเพราะนิสัยบ้าๆบอๆแบบนี้ของเค้า ใช้คำว่าไม่เข้าใจกันคงไม่ได้ เพราะผมน่ะพยายามเข้าใจเค้าครับ แต่เค้าสิ ไม่ยอมเปิดใจที่จะรับฟังและเข้าใจคนอื่นบ้างเลย ผมทนครับ ทนมาเรื่อยๆ เค้าเป็นคนแปลกๆนะครับ แค่ได้คุยกันก็จะรู้สึกได้แล้ว มีหลายๆคนมาบอกผมว่า "แกทนอยู่กับพี่เค้าได้นี่ถือว่าสุดยอดมากๆ" ผมก็ยังเถียงไปเลยว่าพี่เต๊ะเค้าก็มีข้อดีหลายๆอย่างที่ทำให้ผมรัก จากคุณ : ทนเพราะรักนะโว้ย... - [ 27 ธ.ค. 49 18:03:42 A:161.200.255.163 X: TicketID:116810 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อยากมีแฟนบ้างอ่ะคับ (ไม่หล่อแต่ก็อร่อย) ขอบคุณมากๆเลยครับ คงยากล่ะครับ เพราะเค้าไม่เคยมองว่าตัวเองผิดเลย 555 คงได้แต่คิดไปเองว่าเป็นความผิดคนอื่น ขิงแช่บ๊วย (HAMBURGER) ขอบคุณมากเลยครับ คงยากล่ะครับ ในเมื่อเค้าไม่พยายามที่จะฟังเลย -------------------------------- เหนื่อยมากๆนะครับ แต่ผมก็รักเค้ามาก ใช่ครับ อย่างที่คุณ "ไม่หล่อแต่อร่อย" บอก หลายๆคนก็มาบอกผมเหมือนกัน ว่า "ดูซิ พี่เต๊ะเค้าทำกับแกอย่างนี้ ถ้าเค้าเสียแกไป เค้าจะรู้สึกว่านอกจากแกแล้วคงไม่มีใครทนเค้าได้" มันน่าขำอยู่อย่างนึงนะครับ ในขณะที่ผมมองว่าเค้าแปลก เค้าโลกแคบ มองแต่ในมุมตัวเอง ผมก็เพิ่งรู้เหมือนกัน ว่าเค้าก็มองว่าผม แปลก โลกแคบ เหมือนกัน นี่เพื่อนเค้าที่ผมคุยๆด้วยบอกผมมานะครับ ผมเข้าใจนะครับ ว่าถ้าเค้าจะมองอย่างนั้นมันก็ไม่แปลก เพราะเค้ามองโลกในมุมเค้าจริงๆ และคิดว่ามันคือสิ่งที่ถูกต้องจริงๆ ในเมื่อผมมองในมุมที่ต่างจากเค้า ก็คงไม่ผิดอะไรที่เค้าจะหาว่าผมแปลก (แต่หารู้ไม่ว่าทุกคนต่างบอกว่าเค้าแปลกทั้งนั้น) ตอนนี้ผมมีทางแก้อยู่หนึ่งทาง ผมไปปรึกษาหมอมาครับ ผหมอบอกว่า คนที่มีนิสัยแบบนี้ ต้องให้คนที่เค้าเชื่อฟังน่ะค่อยๆพูด ค่อยๆแนะ หรือไม่ก็ต้องให้เจอเหตุการณ์อะไรที่ทำให้เค้าหน้าหงายไปได้เลยว่าสิ่งที่เค้าคิดน่ะมันผิด อย่างหลังน่ะยากมากครับ เพราะไม่ว่าจะเจอะอะไรเค้าก็คิดไปในแบบที่ว่าของเค้าถูกไปไดเรื่อยครับ ตอนนี้ผมเลยจะแอบติดต่อกับพี่ที่เค้าเคารพมากๆคนหนึ่ง ซึ่งผมคิดว่าเค้าคงจะช่วยผมได้(ก็หวังว่าพี่คนนั้นคงจะไม่เป็นคนแบบพี่เต๊ะไม่งั้น .......) จากคุณ : ทนเพราะรักนะโว้ย... - [ 27 ธ.