ความคิดเห็นที่ 1 คำตอบส่วนตัว คงมีอย่างกว้างๆและง่ายๆ ก็คือ.. [[[ วิทยาศาสตร์ และพุทธศาสนา ต่างมีเป้าหมาย และจุดมุ่งหมายอย่างเดียวกัน คือ ต้องการให้มนุษย์ มีความสุขขึ้นสบายดีขึ้นเป็นหลัก...แต่มุมมองความคิด แตกต่างกัน..]]] วิทยาศาสตร์ มองว่า การที่จะทำให้มนุษย์มีความสุขนั้น คือ >> การทำอย่างไร มนุษย์จึงจะมีสุข ก็เลยค้นคว้า เลยสร้าง เลยผลิตวัตถุเรื่องราวปรนเปรอตนเอง แต่ พุทธศาสนา มองว่า การที่จะทำให้มนุษย์มีความสุข นั้น คือ >> การทำอย่างไร มนุษย์จึงจะพ้นทุกข์ ซึ่งหมายถึง สุขขึ้นเช่นเดียวกัน ก็คือให้ลด ให้ละ ให้ปล่อยวางมันลงบ้าง ใจก็จะเบาขึ้น มองความจริงตามสภาวะ ว่าทุกสิ่งล้วนไม่เที่ยงแท้ และ ทำอย่างไรใจเราจึงจะเป็นอิสระจากความทุกข์ [[[ กล่าวถึง "มุมมอง" ที่แตกต่างกันโดยย่อ.. วิทยาศาสตร์ คิดออกจากตัว  พุทธศาสตร์ คิดเข้าหาตัว ]]] กล่าวคือ.. วิทยาศาสตร์ มองออกไปจากตัวเรา.. >> ออกไปค้นหา เปลี่ยนแปลง และสร้างสรรสิ่งต่างๆ..ภายนอก จึงก่อเกิดสิ่งต่างๆ ทางวัตถุเรื่องราวมากมาย นำพาโลกออกไป ไปสู่สิ่งที่มนุษย์เรียกว่า อารยธรรม พุทธศาสตร์ กลับมองเข้าหาตัวตนของตนเอง.. >> เข้ามาค้นหา เปลี่ยนแปลงตัวเอง และสลายตัวตนทิ้งไป จึงก่อเกิดความอิ่มเอมทางใจ นำพาผู้คนและสังคม ไปสู่ความหลุดพ้นทั้งหลายทั้งปวง [[[ กล่าวถึง "ทิศทาง และกระบวนการต่อยอดทางความคิด" ]]] วิทยาศาสตร์ >> จึงแสวงความสุข ด้วยการสร้างวัตถุเรื่องราวสิ่งที่อยู่ภายนอก ถ้าใจมันร้อน ก็สร้างความบันเทิง ถ้ามันลำบากก็สร้างสิ่งต่างๆมาอำนวยเรา อกหัก ก็คิดค้นเหล้ามาทาน พทุธศาสตร์ >> ต้องการหลุดพ้น ด้วยการ ดับสิ่งที่อยู่ภายใน ดับกิเลส และตัณหา ถ้าใจมันร้อน ก็ไปดับที่ต้นเหตุ คือ พิจารณาที่ใจ [[[ กล่าวถึง กระบวนการเรียนรู้ ที่แตกออกไป ]]] วิทยาศาสตร์ มองว่า เมื่อไม่รู้ ก็สมควรไปค้นคว้าให้รู้ แต่เป็นการค้นหาภายนอก ค้นหาวัตถุเรื่องราวทั้งหลายทั้งปวง และค้นให้กระจ่างทุกสิ่งไป จึงเพียรค้นหาต่อไปไม่รู้จักจบสิ้น พุทธศาสตร์ มองว่า ควรรู้ในสิ่งที่สมควรแก่การเข้าใจ และศึกษาตัวตน จิตใจของตนเอง เพื่อให้กระจ่างทางความคิด แต่สิ่งไหนรู้ไป หาได้ประโยชน์ไม่ หรือที่เรียกว่า อจินไตย ก็มิจำเป็นต้องไปรู้ ก็สามารถปล่อยวางลงได้ ระลึกเพียงแค่ว่า มันมีขึ้นจากอะไร เกิดจากใจเรา ใช่หรือไม่? จากคุณ : แสนฤทธา - [ 20 มี.ค. 50 11:41:34 ]

