ความคิดเห็นที่ 1 แล้วดิชั้นก็เข้าไปเรียนด้วยความสะดวก  เหนื่อยกับการประชุมเชียร์  และการรับน้องมาพอสมควร " น้องปีหนึ่งทุกคน  ควรจะมีชมรม  คุณมาที่นี่  จะเรียนอย่างเดียวไม่ได้ คุณไม่ใช่เด็ก ม.6 แล้ว  คุณควรจะมีกิจกรรมเสริมด้วย  เพื่ออนาคตของพวกคุณเอง" ประโยคชักจูง  และชี้นำของอาจารย์ในวันปฐมนิเทศ  ที่เปลี่ยนชีวิตดิชั้นไปหลาย ๆ อย่าง กิจกรรมไรอ่ะ  เรียนอย่างเดียวก็เหนื่อยอยู่แล้ว  ขี้เกียจจะตาย ชมรมไรดีล่ะ  ชั้นถามภัทร ภัทรบอกว่ามันจะไปสมัครชมรมแบตฯ ไม่เอาอ่ะ  แขนใหญ่ข้างเดียว....ดิชั้นไม่ชอบ ....งั้นขอเป็นชมรมวอลเล่ย์บอลที่ถนัดแล้วกันนะ.... จากคุณ : Miss (Miss_Israel) - [ 4 มี.ค. 50 18:39:21 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เมื่อสมัครเป็นสมาชิกชมรมแล้ว... ก็ต้องมีการรับน้องชมรมฯ ชิมิค่ะ เกมส์ที่เล่นในวันนั้นก็คือ... บาทเดียวก็เสียวได้ เล่นง่าย ๆ  ค่ะ คือให้ผู้ชายถอดเสื้อ   นอนหลับตา ให้น้องผู้หญิงปิดตา แล้วคลำหาเหรียญ  ที่วางอยู่บนตัวผู้ชาย เพื่อน ๆ ได้คู่กันหมด เหลือสาวสวยอย่างดิชั้นอยู่หนึ่งคน คนในชมรมฯ ก็เริ่มแซวค่ะว่าควรจะเป็นประธาน มาเล่นสาธิตให้น้องเค้าหน่อย เอ่อ....ประธานชมรมคนนั้นก็คือคนหล่อ หน้าดุที่รับลงทะเบียนดิชั้นนั่นเอง เขาไม่ยิ้มแต่ถอดเสื้อ  เห็นกล้ามเนื้อหน้าท้อง และไรขน แล้วนอนลง ดิชั้นถูกปิดตา แล้วจับหมุนตัว ดิชั้นควานหาไปเรื่อย ๆ พอจะไปผิดทางก็มีคนช่วยบอก หลอกบ้าง  จริงบ้าง แต่สัมผัสได้ค่ะถึงความเกร็งบรเวณหน้าท้องของเขา เมื่อจบเกมส์  เขายิ้มให้ดิชั้น เป็นยิ้มแรก  ที่ทำให้ดอกไม้บนพื้นคอนกรีตที่ถูกเหยียบย่ำ บานสะพรั่งในใจของดิชั้นได้ จากคุณ : Miss (Miss_Israel) - [ 4 มี.ค. 50 18:52:57 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ชีวิตก็ดำเนินต่อไปตามวิถีที่มันควรจะเป็น ช่วงสอบมิดเทอมก็มาถึง Calculus  วิชาที่ดิชั้นหมั่นเสาะหาโจทย์มากมายมาทำ ระหว่างเซ็ง ๆ เครียด ๆ ทำโจทย์ไม่ได้ ก็เลยหาโอกาสเดินจากหอพัก  เอาแลคเช่อร์เพื่อนมาซีรอกซ์ที่ใต้ตึกกิจกรรมนักศึกษา เจอพี่โก้นั่งอ่านหนังสือคนเดียวที่นั่น " พี่โก้ค่ะ  หวัดดี" " ว่าไงล่ะ"  เขาเงยหน้าขึ้นมามอง  คิ้วยังชนกันอยู่แล้วก้มไปอ่านหนังสือต่อ "พี่โก้ค่ะ  คือว่าเเอ๋มทำโจทย์ข้อนี้ไม่ได้  อธิบายหน่อยดิ" แล้วเขาก็เริ่มอธิบาย   ดิชั้นมองหน้าเค้าแล้วอมยิ้ม คนอะไรเครียดแล้วยังหล่ออ่ะ..