ความคิดเห็นที่ 1 ตั้งกระทู้ใน สุขภาพจิตจะเหมาะกว่านะ http://www.pantip.com/cafe/lumpini/listerL.php?subgroup=13 จากคุณ : สายลมปุยเมฆกับฟ้าสีคราม - [ 4 พ.ค. 50 01:24:03 ]

ความคิดเห็นที่ 2 - -* แปลกๆ นะ ดูขัดๆกันพิกล จากคุณ : atheist - [ 4 พ.ค. 50 01:33:43 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ดูแปลกๆ เหมือนกัน แต่ตรงข้ามกับผมอ่ะ ถ้าตามที่เล่ามาเป็นความจริง หรือ แค่ประชด  ก็เสียดายที่คุณเป็นคนเรียนเก่งที่สุด ? น่าจะมีหลักสูตรจริยธรรม บรรจุในปริญญาทุกสาขาด้วยก็ดีนะ แค่ชั้นประถม มัธยม คงไม่พอแล้วล่ะ  คห.อื่น ว่าจริงไหม จากคุณ : james - v - [ 4 พ.ค. 50 01:39:54 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แค่ลูกไม่รักแม่ครับ เรื่องปกติไม่ใช่เรื่องแปลก แต่ถือว่าคุณเป็นคนส่วนน้อยก็แล้วกัน เพราะคนส่วนใหญ่เค้ารักแม่กันทั้งนั้น จากคุณ : I.Brother - [ 4 พ.ค. 50 01:42:31 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อยากรู้จัง ทําไม จขกท.ถึงคิดกับแม่เช่นนี้ ..... เหมือนไม่ผูกพันธ์กันเลย ..... ของเราไม่มีแม่มา 21 ปีแล้ว ความทรงจําที่มีกับแม่เลือนรางมาก แต่พยายามจะจําให้ได้ทุกอย่าง ตอนแม่อยู่ เราโดนแม่ตีบ่อยมากๆ จําได้ว่าแม่ดุมาก มีครั้งนึงโดนแม่ตีเจ็บมากๆ เลยสู้กลับหยิกแม่คืน ตอนนั้นเด็กมากๆทําไปโดนไม่ตั้งใจ แล้วแม่ก้อร้องไห้ ........ทั้งๆที่แม่ดุมาก แต่แปลกนะ ทุกวันนี้ แม่อยู่ในใจเรา ตลอดมา เหตุการณ์นั้นทําให้เรารู้สึกผิดมากๆ จริงๆเราน่าจะรู้สึกถึงคําว่าแม่น้อยกว่า จขกท.นะ แต่ทําไมจวบจนทุกวันนี้เรายังคิดถึงแม่เสมอ อยากได้แม่คืนมา ...... แม่เคยพูดคํานึงเวลาตอนเด็กๆที่เราดื้อบ่อยๆ แม่พูดว่า ถ้าสักวันม๊าตายไปเราจะรู้สึก อื้ม ....... มันทําให้เรารู้สึกจริงๆนะ ตลอด 21 ปีที่ผ่านมา อิจฉาทุกคนที่มีแม่ รู้สึกสงสารพ่อที่ต้องเลี้ยงพวกเรามาจนโตโดยที่ไม่มีคู่ชีวิต .... คือรักพ่อมากๆนะ แต่ทุกวันนี้ก้อยังคงคิดถึงแม่ อยากได้แม่คืนมา ......  เหมือน จขกท.ไม่ผูกพันธ์กับคุณแม่เลย แต่อย่างน้อยก้อโชคดีกว่าเรานะ .... และจขกท. อาจลืมไปรึป่าวว่า อย่างน้อยๆ  ช่วงชีวิตนึงของคุณก้อเคยอยู่ในร่างกาย ของคนที่คุณเรียกว่าแม่นะ  แต่เราว่าแม่คุณคงไม่ลืมช่วงชีวิตของคุณที่อยู่ในร่างกายเค้าหรอก ไม่รู้ว่าคุณและแม่มีปมอะไรในใจกันนะ  ยังไงสุดท้ายก้อขอให้ลงเอยด้วยความเข้าใจกันนะคะ แก้ไขเมื่อ 04 พ.ค. 50 02:00:35 จากคุณ : คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของเรา. - [ 4 พ.ค. 50 01:50:44 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผมรักพ่อ แต่ผมรักแม่มากกว่า ผมเป็นลูกที่เลว แหะๆๆ จากคุณ : อิฐมอญ - [ 4 พ.ค. 50 01:56:35 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เข้าใจความรู้สึก จขกท. ค่ะ ครั้งนึงเราเคยรู้สึกอย่างนั้น กับ " แม่ " เหมือนกัน และตอนนี้ก็ยังรู้สึกเหมือนเดิมอยู่ เฉยๆ เหมือนเขาเป็นคนธรรมดาๆคนหนึ่ง เรายังคงรักพ่อมากกว่า... จากคุณ : แม่ทูน่า (till_ta) - [ 4 พ.ค. 50 02:21:19 ]

ความคิดเห็นที่ 8 "ความกตัญญูเป็นสมบัติที่สำคัญของความเป็นคน" หมามันยังรู้คุณคนเลย เกิดเป็นคนถ้าไม่รู้คุณคนก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรแล้วล่ะ จากคุณ : Living Extreme - [ 4 พ.ค. 50 03:01:55 ]

ความคิดเห็นที่ 9 กับแม่นี่ไม่นะครับ... ถึงจะมีทะเลาะ มีงอนๆกันบ้าง แต่ก็ยังรักยังผูกพัน... แต่ขอโทษเถอะ กับผู้ชายคนนั้น.. ผมไม่อยากใช้คำว่าพ่อเลย ขอไม่เล่านะครับ เดี๋ยวยาว จากคุณ : bluearthy - [ 4 พ.ค. 50 04:40:57 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ^ ^ อารมณ์เดียวกันเลยครับ เรื่องพ่อนี่ไม่เคยคิดอยากพูดถึง ดีใจกับแม่ที่เลิกกับผู้ชายคนนั้นมาได้ แม่จะได้หมดทุกข์สักที ส่วนเรื่องแม่ นี่คือที่หนึ่งเสมอ ไม่สามารถรักใครได้มากและหมดดวงใจได้เท่ารักแม่แล้วแหละครับ จากคุณ : yibby - [ 4 พ.ค. 50 07:39:08 ]

