ความคิดเห็นที่ 1 เท้าความก่อนว่าแฟนคนแรกเป็นคนที่ไม่ค่อยใส่ใจอะไรนัก ทำทุกอย่างเป็นหน้าที่ หน้าที่ในการทำงาน หอมแก้มเป็นหน้าที่ (เรารู้สึกมานานแล้ว เคยบอกว่าไม่ต้องก็ได้หน่ะ) เค้ามักไม่ใส่ใจเราพูดแล้วทำเป็นไม่ได้ยิน... สมมติแฟนคนแรกชื่อว่า พี่นุ คนที่สองชื่อพี่เจษ นะคะ แล้วเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับพี่เจษพร้อมกับเรื่องราวยุ่งยากใจเกิดขึ้นเมื่อประมาณสองปีที่แล้ว เรากำลังเรียนมหาวิทยาลัยปีที่สาม เราเรียนอย่างเดียว ตอนนั้นพี่นุส่งเราเรียน เป็นปีที่เค้าออกจากงานประจำเนื่องจากบรษัทย้ายคลังข้ามจังหวัดเค้าไปกลับอยู่สามเดือน เดินทางไม่ไหวเลยออกมาวิ่งวิน....  เราตั้งใจเรียนหวังเพียงแค่อยากให้เรียนจบ และทำงานให้ไวที่สุด ตอนนั้น เราหาข้อมูลทางอินเตอร์เนทุกวัน แล้วเล่นเอ็มไปด้วย กลับมาจากที่เรียน ประมาณสองทุ่ม อาบน้ำกินข้าว หาข้อมูล ตีสอง ตีสาม นอน หกโมงเช้าไปเรียน เป็นงี้เกือบทุกวัน เรื่องมันเกิดจากตรงนี้ คนที่ไม่มีอะไรจะเกี่ยวข้องกันเลย ก็มาเจอกัน เช้าวันเสาร์ เราก๊อปเอาชื่อคนที่มาโพสหาเพื่อน 10 คน มาแอดในเมลเรา เพราะเนทเราช้ามาก ๆ กะว่าหาข้อมูลไปด้วย คุยไปด้วย  พี่นุเค้าจะออกไปทำงาน บางทีกลับมานอนไม่คุยกันสักคำ พอเราพูดไปเค้าก็เหมือนไม่ค่อยได้ยินเรา ทำให้เรารู้สึกน้อยใจจนบางครั้งก็ไม่พูดอะไรออกไป กลับเข้าเรื่อง อีเมลแอดเดรสที่แอดไป 10 คนนั้น เป็นพวกโรตจิตซะ 7 คน (จริง ๆ นะ ทำไมเป็นงั้นไม่รู้) - -* เราก็บล็อคแล้วลบทิ้งไป ส่วนที่เหลือ 3 คน เป็นชาย สอง หญิง 1 ยังคุยกันอยู่จนทุกวันนี้ หนึ่งในนั้นคือพี่เจษ........ จากคุณ : maikeet - [ 2 มิ.ย. 50 12:36:47 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขออนุญาตเข้ามาจองคิวอ่านก่อนน้า.....คุณไม้ขีด จากคุณ : ไม้ไผ่โย่ง - [ 2 มิ.ย. 50 13:01:19 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขออ่านด้วยคนค่ะ จากคุณ : ชั่วโมงต้องมนต์ - [ 2 มิ.ย. 50 14:14:30 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เย้ ๆ มีพวกตามาแล้ว เล่าต่อ เราออกจะเป็นคนที่ขี้เหงามาก ๆ ต้องมีใครสักคนอยู่ด้วย ไม่คุยก็ไม่เป็นไร (อาการค่อนข้างหนัก) แล้วช่วงที่เรียน 11 วิชา เหนื่อยมาก ช่วงนั้นเราแอดเอ็มพี่เจษเข้ามาแล้ว เค้าคุยกับเราทุกวัน เค้าบอกชื่อจริงเราแต่เราไม่ได้บอกชื่อจริงเค้า เราบอกว่าเราชื่อ “มั่ง”  พี่เจษเค้าพิมพ์ช้า คุยเรื่อย ๆ เราเองก็ไม่ได้สนใจ ตอนนั้นพี่เจษก็อารมณ์เดียวกันคือ เหงา แฟนเค้าซึ่งเรียนด้วยกันมาจบแล้วก็มาอยู่ด้วยกัน 3 ปี แล้วพ่อแม่ผู้หญิงเค้าก็มาเอากลับบ้านไป แล้วบอกว่าให้เอาเงิน 100,000 บาท ไปขอ บ้านเค้าไม่ได้มีเงินอะไรนัก เค้าออกจากงานมาทำงานบริษัทมาช่วยกิจการขายของเล็ก ๆ ที่บ้าน กลางคืนว่าง เหงา ๆ ก็ออนมาคุยกับเรา เค้าจะถามทุกวัน กินข้าวหรือยัง...  ไปไหนมาบ้าง...  คุยเรื่อย เป็นคนช่างเจรจา แต่ตอนนั้น เราเริ่มรำคาญเค้าแล้ว เค้าพิมพ์ช้า นาน ๆ มาที บางทีนึกว่าเค้าคงออฟไลน์ไปแล้ว เอ้า! ทักมาอีกว่า ไม่นอนอีกเหรอ (แล้วแกละ... - -*)  เราก็บอกว่าเราหาข้อมูลอยู่ไม่นอนหรอก ถ้าง่วงก็นอนก่อนเหอะ เค้าก็จะอยู่เป็นเพื่อนเราแทบทุกคืน พิมพ์ช้า ๆ คุยกันทุกวัน จนวันหนึ่งเค้าหายไป...  เราก็ไม่ได้ใส่ใจ.....  เราก็ยังคงหาข้อมูลและทำงานต่อไป...  ประมาณเดือนหนึ่งต่อไป เค้าก็ออนไลน์มาทักเราเรียกชื่อที่เราสมมุติไว้ เราก็ตอบไปด้วยความดีใจ (ไม่รู้ทำไมนะ แต่ก็รู้สึกดีที่เค้าเข้ามาทัก) เค้าบอกว่าฮาร์ดดิสเค้าเสีย เราก็สนทนากันเรื่องคอมประจำอยู่แล้วก็คอเดียวกันคุยกันเหมือนเพื่อน เรารู้ว่าเรากับเค้าอายุเท่ากัน แต่เราก็อำว่าเราเด็กว่า เพราะเราคิดว่ามันเป็นโลกไซเบอร์ไม่มีวันได้เจอกันหรอก แล้ววันหนึ่งเค้าก็ขอเบอร์เรา....   มุกเดิม เราก็ให้เบอร์ PCT ที่ไม่มีใครคนไหนโทรติด แค่เราโทรออกยังลำบากเลย ที่บ้านอับคลื่นมาก ๆ  เช้าวันรุ่งขึ้นเค้าก็โทรติด!......  ทั้งที่ไม่เคยมีใครโทรเข้าเลย แต่คนรับสายดันเป็นพี่นุ  - -“ ขอสายเราซึ่งพี่นุก็ไม่ได้ใส่ใจ......  เราต้องคุยกับเค้าต่อหน้าพี่นุ!?.. จากคุณ : maikeet - [ 2 มิ.ย. 50 14:21:37 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ครั้งแรกที่ได้ยินเสียง เหมือนอึ้งอยู่ในความรู้สึก เสียงที่เหมือนคุ้นเคยมานานแสนนาน...  พี่นุเองก็ไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องที่เกิด เพราะเราเป็นคนที่เพื่อนผู้ชายเยอะ เราไปไหนมาไหนคนเดียว เพื่อนสนิทส่วนมากก็ผู้ชาย.....  ตั้งแต่ประถม...  ตั้งแต่นั้นเราก็คุยกันเรื่อยมา จากวันนั้นเราเริ่มมีงานกลุ่มที่ต้องออกไปทำที่หอเพื่อน ต้องไปสิงสถิตที่นั่นเป็นเดือน วันเวลาที่ผ่านไปแสนจะรวดเร็วนั้น เค้าโทรคุยกับเราทุกวัน ใช้โทรศัพท์บ้านโทรมาหา รู้สึกทุกครั้งว่าอบอุ่นที่มีผู้ชายคนนี้คอยตามเป็นเงา เราเริ่มนึกถึงคนของเรา พี่นุ...    วิ่งวินส่งเราเรียนเราโทรหาเค้า ถามเค้าพี่ไม่คิดถึงหนูบ้างเหรอ เค้าบอกว่าคิดถึง แต่เวลาเป็นเงินเป็นทอง พี่ไปหาหนูพี่ก็ขาดรายได้ เรายังน้อยใจเล็ก ๆ ว่า มาหาเราแค่นี้มันจะเสียเวลาอะไรนักหนา ไม่มาหาเราสองอาทิตย์ได้แล้ว เราปลีกเวลาจากการทำงานส่งอาจารย์เพื่อกลับบ้าน ก่อนเข้าบ้านวันนั้น เราก็ยังโทรหาพี่เจษบอกเค้าว่าเราถึงบ้านแล้วนะไม่ต้องห่วง เราเริ่มรู้สึกได้ว่าเค้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเรา เรากำลังทำผิดมหันต์ เราไม่ได้บอกเค้าว่าเรามีคนของเราอยู่แล้ว ส่วนเค้าบอกเรานะว่าเค้ามีแฟน แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่ได้แต่ง...  