อิอิ " นี่น้อง  เวลาอธิบายก็ก้มดูกระดาษหน่อยนะ  เดี๋ยวก็ไม่เข้าใจอีก  ไม่สอนแล้วนะ" " ค่ะ ๆ" แล้วเฮียแกก็อธิบายดิชั้นจนหมดชีทนั้น  ซึ่งมีโจทย์ประมาณยี่สิบข้อ " มีอะไรไม่เข้าใจ  ก็ถามได้  พี่นั่งอ่านแถวนี้ทุกวัน" " ค่ะ  งั้นพวกฟิสิกส์อะไรเนี่ย  พี่ก็เซียนอ่ะดิ??" " ก็พอได้  เอามาดูแล้วกัน  แล้วกลับไปก็หมั่นทบทวน  ไม่ใช่มัวแต่นอน" " งั้นพรุ่งนี้  จะมาถามอีกนะ" ดิชั้นเดินกลับมาด้วยหัวใจพองโต  รีบไปห้องสมุดเพื่อหาโจทย์คำนวณจาก Text Book เพื่อที่จะได้ไปติวกับพี่โก้ทุก ๆ วัน แก้ไขเมื่อ 04 มี.ค. 50 19:48:50 จากคุณ : Miss (Miss_Israel) - [ 4 มี.ค. 50 19:48:16 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ความสนิทสนมของเราสองคนมากขึ้นเรื่อย ๆ ก็ในช่วงอ่านหนังสือสอบนี่แหละค่ะ (เดี๋ยวมาต่อค่ะ  ไปดูหนังเรื่องแมงมุมเพื่อนรักแป๊บ) จากคุณ : Miss (Miss_Israel) - [ 4 มี.ค. 50 20:07:52 ]

ความคิดเห็นที่ 5 รอเลย  รออยู่ตรงนี้ด้วย  กรุณามาต่อไวๆ นะคะ  เด๋วใจจะขาดตาย  หึหึ จากคุณ : มะรุม ตุ้มเม้ง - [ 4 มี.ค. 50 20:10:36 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อืม..เพิ่งไปอ่านตามลิ้งค์มา..  เป็นกำลังใจห้นะคะ จากคุณ : มะรุม ตุ้มเม้ง - [ 4 มี.ค. 50 20:16:32 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มาปูเสื้อรอค่ะ จากคุณ : beautiful civil - [ 4 มี.ค. 50 20:37:10 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มาเร็วๆนะ รออ่านจ๊ะ จากคุณ : dent'ta - [ 4 มี.ค. 50 20:45:04 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ความสนิทสนมเรามากขึ้นเรื่อย ๆ ก็ช่วงอ่านหนังสือสอบนี่แหละ พอสอบเสร็จ... ดิชั้นยังไม่กลับบ้าน  พี่เค้าชวนไปช่วยงานที่คณะฯ นั่งแปะคัดเอาท์  เตรียมทำข้อสอบพรีเอ็นท์น้องม.ปลาย  ที่ทางคณะจัดสอบ ได้กลับบ้านแค่หนึ่งอาทิตย์..แต่พี่โก้ยังอยู่ที่คณะ ไม่กลับบ้าน ดิชั้นเองก็สงสัย..หากไม่พูดอะไรมาก แต่เวลาที่เราอยู่ด้วยกันนั้น  เราสนิทกันมากขึ้น ดิชั้นเองก็เป็นสุขที่ได้ดูแลเขา  ในวันที่เขาไม่มีใคร แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 50 00:39:17 แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 50 00:09:42 จากคุณ : Miss (Miss_Israel) - [ 5 มี.