ความคิดเห็นที่ 1 ไม่มีใครรักและหวังดีต่อคุณเท่าพ่อแม่หรอกนะรู้ไว้ด้วยพ่อหนุ่มน้อย  เอาไว้คุณเป็นพ่อแม่แล้วคุณก็จะรู้สึกเหมือนที่พ่อแม่คุณรุ้สึกอย่างนี้แหล่ะ จากคุณ : นกแก้วนกขุนทองจ้า - [ 1 มี.ค. 50 22:05:27 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขนาดผม ไม่มีความรับผิดชอบในเรื่องพวกนี้ เเต่ ก็ ยังเอาตัวรอด มาได้ ในการ เรียน เพื่อที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัย ********************** อันดับที่หนึ่ง* แค่ความคิด คุณก็เด็กมากกกกกมายยยย มหาวิทยาลัยไม่ใช่ไม้บรรทัด วัดเรื่องการเอาตัวรอดเลยคุณ ห่างไกลความจริงมากมายมหาศาล ขอบอก เทียบกับชีวิตจริงที่คุณจะได้เจอในวันข้างหน้า มันอาจจะยิ่งกว่าภูเขาไฟฟูจี ในขณะที่การสอบเข้า ถามเรานะ เราว่า...มันแค่เรื่องสิวๆ (นึกภาพออกไหม) อันดับที่สอง** ขนาดแค่เอาเสื้อใส่ลงตะกร้า แค่ปิดไฟเวลาไม่ใช้ แค่เตรียมอุปกรณ์การเรียน คุณยังต้องให้แม่มาคอยทำให้ อายุตั้ง 18 แล้วนะ แม่คุณอะพูดถูก "เรื่องเล็กๆ"ในสายตาคุณนี่แหละ ที่สะท้อนวุฒิภาวะ+ความรับผิดชอบ ถ้าแค่หน้าที่กระจิ๊ดริดในบ้าน คุณยังผลักภาระให้คนอื่น มหาวิทยาลัยจะช่วยอะไรคุณได้บ้าง จากคุณ : แม่ขวัญข้าว - [ 1 มี.ค. 50 22:07:56 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เรื่องเล็กๆน่ะเกี่ยวนะครับ มันทำให้เกิดข้อแตกต่างระหว่างคนที่ใส่ใจกับไม่ใสใจเลยหล่ะในความคิดผม  ถ้าคุณต้องทำงานและต้องจัดการเรื่องการจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าบัตร ค่าสมาชิกต่างๆ คุณอาจคิดว่า จ่ายเงินก็แค่ ไปให้ถึงที่ แล้วก็หยิบเงินออกมาจ่ายก็เสร็จง่ายๆ แต่ในความเป็นจริงต้อง ตระเตรียมพอสมควรเลย ว่าวันนี้จะต้องไปจ่าย เสร็จแล้วก็ไปตรงนี้ต่อบลาๆๆ  เพื่อจะได้ประหยัดเวลา แค่เรื่องแค่นี้ก็มีทั้งคนที่สามารถจัดสรรเวลาได้อย่างเกิดประโยชน์สูงและคนที่ต้อง วกไปมา ลืมโน่นลืมนี่ คนที่ใส่ใจรายละเอียดมีรูปแบบการใช้ชีวิตที่ฉลาดกว่านะครับในความคิดเห็นของผม ส่วนตอนนี้คุณมีเวลาที่จะฝึกทำเรื่องพวกนี้ให้คล่องแคล่วก็ขอให้ลองทำดูครับ จากคุณ : อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า - [ 1 มี.ค. 50 22:15:45 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เห็นด้วยกับความเห็นด้านบนค่ะ ไม่มีใครรักและหวังดีต่อเราเท่าคุณพ่อคุณแม่อีกแล้วล่ะค่ะ ถ้าคุณคิดว่าการสอบเข้ามหาวิทยาลัย เป็นตัววัดความรับผิดชอบล่ะก็ สำหรับเรามันไม่ใช่เลยนะ  ช่วงที่เรียนเป็นอะไรที่หนักหนากว่าการสอบเข้ามากมาย และการทำงาน ก็หนักหนากว่าการเรียนหนังสือหลายเท่า