ความคิดเห็นที่ 11 I think deep down in your heart. You crave for your mother's love. However, she never show her love to you. You never recieve it  as your brother and sisters have. So you are just against her and pretend that you do not have a feeling for her.  However, you will never have peace in mind if you keep going like this. It does not matter how much you tell yourself that you never care about this. It is the act of weakness in yourself. You will never be a real man if you could not overcome this. though you might be successful in manythings. But in fact,you are the loser of your ego. จากคุณ : noo+fah (noo+fah) - [ 4 พ.ค. 50 08:07:59 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มันต้องมีไรซักอย่างดิ แต่คุณคงนึกไม่ออกอ่ะ จากคุณ : ป้าแมงฯ - [ 4 พ.ค. 50 08:08:15 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คห 11 ตรงใจมากค่ะ  คุณคิดว่าแม่ไม่ได้รักคุณ  คุณจึงตอบสนองด้วยการ  ไม่รักแม่  เป็นการปกป้องตัวเองอย่างหนึ่ง จากคุณ : nuch_tiew - [ 4 พ.ค. 50 08:21:49 ]

ความคิดเห็นที่ 14 Deeply agree with Noo+Fah (ความเห็นที่11) You will never be a real man if you could not overcome this. though you might be successful in manythings. But in fact,you are the loser of your ego. อ่ะแปลให้เข้าใจชัดๆว่า คุณยังไม่ถือว่าเป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์หรอกถ้ายังคิดแบบนี้อยู่ แม้ว่าจะประสบความสำเร็จในชีวิตการงานแค่ไหน แต่แท้จริงแล้ว คุณยังคงพ่ายแพ้ใจตัวเอง แปลถูกไหมเนี่ย คิคิ จากคุณ : MitJung - [ 4 พ.ค. 50 09:06:29 ]

ความคิดเห็นที่ 15 มันต้องมีอะไรสักอย่างที่คุณไม่ได้เล่าล่ะมัง แต่ว่าอ่านแล้วมันก็รู้สึกไม่ได้นะ จากคุณ : Kato_nd - [ 4 พ.ค. 50 09:19:51 ]

ความคิดเห็นที่ 16 จริงๆแล้ว คุณอยากมีความรู้สึกรักแม่ของคุณใช่มั้ยคะ ลองดูนะคะ กลับไปหาแม่คุณในวันหยุดนี้   ยกมือไหว้แม่สวยๆ  บอกแม่ว่า..ผมคิดถึงแม่ครับ..(อาจจะฝืนใจนะ แต่อยากให้ลองดู) แล้วดูว่า แม่คุณมีอาการอย่างไร.. ทำจริงๆแล้วมาเล่าให้ฟังนะคะ จากคุณ : hayashimali - [ 4 พ.ค. 50 09:26:49 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คห.8 หมามันยังรักลูกของมันเลย แล้วคนที่คลอดลูกออกมาแล้วทิ้งล่ะ (อย่าบอกนะว่าคนมีเหตุผลของคน...หึ) จากคุณ : L (lemoned_i_scream) - [ 4 พ.ค. 50 09:39:25 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คุณจะรอให้รู้สึกถึงแม่ในวันไหน ?   รีบสร้างความรู้สึกดีๆต่อกันดีกว่า   ก่อนที่จะไม่มีโอกาส   ไม่ได้แช่งใครนะ   แค่อยากจะให้รักกันไว้   คุณลองโทรหาท่านสักครั้งแล้วแค่ถามว่าวันนี้กินข่าวกับอะไร  แล้วมันก็จะมีเรื่องคุยเอง แก้ไขเมื่อ 04 พ.ค. 50 10:22:36 จากคุณ : pop (murdoch) - [ 4 พ.ค. 50 10:20:25 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ผมก็เป็นลูกคนสุดท้อง แต่ความผูกพันกับแม่คิดว่ามีมากกว่าพี่น้องคนอื่น ตอนเด็ก แม่จะเล่าให้ฟังเสมอๆ ว่า แม่ไม่อยากให้ผมเกิด (กินยาคุมฯอยู่) แต่แม่ฝันว่าผมมาเลาะมุ้งที่แม่นอนอยู่ (ประมาณว่าเข้ามุ้งไม่ได้ ถ้าแม่ไม่เปิดมุ้งให้) ขอมาเกิดกับแม่ ในฝันผมบอกว่าจะมาเป็นลูกแม่เท่านั้น แม่ไล่ให้ไปเกิดกับคนอื่นก็ไม่ยอมไปไหน ฝันอยู่หลายคืนจนแม่ปรึกษากับพ่อเรื่องฝันฯ พ่อเลยบอกแม่ว่า ถ้ามันอยากเกิดก็เลิกกินยาฯ และในฝันฯ แม่ก็เปิดมุ้งให้ผมเข้า หลังจากนั้นไม่นานแม่ก็แพ้ท้องและเกิดเป็นผม แม่บอกว่าหน้าตาเหมือนในฝันเลย เห็นด้วยกับ คห. 11 การที่อกตัญญุต่อพ่อแม่ แม้ชาตินี้จะได้เกิดเป็นคน แต่ชาติต่อไปจะไม่ได้เกิดเป็นคนอีกนานแสนนาน เหมือนเดรัจฉานที่พอโตแล้วก็ไม่รู้แล้วว่าใครเป็นพ่อ-แม่ สามารถสมสู่ได้ ... นอกเรื่องแล้ว .... จากคุณ : Oh-deh - [ 4 พ.ค. 50 11:15:56 ]

ความคิดเห็นที่ 20 แปลกคนจัง จขกท แต่ก็คิดว่าคงจะมีเหตุผลของตัวเอง บางช่วงเวลานะ ที่เรากะแม่ห่างเหินกัน แต่ถ้าเวลาที่เรามีทุกข์ เหนื่อยใจ สาหัส แค่ไหน เราก็จะทอสับไปคุยกะแม่ แม่เราไม่รุหรอกว่า เราเป็นอะไร แต่คำที่แม่คอยบอกให้เราสู้ มันทำให้เรารุสึกว่า ยังมีคนที่รักเรา อยู่ข้างๆ เราเสมอ คนๆ นี้จะอยู่กะเราไปอีกนานแค่ไหน เราไม่รุอ่ะ ในชีวิตของเรา ถ้าเราไม่มีแม่ เราก็ไม่รุว่าเราจะเป็นยังไง คนอื่นๆที่คอยบอกเราว่ารักเสมอๆ ทุกคืนและวัน ยังเปรียบกะความรักที่แม่มีให้เราไม่ได้เลย จากคุณ : have a fantastic day - [ 4 พ.ค. 50 11:29:27 ]