ค. 50 00:09:15 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เทอมสอง ดิชั้นนับวันให้เปิดเทอมเร็ว ๆ เลิกเรียนกลับมาถึงหอ  เข้าโรงยิมซ้อมวอลเล่ย์ฯ ตกดึกก็นั่งอ่านหนึงใต้ตึกกับพี่โก้ ยุงกัดบ้าง ลมหนาวหน่อย ชีวิตมันก็แค่นี้  ไม่อยากได้อะไรอีก อย่างน้อยดิชั้นก็ทำให้ผู้ชายที่พูดนับคำได้คนนี้ พูด ยิ้ม และหัวเราะได้ ไม่ใช่หน้าของรูปปั้นอีกต่อไป --------------------------------------- แต่พระเจ้า  มักกลั่นแกล้งดิชั้นเสมอ เวลาแห่งความสุขของชีวิตมันสั้นนัก เมื่อการสอบมิดเทอมของเทอมสองผ่านไป หญิงสาวหน้าใสที่เดินทางมาจากกรุงเทพฯ คนหนึ่งก็มานั่งข้าง ๆ เขา " พี่ส้ม"  แฟนสมัยเรียนเตรียมฯ ลงมาหาเขา และไปไหนมาไหนด้วยกัน ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนโลกทั้งโลกมันถล่มลงตรงหน้า ดิชั้นรับรู้ได้ว่า  ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาตัวเองฝันและคิดไปเองล้วนๆ ผู้ชายคนนั้นเคยบอกหรือเปล่าว่าความสัมพันธ์เรา...แค่ไหน? คะแนนสอบมิดเทอมออกมาดีพอสมควร แต่การซ้อมวอลเลย์บอลของดิชั้นมันแย่ สมาธิในการฝึกซ้อมไม่มี เหมือนมีแต่ตัวแต่ไร้ชีวิต พี่โก้พยายามยิ้มและชวนดิชั้นคุย แต่ดิชั้นก็มองเขาเป็นแค่อากาศธาตุ จนเมื่อวันหนึ่งบอลที่ดิชั้นเซ็ต  กับการกระโดดขึ้นตีของพี่โก้  ไปคนละทาง  ลูกวอลเล่ย์บอลหล่นตรงหน้าดิชั้น โค้ชจึงเรียกเราทั้งสองไปคุย " ผมไม่รู้ว่าคุณทั้งคู่เป็นอะไรไป  แต่ทีมก็คือทีม  เป็นไปได้มั้ยที่ตัวเซ็ต  กับตัวตีเล่น  แล้วไม่มองหน้ากัน" " ยังไงผมจะเคลียร์กับน้องเค้าเองครับโค้ช"  พี่โก้ให้คำมั่นกับโค้ช "แอ๋มเป็นไร  โกรธไรพี่" "เปล่า" " อ่าว  แล้วก่อนหน้านี้เราสนิทกันมากมิใช่หรือ  " "...." " งั้นเรามาเริ่มกันใหม่มั้ยแอ๋ม" " ไม่ " น้ำตาดิชั้นเริ่มไหล   " พี่ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น  พี่งง" " แล้วพี่เคยเข้าใจอะไรบ้าง  เคยเข้าใจความรู้สึกคนอื่นบ้างมั้ย" รู้สึกว่าเริ่มพูดไปร้องไห้ไป แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 50 14:35:18 แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 50 00:40:45 จากคุณ : Miss (Miss_Israel) - [ 5 มี.ค. 50 00:38:49 ]

ความคิดเห็นที่ 11 " ส้ม?" ดิชั้นพยักหน้า พี่โก้ถอนหายใจเฮือกใหญ่ " โอเค ๆ พี่ยอมรับว่าพี่รักส้มมาก  แต่แอ๋มก็เป็นคนที่ดูแลพี่มาตลอด "....." ถ้าจะให้เลือกพี่ก็เลือกไม่ได้  พี่ชอบทั้งสองแบบ" ดิชั้นยังคงยืนอึ้งกับการสารภาพของคนตรงหน้า " ตกลงว่า เรากลับไปซ้อมวอลเล่ย์กันเหมือนเดิมได้มั้ย  เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้หรือเปล่า" แล้วเขาก็กึ่งดึงกึ่งลากดิชั้นกลับไปที่สนาม เกมส์การซ้อมดำเนินต่อไป ทุกอย่างเริ่มลงตัวและผูกพันมากขึ้น จนปิดเทอม ดิชั้นเตรียมอ่านหนังสือสอบเพื่อเอ็นท์ใหม่ คนที่ติวให้ก็คือพี่โก้นี่แหละ.. แต่การสอบครั้งนี้  ไม่เหมือนการติวครั้งก่อน ดิชั้นเองก็สับสน ถ้าได้ที่ใหม่  จะทำอย่างไร   ดิชั้นก็ต้องจากเค้าไปอีก จากคุณ : Miss (Miss_Israel) - [ 5 มี.ค. 50 00:56:42 ]