ความคิดเห็นที่ 2 กล่าวโดยย่อ... [[[ วิทยาศาตร์ จึงนับเป็น ซับเซตย่อยๆ ของพุทธศาสตร์ ที่เป็นสัจจะ+ธรรม ]]] ทั้งสองต่างมีเป้าหมายเดียวกัน แต่มุมมองแตกต่างกันออกไป ก็ให้ผลที่แตกต่างกันอย่างมากมาย แต่ถึงแม้ว่า ศาสตร์ ทั้ง 2แขนง จะให้กระบวนการ และผลที่แตกต่างกันอย่างสุดขั้ว.. เพราะความแตกต่างในแต่ละด้าน นั้นเป็นเรื่องธรรมชาติ ของคนเรา.. แต่ในที่สุดแล้ว ผู้ดำเนิน หรือนำพาเหตุการณ์ ก็คือ คน หรือตัวเรา เป็นผู้เลือก หยิบจับ เลือกปรับ ให้เหมาะสมกับวิถีชีวิตของคน ไม่เอียงไปทางวัตถุมากไปจนหลงลืม การพัฒนาจิตใจ และก็ไม่ลุ่มหลงทางอารมณ์สุดโต่ง จนไม่ยอมพัฒนาสิ่งแวดล้อม ผลลัพธ์ อาจเป็นได้ทั้งก่อกำเนิดสิ่งดีงาม หรือเลวร้ายก็ได้เช่นกัน ขึ้นอยู่กับเรา ว่าจะมีมุมมองไปในทิศทางใด... ข้อเขียนนี้ สำหรับเราท่านที่เป็นปุถุชน คนเดินดินธรรมดา ขอให้ทุกท่าน ต่างครองตนอยู่ภายใต้ สติ และคิดพิจารณาให้ดี.. การคิดดี กระทำดี นอกจากมีจุดมุ่งหมายที่ดีแล้ว ทัศนคติที่ดี ย่อมโน้มนำสิ่งที่ดีมาสู่ตน บุญรักษาครับ ^^ จากคุณ : แสนฤทธา - [ 20 มี.ค. 50 11:42:00 ]

ความคิดเห็นที่ 3 การคิดดี กระทำดี นอกจากมีจุดมุ่งหมายที่ดีแล้ว ทัศนคติที่ดี ย่อมโน้มนำสิ่งที่ดีมาสู่ตน ^ ^ ^ ...งึ่มงึ่ม ค่ะ  :)  ... ...... จากคุณ : 2boo - [ 20 มี.ค. 50 12:02:45 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณค่ะ... จากคุณ : ฟากฟ้าฝั่งฝัน - [ 20 มี.ค. 50 12:06:09 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณมากค่ะ *_* จากคุณ : Between the cradle - the grave (ipiup) - [ 20 มี.ค. 50 12:11:24 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ชอบเรื่องนี้เช่นกันค่ะ จากคุณ : outstanding - [ 20 มี.ค. 50 12:26:00 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณกำลังสับสนระหว่างคำว่าเทคโนโลยีกับคำว่าวิทยาศาสตร์ (ผมจะไม่พูดถึงความเข้าใจของคุณเกี่ยวกับพุทธ) ถ้าคุณต้องการ คำอธิบายที่มีเหตุผล มีที่มาที่ไป และพิสูจน์ได้ (หรืออย่างน้อยก็เปิดโอกาส ให้คุณพิสูจน์ได้) คุณกำลังพูดถึงวิทยาศาสตร์ แต่ถ้าคุณพูดถึงการ ที่มนุษย์นำสิ่งทีรู้ซึ่งอาจไม่จำเป็นต้องเป็นวิทยาศาสตร์ไปใช้เพื่อสนองความ ต้องการของตนเอง คุณกำลังพูดถึงเทคโนโลยี (ก่อนที่ใครจะพูดว่า เทคโนโลยีต้องเป็นสิทยาศาสตร์ ลองคิดดูอีกทีว่า ตอนที่มนุษย์เริ่ม ใช้ไฟครั้งแรก คุณคิดว่ามนุษย์รู้หรือยังว่าไฟคืออะไร แล้วถามตัว เองอีกทีว่ามนุษย์ต้องรู้ไหมว่าไฟคืออะไรก่อนที่เขาจะใช้มันทำประโยชน์) จากคุณ : Away from Thailand - [ 20 มี.