ความคิดเห็นที่ 21 บางคนแสดงความคิดเห็นแรงเกินไปรึเปล่า เราคิดว่า จขกท เค้าก็มีเหตุผลและความรู้สึกอะไรบางอย่างอยู่นะ   เรื่องบางเรื่องถ้าเราไม่ไปเป็นเค้าหรือไม่อยู่จุดนั้นก็ไม่มีทางเข้าใจเค้าหรอก  ยิ่งเอามาเปรียบเทียบกับตัวเองก็ยิ่งไม่มีทางเข้าใจใหญ่ จากคุณ : ทังโคริริน - [ 4 พ.ค. 50 11:38:58 ]

ความคิดเห็นที่ 22 แล้วจะปล่อยให้ผ่านไปอย่างนี้ตลอด จนฝ่ายใดฝ่ายนึงล้มหายตายจากกันไปข้างนึงเหรอคะ  ขอโทษค่ะ อินไปนิด จากคุณ : ไข่เจียวชุบชะอม - [ 4 พ.ค. 50 11:40:05 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เมื่อก่อนเราก็รักแม่เป็นปกติแหละแต่จะติดแฟน และก็ทำแต่งานแต่พอวันนึงรู้ว่าแม่เป็นมะเร็งปากมดลูกเชื่อมั้ยว่าเราเหมือนโดนฟ้า ผ่าลงกลางหัวแล้วย้อนคิดว่าทำไมเราไม่เคยรู้เลยว่าแม่ป่วยมั้ยวันนี้สบายดีหรือ เปล่าหลังจากรู้เรื่องมะเร็งของแม่แล้วเราตั้งหลักกับตัวเองใหม่รักแม่มากขึ้นเยอะๆ สนใจแม่มากขึ้นบอกกับแฟนเลยว่า สำหรับฉัน พ่อ แม่ พี่สาว สำคัญมากกว่า เค้าเข้าใจและเราทำให้ทุกคนมีความสุขได้ คิดไม่ออกเลยว่า คนที่ไม่รักแม่เนี่ยทำได้งัยการเข้าไปหาเค้าก่อนไม่เสียฟรอมหรอกเพราะเค้าเป็แม่ ของเราเอง จากคุณ : songju (team11) - [ 4 พ.ค. 50 11:45:06 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อาจจะถูกเก็บตกมาจากหน้าบ้านก็ได้ครับ เลยไม่มีความผูกพัน จากคุณ : Panda-baker - [ 4 พ.ค. 50 11:54:00 ]

ความคิดเห็นที่ 25 มันต้องมีสาเหตุซิคะ อยู่ดีๆ คุณจะไม่รู้สึกอะไรเลยกับคนที่ให้กำเนิด ทำให้คุณเกิดมา มันเป็นไปไม่ได้... เพราะสำหรับเราแล้ว แม่คือที่สุดในชีวิตแล้ว... ว่าแล้วก็ รักแม่คะ จากคุณ : panggogo - [ 4 พ.ค. 50 11:56:01 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก้อแล้วแต่ แต่เราว่าลองเปิดใจให้กว้างดีกว่ามั้ยคะ กับคนอื่นที่ไม่ใช่แม่เรายังดีกับเค้าได้เลยย ถึงแม้ว่าแม่เค้าอาจจะไม่ได้ดีกับเรามากมาย แต่เค้าก้อเป็นคนที่ให้กำเนิดเรามา แล้วเค้าก้อคงจะอยู่กับเราอีกไม่กี่ปีแล้วหละ ถึงแม้ว่าคุณอาจจะไม่ได้อยากตอบแทนท่าน เพราะท่านอาจจะไม่ได้ดีอะไรกับคุณนัก ก้อถือว่าก่อนที่ท่านจะจากเราไป เราได้ตอบแทนท่านจากการที่ท่านคลอดคุณมา ให้มาเป็นคนได้ถึงทุกวันนี้ จากคุณ : •~•..AMES..•~• - [ 4 พ.ค. 50 12:32:35 ]

ความคิดเห็นที่ 27 คุณเป็นคนที่น่าสงสารมาก จากคุณ : ลาพักร้อน - [ 4 พ.ค. 50 12:38:10 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาตั้งเป็นกระทู้เพื่ออะไรครับ ในเมื่อไม่ให้ความสำคัญ http://www.siamfishing.com/content/view.php?id=836&cat=article แก้ไขเมื่อ 04 พ.ค. 50 17:14:02 จากคุณ : Cc. - [ 4 พ.ค. 50 13:08:24 ]

