ความคิดเห็นที่ 1 รถเคลื่อนที่  ปู่แสงมองข้างทางที่ยังมืด  มีแต่แสงไฟถนนเป็นระยะ เวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน  เรื่องต่างๆเหมือนเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันมานี้เอง พ.ศ. 2517 ปู่แสงได้ยินชื่อโรงเรียนครั้งแรกจากลูกชายคนโต ลูกบอกว่า  สอบได้โรงเรียนแถวสามย่าน จะขอย้ายจากโรงเรียนเดิมที่อยู่ประจำ ชื่อของโรงเรียนแห่งใหม่ไม่เคยผ่านหูของปู่แสงเลย " จะย้ายทำไม โรงเรียนเดิมก็ดีอยู่แล้ว โรงเรียนใหม่ดีกว่าที่เดิมยังไง   ไม่เคยได้ยินชื่อ " " อยู่ประจำก็ไม่มี ต้องอยู่หอข้างนอก  แล้วจะอยู่กับใคร ไม่มีครูดูแล จะเสียคนเอาง่ายๆ " ลูกคนโตบอกว่า โรงเรียนแห่งนี้เข้ายาก ต้องสอบแข่งกับคนอื่นมากมาย ไม่มีประจำก็อยู่หอพักได้  นักเรียนคนอื่นก็อยู่หอกันทั้งนั้น ปู่แสงถามเพื่อนบ้านในละแวกใกล้เคียง ทุกคนส่ายหน้า ไม่มีใครรู้จัก " โรงเรียนอะไรน่ะ เฮียแสง ชื่อแปลกๆ อั๊วไม่เคยได้ยิน " เพื่อนบ้านตอบแบบนี้หมดทุกคน ปู่แสงตรงไปหาแหล่งรวมข่าวของชาวตลาด คือร้านผมงามบาร์เบอร์ คำตอบจากสมหวัง เจ้าของร้านคือ " ผมไม่เคยได้ยินชื่อเลย เฮียแสง เป็นโรงเรียนหลวงหรือโรงเรียนราษฎร์  ? " " ถ้าจะย้ายโรงเรียน ก็น่าจะเลือกโรงเรียนที่มีชื่อเสียงหน่อย   ทำไมย้ายไปโรงเรียนไม่มีชื่อเสียงแบบนี้ " จากคุณ : 447 - [ 9 เม.ย. 50 08:44:44 ]

ความคิดเห็นที่ 2 นึกขึ้นได้ว่า มีผู้ใหญ่ที่นับถือเป็นศึกษาธิการจังหวัด ปู่แสงคว้าจักรยานยนต์คันเก่งไปบ้านศึกษาฯ เทพทันที "  สวัสดีครับ  ท่านศึกษาฯ " "  สวัสดี คุณแสง  นั่งก่อน .... นั่งก่อน  วันนี้มาถึงบ้านมีธุระอะไรหรือ " " จะมาขอคำปรึกษาท่านน่ะครับ  ลูกชายผมสอบได้ที่โรงเรียนแถวสามย่าน   บอกว่าดีมาก แต่ผมไม่เคยได้ยินชื่อ " " เอ... โรงเรียนเดิมก็ดีอยู่แล้วนี่นา  จะย้ายทำไม   ว่าแต่จะไปเข้าโรงเรียนอะไรล่ะ ? " ปู่แสงบอกชื่อโรงเรียน ศึกษาฯ เทพจ้องหน้าปู่แสงนิ่ง  ถามย้ำว่า ชื่อโรงเรียนนี้ และอยู่ที่นี่แน่ๆใช่หรือไม่ ปู่แสงยืนยันว่าใช่แน่นอน แล้วส่งบัตรประจำตัวสอบของลูกชายให้ศึกษาฯเทพ ศึกษาฯเทพรับมาอ่าน  ยิ้มกว้าง ลุกจากเก้าอี้เข้ามาตบบ่าปู่แสง " คุณแสง  ผมดีใจด้วยจริงๆ " " ท่านรู้จักโรงเรียนนี้หรือครับ " " รู้จักซิ เป็นโรงเรียนมีชื่อเสียง  เด็กสอบปีละเป็นหมื่น แต่รับแค่พันคนเท่านั้น " " ให้ลูกไปเรียนเถอะ เรื่องอยู่หอพักก็คงไม่เป็นไร เพราะดูแล้ว ลูกชายไม่ใช่เด็กเกเร " " อย่าสงสัยว่าทำไมคนแถวบ้านเราถึงไม่เคยได้ยินชื่อโรงเรียน  เท่าที่ผมรู้   ยังไม่เคยมีเด็กในอำเภอของเราเข้าเรียนที่นี่เลย  " จากคุณ : 447 - [ 9 เม.ย. 50 08:45:20 ]