ค. 50 12:34:14 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เนื้อหาดีเหมือนเคยเลยนะลุงง ไม่มีข้อกังขากับสิ่งที่ลุงเขียน แต่เผอิญว่า คนเราไม่เคยเอาสองอย่างที่ว่ามา มาช่วยหรือเป็นแนวทางในการแก้ปัญหาเลย เอาแต่อารมณ์ รัก โลภ โกรธ หลง ... ผมกลับสงสัยมากกว่าว่าทำไม ทุกคนถึงคิดแบบนี้ไม่ได้ สิ่งที่คุณแสนพูดมามีประโยชน์มากๆ ผมว่ามันไม่ใช่ ทำไม แต่มันควรจะยังไง มากกว่า ทำยังไงถึงจะมองและยอมรับให้ได้ถึงความแตกต่าง ทำยังไงให้ตระหนักอยู่ตลอดเวลา ว่าไม่ว่า วิทยาศาสตร์ พุทธศาสตร์ เราขาดสิ่งใดสิ่งนึงไม่ได้ ที่สำคัญ ยังมีศาสตร์และแนววิธีคิดอีกมากมาย ขาว ดำ ยังมีเทา ลบ บวก ยังมีคูณ มีหาร ร้อน เย็น ยังมี อุ่น ทำยังไงทั้งสองฝ่ายถึงจะเข้าใจในอีกฝ่าย และ รู้ว่า ยังมีฝ่ายที่สามสี่ห้าหก ความขัดแย้งมักไม่ได้มาจากวิธีหรือแนวทาง แต่มักมาจากจุดยืนและตัวบุคคล แต่ที่เลวร้ายกว่านั้นคือ จุดยืนและความคิดสว่นบุคคล ตั้งหากคือสิ่งที่ทิ้งไม่ได้ ขาดไม่ได้ เพราะถ้าไม่มี แนวทางไม่ว่าด้านใด วิทยาศาสตร์ พุทธศาสตร์ หรือ อื่นๆ จะไม่มีทางบรรลุถึงเป้าหมาย ถ้าเรามัวแต่คิดว่าถูกทุกทาง เราก็จะอยากลองไปทุกทาง สู้ยอมรับให้ได้ว่าถูกทุกทาง แล้ว เลือกเอาสักทางนึงดีกว่า เผลอๆ เพราะต้องขัดแย้ง และ ต่างฝ่ายต่าง พิสูจน์กันไปตลอดทางนั่นแหละ จุดหมายปลายทางถึงจะเกิดขึ้นมา บทสรุปถึงจะโผล่หัวออกมา จากคุณ : crazy_joey - [ 20 มี.ค. 50 12:34:42 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แนวคิดวิทยาศาสตร์กับศาสนาพุทธที่พอจะสอดคล้องกันได้ เท่าที่ผมคิดออกก็คือ action = reaction ถ้าเราปาบอลอัดเข้าหากำแพงแรงเท่าใด  แน่นอนว่าลูกบอลก็ย่อมชิ่งกลับมาหาเราด้วยความแรงเท่านั้น ความดีหรือความชั่วก็เช่นกัน ซักวันก็ต้องย้อนกลับมาหาตัวเรา ถ้าเราทำดี ความดีก็วิ่งหาเรา แต่ถ้าเราทำชั่ว ความชั่วก็วิ่งเข้าหาตัวเรา..... แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 50 12:47:03 แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 50 12:43:24 จากคุณ : Pupaman - [ 20 มี.ค. 50 12:35:39 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คคิดว่าต้องใช้ศิลปศาสตร์เข้าช่วยอีกแขนงค่ะ   ทำให้สวยงาม --  คิดให้สวยงาม ทำให้กลมกลืน -- คิดให้กลมกลืน การดำรงชีวิต น่าจะต้องใช้หลายๆศาสตร์ผสมกัน จากคุณ : KHIMM - [ 20 มี.ค. 50 13:14:37 ]

ความคิดเห็นที่ 11 นรีเวชวิทยา ก็เป็นศาสตร์ที่น่าสนใจครับ... แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 50 13:33:42 จากคุณ : เฉิ่มศักดิ์ - [ 20 มี.ค. 50 13:21:43 ]

ความคิดเห็นที่ 12 พุทธศาสตร์ รู้เพื่อปล่อยวางทุกอย่างลงให้หมดครับ ไม่เคยมีบทธรรมข้อใดที่สั่งสอนให้มนุษย์ต้องขวนขวายหาความสุขใส่ตัว ในอริยสัจ 4 ข้อสุดท้ายกล่าวถึง มรรค คือหนทางดับทุกข์ สุขในแบบโลกๆ ที่มนุษย์สุขกันก็คือ โลกียสุข ซึ่งก็คงเป็นสิ่งที่วิทยาศาสตร์พยายามค้นหา ต่างกันกับ โลกุตระสุข ซึ่งเป็นสุขของผู้ดับแล้วซึ่งกิเลส เป็นความสุขที่อยู่กันคนละขั้วโลก ไม่อาจนำมาเทียบกันได้เลย จากคุณ : มหาปรินิพพานสูตร (=SILVER EYE=) - [ 20 มี.