ความคิดเห็นที่ 29 มาตั้งใจรอฟัง อยู่ครับ....เล่าต่อ เล่าต่อ จากคุณ : Grabile (Grabile) - [ 4 พ.ค. 50 13:09:32 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เราเองก็เป็นหนึ่งคนที่แม่ตายจากไปตั้งแต่เราอายุ 4 ขวบ แต่ทุกวันนี้ เวลามีอะไรที่ต้องการกำลังใจ เราก็ยกมือไหว้ขึ้นฟ้า นึกถึงแม่ให้ช่วยทุกที และเราก็จะผ่านไปได้ด้วยดีเสมอ เราเคยคิดว่า สิ่งที่เราจดจำแม่ได้คือ การหยิกของแม่เวลาที่เราดื้อ นอกจากนั้นจำไม่ได้ แต่นึกถึงที่ไรก็สุขใจทุกที่ คุณอาจไม่ได้ผูกพันกับแม่เหมือนเช่นเรา แต่ตอนนี้เราสามารถพูดได้ในฐานะที่เป็นแม่คนแล้ว แม่รักลูกทุกคน ซึ่งเอามาเปรียบเทืยบกันไม่ได้หรอกนะค่ะ รักก็คือรัก ไม่ได้มีว่า รักใครมากกว่าใคร ลองกลับไปหาแม่ซิ คุณอาจจะไม่รู้ว่า ตอนนี้ ท่านรอคุณกลับไปหาแต่ไม่กล้าที่จะเอ่ยปากบอกใคร อย่าดูถูกความรักจากแม่นะค่ะ เปิดใจกว้างๆแล้วคุณจะพบว่า รักแท้ที่แม่มีให้มันยิ่งใหญ่กว่า รักแบบหนุ่มสาว เรามีแม่คนเดียว ใครก็แทนไม่ได้ แต่สำหรับแฟน หรือ ภรรยา เราหาใหม่มาได้นะค่ะ ทำดีกับท่านเถอะนะค่ะ เวลาที่ท่านจะอยู่กับเราน้อยลงทุกที จะได้ไม่กลับมาเสียใจว่า ทำไมเราปล่อยเวลาให้เสียไปโดยที่เราไม่มีความสุข อะไรที่ผ่านมาก็ให้อภัยกันไป อย่าไปติดยึด ความสุขอยู่รอบๆตัวเรา ถ้าเรามองเห็นและให้โอกาส เป็นกำลังใจให้นะค่ะ อย่ากลัวที่จะทำความดีค่ะ จากคุณ : super mom (Lucky2001) - [ 4 พ.ค. 50 13:42:31 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ไม่เห็นโลงศพ  คงไม่หลั่งน้ำตา จากคุณ : T_T (werhez17) - [ 4 พ.ค. 50 14:11:28 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ในฐานะที่กำลังจะเป็นแม่คนนะ อยากให้คุณเปลี่ยนคำพูดซะ ไอ้ที่ว่า แม่ไม่รักน่ะ เพราะมันไม่มีทางเลย...คนเป็นแม่ยอมทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อลูกนะคะ ที่แม่ไม่ค่อยโทรหา เพราะเค้าไม่ค่อยห่วงรึเปล่า ไอ้ที่ไม่ห่วงก็เพราะอย่างที่คุณบอก เรียนเก่งสุด ที่ดีที่สุดในบ้าน....แม่คุณเคยบอกรึเปล่าว่าไม่รักคุณ ... คุณเอาความคิดของคุณที่คุณมี ไปตัดสินแม่แล้วนะ ใจดำนะนี่... จากคุณ : budzy - [ 4 พ.ค. 50 14:18:47 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ผมรักพ่อครับ ผมรักแม่ครับ ผมไม่เคยตั้งคำถามว่า พ่อรักใคร แม่รักใครมากที่สุด ถ้ามีเหตุผลที่จะรัก มันก็มีเหตุผลให้เลิกรัก รักพ่อรักแม่ไม่ต้องมีเหตุผลครับ จะรักแม่ซักคน จะต้องหาเหตุผลเยอะขนาดนั้นเลยหรอ เค้ารักคุณตั้งแต่ก่อนที่คุณจะพูดคำว่ารักเป็นอีกครับ เค้าไม่เคยคิดหรอกครับว่า โตมาลูกจะรักเค้าหรือเปล่า เอาเหตุผลที่ว่าทิ้งไปเถอะครับ เริ่มตั้งแต่วันนี้ครับ กอดแม่หน่ะ อุ่นกว่ากอดใครที่สุดในโลกเลยนะครับ แก้ไขเมื่อ 04 พ.ค. 50 14:35:32 จากคุณ : รักจัง (บีเบนดัม) - [ 4 พ.ค. 50 14:24:08 ]

ความคิดเห็นที่ 34 จขกท. คิดอะไรแปลกๆ เราว่าคุณอาจมีบางอย่างที่ฝังใจแต่ไม่อยากเล่า ตอนเด็กๆ จนถึงวัยรุ่น เราโดนแม่ตีประจำ เพราะแม่เราเป็นคนดุและเจ้าระเบียบมาก เราเคยตีแม่คืนด้วย (รู้สึกผิดมาก)  ถึงแม้เราจะจำเรื่องราวเหล่านั้นได้ แต่เราก็ไม่เคยรักแม่น้อยลงเลย จากคุณ : Ananza - [ 4 พ.ค. 50 15:17:21 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ตั้งแต่เด็กเราก็ไม่ได้มีชีวิตอบอุ่นอะไรหรอกนะคะ ความรักจากพ่อแม่ คิดว่าเคยได้รับนะ แต่มันนานจนจำไม่ได้.... โตมาด้วยมือป้าๆ พ่อแม่ไม่เคยส่งเสียเลี้ยงดู อยู่ห่างกันไม่ถึงกิโลเมตร แต่แทบไม่ได้เจอกันเลย ทุกวันพ่อวันแม่ เราทรมาน... ตอนเล็กๆจะเลือกหยุดเรียน ในวันที่เค้าจัดงาน แต่พอโตมาหน่อย เลี่ยงไม่ได้แล้ว เพราะเราต้องอ่านกลอน เป็นแบบนี้แทบทุกปี เสแสร้งแกล้งมีฟีลลิ่ง อ่านๆไปทั้งที่ใจกำลังร้องไห้ เสร็จพิธีต้องหลบไปทำใจในห้องน้ำทุกที ไม่ร้องไห้หรอก แค่ไปมองดูหน้าตัวเอง แล้วยิ้มเพิ่มพลังให้ตัวเอง ภาพครอบครัวที่วาดส่งครู ไม่เคยมีพ่อแม่อยู่ในนั้น...เค้าอยู่ในหัวใจ แต่ไม่เคยอยู่ในครอบครัวเรานี่นา... เราว่าเราเข้าใจความรู้สึกคุณนะ ลึกๆแล้วคุณก็โหยหา ไม่ได้รำคาญอย่างปากว่าหรอก เราเองยังอิจฉาบ่อยไป เวลาเห็นพ่อแม่ลูกเค้ามาด้วยกัน...มันจุก จนมองต่อไม่ได้... ไม่ว่ายังไงก็ตาม แม้จะลืมอดีตไม่ได้ แต่เลือกที่จะไม่คิดถึงมันได้ เลือกที่จะทำดีต่อกันได้ ชีวิตคนเรามันแสนสั้น อภัยได้ก็อภัยเถิด เรามีวัยเด็กที่ไม่มีความสุขเท่าไหร่ เพราะเราทุกข์ ไม่เข้าใจ ได้แต่ถามตัวเองว่าทำไมๆๆๆ แต่พอโตขึ้น ได้คิดอะไรมากขึ้น อะไรที่คิดแล้วไม่มีประโยชน์ก็ไม่คิด ปล่อยวางมากขึ้น ก็อภัยได้มากขึ้น สบายใจมากขึ้น จนตอนนี้ไม่เจ็บไม่ปวด ไม่ทรมานอีกแล้ว ช่องว่างที่ผ่านๆมา ก็ไม่ได้ถม แต่เลือกที่จะสร้างทางเดินใหม่ ระหว่างเราพ่อแม่ลูก  และก็ตั้งใจไว้ว่า ถ้ามีครอบครัว เราจะพยายามประคับประคองให้ดีที่สุด ไม่ให้ลูกมีแผลเป็นในใจเหมือนเรา... เรารู้จักแม่ที่พยายามทำลายลูก ทำร้ายลูกทุกทาง  ไม่อยากให้เกิด  สารพัดวิธีนะคะ ถ้าท่านไม่รัก คุณจะไม่มีโอกาสเกิดมาครบขนาดนี้ จนสามารถมี option ในชีวิตได้ขนาดนี้ คุณเป็นลูก เข้าไปหาท่านก่อนเถิดค่ะ ถึงจะไม่สามารถรักจี๋จ๋า กอดกันกลม เพราะไม่คุ้นเคย  แต่เชื่อเถอะว่าอะไรๆจะดีขึ้นแน่นอน   เป็นกำลังใจให้นะคะ^^ แก้ไขเมื่อ 04 พ.ค. 50 15:46:15 จากคุณ : amitambien - [ 4 พ.ค. 50 15:39:32 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ในความเป็นจริงแล้ว..ฉันคิดว่าคุณอะรักแม่มากนะ..คุณต้องการความรัก..ความอบุอุ่นจากแม่..ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นที่คุณต้องการ และคุณคิดว่าคุณไม่เคยได้รับความรู้สึกเหล่านี้เลย..การที่คุณแสดงการกระทำต่างๆที่มันอาจดูมองเหมือนว่าคุณไม่รักแม่ ไม่ใช่ว่าคุณไม่รักแม่หรอก..แต่เพียงคุณต้องการเรียกร้องสิ่งต่างๆเหล่านี้ต่างหาก..เหมือนกับที่คุณฝันถึงพ่อของคุณที่จากไป คุณอาจคิดว่าถ้าพ่อคุณอยู่ คุณอาจได้รับความรักเหล่านี้ การกอด การบอกคิดถึงกัน ซึ่งต่างจากแม่คุณที่ยังมีชีวิตอยู่แต่คุณไม่ได้รับสิ่งเหล่านี้เลย..ฉันคิดว่า..การที่แม่คุณไม่เคยแสดงความรักกับคุณนั้นไม่ใช่แม่คุณไม่รักคุณ..แต่เพียงเขา..ไม่กล้าที่จะบอกกับคุณหรือแสดงออกโดยตรง เนื่องจากคุณก็มีช่องว่าง มีกำแพงที่คุณสร้างไว้..เพียงแค่คุณลองเปิดใจ เปิดความรู้สึก..ที่มันอยู่ลึกๆ ได้แสดงออกมา โดยปราศจากความฐิทิ...คุณไม่ต้องบอกว่ารักโดยตรง แค่แสดงการกระทำบางอย่างที่แสดงถึงความห่วงใยต่อเค้าก็พอแล้ว..คุณลองทำดูสิ..แล้วคุณก็จะรู้ว่า..สิ่งที่คุณต้องการจากแม่มันเป็นอย่างไรรรร... จากคุณ : แองเจิ้ลดุกุ - [ 4 พ.ค. 50 16:23:05 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ขอจงเป็นสุขเป็นสุขเถอะ ฯ จากคุณ : ไม่รู้จะ_login_อะไรดี - [ 4 พ.ค. 50 16:48:08 ]

ความคิดเห็นที่ 38 จขกท. ไม่ได้รู้สึกแบบนั้นอยู่คนเดียวนะ พี่ - สอบเข้ามหาวิทยาลัยไม่ได้ แม่เลยส่งไปเรียนที่อเมริกา เรา - แม่เคี่ยวเข็ญทุกวันให้อ่านหนังสือ บอกว่า "ต้องสอบให้ได้" มีแต่พ่อที่พาเราไปพักผ่อน/ให้กำลังใจ และบอกเราว่าอย่าเครียดมาก สอบไม่ได้ก็ไม่เป็นไร (แต่โชคดีที่สอบได้) พี่ - เรียนจบกลับมา แม่ซื้อรถราคาเกินล้านให้ (พ่อกับแม่ช่วยกันออกคนละครึ่ง) เรา - ได้คำพูดจากแม่ว่า "ไม่ต้องใช้หรอก" มีพ่อที่ทนไม่ได้ ซื้อรถให้เราด้วยแต่ราคาได้แค่ "ครึ่งหนึ่ง" ของพี่เท่านั้นเพราะพ่อออกเงินคนเดียว พี่ - แม่ถามว่า "อยากกินอะไร?" เรา - แม่ใช้งาน "ไปซื้อก๋วยเตี๋ยวให้พี่เค้าหน่อย" มีพ่อที่เสนอตัวออกไปเป็นเพื่อน พี่ - ไม่ต้องออกค่าอะไรเลยเพราะ "พี่เค้าไม่มีหรอก" เรา - แม่ขอให้ช่วยออกค่าใช้จ่ายในบ้านด้วยเพราะ "ทำงานแล้ว และได้เงินเยอะกว่า" เราได้พ่อมาช่วยตัดปัญหาว่า "พ่อจะออกเอง ออกให้ทุกคนเลย" กับแม่เราจะได้แต่คำพูดว่า "ทำ...ให้หน่อย เสร็จรึยัง?" กับพ่อเราจะได้คำพูดว่า "หิวมั้ย? เหนื่อยมั้ย?" ลองคิดแบบใจเป็นกลางนะ อย่าเอาแต่ว่าต้องกตัญญูเสมอไป หน้าที่ลูกที่ดีน่ะ เราทำอยู่ แล้วหน้าที่แม่ที่ดีล่ะ...คุณทำหรือยัง? จากคุณ : ขอให้ฉันได้มีส่วนร่วมสักนิด... - [ 4 พ.ค. 50 16:55:56 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ตามที่ #36 บอกครับ ลองเปิดใจสักครั้งไม่เสียหลาย จากคุณ : Half&Half - [ 4 พ.ค. 50 17:10:26 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อาจจะเพราะว่าคุณสนิทกะพ่อมากๆ ในขณะที่พี่น้องคนอื่นสนิทกะแม่ แต่พอถึงเวลาที่คุณพ่อของคุณไม่อยู่แล้วคุณก็คงรู้สึกเหมือนว่าถูกทิ้งให้โดดเดี่ยว และพี่น้องของคุณก็ยังคงสนิทกะคุณแม่เหมือนเดิม คุณเลยกันตัวเองออกจากคนอื่น เพราะคิดว่าไม่มีที่ที่เป็นของคุณ คุณอาจจะยึดติดกับความรักของพ่อคุณมากเกินไป แต่ในความเป็นจริงแล้ว คุณยังมีคุณแม่และพี่น้องที่ยังคงยืนเคียงข้าง รักคุณ และเป็นเพื่อนคุณเสมอ หากคุณยอมเปิดใจยอมรับบ้าง อาจไม่ต้องถึงกับ ไปกอดหอม บอกรัก แต่แค่คุณแวะเวียนไปเยี่ยมท่านบ้าง พูดคุยกันบ้าง หรือไปทานอาหารกับครอบครัวบ้าง กำแพงที่คุณก่อขึ้นมันก็จะค่อยๆ บางลง นานๆเข้า ความรู้สึกที่คุณมีมันคงจะดีขึ้นนะคะ ไม่เริ่มทำวันนี้แล้วจะทำเมื่อไหร่ เพราะอายุของคุณแม่ท่านก็ไม่น้อยแล้วนะคะ คุณยังโชคดีที่มีคุณแม่อยู่นะ (และที่สำคัญ คุณแม่คุณ ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยด้วยนี่คะ) ขอให้คุณโชคดี และเลือกทำในสิ่งที่ดีคะ จากคุณ : เทียนธารา - [ 4 พ.ค. 50 18:47:03 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อย่าไปสนใจซิ จากคุณ : ซูไต้จี้ - [ 4 พ.ค. 50 20:34:15 ]

