ก่อนอื่นขอบอกว่าเราอายุ 26-27 อาจจะดูน้อยหากเทียบกับหัวข้อกระทู้ในวันนี้ อายุเราคงไม่ใช่คนที่จะใฝ่หาหมอจีนหมอสมุนไพรเร็วขนาดนี้ แต่ด้วยร่างกายที่ยอมแพ้แล้วด้วยหมอฝรั่ง ยาทุกขนาน ที่มีแต่กินแล้วก็ดื้อ แล้วก็เปลี่ยน จนหนทางแล้วจริง ๆ
วันหนึ่งพี่ที่รู้จักก็ซื้อหนังสือเล่มหนึ่งมาให้อ่าน เกี่ยวกับการรักษาสุขภาพของตัวเอง ด้วยการเลือกกินอาหาร และ ธรรมชาติบำบัด "เรา" เราก็ยังคงที่จะทิ้งขว้างและมองว่า พี่ ไร้สาระสิ้นดี พี่ให้อะไรหนูมาเนี่ย วันหนึ่งก็บังเอิญว่าว่าง ไม่รู้จะทำไรจิง ๆ แล้ว เลยลองหยิบมาอ่าน แล้วหนังสือนั่นก็มีวิธีที่ดีแนะนำ มีเหตุผล ที่มาที่ไป ไม่ใช่ การหลอกขายสมุนไพรอย่างเดียว อ่านไปมาก็เริ่มรู้สึกว่า หมอคนไหนนะ เขียนหนังสือเล่มนี้
อ่านไปอ่านมา บวกกับอาการที่ไม่ได้มีหนทางที่จะดีขึ้นเลย ยิ่งเปลี่ยนหมอ ก็เสมือน ขอยาตัวใหม่จากร้านขายยานั่นเอง
เช้า 26 พฤษภาคม 2550 ตื่นขึ้นมา แต่นั่งไม่ได้อีกแล้ว ปวดท้องเหลือเกิน เมื่อมันเป็นอย่างนี้แล้วก็หยิบโทรศัพท์ควาญหาเบอร์โทรคุณหมอให้ได้ ทั้ง ๆ ที่ตายังไม่ทันลืม เสียงตามสายที่บอกมาว่าเส้นทางเดินไปร้านเป็นยังไง กลับทำให้เราจำได้ไม่ลืม
เมื่อไปถึงคลีนิค คลีนิค ที่มีแต่กลิ่นสมุนไพร คนทุกคนหน้ายิ้มแย้ม แต่งตัวตามสบาย แยกไม่ค่อยออก ใครคนไข้ ใครเพื่อนคนไข้ เมื่อกรอกใบประวัติเสร็จก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้นวด ในใจคิดอยู่เพียงอย่างเดียว มันไม่ได้แพงไปกว่ายาฝรั่งที่ผ่านมาหลายปีนั่นหรอก อย่างน้อยก็หายปวดขา นวดอะไรกัน...พนักงานเดินเข้ามายิ้มให้แล้วก็บรรเลงขั้นตอนของเทอไป
"เป็นอะไรมาคะ" พนักงาน
"เราปวดท้องทุกวันคะ" เรา
"หลายปีแล้วหละสิ" พนักงาน
"คะ" เรา อารมณ์เริ่มเจ็บ ไม่ต้องถามมากได้ไหม
"ผ่านไปกี่โรงพยาบาลแล้วหละคะ" พนักงาน
"ก็หลายคะ" นึกในใจ รุ้ได้ไงว่ะ
เทอก็นวด ๆ ๆ ของเทอต่อไป มือของเทอนุ่มมาก เป็นเด็กสาวที่ดูแล้ว ไม่น่าจะมีแรงทำให้เราเจ็บอะไรเลย นึกในใจ ฉันอ่ะ ผ่านมาแล้วหลายสปา แค่นี้อ่ะ จิ๊บ ๆ ๆ
"โอ๊ยยยยย....." น้ำตาเราปริ่มขอบตา เหงื่อแตกออกมาซิบ ๆ