ความคิดเห็นที่ 3 วันไปมอบตัว  ปู่แสงพอใจกับสภาพของโรงเรียนที่กว้างขวาง สะอาดสะอ้าน ร่มรื่น เขียวชะอุ่มไปด้วยต้นไม้ ค่าเทอมก็ถูก ปีละไม่กี่ร้อยบาท แต่.......เมื่อเห็นผลสอบเทอมแรก  ปู่แสงไม่พอใจอย่างมาก " ทำไมคะแนนเป็นแบบนี้  เคยได้เกือบๆ 90 เปอร์เซนต์  นี่เหลือแค่ 70 กว่าๆ " ลูกชายบอกว่าข้อสอบยาก คนได้คะแนนสูงสุดของนักเรียนทั้งหมดยังได้ไม่ถึง 90 เปอร์เซนต์ " ตั้งใจเรียนให้มากกว่านี้  คิดผิดหรือเปล่าที่ย้ายโรงเรียน เฮ้อ .. " เมื่อไปเล่าให้ศึกษาฯเทพฟังด้วยความกลุ้มใจ   ศึกษาฯเทพกลับหัวเราะ " คุณแสง โรงเรียนนี้ออกข้อสอบยาก และกดคะแนนมาก " "  เอางี้นะ ผมได้ยินมาว่า ข้อสอบของโรงเรียนยากกว่าข้อสอบเข้ามหาวิทยาลัยเสียอีก " "  ใจเย็นๆ  รอดูผลสอบเอนทรานซ์ดีกว่า " สองปีผ่านไป พ.ศ. 2519  ถึงเวลาสอบเอนทรานซ์ ลูกชายปู่แสงสอบได้คณะที่น่าพอใจ พ.ศ. 2521  ลูกสาวคนกลางเข้าเป็นนักเรียนของโรงเรียนแห่งนี้ พ.ศ. 2525   ลูกชายคนเล็กก็ตามพี่ชายพี่สาวเข้ามาอีกคน ปู่แสงเป็นคนมามอบตัวลูกทุกคน ส่วนย่าสีนวลไม่ยอมมาด้วย อ้างว่าต้องเปิดร้านขายของ แต่ปู่แสงรู้ว่า ที่ย่าสีนวลไม่ยอมมาด้วย  มาจากสาเหตุที่ว่าย่าสีนวลกลัวจะทำอะไรไม่ถูก เพราะย่าสีนวลจบประถม 2 แล้วต้องออกมาทำงานเลยไม่ได้เรียนต่อ ปู่แสงพยายามบอกย่าสีนวลว่า ตัวปู่เองก็จบประถม 4 เท่านั้นเหมือนกัน " กลัวอะไร สีนวล ถ้าไม่รู้เรื่องไหน  เราก็ค่อยๆถามคุณครูเขาได้ " คำตอบของย่าสีนวลยังเหมือนเดิม คือ  ให้ปู่ไป ย่าจะเปิดร้าน จากคุณ : 447 - [ 9 เม.ย. 50 08:46:57 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สองสามวันหลังจากมอบตัวลูกชายคนเล็ก  ปู่แสงมีแขกมาหา และ..........เกิดเรื่องที่ต้องถอนใจทุกครั้งที่นึกขึ้นมา " สวัสดีครับ เฮียแสง " ปู่แสงเงยหน้าจากหนังสือ " ชีวิตที่รุ่งเรืองขึ้นมาจากทาส  " เห็นเพื่อนบ้านคนหนึ่งยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงาน "  อ้าว เฮียไถ่ นั่งก่อน.........  ขอไบเล่ให้เฮียไถ่ขวดหนึ่ง " เฮียไถ่เปิดร้านตัดเสื้อ แต่อาชีพหลักคือปล่อยเงินกู้ ฐานะร่ำรวยมาก "  ไม่ต้องครับ ไม่ต้อง  ผมมีเรื่องจะมารบกวนเฮียแสงหน่อย " "  รบกวนอะไรกัน  เราเพื่อนบ้านกันมาหลายสิบปีแล้ว  มีอะไรว่ามาเลย เฮียไถ่ " "  ผมมีลูกชายคนเดียว อยากส่งเสียให้เขาเรียนเต็มที่ " " ผมเก็บเงินไว้ก้อนหนึ่งแล้ว คิดว่าน่าจะพอ  เลยอยากมาขอคำแนะนำจากเฮียแสง" ปู่แสงนิ่งด้วยความงง "  เฮียไถ่พูดเรื่องอะไร  ผมไม่เข้าใจ  