ความคิดเห็นที่ 42 แม้ไม่ได้รัก แต่อย่าละเลยหน้าที่ของความเป็นลูกเลยค่ะ จากคุณ : toomood - [ 4 พ.ค. 50 20:42:24 ]

ความคิดเห็นที่ 43 พี่ชายของ จขกท.ก็บอกอยู่ ว่าคนที่รักและห่วง จขกท.ที่สุดคือ พี่สาว โน คอมเมนต์ครับ จากคุณ : หอบหืด - [ 4 พ.ค. 50 21:21:28 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ทุกคนมีสิทธิที่จะเลือกรักใคร ก็ตาม ครับ ^^ แต่ บางที ในลักษณะของสังคมไทย ..( รวมกระทั่ง ทุกประเทศนั่นแหละ .. ) พ่อแม่ .. เป็น บุพการี หนะครับ ^^" ต้องทำใจว่า เมื่อคุณ มา ตั้งกระทู้แล้ว ก็คงจะมีวิจารณ์บ้าง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น จขกท ผมก็ทราบว่าคุณคงมีเหตุผลของคุณนะครับ ^^ แต่เกิด มา ทั้งชาตินี้ คงมีแม่ได้แค่คนเดียวอะนะครับ แฟน ยังมีได้หลายคน เพื่อนมีได้เป็นแสนล้านคน แต่แม่ ยังไงก็มีคนเดียว .. จากคุณ : O_ (empirereal) - [ 4 พ.ค. 50 21:35:08 ]

ความคิดเห็นที่ 45 การศึกษาไม่ได้ช่วยขัดเกลาจิตใจคุณเลยนะ คุณน่าจะออกมาจากกระบอกไม้ไผ่มากกว่านะ (พูดในฐานะ เป็นแม่คน) จากคุณ : A - [ 4 พ.ค. 50 22:55:21 A:203.151.206.73 X:61.91.160.203 TicketID:130590 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ชอบคห.40จัง จากคุณ : sweetiepooh - [ 4 พ.ค. 50 23:37:22 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ไม่รู้เขียนเพราะคิดแบบนี้จริงๆ รึล่อเป้านะ แต่อยากจะบอกว่าคุณเอ๋ยยยย ตอนนี้อาจจะยังไม่รู้สึกอะไรมั้งคะ ไว้รอให้คุณไม่สบายเป็นอะไรสักอย่าง (ไม่ได้แช่งนะคะ สมมุติเฉยๆ) แล้วคุณจะรู้เองว่า มีไม่กี่คนหร๊อก ที่จะอยู่เฝ้าดูแลคุณเวลาคุณป่วยหนักๆ นะ เพื่อนนะเหรอ / แฟนคุณนะเหรอ / พี่ที่ทำงานนะเหรอ / หัวหน้าคุณนะเหรอ บลา บลา เหอๆ ทำงานที่ รพ นี่เห็นมีแต่ป้าแก่ๆ ยายแก่ๆ เช็ดอึเช็ดฉี่ให้ลูกตัวเองทั้งนั้น !!! อย่ารอให้ถึงวันนั้น ถึงค่อยรู้สึกรักแม่แล้วกันค่ะ จากคุณ : วัฌชา - [ วันฉัตรมงคล 01:43:20 ]

ความคิดเห็นที่ 48 คุณ คห 45 นั่นคุณใช้ปากพูดเหรอคะ    เขาต้องการคำปรึกษาค่ะ  คุณเข้าใจไหม  หรือเป็นแต่ซ้ำเติมคน จากคุณ : nuch_tiew - [ วันฉัตรมงคล 06:49:25 ]

ความคิดเห็นที่ 49 "ผมฝันถึงพ่อที่เสียชีวิตไปแล้วบ่อยๆ พ่อมักจะมาหาผมและแต่งตัวเรียบร้อย หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส ในฝัน ผมทราบดีว่าพ่อเสียชีวิตไปแล้ว แต่ผมไม่กลัวเลย เราโผเข้ากอดกัน บอกคิดถึงกัน " จากข้อความของคุณข้างบน สักวันจะเปลี่ยนจากคำว่า พ่อ เป็นแม่ แล้วคุณจะรู้สึก ทำซะ ตอนนี้เลยครับ ได้โปรด ผมขอร้อง กราบคุณก็ได้ครับ เพราะผมอยากทำ จากคุณ : หื่นเสมอ - [ วันฉัตรมงคล 11:00:42 A:203.151.206.73 X:58.147.17.132 TicketID:143794 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ความขัดแย้งเล็กๆน้อยๆ เมื่อตอนเป็นเด็ก สะสมมามากเรื่อยๆ นานวันเข้าอาจจะเป็นเรื่องใหญ่ ถึงขั้นไม่คุยกันก็ได้ครับ จากคุณ : kimtaro_max - [ วันฉัตรมงคล 12:55:51 ]

ความคิดเห็นที่ 52 คุณnuch_tiew ที่จขกท. มาตั้งหัวข้อ ดิฉันคิดว่า ไม่ใช่เพื่อขอคำปรึกษาหรอก หวนลองกลับไปอ่านบรรทัดสุดท้าย อีกสักรอบ จากคุณ : A - [ วันฉัตรมงคล 19:43:07 A:61.91.162.102 X: TicketID:130590 ]

