ความคิดเห็นที่ 1 ก็เคยได้เกรดเกือบๆ จะเกียรตินิยมนะคะ แต่สุดท้ายก็มีเทอมนึงที่เกรดเราตก ได้ 2.9 ทั้งที่ปกติได้สามกว่าตลอด ผลก็คือชวด ไม่ได้เลยเกียรตินิยม แค่จบมาเกรดสามกว่าๆ ส่วนฝาแฝดเราเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน จบด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง ความต่างเหรอคะ ตอนนี้เราสองคนก็ทำงานที่เหมาะกับตัวเองทั้งคู่แหละ เพียงแต่รายได้เรามากกว่าเค้าสามเท่า เหตุผล เพราะคนเรียนเก่งมากๆ (บางคน) จะปรับตัวให้เข้ากับโลกความจริงได้ยาก เพราะโลกความจริงมันไม่เป็นอย่างในตัวหนังสือที่เค้าแตกฉาน คู่แฝดเราก็เลยทำงานแนวๆ วิชาการที่เค้าชอบ ถึงแม้จะรายได้น้อย แต่เค้าก็มีความสุขดีเพราะได้อยู่ในแวดวงกับคนที่คุยกับเค้ารู้เรื่อง อีกอย่าง ทางบ้านน่าจะเข้าใจนะคะว่าไม่ควรหวังกับเกียรตินิยมากเกินไป เคยดูข่าวเด็กนิติ มธ. ฆ่าตัวตายด้วยเรื่องนี้มั้ยคะ สุดท้ายพ่อแม่เค้าก็เสียใจที่ตั้งความหวังกับลูกไว้มากจนทำให้ลูกฆ่าตัวตาย เหมือนฆ่าลูกด้วยตัวเอง... น่าเศร้า จากคุณ : สาละวิน ที่ปลายฟ้า - [ 1 เม.ย. 50 13:59:22 A:203.113.17.171 X: TicketID:116110 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เอาไว้แปะฝาบ้านครับ จากคุณ : Pupaman - [ 1 เม.ย. 50 13:59:34 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เกียรตินิยม เป็นเครื่องบ่งบอกความสามารถทางการเรียน แต่ไม่ใช่ปัจจัยสำคัญในการดำรงชีวิต เกียรตินิยมถ้าได้ก็ถือว่าเราเก่งมีความสามารถ แต่ถ้าไม่ได้มันก็ไม่ได้บ่งบอกว่าเราเป็นคนไม่เอาไหนนี่คะ ลองพูดให้คนที่บ้านเข้าใจน่ะค่ะ เกียรตินิยมมาแลกกับปัญหาเรื่องความเครียด มันไม่คุ้มหรอกค่ะ จากคุณ : นู๋โมจัง - [ 1 เม.ย. 50 14:10:53 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ทำได้ ก็ทำ มันก็ดีค่ะ จบมา แรก ๆ ก็คงจะหางานง่ายกว่า แต่ต่อไป... ประสบการณ์ในการทำงาน และความเป็นมืออาชีพ จะทำให้เป็นที่ต้องการตัวของตลาดมากกว่าค่ะ รับรอง ถ้าเจ๋งจริง อยู่เฉย ๆ ก็มีคนได้ข่าว ติดต่อเราเข้ามาเรื่อย ๆ ค่ะ ^^ ทำไม่ได้ ก็ไม่เป็นไรค่ะ แต่ประคองตัว ให้พอเหมาะ พองาม อย่าให้น้อยจนน่าเกลียด :) เรียนด้วยความเข้าใจดีกว่าค่ะ เพราะเวลาทำงาน ใช้ความเข้าใจในการทำ จะไปได้ดีกว่า พวกอ้างอิงวิชาการ บ้าทฤษฎี แต่ไม่สามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้ค่ะ ยังเด็ก กำลังจะเรียนปี 2 เอง อย่าเครียดนะคะ โลกเรามีอะไรให้เรียนรู้มากมาย เลือกสิ่งที่ดีให้กับตัวเองนะคะ พี่เป็นกำลังใจให้จ๊ะ จากคุณ : =me= - [ 1 เม.ย. 50 14:20:57 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เกียรตินิยม... ไม่ได้... ไม่ตาย ไม่ได้... ก็ยังมีคนรับเข้าทำงาน ส่วนจะได้ตำแหน่งที่ดีหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับความสามารถในสายงานนั้นๆ ของคุณ ไม่ได้... ใช่ว่าจะทำให้ชีวิตไร้ความสุข แต่ก็ปฎิเสธไม่ได้ว่า... ถ้าได้ มันก็ทำให้คนในบ้านภูมิใจ ทั้งยังได้เปรียบกว่าคนไม่ได้ ในแง่ของการสมัครงานครั้งแรก ย้ำ... แค่ครั้งแรก เพราะครั้งต่อๆ ไป คนเค้าจะดูประสบการณ์การทำงานของคุณแทน แก้ไขเมื่อ 01 เม.ย. 50 14:28:19 จากคุณ : Wyvren - [ 1 เม.ย. 50 14:27:12 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คุณเรียนจบออกมา แล้วมาทำงานอะไรก็ตาม คุณจะรู้ว่า ไม่ใช่ประเด็น ชีวิตต่อไปยากกว่านั้น เลิกเครียดได้แล้ว แก้ไขเมื่อ 01 เม.ย. 50 14:27:42 จากคุณ : Miss Gateaux - [ 1 เม.ย. 50 14:27:27 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ได้เกียรตินิยมมาก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เห็นเป็นไร มี "กึ๋น" รึเปล่านี่แหละคำตอบ  ตัวเลขเกรดเฉลี่ยไม่สามารถวัดความเก่งที่แท้จริงครับ หากผมมีลูกผมคงไม่หวังให้เค้าต้องเครียดมากเพื่อให้ได้เกียรตินิยมหรอกครับ (พ่อมันยังได้แค่ 2 กว่าเอง ส่วนพี่ชายผมอ่ะเกียรติยม จบ Ph.D. อีกตะหาก) ผมเห็นมามากแล้วว่าคนจบเกียรตินิยมหลายคนกลับประสบความสำเร็จในชีวิตน้อย....เดี๋ยวนี้ประหลาดไอ้พวกเรียนโง่ๆมักจะเรียนต่อจนจบระดับ Ph.D. เยอะมากเลย แต่พวกเรียนเก่งๆกลับไม่อยากเรียนต่อ จากคุณ : Dr. Doggy - [ 1 เม.ย. 50 14:39:44 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ลองไปดูกระทู้นี้ในห้องหว้ากอซิ  เพิ่งมีคนตั้งไป  มีคนตอบเยอะมาก จากคุณ : นีโม่จัง - [ 1 เม.ย. 50 14:42:53 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ชีวิตทีจบมา ไม่ได้เดินได้ด้วนเกียรตินิยมนะคะ แต่เดินด้วยความสามารถ ประสบการณ์ และความรู้ที่เราพัฒนาจากการเรียน.. มองไปข้างหน้านะค่ะ คนที่คุณเห็นและประสบความสำเร็จสูง บางที่เค้ารับการศึกษาแค่ชั้นประถมเองค่ะ อย่าซีเรียสกับการเรียนมาก มันจะทำให้เราเรียนไม่สนุก และไม่อยากไปเรียน **แม่เราเคยบอกกับเราว่า ผลการเรียนได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ ขอแค่ลูกจบมาเป็นคนดีของสังคม ช่วยเหลือตัวเองได้ ไม่ทำให้คนอื่นเดือนร้อนเป็นพอ จากคุณ : vedas - [ 1 เม.ย. 50 14:50:03 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คุณ cherry2ivy เอ้ย.............เกียรตินิยมเป็นไงเหรอ.........รู้จักแต่เกรดนิยม เห็นด้วยกับ คห.1 ความสำคัญของเกียรตินิยมอันดับ 1  คืออะไรเหรอ??? ใช่ว่าได้แล้ว.....จะทำให้ประสบความสำเร็จในชีวิต............. มันอยู่ที่การรู้จัก เข้าใจ เข้าถึง ชีวิตการทำงานมากกว่า   รู้จักเรียนรู้ และปรับตัวกับโลกภายนอก......... เรียนอย่างพอเพียง.........อยู่กับเพื่อนบ้าง........มีความสุขกับสิ่งที่มี....สิ่งที่ได้ เรียนให้สนุก.......สนุกกับสิ่งที่เรียน..........แค่นี้ก็น่าจะเพียงพอแล้วนะ... จากคุณ : JeThuek (agriculture24) - [ 1 เม.ย. 50 14:51:18 ]

ความคิดเห็นที่ 11 พ่อแม่บางคนก็เป็นแบบนี้แหละครับ ชอบเลี้ยงลูกให้เป็นม้าแข่ง ลูกจะวิ่งแข่งแข้งขาหักอย่างไรไม่รับรู้ อยากรู้อย่างเดียวว่าลูกจะได้เกียรตินิยมไหม เจ้าของกระทู้ครับ ผมไม่ได้เรียนจึงไม่รู้ว่าเกียรตินิยมเป็นอย่างไร แต่คิดว่าคงจะยากมากกกกกกกกกกกก ไม่ว่าจะเป็นการเรียน การทำงาน การวิ่งแข่งความเร็ว หรืออะไรก็ตาม  ทุกอย่างต่างมีขีดจำกัดของแต่ละคนครับ ไม่ใช่ว่าทุกคนจะทำได้เหมือนกันหมด อย่างการวิ่งแข่งความเร็ว เมื่อถึงขีดเต็มที่แล้วเร็วเท่าไหร่ก็คือเท่านั้น ขืนเร่งต่อไปไม่หยุดอาจหกล้มแข้งขาหักได้ครับ การเรียนก็เช่นเดียวกัน หักโหมจนเกินไปอาจทำให้ไม่สบายได้ เรียนได้เท่าไหร่ควรพอใจเท่านั้นน่าจะดีกว่าครับ จากคุณ : บุญถิ่น - [ 1 เม.ย. 50 14:52:34 ]

ความคิดเห็นที่ 12 รู้สึกกระทู้นี้ เกียรตินิยมจะไม่ค่อยหวานนะ สาขาอื่นไม่รู้นะ ถ้าเจ้าของกระทู้เรียน นิติศาสตร์ หรือ บัญชี ถ้าไม่ลำบากนัก (ไม่ลำบากหรอก ถ้าตอนนี้เกรดดี) ก็พยายามให้หนักเถิดครับ แต่ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่ต้องเครียดมาก แต่ขอให้พยายามก่อน ถ้าทำไม่ได้ค่อยว่ากันใหม่ แต่วันนี้คุณยังมีโอกาส เพราะเมื่อวันที่คุณถูกโอกาสหลายๆอย่างในชีวิต ปิดประตูใส่หน้า เพราะไม่ได้เกียรตินิยม คุณจะเสียดายวันเวลาสี่ปีนี่พอสมควรทีเดียว ถ้าคุณเรียนนิติ - สำนักงานกฎหมาย 5 ลำดับต้น ไม่รับพิจารณาคนที่ไม่ได้เกียรตินิยม - การเข้ารับราชการในกฤษฎีกา มักจะกำหนดว่าต้องจบเกียรตินิยม - และหน่วยราชการอื่นๆ อาจจะไม่ได้ประกาศชัดเจน แต่สมัครไปเขาก็ไม่รับ เพราะเขามีเด็กจบเกียรตินิยมให้เลือกมากมาย - ทุนการศึกษาต่างประเทศ มักกำหนดว่าผู้รับทุนต้องได้รับเกียรตินิยม - และถึงไปเรียนต่อต่างประเทศด้วยวิธีการใดก็ตาม การที่มหาวิทยาลัยชื่อดังจะรับเข้าเรียน ก็จะพิจารณาที่เกรดก่อนเช่นกัน เกรด ไม่ใช่แค่ตัวเลขอะไรสักอย่าง แต่มันคือผลการเรียน ที่เกิดจากสติปัญญา + ความพากเพียร และ โชค ซึ่งสามสิ่งนี้เป็นสิ่งจำเป็นยิ่งต่อการทำงาน ส่วนเรื่อง กึ๋น เรื่องทักษะ มันฝึกกันได้ เกียรตินิยม โดยเฉพาะมหาวิทยาลัยที่ได้รับการยอมรับ มันไม่ได้มาจากการสอบครั้งสองครั้ง แต่มันพิสูจน์ความขยันหมั่นเพียร และเสมอต้นเสมอปลาย ตลอดสี่ปี ปล. ผมไม่ได้เกียรตินิยมหรอกครับ เลยได้เห็นว่ามันสำคัญแค่ไหน จากคุณ : บุญชิตฯ (Players) - [ 1 เม.ย. 50 14:58:34 ]