วันนั้นเอง เป็นช่วงเดือนกุมภา เราเข้าบ้านไป เจอพี่นุนั่งกินเหล้ากับเพื่อนอยู่หน้าบ้าน เราเอาของเข้ามาเก็บ เรียกเค้าเข้ามาคุย เค้ามาแล้วคุยกับเราสองสามคำ แล้วออกไปกินเหล้ากับเพื่อนต่อ ช่วงหลังมานี้ เรานอนกับเค้า กอดเค้า เค้ามักจะดึงมือเราออก ซึ่งเป็นเรื่องที่เราบอกใครไม่ได้ พูดไม่ออก เราต้องการความอบอุ่น ยังมีความต้องการเรื่องบนเตียงอยู่ เราร้องให้คืนแล้วคืนเล่าเดินหนีออกบ้านไปหาแม่ด้วยความน้อยใจ (เค้าไม่ออกหาเราด้วยนะ) คิดแล้วเหมือนเราเป็นคนมักมาก เป็นเพราะ ที่จุดเดือดของเราสองคนต่างกัน เค้าเสร็จไวกว่าเรา เคยคุยกันแล้ว แต่มันไม่มีประโยชน์ ตอนคบกันใหม่ ๆ เค้าจะให้เราจนกว่าเราจะเสร็จ แม้จะฟ้าเหลืองก็ตาม ซึ่งตอนหลังเค้าบอกว่าเค้าเหนื่อย สิ่งที่ได้คือครั้งเดียวของเค้าเราจะเสร็จหรือไม่ แล้วแต่บุญ... หักแล้วคงเหลือ 1-2 อาทิตย์ต่อ 1 ครั้ง  เราคิดว่าเราหมดเสน่ห์แล้วเหรอ ก็ปรับปรุงตัว แต่ก็ไม่ได้ผล คราวนี้ก็เลยเริ่มทดสอบ หนุ่ม ๆ ในมหาวิทยาลัย OK ยังมีคนมอง ยังมีที่ว่าสนใจ แต่เราไม่ใช่คนเจ้าชู้ เราคิดมาเสมอนะ ถ้าเราเจ้าชู้ก็คงมีแฟนในนั้นมั่งแหละ แต่เราไม่เคยที่จะติดต่อกับใคร แม้ใครส่งไมตรีมา จะไม่มีสัญญาณใดตอบรับจากเราเลย แม้แต่เสียงหากแต่จะมี จะมีแต่คำว่า ขอโทษค่ะ ฉันมีแฟนแล้ว (เคยมีมาขอเบอร์) นั่นคือความซื่อสัตย์ที่เราให้พี่นุเสมอมา แต่วันนี้เหมือนมันมีอะไรมาบดบังความรู้สึกภัคดีที่เรามีให้พี่นุ ทุกอย่างหลุดลอยไป หลังจากวันนั้นที่เราเข้าบ้านไปเห็นสภาพเค้ากินเหล้าหน้าบ้านเราเสียใจ เรากลับไปทำงานที่มหาวิทยาลัยต่อ ด้วยความเสียใจเค้าไม่สนใจเราเลย ถึงวันกลับบ้าน เราไม่อยากกลับไปกอดคนที่ดึงมือเราออกจากตัวเค้าเลย ในใจนึกถึงพี่เจษ เลยโทรหาแล้วนัดเค้า เค้าอยู่จังหวัดข้าง ๆ กับ กทม. นี่เอง เค้านั่งรถมาหาเรา เจอกันที่ห้าง แถวฟู้ดเซ็นเตอร์ที่นั่งเยอะดี เรามาถึงก่อน มานั่งรอ เราบอกเค้าเราใส่ชุดนักศึกษานะ...  เหอะ เหอะ แล้วใส่เสื้อแขนยาวทับสีดำ วันนั้นรู้สึกปวดหัวมาก เพราะนอนแค่วันละสองชั่วโมงติดกันมาสี่วัน เรายังคงกวามตามองไปทั่ว สิ่งแรกที่เห็น คือ หนุ่มใส่แว่นหน้าตาสเหร่อ เดินมาคนหนึ่ง เรารู้สึกอึ้งเล็ก ๆ ว่าใช้คนนี้หรือเปล่า ยังจ้องมองไม่เลิก เค้าหันรึหันขวาง ที่นั่นคนเยอะเหมือนกัน แล้วเค้าก็มาถามว่าใช่เราใหม เราก็บอกว่าใช่ เราไม่รู้ตัวว่าเรากำลังจ้องเค้าไม่วางตา สิ่งที่เราเห็นเรากำลังนึกว่าเคยเจอผู้ชายคนนี้ที่ไหนนึกไม่ออก แต่สิ่งที่เค้าเป็นคือ อายแทบจะม้วนลงไปอยู่ใต้โต๊ะทีเดียว....   เมื่อนึกขึ้นได้เราก็ถามเค้ากินข้าวกินน้ำหรือยัง เค้าเอาข้าวมันไก่มากิน กินไม่หมด ประมาณว่ายังอาย ส่วนเรา ปวดหัว สั่งก๋วยเตี๋ยวมากิน กินไม่มองหน้าใครแล้วกินยา ไม่ได้นึกเลยว่าไอ่คนข้างหน้ามันอายอยู่....  แล้วเราก็ชวนเค้าไปนั่งเล่นหน้าห้าง เวลาตกเย็นแล้ว ด้วยความที่เค้ายังอาย เราบอกเค้าว่าไม่ต้องหันมามองเรา คุยกันไปเรื่อย ๆ ด้วยเสียงที่เราคุ้นเคย ทำให้รู้สึกว่าเป็นคนที่เราคุยด้วยทุกวัน เค้าเริ่มคลายความอายลง (แต่เราไม่ได้รู้สึกอายเลย) เสียงโทรศัพท์เค้าดังขึ้น แม่เค้าโทรมา ถามว่าอยู่ไหน เรียกกินข้าว เค้าบอกแม่ว่าจะกลับถึงค่ำ สิ่งที่อยู่ในใจเราคือ คืนนี้เราต้องกลับไปเจอคนที่หลับทิ้งเรา แล้วเรากอดเค้าคงดึงมือเราออก เรากระซิบข้างหูพี่เจษว่า ไม่ให้กลับ....  บอกเค้าว่าปวดหัว อยากนอน เราสองคนก็พากันเดินไปถึงโรงแรมที่หนึ่ง (ไม่ใช่ม่านรูดนะ) ก็ไม่รู้ว่าทำไมเราถึงทำลงไป แต่ก็ทำไปแล้ว เราให้เค้าไปจองที่พักบอกเค้าว่าไม่ให้เค้ากลับ คืนนี้จะนอนที่นี่ อยู่เป็นเพื่อนเค้าหน่อยนะ...... จากคุณ : maikeet - [ 2 มิ.ย. 50 14:57:14 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เล่าต่อดิ่ กะลังลุ้น... -..- จากคุณ : . ไม่สามารถใช้การได้ชั่วคราว . - [ 2 มิ.ย. 50 15:58:39 A:124.120.0.111 X: TicketID:143768 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เราเข้าไปนอนโดยไม่สนใจพี่เจษเลย ปวดหัวและง่วงมาก เวลานั้นไม่ได้ฉุดคิดอะไร คิดแค่ว่าไม่อยากกลับบ้าน...  แล้วเค้าก็นอนอยู่ข้าง ๆ ไม่ได้ทำอะไรเราเลย จนเราตื่น เราตกใจมาก คิดทบทวน เราอยู่ไหน เมื่อวานทำอะไร แล้วจะทำอะไรต่อไป ข้าง ๆ เรานี่ใคร แล้วทุกอย่างก็กลับสู่ปกติด เราก็ทำให้เค้าตื่น สิ่งที่เราจะทำต่อไปคือ ตลอดเวลาเป็นปีที่พี่นุไม่ต้องการเรานี้ มันคือเราไม่มีเสน่ห์ใช่ไหม (ซึ่งตอนนี้เรารู้แล้วว่าเพราะอะไร ติดตามกันต่อไป) เราก็ขอพี่เจษไปตรง ๆ เค้าอึกอัก แต่ก็ตกลง มือยังลูบไปทั่ว แล้วสักพักเค้าก็บอกว่าเค้าทำไม่ได้ เท่านั่นแหละ เราร้องให้เป็นวรรคเป็นเวร นี่เราเป็นอย่างที่คิดจริงเหรอเนี่ย (ยังบ้าไม่เลิก) แล้วสิ่งที่พี่เจษกลัวที่สุดก็เกิด คือเค้าไม่อยากให้เราร้อง เค้าเป็นผู้ชายอ่อนโยนที่สุดอย่างที่ผู้หญิงในโลกทุกคนต้องการ เค้าก็โอ๋เราเหมือนเด็กเลย เราก็ไม่หยุดร้อง น้อยใจไม่เลิก แล้วเค้าก็บอกว่าก็ได้ เป็นไงเป็นกัน พี่เจษไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงคนไหนเลย นอกจากแฟนเค้าคนเดียว และเราเป็นคนที่สอง สังเกตได้จากท่าทางและความรู้สึก ทุกอย่างผ่านพ้นไป ทำให้เรารู้ว่ามันมีความสุขมากกกกก  เหมือนคนหิวน้ำแทบขาดใจ เพิ่งได้กิน แล้วมันหิวมาก ทุกอย่างมันเป็นเหมือนความพอดี หลังจากวันนั้น เราก็ยังคงติดต่อกับเค้า และเราก็ยังเรียนไปๆ มาๆ  ที่บ้านกับหอเพื่อน สามเดือนผ่านไป เมนส์ไมมา ก่อนหน้าที่เราจะมาอยู่หอเพื่อนเรากินยาคุมตลอด แต่วันนั้นเราคิดว่าเราจะไม่มีอะไรกับพี่นุอีกแล้วเราก็เลยเลิกกินยาคุม นึกขึ้นมาได้ ตายละ....  พันี้อาการแปลก ๆ เริ่มหนักขึ้น ไม่ได้อ้วกเหมือนในหนังหรอกนะ แต่.. ไม่กินเนื้อสัตว์เลย ได้กลิ่นก็คลื่นไส้ แต่ไม่อ้วก กินของดอง ซึ่งไม่เคยกินเลย กินของเปรี้ยวจัด และเลือกจะกินอาหารที่ไม่เคยกินเลย วันนั้น ไปหาพี่เจษแถวบ้านเค้า ค้างกับเค้าที่นั่น ซึ่งพี่นุก็ไม่ได้ใส่ใจเราเหมือนเดิม...  