เคยขีดเส้นให้ตัวเองไหมครับ เส้นที่ไม่ว่าใครคุณก็ไม่มีวันยอมให้เค้าก้าวข้ามมา
พื้นที่ส่วนตัว พื้นที่ที่ถ้าเสียมันไป คุณอาจไม่แน่ใจว่าจะใช้ชีวิตยังไง
ไม่ใช่อุปนิสัย ไม่ใช่ความเงียบสงบ ไม่ใช่แปลญวนกับหนังสือดีๆสักเล่ม
แต่เป็นตัวตนของคุณ อาจจะเป็นความโหดร้าย ความอ่อนแอ ความเข้มแข็ง
เป็นอดีต เป็นแผลเป็น เป็นอะไรก็ได้ ที่มันอยู่หลังเส้นนั้น
แตะไม่ได้ ข้ามไม่ได้ ปกป้องมันด้วยกำแพง ด้วยการกระทำ
บางเวลา ผมรู้สึกว่าก้าวออกมามากเกินไป พาตัวเองไปเจออะไรมากมายเกินไป
มีคนเข้ามาในชีวิตมากเกินไป...เกินไปแล้ว
บางทีมันอาจจะดีกว่า ถ้าจะลองลบเส้นนั้นออก ให้ใครสักคนเข้ามา แต่ว่า
ถ้ามันไม่ใช่อย่างที่เราคาดหวัง ถ้ามันไม่ใช่....
ทำไมต้องแกล้งใจร้าย ทำไมต้องทำเป้นเย็นชา เคยมีคนบอกผมยังงั้น
ทำไมปิดตาย ทำไม..
นั่นสิ อาจไม่ได้แกล้งก็ได้ อาจจะใจร้ายจริงๆ อาจจะเย็นชาจริงๆ
มันนานมากแล้ว นานจนจำไม่ได้แล้วว่าทำไมถึงเป็นยังงี้
ไม่รู้เหมือนกันแฮะ...ไม่รู้ว่าปกป้องอะไรอยู่
รู้แต่ว่า..ข้ามไม่ได้ ยังไงก็ไม่ได้
เหมือนคนที่ติดอยู่ในโคลนดูด มองคนข้างบนด้วยสายตาวิงวอน ดึงผมออกไปที
แต่ปากพูดว่า..ไปเถอะ อย่ามาอะไรกับผมเลย ไปซะ
ไม่อยากรักใคร ใช่ ไม่อยากมีใคร
แต่ว่า ไม่ได้ความว่าไม่อยากมี
ข้อแม้ ความใส่ใจ การเอาใจ อารมณ์ กำหนดขึ้นมามากมาย
เพื่อไอ้เส้นบ้าๆนี่...
ยิ่งใกล้ยิ่งมืด ยิ่งใกล้ยิ่งเสียใจ ที่ทำได้คือบอกให้ไปซะ บอกทุกคน
แล้วทำไมยังจะเข้ามากันอีก
อาจไม่ใช่ขุมทรัพย์ ไม่ใช่อะไรที่ดีมีค่าพอจะเอาใจเข้ามาแลก
แค่อาจจะ แค่อาจจะ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน...
ไม่ดีพอจะตะโกนไล่ทุกคนไปไกลๆ แต่ก็ ไม่เลวพอจะจูงมือใครก้าวข้ามมา
หลังเส้นนั้นมีอะไร ผมเองก็ไม่รู้ หรือแค่เลือกที่จะลืมมัน
แม้แต่ตัวเองยังไม่กล้าข้ามไปเลย เฮ้อออ
อาจเป็นวิญญาน เป็นอะไรที่จับต้องไม่ได้ มองไม่เห็น ไม่รู้ว่าเลวหรือดี
ไม่ผ่านสมอง ไม่ผ่านหัวใจ ดิบๆยังงั้น ..
ถ้าจะมีคนแรกที่รู้ว่าวิญญานตัวเองนิสัยยังไง อาจจะเป็นเราซะล่ะมั้ง
......
ชักไปกันใหญ่...
unstable = joey เคยมีคนบอกผมยังงี้ เหอๆ คงจะใช่
PJ จะเป็นไงบ้างนะปานนี้ หวังว่าเราคงสบายดี..
คอนเสริทปาล์มมี่หรอ พึ่งได้ดูเดอะเบรคอัพ
ไม่อยากคิดว่าเราจงใจชวนไปดูคอนเสริทเพราะอยากเจอพี่
ไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเองขนาดนั้น..
ถ้าบอกว่าอยากไปเพราะอยากเจอ ใบละหมื่นก็คงซื้อ 
เส้นที่ข้ามไม่ได้งั้นหรอ....?
ขี่รถถังมาจะข้ามได้ไหมนะ..?
เหอๆ ..
nvm ช่างมันเถอะ...
ps.เมื่อวานไปตีเทนนิส เพื่อนขับมอเตอไซมารับ เป็นมอเตอไซคันละแสนแปดหมื่นบาท
เครื่อง 1000 cc ..
ช่วงเวลานึง ด้วยความเร็วแบบนั้น คิดว่าถ้ามีหลุมเล็กๆข้างหน้า จะเป็นยังไง..
ไม่ถึงขั้นแฟลสแบ๊ค..อดีตลอยมาเป็นฉากๆ ไม่ขนาดนั้น
แค่..อยู่ๆ
รู้สึกเย็นวาบ แล้วทุกอย่างก็เงียบสนิท เหมือนภาพสโลว์ในเดอะแมคทริก
.........
แล้วเมื่อคืนก็จบลงด้วยการเมา (อีกแล้ว)
เป็น ps ที่ยาวจริงๆแฮะ..
แก้ไขเมื่อ 16 มี.ค. 50 20:21:58
จากคุณ :
crazy_joey 
- [
16 มี.ค. 50 20:11:05
]
เส้นที่ข้ามไม่ได้...
...
น่ะค่ะ 