ความคิดเห็นที่ 13 การจบปริญญาเนี่ยะ = เครื่องพิสูจน์ความพยายามของคนครับ...ที่เหมือนคนทั่วๆไป เกียรตินิยม = เครื่องพิสูจน์ความพยายาม + ความอดทน ของคนครับ จากคุณ : Grabile (Grabile) - [ 1 เม.ย. 50 15:13:41 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ไม่สำคัญเลยครับ อาจจะแค่ทำให้หางานได้ง่ายขึ้นอีกนิด ได้เงินเดือนมากขึ้นอีก 1-2 พันบาท สุดท้าย งานระดับสูงๆ เค้าสนใจแต่ประสบการณ์ กับความสามารถจริงๆที่เคยทำมาอยู่ดีครับ อย่าไปเครียดกับมันมากเลย ขอให้ตั้งใจทำให้เต็มที่ ถ้าได้ก้อดี ถ้าไม่ได้ก้อไม่เป็นไรนะครับ จากคุณ : Intensive - [ 1 เม.ย. 50 15:15:25 ]

ความคิดเห็นที่ 15 พิสูจนืไปก้อเท่านั้นแหละ เราๆท่านๆที่ทำงานแล้วก้อรู้ว่ามันไม่มีค่า จากคุณ : ของกำนัลจากนรกคือความเจ็บปวด - [ 1 เม.ย. 50 15:15:46 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คิดว่าได้มามันก็ดีนะ แต่ก็ไม่ใช่กดดันตัวเองจนไม่มีความสุขกับชีวิตมหาลัย มานั่งเครียดอ่านหนังสือเพื่อให้ได้เกียรตินิยมอย่างนี้ก็ไม่ค่อยสนับสนุนนะ จากคุณ : bubbubz25 - [ 1 เม.ย. 50 15:16:01 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เกรด กับ ฝีมือ มันคนละเรื่องครับ จากคุณ : Mr.Vip - [ 1 เม.ย. 50 15:23:15 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แฟนเก่าเรา กับแฟนคนปัจจุบันเรียนที่เดียวกัน คนเก่าได้เกียรตินิยมอันดับ 1 ส่วนแฟนเราได้อันดับ 2 แฟนเก่าเราหางานไปเรื่อย ๆ ใน 1 ปี เปลื่ยนที่ทำงาน 3 หน เงินเดือนไม่ขึ้นถึงเลข 2 ซักที ส่วนแฟนเราเดือนละ 6 หมื่นแล้ว จะมาบอกว่าได้หรือไม่ได้ไม่สำคัญหรอกค่ะ แค่มีความตั้งใจ เอาใจใส่กับงานเป็นพอ จากคุณ : เดินโซเซ - [ 1 เม.ย. 50 15:45:04 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ต้องให้พ่อแม่เข้าใจค่ะ อาจต้องเปิดอกคุยไปเลยว่าน้องเครียดมากกับการพยายามทำให้ความหวังของท่านเป็นผล ควรต้องบอกว่าน้องอยากเรียนอย่างมีความสุข มากกว่าเรียนเพื่ออะไรสักอย่างที่เหมือนจับต้องได้แต่ก็จับต้องไม่ได้ เกียรตินิยมมีความหมายบางอย่างจริงเหมือนที่ คคห 12 ว่ามา แต่ก็ไม่ได้ยืนยันแน่นอนว่าชีวิตจะไปได้สวยหรูเสมอไปเหมือนที่อีกหลาย คคห บอกไว้ พี่เป็นอีกคนหนึ่งที่เคยได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง พร้อมเหรียญทองมา จำได้แม่นเลยว่าอาจารย์บอกว่า เหมือนมีป้ายมาแขวนคอ หมายถึงจะต้องมีแรงกดดันอะไรบางอย่างกับความคาดหวังของคนในสังคมที่มีต่อคำๆ นี้ ถ้าทำงานในที่ที่ไม่ค่อยมีคนได้เกียรตินิยมอาจเข้าใจซึ้งถึงตรงนี้ได้ดีกว่า แต่โชคดีค่ะที่จบปุ๊บได้ไปทำงานในแหล่งวิชาการทันที แน่นอน เราด้อยกว่าทุกคนทั้งวัยวุฒิ คุณวุฒิ ฯลฯ ความภาคภูมิใจบ้าๆ กับเกียรตินิยมหายไปทันที แหะ แหะ เป็นผลดีมากต่อการทำงานในอนาคตต่อมาค่ะ จากคุณ : ร้อยบุปผา - [ 1 เม.ย. 50 15:53:47 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เราจบมาด้วย เกรดนิยมคะ มีเพื่อนเยอะดี อิอิ จากคุณ : หมอกกับควัน - [ 1 เม.ย. 50 15:58:53 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ...คนที่เรียนดี...เรียนเก่ง...ได้เกียรตินิยมเป็นคนฉลาดครับ...เพราะเข้าใจในวิชาที่เรียน...ตอบข้อสอบได้ดี...ขณะที่เราเป็นนักเรียน...ไม่มีอะไรบอกได้ว่าเด็กคนนี้ฉลาดหรือเปล่า...ไม่มีเทอร์มอมิเตอร์ที่สามารถปักเข้าไปในหัว...แล้วบอกได้ว่า...คนนี้เป็นอย่างไร...มีแต่ผลการเรียนเท่านั้นครับ...ที่จะบอกได้... ....พอจบออกมา...สถานที่ทำงาน..ก็อยากหาพนักงานที่ฉลาดมาทำงาน...งานจะได้ไปได้ดี...ก็จะเอาพวกเรียนดี...เพราะได้พิสูจน์มาแล้วว่า...ถ้าเก่งเรียน...ก็น่าจะเก่งคิด...ทำงานเก่ง....ทำงานดีครับ... ...ถามว่า...จำเป็นต่อชีวิตใหม...ก็ต้องตอบว่า...ไม่จำเป็นครับ...เพราะคนที่เรียนธรรมดาๆ...ก็ทำงานได้ดีเหมือนกันครับ...ไม่เฉพาะคนที่เรียนเก่ง....แต่คนที่เรียนเก่งบางคน...กลับทำงานไม่ได้ดี...ก็มีให้เห็นบ่อยๆครับ... ...คือไม่มีอะไรรับประกันว่า...เรียนเก่งแล้ว..ต้องทำงานเก่งด้วยครับ...แต่คนเรียนเก่ง...มีโอกาส...มีทางก้าวหน้าเร็ว...ก้าวหน้ามากกว่าคนที่เรียนไม่เก่งครับ... จากคุณ : หมี่สดล้วน - [ 1 เม.ย. 50 15:59:12 ]

