ฮู้เร่ๆๆ
หมูแก้วกลับจากฝึกวิปัสนาแล้วค่ะ จริงๆกลับมาตั้งแต่วันพุธก่อนแล้วหล่ะ ไปมาทั้งหมด 8 วัน 7 คืน
ก็รู้สึกดีนะคะ ได้ฝึกใจตัวเอง ฝึกความอดทน ระเบียบวินัย และ ที่สำคัญได้สร้างบุญกุศลให้ตัวเอง
ไปครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 (สำหรับหลักสูตร นี้) ครั้งนี้มีพัฒนาการที่ดีขึ้นกว่าครั้งแรกมาก ครั้งแรกไปกะเพื่อนในเว็บชื่อ Mini ก็ตั้งใจไปนะ ไม่ได้โดนหลอกไป แต่ไม่คิดว่ามันจะน่าเบื่อ และ ลำบากถึงขนาดนั้น
ครั้งนั้นไปนี่ นรกจริงๆ ทั้งเบื่อ ทั้งร้อน ทั้งง่วง และ ที่สำคัญไม่เข้าใจว่ามาทำอะไรนี่ ทำไมต้องทำอะไรช้าๆ ครั้งนั้น ก็เลยมีชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในห้องน้ำ คือ เวลาอยู่ในห้องปฎิบัติธรรม พอวิทยากรเผลอ ก็แอบวิ่งออกมา ไปซ่อนอยู่ในห้องน้ำ หลับเอาหัวผิงฝาไว้บ้าง เค้าให้นั่งสมาธิก็คอยลืมตาดูว่าวิทยากรอยู่ไหน พอทางโล่งก็คลานหนีออกมาอีก สรุปคือครั้งแรก อ่ะ ไม่ได้อะไรเลย แต่ก็ฟังธรรมไปบ้าง ผ่านเข้าหูซ้าย ทะลุหูขวาไปบ้าง
แต่ก็ยังมีความใฝ่ดี อยู่ในตัวเองนะ บอกกับตัวเองว่าต้องไปอีกให้ได้ และแล้วอีก 2 ปี ต่อมาก็ได้ไปอีกครั้งจริงๆ
ครั้งนี้ สมัครเอง ไปเองคนเดียว ตั้งใจเต็มที่ พอไปถึงดันไปเจอคนหน้าคุ้นๆๆ ตอนแรกเดินผ่านไป 2 รอบ ก็คิดในใจว่าไม่ใช่หลอก อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น จนรอบ 3 เออ ใช่จริงๆด้วย ปรากฎว่า เจอ เจ้าสิทธิ์ น้องในเว็บแก้ว ที่ช่วยงานกิจกรรมกันมาตลอด แสดงว่าทำบุญร่วมกันมาเยอะจริงๆนะเนี่ย มาเจอกันโดยมิได้นัดหมาย ก็แอบดีใจอยู่ลึกๆนะ มาปฎิบัติธรรมร่วมกัน ก็เป็นการสร้างบุญใหญ่ร่วมกัน จะได้มาช่วยกันดูแลเว็บแก้ว และ บ้านแกร์ด้าร่วมกันไปอีกนานๆ
ครั้งนี้ หมูแก้วไม่หนีออกจากห้องปฎิบัติธรรมเลยนะ นั่งเรียบร้อย ตั้งใจ ไม่มีคำถามในใจแล้วว่ามาทำไม ทำเพื่ออะไร แต่ผลของการฝึกปฎิบัติอาจจะยังไม่ดีเท่าไหร่ เพราะแม้จะตั้งใจ แต่ความอดทนยังน้อย คือ มันปวดหลังมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เรามีปัญหาเกี่ยวกับหลังอยู่แล้วอ่ะ บางทีขับรถไปแกร์ด้า 3 ชั่วโมง ยังปวดหลังแทบแย่ นี่เดินจงกรม นั่งสมาธิ ทั้งวัน ปวดหลังสุดๆๆ
วิทยากรท่านบอกว่าให้อดทน เพราะความทุกข์มันจะสอนให้เข้าใจไตรลักษณ์ คือ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ก็ทนไปพักใหญ่ๆ มันไม่ดับไปสักที มันทนไม่ไหวแล้วอ่ะ หลังจะหัก ก็เลยไม่ค่อยนิ่ง เท่าไหร่ แต่ถ้าเทียบก็ดีกว่าครั้งแรกมาก เข้าใจอะไรขึ้นเยอะ
เราอาจจะไม่ฉลาดเท่าไหร่ เลยต้องฝึกบ่อยๆ ก็เลยสมัครไปอีก 2 รอบเลย เดือน กรกฎา และ สิงหา เอาให้ได้เรื่องให้ได้สิน่า
กลับมาจากปฎิบัติธรรมก็อิ่มบุญ สบายใจดีนะคะ แต่ ร่างกายนี่โคตรเหนื่อยเลย คงเป็นเพราะภูมิคุ้มกันเราต่ำมาก มี 9 ตัวเอง แถมเลือดจางมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มันก็ทำให้เพลีย หน้ามืด วิงเวียน แถมนอนน้อยอ่ะ เพราะ ตี 4 เค้าก็ปลุกแล้ว จริงๆตื่นตั้งแต่ตี 3 แล้ว เพราะแกงค์อาม่าในห้องนอน เค้าตื่นมารื้อถุงก๊อบแก๊บๆๆๆ ไม่ต้องนอนกัน
นอนน้อย แล้วสภาพร่างกายไม่ค่อยดี มันก็เลยเหนื่อยมาก กลับมา ก็นอนยาว ไม่อยากทำอะไร แต่ก็ยังต้องไปทำงานอ่ะ กลับมาจากทำงาน ก็นอนตลอด ก็เลยหายหน้าหายตาไป แต่.......................... พรุ่งนี้จะไปรับยาต้าน แล้วหล่ะจ้า
รอมา 6 ปีเต็มๆๆ พรุ่งนี้ก็จะไปรับยาต้านมานั่งสบตากันไว้ก่อน แล้วรอ 18 มีนา ค่อยเริ่มยา เพราะเป็นวันที่เราตรวจเลือดเมื่อ 6 ปีก่อนพอดี
ก็หวังว่า ยาต้านจะทำให้ชีวิตดีขึ้นบ้างอ่ะนะ จะได้ทำอะไรๆๆได้มากขึ้น ไม่เหนื่อย ไม่เพลีย ขนาดนี้อ่ะจ้า
เดี๋ยวพรุ่งนี้ จะมาเล่าให้ฟังว่า ได้ยาต้านมามั้ยนะจ๊ะ
จากคุณ :
++MooKaew++ 
- [
6 มี.ค. 50 08:06:13
]
++ KAEW ไดอารี่ ++ อิ่มบุญ อิ่มใจ แต่ เหนื่อยกายเหลือเกิน