ค. 50 13:31:28 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สาระ ล้วนๆอีกแล้วครับ ท่านผู้ชม ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆ นะครับ จากคุณ : ศาสตร์ - [ 20 มี.ค. 50 13:39:25 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เข้ามาอ่าน จากคุณ : toor36 - [ 20 มี.ค. 50 13:58:25 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอตอบในฐานะสาวห้องหว้ากอนะคะ ดิชั้นว่า..... ศาสตร์สองชนิดนี้มีแหล่งที่มาเดียวกันค่ะ   คือ พยายามอธิบายกฎเกณฑ์หรือเรื่องราวต่าง ๆ ในธรรมชาติ  ตลอดจนเพื่อการทำนายหรือคาดการณ์แน้วโน้มการเกิด..โดยพยายามอธิบายเป็นหลักธรรม เป็นสูตร  หรือ สมการขึ้นมา.... จะพูดว่าวิทยาศาสตร์....อธิบายเฉพาะสิ่งนอกตัวทุกอย่างนั้นไม่จริง>>>>> เพราะจิตวิทยา  คือ  วิทยาศาสตร์ที่ศึกษาถึงภาวะพฤติกรรมต่าง ๆ ของมนุษย์  อธิบายในสิ่งที่เราคิด เราทำ  และเราตอบสนองต่อสิ่งเร้า จะบอกว่าพุทธศาสตร์นั้น....อธิบายเฉพาะสิ่งในตัว ในใจเราอย่างเดียวนั้นก็ไม่จริง  >>>>  เพราะมีการอธิบายเรื่องที่คนอื่นทำไมต้องทำเช่นนั้น เช่นนี้กับเรา  เช่น การกล่าวถึงภพภูมิ  การก่อกำเนิดของโอปปาติกะ   หรือการเป็นเจ้ากรรมนายเวรต่าง ๆ ก็มี...ซึ่งมีการกล่าวโยงกันตลอดในพระไตรปิฎก จะไม่พูดว่าอะไรคือความต่างนะคะ... แต่จะพูดในสิ่งที่เหมือน.... วิทยาศาสตร์กับพุทธศาสตร์  ตรงกันที่.....  เน้นให้เสาะแสวงหาคำตอบ... ไม่ต้องอ้อนวอนร้องขอ ใครทดลองทำก็ได้กับตัว ดิชั้นจะไม่ตัดสินว่าอะไร  เป็นยังไง   เพราะศาสนาคือเรื่องละเอียดอ่อนมาก ๆ ..และเป็นประเด็นอ่อนไหวเหลือเกินในเชิงจิตวิทยาสังคม  มันไม่ใช่เรื่องของปัจเจกชนแล้วนะ  ถ้าเราวิจารณ์..อันนี้ขอมีลิมิตในตัวเอง........ที่จะเลี่ยงค่ะ ทั้งนี้วิทยาศาสตร์ก็นำวิทยาการใหม่ ๆ มาสู่โลกเราทุกวัน...ยาใหม่รักษาโรคใหม่ ๆ  วัคซีนใหม่ ๆ  ที่จะช่วยชีวิตเพื่อนมนุษย์...อย่ามองว่าสนองความต้องการด้านวัตถุอย่างเดียวนะ รู้แต่ว่า...การค้นหา...ยังต้องมีอยู่ ขณะเดียวกัน.....  การหลุดพ้น....  ก็ต้องดำเนินต่อไป ----------------------- และมนุษย์ก็มีมันสมอง  และวิวัฒนาการมากพอ  ที่จะเรียนรู้ และเอาชนะธรรมชาติได้ในบางเรื่อง ----------------------------------- กระทู้นี้ถ้าอยู่ในหว้ากอ  หรือห้องศาสนา  จะร้อนแรงมาก ๆ ค่ะ ขอบคุณเจ้าของกระทู้ค่ะ  สำหรับบทความดี ๆ อีกบทความหนึ่ง สรุปคือ.. เห็นด้วยในบางประการ....แต่ไม่ทั้งหมดค่ะ  และขอไม่แสดงความคิดเห็นต่อนะคะ  เพราะนั่นอาจหมายถึงการจาบจ้วงในพระศาสนาที่เรานับถือ  หรือไม่เชื่อมั่นในกระบวนการคิดทางวิทยาศาสตร์ที่ร่ำเรียนมา.. เฮ้อ...