ความคิดเห็นที่ 22 พวกที่เรียนเก่งๆบางคน สนใจแต่การเรียน จนลืมไป ว่าโลกตอนนี้เป็นยังไง ไม่สนใจกับสิ่งแวดล้อมรอบตัว สนใจแต่เรื่องเรียนเพื่อเกียรตินิยม ถามหน่อย...ถ้าเรียนจบมา มีเกียรตินิยม แต่ทำไรไม่เป็น คุณคิดว่าเงินเดือนคุณจะเท่าไหร่กัน แต่กับอีกคนเรื่องทฤษฎีอาจจะน้อยกว่าคนอื่น แต่เรื่องปฏิบัติไม่เป็นรองใคร คุณคิดว่านายของคุณจะเลือกใครมาทำงาน และจะให้งานที่สำคัญกับคนไหนมากกว่ากัน คิดเอาเองละกันค่ะ ....... จากคุณ : ใจเขาใจเรา - [ 1 เม.ย. 50 16:05:16 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ก็ไม่จำเป็นนี่คะ ทำได้เท่าที่เราคิดว่าเต็มที่กะมัน เพราะบางครั้งเรารู้ดีที่สุดว่า เรา ทำได้แค่ไหน - แต่ไม่พยายาม จบไปก็ต้องเริ่มต้นเรียนรู้ชีวิตการทำงานเหมือนกับเด็กจบเกรดน้อย ด้วยกันทั้งนั้น ปล.อย่าคิดมากนะคะ จากคุณ : สะดุ้ง*-*คุง - [ 1 เม.ย. 50 16:05:22 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เอาเวลา อ่านหนังสือ ไป เที่ยวมั่ง เหอะ  อ่าน แต่หนังสือ ระวัง จบ มา  เข้ากับ คน ไม่ได้ จะ ทำงานลำบาก นะ สังคม การเข้า สังคม การเที่ยว พบปะ ผู้คน เรื่องแบบนี้ อะ พวกเกียรตินิยม บางกลุ่ม อาจจะ ไม่มีวัน เข้า ใจนา  หุหุ พวก วัย ทำงาน อยาก จะกลับ ไปเที่ยว อีกรอบ ทั้งนั้น ล่ะ ไม่น่า อ่าน หนังสือ มากเลย ตอนเรียน พอทำงานแล้ว  จะเที่ยว เยอะๆ แบบตอนเรียน ไม่ได้เลย ใช้ชีวิต ให้มันคุ้มค่า ครับ....ทำงานเคลียด เบื่อ กว่าเรียน หลายพันเท่า จากคุณ : ตาทึ่มหน้าใส - [ 1 เม.ย. 50 16:13:47 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ตอนที่เรียนมหาลัย ฉันก็เคยลุ้นเกียรตินิยมอันดับ2นะ แต่มาเสียตอนปี3 แบบว่าเที่ยวกับเพื่อนสนุกไปหน่อย ตอนนั้นรู้ตัวนะ ว่าเที่ยวแล้วผลการเรียนจะเสียแต่ว่า เรายอมแลกไง อยากได้รสชาติชีวิตการเป็นนักศึกษาจริงๆ มากกว่าจะรู้จักแต่ในตำราไม่รู้จักชีวิตเลย ผลการเรียน จึงจบออกมาได้ 3.20 ขาดไป0.05 ก็จะได้อันดับ 2 แล้ว แต่ฉันกลับยิ้มดีใจนะ เพราะห่างตั้งเยอะแหนะ ตั้ง0.05 เลยไม่เครียดเท่าไหร่ เพราะถ้าขาดแค่ 0.01 หรือว่า0.02 ฉันคงกริ๊ดตายสลบไปแล้ว เพราะมันนิดเดียวเอง แรงบันดาลใจในการทำให้เราตั้งใจเรียนในตอนนั้นก็คือ พ่อให้สัญญาว่า เรียนจบแล้วจะพาไปเที่ยวเมืองนอก เราเลยตั้งใจเรียนไง แต่เมื่อมันไม่ได้ พ่อก็ไม่ว่าอะไร แล้วถึงได้มาก็คงไม่มีประโยชน์อะไร เพราะหลังจาก เรียนจบเดือนมี.ค.  เดือน พ.ค. พ่อก็ประสบอุบัติเหตุ เสียชีวิตทันที คนให้รางวัลไม่อยู่แล้ว แต่เราก็ถือว่า เราได้รางวัลแล้วนะ อย่างน้อยพ่อก็ให้รางวัลชีวิตกับเรา ได้ส่งเสียจนเราได้เรียนจบพอดี และถึงเราได้เกียรตินิยมมา ก็คงไม่มีค่าอะไร เพราะตั้งแต่ เรียนจบมา คุณพ่อเสีย ฉันก็ต้องมาช่วยที่บ้านทำงาน ไม่เคยไปสมัครงานที่ไหนเลย อยู่มาจนแก่ป่านนี้แล้ว พูดไปก็น่าอายนะ เพราะเขียนเรซูเม่ไม่เป็นเลย ไม่เคยเห็น ของคนอื่นด้วย เขาเขียนกันยังไงใบสมัครงานก็ไม่เคยกรอก จะให้บอกคนอื่นว่าเวลาไปสัมภาษณ์งานต้องตอบยังไง ก็พูดไม่ได้ เพราะไม่เคยถูกสัมภาษณ์เหมือนกัน ในชีวิตการทำงานที่เป็นอิสระ เรากำหนดเองทุกอย่าง ใบปริญญายังไม่มีค่าเลย แล้วเกียรตินิยมจะเอาไปทำอะไร ตั้งแต่จบมายังไม่เคยได้ใช้เลย จากคุณ : ..ฟ้าใส.. - [ 1 เม.ย. 50 16:20:51 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ถามว่าสำคัญมั้ย ถ้าทำได้ มันก็ดีค่ะ ประโยชน์เมื่อน้องจบมามีด้วยกันหลายประการ 1. สามารถเข้าบริษัทฯชั้นนำ เลือกเงินเดือนได้สูงๆ 2. หากต้องการเรียนต่อ ป.โท ป.เอก ก็สามารถขอทุนการศึกษาได้ มีโอกาสได้เรียนสูงกว่าคนอื่นๆ โดยที่ไม่ต้องเสียเงินเอง  อาจได้ทุนไปเรียนต่างประเทศ ได้ใช้ชีวิตในอีกรูปแบบนึงที่ท้าทาย แต่ .. ถ้าน้องไม่ได้เกียรตินิยม ก็ไม่ได้หมายความว่าน้องจะเป็นคนที่ไม่มีประสิทธิภาพนะคะ .. เวลาทำงาน ตัวที่ชี้วัดว่าบุคคลนั้นมีประสิทธิภาพดี มีหลายประการ ไม่เกี่ยวว่าจะต้องจบเกรดเฉลี่ยสูงๆ เลย อย่างเช่น สามารถทำงานร่วมกับผู้อื่นได้เป็นอย่างดี, มีความเป็นผู้นำ, มีความคิดสร้างสรรค์, ซื่อสัตย์ จริงใจ, สื่อสารกับบุคคลอื่นได้ดี, มีไหวพริบ, ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ, รู้จักช่วยเหลือผู้อื่น ฯลฯ หลายๆ คนที่โด่งดังในหลายๆ วงการ ก็ไม่ได้จบเกียรตินิยมกันหมดทุกคน ไม่ต้องเครียดนะคะ .. เรียนให้สนุก .. รู้จักแบ่งเวลา เพราะเวลาไม่หวลคืนมาได้อีก ตอนน้องอายุซัก 30 เหมือนพี่ตอนนี้ อาจจะอยากกลับไปแก้ไขสิ่งผิดพลาดในอดีต แต่มันก็ทำไม่ได้ ฉะนั้น จงเรียนรู้และทำสิ่งที่ดีดี ในวันนี้ เพื่ออนาคตจะได้ไม่ต้องเสียใจในภายหลัง สรุปแล้ว .. หากทำได้ ทำเถอะค่ะ พี่ว่าน้องมีศักยภาพที่สามารถทำได้ .. เรียนก้อให้สุดๆ เล่นก้อให้สุดๆ แล้วน้องจะรู้จักการใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่า ในเวลาที่ถูกที่ควร .. แต่หากสุดท้ายแล้ว ไม่ได้ ก็อย่าไปท้อค่ะ ชีวิต ยังอีกไกล .. ปริญญาเป็นเพียงใบเบิกผ่าน แต่เมื่อน้องมีประสบการณ์ในการทำงานแล้ว นั่นต่างหากที่จะเป็นตัวชี้ถึงคุณสมบัติและความสามารถของน้องจริงๆ ขอให้โชคดีค่ะ .. มีสตินะคะ แก้ไขเมื่อ 01 เม.ย. 50 16:34:14 จากคุณ : ป. เปิ้ล - [ 1 เม.ย. 50 16:28:32 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เรียนไม่จบมหาลัย  เรื่องเกียรตินิยมไม่รู้ รู้แต่ว่าชาตินี้ขอให้ได้ " ปริญญาชีวิต " เป็นพอ... แก้ไขเมื่อ 01 เม.ย. 50 16:41:53 จากคุณ : ขอเกี่ยว - [ 1 เม.ย. 50 16:41:20 ]

ความคิดเห็นที่ 28 พยายามครับแต่ไม่ต้องไปตีอกชกหัวถ้าไม่ได้มันมาในเมื่อเราทำสุดความสามารถแล้ว ถ้าได้มันก็เป็นใบเบิกทางที่ดี ผมในฐานะหัวหน้างานถ้ามีให้เลือกระหว่างคนที่ได้เกียรตินิยมกับคนที่ไม่ได้ผมก็ต้องเลือกคนแรกแต่หลังจากนั้นคุณก็ต้องพิสูจน์ตัวเองในการทำงาน ลักษณะของงานก็มีส่วนสำคัญ ถ้าเป็นงานที่เน้นความสำคัญด้านวิชาการเยอะ เกียรติยมก็น่าจะมีความสำคัญมากกว่างานที่ต้องใช้ทักษะอย่างอื่นเช่นงานขาย หรืองานที่ต้องพูดเก่ง จากคุณ : สองจุดศูนย์ศูนย์ - [ 1 เม.ย. 50 16:52:35 A:124.121.127.155 X: TicketID:124519 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ตั้งใจเรียนให้ดีที่สุด แต่ต้องหาเวลาทำกิจกรรมอย่างอื่นด้วย เที่ยวกับเพื่อนบ้างในบางโอกาส 4 ปี แป๊ปเดียว เรียนมาต้องมีทั้งเพื่อนทั้งปริญญา เกียรตินิยมได้ก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร จากคุณ : ESD - [ 1 เม.ย. 50 17:13:56 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เครียดเหมือนเราตอนนี้เลยอ่ะ  กำลังจะขึ้นปี 2 เหมือนกัน ไม่รู้ว่าเจ้าของกระทู้เรียนไรอยู่ ถ้าเหมือน คห12 นี่น่ากลัวจัง    ตอนนี้ก็นั่งเปิดเน็ตรอเกรดเทอม 2 ของปี 1 ออกและรอดูเกรดเฉลี่ยรวม  รอลุ้นเกียรตินิยมอันดับ 2  ตอนจบ..  แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าความฝันเกียรติยมอันดับ 2 มันจะดับไปเมื่อไหร่  เฮื่อๆๆๆๆ  เครียดๆๆๆๆ           จะบอกว่า  ตอนอยู่ ม. ปลาย กิจกรรมแทบไม่เคยแตะเลย  เรียนๆๆ อ่านๆๆๆ  ท่องๆๆๆ  สอบๆๆๆ  เกรดออกมาสวยหรูสุดๆ แต่ผลที่ได้รับคือ  เพื่อนน้อยมาก  สนิทอยู่ไม่กี่คน  แต่มามหาลัยนี่ ทำดะ ทำๆๆๆ  ทุ่มสุดชีวิต ทั้งของคณะและของมหาลัย เท่าที่ทำได้ ผลคือ เวลาอ่านหนังสือน้อยลง เกรดตกลงจากม.ปลาย (ซึ่งเป็นเรื่องปกติ )แต่ได้เพื่อนมากขึ้น เฮื่อๆๆๆ        อ้อ...   เราอยู่เภสัช ไม่รู้เหมือนกานว่า ถ้าไม่ได้เกียรตินิยมจาตกงานเป่า   เป็นกำลังใจให้ จขกท.  เราหัวอกเดียวกันเลยนะ หุหุ จากคุณ : iamrabbit - [ 1 เม.ย. 50 17:24:21 ]

ความคิดเห็นที่ 31 คนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต ไม่จำเป็นต้องได้เกียรตินิยมเลย คนที่ปรับตัวเก่ง เข้าสังคมเก่ง และมีความสามารถในการทำงาน ต่างหากที่ จะรุ่งโรจน์ในการงาน คุณแปลกใจไหมว่า คนที่เรียน เก๊งเก่ง หลายคนเงินเดือนกระจึ๋งเดียว อีกคนเรียนแบบจะจบแหล่ ไม่จบแหล่ แต่ตอนทำงานปรากฎว่า เก่งมากกว่ากันมากมาย เรียนแบบทำกิจกรรม เข้าสังคมกับเพื่อนๆด้วย คุณจะได้มุมมองในชีวิต ประสบการณ์ชีวิตที่ดี เอาไปใช้ในอนาคตการทำงานได้แม้ไม่ทั้งหมด แต่ถ้า สายที่คุณเรียน มันเฉพาะมากๆ ไม่ต้องมีสังคมมาก ถ้าได้เกียรตินิยม ยิ่งรุ่งก็สู้ๆเข้า จากคุณ : a - [ 1 เม.ย. 50 17:30:00 A:124.121.154.173 X: TicketID:007819 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ไม่ต้องซีเรียสเรื่องนี้หรอกจ้า ก็แค่ทำให้ดีที่สุดอะนะ ถ้ามันได้ก็ดี ถ้าไม่ได้ก็ไม่เห็นเป็นไร คิดแบบนี้ดีกว่านะคะ ถ้ามัวแต่คิดว่าฉันจะต้องได้ ฉันจะทำให้ได้พี่ว่ากลายเป็นเครียดและกดดันตัวเองเปล่าๆ การได้เกียรตินิยม มันจะช่วยในเรื่องสมัครงาน การรับเข้าทำงานน่ะค่ะ ที่จะมีโอกาสมากกว่าคนที่ไม่ได้ แต่ตอนทำงานจริงๆ ใบกระดาษนั้นมันไม่ได้ช่วยสักเท่าไร ทุกคนต้องมาเริ่มใหม่หมดอยู่ดีจ้า จากคุณ : วัฌชา - [ 1 เม.ย. 50 17:31:09 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ถ้าได้ก็ดี แต่ถ้าต้องได้มาด้วยความเครียด ความอดทน จนความสุขในชีวิตหายไป จะมีประโยชน์อะไร เห็นด้วยว่ามันเป็นแค่ใบเบิกทางสำหรับการสมัครงานครั้งแรก กับเวลาเรียนต่อ แต่หลังจากนั้นมันก็อยู่ในกระดาษ ยังมีที่ทำงานอีกเยอะที่ไม่ได้รับคนเข้าทำงานเพียงเพราะเกียรตินิยม แต่เป็นสิ่งที่ประกอบกันขึ้นมาเป็นคนๆนั้น บางสาขาวิชาชีพ ต่อให้ไม่มีเกียรตินิยมก็ยังหางานได้สบายๆ ปัญหาของคุณคงต้องแก้ที่ค่านิยมของทางบ้านค่ะ เพราะถ้าปล่อยให้คุณเรียนตามสบาย ก็คงไม่ยากนักที่จะได้มา แต่ถ้าเครียดแบบนี้ คงไม่ไหว เพราะยังเหลืออีกหลายปีนัก บอกที่บ้านสิคะ ว่าบางทีคุณรู้สึกอึดอัด และเหนื่อย ขอเรียนแบบสบายใจ แต่จะทำให้ดีที่สุด บางทีที่บ้านก็ไม่รู้หรอกค่ะ ว่าลูกเครียดแค่ไหน มัวแต่คิดไปว่า ลูกเก่ง ยังไงลูกต้องทำได้ พบกันครึ่งทาง พูดสิ่งที่ตัวเองรู้สึกออกมาดีกว่าค่ะ จากคุณ : HoneyLemonSoda - [ 1 เม.ย. 50 18:10:21 ]