เช้ามาก็ตรวจครรภ์...  น้ำปัสสาวะที่ค่อย ๆ ซึมขึ้นมาทีละน้อย ๆ ผ่านขีดแรก ใกล้ขีดที่สอง แล้วขีดที่สองก็มีสี....  หนูท้อง พี่เจษ หนูท้อง เค้ารีบขับรถพาเราไปคลีนิค ด้วยวัยวุฒิที่ว่าน่าจะมีครอบครัวแล้ว พยาบาลพูดด้วยความดีใจว่า..  ดีใจด้วยค่ะคุณแม่ ท้องแล้วนะคะ...  ครั้งแรกในชีวิตที่อึ้งตะลึงงัน แล้วหูก็อื้อไปหมด หมอเชิญคุณพ่อเข้ามา  พี่เจษ เดินเข้ามาแบบงง ๆ เค้าแนะนำทุกอย่างแต่เรากลับกลุ้มใจเหมือนโลกจะแตก ไอ่พี่เจษก็ฟังด้วยความตั้งใจ เค้าดีใจอย่างผิดตา (แล้วมานจาดีใจทำไมเนี่ย) เราเหลือเวลาที่ต้องเรียนอีก 1 ปี ทำไงดี พี่นุจะว่าอย่างไร ตอนนั้นความลับแตก พี่เจษ หนูมีสามีแล้วนะ....  เค้าถามแค่ว่าลูกพี่หรือเปล่า ถ้าลูกพี่ พี่จะเอาไว้ เรารับไม่ได้ บอกว่าเป็นลูกพี่นุแน่นอน ลูกเค้าไว้ก่อน ทั้งที่ก็ไม่ได้มีอะไรกันร่วมสามเดือนมาตั้งแต่มีพี่เจษนี่แหละ เราโทรไปบอกพี่นุ วันนั้นพี่นุไปงานศพ เค้าบอกว่าจะรีบกลับบ้านเร็วที่สุด เราบอกเค้าไม่ได้ว่าเรามีพี่เจษอีกคน การหารือกับพี่นุ ตกลงว่าจะเอาออก!? เค้าบอกว่าเรายังไม่พร้อม หนูก็ต้องเรียน อุ้มท้องไม่เท่าใหร่หรอก ใครจะเลี้ยง...  ตอนนั้นเราเหมือนคนบ้า โทรไปหาเพื่อน เพื่อนบอกว่าลูกใครก็ช่าง ตอนนี้อยู่ในท้องแก มันลูกแกนะ เราก็เลยตัดสินใจโทรไปบอกพี่เจษว่าเป็นลูกพี่นุ เราเสียใจมากกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น สิ่งที่ได้เห็น ได้ประสบ เราไปคลีนิคแห่งหนึ่งแถวบ้าน ตอนนั้นเราไม่อยากเอาออกเลย เราบอกพี่นุว่าหนูเสียใจนะ เค้าอยู่ในท้องหนูนะ ไม่ใช่ท้องพี่ พี่นุบอกว่าเราไม่พร้อม เราไม่พร้อมจะมีเค้า ไปถึงคลีนิคพนักงานบอกว่าสามเดือนแล้ว หมืนหนึ่งนะคะ จ่ายเงิน แล้วก็เปลี่ยนผ้า ฉีดยาสลบ ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนเข้าอุโมง แต่ยังรับรู้ว่าเค้าจะทำอะไรกับเรา แล้วมันก็เริ่มขึ้น เหมือนมีเครื่องปั่นในท้อง (ตรงนี้เป็นอุทาหรณ์ให้ทุกคนนะคะ) มันปั่นไปทั่ว มันไม่เจ็บตอนนี้หรอก แต่มันมีเฮือกหนึ่งที่เหมือนโดนอะไรสักอย่าง มันเหมือนพัน ๆ กันอยู่นาน คล้ายดึงเชือก แล้วเราก็พยายามพูดออกไปว่า  ม..มะ... หมอคะ...  หนูรู้สึก........  เค้าถามว่ารู้สึกอะไร จ... จะ... เจ็บ.......  เค้าบอกว่าเจ็บก็กลับบ้านไปสิ หัวเราะกันร่วน...  เหมือนจะขาดใจตาย นาทีที่ยิ่งใหญ่ ผ่านไป  เค้าหิ้วเรามานอนอีกเตียง เดินไม่ไหว แล้วเราก็อ้วก สักพักเค้าก็ให้กลับ เราเดินลงบันไดแคบ ๆ มา พอสุดทางเราก็ทรุด พี่นุวิ่งมาอุ้มเราออกไป พนักงานบอกห้ามอุ้มนะคะ พี่นุหันไปมองด้วยความไม่พอใจ พนักงานชะงักทันที เรากลับมานอนบ้าน คืนแรกพี่นุอยู่กับเรา คืนที่สองพี่นุหายไป...... หลังจากที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนาน เราไม่รู้ว่าเค้าไปไหนบ้างเป็นไง เค้าบอกว่าจะเอารถไปทำ แล้วตีหนึ่ง เค้าก็ยังไม่กลับ เราโทรหาพี่เจษ เค้าเป็นเหมือนที่พึ่งทางใจสุดท้าย บอกเค้าว่าไปทำมาแล้วหนูไม่เป็นอะไรแล้ว เค้าเป็นห่วงเรามาก เราบอกว่าพี่นุไปไหนไม่รู้ เรากลัว เราปวดท้องมากด้วยตอนนั้น พี่เจษบอกว่าพรุ่งนี้พี่ไปหานะ แล้วพี่นุก็กลับมาเกือบเช้า....  มารู้ตอนหลังเค้าไปมีผู้หญิงคนอื่นอีกคน!!! พรุ่งนี้จะมาโพสต่อนะคะ ไม่เกินเที่ยง :) ไม่รู้ว่ารู้สึกอย่างไรกันบ้าง ส่งผ่านความรู้สึกกันมาบ้างนะคะ เราเองรู้ว่าเราผิด แต่ชีวิจที่ลิขิตได้ เรากลับทำให้ใจของเรา เลือกที่จะรักไม่ได้.... จากคุณ : maikeet - [ 2 มิ.ย. 50 16:07:42 ]

ความคิดเห็นที่ 8 กำลังสนุกเลยค่ะ จขกท มาเล่าต่อไวๆนะคะ จากคุณ : can u do that - [ 2 มิ.ย. 50 16:17:26 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มาแล้วจ่ะ จากคุณ : tanni - [ 2 มิ.ย. 50 17:09:15 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อืมมม......อ่านเรื่องราวแล้วมันรู้สึกอึดอัด..แม้ยังไม่รู้เรื่องราวตอนจบของคุณไม้ขีดว่าจะเป็นยังไง ความเหงา  อารมณ์  ช่องว่างแห่งความรู้สึกระหว่างคุณกับเค้า   ทำให้เกิดมือที่สามเข้ามาแทรก .....อันนี้อันตราย คุณเป็นคนที่มีความอ่อนไหวมากๆ  แม้พยายามจะแสดงตัวตนให้คนภายนอกเห็นว่า   ตัวเราแกร่ง แต่ลึกๆ  กลับอ่อนไหวอย่างน่ากลัว.... ถูกอารมณ์ส่วนลึก  ชักจูงให้เดินทางผิด  ทำให้ประสบกับปัญหามากมาย... แต่ทุกสิ่งทุกอย่าง  มันผ่านมาแล้ว  กลับไปคิดหมกมุ่นกับมัน  ก็ไม่สามารถจะแก้ไขเรื่องในอดีตได้ นอกจากใช้ประสบการณ์จากมัน  นำมาเป็นบทเรียนที่ยิ่งใหญ่  ให้กับชีวิตปัจจุบัน... ชีวิต.....มักจะเจอะเจอกับเรื่องราวสุดคาดคิดได้ตลอดเวลา   ทั้งเรื่องดีและเรื่องร้าย แต่ในทุกๆเรื่องราว  ย่อมมีประโยชน์หากเรารู้จักเลือกที่จะมอง  มองอย่างมีสติและใช้ปัญญา อย่าใช้อารมณ์นำทางชีวิตเรา..... ตอนนี้คงบอกคุณไม้ขีดได้เพียงว่า  ต้องลุกขึ้น....พาตัวเองออกจากมุมมืดของอดีตเหล่านั้นซะ ดึงพลังแห่งความรู้สึกด้านดีในชีวิตออกมา  และก้าวไปข้างหน้า ด้านสว่างของชีวิตย่อมมีช่องทางให้คุณเดินเสมอ..... นะ....ไม่ว่าจะยังไงก็ช่าง ชีวิตที่เหลืออยู่ของคุณไม้ขีดต้องทำมันให้ที่ดีขึ้นให้ได้ เชื่อว่าคุณไม้ขีดทำได้แน่นอน...ลองดูซิ เป็นกำลังใจให้จ๊ะ.... ปล.หากมีเวลาอยากให้คุณไม้ขีด ทำบุญเยอะๆอุทิศส่วนกุศลให้เค้าด้วยนะ (แล้วถ้าเครียดมากๆ  ไปแวะห้องเฮฮาฯนะจะได้คลายเครียด....เพื่อนๆรออยู่ที่นั่นเสมอ ) จากคุณ : ไม้ไผ่โย่ง - [ 2 มิ.