ไอ้การเอาตัวรอดแล้วสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้เนี่ย  มันวัดอะไรไม่ได้หรอกค่ะ เรื่องเล็ก ๆ ในชีวิตประจำวัน  มันอาจจะส่งผลไปถึงเรื่องการเรียน และการทำงานได้นะคะ ทั้งความรอบคอบในการทำข้อสอบ หรือการทำงาน คุณยังคิดว่าเรื่องเล็กน้อยที่คุณว่านั่นไม่สำคัญ เป็นเพราะว่ามีคุณแม่คอยจัดการให้ตลอดหรือเปล่าคะ เราว่าที่คุณแม่คุณพูดนั่นก็ถูกนะ  ลักษณะนิสัยที่เราในตอนนี้มันจะติด และส่งผลไปถึงความรับผิดชอบต่อหน้าที่การงานในอนาคต คุณอาจจะคิดว่าคุณจะเปลี่ยนมันได้ตอนทำงานก็จริงนะคะ แต่ทำให้เป็นนิสัยไว้ตั้งแต่ตอนนี้  มันก็ไม่เสียหายนี่นา ส่วนเรื่องขับรถ  เราว่าแม่คุณพูดก็มีส่วนถูกนะคะ ขนาดความรับผิดชอบเล็ก ๆ น้อย ๆ คุณยังไม่ใส่ใจเลย การขับรถ มันต้องรับผิดชอบทั้งชีวิตตัวเอง และชีวิตคนอื่นบนท้องถนนอีกนะคะ แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 50 23:29:56 จากคุณ : Noey :p - [ 1 มี.ค. 50 23:29:36 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คงจะแล้วแต่ความคิดในแต่ละวัยกระมัง แต่ถ้าแต่งงานเนี่ย เรื่องไม่เก็บเสื้อผ้าลงตะกร้านี่ทำให้สามีภรรยาทะเลาะกันมานักต่อนักแล้ว อะไรเล็กๆน้อยก็สะสมให้ความอดทนหมดไป บางอย่างฝึกให้เป็นนิสัยไว้ก็ไม่เสียหาย ไม่ต้องรอจนมันจำเป็นถึงค่อยใส่ใจ ทำแล้วมีแต่ได้ดีกับตัวเองนะจ๊ะ จากคุณ : ยุ้ย - [ 2 มี.ค. 50 00:19:52 A:77.123.158.109 X: TicketID:124751 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เท่าที่เขียนมาความคิดคุณยังเป็นเด็กน้อยอยู่เลยค่ะ อย่าคิดว่าสอบติดวิศวะ แล้วจะเป็นพระเจ้าน่ะค่ะ คนที่ไม่ใส่ใจในรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ก้เหมือนการทำงานที่สักแต่ให้มันสำเร็จ แต่ถามว่า ดีไหม มันอาจมีช่องโหว่มากมาย เราก้ไม่ได้บอกว่าเหตุผลที่แม่คุณพูดถูกหมดทุกอย่าง แต่เราจะบอกว่า ความคิดของคุณ ยังต้องโตอีกเยอะค่ะ จากคุณ : Papayahanaga - [ 2 มี.ค. 50 10:42:14 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นครับ ผมจะนำไปใช้ในการปรับปรุงตัวให้มากๆ ครับ จากคุณ : The_Brain (The_Brain) - [ 2 มี.ค. 50 11:35:29 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นเรื่องของ"อุปนิสัย"น่ะครับ เรื่องเล็กน้อยๆก็มีผลกับชีวิต ในทุกเรื่องก็ต้องการการจัดการ จัดระเบียบมัน แต่ชีวิตก็คือชีวิต ตัวเราเองก็เป็นนายเหนือระเบียบพวกนั้น จะได้เป็นคนที่ไม่แข็งที่เกินไป ยืดหยุ่นพอที่จะควบคุมทุกอย่างได้และเติบโตได้ จากคุณ : the author - [ 5 มี.ค. 50 08:58:47 ]