ความคิดเห็นที่ 34 พี่เรียนจบด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่งค่ะ จะตอบแบบเอาประสบการณ์ของคนที่ได้เข้าตอบเลยนะ ถ้าถามว่าสำคัญมากมั้ย (อาจจะต้องขึ้นอยู่กับสาขาที่เรียนด้วย) ก็ถ้าได้ก็เอาไปใช้อะไรๆได้บ้าง เช่น เวลาสอบเรียนต่อ ก็จะดูมีภาษีดีกว่าคนอื่น คือเราตั้งใจเรียน ตั้งใจสอบแน่นอน ไม่เละ อวดคนอื่นได้ พ่อแม่ภูมิใจ (ตอนพี่ได้พ่อก็อวดคนอื่นเหมือนกัน...เขิน) เครียดมั้ย...พอตัวเลยค่ะ โชคดีที่เพื่อนดี คือสอบก็อ่านหนังสือ ไม่สอบก็เที่ยวเล่น แต่ตั้งใจ lecture ไม่ได้แบบโอ๊ยยยย อ่านหนังสือทุกวัน คนอื่นก็คาดหวัง บางวิชาคะแนนสอบเราไม่ค่อยดี ไม่ต้องดูคะแนนเองเลย เพื่อนดูมาให้เสร็จ แล้วก็มาถามแบบ "ทำไม่ค่อยได้เหรอ?"หรือตอนสอบเรียนต่อ ทุกคนก็จะคิดว่า ยัยนี่ได้แน่นอน ทั้งๆที่เวลาสอบ เกียรตินิยมไม่เกี่ยวเลย ขึ้นกับว่าใครอ่านมากอ่านน้อยต่างหาก (แต่ในที่สุดเราก็สอบได้แฮะ) เกียรตินิยมไม่เกี่ยวกับความสามารถในการทำงาน (เป็นทันตแพทย์ค่ะ) อย่างแฟนพี่เอง เกรดไม่ถึงสาม แต่ทำงานเก่งมากๆ คนไข้ติด เราซะอีก ที่ไม่ทำนั่นไม่ทำนี่ สรุปว่า ได้ก็ดี เราก็จะรู้ข้อดีของมัน ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร อย่าเครียด ของอย่างงี้ ถ้าจะได้ มันมาเองค่ะ อย่างเกรดพี่ขึ้นๆลงๆ ลงต่ำกว่า 3.6 ก็เคย (จุฬาฯ เกียรตินิยมอันดับ 1 ต้องเกิน 3.60) ตอนนั้นก็รู้สึกเสียดาย แต่ก็ไม่ได้ทุกข์ใจอะไร พอมันจะขึ้น มันก็มาเอง (อ่านหนังสือเท่าเดิม) แก้ไขเมื่อ 01 เม.ย. 50 18:42:54 จากคุณ : ไอริน - [ 1 เม.ย. 50 18:34:45 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อย่ายึดติดครับ   การยึดติดก่อให้เกิดความทุกข์ ทุกเรื่องครับ จากคุณ : Virgo Dragon - [ 1 เม.ย. 50 18:44:01 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เรียนเก่ง..ทำงานไม่เป็นมีเยอะแยะ จากคุณ : pja - [ 1 เม.ย. 50 19:17:13 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ทำให้ดีที่สุดแล้วกันค่ะ ไม่ต้องไปเครียด ...ท้ายที่สุดแล้วมันไม่ได้วัดกันที่ใบเกียรตินิยมหรอกค่ะ มันวัดกันที่ผลของงาน แล้วก็อีกหลายๆ อย่าง... จากคุณ : sweet E.T. - [ 1 เม.ย. 50 19:20:00 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ถ้าไม่ได้คาดหวังว่าจะไปเป็นอาจารย์ หรือนักวิชาการชื่อดังแล้ว ไม่มีความจำเป็นครับ ขนาดผมจบได้เกียรตินิยม ยังมีความรู้บางเรื่องน้อยกว่าคนที่จบแค่ 2 กว่าๆเลย จากคุณ : Marquez - [ 1 เม.ย. 50 19:39:49 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ห้องหว้ากอมีกระทู้นึงจริงๆ แต่ละความคิดเห็นแยบคายทั้งนั้นลองไปหาอ่านดูนะครับ คุณ axquest เป็นผู้ตั้งกระทู้ จากคุณ : อิฐมอญ - [ 1 เม.ย. 50 19:47:21 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ถามว่าสำคัญไหม ตอบได้เลยครับว่าสำคัญ....อย่างที่ความเห็นข้างบนตอบไปแล้ว ทั้งในเรื่อง -การศึกษาต่อ -การขอทุนการศึกษา -โอกาสในการได้งาน (ราชการบางแห่งกำหนดรับเฉพาะเกียรตินิยม) เนื่องจากมันแสดงให้เห็นความสามารถทางวิชาการ และแนวโน้มในการเป็นผู้รับผิดชอบต่อการเรียน การทำงาน ส่วนตัวพี่เอง ย้ำว่าตัวพี่เอง ตอนอยู่ปี 1 ปี 2 ไม่ต่างจากน้องเลย เครียดถึงขนาดเดินไปพบจิตแพทย์  มันเป็นการเรียนที่กดดันและทรมานมากๆ ชีวิตเหมือนที่มีคีมมาบีบขมับอยู่ตลอดเวลา ทั้งๆที่เราทำมันเอง พอขึ้นปี 2 เทอม 2 อยู่ดีดีก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าเราต้องการอะไรกันแน่.. natureของตัวเราจริงๆเป็นเช่นไร.. สาขาวิชาที่เราเรียนต้องการคนเช่นไรกันแน่จึงจะไปทำงานในอนาคตได้ดี ( เรียนคณะทางสังคมศาสตร์คณะนึง ของจุฬา)ก็เลยเดินไปขอร่วมทำกิจกรรมเองเลย งานที่ถนัดคือ หาสปอนเซอร์ คิดกิจกรรม วางแผน สอนหนังสือ ตอนนั้น สนุกกับมันมากๆ จนชีวิตเปลี่ยนไปอีกแล้ว คราวนี้ทำกิจกรรมจนเป็นงานหลัก กลับดึกทุกวัน เนื่องจากเป็นผู้รับผิดชอบโครงการเพื่อสังคมเยอะแยะไปหมด กิจกรรมเยอะจนไม่มีเวลาอ่านหนังสือ จาก เกรด 3.60 ตกมาตอนปี3 เทอม 1เหลือ 2.83 แต่โชคดี GPA รวมยังคงมากกว่า 3  พี่ทำแบบนี้จนถึงปี 4 อาจารย์ที่ปรึกษาให้คำแนะนำว่า ควรจะเร่งให้ตัวเองได้เกียรตินิยมนะอย่าให้ตกไปกว่านี้ แต่คิดๆดูแล้วกิจกรรมสร้างคนมากๆ พี่ทำงานเป็น เข้ากับใครๆได้ดีเพราะมาทำกิจกรรมนี่เอง ปี2 -ปี4 ความรู้สึกเปลี่ยนไปทันที มีคนยอมรับความสามารถเรา คนชื่นชมเรามากขึ้น จนได้รับรางวัลนักกิจกรรมดีเด่น โครงการเพื่อสังคมก็ได้รางวัลของจุฬา จบปี 4 ด้วยเกรดเฉลี่ย 3.2448 เป็นคนสุดท้ายที่ไม่ได้เกียรตินิยมอันดับ 2  พลาดไปวิชาเดียวได้ B+ และอีกเพียง 1คะแนนจะได้ A ซึ่งจะทำให้ได้ 3.25 พี่เสียดายเหมือนกันแต่เพียงแปปเดียว เพราะได้รับประกาศนียบัตรอื่นๆทดแทนมากมาย ซึ่งมีผลต่อการได้รับเลือกเข้าทำงานในองค์กรดีๆ มาจนถึงวันนี้ อยากบอกน้องว่า จากพี่...คนที่เครียดจนต้องไปพบจิตแพทย์..จากคนที่ลุ้นเกียรตินิยมอันดับ 1 ....แต่สุดท้ายก็ไม่ได้.. ชีวิตก็ไม่เห็นจะแย่ลงตรงไหน ถึงวันนี้ยังรู้สึกดีใจที่ตัดสินใจถูกในตอนนั้นว่า เราต้องการอะไรและถนัดกับอะไรกันแน่ ...แต่ที่เล่ามาทั้งหมด ขอย้ำอีกครั้งว่าเรื่องนี้อาจจะเหมาะกับพี่คนเดียว ส่วนน้องคงต้องตัดสินใจเองครับ ปล. รู้สึกแก่ยังไงไม่รู้มาเล่าความหลัง ^_^ จากคุณ : บัฟฟี่พีเอ - [ 1 เม.ย. 50 20:05:16 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ก็ทำให้ดีที่สุดแหละค่ะ แต่ถ้าไม่ได้ก็อย่าไปคิดมาก บางคนจบแค่ปอ 4 ยังประสบความสำเร็จมากกว่าคนที่ได้เกียรตินิยมอีกนะ จากคุณ : meitian - [ 1 เม.ย. 50 20:17:19 ]

ความคิดเห็นที่ 42 แค่คุณทำให้เต็มที่ก็พอครับ ให้รู้ตัวเองว่าไ้ด้ทำดีที่สุดแล้ว ไอ้ที่จะได้หรือไม่ได้ อย่าไปเครียด เรียนเก่ง ไม่ได้หมายความว่าทำงานเก่งนะครับ บางคนเรียนเก่ง แต่ทำงานไม่เป็นก็เท่านั้น แต่ยังไงก็ขอให้ประสพความสำเร็จกับการเรียนนะครับ จากคุณ : (>-<) - [ 1 เม.ย. 50 20:23:53 A:60.241.10.229 X:220.245.179.133 TicketID:141437 ]

ความคิดเห็นที่ 43 สำคัญในด้านวิชาการ เพราะมีลุ้นทุนและทำงานบางบริษัท แต่ไม่ได้สำคัญทุกอย่างในชีวิต เรื่องบางเรื่องพอแก่ ๆ แล้วคุณจะรู้ บางคนได้เกียรตินิยมแล้วทำงานได้เงินเดือนน้อยกว่าพวก จบเกรดไม่ดี เอ็นท์ไม่ติด เครียดมาก ทั้งโกรธทั้งแค้น ดูแล้วก็หดหู่เหมือนกัน จากคุณ : ฟ้าลั่น - [ 1 เม.ย. 50 20:24:23 A:203.88.244.25 X: TicketID:115899 ]