เฮียบอกมาตรงๆเลยดีกว่า " "  ก็เรื่องเข้าโรงเรียน  ผมอยากให้ลูกได้ไปเรียนกับลูกชายคนเล็กของเฮียแสง " ปู่แสงยิ่งไม่เข้าใจมากขึ้น "  แล้วผมจะช่วยอะไรเฮียไถ่ได้ " เฮียไถ่เริ่มเสียงดัง " เฮียแสงอย่ามาทำเป็นไม่เข้าใจ  เฮียแค่บอกผมว่าต้องไปติดต่อใคร   ผมจะไปติดต่อเอง ไม่ต้องรบกวนอย่างอื่นเลย " ปู่แสงเริ่มเข้าใจ "  เฮ้ย !!   ไถ่  ผมไม่เคยติดต่อใครนะ  ลูกผมเขาไปสอบกันเอง " เฮียไถ่จ้องหน้าปู่แสง "  ถ้าลูกเฮียแสงเข้าได้คนเดียวหรือสองคน  ผมเชื่อ  แต่นี่เข้าได้หมดทั้งสามคน จะให้ผมเชื่อยังไง " "  เฮียแสงช่วยแนะนำหน่อยน่า  หรือจะพาผมไปหาคนที่เฮียติดต่อ แล้วคิดเพิ่มไปก็ได้  ผมเตรียมเงินไว้แล้ว " ปู่แสงส่ายหน้า "  จะให้ผมพาไปหาใคร ก็บอกแล้วว่าไม่เคยติดต่อใครเลยจริงๆ ลูกไปสอบกันเองทั้งนั้น " เฮียไถ่หน้าแดง  ลุกพรวดพราดขึ้นมาทันที "  เฮียแสง เสียแรงเราเป็นเพื่อนกันมาหลายสิบปี  เรื่องแค่นี้ก็ต้องปิด   ไม่ช่วยกันเลย " "  ไม่เป็นไร  เมื่อเฮียไม่มีน้ำใจ  ผมก็จะไปหา สส.บุญเสริม   ให้เขาช่วยวิ่งเต้นให้ " เฮียไถ่หันหลังเดินออกไปแบบไม่เหลียวหลัง ปู่แสงถอนใจใหญ่ด้วยความอึดอัด และเห็นใจเฮียไถ่ มารู้ตอนหลังว่าไถ่จ่ายเงินไปเกือบสองแสนบาทเพื่อวิ่งเต้นให้ลูก แต่ ... ไม่สำเร็จ ผ่านไปเกือบปี  เฮียไถ่กับปู่แสงจึงได้มานั่งคุยกันอีกครั้ง " ตอนนั้นผมมันบ้าไปเอง  อยู่ดีๆเสียเงินทองไปตั้งเยอะ  " "  เอาน่า . .. เฮียไถ่   ถือว่าฟาดเคราะห์ไปก็แล้วกัน " จากคุณ : 447 - [ 9 เม.ย. 50 08:49:24 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เพราะตื่นเช้ากว่าปกติ  และการโคลงไปมาเป็นจังหวะของรถ ปู่แสงเคลิ้มหลับไป จนได้ยินเสียงคุณยิ้มดังแว่วๆมา " ลุงครับ ลุง  ถึงแล้วครับ " ปู่แสงสะดุ้งตื่น  ลืมตาขึ้น  เห็นว่ารถมาจอดอยู่ที่หน้าตึกในโรงเรียน ครั้งสุดท้ายที่ปู่แสงมาที่โรงเรียนก็คือปี 2525  เพื่อมอบตัวลูกชายคนเล็ก ผ่านไป 25 ปีแล้วหรือนี่ ? ก้าวลงจากรถ  ลมพัดมาเบาๆวูบหนึ่ง ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า แต่ปู่แสงได้กลิ่นจางๆของแป้งน้ำที่ย่าสีนวล ใช้เป็นประจำ เห็นลูกชายคนโต ลูกสะใภ้ และหลานชายในชุดนักเรียน กำลังเดินเข้ามาหา ปู่แสงมองตามถนนในโรงเรียน ผ่านศาลพระภูมิออกไปที่ประตูรั้ว ถึงแม้จะเข้ามาอยู่ในโรงเรียนแล้ว   ปู่แสงก็ยังจำป้ายชื่อโรงเรียนที่เมื่อ 30 กว่าปีก่อน  ไม่มีใครแถวบ้านรู้จักเลยได้เป็นอย่างดี ป้ายนั้นเขียนว่า ........ จากคุณ : 447 - [ 9 เม.ย. 50 08:50:33 ]