ย. 50 19:53:59 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่ว่าเจอสิ่งใด เนิ่นนานไปก็แปรเปลี่ยน สักวัน เคยวิ่งตามความฝัน แต่บางครั้งก็ต้องหยุด แค่นั้น เมื่อก่อนเคยรัก เคยผูกพัน แต่มาวันนี้มันเป็นเพียง คนเคยได้รู้จักกัน วันนี้มีสุขใจ แต่ต่อไปสักวันคง วุ่นวาย หากความทุกข์ทนจางหาย อาจมองเห็นความสุข อีกครั้ง จึงทำให้ฉัน ได้เข้า(มั่น)ใจ ทุกสิ่งเปลี่ยนผันสักเท่าไร ฉันจะก้าวเดินต่อไป อย่าลืมเรื่องราวที่ผ่านที่เคยได้เจ็บช้ำ ยังมีเรื่องราวที่ดีที่เคยได้จดจำ เก็บคืนและวันที่ผ่านที่เคยได้ปวดร้าว ยังมีเรื่องราวที่ดีที่รอให้จดจำ วันที่ทำผิดไป อาจเจอใครที่เข้าใจ สักคน ในความมืดมนสับสน อาจเจอคนที่จริงใจ ไม่ยากนัก จึงทำให้ฉัน ได้เข้า(มั่น)ใจ ทุกสิ่งเปลี่ยนผันสักเท่าไร ฉันจะก้าวเดินต่อไป ในความมืดมิดยังมีดวงดาว และแดดยามเช้าพาให้เราก้าวไป อย่าลืมเรื่องราวที่ผ่านที่เคยได้เจ็บช้ำ ยังมีเรื่องราวที่ดีที่เคยได้จดจำ เก็บคืนและวันที่ผ่านที่เคยได้ปวดร้าว ยังมีเรื่องราวที่ดีที่รอให้จดจำ สล็อตเมชีน เนื้อเพลง: ผ่าน อัลบั้ม: Mutation http://jetkaro.exteen.com/20060920/slot-machine <-- กดเพื่อฟังเพลง จากคุณ : ของเล่นใหม่ - [ 2 มิ.ย. 50 21:44:34 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ฮืม เอาไงดีละ ทีนี้ นี่มันเป็นรัก 5 เส้า แล้วนะ จากคุณ : ภูตน้อย - [ 2 มิ.ย. 50 22:50:16 ]

ความคิดเห็นที่ 13 นอนไม่หลับ ขออนุญาตมาโพสต่อนะคะ เด็กผู้หญิงคนนั้นอายุ 18 ซึ่งไปนุแอบไปมาหาสู่กันประจำโดยที่เราไม่รู้ว่าเค้าไปมีตอนไหน วันรุ่งขึ้น พี่เจษมาหาเรา สีหน้าเค้าเป็นห่วงเรามาก เราออกไปหาเค้าที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ทั้งที่เราควรนอนพักอยู่บ้านเพราะปวดท้องอยู่ แต่รู้สึกชื่นใจบอกไม่ถูก โชคดีที่เป็นวันหยุดยาว เราไม่ได้ไปเรียน เรื่องก็ดำเนินไปเรื่อย ๆ หลังจากเรื่องราวผ่านพ้นไป ไม่นาน พี่นุก็เริ่มรู้ว่าเราคบกับผู้ชายอีกคน...  เค้าหวงอย่างเห็นได้ชัด เค้าเสียใจมาก แล้ววันหนึ่งวันนั้นก็มาถึง คนของพี่เจษกลับมาหาเค้าในวันสงกรานต์ เราคิดว่าเราคงไม่เป็นไร เราไม่ได้รู้สึกอะไร เราก็มารู้สึกเอาวันนี้เองว่า เราเหมือนจะตาย เราทนไม่ไหว วันหนึ่งที่ผ่านไปโดยไม่มีพี่เจษมันทรมานจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ สี่วันผ่านไป พี่เจษแอบโทรมาหา เราร้องให้ทุกวันอยู่แล้วพอได้ยินเสียง มันก็ยิ่งร้องหนัก แต่ดีใจเหมือนได้ลมหายใจกลับมา ทรมานกินไม่ลงอยู่หลายวัน หลังจากนั้น คนของเค้าก็กลับไป... โดยที่ไม่รู้ว่าพี่เจษแอบมีเราอยู่...  ไม่นานพี่นุก็เริ่มทนไม่ไหว โทรคุยกับพี่เจษให้เราเลิกกัน พี่นุแค้นมากถึงกับลั่นคำพูดไปว่าจะฆ่าให้หมดทั้งบ้าน พี่เจษจำต้องเดินไปจากชีวิตเราหลังจากคนของพี่เจษมาแค่ 1 เดือน ครานี้ เราเหมือนตกนรกทั้งเป็น สิ่งที่ได้ยินจากพี่เจษคือคนของเค้าบอกว่าสงสัยว่าจะท้อง ประจำเดือนไม่มา เราแทบจะร้องให้โฮตอนนั้น เราบอกไปว่าเราก็ท้อง ... แล้วเค้าไม่ฟังคำพูดเราแม้แต่น้อย เราเหลือค่าในสายตาเค้าสักเท่าใหร่.... เราท้องอีกแล้ว คราวนี้บอกใครไม่ได้ เพราะพี่นุไม่ได้มีอะไรกับเรานานแล้ว หากบอกพี่นุ พี่เจษได้ตายสมใจแน่ เรารู้นิสัยพี่นุดี เราโทรหาเพื่อนสนิทพี่เจษคนแรก ซึ่งตอนนั้นพี่เจษตัดโทรศัพท์บ้านและตัดทิ้งเบอร์มือถือเราติดต่อเค้าไม่ได้เลยเค้ากะว่าจะจากเราไปเป็นการถาวรแล้ว เราบอกเพื่อนพี่เจษว่าเราท้อง เค้าถามว่าแน่ในเหรอว่าลูกเจษ เราอึ้งมาก เราทำตัวไม่ดีเอง เราก็เลยตัดสินใจ ไม่ไปหาพี่เจษ คิดว่าเค้าคงไม่รับผิดชอบอะไรกับตัวเราอีกแล้ว เพราะยังไงซะ ก็เหมือนเค้าเลือกคนของเค้าแล้ว ก็ส่วนหนึ่งที่เค้ายอมไปจากเราเพราะเค้ารักคนของเค้ามาก เราท้องระหว่างขึ้นเทอมสอง เราคิดว่าเราจะเอาลูกไว้ ช่วงนั้น เราฝึกงาน แต่เมื่อคำนวณแล้ว เราจะท้องโตเมื่อเราสอบไล่ปลายปีพอดี เราก็เลยตัดสินใจเอาเงินทั้งหมดที่มี ไปทำแท้งเอง กว่าจะหาเงินได้ก็สามเดือนเศษแล้ว คราวนี้ต่างจากคราวที่แล้ว ไม่มียาสลบ ยาชาใด ๆ ทั้งสิ้น เจ็บแทบขาดใจ ที่สำคัญ เดินหอบร่างอันบอบช้ำกลับมาหลบอยู่หอเพื่อนเพียงลำพัง เราทรมานกับการอยู่คนเดียวมาก แล้วสิ่งที่ตามมาก็คือแผลติดเชื้อ และตกเลือด!! อยู่ในหอคนเดียว เพื่อนมาเจอเข้าส่ง รพ. ทัน ช่วงนั้นพี่นุออกจากบ้านไปชั่วคราวเพราะหมางใจกัน พอเราออก รพ. เราก็กลับมานอนซมอยู่บ้าน 2-3 วัน เราเสียใจที่สุดในชีวิต ไม่เห็นแม้เงาของพี่เจษ เค้าไปแล้วไปลับ แต่ลึก ๆ ในใจคิดว่าเค้าคงห่วงพ่อแม่กลัวว่าจะคบเราแล้วจะมีปัญหาให้พ่อแม่ต้องเดือดร้อน คิดถึงพี่เจษเหลือเกิน...  ไม่นานพี่นุก็กลับเข้าบ้าน เป็นเพราะเราอยู่ด้วยกันมานาน เค้าก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ที่ไหนได้นาน เราก็ยังคงอยู่ด้วยกัน เราก็เสียใจร้องให้มันทุกวัน ทั้งกินเหล้าสูบบุหรี่ แต่ในใจก็ยังหวังว่าพี่เจษจะยังอยู่สบายดี และกลับมาได้เห็นหน้าอีกสักครั้งในชีวิต...  สิ่งที่เราพยายามทำต่อไปคือเรียนให้จบ หางานทำให้ดีเราก็ทำได้ตามเป้าหมาย เราจบด้วยเกรดที่น่าพอใจ เราตั้งใจเรียนแม้ไม่เต็มที่แต่ก็สุดกำลังแล้ว เพราะเรียนไปทำงานไป จบแล้วเราหางานทำได้ในเวลาเดือนครึ่ง ด้วยประสบการณ์ทำงานที่มีทำให้เราได้เงินดีพอสมควร เราได้งานที่ดีแต่เราเหมือนมีสิ่งหนึ่งที่ค้างในใจมาตลอด พี่เจษ... เรายังคงค้นหาเค้าในอินเตอร์เนท ไม่ว่าค้นหาชื่อหรือสิ่งต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับเค้า ตอนนี้เราจำหน้าเค้าแทบไม่ได้เลย เพราะล่วงเลยมาเป็นปีแล้ว แต่สิ่งที่ติดอยู่ในใจคือ ความรู้สึกที่คิดถึงทุกครั้งที่หายใจออกมา แล้ววันที่พระราชาจากประเทศต่างๆ มาเยือนทำให้ที่ทำงานเราหยุด 3 วันติด ตอนนั้นพี่นุได้งานใหม่แล้ว ได้พร้อมเราและงานเป็นกะ....  