เห็นกระทู้คนที่ผิดหวังและมีปัญหาชีวิต ก็เลยอยากจะมาเล่าประสบการณ์ชีวิตตัวเอง บางทีอาจช่วยให้คนที่กำลังมีความทุกข์คิดหาทางออกได้บ้างนะคะ
ตัวเองนี่ตั้งแต่เกิดมาแทบไม่รู้เลยว่าความสุขคืออะไร คือเจอแต่ปัญหามาตลอด ไม่ว่าปัญหาพ่อขี้เมาเจ้าชู้ พ่อตบตีแม่ตบตีเรา ปัญหาไม่มีเงินจ่ายค่าเล่าเรียน หรือแม้แต่ถุงเท้ารองเท้านักเรียนก็ไม่มีเงินซื้อ พรุ่งนี้จะเอาอะไรกินบางทียังไม่รู้ด้วยซ้ำไป ก็เป็นเด็กที่มีปมด้อย รู้สึกต่ำต้อยน้อยหน้ามาตลอด ก็เลยเจียมตัวว่างั้นเถอะ
ทุกวันก็มองฟ้า ถามว่าทำไมชีวิตเราต้องเป็นแบบนี้ ทำไมเราไม่มีอะไรๆดีๆอย่างคนอื่นเขาบ้าง ในที่สุดก็คิดได้ว่า ไม่เป็นไร เราเลือกเกิดในที่ดีๆไม่ได้นี่นา แต่เราเลือกทำดีได้ใช่ไหม เราก็เลยตั้งหน้าตั้งตาทำแต่ความดี
เราขยันเรียนหนังสือมากๆ แล้วก็ได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัย มีเพื่อนสวยๆรวยๆเยอะแยะ แต่เราเข้ากับเพื่อนไม่ได้ เพราะเราเจียมตัวว่าเราด้อยกว่าเขา ได้แต่แอบชื่นชมความสุขของเพื่อนๆ เรามักเก็บตัว ชอบคิดอะไรเงียบๆ เพื่อนๆชอบดูถูกเราเรียกเราว่าไ้อ้บ้านนอก เราก็ได้แต่ยิ้มและไม่โกรธ เพราะเรามันก็ไอ้บ้านนอกจริงๆ
เราคงจะเป็นคนหน้าตาดีมากๆ รูปร่างดี เพราะไม่มีอะไรจะกินก็เลยสะโอดสะอง มีผู้ชายมาจีบเยอะแยะ แต่เราก็เจียมตัว และกลัวว่าเขาไม่ได้รักเราจริง พอมีแฟน ฐานะแฟนก็รวยมาก พ่อแม่เขาก็ดูถูกผู้หญิงจนๆอย่างเรา เราก็เสียใจมาก และต้องตัดใจเพราะไม่อยากให้เขามีปัญหากับพ่อแม่เขา
เราก็เลยขยันทำงาน ประหยัดสุดขีด เรายอมรับความจริงที่ว่า เพราะเรามันด้อย ไม่มีใครเขาอยากได้เรา เราก็ไม่ยื้อ ไม่เห็นแก่ตัว ไม่ทำเพื่อตัวเอง หาเงินมาได้ ก็ไม่เอาไปใช้ฟุ่มเฟือย เก็บฝากธนาคารเป็นส่วนมาก แต่ถ้าใครเดือดร้อนมา เราก็ช่วยเขา เราก็อยู่แบบประหยัด ทั้งๆที่เราเงินเดือนเป็นแสน
ก็เจอปัญหาชีวิตอีก เพราะความใจดีและใจอ่อนของตัวเอง ทำตัวเป็น "ชาวนาช่วยงูเห่า" จนโดนงูเห่ากัดเกือบตาย เราหมดตัวเพราะช่วยเขา ตอนนั้นก็เสียใจมาก และคิดว่า ทำไมเราทำดีแล้วไม่ได้ดี ทำไม ทำคุณบูชาโทษ หรือเราไม่ควรทำดีกับใครอีกแล้ว ไม่ควรช่วยเหลือใครอีกแล้ว
ตอนที่เราตกอับมากๆ ก็มีคนมาช่วยเราหลายคน ทำให้เราต้องคิดใหม่ว่า สิ่งที่เราทำกับคนอื่นไว้ มันย้อนกลับมาหาเรา การที่เราทำดีกับใคร เป็นสิ่งที่ดีเสมอ แต่การที่ใครทำไม่ดีกับเรา ก็เป็นสิงที่ไม่ดีที่เขาทำเอง ไม่เกี่ยวกับเรา เราก็เลยยึดหลักว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราจะไม่ร้ายกับใคร เพราะทุกสิ่งที่เราทำไว้กับคนอื่น มันจะย้อนกลับมาหาเราเสมอ