ความคิดเห็นที่ 6 โรงเรียนในวันนี้มีตึกเรียนใหม่ๆเพิ่มขึ้นมาหลายหลัง แต่ยังคงร่มรื่นเช่นเดิม ตอนรอมอบตัว ปู่แสงสังเกตว่า ผู้ปกครองที่มามอบตัวมีแต่พ่อแม่ทั้งนั้น เมื่ออาจารย์เรียกชื่อหลาน  ปู่แสงก็เดินเข้าไปพร้อมกับหลานชาย อาจารย์มองแบบงงๆ ตรวจเอกสารต่างๆเรียบร้อยแล้ว จึงถามว่า คุณพ่อคุณแม่ไม่ว่างหรือ คุณปู่จึงมาแทน หลานชายตอบว่า  ปู่เคยมามอบตัวพ่อและอาอีก 2 คนที่นี่  เขาจึงอยากให้ปู่มามอบตัวเขาอีกคน อาจารย์ยิ้มกว้าง   จากคุณ : 447 - [ 9 เม.ย. 50 08:51:29 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ปู่แสงกลับถึงบ้านตอนบ่าย งีบไปพักหนึ่ง ตกเย็น ลูกสาวคนกลาง ลูกชายคนเล็ก ลูกสะใภ้ เสร็จงานที่คลินิกก็พาหลานชายคนเล็ก มารับออกไปกินข้าวเย็น อำเภอนี้เป็นชุมชนไม่ใหญ่  อยู่กันมานาน รู้จักกันหมด มีข่าวอะไรก็รู้กันทั่ว ตอนกินข้าวก็มีคนเข้ามาแสดงความยินดีกับครอบครัวปู่แสงหลายคน มีทั้งคนเก่าแก่ที่เป็นเพื่อนปู่แสง และที่เป็นคนไข้ของลูกกับลูกสะใภ้ ปู่แสงขอบคุณทุกคน  มองไปที่ลูกหลานที่นั่งอยู่ด้วยกันแล้ว  ก็อดยิ้มอย่างมีความสุขไม่ได้ เสียดายเหลือเกิน ที่ย่าสีนวลไม่ได้เห็นลูกหลานในวันนี้ คนไข้ของลูกชายคนเล็กเข้ามาทักทาย " ตอนนี้หลานชายกลายเป็นรุ่นน้องโรงเรียนแล้วนะครับ คุณหมอ " " จะให้น้องบิ๊กไปเรียนที่นี่ด้วยหรือเปล่า  " " ผมว่าได้แน่ๆ  ลูกผมอยู่ห้องเดียวกับบิ๊ก บอกว่าบิ๊กเรียนเก่ง  " " คนในตลาดเขาพูดกันว่า ทั้งคุณหมอ ทั้งพี่ชาย เลี้ยงลูกได้ดีจริงๆ  " ลูกชายคนเล็กหัวเราะ " ยังไม่รู้ครับ ต้องแล้วแต่เขาว่าจะสอบได้ไหม " " ผมว่า คนที่เก่งจริงๆ คือพ่อแม่ผมต่างหาก  ที่เลี้ยงพวกผมทั้งสามคนมาจนมีวันนี้ " " พี่น้องสามคนคุยกันเป็นประจำว่า   พวกเรายังไม่รู้เลย จะเลี้ยงลูกได้เหมือนที่พ่อแม่เลี้ยงเรามาหรือเปล่า " จากคุณ : 447 - [ 9 เม.ย. 50 08:52:41 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เพราะตื่นตอนเช้ามืด  ปู่แสงเข้านอนตั้งแต่ 2 ทุ่ม   ลูกๆถึงฝั่งกันหมดทุกคน   ตอนนี้ก็คอยดูรุ่นหลานต่อไป ห่างจากการมอบตัวลูกมา 25 ปี   ได้เวลามอบตัวรุ่นหลานแล้ว ปู่แสงเริ่มนับเวลาที่จะได้ทำหน้าที่ " ผู้ปกครอง " ให้กับหลานชายทั้งสองคนในครั้งต่อไป   อีก 3 ปี .............. พ.ศ. 2553 หลานคนโตจะสอบเอนทรานซ์ อีก 4 ปี ...............พ.ศ. 2554 หลานคนเล็กสอบเข้า ม.4   คงไม่นานเกินรอ จากคุณ : 447 - [ 9 เม.ย. 50 08:53:11 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มาอ่านเรื่องราวดีๆ ดีใจกับคุณปู่ ปลื้มใจกับคุณพ่อ (คุณแม่) ที่ลูกได้เป็นศิษย์เก่าที่เดียวกันค่ะ จากคุณ : คุณแม่pp (anwan) - [ 9 เม.ย. 50 08:58:30 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คงไม่นานหรอกครับปู่...เวลาแป๊บเดียว เดี๋ยวก็ได้นั่งรถมาอีก  แป๊บเดียวเอง ทั้งวิถีชนบท และเรื่องราวต่างๆในอดีต อ่านแล้วอดภาคภูมิใจไปด้วยไม่ได้ครับ... "พวกเรายังไม่รู้เลย จะเลี้ยงลูกได้เหมือนที่พ่อแม่เลี้ยงเรามาหรือเปล่า"...... แค่ได้เกิดมาเป็นลูกของพ่อ-แม่...ผมก็รู้สึกโชคดีแล้ว และก็คงจะทำไม่ต่างกัน...เท่าที่ได้รับ และทำได้ จากคุณ : กรรมกร - [ 9 เม.ย. 50 10:25:18 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อยากให้ปู่ทำแบบนี้กับลูกสาวผมมั่ง แต่เป็นไปไม่ได้ เพราะท่านลาจากไปหลายปีแล้ว จากคุณ : แดง สุขุมวิท - [ 9 เม.ย. 50 10:35:40 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านแล้วมีความสุขจังค่ะ จากคุณ : notno - [ 9 เม.ย. 50 11:49:56 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ภูมิใจแทน  คุณปู่ แทน  ลูกคุณปู่ และแทน  หลานคุณปู่จังค่ะ จากคุณ : ไมโม่ - [ 9 เม.ย. 50 12:48:07 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ปลื้ม จากคุณ : Jookjik - [ 9 เม.ย. 50 15:37:09 ]