ค. 49 18:15:59 A:161.200.255.162 X: TicketID:116810 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อยากจะบอกว่าที่มีหลายๆคนแนะนำให้ลองคุยนั้น ผมเคยแล้วครับ พอหลังจากเถียงๆแล้วอารมณ์ดีทั้งคู่ พอผมชวนคุยเพื่อเคลียร์ๆตอนอารมณืดี เผื่อเค้าจะยอมพูดดีๆ เค้ากลับบอกว่า โอ๊ยย พอเถอะ เรื่องมันแล้วๆก็แล้วๆไป เค้ามองว่าผมเป็นคนเซ้าซี้ครับ มาบอกว่าไม่ยอมจบ ทั้งๆที่ถ้าเค้าไม่พูด ผมก็ไม่มีทางรู้ เค้าก็ไม่มีทางรู้ มาอุดปากผม จั๊กจี๊ผม ไม่ให้พูด ถ้าผมดึงดันจะพูด ก็จะไม่ฟังเดินหนี หาว่าผมเซ้าซี้ คือเค้ามองว่าถึงพูดไปกับผมก็ไม่เกิดประโยชน์เพราะผมคงเปลี่ยนไม่ได้ พอผมยืนยันว่าเปลี่ยนได้ เค้าก็จะบอกว่า "แกมันเป็นเด็กอย่างนี้ไปแล้ว เกินเยียวยาแล้วล่ะ " ปวดหัวอ่ะครับ....... ผิดทั้งขึ้นทั้งล่อง ผมรักเค้ามากนะครับ ความจริงมันถึงจุดที่ผมคิดว่าผมจะไม่ทนเค้าแล้ว ผมจะไม่ยอมทนอีกแล้ว ในเมื่อเค้าไม่อยากฟังผมและมองผมผิดๆก็ไม่ต้องมาอยู่กัน แต่ผมก็ทำไมได้ครับ..... ผมรักเค้ามาก ผมกลัวครับ ผมไม่ได้หลงตัวเองนะครับ แต่ ผมกลัวว่าถ้าไม่ใช่ผมแล้ว ใครที่จะมารับฟัง เข้าใจเค้าได้อย่างผมบ้าง ผมยอมทนอยู่กับเค้า ให้เค้ามองผมเป็นเด็กประสาทๆ อย่างน้อยผมก็ดูแลเค้าอย่างดีครับ ถึงเค้าไม่ค่อยสนใจผมเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยเค้าก็ยังรักผม เอ็นดูผมบ้าง ส่วนที่ไม่ได้จากเค้า ผมก็ค่อยไปหาเอาจากเพื่อนๆก็ได้ ผมไม่สนใจ จากตอนแรกแค่คิดว่าเป็นความหลงครับ ผมบอกไม่ถูก เพราะเค้าทำให้ผมอยากเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้น ให้ตามพี่เค้าทัน อยากหาความรู้เพิ่ม เพื่อจะได้ทัดเทียมกัน พี่เต๊ะจะได้ไม่อาย พี่เต๊ะแนะนำสิ่งดีๆให้ผมหลายอย่างผมรักและผูกพันเค้ามากครับ สุดท้ายนี้ขอบคุณเพื่อนๆที่อ่านจนจบ และให้คำแนะนำด้วยนะครับ ผมขอคำแนะนำด้วยนะครับ - ใครเคยเจอกับคนอย่างนี้บ้างครับ แล้วมีวิธีรับมือกันอย่างไร - ใครที่เป็นหมอ ผมสงสัยจริงๆเลยครับว่าอการอย่างนี้ถือว่าเข้าข่ายอาการทางจิตรึเปล่าครับ เพราะเค้ายึดเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของโลกเลย มองว่าความคิดของเขาคือมาตรฐานโลก (น่ากลัวนะเนี่ย) ไม่ใช่แบบของเขาถือว่าผิด ไม่ถูกต้อง ขอร้องล่ะครับ ขอคำแนะนำด้วย ผมขอให้อย่างน้อยหาวิธีให้เค้ายอมเปิดใจ พูดกับผมบ้างว่าผมไม่ดีตรงไหน พูดมาตรงๆ และอยากหาวิธีให้เค้าเลิกคิดแทนคนอื่น คิดไปเองจนมากเกินไป(เพราะมันทำให้เค้าคิดไปเองไงครับ ว่าผมเป็นอย่างนั้นอย่างนี้และยึดติดกับสิ่งที่เค้าสร้างมาเอง) ผมให้เวลาตัวเองอีกประมาณ4เดือนครับ เค้ากำลังจะกลับไปอยู่ใกล้ๆกับพี่อีกคนที่เค้าเคารพแล้ว ถ้าเค้ายังเปลี่ยนตัวเอง และคนอื่นทำให้เค้าเปลี่ยนไม่ด้แม้แต่น้อย ผมคงต้องตัดใจจากเค้าไปจริงๆครับ เพราะถึงยังไงผมก็ต้องรักตัวเองด้วย วันนี้ลาไปก่อน กว่าผมจะเข้ามาได้คงเป็นพรุ่งนี้บ่ายๆเลยนะครับ ลาอีกที จากคุณ : ทนเพราะรักนะโว้ย... - [ 27 ธ.ค. 49 18:33:05 A:161.200.255.162 X: TicketID:116810 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ผมไม่แนะนำให้คุณทำแบบที่หมอบอก เพราะคุณรู้จักเขาใกล้ชิดเขาแต่คุณยังไม่เข้าใจเขา        เป็นไปได้ไหมว่าเวลาเขาพูดคุณมักจะไม่สนใจ หรือ มีทีท่าเบื่อหน่าย ทำให้คุณพลาดที่จะเข้าใจถึงความคิด ความเชื่อต่าง ๆ ที่คุณไม่ฟังก็ไม่ใช่เพราะสาเหตุใด น่าจะมาจากคุณคิดว่าเขาคิดผิด              สำหรับคนสองคน ไม่ว่าจะเป็นความรัก การให้อภัย การปรับตัว การยอมรับ ความจริงใจ ก็ไม่สำคัญเท่ากับการเข้าใจกัน       อย่ามองเขาผ่านกรอบความรู้ ว่าจะต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้ ลองมองผ่านกรอบของความรู้สึก      แล้วผมว่าอย่าไปว่าเขาเลยครับ เรื่องทัศนคติกับความเชื่อไม่มีใครผิด ไม่มีใครถูกหรอก ถ้าเราเชื่อ หรือ ศรัทธาในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ความจริงของสิ่งนั้นจะมาเป็นส่วนหนึ่งในตัวเรา เท่า ๆกับที่เราเป็นส่วนหนึ่งของความจริงนั้น จากคุณ : อยากบอกให้โลกรู้ (เซียนแห่งmath) - [ 27 ธ.ค. 49 19:06:17 ]

ความคิดเห็นที่ 12 พอดีแอบเข้าเน็ตที่บ้านเพื่อนได้ครับ วันนี้มีงานวันเกิดที่บ้านเพื่อน + ปีใหม่ล่วงหน้า เลยคงเลี้ยงกันยาวเลยคืนนี้ --------------- คุณอยากบอกให้โลกรู้ (เซียนแห่งmath) สำหรับผมแล้วนะครับ ผมเอาใจใส่ สนใจเค้ามากๆแล้วครับ เรื่องทุกเรื่องที่เค้าพูด ถึงแม้เค้าจะพูดมาแล้วเป็นรอบที่20 ลองคิดดูสิครับเรารู้จัก คบกันมา7เดือน เรื่องหลายเรื่องเค้าพูดซ้ำทุกครั้งที่เราคุยโทรศัพท์กัน ผมต้องฟังเรื่องเดิมๆซึ่งเค้าเล่าเหมือนกับว่าไม่เคยเล่าให้ผมฟังมาตลอด นี่ยังไม่รวมถึงเวลาเจอเพื่อนๆกันนะครับ ทุกคนจะมีท่าทีว่า อีกแล้ว