ความคิดเห็นที่ 12 วันหนึ่งในชมรมวอลเล่ย์บอล ขณะที่กำลังอ่านโจทย์ฟิสิกส์อย่างคร่ำเคร่งนั้น ปลอกปากกาของดิชั้นเกิดหล่นลงไปบนต้นขาพี่เค้า ตัวเองก็ก้มหยิบไม่ได้คิดอะไร เค้าเอื้อมมือมาจับมือดิชั้นไว้  แล้วบีบแน่น ดิชั้นหันไปมอง เค้าก็เริ่มจูบ แต่เราทำแบบนี้กันบ่อยค่ะ หากแต่วันนี้ ทุกอย่างล่วงเลยไปมากกว่านั้น เค้าพาดิชั้นลงมาที่พื้นด้านล่าง เค้าฉีกกล่องกระดาษมาปูต่างฟูก ตอนนั้นก็ขำนะ แต่หยุดตัวเองไม่ได้แล้ว ลิ้นของเขาเหมือนกำลังสำรวจร่างกายดิชั้นอย่างละเอียดละออ ไม่รู้ว่าเสื้อชั้นใน และกางเกงตัวเองหลุดไปตอนไหน เหมือนสำนึกแห่งถูก-ผิด  ดี-ชั่วกลับมา ดิชั้นก็เห็นแค่รอยเปียกจาง ๆ บนกล่องกระดาษที่โดนฉีกมาปูนอนนั้น แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 50 01:12:32 จากคุณ : Miss (Miss_Israel) - [ 5 มี.ค. 50 01:28:02 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มีต่อค่ะ จากคุณ : Miss (Miss_Israel) - [ 5 มี.ค. 50 01:43:02 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มีต่อ ก็รอต่อคะ จากคุณ : มะรุม ตุ้มเม้ง - [ 5 มี.ค. 50 12:17:58 ]

ความคิดเห็นที่ 15 พี่โก้เก็บเสื้อผ้าที่เปื้อนฝุ่นมาให้ดิชั้นสวม เค้าจับบ่าแล้วบอกว่า  ไม่น่าเชื่อว่าเธอยังไม่เคย ดิชั้นบอกว่า " รู้ได้ไง  อาจจะผ่านมาเยอะแล้วก็ได้ " " ตาเธอมันบอกไง..ว่าไม่กล้า" ดิชั้นไม่เคยโกหกเค้าได้เลย ..แม้เพียงครั้งเดียว ..................................... เมื่อมีครั้งแรก  ครั้งที่สอง สาม สี่ ห้า  ก็ตามมา หนังสือหนังหาก็ไม่ต้องอ่านกัน ดิชั้นเดินออกจากห้องสอบเอ็นท์ ด้วยความสับสน อนาคตข้างหน้า   กับผู้ชายที่อยู่ใกล้ ๆ อายุแค่ 19 ในตอนนั้น  ดิชั้นไม่รู้ว่าการตัดสินใจของตัวเองมันแค่ไหน ซัมเมอร์ปีนี้พี่โก้ก็ยังไม่กลับบ้าน เวลาที่เราอยู่มันหวานชื่น และดิชั้นก็หลงเค้า   สิ่งที่เขามอบให้มันร้อน  มันตื่นเต้นทุกครั้ง ............................................. หลังสอบเสร็จดิชั้นต้องกลับบ้านต่างหวัด เขาขอตามกลับด้วย แต่ดิชั้นไม่ยอม  เพราะไม่รู้ว่าจะบอกกับที่บ้านอย่างไร  อีกอย่างก็ไม่แน่ใจว่าเค้าจะทนความเป็นอยู่ของหมู่บ้านชาวประมงเล็ก ๆ ได้มั้ย เขาก็ตัดสินใจบินกลับบ้าน  ที่เขาไม่ได้กลับมานับปี พอส่งเขาที่สนามบินเสร็จ   ดิชั้นก็จัดของเก็บเสื้อผ้ากลับบ้าน... แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 50 13:35:58 จากคุณ : Miss (Miss_Israel) - [ 5 มี.