เรานึกอยู่ในใจในวันที่สองที่เราหยุดงาน เราต้องการอะไรเหรอ ใจเราเรียกหาอะไรเหรอ จริง ๆ มันน่าจะจบได้แล้ว ไม่เลย เรานั่งรถไปหาเค้าที่บ้าน..... จากคุณ : maikeet - [ 2 มิ.ย. 50 23:02:20 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เวลานี้เหมือนทุกอย่างอยู่ตรงหน้าเราหมดแล้ว ความหวัง ความรัก ความคิดถึง และดวงใจ...  เค้าอึ้งและดีใจมากเมื่อเห็นเรา เราเองก็ไม่แพ้กัน สิ่งต่าง ๆ พรั่งพรูออกมาจากปากเราว่าเมื่อวันที่ไม่มีเค้า เราเจออะไรบ้าง....  ตอนนั้นเค้าก็ยังไม่ให้เบอร์เรามา ให้แต่ อีเมลแอดเดรสที่พอจะบอกสารทุกข์สุขดิบต่อกัน หลังจากที่เรากลับไปแล้ว เราเองคิดว่าพี่เจษคงไม่ใส่ในเรานักหรอก แต่เปล่าเลย เค้าเป็นห่วงเรามาก เราเองก็เหมือนรอเค้ากลับมา จากวันที่ไปบ้านเค้า เราก็ไม่กินข้าวอีกเลย สิบกว่าวันหลังจากนั้นเราออนเอ็มอยู่ เค้าก็เข้ามาออน เค้าถามเหมือนเดิม ว่ากินข้าวหรือยัง เราก็บอกว่ายัง จนกว่าจะได้ยินเสียงหรือเห็นหน้าพี่อีก เค้าก็โทรมาหลังจากนั้นทันใด การติดต่อ เค้ายังคงให้เบอร์ซิมที่เค้าไม่ได้ใช้โทรมาหาเรา แต่นั่นก็เป็นกำลังใจให้เรามากที่สุดแล้ว จนวันหนึ่งเค้าก็ให้เบอร์จริงๆ กับเราเข้า คราวนี้ เค้ามาหาเราบ่อยมาก อาทิตย์ละ 2-3 ครั้ง จนวันรับปริญญา เค้ามาค้างกับเราแถวมหาวิทยาลัยตอนกลางคืน แล้วพี่นุก็อยู่บ้าน เค้าเห็นเราแต่งชุดครุย เค้าน้ำตาไหล บอกกับเราว่าเค้าเกือบทำลายเราลงกับมือของเค้า แต่เมื่อเรามีวันนี้เค้าก็ดีใจ...  หลังจากเช้านั้นเค้าส่งเราเข้าแถว เค้าก็กลับบ้าน บ่ายพี่นุก็มาพร้อมญาติ ๆ ความมาแตกเอาตอนนี้อีกครั้งพี่นุถามว่ากลับไปหามัน ไม่ยอมเลิกใช่ใหม เราไม่ตอบ แล้วเรื่องก็ถึงพ่อกับแม่เราจนได้ แต่ท่านก็เข้าใจและให้เราคิดและเลือกในสิ่งที่เราต้องการ พี่นุคุยกับพี่เจษบ่อยครั้ง ถามว่าจะเลือกใคร พี่เจษก็ไม่มีคำตอบให้ จากเดือน พย. ถึงเดือน มค. สิ่งที่เรากลัวคือการที่คนของพี่เจษจะกลับมาหาช่วหยุดยาว เราก็ขอไม่ให้เค้ามาแล้วก็ได้ดังหวัง พี่เจษก็รู้สึกจะไม่พอใจนิด ๆ เราก็ยังคงทะเลาะกันระหว่างพี่นุ ช่วงที่เราไปหาพี่เจษ พี่นุก็ไม่เคยไปไหน เค้าก็ยังรอเรากลับบ้านเหมือนเคย ไม่ว่าเราจะไปไหนมา เราเองก็ยังไปมาหาสู่กับพี่เจษจนเข้าเดือนเมษายนคนของพี่เจษจะมาอีกครั้ง คราวนี้ทัดทานไม่ได้ เราเองก็ทนไม่ได้เราถึงกับยื่นคำว่า หากพี่ให้เค้ามาถือว่าพี่ยอมที่จะทิ้งชีวิตหนู เค้าไม่ฟังคำของเรา เค้าบอกว่าเค้าคิดถึงคนของเค้าเหมือนกัน กระนั้น เราก็ยังคงรอและเสียใจที่บ้าน.... จากคุณ : maikeet - [ 2 มิ.ย. 50 23:37:21 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คนของพี่เจษผู้ซึงไม่เคยรู้เรื่องอะไรเลย วันนี้ก็มากระจ่าง เราเกือบฆ่าตัวตายหลางครั้ง ครั้งเมื่อตอนเราท้องเราจะผูกคอตายพี่นุมาเจอเราซะก่อน เราก็รอดมาจากวันนั้นจนวันนี้ เรารู้สึกอยากตายอีกครั้ง พี่นุไม่ทัดทานแล้ว...  พี่นุบอกว่าถ้าหนูตาย แม้แต่คนของเจษก็ตายตกตามกันไป...  สิ่งที่พี่นุพูดสี่คนเรารับรู้กันทุกคนคนของพี่เจษโทรมาหาเรา ขอไม่ให้เราฆ่าตัวตาย เรานิ่งงัน เราบอกว่าทุกอย่างมันสายไปซะแล้ว...  แต่มีคนหนึ่งที่เรานึกถึงทำให้เราหยุดทุกอย่างที่จะทำลงไป..  “แม่นม” เค้ามีลูกชายสองคน แล้วเราเป็นคนที่เค้าเอามาเลี้ยงตั้งแต่เกิดได้ 3 วัน เราอยู่ประถม พี่ชายเราทยอยตายทีละคนด้วยโรคร้ายและอุบัติเหตุ เราจะเป็นอีกคนที่ทำให้เค้าต้องเสียใจอีกเหรอ วันรับปริญญาเราเค้าดีใจมาก เราเป็นเหมือนลูกคนสุดท้ายที่เหลืออยู่แม้ไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ก็ตาม สิ่งใดที่ทำให้เราคิดจะตายเหรอ เราไม่ได้ตายเพราะใคร แต่เราทรมานในใจมาก กับสิ่งที่ผ่านมา เราไม่อยากมีวันพรุ่งนี้ เราไม่ได้อยู่กับหัวใจของเรา ตัวกับใจอยู่คนละที่ ทุกวันนี้เราอยู่กับพี่นุ พี่นุยังทำให้เราต้องเจ็บช้ำใจไม่เว้นแต่ละวัน แต่เห็นแก่สุขทุกข์ที่เราได้อยู่ร่วมกันมา ส่วนพี่เจษหนึ่งปีแล้วที่เรากลับมาหาเค้า เค้าก็ยังคงเลือกใครไม่ได้  และเราก็ยังดำเนินชีวิตต่อไปอย่างเสียมิได้...  เราเหนื่อยจังเลย ถามว่าเราเลือกใคร เราบอกได้เลยว่าเราเลือกพี่เจษ อาจโหดร้ายกับพี่นุ แต่เราเลือกที่จะอยู่กับดวงใจของเรานะ ที่เราไม่ไปอยู่กับพี่เจษ เพราะเรื่องงานที่เราทำอยู่เราต้องส่งเงินกลับบ้าน ส่วนพี่นุเค้าก็ยังต้องพึ่งพาเรา เราอยู่ด้วยกันมาหลายปี ยังมีอะไรที่มันต้องเกี่ยวข้องกัน ส่วนพี่เจษเองตอนนี้เค้ายังไม่ได้เลือกเรา เค้าบอกว่าเค้ารักเรามาก อะไร ๆ เราก็ได้มากกว่าคนของเค้า เวลาเราโทรมา เค้าก็จะไม่รับสายคนของเค้า ทั้งที่คุยกันแค่ 10 นาทีก็ไม่ถึง แต่คุยกับเราวันสองสามชั่วโมง เค้าบอกว่ารักเราเหลือเกิน แต่เค้าก็เลือกเราไม่ได้ เค้าห่วงคนของเค้าอยู่ ทุกวันนี้เราก็ยังคงใช้ชีวิตอยู่อย่างนี้เทียวไปหาพี่เจษอาทิตย์ละครั้งสองครั้ง บางครั้งเค้าก็มาหาเรา  ผิดรู้ว่าผิด ใจก็เจ็บช้ำและแย่ลงทุกวัน ท้ายนี้เราอยากบอกทุกคนว่าเราไม่ได้อยากเลว และไม่ได้อยากเป็นอย่างนี้ เวรกรรมหรือเปล่า..... หากแต่เป็นใจที่มันตัดไม่ได้จริงๆ ถ้าต้องตัด ตัดลมหายใจดีกว่า และคำถามสุดท้าย ถ้าหากเธอเป็นฉัน เธอจะทำยังไง....? จากคุณ : maikeet - [ 2 มิ.ย. 50 23:40:22 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ผมขอเดาว่า เดิมอมยิ้มชื่อ maikeet นี้ได้ถูกใช้เป็นประจำโดยคุณนุอยู่นะครับ แล้วกระทู้นี้แฟนของคุณนุได้ยืมใช้ เข้ามาระบายความในใจ เพราะเคยได้เห็นกระทู้ที่พูดถึงการซิ่งมอร์เตอร์ไซค์ที่ตั้งโดยผู้ชาย แล้วความเห็นก่อนๆ หน้านั้นก็เป็นผู้ชายครับ ถ้าการแสดงความหวงของคุณนุ เป็นไปเพราะว่ารักจริงๆ คุณนุก็น่าจะแสดงความรักกับแฟนของคุณให้มากๆนะครับ แฟนคุณเข้ามาระบายความในใจให้ฟังถึงขนาดนี้แล้วครับ ไม่ทราบจะแนะนำอย่างไรดี แต่อย่าใช้อารมณ์นะครับ ค่อยๆ คุยกัน จากคุณ : ของเล่นใหม่ - [ 3 มิ.