ความคิดเห็นที่ 15 โรงเรียน แห่งความหวัง  ของเด็ก หัวกะทิในห้อง โรงเรียนที่จะวัดกัน  ว่า ใครเจ๋งกว่ากัน   โรงเรียนใดจะเข้าเตรียมได้มากกว่ากัน น่าปลื้มใจมากครับ........ มีเรื่องขำขัน ผมเคยเส้นใหญ่  ฝากเด็กเข้าโรงเรียนแถว ซอย....ได้ คนแรกที่ฝาก  มันสอบตกทุกครั้ง คนที่สอง  มันสอบได้ที่โหล่   คนที่สาม  มันเกเร  เป็นผู้ชาย แต่ ไปชกผู้หญิง ตั้งแต่นั้นมา  บราเดอร์บอก ไม่ใช่ลูกคุณ  ไม่ต้องเอามานะ !! จากคุณ : ~ทิดฉ่ำ~ - [ 9 เม.ย. 50 15:58:17 ]

ความคิดเห็นที่ 16 นึกถึงปี 2516 ปีที่ค้างคาวได้ไปเป็นน้องใหม่ของที่นี่ สมัยนั้นเด็กศิลป์ จะเรียนที่เรือนเทา เรือนไม้ชั้นเดียว มีต้นลั่นทม ที่มีดอกบานและร่วงหล่นทั้งปี อ่านเรื่องแล้วน้ำตาคลอ เพราะ 2 ปีที่นั่น ทำให้เกิดอะไรใหม่ๆกับชีวิตเยอะมาก คิดถึงโรงเรียนเตรียมฯค่ะ จากคุณ : Batgirl 2001 - [ 9 เม.ย. 50 17:14:06 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ไม่เคยรู้จักปู่ และพ่อก็ตายไป54ปีแล้ว เพิ่งไปเซ็งเม้งมาเมือวันที่ 1 เมย. นี่เอง ฟังแล้วอิจฉาจังเลยครับ จากคุณ : หนุ่มหน้าอ่อน (suna) - [ 9 เม.ย. 50 21:34:44 ]