ไอ้นี่เล่าเรื่องเดิมตลอด แต่ทุกครั้งที่เค้าเล่าเรื่องซ้ำๆผมจะตั้งใจฟังครับ ถึงแม้หลายเรื่องผมจะรู้สึกว่าไม่เห็นด้วยกับที่เค้าคิด ก็ยังฟังและถามเค้า ให้เค้ารับรู้ว่าผมฟัง และอยากมีส่วนร่วมกับเรื่องที่เค้าเล่า เพราะผมรู้ว่าเค้ามีความสุขกับสิ่งนี้ครับ มันก็ถูกนะครับ ที่คุณว่าผมมองว่าเค้าคิดผิด แต่ผมมองว่าผิดเป็นบางเรื่องครับ พี่เต๊ะแนะนำสิ่งดีๆมีประโยชน์มากมาย หลายๆอย่างผมก็เชื่อ และเอามาปรับใช้ เรื่องเค้าคิดถูกคิดผิดน่ะ ผมไม่สนใจแล้วครับ เพราะถึงผมจะมองว่าเป็นข้อเสียของเขา แต่ผมก็รับได้ แต่ปัญหาของผมตอนนี้ไม่ใช่อยากให้เขามองมุมตามแบบที่ผมคิดว่าถูกหรอกครับ แค่อย่างน้อยให้เขายอมปรับความเข้าใจกับผม พูดกับผมบ้างเวลาที่เขาไม่พอใจผม อย่ามองแต่ว่าถ้าพูดออกมา ผมจะน้อยใจ ร้องไห้ ฉุนเฉียว และไม่มีทางจะปรับได้ "ถ้าเราเชื่อ หรือ ศรัทธาในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ความจริงของสิ่งนั้นจะมาเป็นส่วนหนึ่งในตัวเรา เท่า ๆกับที่เราเป็นส่วนหนึ่งของความจริงนั้น " มันกินใจมากเลยละครับ ผมรับเค้าได้ทุกอย่าง อภัยได้ทุกเรื่อง เข้าใจเขา ขอแค่เค้าเข้าใจ เปิดใจรับฟังผมบ้าง แค่นี้ก็พอแล้วละครับ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆนะครับ^^ จากคุณ : ทนเพราะรักนะโว้ย... - [ 27 ธ.ค. 49 20:00:44 A:161.200.255.162 X: TicketID:116810 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เอาใจช่วยและกันคนเราถ้าอยู่ด้วยกันมันต้องคุยและฟังซึงกันอ่ะ จากคุณ : hanna16 - [ 27 ธ.ค. 49 20:04:05 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ชีวิตคุณมันช่างคล้ายอะไรกับผมนักหนานะ   แต่ถึงทุกวันนี้ผมก็ยังแก้ปัญหาไม่ได้ครับ วิธีต่างๆ ที่เราพยายามทำ  ไม่ว่าจะเป็น - ไม้อ่อน คือการเชื่อฟัง ไม่เถียง ทำตาม เงียบ ยอม ฯลฯ ก็ทำแล้วปรากฎว่ายิ่งได้ใจ เค้าก็ทำต่อไปโดยไม่รู้สึกว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่  ไม่รู้สึกว่าผิดแปลกอะไร - ไม้แข็ง  คือการไม่ยอมทำตาม ฝีนหรือเถียง  ฯลฯ ก็ทำแล้วเหมือนกัน เค้าก็ยิ่งเข้าใจเราผิดอีก ก็กลายเป็นว่าเราทำไมเปลี่ยนไป ทำอย่างนี้ใครจะอยากคุยด้วย อยากทำอะไรดีๆ ด้วย ว่าไปโน่น  ทั้งๆ ที่ตอนทำดีก็ไม่เห็นค่าอะไร มันเป็นของมันอย่างนั้น ก็ปล่อยมันไปดีกว่าครับ  ชีวิตของเค้าก็ต้องให้เค้าเป็นคนเลือกทางเดินตัวเอง  บางทีสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของเค้าคงไม่มีก็ได้   เพราะเค้ายังหาคำว่า "พอใจ" ไม่เจอ จากคุณ : Virgo Dragon - [ 27 ธ.ค. 49 20:05:39 ]