ความคิดเห็นที่ 44 บางที่ก็ไม่รับเด็กเกียตรนิยมครับ บอกไม่ลุย ไม่ทน ชอบถึกๆ จากคุณ : master_zo - [ 1 เม.ย. 50 20:26:28 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เกียรตินิยม ได้มาก็ดี แต่ถ้า ทำให้เหนื่อย เครียดเกินไปก็ไม่จำเป็นต้องเอาก็ได้ เกียรตินิยมน่ะ ชีวิตในช่วงเรียนมหาลัย เป็นช่วงชีวิตที่สนุก มีความสุขนะคะ และก็ได้เรียนรู้ประสบการณ์หลายๆ อย่างด้วย แต่ถ้าคุณ เคร่งเครียดเกินไป ก็จะไม่มีวันที่จะได้เจอกับความสุขของช่วงเวลานั้นๆ ไป ทำไมไม่ลองคุยกับพ่อแม่ ว่า คุณรู้สึกกดดันแค่ไหน เค้าอาจจะไม่รู้ตัวว่า การตั้งความหวังเช่นนี้ ทำให้คุณเครียดและรู้สึกกดดัน ลองคุยกันดูซิคะ จากคุณ : สีบลู (สีบลู) - [ 1 เม.ย. 50 20:55:48 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ผมจบมา 2.10 ดีใจมั่ก จากคุณ : sc24 Naresuan U. - [ 1 เม.ย. 50 21:13:45 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ที่ทางบ้านเค้าคาดหวังก็เพราะเค้าจะได้เอาไปคุยอวดคนอื่นได้น่ะค่ะ  ก็คือมันจะเป็นความภูมิใจของเค้าอย่างนึงตามประสาคนเป็นพ่อเป็นแม่  เพราะค่านิยมในสังคมก็ยังอยู่ที่สถาบันการศึกษา (ถ้ามีเกียรตินิยมอวดได้อีก) ฐานะ ตำแหน่ง  ฯลฯ ถ้าเครียดก็พักค่ะ  เทอมนี้เหนื่อยก็พอแค่นี้ เทอมหน้าสู้ไหวก็ค่อยลุย เอางี้ก็ได้ค่ะ  พยายามอย่าให้เค้ามายุ่งวุ่นวายกับผลการเรียนเรามาก คนเรียนคือเรา บอกกับตัวเองแบบนี้ ถ้าถามว่าจำเป็นต่อชีวิตมั้ย..  คือในสังคมทั่วไป คนที่ไม่รู้จักเราเค้าไม่รู้หรอกค่ะว่าเราเป็นคนแบบไหน นิสัยยังไง แต่ถ้าเราเรียนได้เกียรตินิยม การที่พูดแค่ว่า "เราได้เกียรตินิยม" มันมีหลักฐานเป็นภาพลักษณ์ให้เลยว่าเราเป็นคนขยัน อดทน ตั้งใจเรียน หัวดี (เพราะคนที่ได้เกียรตินิยมส่วนใหญ่ก็จะเป็นคนประเภทนั้น) โดยที่ไม่ต้องมานั่งสาธยายว่าเราขยัน ตั้งใจเรียนนะ หรือใช้เวลานานรอดูนิสัยเรา จากคุณ : ทังโคริริน - [ 1 เม.ย. 50 21:35:53 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เกรดตอนนี้เราดีมากเลย ที่บ้านหวังเกียรตินิยม แต่เค้าก็บอกเราว่าไม่หวังนะคะ 555 เราเองก็อยากได้ แต่เราก็คงเรียนอย่างนี้ไปเรื่อยๆอ่ะค่ะ คงไม่ทำตัวเองให้เครียดขึ้นเพราะอยากได้เกียรตินิยม ก็เรียนไป แล้วดูเอาตอนจบไปเลยละกัน ว่าถึงหรือไม่ถึง เรื่องที่น่าเครียดคือ..เราอยากทำทุกอย่างที่เราเรียนให้ดีน่ะค่ะ บางอย่างยอมรับว่ามันต้องใช้ skill เราก็เลยกลัวๆ กลัวว่าจะทำพลาดมากกว่า จากคุณ : KoKo - [ 1 เม.ย. 50 22:16:18 A:210.203.178.135 X: TicketID:117614 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ถ้าใครคิดว่ามันจำเป็นก็จำเป็นสำหรับคนนั้น ถ้าใครคิดว่ามันไม่จำเป็นก็ไม่จำเป็นสำหรับคนนั้น จากคุณ : น้องส้วม - [ 1 เม.ย. 50 22:21:47 A:58.8.61.61 X: TicketID:123154 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ผมนะ ไม่ได้หรอกเกียรตินิยมเนี่ย แต่ปัจจุบัน เงินเดือนมากกว่าคนที่ได้เกียรตินิยมอันดับ 2 อยู่เกือบๆ 3 เท่า *** ในความเห็นส่วนตัวผมนะครับ คนที่ได้เกียรตินิยม มันก็วัดอะไรได้หลายๆอย่างนะ วัดความเก่ง ซึ่งอาจจะมีทั้งเก่งด้านวิชาการ เก่งเอารัดเอาเปรียบคน (เพื่อให้ได้มาซึ่งคะแนนดีๆ) ซึ่งถ้าเป็นเก่งเอารัดเอาเปรียบคนเนี่ย ผมก็เคยเห็นมาเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้เหมารวมนะครับ พวกนี้ได้เกียรตินิยมมา ด้วยวิธีการเอาเปรียบผู้อื่น แบบนี้ผมว่าไม่ดีเลย อีกแบบหนึ่ง เก่งจริงๆครับ เก่งวิชาการด้วย แบบนี้ถ้าสามารถต่อยอดทางศาสตร์ด้านนั้นแบบเนื้อแท้ๆเลยก็จะดีมาก แต่เท่าที่เจอ ก็มักจะไม่มีโอกาสได้ก้าวหน้าสักเท่าไหร่ ก็เห็นออกมาเดินหางาน แย่งงานกับพวกที่ไม่ได้เกียรตินิยมอยู่ดี ผมเลยเห็นว่า เกียรตินิยมก็มีส่วนสำคัญบ้าง แต่คงไม่ใช่ทั้งหมดนะครับ เพราะผมคิดว่า มันต้องใช้สูตรนี้... เก่ง ดี และ มีสุข จากคุณ : ตาบี้ - [ 1 เม.ย. 50 22:23:40 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ถ้าคุณคิดว่าเกียรตินิยมจำเป็นต่อชีวิตก็เครียดต่อไปเถอะครับ คนหลาย ๆ คนที่เรียนกลาง ๆ ไม่เครียดมากก็สามารถใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุขไปเรียนไปเที่ยวไปไหนมาไหนไม่ต้องกังวลอะไร เวลาอยู่กับกิจกรรมไหนก็มีความสุขกับกิจกรรมนั้นไม่เอาเรื่องเรียนมาปะปน แต่ถ้าสำหรับผมเกียรตินิยมไม่จะเป็นหรอกถ้าการได้มาต้องแลกกับการมีเพื่อนน้อย สังคมไม่มี ความรู้รอบตัวไม่มี  เครียดตลอดวัน การจริงจังกับชีวิตจนเกินไปและยอมรับในความผิดหวังไม่ได้อย่างงี้ไม่ดีแน่ ๆ ครับเอาเรียนให้จบเกรดพอใช้ได้ก็พอ แค่นี้ชีวิตก็มีความสุขล่ะ จากคุณ : a1krab - [ 1 เม.ย. 50 22:23:51 ]

ความคิดเห็นที่ 52 อย่างที่หลายๆ คนบอก เกียรตินิยมไม่ใช่ตัววัดความสำเร็จในชีวิตหรือด้านการงาน แต่สำหรับเราเกียรตินิยมมีประโยชน์ โดยเฉพาะเรื่องทุนและเรื่องงาน เคยสอบทุนรัฐบาลของประเทศหนึ่ง  เค้าจะกำหนดคุณสมบัติเลยว่าต้องเกียรตินิยม ตอนทำงานก็เหมือนกัน รู้สึกว่าเป็นใบเบิกทางที่ดีนะ แต่ถ้าคิดว่าเครียดมากก็อย่าฝืนเลย ถึงยังไงเกียรตินิยมก็ไม่ใช่ทุกอย่างในชีวิต จากคุณ : NoNoTan - [ 1 เม.ย. 50 22:34:06 ]

ความคิดเห็นที่ 53 เกรด 3 กว่าหรือเฉียด 4 นี่ทำไม่ยาก ลูกเราบางเทอมทได้ 2.00 นี่สุดยอด ต้องคำนวณอย่างมากว่าจะให้อะไรเป็น B อะไรเป็น D อะไรเป็น C โอ้โอ ยากมาก(ลูกว่า) เราเห็นด้วย เพราะอีเอาแต่กิจกรรม ตอนนี้จบโท.สถาปัตย์จาก IIT. เป็น Director ไปแล้ว พ่อแม่ระวังอย่ากดดันลูก เห็นไหมเครียดไปเลย เรียนต้องสนุก ทำงานต้องสนุกครับ จากคุณ : prasit123 - [ 1 เม.ย. 50 22:43:30 ]

ความคิดเห็นที่ 54 คุณรู้มั้ยว่างานบางงานบางตำแหน่ง เขาไม่เอาคนได้เกียรตินิยม จากคุณ : sirnifti - [ 1 เม.ย. 50 23:02:56 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ถ้าอยากได้ ต้องไม่เข้ามาพันธุ์ทิพย์ครับ มีไว้ ก็ดีกว่าไม่มี ไม่มีก็ไม่เป็นไร หาสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองไปเรื่อยๆ จากคุณ : ChienChien - [ 1 เม.ย. 50 23:13:00 ]

ความคิดเห็นที่ 56 เราว่าแล้วแต่สาขามั้งค่ะ ว่าจะให้ความสำคัญหรือเปล่า สำหรับพี่แล้วตั้งแต่จบมายังไม่เคยมีใครถามหาเลยค่ะ ถ้าเป็นคนเรียนเก่งอยู่แล้ว ไม่ต้องไปเครียดมันหรอกค่ะ ยังไงก็ต้องได้ (เอาอันดับสองก็ได้นี่นา) จากคุณ : da dent - [ 1 เม.ย. 50 23:31:24 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ไม่ ไม่ ไม่ และไม่ วัดอะไรคนไม่ได้  โดยเฉพาะสายงานเรา ไม่สน ดูฝีมือการทำงาน และเรื่องชีวิตเองก็สอนกันไม่ได้ ไม่เห็นน่าภูมิใจเท่ากับเป็นคนเก่งจริงๆสักนิด จากคุณ : the author - [ 1 เม.ย. 50 23:46:47 ]

ความคิดเห็นที่ 58 เกรดก็มีผลในการเลือกมาสัมภาษณ์นะ แต่ไม่ใช่ทั้งหมด..  จะดูอย่างอื่นด้วย.. อย่างพวกกิจกรรมที่ทำเนี่ย.. ก็มีผลเยอะ แล้วก็พวกเกียรตินิยมเนี่ย.. เวลาจะเรียกมาสัมภาษณ์จะลังเลนิดๆ ต้องดูแล้วดูอีก.. ถึงจะเรียกมา..  กลัวเค้าไม่ค่อยติดดินน่ะ จากคุณ : dharma - [ 1 เม.ย. 50 23:50:34 ]