ความคิดเห็นที่ 18 .....อ่านแล้วมีความสุขค่ะ ไม่เคยมีปู่เพราะปู่ตายไปตั้งกะเรายังไม่เกิด....ปล อ่านแล้วมีความรู้สึกว่าไม่ค่อยเหมือนเรื่องแต่งเลยค่ะน่าจะเรื่องจริงของคุณหมอรึเปล่าคะ(ถ้าเข้าใจผิดก็ขอโทษค่ะ)... จากคุณ : สปาบ้านทุ่ง - [ 9 เม.ย. 50 22:31:32 ]

ความคิดเห็นที่ 19 น่าปลื้มใจจริงๆค่ะ จากคุณ : mam28 - [ 9 เม.ย. 50 23:28:23 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เฮ้อ...สุขใจ... จากคุณ : ป้าวิภาฯ - [ 10 เม.ย. 50 02:30:09 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านแล้วน้ำตาคลอ ปลื้มใจ มีความสุขไปด้วยจริง ๆค่ะ แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 50 07:14:14 จากคุณ : MONROVIA - [ 10 เม.ย. 50 07:13:46 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ปู่แสง คงปลื้มใจและมีความสุขอย่างมาก ที่ลูกๆ และหลานๆ ไม่ทำให้ผิดหวังเลยสักคน เรื่องราวนี้ ..เหมือนสืบทอดเป็นมรดก..ปลื้มใจแทนค่ะ จากคุณ : ยายเมี้ยน - [ 10 เม.ย. 50 09:45:26 ]

ความคิดเห็นที่ 23 พี่สี่ครับ เปิดคอร์สติวซิครับ ว่ามีวิธีการอย่างไร ถึงจะเลี้ยงลูกให้ได้เหมือนปู่แสง และพี่สี่ เพราะหลายๆเรื่อง ก็อาจจะเป็นเคล็ดลับเส้นผม บังภูเขาก็ได้ น่านะ ลูกชายผมจะขึ้น ป.4 จะได้เตรียมตัวได้ทัน เก็บค่าลงทะเบียนเป็นกุ้งเผา ก็ได้ ทุ่มสุดตัว จากคุณ : ภารโรง (ลูกดอส) - [ 10 เม.ย. 50 10:34:53 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านแล้วน้ำตาซึม เพราะความที่อยากให้ลูกได้เรียนที่ดีๆ อย่างนี้ จึงให้ลูกคนคนโต ลาออกจากโรงเรียน(สาธิต)เดิม มาสอบที่นี่บ้าง แต่ลูกก็ทำไม่ได้  จากนั้นก็คว้าง เพราะโรงเรียนเดิมก็ไม่รับกลับ ต้องไปหาที่เรียนที่อื่น พอลูกคนที่สองเข้าโรงเรียนเดิมที่พี่เขาเคยเรียน ก็บอกลูกว่าเรียนได้เท่าไหร่ก็เอ็นฯ เท่านั้น ลูกคนที่สองเอ็นฯ เข้าคณะเภสัชฯ มหิดล ปีนั้น ได้คะแนนสูงสุดของคณะค่ะ  ได้รางวัลพิเศษ มาครองด้วย ปัจจุบัน ลูกคนโต จบวิศวะคอมพ์ จาก รังสิต และคนเล็กจบปริญญาตรีเกียรตินิยมอันดับสองจากเภสัขมหิดล กำลังจะจบปริญญาโท ในอีกไม่กี่เดือนนี้ ถ้าลูกเรียนเก่ง  และแสวงหาความรู้ได้ ขอให้วางใจในตัวลูกค่ะ ไม่ได้อยู่ที่โรงเรียนเสมอไป จากคุณ : ป้าแอ๊ด (addsiripun) - [ 10 เม.ย. 50 11:00:49 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คงความอัจฉริยะไว้จากรุ่นสู่รุ่น ยอดเยี่ยมเหนือจะหาคำใดมาเปรียบเปรยครับ พี่หมอสี่ จากคุณ : blue balloon - [ 10 เม.ย. 50 11:34:52 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อ่านแล้วรู้สึกดีจริงๆ   ยินดีกับพี่หมอและน้องบอมฐือีกครั้งค่ะ จากคุณ : เรียน 6 ตก 4 (สูสีเองจ้า) - [ 10 เม.ย. 50 13:48:04 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อิ่มใจค่ะ จากคุณ : เหงาไม่เข้าใจ - [ 10 เม.ย. 50 14:49:56 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ดีใจด้วยครับ จากคุณ : เทพพิสดาร - [ 10 เม.ย. 50 15:03:15 ]