ค. 50 13:05:00 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อากาศของเกาะกลางทะเลเดือนเมษา มันร้อน  ร้อนจนผิวแสบไหม้ ดิชั้นขอทาครีมกันแดด SPF สูง  ๆ แล้วขอนอนแอบอยู่ในบ้าน บ่ายสาม  ทำไมมันร้อนทรมานขนาดนี้ แล้วแม่ก็เรียกให้ไปเปิดประตูรั้ว  เพราะมีเสียงออด  สุนัขหน้าบ้านก็เห่าจนน่ารำคาญ ดิชั้นเดินออกไป เอ๊ะ! เด็กที่ไหน  มากดออดเล่นหน้าบ้าน จะจับกินให้หมดเลย ดิชั้นไปด้อมตรงต้นเฟื่องฟ้าริมรั้ว " จ๊ะเอ๋" เสียงคุ้นเนี่ย ๆ ใครอ่ะ  ๆ   " มาได้ไงอ่ะพี่" " เดินมาจากกรุงเทพฯ มั้ง" ดิชั้นเชิญเค้าเข้าบ้าน   " กินไรมายัง" " ยัง ทำให้กินหน่อยสิ" " ไม่มีไรกินหรอก  มีแต่ข้าวเย็นกับน้ำปลา  กินได้ป่ะ  กินไม่ได้ก็กลับไปซะ" พูดไปงั้นแหละ  แต่ก็เข้าครัวไปทำให้ ... ..... .......... " กินได้ป่ะ"  ดิชั้นถามขำ ๆ เพราะเห็นเค้านั่งกินเหงื่อไหลพราก " เผ็ดอ่ะแอ๋ม  แต่อร่อยนะ" " คนที่นี่ก็กินกันแบบนี้แหละ   เผ็ด ๆ" ดิชั้นรินน้ำเย็นให้เป็นแก้วที่เท่าไหร่ไม่รู้  อันที่จริงก็แกล้งใส่พริกเยอะซะงั้นเอง แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 50 14:36:40 แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 50 14:30:31 จากคุณ : Miss (Miss_Israel) - [ 5 มี.ค. 50 14:28:48 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มาอ่านนะคะ จากคุณ : outstanding - [ 5 มี.ค. 50 14:47:45 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ค่ำนั้น   "พี่โก้ไปอาบน้ำกันที่บ่อน้ำหมู่บ้านกัน" " ห้องน้ำ...ไม่มีน้ำเหรอแอ๋ม" จะให้บอกว่าไงละคะ  ว่าน้ำประปามันขาดแคลน เพราะส่งให้สนามกอล์ฟ และโรงแรมแถวนี้จนหมด ที่บ่อน้ำรวมของหมู่บ้าน ดิชั้นก็สอนให้เค้าตักน้ำจากบ่อ  ใส่ในอ่างน้ำแล้วก็ตักอาบ แต่ก็ตลกที่เค้านุ่งผ้าขาวไม่เป็น " จะนุ่งกางเกงในอาบก้ไม่มีใครว่าหรอก  แต่ระวังยุงหามก็แล้วกัน..555" แล้วเขาก็สาดน้ำใส่ดิชั้น  ที่นั่งรออยู่บริเวณนั้น " จะบ้าหรือไง  เปียกหมดแล้วนะ" " เปียกก็ดี  จะได้อาบด้วยกันอีก" ... .... ระหว่างเดินกลับบ้าน ดิชั้นก็ถามเค้าว่าอยู่ได้มั้ย  ถ้าต้องอยู่ที่นี่ตลอดไป คำตอบของเขาทำให้ดิชั้นหัวใจพองโตไปทั้งคืน " ถ้าอยู่ที่นี่ไหนแล้วมีคนรัก  ก็อยู่ได้ทั้งนั้นแหละ" แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 50 14:53:50 จากคุณ : Miss (Miss_Israel) - [ 5 มี.ค. 50 14:53:02 ]