มันก็สามารถประยุกต์ใช้ได้ทั่งคู่ขึ้นกับว่าสถานการณ์ไหนนะ? แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 50 14:50:56 แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 50 14:47:24 แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 50 14:38:23 แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 50 14:33:58 แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 50 14:27:51 แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 50 14:26:38 แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 50 14:24:22 แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 50 14:22:27 จากคุณ : Miss (Miss_Israel) - [ 20 มี.ค. 50 14:17:37 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เป้าหมายเดียวกันแต่ทัศนะคติต่างกันมันก็ทำให้อยู่ อยู่ร่วมกันลำบากค่ะ จากคุณ : poockey - [ 20 มี.ค. 50 15:53:14 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ยาวจังเด๊ยวกลับบ้านไปตั้งสติอ่านนะปู่ มาลงชื่อไว้ก่อน ขอบคุณค่ะ จากคุณ : beautiful civil - [ 20 มี.ค. 50 15:58:17 ]

ความคิดเห็นที่ 19 แต่ทั้งสองอย่าง หรือไม่ว่าจะศาสตร์ไหนๆ ก็มาจากสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า "คน" ทั้งนั้น เราๆ ท่านๆ ก็ "คน" เหมือนกัน จะคิดอ่าน เชื่อถือไปทางไหน ก็คงต้องคิดหลายๆชั้นหน่อยแล้วกันเนอะคะ ^_^" ... จากคุณ : Spirited A's way - [ 20 มี.ค. 50 16:38:24 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เข้ามาอ่านกระทู้ดีๆค่ะ อ่านแล้วมันก็หนักพอควรเลยนะ และสิ่งต่างๆที่ว่านี่ก็เกิดขึ้นกับคนเราทุกๆวัน เหมือน ความจริง เกิดขึ้นแล้ว แต่ จิตใจ ยังตามไม่ทันถึงความจริง ทั้งๆที่รู้ว่านั่นคือความจริง จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ - [ 20 มี.ค. 50 17:38:12 ]

ความคิดเห็นที่ 21 น้อมรับ ความเห็นของทุกท่านจริงๆครับ ^^ ก่อนอื่น ต้องผมขออภัยจริงๆ ที่ตัดตอน และยกตัวอย่าง เพียงบางส่วนบางประการ ที่เกี่ยวข้องกับ หัวข้อที่จะพูดถึง แต่ไม่ยกมาแจกแจงเปรียบเทียบทั้งองค์รวม.. โดยเฉพาะในบางมุมมอง ซึ่งทั้ง 2 ศาสตร์ เห็นพ้องต้องตรงกัน ผมกลับไม่เลือกหยิบยกขึ้นมา อธิบาย.. ทำให้ เกิดช่องว่าง รอยโหว่ ให้คิดไปในอีกทางหนึ่ง อย่างไม่ได้ตั้งใจ.. เพราะความตั้งใจเดิม เพียงต้องการ ยกตัวอย่าง ในมุมเล็กๆ และอย่างหยาบๆ ของศาสตร์ 2 แขนงที่เดินควบคู่กันมา เพื่อให้เห็นภาพของเรื่องราว ในมุมที่ว่า.. บางครั้งเป้าหมายเดียวกัน