ความคิดเห็นที่ 29  ขอบคุณมากครับ คุณแม่สองพี  คิดเหมือนคุณกรรมกรเลยครับ โชคดีเหลือเกินที่ได้เกิดมาเป็นลูกพ่อ แม่ คุณปู่ต้องยิ้มอย่างมีความสุขกับหลานอยู่ที่เบื้องบนแน่นอนครับ คุณแดง ขอบคุณครับ คุณ notno  ขอบคุณมากๆครับ คุณไมโม่  ครับผม คุณจุ๊กจิ๊ก ขอบคุณครับ   หวัดดีครับ พี่ทิดฉ่ำ           ขอรบกวนพี่รับลูกผมไปเป็นลูกบุญธรรมได้มั้ยครับ           จะได้อาศัยเส้นพี่ซักหน่อย แหะ.แหะ..  หลานศิษย์บอม คารวะอาจารย์ป้าค้างคาว  อากงจะยิ้มด้วยความดีใจกับน้องแบงค์จากบนสวรรค์ครับ พี่หนุ่ม  แหะ.แหะ... แบบว่า " สร้างจากเรื่องจริง "ครับ คุณสปาบ้านทุ่ง        ขอบคุณครับผม    ขอบคุณมากครับ คุณแหม่ม  ขอบคุณเช่นกันครับ คุณป้าวิภา  ขอบคุณครับผม คุณ MONROVIA จากคุณ : 447 - [ 10 เม.ย. 50 19:17:06 ]

ความคิดเห็นที่ 30   ขอบคุณครับ คุณเมี้ยน   แหะ..แหะ.. มิบังอาจครับ คุณภารโรง ได้ยินข่าวว่า น้องดอสเรียนเก่งมากๆอยู่แล้ว     มิบังอาจรับคำชมครับ คุณ blue balloon   คาดว่า คงมั่วเก่งเหมือนกันมากกว่า แหะ..แหะ..  ขอบคุณครับ คุณสูสี  ขอบคุณมากๆครับ คุณเหงาไม่เข้าใจ  ขอบคุณครับผม   ท่านเทพพิสดาร จากคุณ : 447 - [ 10 เม.ย. 50 19:17:23 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เรียนคุณป้าแอ๊ดครับ ผมตั้งกระทู้นี้ เพราะผมและน้องๆดีใจที่ทำให้ปู่แสงมีความสุข ปู่แสงอายุ 78 ปี  มีโรคประจำตัวอีกโรคคือ ความดันโลหิตสูง ต้องทานยาตลอด จากการติดเชื้อในกระแสโลหิตเมื่อ 14 ปีที่แล้ว ทำให้ต้องตัดไตออกหนึ่งข้าง  เหลือไตข้างเดียว ปู่แสงได้รับอุบัติเหตุถูกรถชนเมื่อ 12 ปีก่อน กระดูกสันหลังหักบริเวณเหนือเอว  ต้องผ่าตัดแล้วใส่ข้อต่อเทียมดามไว้ ถ้าดูฟิล์มเอกซเรย์จะเห็นเหมือนปู่แสงเป็น woverine ในเรื่อง X-Men  คือมีโลหะดามอยู่ตลอดแนวหลัง ตาทั้ง 2 ข้างเป็นต้อกระจก ข้างขวาผ่าตัดไปราวๆ 10 ปี  ข้างซ้ายผ่าเดือนก่อน และ ... หมอพบว่า ความดันในตาสูง คือมีอาการต้อหินด้วย  ซึ่งรักษาไม่หายขาด การรักษาคือหยอดยาตลอดไป ข้อเข่าเสื่อมทั้ง 2 ข้าง ต้องค่อยๆเดิน แต่ปู่แสงไม่ต้องการผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม ทุกวันนี้ปู่แสงยังเปิดร้านขายของเหมือนที่เคยทำเพื่อเลี้ยงลูกมานานกว่า 50 ปี ลูกบอกให้พ่อหยุดทำงาน ขอให้ลูกได้มีโอกาสตอบแทนบ้าง คำตอบคือ  ไม่เด็ดขาด   ลูกให้เงินใช้ ปู่ก็เอาไปทำบุญในชื่อลูก + หลานหมด จะมามอบตัวหลาน ก็ยังไม่ยอมให้ลูกขับรถมาส่ง ยืนยันว่าจะเช่ารถมาเอง จนปัญญาครับ ไม่รู้จะทำอะไรให้ปู่แสงดี จากคุณ : 447 - [ 10 เม.ย. 50 19:21:47 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ขอลอกข้อความส่วนหนึ่งมาไว้ที่นี่ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++ เมื่ออาจารย์เรียกชื่อหลาน  ปู่แสงก็เดินเข้าไปพร้อมกับหลานชาย อาจารย์มองแบบงงๆ ตรวจเอกสารต่างๆเรียบร้อยแล้ว จึงถามว่า คุณพ่อคุณแม่ไม่ว่างหรือ คุณปู่จึงมาแทน หลานชายตอบว่า  ปู่เคยมามอบตัวพ่อและอาอีก 2 คนที่นี่  เขาจึงอยากให้ปู่มามอบตัวเขาอีกคน อาจารย์ยิ้มกว้าง   ++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ตอนนั้น ผมยืนรอหน้าประตูห้องที่มอบตัว  เห็นทุกขั้นตอนอย่างชัดเจน ตั้งแต่ หลานประคองปู่ที่เดินไม่ค่อยถนัดไปที่หน้าห้อง  โดยไม่อายสายตาของอาจารย์ ผู้ปกครองและนักเรียนที่มองอยู่ หลานเลื่อนเก้าอี้ที่มีอยู่ตัวเดียวหน้าโต๊ะรายงานตัวให้ปู่นั่งก่อน แล้วจึงคุกเข่าลงเพื่อรายงานตัวกับอาจารย์ ถ้ารอยยิ้มของอาจารย์  กว้างประมาณปากน้ำโพ รอยยิ้มของปู่แสงตอนลงชื่อเป็นผู้ปกครอง ก็คงกว้างประมาณอ่าวไทย   ภาพที่เห็นทำให้ผมมีความสุขเหลือเกินครับ ถึงจะไม่สามารถถ่ายรูปไว้ได้ แต่ ...  ภาพเหล่านี้จะอยู่ในความทรงจำของผมตลอดไป จากคุณ : 447 - [ 10 เม.ย. 50 19:22:36 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ไม่อยากจะบอกว่า อ่านไป น้ำตาแห่งความปลื้มใจซึมออกมาด้วยค่ะ จากคุณ : ป้า...สวย - [ 10 เม.ย. 50 20:35:20 ]