ความคิดเห็นที่ 59 โดยรวมแล้วไม่จำเป็นเลยค่ะ อยู่ที่เรามากกว่า แต่มันจะจำเป็นตอนที่คุณเกิดอยากจะได้ทุนการศึกษาน่ะค่ะ ต้องบอกเพราะเจอกับตัวมาแล้ว ตอนเรียนไม่ตั้งใจเท่าไหร่ พอเรียนจบอยากได้ทุนไปเรียนต่อต่างประเทศ แต่ก็สมัครสอบกับเค้าไม่ได้ เพราะเกรดขาดไป .05 ! เสียใจมาจนทุกวันนี้ เอาเป็นว่าได้เกรดสูงได้มันก็ดีกว่าอยู่แล้ว แต่ก็ต้องดูตัวเราด้วย ว่าเราไหวมั้ย มีความสุขกับชีวิตดีกว่านะคะ จากคุณ : shepherddog - [ 2 เม.ย. 50 00:23:39 ]

ความคิดเห็นที่ 60 แนนก็เป็นคนหนึ่งที่จบด้วยเกียรตินิยมอันดับสอง คนสุดท้ายค่า (3.25) ชีวิตในรั้วมหาลัย แนนก็ทำกิจกรรมด้วย และไม่เคลิ้มจนทำให้การเรียนแย่ ปัจจุบันแนนเรียนต่อต่างประเทศ และคำว่าเกียรตินิยมที่เราภูมิใจกำลังทำให้เรารู้สึกกดดัน บางช่วงชีวิตแนนอยากมีชีวิตที่มีความสุข หลาย ๆ คนฝากถึงว่ามาเรียนต่อต้องใช้ชีวิตให้คุ้มค่า ชีวิตมีอะไรมากกว่าตำราเรียน แต่พอมาอยู่ที่นี่กับทำอะไรได้ไม่สนุกสุด ๆ เท่าที่อยากจะทำ เพราะคุณครูที่นี่จะคาดหวังจากแนนเอาไว้สูงมาก ๆ จนทำให้เราเหนื่อยหรือเครียด ชีวิตเกียรตินิยมนำมาซึ่งความภาคภูมิใจหลาย ๆ อย่างทั้งต่อตัวเราเองและวงศ์ตระกูล และอีกหลาย ๆ ข้อดีนานัปการที่พี่ ๆ ข้างบนกล่าวไว้ แต่สำคัญที่สุดคือเราจะเอาไปใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดอย่างไร โดยที่เราก็มีความสุขไปกับคำนี้ "เกียรตินิยม" โชคดีนะคะ จากคุณ : พัณณ์ชิตา (phanchita) - [ 2 เม.ย. 50 00:57:36 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ถามว่าจำเป็นไหม ตอบว่าไม่คะ แค่รักษาระดับที่สามารถเอาไปต่อยอดได้ก็พอคะ บอกคุณพ่อคุณแม่สิคะ ว่าขอวัดความสามารถตอนทำงาน จากคุณ : Laya - [ 2 เม.ย. 50 00:58:51 ]

ความคิดเห็นที่ 62 เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับ ความชอบ และจิตใจ (จะไปเรียกว่า พยายาม อดทน หรืออะไรก็แล้วแต่) ถ้าชอบในสาขาวิชาที่เข้าไปเรียน จะเรียนได้ง่าย สบาย ๆ ไม่เครียด ผลพลอยได้ ก็คือได้คะแนนดีตามมาเอง จำได้ว่า ตอนสมัยเรียนปีหนึ่ง ปีสอง เป็นวิชาทั่วไป ก็ทำได้พอควร แต่เหนื่อย เพราะไม่มีพื้นมาก่อน (เป็นเด็กที่ไม่เคยเรียนสายสามัญ อาศัยสอบเทียบ ๆ เอา แล้วก็ผ่านเอ็นท์ติด พอเข้าเรียน ก็ต้องไปหาหนังสือสารพัดมาเรียนมาเสริมเอง ก็เหนื่อยกว่าคนอื่นหน่อย) พอมาเรียนวิชาหลัก ๆ ในปีหลัง ๆ ... ชอบมาก ๆ จะอยากค้นคว้า ศึกษาเพิ่มเติมเอง พูดง่าย ๆ ว่า อะไรที่เขาสอน จะอยากรู้เพิ่มไปหมด คะแนนมันเพียงผลพลอยได้ ซึ่งก็ไม่ได้หมายความว่า ชีวิตในด้านอื่นจะเสียไป มันก็เหมือนคนชอบทำอาหาร ก็จะลองโน่นที หานั่นมาทดลองหน่อย สังเกตว่าอะไรที่จะทำให้ของมันอร่อยขึ้น ฯลฯ  ... เคล็ดลับ คือ ต้องมี "ใจรัก" ถ้าทุกอย่างที่เราทำ ทำด้วยใจรัก จะไม่มีความเครียดนะ มันจะมีแต่ความตื่นเต้นที่อยากจะรู้ ... คะแนนดีเด่นแบบแข่งขันกันนี่จะไม่อยู่ในหัว แต่จะอยู่ว่า เรารู้จริงมากน้อยแค่ไหนมากกว่า   นี่ก็ผ่านมาค่อนชีวิต ถามว่า เกียรตินิยมสำคัญไหม ก็สำคัญเหมือนกันนะ ช่วยเปิดทางให้ได้หลายทางเหมือนกัน มันเหมือนมีวีซ่าพิเศษ ที่เดินทางเข้าไปในบางประเทศได้ (ที่ว่าขอกันยาก ๆ อะไรแบบนั้น) แต่ไม่ได้หมายความว่าจะได้เดินทางหรอก  เช่น ถ้าไม่มี"เงิน"ซื้อตั๋ว ต่อให้ได้วีซ่ามา ก็อย่างงั้นแหละ ก็เหมือนกัน ต่อให้น้องพยายามแค่ไหน เพื่อเพียงให้ได้วีซ่า หรือเกียรตินิยมมา แต่ไม่มีปัจจัยเสริมอื่น มันก็ไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้น ถามว่า จำเป็นต้องได้วีซ่านั้นไหม ก็ไม่จำเป็นอีก ขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ของคนเรา ว่าจะทำอะไร เอาไปต่อยอดตรงหรือเปล่า .... พวกเกียรตินิยม เหรียญกล้าหาญ ประกาศนียบัตร ประกาศเกียรติคุณ ทุกอย่าง คนเราเป็นคนแต่งตั้งขึ้น ว่า ต้องทำอย่างนั้น เท่านี้ ถึงจะถึงขั้น ถึงเป้า มันเป็นเรื่องที่เราตั้งขึ้นมา เพื่อใช้วัดตามมาตราฐานของคนตั้ง ถ้าได้ถึงก็เป็นอะไรอย่างหนึ่งที่แสดงว่าเราทำได้ ไม่ได้ก็ไม่ต้องกับต้องเครียดมากมายอะไร อีกสักสามสี่สิบปี น้องจะรู้เองว่า บางครั้งชีวิตก็กำหนดเองได้ยากนะ เอาเป็นว่า ทำวันนี้ให้ดีที่สุด  ได้เท่าที่เราสามารถจะทำได้   พูดง่าย ๆ ก็คือ ทำทุกอย่าง อย่างมีสติ อย่าตกใจกับอะไรที่เราไม่ได้ต้องการ แต่เพียงเพราะสังคมต้องการ ... ถ้าเราไม่เห็นว่า สิ่งนี้จำเป็นกับเรา ก็อย่าไปสร้างความกดดันกับตัวเองโดยไม่จำเป็น ลองนั่งนิ่ง ๆ แล้วถามตัวเองดีกว่า เพราะไม่มีใครรู้เป้าหมายในชีวิตของน้อง ได้ดีกว่าตัวน้องเอง จากคุณ : บีพี - [ 2 เม.ย. 50 02:31:22 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ได้เกรด 3 ก็ดีแล้วครับ จากคุณ : พระจันทร์สีฟ้า - [ 2 เม.ย. 50 09:34:59 ]

ความคิดเห็นที่ 64 คิดว่าถ้ามันเครียดมากๆ จนไม่ไหว น่าจะคุยกับพ่อแม่ให้รู้เรื่องไปเลยดีกว่านะคะ พ่อแม่ที่รักลูกคงไม่อยากเห็นลูกตัวเองเป็นทุกข์กับเรื่องแค่นี้หรอกค่ะ ..ชีวิตมีอะไรๆ อีกมาก..ก้อแค่กระดาษใบเดียวที่คนบางกลุ่มให้ความสำคัญ ถ้าพ่อแม่น้องเป็นหนึ่งในคนกล่มนั้น เห็นมันสำคัญกว่าความสุขของลูกตัวเอง ก้อเป็นเรื่องน่าเศร้ามากๆค่ะ แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 50 10:23:58 จากคุณ : เศร้าใจแทน (Neuschwanstein) - [ 2 เม.ย. 50 10:23:01 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ไม่เห็นจะต้องเครียดเลยนะ ได้หรือไม่ได้อ่ะ อย่างน้องตอนนี้ได้ สามกว่าๆ ก็เลิศมากแล้ว ก็พยายามต่อไปแต่ว่าไม่ต้องเครียดนะ ยิ่งเครียดยิ่งโง่นะจะบอกให้เรียนให้สบายๆ เฮฮากับเพื่อนๆ ด้วย เราได้เข้าสังคมเป็นด้วยนะ อย่างพี่นี่ก็เรียนสบายๆ ตั้งใจอ่านหนังสือก่อนสอบ 1 สัปดาห์ ถ้าไม่สอบพี่ก็ไม่อ่านเล่นอย่างเดียว พี่มหาลัยพี่ส่วนใหญ่เป็นแบบนี้อ่ะ ก็เรียนเก่งๆกันทุกคนนะ อย่างพี่ก็ได้อันดับ 2 แบบไม่เครียด มีเพื่อนเยอะแยะด้วยอ่ะ ได้เกียรตินิยมดีตรงที่ทำให้พ่อแม่รู้สึกดี อย่างพี่จบเกียรตินิยมแม่พี่ยังไม่ค่อยจะเชื่อเลย 555+ แล้วก็ข้อดีอีกอย่างคือ เวลาสมัครงานเค้าก็มักจะมองที่เกรดด้วยนะ เวลาเรียกสัมภาษณ์ แต่ก็ไม่เสมอไปนะจ๊ะ เพราะตอนนี้เพื่อนพี่ทุกคนมีทุกเกรดทำงานดีหมด เงินเดือนไม่ต่างกันด้วยจ้า ^__^ อย่างเครียด พูดให้พ่อแม่เราฮาๆ ไว้ จากคุณ : นู๋เอง (นู๋จาโต) - [ 2 เม.ย. 50 10:28:43 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ตอบแบบตรงคำถามเลยครับ เกียรตินิยมไม่จำเป็นต่อชีวิตหรอก เรียนไปแบบสบายๆ สนุกกับการเรียน ใช้ชีวิตให้มีความสุข คนเรียนดีส่วนใหญ่ก็มีวินัยในตัวเองอยู่แล้ว แบ่งเวลาให้เหมาะสม เวลา 4 ปีในมหาลัยแป๊บเดียวเองครับ ผมว่าคนเรียนได้เกียรตินิยม เหมาะสมกับการทำงานสายวิชาการมากที่สุด  อยู่กับตำรา-หนังสือ เพราะในที่สุดแล้ว คนที่ประสบความสำเร็จในการทำงานไม่จำเป็นเลยว่าจะเป็นพวกได้เกียรนิยม มันต้องมีปัจจัยอื่นๆอีกเยอะ เช่น การมีมนุษยสัมพันธ์ ความคิดสร้างสรรค์ การตัดสินใจ การนำเสนอ การทำงานเป็นทีม และการสามารถทนแรงกดดันเสียดสี ฯลฯ บางคนประสบความสำเร็จในชีวิตทำงานโดยไม่มีใบปริญญาด้วยซ้ำ  ดูตัวอย่างจากรายการ "สู้แล้วรวย"สิครับ ดังนั้นไม่ต้องไปเครียด หรือไปกดดันตัวเอง ครับเสียสุขภาพเปล่าๆ จากคุณ : คอบอล - [ 2 เม.ย. 50 12:11:01 ]

