คงเคยได้ยินคำสุภาษิตที่ว่า
"ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จก็อยู่ที่นั่น" กันมาบ้างแล้วสินะครับ
เป็นคำสุภาษิต ที่ทำให้คนมีกำลังใจในการสู้ชีวิตมากขึ้น
เมื่อยามที่เหนื่อย และ ท้อแท้ ไร้ซึ่งแรงใจในการดำเนินชีวิต
กำลังใจของคนเรา หมดลงง่าย ๆ กับคำพูดเพียงแค่ไม่กี่คำ
บางสิ่งบางอย่าง ที่เราเพียรพยายามสร้างมันมา จนแทบจะเทสมองออกมารีด
เมื่อสิ่งนั้นสำเร็จเป็นผลขึ้นมาแล้ว เราก็ภูมิใจในผลที่ออกมา เพราะเราคิดว่า
"เราได้พยายามอย่างเต็มที่แล้ว มันถึงสำเร็จได้"
แต่ความภูมิใจเหล่านั้น สามารถมลายหายไปกับอากาศธาตุได้เพียงแค่
คำพูดเพียงไม่กี่คำ จากคนที่ไม่ได้มาพยายามกับเราด้วย!!!
ถามว่า คนที่พูดนั้นผิดหรือไม่ ก็ต้องบอกกันตรง ๆ ว่า ไม่ผิด
เค้าพูดตามที่เค้าคิด เมื่อเค้าเห็นสิ่งที่เราเพียรพยายามสร้างมันขึ้นมาแทบตาย
แต่เค้าไม่ได้มาพยายามตายกับเราด้วยซะเมื่อไหร่ เค้าเห็นผลของมันต่างหาก
มีอยู่ 2 อย่าง กับคำพูดเหล่านั้นคือ
1. หมดกำลังใจไปเลย
อะไรวะ กรูอุตส่าห์สร้างมันขึ้นมาแทบตาย อยู่ดี ๆ
มาพูดทำลายสิ่งที่กรูสร้างมาด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำเท่านั้นหรือ???
กับ
2. เอาคำที่เค้าพูดมาย้อนมองดูว่ามันจริงหรือไม่
แล้วก็เอามาปรับปรุงให้มันดีขึ้น ไม่ให้เค้าพูดเหน็บเอาได้อีก
แน่นอน หลาย ๆ ท่านคงท้อ และบอกว่า ก็ฉันพยายามแล้ว พยายามจนถึงที่สุดแล้ว
ผมเข้าใจ และผมก็กำลังเป็นอยู่ เพราะว่าผมก็พยายามแล้ว
ผมพยายามจนคิดด่าสุภาษิตที่ผมขึ้นต้นมาด้วยซ้ำ
"ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จ อยู่ที่นั่น" จริงๆ แล้วมันน่าจะเป็น
"ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จ ก็อยู่ที่ไหน" มากกว่า
หลายครั้งที่ผมรู้สึกอย่างนี้ เหนื่อย ท้อ หมดแรง หมดไฟ หมดใจ ใจหมดรัก (เอ่อ ไม่เกี่ยว)
วันนี้ก็เป็นอีกครั้งนึงที่ผมรู้สึกอย่างนั้น กับสิ่งที่ผมเพียรสร้างมันขึ้นมา กลับโดนตำหนิกลับมาแบบเสียหมาไปเลย
แน่นอน ความคิดของคนเราไม่เหมือนกัน ผมก็คือผม นายสมันน้อย เบอร์ 14
ส่วนคนพูดนั้น ก็คือ คนพูด เค้าไม่รู้จักผม สิ่งที่ผมทำไป กับสิ่งที่เค้าเคยเห็นมาตลอดชีวิตมันต่างกัน
แม้ผลลัพธ์ของผมจะดีกว่า แต่มันก็ผิดธรรมชาติ ธรรมชาติที่เค้าเคยเห็น
เพราะว่ามันเป็นแบบของผม แบบที่ไม่เหมือนคนอื่น เค้าจึงรับมันไม่ได้
เมื่อมันไปกันไม่ได้ เค้าก็ตำหนิผมกลับมา คำตำหนิแฝงมาด้วยความน่าจะเป็น
"น่าจะเป็นอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้ ทำไมไม่เป็นอย่างนั้น ทำไมไม่เป็นอย่างนี้"
ผมก็ได้แต่ตอบในใจกลับไปว่า "ทำไมมรึงไม่ทำเองซะเลยล่ะ"
ยอมรับว่าน้อยใจเอามาก ๆ จนทำอะไรไม่ถูก เราว่าเราทำดีแล้ว
อารมณ์ตอนแรก ผมไม่ยอมรับเอาเสียเลย ว่าสิ่งที่เค้าพูดมานั้น มันถูก หรือว่า มันผิด อารมณ์ผมคือ
"คุณกับผม คนละแนวกันแน่ ๆ ถึงได้รับกับสิ่งที่ผมเพียรสร้างมันขึ้นมาไม่ได้"
คนเห็นสิ่งที่ผมเพียรสร้างมาเป็น 1000 คน เค้าก็ชื่นชมกันหมด
แต่คนเพียงคนเดียว สามารถทำให้สิ่ง ๆ นั้น กลายเป็นขยะไปได้เลย!!!