ความคิดเห็นที่ 34 รู้สึกเหมือนมีใครมาปอกหัวหอมในกระทู้นี้ อ่านแล้วน้ำตาซึม อ่านแล้วเป็นปลื้มกับ คุณปู่ คุณพ่อ คุณแม่ คุณหลาน นะคะ จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 11 เม.ย. 50 02:25:25 ]

ความคิดเห็นที่ 35 จะเก็บ"ฟัน"ทั้งปากไว้ให้พี่หมอสี่ เผื่อว่าจะมีเรื่องดีๆเล่าตอนทำฟัน... จากคุณ : ป้าวิภาฯ - [ 11 เม.ย. 50 05:52:20 ]

ความคิดเห็นที่ 36 "จนปัญญาครับ ไม่รู้จะทำอะไรให้ปู่แสงดี " "รอยยิ้มของปู่แสงตอนลงชื่อเป็นผู้ปกครอง ก็คงกว้างประมาณอ่าวไทย  " ================================= กำลังทำอยู่ไม่ใช่เหรอครับพี่...55555 จากคุณ : กรรมกร - [ 11 เม.ย. 50 08:41:33 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ประทับใจ  ครับ ... ขอบคุณครับพี่หมอ จากคุณ : ar-moo - [ 11 เม.ย. 50 14:46:02 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ดีจังเลยที่ได้อ่าน พึ่งเข้าพันทิปวันนี้ค่ะ อ่านแล้วมีความรู้สึกว่าได้เดินทางไปมอบตัวน้องบอมด้วยค่ะ จากคุณ : pagai - [ 11 เม.ย. 50 20:19:16 ]

ความคิดเห็นที่ 39 .. สำนวนเรียบๆ แต่ชวนติดตามของหมอ447 อ่านแล้วอินจริงๆค่ะ ขอแสดงความยินดีกับปู่แสงที่มีลูกหลานได้อย่างใจทุกคน ดีจังเลยค่ะ จากคุณ : hayashimali - [ 12 เม.ย. 50 07:08:10 ]

ความคิดเห็นที่ 40 จากคุณ : 447 - [ 15 พ.ค. 50 08:46:28 ]