ความคิดเห็นที่ 53 จะวิเคราะห์เขา(จขกท.) ก็อย่าเอาตัวคุณไปสวมแทนสิ มองในมุมของเขา ไม่ใช่ว่ามองในมุมของคุณ จากคุณ : wasolme - [ วันฉัตรมงคล 21:41:17 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ผมคิดว่าจขกท.มีความในใจบางอย่างที่ไม่ยอมรับกับตัวเองมากกว่า ผมคิดเหมือนความคิดที่ 11 ที่บอกว่าคุณกำลังปฎิเสธว่าคุณรักแม่ของคุณเพราะเธอไม่เคยแสดงออกให้คุณเห็น เวลาใคร ๆ อ้างถึงแม่คุณจึงรู้สึกร้อนรน รำคาญเพราะใจของคุณมันเรียกร้องบางอย่างที่คุณพยายามปฏิเสธก็ได้ กลับไปหาท่านเถอะครับ ไปกราบท่านดีกว่า ผมคิดว่าคุณคงเป็นคนแข็ง ๆ คล้าย ๆ ผม เพราะผมก็ไม่ใช่คนที่แสดงความรักอะไรนักหนาแต่ผมก็รู้ว่าตัวเองรักพ่อกับแม่ทั้งสองคน จากคุณ : Mr.Learning - [ วันฉัตรมงคล 21:51:19 ]

ความคิดเห็นที่ 55 สำหรับเรา"แม่"มาก่อนเสมอ ถึงแม้ว่าเราจะมีงอลกันบ้างเล็กๆน้อยๆ แต่ใครจะมาว่าแม่เรา เราไม่ยอม จากคุณ : อีฟนี่หว่า - [ วันฉัตรมงคล 23:48:01 ]