ย. 50 00:32:00 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เลิกมันให้หมดเลย... แล้วนั่งคิดว่าทำไมทำอะไรใช้แต่อารมณ์แบบนี้.. สังคมโดยรอบตัวคุณดูท่าไม่ใช่สังคมที่ดีเท่าไหร่เลย ผมว่าคุณทำหมันไปเลยจะดีกว่าสิ้นเรื่องสิ้นราว.. ไม่ต้องเสียเวลามาคุมกำเนิด.. ไอ้การขู่จะฆ่ากันนี่คนปรกติที่สมองใช้การได้เค้าไม่ทำกันหรอกครับ จะฆ่าก็ฆ่าเลย.. เงินทองยิ่งไม่ค่อยมี พูดมากๆ เกิดตายจริงๆขึ้นมาโดนจับไปจะเอาเงินไหนประกันตัวสู้คดี เท่านี้ก็บอกได้แล้วว่าไม่ฉลาด. การคุมกำเนิดไม่ใช่เรื่องยาก อย่างน้อยที่สุดกลัวไม่เสียว ไม่อยากใส่ถุง จับมาดูดรูดให้แตกในปาก แล้วกลืนไปเลยก็ได้ ได้ใจกว่าเยอะ รักนักรักหนาก็กินมันเข้าไปซะสิ้นเรื่องสิ้นราว.. การที่คุณจะทำให้ชีวิตคุณดีกว่านี้ได้ตัวคุณเองต้องดีกว่านี้ก่อน .. ทั้งหมดของคนมันอยู่ในหัวครับ ความคิด จิตใจ ระดับของอารมณ์ คุณเป็นแบบไหนสังคมรอบตัวคุณก็จะมีแต่แบบนั้นแหละ.. มันหนีกันไม่พ้น อยากหลุดจากห่วงทั้งหลายเหล่านี้ ต้องแก้ที่ตัวคุณเองก่อน ความรักน่ะผมเชื่อว่ามีในโลก.. แต่ไม่มีรักก็ไม่ตายนี่ครับ.. มีรัก มีทุกข์ ผมว่าอยุ่เงียบๆ ซักเดือน อยุ่คนเดียว ไม่คิดเรื่องพวกนี้แล้ว พอเวลาผ่านไป กลับมาถามตัวเองใหม่ ยังจะเลือกที่จะอยุ่กับปัญหาต่อไปมั้ย.. ถ้าไม่เอาปัญหานี้แล้วก็เลิกมันทั้งคุ่นั่นแหละ.. ไม่ได้ดีซักคน ก่อน นุ คณก็อยู่กับนิ้วมาได้ตั้งนาน ถ้าเลิกแล้วจะใช้นิ้วต่อก็ไม่ตายหรอกครับ.. ของเทียมเดี๋ยวนี้ก็ทำซะดีกว่าของจริงๆอีก เก็บเงิน ที่เอาไปเที่ยวไปกิน ไปเปิดห้อง มารวมซัก 2000 รับรองคุณจะลืมผู้ชายจริงๆไปเลย 555 จากคุณ : . ไม่สามารถใช้การได้ชั่วคราว . - [ 3 มิ.ย. 50 00:35:48 A:124.120.0.111 X: TicketID:143768 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตอนนี้ก็เจอปัญหาเรื่องนี้อยู่แต่อ่านของคุณแล้วเครียดครับ ไม่คิดว่าจะเป็นชีวิตจริง ปัญหาของผมเล็กไปถนัดตา ไม่รู้จะตอบยังไงดีครับ จากคุณ : lala - [ 3 มิ.ย. 50 00:50:25 A:125.26.27.58 X: TicketID:146261 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เลิกไปหมดเลย เริ่มต้นชีวิตใหม่ ก็ดีเหมือนกันครับ จากคุณ : lala - [ 3 มิ.ย. 50 00:52:18 A:125.26.27.58 X: TicketID:146261 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ... ไม่รู้จะเริ่มยังไงดีนะ ผิงเข้าใจนะำไอ้การที่รักใครสักคน แล้วอยากดูแลเค้าตลอดหน่ะมันเป็นยังไง อ่านแรกก็คิดอยู่แ้ล้วว่าคุณนุน่าจะมีคนใหม่ คนเราอ่ะัสันดานมันเลิกไม่ได้หรอก มีอีนู๋คนแรก เดี๋ยวก็มีคนที่สองอีก เลิกกับคนแรกดีกว่า คนที่เค้าไม่รักเราไม่เห็นค่าเรา จะเอามันไปทำไม ถ้าเค้ารักเราน่ะ เค้าไม่ทำร้ายเราหรอก ท่าทางคุณเองยังเรียนอยู่ จริงๆท้องครั้งแรกก็น่าจะเป็นประสบการณ์นะ ไม่น่าปล่อยให้ท้องอีก ถ้ารักสนุกก็คิดป้องกันซะหน่อย จะได้ไม่มานั่งน้ำตาเช็ดหัวเข่า ถุงยางกันได้ทั้งโรคแล้วป้องกันการตั้งครรถ์ได้ด้วยนะคะ คนชื่อเจษมันก็มาแนวหมดโปรหน่ะ แรกๆดี หลังๆก็มาแนวอีหรอบเดิมฟันแล้วทิ้ง แล้วที่คุณไม้ขีดบอกว่า "หากแต่เป็นใจที่มันตัดไม่ได้จริงๆ ถ้าต้องตัด ตัดลมหายใจดีกว่า" เราว่าคุณโง่อ่ะ ไม่รักตัวเองแล้วใครจะมารัก เลิกให้หมด แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่เอาประสบการณ์ต่างๆที่เคยผ่านมาจำเอาไว้ แล้วอย่าพลาดท้องอีก ทำบุญให้น้องเค้าด้วยก็ดีนะคะ สู้ๆค่ะ จากคุณ : ผุ๋งผิ๋ง - [ 3 มิ.ย. 50 03:25:03 ]

ความคิดเห็นที่ 21 โหผิง "คนชื่อเจษมันก็มาแนวหมดโปรหน่ะ" เป็นยังไงอ่ะแนวหมดโปรเนี่ย เกิดไม่ทันอ่ะมุกนี้.. ช่วยแถลงไข รายละเอียดหน่อยเหอะ จะได้เอาไปเล่นมั่ง.. จากคุณ : . ไม่สามารถใช้การได้ชั่วคราว . - [ 3 มิ.ย. 50 06:25:10 A:124.120.0.111 X: TicketID:143768 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เอ่อ...มันไมยุ่งเหยิงยังงี้...ไม่มีใครรักเดียวใจเดียวกันเลยรึยังไงฮึ.. จากคุณ : กล้วยบัว - [ 3 มิ.ย. 50 08:26:41 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อืมมม..............ยิ่งได้อ่านตอนจบกลับยิ่งอึดอัดกว่าเดิมอีก การใช้ชีวิตตามอารมณ์ยามมีความสุข  มันก็สุขแบบวูบวาบ ย่อมไม่ยั่งยืน แต่ยามมีทุกข์กลับตรงกันข้าม  เพราะจะทำให้เกิดทุกข์แบบยั่งยืน..... "ไม่มีทางที่จะได้เจอกับความสว่าง   หากคุณไม่พาชีวิตก้าวออกจากมุมมืด" ออกมาจากจุดนั้นซะ  ทำชิวิตใหม่ให้มันมีคุณค่ามากกว่านั้น.... เลิก!  ทั้งหมด  พาชีวิตก้าวเดินใหม่อีกครั้ง   ทิ้งอารมณ์ไว้ให้หมด  เดินครั้งใหม่ด้วยสติ  และปัญญา  จะทำให้คุณก้าวเดินได้อย่างมั่นคงยิ่งกว่าครั้งเก่า แม้ว่ามันจะดูยาก   แต่มันถึงเวลาต้องทำ   ต้องใช้ความแข็งแกร่งของใจ.... อย่าใจอ่อนล่ะ.... จากคุณ : ไม้ไผ่โย่ง - [ 3 มิ.ย. 50 09:35:00 ]

ความคิดเห็นที่ 24 มันมั่วจนไม่รู้จะคิดแทนยังไงแล้ว ถ้าเป็นเชือกผมว่า "มันเป็นเงื่อนตาย" แล้วแหละ การที่คุณจะเอาปมออกให้ได้  คงต้องตัดแหละครับ มีข้อสงสัย 1.คุณเจษ ถ้ารักคุณมากมาย แล้วทำไมถึงไม่เลือกคุณ 2.คุณนุ เค้ามีคนอื่น แล้วเค้ายังคบกันอยู่มั๊ย 3.ตอนหลังคุณนุ เป็นไงบ้าง ทำตัวกับคุณดีขึ้นบ้างมั๊ย 4.แล้วแฟนคุณเจษ รู้เรื่องคุณแล้ว เค้ามี Feedback อย่างไรบ้าง(ไม่ทะเลาะกันตายเลยเหรอ) แต่ให้ผมฟันธงนะ คุณจะอยู่กะคุณนุและคุณเจษ ไม่รอดตลอดไปแน่นอน มันจะเป็นเรื่องที่ติดตัวและติดใจกันตลอดไป หากวันใดเกิดทะเลาะหรือไม่พอใจขึ้นมา เรื่องนี้มันจะคอยมาหลอกหลอนและเป็นเรื่องให้คิดกันไปตลอดไป แนะนำเลิกให้หมดแล้ว อยู่เฉยๆพักนึง แล้วค่อยว่ากัน จากคุณ : ปลาวาฬสีฟ้า..หางกุด - [ 3 มิ.ย. 50 14:35:37 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ในทั้งหมดทั้งปวง เราว่า ยังไง คุณนุ คือคนที่อยู่กับคุณเป็นคนสุดท้ายเสมอค่ะ ส่วนคุณเจษ เค้าเป็นแค่ ผู้ชายขี้เอา เท่านั้นเอง จากคุณ : makamkaw - [ 3 มิ.ย. 50 18:47:04 ]