เราเริ่มใหม่จากศูนย์ เคยทำงานตำแหน่งสูงๆ เราก็มาเริ่มตำแหน่งเล็กๆใหม่โดยไม่สนใจว่าจะเสียเกียรติ หรือเสียศักดิ์ศรีอะไร ชีวิตมันก็แค่นี้ ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้เราจะยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ เราก็ทำแค่วันนี้เท่าที่เราจะทำได้ เคยอกหักอย่างแรง เสียใจมากๆ แต่เราก็ได้แต่มุ่งมั่นทำงาน ไม่คิดเรื่องอกหักมากนัก ตราบใดที่ชีวิตยังอยู่ ก็คือโอกาสในการใช้ชีวิต สุขทุกข์อยู่ที่ใจ ถ้าเราไม่คิดว่าเจ็บ ใจเราก็ไม่เจ็บ เราก็สะกดจิตตัวเอง ให้ไม่เศร้า ไม่เหงา ทั้งๆที่ต้องอยู่คนเดียว ทำงานมั่ง อ่านหนังสือมั่ง มองธรรมชาติ ดูนกบิน ดูต้นไม้ ดูหญ้า ดูก้อนเมฆ แล้วก็คิดว่า ธรรมชาติสวยงามนัก ทำไมเราต้องเศร้าด้วย เพราะเรายังมีดวงตาให้มองเห็นอะไร เราต้องทำใจให้มีตาด้วย มีความสว่าง มีความเบิกบาน เราจะไม่ยอมเศร้า หดหู่ หรือคิดฆ่าตัวตาย เพียงเพราะปัญหามารุมเร้า ก็แค่รับมือกับปัญหา ยอมรับมัน ถ้าแก้ไขอะไรไม่ได้ แล้วก็ใช้ชีวิตต่อไปในแต่ละวัน โดยไม่คิดให้ตัวเองเกิดทุกข์
ทุกวันนี้ เรามีชีวิตที่แตกต่างจากแต่ก่อนมาก แต่เป็นเพราะเราสร้างด้วยตัวเราเอง เราเป็นคนที่มุ่งแต่มองข้างหน้า ไม่จมปลักกับความทุกข์ เงินที่เราหามา เราก็ใช้ไปส่วนหนึ่ง ประหยัดไว้ส่วนหนึ่ง และให้ทานอีกส่วนหนึ่ง
ถ้าเพื่อนๆมีความทุกข์ มีปัญหารุมเร้า หรือผิดหวัง อกหัก นึกถึงเรื่องของเราสิคะ เรากล้าเผชิญปัญหา กล้ายอมรับความจริงที่เกิดขึ้น ถ้าแก้ไขได้ ก็แก้ไขไป ถ้าแก้ไม่ได้ ก็ต้องยอมรับว่ามันต้องเป็นไปแบบนั้น แล้วเราจะทำอะไรต่อไปในวันข้างหน้าได้บ้าง ก็ทำไป ส่วนเรื่องอกหัก ผิดหวัง เราก็บอกตัวเองว่า ไม่เป็นไร ขอให้เขาไปดีมีความสุข เราก็ไปตามทางของเรา ก็ทำงานให้หนักขึ้น มองแต่ข้างหน้าอย่างเดียว อะไรที่คิดแล้วเศร้า คิดแล้วทุกข์ ก็ต้องสะกดจิตตัวเองว่า อย่าไปคิด อย่าไปนึก ไม่มีประโยชน์ จงดีใจที่เรายังไม่ตาบอด ไม่ขาด้วน ขอให้ชื่นชมในสิ่งที่เรายังมีเหลืออยู่นะคะ อย่าไปคิดเสียดายในสิ่งที่เราสูญเสียไปแล้วค่ะ
ชีวิตนี้สั้นนัก ขอให้ใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่าต่อตัวเราเองและต่อผู้อื่นค่ะ แล้วคุณจะเป็นคนที่มีความสุขที่สุด มีความพึงพอใจที่สุด สวรรค์ก็อยู่ในใจเรานี่เองค่ะ
ด้วยรักและปรารถนาดี
จากน้องของหนุ่มหล่อในเยอรมัน
จากคุณ :
lovelyguy 
- [
21 พ.ค. 50 18:12:06
]
.....วิธีเผชิญหน้ากับปัญหาที่รุมเร้า...(ขอยืมล็อกอินหนุ่มหล่อในเยอรมันมาใช้ค่ะ)