แต่มุมมองทัศนคติต่างกัน ก็ส่งผลให้ เกิดกระบวนการคิด และผลลัพธ์ที่แตกต่างกันไปได้มากมาย.. ซึ่งเป็นหัวใจของข้อเขียนนี้ (อยู่ในตอนท้ายของ ข้อเขียนนี้) ที่ว่า.. >> หากคนเรามีจุดมุ่งหมายที่ดี และมีมุมมองหรือทัศนคติที่ดีตาม ก็ย่อมโน้มนำสิ่งที่ดีๆ มาสู่คนเรา ไม่ว่าจะเป็น ศาสตร์ไหนๆ หรือมุมมองไหน ในส่วนเสี้ยวของโลกใบนี้ ก็ไม่แตกต่างกัน เพราะสิ่งที่จะนำพาไป คือ ตัวเรา นั่นเอง จะเป็นผู้เลือกใช้ ผู้เลือกหยิบจับ มาประยุกต์ ให้เหมาะสม ให้สมดุลตามสภาวะของตน ขอบคุณทุกท่านที่ เข้ามาให้คำแนะนำ ชี้แนะ และความเห็นนะครับ :D จากคุณ : แสนฤทธา - [ 20 มี.ค. 50 19:19:54 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ปล.1 บุญรักษาครับ คุณ2boo^^''คุณฟากฟ้าฝั่งฝัน คุณipiup คุณoutstanding คุณศาสตร์ คุณtoor36 ป้าบิ้วฯ ปล.2 ขอบคุณ คุณ Away from Thailand ที่ชี้จุดที่ชัดเจนครับ ^^ กระบวนการหลัก คือ เหตุ - ผล และที่มา เป็นหัวใจของการเรียนรู้จริงๆครับ (ขอบคุณอีกครับครับ ^^) ปล.3 หากมองด้วยกระบวนการที่พ้องกันระหว่าง 2 ศาสตร์นี้ นี่คือ สัจจะธรรมเรื่องหนึ่งในอีกหลายๆเรื่อง ขอบคุณนะครับ คุณ Pupaman ^^ ปล.4  ถูกครับลุงโจ ถ้าไม่เริ่มย่อม ก็ไม่รู้ว่าจะสำเร็จหรือไม่ และคนเรามีความสามารถเพียงพอที่จะประยุกต์สิ่งต่างๆ รอบตัว ที่มันมีหลายๆ ด้าน หลายแง่มุมให้ คิดพิจารณา และเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในการ อยู่ร่วมกัน คือ การพยายามเข้าใจ จุดยืนที่แตกต่างของผู้อื่น (ลุงว่างๆไปนั่งคุยเรื่องหนักๆ กันในผับ สุรา นารีมั๊ย :D) ปล.5 ขอบคุณนะครับคุณ KHIMM ในโลกใบเล็กๆนี้ ยังมีเรื่องราวมากมาย ล้อมรอบตัวเรา ถ้าไม่หลงใหล ไม่ยึดติด รู้จักอยู่บนความสมดุล กลมกลืน และมีมุมมองดี ผมคิดว่า สิ่งดีๆ ก็จะบังเกิดกับเราครับ และโลกใบนี้ก็ยังมีความสวยงามอยู่มากมายรอให้เราชื่นชม ^^ ปล.6 คุณเฉิ่มศักดิ์ นรีเวชวิทยานี้ ผมเองขอผ่าน เพราะก็ยังต้องเรียนรู้อีกเยอะ^^'' ปล.7 =SILVER EYE= ตามความเข้าใจทางการศึกษา โครงสร้างคำสอนทางธรรมนั้น แบ่งออกได้คร่าวๆ เป็น 3 ระดับ คือ โลกียธรรม ระดับปุถุชนคนธรรมดา โลกุตระธรรม ระดับที่ใฝ่หา หรือแสวงหาการหลุดพ้น และสุดท้าย บรรลุพระอริยสัจ คือ ระดับการพ้นซึ่งทุกข์และแม้แต่พ้นซึ่งความสุขแล้ว โดยปกติแล้ว ช่วงชีวิตในตอนนี้ ผมสนใจอยู่เพียงในระดับโลกียธรรมครับ เป็นการอยู่อย่างพอดี สมดุล ไม่เบียดเบียน ไม่ทุกข์ตรอมตรมใจ และไม่สุขจนหลงลืม คือ มีอารมณ์ความรู้สึกได้ แต่รู้เท่าทันอย่างเข้าใจ ซึ่งมีกระบวนการ ไตรสิกขา เป็น เครื่องมือ (หมายเหตุ กระบวนการนี้ไม่เพียงแต่อยู่ในระดับโลกียธรรมเท่านั้น แต่ยังสามารถใช้ในระดับสูงขึ้นไป เพื่อพิจารณาอาทิเช่น หลักไม่เที่ยงแท้ พิจารณาซึ่งอริยสัจ 4 อีกขึ้นๆไป) ส่วนระดับสูงๆขึ้นไป ผมขอไม่นำมาเขียน หรือเสนอแนะในบอร์ดอ่ะครับ ^^'' (รู้สึกยินดีมากครับ ที่ได้รับความเห็นนี้) จากคุณ : แสนฤทธา - [ 20 มี.