ความคิดเห็นที่ 26 และคำถามสุดท้าย ถ้าหากเธอเป็นฉัน เธอจะทำยังไง....? อยู่คนเดียวดีกว่า จากคุณ : tanni - [ 3 มิ.ย. 50 20:22:23 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ จริง ๆ แล้วจะให้เล่าหมดมันไม่หมดหรอกค่ะ วันนี้ คนของพี่เจษเค้ายังโทรมาตามหาพี่เจษกับเราอยู่เลย - -" จริง ๆ แล้วพี่เจษไม่ใช่คนเจ้าชู้เลยนะ เทียบกับพี่นุแล้วไม่ได้ครึ่งเลย นับแต่วันที่เรามีพี่เจษ พี่นุมีผู้หญิงมาแล้ว 4 คน (เท่าที่เรารู้นะ) แต่เค้าก็ไม่เคยให้ใครมาเป็นใหญ่ มายุ่มย่ามกับเราและมามีอิทธิพลกับเค้าเลย เป็นเพราะเราเองแหละเราผิดเอง พรุ่งนี้วันที่ 4 มิย. วันเกิดพี่เจษเค้า ตอบคนแรกก่อนนะคะ คุณของเล่นใหม่ ขอบคุณมากนะคะที่เข้าใจและเป็นกำลังใจให้ ^^ คุณไม่สามารถใช้การได้ชั่วคราว มะก่อนเหมือนเห็นว่าคุนมี อมยิ้มนะ คคห. ของคุณโดนใจหลายที เอ้าตอบดีก่า ถ้ามันทำได้ อยากจะเลิกเหมือนกัน แต่มันเป็นทุกวันไปแล้ว เราใช้ความรู้สึกมากไปก็จริง แต่อยากบอกว่ามันสลัดไม่หลุด ปกติแล้วเราเป็นคนใจเด็ดคนหนึ่ง ที่ไม่เคยหันมองผู้ชายคนไหนถ้าทำกับเราแบบนี้ แต่วันนี้ทุกอย่างคงมาสนองเราแล้วละ เคยคิดว่าอยากทำหมันเหมือนกันนะ แต่กลัวว่าแก่ตัวลงอยากมีลูกแล้วจะลำบาก..  ชีวิตมันไม่แน่นอน.. อารมณ์พี่นุตอนนั้นเราเข้าใจดี การที่เมียถูกขโมยไปอย่างลับ ๆ เค้าก็รับไม่ได้ ผู้ชายอ่ะนะ เค้าไม่คิดจะสู้คดีหรอก เค้าก็เคยติดคุก เราเป็นคนที่อัพชีวิตเค้าขึ้นมา เป็นคนที่สร้างให้เขาเป็นตัวตนขึ้นมา พ่อแม่เค้าดีใจนะที่เค้าสนใจผู้หญิงอย่างเรา จิง ๆ แล้วเราเข้ากับบ้านเค้าแทบไม่ได้เพราะเราเหมือนเด็กเกินไป พี่สาวเค้ารุ่นแม่เราแล้ว แต่เค้ารับเราพราะเราทำให้น้องชายและลูกเค้าดีขึ้น... มะก่อนเค้าติดยา ชีวิตอยู่ในวงการแย่มากสารพัด เป็นมือปิน ตอนเราเจอเค้า เค้าเป็นรายวันทำงานที่หนึ่ง แล้วเราก็ให้เค้าไปเรียน ผลักดันให้เค้าดีขึ้นทุกวันนี้ ที่เค้าจาทำเค้าคงเสียใจมากเลยละ เราเข้าใจเค้านะ เรื่องคุมกำเนิดเราเองรู้ดี แต่คำว่าพลาด มันไม่น่าเกิดซ้ำ ๆ แต่เรารู้แล้วว่ามันเกิดจากอะไร.... เราพยายามแก้อยู่ มันเป็นสิ่งที่อยู่ส่วนลึกในใจที่ยังต้องการความรักความอบอ่น เราอยู่คนเดียวไม่ได้ ถูกเลี้ยงมาแบบเอาใจมาก ๆ ขอให้มีใครสักคนอยู่ข้างเรา พี่นุ อยู่กับเราแต่เค้าอยู่แบบเงียบ ๆ ส่วนพี่เจษ เค้าเอาใจใส่ เข้าใจ และทำให้เรารู้สึกว่าอบอ่น เหมือนเรามีครอบครัว... พี่นุเค้าไม่ใฝ่เรื่องบนเตียงสักเท่าใหร่หรอก แต่เค้าชอบไปเที่ยวผู้หญิง เค้าใช้ถุงยางตลอด แต่เค้าชอบไปอย่างนั้นอ่ะ ส่วนพี่เจษ ไม่เลย เราคบใครมาหลายคน ดูออกว่าพี่เจษไม่ใช่คนอย่างนั้นแน่นอน ส่วนเรา เราต้องการคนมาอยู่กับเรามากกว่าเรื่องบนเตียงนะ....   คุณlala ที่เล่ายังเป็นแค่สะเก็ดเล็ก ๆ เท่านั้น ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ อย่างน้อยก็เป็นส่วนหนึ่งให้คุณเป็นประสบการณ์ให้ระวังอย่าให้เกิดเรื่องอย่างนี้ต่อไป คุณผุ๋งผิ๋ง เป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะที่พี่ผิงเข้ามาอ่านนะคะ พี่ผิงหื่นได้เร้าใจมากเลยค่ะ - -" พี่ผิงเข้าใจถูกแล้วค่ะ พี่นุมีผู้หญิงมาติดพันเรื่อย แต่เราก็ไม่ได้หึงเราเค้านักหรอกนะคะ แล้วเค้าก็ไม่ได้คบเป็นเรื่องราวหรอกค่ะ แล้วแต่เค้า อยากเลิกอยู่หรอกค่ะ กับความลำบากที่ฝ่าฝันกันมามันยากเกินจะทิ้งกันไป.... ตอนนี้ทำงานแล้วทำมาเป็นปีแล้วค่ะ เรื่องท้องคำว่าพลาดมันเกิดได้ ความคิดเรามันตื้นไปอ่ะค่ะ แต่รู้แล้วละคะว่าพลาดเพราะอะไร... เรารู้สึกอย่างนั้นบ่อยครั้งนะคะ แต่ความรู้สึกที่มีมันมากมายกว่าที่จะทิ้งเค้าไป มันยากมาก เรารักตัวเอง ก็พยายามหลายครั้งที่จะเดินไปจากเค้า ถ้าเราเลิกกับพี่เจษได้ คงเป็นผลงานชิ้นโบแดงของฉันทีเดียว แค่คิดว่าจะไปจากเค้า ตอนนี้ก็หายใจไม่ออกแล้ว มันเป็นไปเองเลยโทษตัวเองอยู่นี่ไง คิดอยู่ตลอดว่าเค้าเห็นเราว่าเรามีค่ากับเค้าไหม ทำไมเค้าถึงทำกับเราอย่างนี้ จนแล้วจนรอด เค้าทำกับเราอย่างไร ก็ยังรัก หมดโปรก็ยังยอมใช้โปรปกติเพือหล่อเลี้ยงหัวใจตัวเองต่อไปค่ะ   ทำบุญตลอด ฝังใจอยู่ในนี้ตลอดค่ะ ยังไงซะเราก็ต้องอยู่ ต้องหายใจสู้ต่อไป ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร หวังแค่วันพรุ่งนี้จะมีอะไรที่ดีกว่าทุกวัน คุณกล้วยบัว ก่อนหน้านี้เราเคยคิดว่าเรื่องนี้ไม่มีวันเกิดขึ้นกับเรา แต่เมื่อมันเกิดขึ้นกับตัว เราก็เจ็บจนร้องไม่ออก บอกใครไม่ได้ทีเดียว คุณไม้ไผ่โย่ง ขอบคุณที่เกาะติดสถานการณ์ อยู่เป็นเพื่อนกันไม่ให้รู้สึกแย่ไปกว่าเดิม ขอบคุณจิง ๆ ใช่ค่ะ คุณพูดถูกคุณไม่ใผ่โย่ง แต่เราก็ทำมันทุกครั้งเพื่อแลกความสุขชั่วคราวมา ตอนนี้เหมือนทุกข์ยั่งยื่นจะยาวนานขึ้น หลายครั้งที่พยายาม ไม่ต่ำกว่า 20 ครั้ง แต่มันก็เหมือนเดิม เราพยายามก้าวออกมาช่วงเวลา 3 ปีมานี้ เหนื่อยเหลือเกินค่ะ ใจเหลือนิดเดียวแล้ว พยายามจนแย่แล้ว บางครั้งอยากจะนิ่ง ๆ ไปเลย แล้วค่อยพยายามใหม่อ่ะคะ คุณปลาวาฬสีฟ้า..หางกุด ใช่มันพันกันจนเราเองก็แก้ไม่ออกแล้ว 1.