ความคิดเห็นที่ 56 เป็นกำลังใจให้ จขกท นะค่ะ เราก็เป็นคนนึงที่รู้สึกคล้าย ๆ กัน แต่เราไม่เท่า จขกท หรอก แค่รู้สึกว่าแม่เค้ารัก และเอาใจพี่มากกว่า ความไม่สนิทด้วยมั่งคะ แม่ของ จขกท มีลูกตั้ง 4 คน ไม่น่าจะแปลกที่จะแสดงความรักความเป็นห่วงไม่เท่ากัน คนบางคนน่ะ เค้าไม่สามารถเป็นคนแบบในอุดมคติทุกคนหรอก พวกคนที่ว่าคุณว่าเลว ว่าไม่ดี อย่าไปสนใจมัน เพราะมนุษย์บางคนไม่สามารถรักคนได้เท่ากันทุกคนหรอกคะ ถึงแม้ว่าจะเป็นลูกของตังเองก็ตาม เราไม่รู้จะบรรยายยังไง แต่เราเข้าใจคุณนะ เพราะความรู้สึกเหมือนว่าไม่คุ้นมาตั้งนานแล้ว อยู่ ๆ จะให้ไปเปลี่ยนพฤติกรรมในทันทีเลยก็ไม่ได้หรอก อยู่ที่ตัวคุณเองว่ายังอยากจะใช้เวลาที่เหลืออยู่ทำดีกับแม่ของคุณไหม ซึ่งแน่นอนลึก ๆ แล้วคุณต้องอยากแน่ ๆ เพราะมันเป็นเหมือนจิตสำนึกพี้นฐานที่คนไทยที่เราปลูกฝังมานานแล้วว่าต้องทำ หรือควรทำ แต่ปัญหามันอยู่ที่การเริ่มต้นว่าจะทำอย่างไร และคุณพร้อมไหมเท่านั้นเอง จากคุณ : kigkeejung - [ 6 พ.ค. 50 01:58:54 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ไม่มีความเห็นอ่ะ  รู้แต่ว่าคิดถึงแม่อ่ะ แงงงงงงงงงงงง จากคุณ : Gigolina - [ 6 พ.ค. 50 03:32:51 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ไม่มีพรุ่งนี้ให้แก้ตัว คำร้อง: สีฟ้า ศิลปิน: แอม เสาวลักษณ์ อัลบั้ม: Deep Blue หากรู้ว่าช่วงชีวิตมันจะไม่ยืนยาว มันจะสั้นเกินไป เกินจะให้แก้ไข หากรู้ว่าคนที่รักจะจากกันไปแสนไกล จะเปลี่ยนความคิดเสียใหม่ ไม่ให้เธอต้องปวดใจ * ฉันขอแค่มีโอกาส ได้ย้อนเวลากลับไป จะทบจะทวนทุกสิ่งที่ทำ จะคิดทุกคำที่พูดจา ** จะทำดี ก่อนที่จะสายไป ไม่ให้เธอต้องเสียใจ ไม่ให้เธอต้องเสียน้ำตา จะดูแล จะทำให้ดูเหมือนว่า เป็นวันสุดท้ายทุกเวลา และทุกนาที ให้เหมือนไม่มีพรุ่งนี้ให้แก้ตัว หากรู้ว่าสิ่งสุดท้ายที่จะได้เห็นกัน มีเพียงแค่ควันไฟ ลอยจางหายไปกับตา ( * / ** ) ( Solo ) ( ** ) ก่อนที่ทุกอย่างจะสาย... บังเอิญเปิดเพลงนี้ฟังขณะอ่านกระทู้ น้ำตาไหลเลยครับ คิดถึงแม่ เมื่อไหร่จะได้กลับบ้านนะ จากคุณ : absent-minded - [ 6 พ.ค. 50 05:16:34 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เข้ามาเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะครับ อยากให้คุณค้นพบวิธีที่จะผ่านพ้นเวลาแบบนี้ไปได้ บางทีวิธีทางแก้มันอาจจะอยู่ที่ใจของคุณเองแล้วก็ได้นะครับ เพียงแต่คุณยังคงไม่ยอมเปิดใจรับกับมัน ผมคิดว่า... คนที่ต้องจมอยู่กับความรู้สึกแบบนี้ไปตลอดทั้งชีวิตเนี่ย เป็นคนที่น่าสงสารมากๆๆๆๆเลยนะครับ แล้วผมก็หวังว่าเจ้าของกระทู้จะไม่เป็นหนึ่งในนั้นนะครับ สู้ๆนะครับ จากคุณ : chulA~boyz (chulA~boyz) - [ 6 พ.ค. 50 11:39:48 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เราก็เป็นลูกคนเล็กเหมือนคุณ แปลกใจมากที่คุณไม่ชอบแม่  เราเป็นลูกคนเล็กที่ถูกแม่เก็บไว้ติดตัว และคิดว่าครอบครัวอื่นๆ ก็คงคล้ายๆ แบบนี้ บางครั้งเราก็เบื่อนะที่แม่ไม่ยอมปล่อยให้เราโต แต่จิตใต้สำนึกหรืออะไรบางอย่างไม่รู้นะ ทำให้เราจะทำอะไร ตัดสินใจอะไรจะคิดถึงแม่ก่อน ว่าไปแล้วเรารักแม่มากกว่าพ่อค่ะ บางครั้งเราก็สงสารพ่อเหมือนกันที่เหมือนจะรู้ว่าเราไม่ค่อยรักเขา... เคยพูดกับพี่ที่สนิทๆ เวลาคุยเรื่องอะไรๆในชีวิตกัน เราจะพูดเสมอว่า เวลาทำงานไปไหนมาไหนอ่ะเราไม่กลัวตายหรอก  แต่ไม่อยากตายก่อนแม่  เพราะกลัวแม่จะเสียใจ... เวลาคับขันก็จะคิดถึงแม่ก่อนเสมอ... เราคิดว่า คุณคงมีเรื่องราวเกี่ยวกับแม่ที่เปิดเผยไม่หมดมากกว่า และคิดว่า คุณก็คงรู้ดีว่าปัญหาคืออะไร... ชีวิตไม่สมบูรณ์แบบไปซะหมดหรอกค่ะ ... แต่ความกตัญญู เป็นเครื่องหมายของคนดีค่ะ ลองนึกดูนะ ผู้หญิงคนหนึ่ง อุ้มท้องคุณมา 9 เดือน กว่าจะคลอดอีกล่ะ..บางทีคุณเป็นผู้ชายอาจจะลืมนึกถึงจุดสำคัญที่สุดเรื่องนี้นะ... จากคุณ : เสี่ยวลี่ - [ 6 พ.ค. 50 13:51:28 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ...เราเคยจ้างเด็กที่มาช่วยทำงานบ้านอยู่คนหนึ่ง เธอเป็นเด็กสาวอายุ16 หน้าตาสวย-น่ารักมาก...แต่ได้ฟังประวัติแล้ว....ยายของเด็กคนนี้ เคยหลอกพาแม่(ของเด็กคนนี้)ไปขายเป็นโสเภณี แต่รอดออกมาได้ เพราะเพื่อนบ้านที่รู้ข่าวหาวิธีไปช่วยออกมา...พอมาถึงตัวเด็กสาวคนนี้ที่เป็นหลาน ก็เกือบถูกยายหลอกพาไปขายอีก โดยหลอกล่อให้เด็กสาวคนนี้ได้เข้าไปคุ้นเคยในสถานที่ขายตัว..และได้เห็น... เด็กก็จำภาพ"หนังสด"ได้ด้วย....เคยถูกพ่อแท้ๆของตัวเองพยายามจะข่มขืน3ครั้ง(แต่รอดมาได้เพราะการช่วยเหลือของน้องสาว, แม่, และเพื่อน ตามลำดับ)...พ่อของเพื่อนมาเที่ยวที่บ้าน ดื่มเหล้ากับพ่อ เมาได้ที่ ..พ่อขายเธอให้นอนกับเพื่อนพ่อ ในราคา 1000 บาท แต่รอดมาได้เพราะเพื่อนเธอได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือ....พ่อได้ทิ้งเธอและแม่ ไปมีภรรยาใหม่  โดยไม่เคยกลับมาเหลียวแล หรือช่วยเหลือดูแลอะไรเลย..... .....เด็กสาวคนนี้ต้อง ไปรดน้ำ ขอพรอันประเสริฐจากคุณยายในวันสงกรานต์ หรือไม่??? .....เด็กสาวคนนี้ต้องกตัญญู รู้คุณ ต่อบิดา และ รำลึกถึงพระคุณของบิดาในวันพ่อหรือไม่???... ......ตอนหมดสัญญาจ้างเด็กคนนี้  ได้แต่ช่วยเหลือเงินไปบางส่วน และอวยพรให้เธอโชคดี ประสบสิ่งดีๆในชีวิต.... จากคุณ : วี (vivian-na) - [ 7 พ.ค. 50 16:09:49 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ขอโทษที่พูดแรงนะคะ คนที่เลว คือคุณเองต่างหาก !!!! แม่เค้าปลงแล้วต่างหาก ที่เลี้ยงลูกมาจนเรียนสูง แต่ไม่มาเหลียวแลแม่ พ่อแม่จะไม่โทรหาลูกก่อนหรอก เค้าน้อยใจเป็น เค้ารู้ดีว่าการที่มีลูกอกตัญญู ไม่รักแม่ เหตุใด แม่ต้องบากหน้าโทรไป ทั้งที่เค้าเองก็ไม่อยากคุย ....กลับไปคิดซะนะคะ อย่างไรก็ดี คุณอาจมีปัญหาทีไม่เข้าใจกัน อยากให้ลองไปหาแม่ แล้วคุยกัน อย่ามีทิฐิ เพราะคนๆนั้นคือคนที่มีบุญคุณ สูงสุดกับคุณ ..... จากคุณ : รักแม่ - [ 7 พ.ค. 50 22:21:16 A:58.8.91.139 X: TicketID:124750 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ดูพูดขัดๆกันเองนะคะ จขกท จริงๆตัวคุณเองรู้ดีอยู่แก่ใจมากที่สุดค่ะว่ามันเป็นปัญหาสำหรับคุณหรือเปล่า ถ้าอยากแก้ไขก็แก้เลยค่ะ ไม่ต้องรอให้แม่คุณเริ่มก่อน จากคุณ : มะเหมี่ยวจังจริงจังจัง - [ 10 พ.ค. 50 18:21:02 ]

ความคิดเห็นที่ 64 น่าสงสารเจ้าของกระทู้อ่ะ จากคุณ : เด็กแนว แซวแม่ - [ 10 พ.ค. 50 19:41:45 A:58.8.106.71 X: TicketID:099864 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ....ชะตาชีวิตของคนเราแตกต่างกันไป...ทุกคนในโลกนี้เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น..ทุกคนล้วนพบทุกข์ พบปัญหา เพียงแต่อาจต่างเรื่องราว และต่างประเด็นไปจากคุณ..... จากคุณ : วี (vivian-na) - [ 11 พ.ค. 50 14:26:30 ]