สำหรับเรา เค้าคือคนแรกที่ใช่
สำหรับเค้า เราคือคำตอบสุดท้าย
แต่ทัศนคติในการใช้ชีวิตคู่มันไปด้วยกันไม่ได้...ไม่ได้เลย
และทางออกที่ดีที่สุดคือจบมันให้เร็วที่สุด เพื่อจะได้ไม่ต้องคิดอะไรไปมากกว่านี้
แต่มันก็ทรมานจังนะคะ...ที่จะต้องแกล้งทำเป็นไม่แคร์ ไม่คิดถึง
ทั้งที่ในความเป็นจริง...คิดถึงอยู่ตลอดเวลา หยิบโทรศัพท์มาจะโทรหาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง อยากติดต่อไปแทบจะแย่อยู่แล้ว ยิ่งรู้ว่าเค้าก็คิดถึง เค้าก็ไม่ต่างจากเรา มันก็ยิ่งทรมาน
เซ็งจังเลยค่ะ พยายามทำงานๆๆ อยู่กับเรื่องตรงหน้าให้มากที่สุดแล้ว มันก็ยังอุตส่าห์เลี้ยวออกไปหาเค้าอีกจนได้
ควรจะทำอย่างอื่นให้ลืมๆ หรือคิดถึงนัก ก็คิดให้มันสุดๆไปเลย เดี๋ยวก็ลืมไปเองดี
เพื่อนๆ มีวิธีแนะนำดีๆไหมคะ ฟุ้งซ่านจังตอนนี้
จากคุณ :
Salapao
- [
8 มี.ค. 50 10:32:03
A:203.147.18.139 X: TicketID:135345
]