ความคิดเห็นที่ 67 เรียนให้จบดีที่สุดค่ะ  จบด้วยเกียรตินิยม หรือไม่ ไม่ได้สำคัญกับการสัมภาษณ์งานเลย   สู้ๆ อย่าคิดมาก จากคุณ : Gigolina - [ 2 เม.ย. 50 13:32:16 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ขอบคุณพี่ๆทุกคนที่มาช่วยตอบให้นะคะ เป็นประโยคมากๆเลยค่ะ   อ้อ จขกท. เรียนเศรษฐศาสตร์ค่ะ  แต่จริงๆชอบภาษาอังกฤษมากกว่า แต่เรียนเศรษฐศาสตร์ก็โอเคแล้วค่ะ ตอนนี้ก็ไม่เครียดแล้ว พยายามก็ทำให้ดีที่สุด แต่ก็ไม่กดดันตัวเองแล้วค่ะ ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นนะคะ จากคุณ : cherry2ivy (cherry2ivy) - [ 2 เม.ย. 50 13:37:21 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ทำไม ทุกกระทู้ที่ตอบว่า ไม่ได้เกียรตินิยม แต่ตอนนี้ได้เงินเดือน2-3เท่า ของคนที่ได้เกียรตินิยม.......  ไม่เห้นข้อดีอื่น ๆ เลย (เงินเป็นตัวบ่งชี้อย่างเดียว) จากคุณ : EDM_MAN - [ 2 เม.ย. 50 16:06:01 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ง่ายๆ นะครับ ผมเพิ่งจบเทอมนี้ ผมจบคอมพิวเตอร์ธุรกิจ 2.57 มีงานทำแล้ว เงินน้อยหน่อยแต่มีความสุข ได้เกรดน้อยเพราะชอบหาเหาใส่หัว ทำงานระหว่างเรียน อีกคน เกียรตินิยมอันดับ 1 เหรียญทอง 3.8 กว่า ยังสมัครงานต้อยๆ อยู่เลย เขียนโปรแกรมไม่ได้ อาศัยตอนสอบชีท่องเข้าไปสอบ จากคุณ : The Piggy@u - [ 2 เม.ย. 50 16:09:57 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ได้อันดับสองค่ะ แต่ก็มีเพื่อนที่ได้อันดับหนึ่งต้องมาขอความช่วยเหลืออยู่หลายคน และมีหลายกรณีที่ตัวเราเองต้องไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนที่ไม่ได้เกียรตินิยมเลย เราหางานได้เร็วกว่าเพื่อนที่ได้อันดับหนึ่งบางคน ได้งานดีกว่าเพื่อนบางคนที่เกรดสวยเว่อร์ แต่ก็มีอีกหลายคนที่เกรดดีและอนาคตดีตามเกรด มันก็แล้วแต่เค้าด้วยค่ะว่าทำงานเก่งมั้ย ดวงดีมั้ย ทนมั้ย และเข้ากับคนอื่นได้รึเปล่า เกรดก็เป็นปัจจัยหนึ่ง แต่ไม่ใช่ทั้งหมด ถ้าทำได้ก็เอาให้ได้เถอะค่ะ มีก็ดีกว่าไม่มี แต่ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนี่นา จากคุณ : M-M-C-L - [ 2 เม.ย. 50 16:31:22 ]

ความคิดเห็นที่ 72 หากทำเกียรตินิยมได้ย่อมดีกว่าครับ เพราะจะได้เปรียบผู้อื่นเวลาไปสมัครงานครับ (เพราะประสบการณ์ยังไม่มีเลยดูที่เกรดเป็นหลัก) งานบางงานเขารับแต่เด็กเกียรตินิยมก็มีครับ แต่หากทำไม่ได้ก็ไม่ต้องเครียดครับ เพราะว่าการที่จะประสบความสำเร็จในการทำงานมันมีหลายปัจจัยมากครับ  ไม่ต้องกังวลหากทำไม่ได้ จากคุณ : mr_ohmmo - [ 2 เม.ย. 50 16:43:35 ]

ความคิดเห็นที่ 73 เจ้าของกระทู้เรียนเศรษฐศาสตร์ พยายามหน่อยก็ดีนะครับ ผมไม่อยากพูดอะไรเท่าไร เพราะรู้สึกกระแส "เรียนอย่างพอเพียง ไม่ให้เครียด" จะมาแรงเหลือเกิน ในฐานะของคนที่เคยเครียดเพราะถูกโอกาสปิดประตูใส่หน้าในช่วงแรกๆที่เรียนจบ จนเกือบไปลงเรียนใหม่ให้ได้เกรดดีๆ ขอบอกว่าเครียดเรื่องเรียน ในระหว่างเรียนนี่มันเรื่องเล็กมากๆ ถ้าเทียบกับการที่ไปเครียดเอาวันที่จบ หางาน (กรณีที่พ่อแม่ไม่มีกิจการรอไว้นะ) สภาพเศรษฐกิจแบบนี้ การแข่งขันแบบนี้ด้วย... จริงครับว่าเกียรตินิยมมันวัดอะไรไม่ได้แน่ๆ ไปทำงานแล้วทุกคนต้องใช้ฝีมือพิสูจน์ ถูกต้องนะคร้าบบบ แต่ปัญหาคือ โอกาสในการเข้าไปพิสูจน์ของคุณ จะมีมากแค่ไหน เกียรตินิยมมันเป็นตัวช่วยอย่างมาก เจ้าของกระทู้มีศักยภาพและมีโอกาสทำได้ในตอนนี้ ลองทำให้ดีที่สุดก่อนนะครับ เว้นแต่อยากเรียนแบบพอเพียงก็ตามสบาย (ตอนนี้) จากคุณ : บุญชิตฯ (Players) - [ 2 เม.ย. 50 17:08:30 ]

ความคิดเห็นที่ 74 แล้วแต่คณะว่าน้องเรียนอะไรด้วยนะคะ ที่พี่เรียน บางสาขาวิชาหาเด็กเกียรตินิยมไม่ได้เลย อย่างเก่งก็ 3 นิดๆ แต่นั่นคือหัวกะทิของคณะนั้น เพราะสาขานั้นเป็นสาขาที่ยากของคณะ เรื่องแบบนี้เอาไปเปรียบเทียบกับใครไม่ได้หรอกค่ะ ต้องอยู่ที่ตัวน้องเอง ว่าตั้งใจที่สุดรึยัง พี่ว่าถ้าพ่อและแม่เห็นถึงความตั้งใจของน้อง ท่านก็จะไม่ตำหนิน้องหรอกค่ะ พี่ตอนที่เข้าเรียนสมัยป.ตรี ก็เคยหวังจะได้เกียรตินิยม แต่พอเรียนไป ได้ทำกิจกรรม ก็รู้สึกว่าชีวิตในมหาวิทยาลัยมันมีอะไรมากกว่าการเรียนค่ะ ตักตวงประสบการณ์ชีวิตและการปรับตัวเข้ากับคนอื่นให้มากๆ ดีกว่ามานั่งเครียดกับเกรดนะคะ ขอให้กำลังใจให้น้องทำให้ดีที่สุด ตั้งใจเรียน แต่ไม่ต้องกดดันตัวเอง สำคัญที่ใจของน้องนะคะ มีคนมากมายที่ประสบความสำเร็จได้โดยไม่ต้องใช้เกียรตินิยมค่ะ จากคุณ : หมอยาฮาเฮ (แมวอ้วนพุงโต) - [ 2 เม.ย. 50 19:05:15 ]

ความคิดเห็นที่ 75 มีผลไหม มันก็มีครับ ถ้าถามว่าจำเป็นไหม ถ้าไม่ได้เกียรตินิยม คุณก็ยังหายใจได้นิครับ ถ้าได้มาก็ทำให้คุณดูดีกว่า คนที่นั่งสมัครงานข้าง ๆ นิดหน่อย แต่พอเวลาได้งานแล้ว ที่นี้ ก็อยู่ที่ตัวคุณแล้วล่ะ อยู่อย่างมีความสุข เถอะครับ จากคุณ : llwu - [ 2 เม.ย. 50 19:11:47 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ตอนนี้ F ไปสี่ตัว เกรด 2.56 ผมยังหนุกหนานอยู่เลยครับ 555 ปล พี่ผมเกียรตินิยมอันดับหนึงเหรียญทอง สองคนเลย จากคุณ : oakemon - [ 2 เม.ย. 50 21:24:48 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ตอนเรียน เรียนกับเพื่อนกลุ่มตัวเก็งเกียรตินิยมทั้งนั้น มีเราโง่ๆอยู่คนเดียว  แต่เรารู้สึกว่าเราเป็นคนเดียวที่ไม่กดดัน เพราะเราไม่ได้แข่งกับใคร  จบมาก็ทำงานเหมือนๆกัน เงินเดือนพอๆกัน ไม่เห็นจะแตกต่าง พ่อแม่ทำใจไว้แล้วค่ะว่าเราไม่ได้เกียรตินิยมแน่ๆ เพราะ เข้าปี 1 เทอม 1 เราได้ F มาเรียบร้อย 1 ตัว เรียนให้ตายยังไงเค้าก็ไม่ให้เกียรตินิยมแล้วค่ะ จากคุณ : ลูกหมูยอ - [ 3 เม.ย. 50 08:46:03 ]

ความคิดเห็นที่ 78 พ่อผมท่านเคยบอกผมก่อนตายไว้ว่า "จำไว้นะลูก..เกรด 4.00 เอาไปกู้ตังแบงค์ไม่ได้"........ จากคุณ : akkadech - [ 3 เม.ย. 50 09:14:46 ]