ความคิดเห็นที่ 15 การที่คนสองคนถูกใจกันในลำดับแรก คงเป็นที่รูปร่างหน้าตา เมื่อผ่านด่านนี้ไปได้แล้ว ต่อไปสิ่งที่ยากยิ่งกว่าก็คือเรื่อง ทัศนคติ คนเราเกิดมาในสิ่งแวดล้อมที่ไม่เหมือนกัน การที่จะมาอยู่ด้วยกันแล้วรับได้กับความเป็นตัวตนของอีกฝ่ายได้ นั่นก็หมายถึงพื้นฐานที่มีมาไม่แตกต่างกันมากนัก แต่ถ้าหากว่าคนสองคนนี้แตกต่างกันมากก็คงเป็นเรื่องยากทีเดียวที่จะปรับเข้าหากันได้ในเวลาอันสั้น เมื่อได้ทดลองที่จะปรับเข้าหากันแล้วพบว่า มีปัญหามากมายเกินกว่าที่จะคาดไว้ โดยมากเท่าที่เห็นก็คือต่างคนต่างไป มีน้อยรายที่จะพยายาม maintain ความสัมพันธ์ไว้ ซึ่งโดยมากก็มักจะกลับไปที่ปัจจัยแรก คือ รูปร่างหน้าตาที่ถูกใจกัน จะทิ้งไปเลิกไปก็เสียดาย เท่าที่อ่านดูคุณเองก็ได้ให้ limit ของตัวเองไว้ในระดับนึงแล้ว ถ้าหากว่าเวลานั้นมาถึงผมคิดว่าคุณคงตัดสินใจอะไรบางอย่างได้แล้วครับ ไม่ขอบอกว่าเอาใจช่วย แต่อยากให้คุณรู้ด้วยตัวเองว่าจริงๆ แล้วคุณต้องการอะไร คิดได้ด้วยตัวเองก็ดี การขอความเห็นจากคนอื่นเป็นเพียงส่วนนึงของการตัดสินใจ ก็แค่นั้น... จากคุณ : =SILVER EYE= - [ 27 ธ.ค. 49 20:41:55 ]

ความคิดเห็นที่ 16 รักคือการปรับตัว  ทนอด และอดทนค่ะ.. ไม่รู้จะแนะนำอะไร ทัศนคติเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ทำให้คนอยู่ด้วยกันไม่ได้มามากแล้ว....เฮ้อ แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 49 21:15:52 จากคุณ : Miss (Miss_Israel) - [ 27 ธ.ค. 49 21:15:29 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ตอนนี้คุณหมุนคลื่นวิทยุมาเจอกัน ถ้าจะเจอกันอีกก็คงผ่านไปอีกรอบ หรือหลายรอบ หรืออาจจะไม่เจออีกเลย ถ้ายังพอรับได้นะ ถ้าเป็นผมผมจะทน จากคุณ : ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันแบบไหน - [ 28 ธ.ค. 49 00:06:17 ]