.
.
.
.
.
เวลาผ่านไป ผมกลับมานั่งนึกถึงสิ่งที่ผ่านมา และ เกิดขึ้น
"เราถูกจริงหรือ???" ถ้าเราถูก แล้วเค้าพูดได้ยังไง ???
หันกลับไปดูสิ่งที่ผมทำขึ้นมา ใช้เวลากับมันอีกนิด ใช่แล้ว สิ่งที่ผมทำนั้น
ไม่ผิด!!! เพียงแต่ไม่ถูกใจเค้าเท่านั้นเอง คน 1000 คนที่ผมอ้าง ไม่ได้มีส่วนอะไรกับการตัดสินใจของเค้า
เพราะเค้าไม่ได้รู้จักกับคน 1000 คนนั้น เค้าไม่รู้จักผมด้วยซ้ำ และแน่นอน ผมก็ไม่รู้จักเค้าเหมือนกัน
ผมนั่งมองสื่งที่ผมทำอีกครั้ง พร้อมกับบอกตัวเองว่า
"ไม่สิเราพยายามแล้ว พยายามแทบตาย กว่ามันจะได้"
แต่เวลาผ่านไป ผมก็ถามตัวเองอีกครั้งว่า
"แล้วมรึงตายหรือเปล่า พยายามเต็มที่แล้ว จริง ๆ หรือ แน่ใจหรือเปล่า ว่าได้พยายามแบบสุด ๆ แล้ว"
ผมตอบตัวเองไม่ได้ ว่าผมได้พยายามแบบสุด ๆ แล้วหรือยัง เหตุการณ์ที่ผ่านมา
ผมเอาแต่โทษคนที่ด่าสิ่งที่ผมสร้างขึ้นมา ว่า เค้ารับแบบผมไม่ได้ ผมก็เป็นของผมอย่างนี้
คุณจะมาเปลี่ยนได้ยังไง ???
แต่จริง ๆ แล้ว เปล่าหรอก เมื่อผมมาคิดดูแล้ว
ผมยังสามารถทำให้มันดีกว่านี้ได้อีก โดยที่ไม่ละทิ้งความเป็นตัวของตัวผมลงไป
สิ่งที่ผมจะต้องปรับก็คือ EGO ของตัวเอง ว่าตัวเองไม่ใช่พระเจ้า ที่จะไป
สามารถบังคับคนอื่นให้ชอบสิ่งที่ตัวเองสร้างมาได้ทั้งหมด
ลด EGO ของตัวเองลงเสีย ทำตัวให้เป็นกลางมากที่สุด
แล้วในที่สุด ผมก็ได้รู้ว่า
จริง ๆ แล้ว ที่ผมอ้างกับตัวเองมาตลอดว่า ผมได้พยายามแล้ว
พยายามแบบสุด ๆ ไม่เคยพยายามทำอะไรขนาดนี้มาก่อนในชีวิต
จริง ๆ แล้ว..................
ผมยังพยายามไม่มากพอ ผมต้องพยายามให้มากขึ้นไปอีก
พยายามเอาชนะมันให้ได้ ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ผมได้เพียรสร้างมันขึ้นมา
โดยอ้างว่าพยายามแล้ว ให้มันดีขึ้นไปอีก แล้วถ้าเค้าด่ามาอีก ก็ต้องพยายามขึ้นไปอีก
ผมว่า ซักวันนึง เค้าก็คงด่าผมไม่ออกและยอมรับในสิ่งที่ผมได้สร้างมันขึ้นมา อาจจะเพราะว่า
มันดีจริง ๆ แล้ว หรือไม่ก็ เซ็งกับผมที่พยายามจะเอาชนะเค้าให้ได้เลยยอม ๆ มันซะ อย่างใดก็อย่างหนึ่ง T_T
แล้วเมื่อไหร่ ที่วันนั้นมาถึง ผมก็คงยอมรับกับสุภาษิตที่ว่า
"ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จ ก็อยู่ที่นั่น"
ส่วนตอนนี้ ผมคงต้องใช้สุภาษิตที่ว่า
"ความพยายามอยู่ที่ไหน อยู่ที่ไหน อยู่ที่ไหน อยู่ที่ไหนวะ T_T"
ใช้ไปก่อน จนกว่ามันจะสำเร็จ!!!
เอาล่ะครับ มีแรงแล้ว ได้ระบายออกมาบ้าง ว่าแล้วก็ขอไปพยายามต่อล่ะครับผม
สมันน้อย เบอร์ 14
แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 50 01:42:02
จากคุณ :
สมันน้อย เบอร์ 14 
- [
2 มี.ค. 50 01:34:57
]
--[ความพยายามอยู่ที่ไหน แล้วความสำเร็จล่ะมันจะอยู่ที่นั่นจริงหรือเปล่า]--
...
... เข้ามาดู