ความคิดเห็นที่ 79 เราว่าถ้าคิดจะเรียนต่อโทก็รักษาเกรดไม่ให้ตกจาก 3.00  หรือมากกว่าก็ยิ่งดี แต่ไม่จำเป็นต้องได้เกียรตินิยมก็ได้มั้งคะ  แต่ถ้าได้ก็ดีค่ะเป็นเครดิตหลายอย่าง  แต่มันจะกดดันตัวเองมากไปค่ะ  เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : มาม่าน้ำข้น - [ 3 เม.ย. 50 10:45:11 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ขอตอบในฐานะที่ผมก็เรียนจบเกียรตินิยมอันดับ 1 เหมือนกัน ตอนเรียน ก็เคยตั้งคำถามนี้กับตัวเองเหมือนกัน ว่า จบเกียรตินิยมไปเพื่ออะไร ? มันจะมีอะไรดีขึ้นเหรอ ? โดยที่ตอนเรียน ปี 1 ตอนนั้นยังไม่คาดหวังอะไร ก็เรียนไปเรื่อย ๆ พอเกรดเทอมแรกออกมา ได้ 3.33 เพื่อนมาบอกว่า เฮ้ย มีสิทธิลุ้นเกียรตินิยมอันดับ 2 นะ เพราะเค้าเอาแค่ 3.25 ตอนนั้นก็เลยตั้งคำถามกับตัวเอง แต่ก็ไม่ได้หวังไว้มาก เรียน ๆ เล่น ๆ กับเพื่อน ๆ ไม่ได้เครียดมาก พอขึ้นปี 2 ไม่รู้มีอะไรมาดลใจ อยู่ดี ๆ ก็อยากได้เกียรตินิยมขึ้นมาตะหงิด ๆ เหมือนประมาณว่า ไหน ๆ เราก็มีสิทธิลุ้น (อันดับ 2) ก็เลยลองตั้งใจเรียนอย่างหนัก ตอนนั้นยอมรับว่าเครียดมาก เครียดแบบที่บ้านตกใจ อ่านหนังสือเยอะมาก จนพ่อแม่ต้อง มาคอยเตือนให้หยุดอ่านหนังสือ เพราะกลัวจะไม่สบาย ผลสอบตอนปี 2 ออกมา ผมได้ 4.00 ตอนนั้นดีใจมาก  พ่อแม่ก็ดีใจ ญาติ ๆ ก็ดีใจ มันก็เหมือนเราทำได้ ประสบความสำเร็จในระดับหนึ่ง เกรดเฉลี่ยก็เพิ่มขึ้นมาเป็น 3.6 ก็มาอยู่ระดับที่สามารถลุ้นเกียรตินิยมอันดับ 1 ได้แล้ว เลยเหมือนประมาณว่า พอมีคนคาดหวังเยอะ เพื่อนๆ  ก็คาดหวังว่าเราต้องสอบได้ ทำได้ มาขอให้ติวให้ มีอะไรไม่เข้าใจก็มาถามผม ผมเลยเหมือนมันเป็นหน้าที่ ที่ต้องเรียนให้เข้าใจ เรียนให้รู้เรื่อง เพื่อที่จะมาติวให้เพื่อน ๆ ได้ จนไป ๆ มา ๆ ตอนนั้น พอช่วงปี 3 จะขึ้นปี 4 เลยเริ่มรู้สึกว่า อีกปีเดียวก็จะจบแล้ว ไม่อยากเครียดมาก อยากเรียนสบาย ๆ แต่ก็ทำไม่ได้ มันเหมือนเราถูกใส่หัวโขน ตัวเต็งเกียรตินิยม ของสาขาที่เรียนเลย มันเลยต้องตั้งใจเรียนไปเรื่อย ๆ แต่ใจจริงตอนนั้นก็อยากได้นะ อยากให้ที่บ้านภูมิใจ ดีใจ สุดท้าย ผมก็จบเกียรตินิยมอันดับ 1 ด้วยเกรด 3.71 ถือว่ากว่าจะได้มาก็ยากมาก เหนื่อย เครียด แต่ก็ภูมิใจ ดีใจ กลายเป็นสิ่งที่ติดตัวเรา ช่วงหางานแรก ๆ ก็มีแต่บริษัทเรียกสัมภาษณ์ เพราะเกรดค่อนข้างเยอะ แต่ไม่ได้หมายความว่าเราจะประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานเลย เพราะเพื่อนร่วมงานที่ทำด้วยกัน บางคนเก่งมาก แต่จบมาด้วยเกรด 2 กว่า ๆ ทั้งนั้น แต่ผมเองจบเกียรตินิยมอันดับ 1 แต่ฝีมือการทำงานเทียบกับเพื่อน ๆ ไม่ได้เลยครับ แล้วถ้าจบเกียรตินิยมมา มันก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียอ่ะครับ คือ.. หางานได้ง่ายกว่า มีโอกาสเยอะกว่าชาวบ้านเค้า อาจจะได้รับการพิจารณาก่อน แต่... ในเมื่อคุณเกรดเยอะ ได้รับการพิจารณาก่อน แน่นอนมันย่อมเป็นที่คาดหวังของคนอื่น ๆ ยิ่งถ้าเจ้านายของบริษัทที่รับคุณเข้าทำงาน รับเพราะคุณจบเกียรตินิยมอันดับ 1 มา คุณจะโดนตั้งความหวังไว้สูงมาก ทุกอย่างที่คุณทำจะต้องออกมาดี งานทุกอย่างที่มีความสำคัญ เค้าจะมอบหมายให้คุณทำ ดังนั้น ห้ามพลาด ห้ามผิด เลยครับ เพราะเรื่องนี้ผมเคยโดนมาแล้ว  คนอื่นอาจจะผิดได้ แต่สำหรับผม ไม่ได้ ทุกอย่างต้องเพอร์เฟค ให้สมกับที่เค้าคาดหวังไว้ (มันคงแล้วแต่บริษัทด้วยอ่ะครับ) ผมว่า จบอะไรมาก็ได้อ่ะครับ แต่ถ้าเป็นไปได้ อย่าเครียด ถ้าได้เกียรตินิยมก็ดีครับ แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่ได้ อย่าไปหวังอะไรมาก เพราะชีวิตไม่ได้ขึ้นอยู่กับเกียรตินิยมเลย มันจะมีคนชื่นชมเราแค่เพียง 1-2 ปีแรกของการทำงานอ่ะครับ หลังจากนั้นมันก็ขึ้นกับประสบการณ์ทำงานของคุณเองครับ ขอเอาใจช่วย จขกท. ครับ แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 50 13:36:42 จากคุณ : zaxofone - [ 3 เม.ย. 50 13:19:46 ]

ความคิดเห็นที่ 81 พี่จบเกียรตินิยม อันดับ 1 เหรียญทอง   จบแล้วได้เงินน้อยกว่าคนที่เรียนเกือบตกซะอีก เพราะว่าไปทำงานรับราชการ ตอนนี้เปลี่ยนสายงานไปทำอย่างอื่นที่ไม่ได้พิจารณาเกรดเฉลี่ยอะไรเลย   โดยส่วนตัวพี่คิดว่า เกรดเฉลี่ยมีส่วนสำคัญในการพิจารณารับเข้าทำงาน แต่ไม่ได้หมายความว่าคนที่ได้เกรดเฉลี่ยสูงทุกคนจะเหมาะก้บงาน บางคนได้เกรดน้อยหน่อย แต่มีประสบการณ์ ทำกิจกรรม อาจจะได้รับพิจารณามากกว่า นอกจากนี้เวลาสมัครเรียนต่อ ได้เกรดเยอะก็จะดีกว่า แต่ว่าก็อยู่ที่บุคลิกภาพและความคิดความอ่านของเราด้วย จะว่าไปการได้เกียรตินิยมมันสร้างความกดดันให้พี่ซะมากกว่า เพราะทุกคนจะคาดหวัง ว่าเราต้องทำได้ และทำได้ดี สรุปว่าน้องพยายามทำให้ดีที่สุดแล้วกันค่ะ ถ้าได้ก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร   อย่าไปเครียดมาก  สู้ ๆ  ค่ะ จากคุณ : Where's a will, there's a way. - [ 3 เม.ย. 50 17:02:18 ]

ความคิดเห็นที่ 82 พวกที่เรียนเก่งๆ ก็เหมือนเครื่องคอมพิวเตอร์ เก็บข้อมูลไว้เยอะๆ แต่ดึงออกมาใช้ไม่เป็น ก็ไม่มีประโยชน์ จากคุณ : เต่ย (shyt) - [ 4 เม.ย. 50 01:11:14 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ผมไม่อยากได้เกียรตินิยม.. ขาดไปประจุหนึ่ง ดีใจมากๆๆๆ ถ้าจะเอาก็ทำได้ แต่ไม่อยากได้.. เพราะไม่อยากให้ใครมาคาดหวัง.. อยากเป็นคนธรรมดาเดินดินแต่มีกระบีอยู่ในฝัก อิอิ จากคุณ : 123 (kamas) - [ 4 เม.ย. 50 13:38:33 ]

ความคิดเห็นที่ 84 เพิ่งกลับไปคณะมา พวกเรียนเก่งๆ เป็นอาจารย์ พวกเรียนปานกลาง ทำงานภาคเอกชน ก็ชอบไปคนละแบบแหละค่ะ จากคุณ : Have a wonderful day ! - [ 5 เม.ย. 50 10:33:57 ]

ความคิดเห็นที่ 85 เห็นด้วยกับหลายๆท่านในแง่ที่ว่า เกียรตินิยม เป็นสะพานที่จะทำให้ต่อยอดไปในหลายเรื่องได้ เช่น ทุนต่างๆ และมีโอกาสได้รับการคัดเลือกในลำดับต้นๆ ถ้าคุณมีเป้าหมายดังกล่าวอย่างชัดเจน ก็มุ่งมั่นคว้าเกียรตินิยมให้ได้เถอะค่ะ แต่ก็มิได้หมายความว่า ไม่ได้เกียรตินิยมแล้ว จะไม่สามารถประสบความสำเร็จในชีวิตได้  มีน้องที่ทำงานจบเกียรตินิยมเหรียญทอง จากมหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของประเทศ แต่ไม่มีคนชอบ ไม่มีใครอยากร่วมงานด้วย เพราะชอบหยิ่งทะนงว่าตนเก่ง และดูถูกคน สุดท้ายก็ต้องลาออกไป เปลี่ยนงานบ่อยมาก ในขณะที่น้องอีกคนเกียรตินิยมเหมือนกันแต่มหาวิทยาลัยรองๆ แต่นิสัยดี น่ารัก เป็นที่รักของทุกคน  เพื่อนลุงคนที่ได้เกียรตินิยมต้องมาเป็นลูกน้องของลุงเรา เพราะเก่งแต่ในตำรา แต่ไม่เก่งในทางปฏิบัติ  คนที่สอบเฉียดเส้นยาแดง ได้ศูนย์ประจำตอนมัธยม  ตอนนี้เงินเดือน 70K ส่วนคนที่สอบได้คะแนนสูงๆของรุ่นก็เป็นหมอ เป็นอาจารย์ เงินเดือนน้อยกว่าหลายเท่า แต่เขาก็มีความสุขในงานที่ตนถนัด ต่างจิตต่างใจไป   เราว่าบรรทัดฐานไม่ได้วัดกันที่ตัวเลขเงินดือน ขึ้นอยู่กับความสุขและความพอใจมากกว่า บางคนไม่จบปริญญายังประสบความสำเร็จได้อย่างน่าชื่นใจ   น้อง จขกท.คะ ชีวิตคนเรามีหลายด้านที่จะต้องเรียนรู้ อยากให้ใช้เวลาสี่ปีในมหาวิทยาลัยให้คุ้มกับการเรียนรู้"ชีวิต"และ"ค้นหาตนเอง"  สำหรับบางคนเวลาสี่ปีอาจจะไม่เพียงพอ ต้องมาค้นหาต่ออีกหลังจากพ้นรั้วหาวิทยาลัย หรือทั้งชีวิต   อย่างน้อย ก็มีคนอื่นเป็นหมื่นเป็นแสนคนที่เค้าคงรู้สึกอิจฉาไม่มีโอกาสได้เรียนอย่างน้อง เมื่อน้องมีโอกาสแล้ว ก็ขอให้ทำให้"เต็มที่"...อย่าฝืนเกินกำลังนะคะ เป็นกำลังให้ค่ะ    เอ..ไม่รู้ว่าตอบตรงคำถามกระทู้หรือไม่นะเนี่ย จากคุณ : ชมพูเชียงดาว (ชมพูเชียงดาว) - [ วันจักรี 22:48:21 ]