ค. 50 19:20:40 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ปล.8 ถูกต้องเลยครับ คุณ Miss อันที่จริงอย่างที่เกริ่นในตอนแรก เป็นความบกพร่องในข้อเขียนของผม นี้เอง ที่มิได้แจกแจกในส่วนเสี้ยวอื่นๆให้ครบถ้วน ที่จริงแล้ว โครงสร้างทางความคิด ของ 2 ศาสตร์นี้ ก็ยังมีส่วนเสี้ยวอื่นๆอีกมากมาย ที่เห็นพ้องต้องกัน อันส่งผลให้เกิดกระบวนการคิดที่แทบไม่แตกต่างกัน และยังผลลัพธให้เกิด สิ่งดีๆได้เทียบเท่ากัน ซึ่งก็คือ หัวใจของข้อเขียนนี้นี่เอง (มุมมองคุณMiss ที่ชี้ให้เห็นมุมอื่นๆที่น่าสนใจมากครับ ^^) ปล.9 ขอบคุณ คุณpoockey ครับบางครั้ง หากคนที่ยึดมั่นถือมั่นมากๆ มาเจอกัน ก็เกิดแรงปะทะต่อกัน ทำให้อยู่ร่วมกันได้ยาก และในขณะเดียวกัน การดต้แย้งทางความคิด ก็อาจก่อให้เกิดองค์ความรู้ใหม่ๆ และสิ่งสร้างสรรใหม่ๆได้เช่นกันครับ ^^ ปล.10 ใช่ครับ คุณ Spirited A's way ^^'' สิ่งต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น วิทยศาสตร์ พุทธศาสตร์ สังคมศาสตร์ ฯลฯ ที่มันเกิดมี ก็เพราะคนเรา ทำให้มันมีขึ้นมา หากไม่มีแล้วซึ่ง "คน" ไม่ว่าศาตร์ชนิดไหนๆ ก็ไร้ซึ่งความหมาย และเมื่อ คน ทำให้มันมีขึ้นมาแล้ว ดังนั้นเอง ย่อมเป็นเรื่องของคน ที่ จะรู้จักใช้มัน ประยุกต์มัน ^^ (จะว่าไปแล้ว รู้สึกกับความเห็นนี้ เหมือนมองเห็นบอลทะลุช่องมากเลยครับ ^^) ปล.11 ครับคุณแดงเร็กเก้บาร์   เอาแค่ว่า ตอนที่ผมตอบกระทู้อยู่นี้ บางทีผมยังไม่รู้เลย ว่ากำลังหายใจเข้า หรือออก เพราะจิตมันไปจดจ่อกับ สิ่งที่กำลังจะพิมพ์ ^^'' แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 50 19:23:38 จากคุณ : แสนฤทธา - [ 20 มี.ค. 50 19:20:51 ]

ความคิดเห็นที่ 25 "สุข" ของวิทยาศาสตร์ น่าจะหมายถึง "สุขกายสบายกาย" "สุข" ของพุทธศาสตร์คือ สุขอย่างพอดี / สุขใจ ขอบคุณสำหรับอีกหนึ่งบทความดี ๆ จากคุณ : C U @ Samed (เราพบกันที่เกาะเสม็ด) - [ 20 มี.ค. 50 20:53:10 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณสำหรับอีกข้อคิดดีๆ นะคะ ใช่ละค่ะ "เป้าหมายเดียวกัน แต่มุมมองทัศนคติต่างกัน.." ขอเซฟกระทู้นี้ของจขกท.ไว้ละกันนะคะ จากคุณ : ทิ้งไว้เป็นปริศนา - [ 21 มี.ค. 50 00:57:19 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ^ ^ มาตามอ่านค่ะ แต่เยอะจัง  ^ ^" จากคุณ : ตัวแสบมาเยือน - [ 21 มี.ค. 50 01:04:12 ]