ความคิดเห็นที่ 18 โอย .. อ่านแล้วเหนื่อยแทน = = * เป็นเรา จะทนได้อย่างคุณไม๊เนี่ยะ ?? ทนเพราะรักนะโว้ย จริง ๆ เอาเป็นว่า ทนต่อถ้าอยากทน แต่ถ้าทนไม่ไหว ลองถอยกลับมาก้าวนึง แล้วค่อยดูท่าทีอีกทีดีกว่า ดูซิว่า ถ้าเด็กขี้งอน อย่างคุณไม่ตามใจเค้า ไม่ค่อยได้คุยกับเค้า แล้วเค้าจะมีอาการอย่างไงบ้าง ^ ^ จากคุณ : ..คนหน้าคอม.. - [ 28 ธ.ค. 49 08:55:38 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อาการของพี่เต๊ะนี่  น่าจะพบจิตแพทย์บ้างนะ จากคุณ : KHIMM - [ 28 ธ.ค. 49 09:47:07 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณมากๆสำหรับทุกความเห็นและคำแนะนำนะครับ (คือเมื่อกี๊ผมตอบทุกความเห็นไว้ยาวมากเลยครับ ส่งไปแล้ว แต่พอดูอีกทีมันดันไม่ขึ้นรีบๆเลยไม่มีเวลามาพิมพ์ใหม่) ผมจะลองนำไปคิดตามนะครับ เพื่อินๆห้องนี้มีน้ำใจมากเลยครับ จากคุณ : ทนเพราะรักนะโว้ย... - [ 28 ธ.ค. 49 15:52:55 A:161.200.255.162 X: TicketID:116810 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ผมเองก็เคยเป็นอย่างพี่เต๊ะของคุณนั่นแหล่ะ  มั่นมาก  ยิ่งได้งานดี ยิ่งมั่นใจ คิดว่าแฟนเป็นของตาย  ไม่สนใจ  ไม่ใส่ใจ  ไม่แม้แต่จะพยายามเข้าใจด้วยซ้ำว่าแฟนต้องการอะไร วันนี้แฟนไม่อยู่แล้ว  ขอไปอยู่แบบอิสระ  เพราะเบื่อผมมาก ๆ (จากที่รักผมมาก ๆ)  ง้อเท่าไร  ดึงเท่าไร  ก็ไม่กลับถึงขนาดสาบานต่อสิ่งศักดิ์สิทธ์ว่าจะปรับปรุงตัว  ก็ไม่กลับ....สุดท้ายผมเสียใจ  แต่แฟนดีใจที่ไปได้พ้น ๆ ซะที บทเรียนครั้งนี้...ยิ่งใหญ่ที่สุด  คนไม่เคยแพ้ใคร สุดท้ายก็แพ้ภัยตัวเอง   ทุกวันนี้เสียดายมาก  นึกไม่ออกว่าจะเริ่มต้นใหม่กับใครดี  ไม่มีกะจิตกะใจ  ไม่ติดว่ามีพ่อ แม่  ผมบวชพระไปแล้วครับ จากคุณ : ยอดกระบี่ซิลลี่ - [ 28 ธ.ค. 49 19:43:01 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ยอดกระบี่ซิลลี่ จริงด้วยครับเค้ามั่นในตัวเองมากๆ ได้งานดี ได้มหาลัยนอกเกรดดี แล้วที่แย่กว่านั้นอีกก็คือ เรื่องที่เค้าคิดเค้าก็ย้ำตลอดเวลาว่าการกระทำ ความเป็นไปของคนอื่นนั้นเค้าเดาได้ถูกทุกอย่างว่าใครจะทำอะไรยังไง เลยยิ่งมั่นใจในตัวเองมากๆ ผมก็ไม่อยากให้ทางออกที่วันนึงผมทนเค้าไม่ได้มันเกิดขึ้นเลย จากคุณ : ทนเพราะรักนะโว้ย.... - [ 28 ธ.ค. 49 21:28:58 A:161.200.255.162 X: TicketID:116810 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เข้ามารับอ่านครับ ..... จากคุณ : ราชันย์แห่งรัตติกาล (Shadowlord) - [ 28 ธ.ค. 49 23:27:21 ]