"อ้าว คุณเจ็บคอ คออักเสบ อยู่หรอคะ" พนักงาน
"คะ" นึกในใจ รู้ได้ไงว่ะ มาหาเพราะปวดท้อง เจ็บคออ่ะ สอนงานน้องที่ออฟฟิศ เจ็บคอเกี่ยวไรกะเท้าว่ะ ทั้งเจ็บ ทั้งงง ทั้งทึ่ง
"ดูมือเราสิคะ ลูบเบา ๆ เองนะ ไม่ได้ออกแรงเลย อดทนหน่อยนะคะ" พนักงาน
ไอเราดูตามือเค้า เค้าแค่ลูบเบา ๆ จริง ๆ แล้วทำไมเจ็บ แล้วจับเท้าเรา รู้ว่าเราเจ็บคอ อุแม่เจ้าโว้ย
เมื่อบทบรรเลงของเทอลงไปถึงฝ่าเท้า เขื่อนที่ขอบตาก็พังทลาย น้ำตาอาบแก้ม
"เราเจ็บคะ ไม่ไหวแล้ว" แต่ในใจคิด ตูพิการแล้ววันนี้ ตูเดินไม่ได้แล้ว คุณแฟนที่มาด้วย ต้องอาละวาดคลีนิคนี้แน่ ๆ นวดยังไง แฟนพิการ คิดไปสิบแปดอย่าง พิการแล้วตู
"อ้อ จิง ๆ ด้วย ลำไส้เล็กคุณไม่ดีเลย เนี่ย คุณคงเจ็บ แต่เราหยุดกดตรงนี้ไม่ได้นะคะ อดทนหน่อย" พนักงาน
ไอเรานึกในใจ จะบ้าเหรอ อดทนอะได้ แต่ฉันอ่ะ พิการแน่ ๆ แล้ว
จากนั้น ครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้นเราก็ร้องซิก ๆ ตลอด พร้อมกับคิดว่า แฟนจะรักเราไหม ถ้าเราพิการแล้ว
น้ำตาเราไหลริน สลับกับเสียงของพนักงาน "อ้าว กระเพาะ คุณก็ไม่ดีนะคะ" "โห ม้ามคุณอาการแย่มากนะคะ" "เอ๊ะ ตับ ไตคุณไม่แข็งแรงนะคะ"
ไอเรานึกในใจ "เออ เจ็บหมดทั้งขานั่นแหละ แกเห็นน้ำตาฉันไหมเนี่ย ร้องจนปวดหัวไมเกรนแล้ว"
"คุณต้องอดทนนะคะ คุณต้องเปลี่ยนแปลงตัวเอง เมื่อไรคุณหาย เรานวดยังไง คุณก็จะไม่รุ้สึกเลย ตรงลำไส้ กับม้ามของคุณเนี่ย เจอคุณหมอ คุณไม่รอดแน่ คุณหมอจะเจ็บกว่านี้อีกนะคะ" พนักงาน
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงกับการนวด และมีพนักงานหญิงอีกท่านเข้ามาเพิ่มเติมทำการสัมภาษณ์ชีวิตของเราว่า มีชีวิตประจำวันอย่างไร คนในห้องนวดต่างก็รับรู้ชีวิตเพื่อนผู้ร่วมชะตากรรมไปพร้อม ๆ กัน บางคนเป็นครู ยืนสอน ทั้ง ๆ ที่ขาชา เทอช่างน่าสงสารยิ่งนัก เมื่อเดินออกจากห้องนวดไปพบแฟน แฟนตกใจ เฮ้ย ตาบวมเลย ไปทำไรมาแน่เนี่ย
"เค้าเจ็บ" เรา
"ทำไมอ่ะ แล้วนวดเสร็จแล้วทำไงต่อ" แฟน
"เค้าต้องรอหาหมอตรงนี้ แต่ตอนนี้เค้าเจ็บ" เรา
"..."