เค้าบอกว่าเค้ารักคนของเค้าเหมือนกัน บ้านเค้าก็รับเราไม่ได้เพราะรู้ว่าเรามีพี่นุ แต่ก็นั่นแหละเค้าพี่เจษจะเลือกเราซะอย่างมันจะมีอะไรมากมายไปกว่านั้น แต่เค้าเคยนะ เลือกคนของเค้าไปสามครั้ง ที่เรากลับมาเพราะเราขาดเค้าไม่ได้ จนตอนนี้ทุกครั้งที่เค้าจะเลือก เราก็คิดว่าเค้าไม่เลือกเราเหรอ เราเสียใจตลอดเลย เหมือนหน้าด้านอยู่อ่ะ อยู่เพราะรัก เพราะห่วง เค้าเห็นว่าเรามีพี่นุด้วยละ เค้าเคยบอกนะ เค้าอยากคุยกับพี่นุของเรามาแล้วบอกเลิกคนของเค้า แต่เราว่ามันไม่มีวันนั้นหรอก แต่ในใจก็แอบหวัง ขอแค่สักนิดที่เค้ามีให้ก็ดีใจที่สุดแล้ว 2. พี่นุมีคนอื่น มีแล้วเลิก มีแล้วทิ้ง หลายคนแล้ว เท่าที่รู้ก็ 4 คน มีคนเข้ามาหาเค้าตลอด แต่เค้าก็อยู่กะเราตลอดนะ สำหรับเค้าแล้วเรามาก่อนเสมอ 3. พี่นุยังเหมือนเดิมค่ะ เค้าก็ยังทำตัวเดิม ๆ เค้าเป็นคนแบบนี้ไม่มีความอบอุ่น 4.คงทะเลาะกันนะ พี่เจษเค้าไม่ค่อยบอกอะไรเกี่ยวกับเรื่องคนของเค้า คนของเค้าก็ไม่ยอมปล่อยมือเหมือนกัน พี่เจษบอกคนของเค้าว่าเค้าก็รักเราเหมือนกัน รักมาก...   แต่เค้าเป็นประเภทว่า คนของเค้าก็โทษตัวเองเหมือนกันว่า เค้าผิดเองที่ทิ้งพี่เจษไว้ ไม่อยู่ด้วย ไรทำนองเนี้ย เค้าเป็นคนใจเย็น ไม่เหมือนเรา ที่พี่เจษเค้ายังลังเลเป็นเพราะเราเป็นคนร้อน เอาแต่ใจ แต่เราก็มีเหตุผลนะ ประมาณหนึ่ง... ใช่เลย เรื่องนี้จะเป็นประเด็นสำหรับเราสามคนตลอดไป จะให้เลิกกันเราว่าไม่ใช่เรื่องง่ายนักหรอกค่ะ สักวันชะตาจะตัดสินเรา... คุณmakamkaw เหมือนคุณจะอยู่ใกล้เรามากเลยนะ คุณเข้าใจอะไรได้ใกล้มาก ใช่พี่นุไม่มีวันทิ้งเรา มีแต่เราจะทิ้งเค้าไปวันไหนเท่านั้น ใช่พี่เจษขี้เอามาก ๆ 5555  แต่เค้ามีอะไรกับคนของเค้าไม่ค่อยได้ ด้วยปัญหาบางประการ ส่วนเราสนองความต้องการเค้าได้เต็มที่...   หลายครั้งที่เราคิดว่าเค้าคบกับเราเพราะเรื่องบนเตียงเท่านั้น แต่เป็นเพราะเค้าเป็นคนอบอุ่นอ่อนโยน ใครอยูใกล้ ๆ ก็รักเค้า เค้าเป็นลูกคนกลางที่ว่าน่าจะมีปัญหา แต่พ่อแม่รักเค้ามากเพราะเค้าเป็นแบบนี้แหละ คนรอบข้าง รวมทั้งเราด้วย ขอบคุณทุก คคห. นะคะ เดวจาเข้ามาดูใหม่ จากคุณ : maikeet - [ 3 มิ.ย. 50 21:24:53 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ไม่มีใครสมบูรณ์แบบทุกคนหรอก จากคุณ : ชั่วโมงต้องมนต์ - [ 4 มิ.ย. 50 15:59:48 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เมื่อวานหลับนะครับ ขอโทษด้วย คำถามนะครับ 1.ทำไม มันวุ่นวาย เหลือเกิน 2.ทำไม ยังทนอยู่ในสภาพนั้นกันได้ทุกคน ไม่มีใครคิดจะเดินออกมาบ้างเลยเหรอ หรือว่าจะดูว่าใครทนมากกว่ากัน เอ็งไม่ออกไป ข้าก็ไม่ยอมออก เหมือนกัน ทนได้ให้มันรู้ไป แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 50 19:25:58 จากคุณ : ภูตน้อย - [ 4 มิ.ย. 50 19:21:27 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เป็นกำลังใจให้นะครับ   สู้ต่อไปนะคนดี(ของคนอื่น) ยังไงผมก็อยู่ข้างคุณนะ (แอบน้อยใจนิดๆ) จากคุณ : จากคนห่างไกล ที่ยังเป็นห่วง (E27AYC) - [ 5 มิ.ย. 50 04:51:22 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เข้ามาดู... คุณชั่วโมงต้องมนต์ ขอบคุณในความเข้าใจนะคะ คุณภูตน้อย เนอะ วุ่นวายเหลือเกิน ไอ่ที่ทนหน่ะ มันไม่ได้อยากเป็นอย่างนี้หรอกมันหนีไม่ออก ไปไหนไม่ได้กันหน่ะสิ เพราะรักคำเดียวแหละ คุณE27AYC ขอบคุณนะคะที่เข้ามาให้กำลังใจ เอ่อ....  น้อยใจเรื่องไรเหรอคะ งงเล็ก ๆ จากคุณ : maikeet - [ 5 มิ.ย. 50 09:44:40 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ถ้าเป็นคุณก็คงไปไหนไม่ได้เหมือนกัน แต่วันนึงเวลาจะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงและมีทางออกของมันเอง อาจเป็นอย่างที่เราคิดหรือไม่ ไม่มีใครรู้ รู้แต่ว่าเพราะเราไม่กล้าทำอะไรตัดสินใจไปในวันนี้ (เพราะรัก ใครจะเรียกว่าหลง ใครจะเรียกว่ากรรม ตามสะดวก) ในที่สุดเวลาจึงตัดสินและจัดการกับปัญหาให้เราค่ะ จากคุณ : โศกตลอดกาล - [ 5 มิ.ย. 50 20:24:07 A:59.189.17.238 X:218.186.8.11 TicketID:000923 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เชิญไปอ่านปัญหาของผมบ้างครับ ผมตัดสินใจเดินออกครับ เหนื่อยมากกับความรัก http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L5472319/L5472319.html จากคุณ : ภูตน้อย - [ 5 มิ.ย. 50 21:52:05 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เห้อออ...คุณเจ้าของกระทู้ เราเข้าใจน่ะค่ะ ว่าความรู้สึกที่คนคนนึง เค้าจะยังรับเราไว้เสมอ จะเป็นไง แต่ก็ได้แค่นั้นแหละค่ะ เพราะตัวเราเอง  ถึงแม้จะมีแบบนั้นอยุ่คนนึง แถมเค้ายังรักเรามากอีกด้วย แต่เราก้ยังชอบที่จะไประริกระรี้ กะคนอื่นน่ะ เราเป็นคนเจ้าชู้น่ะค่ะ พอดี แต่สำหรับเรื่องอย่างว่า เราไม่ได้เอามาเป็นส่วน สำคัญนะคะ... โหะ  โหะ จากคุณ : makamkaw - [ 6 มิ.ย. 50 01:43:33 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อุ๊ยดีใจจังมีคนเข้ามาอ่านด้วย ^^ สวัสดีทุกคนค่ะ คุณโศกตลอดกาล พี่เจษพูดเหมือนคุณเลยค่ะ เวลาเท่านั้น แต่นั่นก็เป็นสิ่งที่ฉันกลัวมากที่สุด กลัวที่จะเสียคนรักไป แต่คิดซะว่าเค้าจะอยู่ในใจฉันตลอดไป เป็นที่รักของฉันตลอดไป ใครก็มาเอาเค้าไปไม่ได้ ชิมิเคอะ คุณภูตน้อย เดวตามไปอ่านค่ะ เรื่องเล่า มันไม่เท่าเรื่องจริงหรอก ความรู้สึกคุณ ถ่ายทอดออกมาได้แค่ข้อเท็จจริงที่เป็นไป ความรู้สึกข้างใจลึก ๆ บอกกันไม่ได้ คุณmakamkaw ต่างกันนิสส นึง ที่เรามีคนของเราแต่เราพร้อมที่จะไปจากเค้า แต่ด้วยพันธะทางการเงิน และอื่น ๆ (ไม่ใช่ลูก) ทำให้ไปจากกันยังไม่ได้ ส่วนคนที่เรารัก เค้าก็รักเรามาก แต่ว่าเค้ายังสงสารอีกคนนึงอ่ะจิ - -" เฮ้อ เหนื่อยใจจังค่ะ จากคุณ : maikeet - [ 6 มิ.ย. 50 09:40:28 ]

ความคิดเห็นที่ 36 "เขาว่ากันว่า การมีรักคือการมีความสุขหนึ่งครั้ง แต่ต้องทนทรมานเป็นร้อยๆ พันๆ ครั้ง ดังนั้นฉันจึงเลือกที่จะปลดปล่อยตัวเองจากการทรมานพันครั้ง แทนที่จะดื่มด่ำกับความสุขเพียงแค่ครั้งเดียว" จากหนุ่มตัวร้ายผุ้ชายกรุ๊ป บี จากคุณ : ภูตน้อย - [ 6 มิ.ย. 50 17:35:15 ]