ความคิดเห็นที่ 19 แดดเกือบเที่ยงวันของวันนี้ ร้อนสม่ำเสมอเหมือนทุกวัน พี่โก้ยังไม่กลับเข้ามาจากแถวที่จอดเรือประมง ดิชั้นเห็นหลังขาว ๆ ของตัดกับผิวของชาวประมงแถวนั้น " พี่โก้หิวยัง  กินอะไรล่ะวันนี้"  ดิชั้นเดินเข้าไปถามเขา  ขณะที่กำลังซ่อมอวนกับอาเจก " อืม  อะไรก็ได้เเอ๋ม พี่กินได้  เอามากินกับพี่ ๆ ลูกเรือแถวนี้ก็ได้ " " แล้วถอดเสื้อทำไมอ่ะ  หลังพี่ไหม้แล้วนะ" " คนอื่น ๆ เค้ายังทำกันได้เลย  อืม  คืนนี้พี่จะตามเจกไปตกปลาหมึก  แอ๋มไปกับพี่นะ" " ไปอยู่แล้ว  ใครจะปล่อยให้ไปคนเดียวล่ะ เมาเรือหรือเปล่าเนี่ย  ตกน้ำตกท่าไปแล้วแย่เลย" " ดูถูกนักว่ายน้ำเกินไปแล้ว  กลับไปเอาข้าวมาให้กินเถอะ  แล้วนอนเอาแรงไว้เยอะ ๆ ล่ะ" ดิชั้นมองดูผู้ชายตรงหน้าที่สาวะวนกับกับอวนของเขา  ไม่รู้เหมือนกันว่าหมู่บ้านชายทะเลเล็ก ๆ แห่งนี้จะทำให้เค้าตื่นเต้นได้นานแค่ไหน ดิชั้นยังจำภาพที่เขานั่งเย็บอวนที่กาบเรืออาเจกได้เสมอ  แม้ว่าเวลาจะผ่านมาเป็นสิบสองปีแล้ว จากคุณ : Miss (Miss_Israel) - [ 5 มี.ค. 50 15:33:23 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สักครู่ค่ะ จากคุณ : miss (Miss_Israel) - [ 5 มี.ค. 50 15:50:08 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มารอค่ะ จากคุณ : นู๋แก่แต่นู๋สวย - [ 5 มี.ค. 50 23:55:57 ]

ความคิดเห็นที่ 22 แล้วศีลข้อ 3 มันคืออะไรอ่ะ... จากคุณ : โทรจัน - [ 6 มี.ค. 50 16:23:15 ]

ความคิดเห็นที่ 23 รออ่านต่อคะ     คห.ที่22  เอ่อ..พอจะรู้มั้ยว่าโทรจันนี่ต้องเอาอะไรมาฆ่าอ่ะ  มันอยู่ในเครื่องแล้วก็ไม่ยอมไปสักที  รำคาญมากมาย จากคุณ : มะรุม ตุ้มเม้ง - [ 6 มี.ค. 50 17:41:54 ]

ความคิดเห็นที่ 24 กาเมสุมิจฉา จาราเวรมณี สิขาปทัง สัมมาทิยามิ  อะดิน้อง วะ555 จากคุณ : JeThuek (agriculture24) - [ 8 มี.ค. 50 11:30:41 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เพื่อน ๆ ดิชั้นเริ่มรับไม่ได้  แต่ก็ขอโทษนะ  จะทำตามอย่างที่บอกจ้ะ...T_T แต่ดิชั้นก็จะพยายามโพสต์มันให้จบ   พี่โก้..ถ้าพี่อ่านอยู่  อ่านต่อไปอีกนะ http://pantip.com/cafe/lumpini/topic/L5209814/L5209814.html แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 50 01:14:07 แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 50 00:19:16 จากคุณ : ผู้เล่นบอลสอง (Miss_Israel) - [ 9 มี.ค. 50 23:40:53 ]