สิบห้านาทีผ่านไป พนักงานสาวมาพาเราเข้าห้องคุณหมอ
หลังจากพูดคุยกันประสาคุณหมอกะคนไข้สักพัก คุณหมอก็ให้เราขึ้นไปนอนหงานบนเตียง... หมอเอื้อมมือมาจับแขน เสมือนจะให้กำลังใจคนไข้ว่า อยู่กับมือหมอแล้วนะไม่ต้องกลัว
ทันใดที่มือหมอจับถึงแขนของเรา กลับกลายเป็นแรงมหาศาลที่มากดจุดบนแขนเรา "หมอ หนูเจ็บคะ........" น้ำตาเจ้ากรรม ไหลอาบหน้าอีกครั้ง
"อืม เจ็บเนอะ" หมอ
หมอพูดไปก็กดไป จับตรงไหน ก็เจ็บไปหมด กดเสร็จก็จับต่อ จับเสร็จก็เอาค้อนทุบต่อ ทุบเสร็จก็ให้นอน เอาอะไรไม่รู้มาจิ้มที่หูต่อ ตอนทุบหลัง น้ำตาไม่ได้ไหลเพราะว่าเจ็บ แต่มันร้องไห้ให้กับชะตากรรมตัวเองเสียแล้ว ทำไม เราถึงต้องเจอเรื่องแบบนี้ ทำไม เราถึงต้องเจ็บแบบนี้
พอเสร็จพิธีกรรมของคุณหมอแล้ว คุณหมอก็บอกว่า จับคลึงที่หูบ่อย ๆ นะ เราเอ๊ะใจว่าเจ็บหู แต่ให้คลึงหู เอามือจับดุ อ้าว หมอเอาไรแปะหูมาเนี่ย "มันเป็นเม็ดผักนะ คลึงบ่อย ๆ เวลาคลึงให้นับหนึ่งถึงสิบนะ" มาถึงตอนนี้ อารมณ์ งง และ อารมณ์สงสัยมันไม่เกิด มันเกิดแต่ว่า เสียใจกับชะตาชีวิตและก็เจ็บ มึนหน่อย ๆ ตะกี้นึกว่าพิการ แต่ยังเดินได้นะ เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน
ออกมานอกห้องรอรับยาสมุนไพรในแคปซูลเปิดหูให้แฟนดู แฟนตกใจมาก ร้องโวยวาย ไอเราก็ยิ่งอายหนักเข้าไปใหญ่ รีบเอามือปิดหูเดินออกจากคลีนิค
"เค้าอาย อย่าร้องสิ" เรา
"ตัวเองเป็นอะไรอ่ะ ทำไมหูเป็นแผล หมอทำไร" แฟน
"เปล่า ไม่ได้ทำ หมอแปะให้ เม็ดผัก" เรา
พนักงานเดินตามมา "ไม่ต้องตกใจคะคุณ คลึงบ่อย ๆ นะคะ มีข้างละสามอัน สามสี่วันค่อยเอาออกนะคะ สระผมได้ปกติ โดนน้ำได้คะ"
พิมพ์ถึงตรงนี้ก็ยังคลึงไปด้วย
ประสบการณ์แรก ที่เราประทับใจ ความรู้สึกในใจมันบอกว่า เราจะหาย เราจะดีขึ้น มันต่างกับทุกครั้งที่ไปโรงพยาบาล มันต่างกันสิ้นเชิง เราก็ลุ้น ว่าหนึ่งอาทิตย์หลังจากนี้ผลจะเป็นยังไง
จากวันนี้เราก็จะปฏิบัติตามคำสั่งคุณหมอทุกอย่าง เราได้แต่หวังว่าเราจะหาย แล้วเราก็จะกลับมาเล่าให้เพื่อน ๆ ได้ฟังอีกนะคะ
ต้องขออนุญาติไม่เอ่ยชื่อคุณหมอ สถานที่ใกล้เคียง ชื่อคลีนิค หรือใด ๆ นะคะ เพราะเราไม่ได้มาโฆษณา เราตั้งใจมาเล่าประสบการณ์ของเราจริง ๆ และเราก็เชื่อมั่นมากว่า ยังมีเพื่อนอีกหลายคนที่อยากหาหมอทางเลือกอย่างนี้ หากใครสนใจหรือต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเรายินดีให้นะคะ แต่รบกวนติดต่อทางอมยิ้มนะคะ เราจะตอบเพื่อน ๆ ทุกอย่างเลยคะ หรือทิ้งอิเมล์ไว้ก็ได้ เราจะติดต่อกลับเพื่อน ๆ ทุกคนคะ
จากคุณ :
เด็กหญิงมีมี่ 
- [
26 พ.ค. 50 22:55:24
]
+ประสบการณ์แรกกับการนวดกดจุดเท้า ศาสตร์ที่น่าทึ่ง+
