ความคิดเห็นที่ 1 ของที่ระลึกชิ้นที่ 1 เป็นแจกันไม้มะม่วง ขนาด 6*8 นิ้ว ขนาดกำลังน่ารักคะ จากคุณ : KINGKONG - Lover - [ 12 มิ.ย. 50 06:02:52 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ของที่ระลึกชิ้นที่ 2 เป็นเชิงเทียนคะ จากคุณ : KINGKONG - Lover - [ 12 มิ.ย. 50 06:03:46 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ของที่ระลึกชิ้นที่ 3 ที่วางแจกันแก้ว จากคุณ : KINGKONG - Lover - [ 12 มิ.ย. 50 06:04:59 ]

ความคิดเห็นที่ 4 พี่ยังไม่แต่งงานค่ะ แต่เลี้ยงลูกน้องชาย (เลี้ยงเหมือนลูก)เริ่มเลี้ยงมาตอนน้องอายุ 11 วันแม่น้องทิ้งไว้ให้เลี้ยง ตอนนี้ 4 ขวบแล้วเรียนอนุบาล 2 แล้ว น้องเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต เราจะห่วงใยซึ่งกันและกัน ดูแลซึ่งกันและกัน เวลาพี่ไม่สบาย น้องก็คอยดูแล เอาน้ำให้กิน แม่กินยายัง ไปหาคุณหมอใหม แม่นอนนะ หนูจะดูแลแม่เอง เวลาตอนเย็นพี่ยังกลับบ้านช้าก็จะให้ย่าโทรตามแม่อยู่ไหน รีบกลับนะหนูรอแม่อยู่ ถ้ามีความพร้อมการมีลูกน่าจะดี จากคุณ : Ausary - [ 12 มิ.ย. 50 07:27:42 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มีรางวัลอย่างนี้ ไม่ค่อยกล้าตอบเลย คือคุณต้องเข้าใจก่อนว่า สัญชาตญานของคนนั้น ต้องการสืบพันธุ์ ทำไมต้องการสืบพันธุ์ ก็ธรรมชาติต้องการให้ยังคงเผ่าพันธุ์อยู่นั่นเอง นั่นคือการทำให้คนรู้สึกอยากมีลูก แต่ว่า... ธรรมชาติก็ให้ทางเลือกกับเรา ว่าจะมีก็ได้ไม่มีก็ได้ เหมือน ผัว เหมือน เมีย มีก็ได้ ไม่มีก็ได้ ไม่ว่าจะอะไรก็ตาม ถ้าขึ้นชื่อว่า มี หรือได้ครอบครองแล้ว ย่อมต้องดูแลรักษา มีค่าใช้จ่าย อีกทั้งการที่เป็นลูก ซึ่งก็คือ คน นั่นแหละ เขาย่อมมีชีวิตของเขา และโดยนิสัยสันดานของคนเราก็มักจะไปคาดหวังกับคนอื่น โดยเฉพาะคาดหวังกับลูก มักจะลืมไปว่า ลูกก็เป็นคน ดีได้เลวได้ มีความคิดของเขาเอง คาดหวังลำบาก ยิ่งไปคาดหวังมาก ก็ไปบังคับเขา ทำให้เกิดความเครียด ไม่คาดหวังเลย ก็อาจจะดีกว่า แต่จะทำได้หรือเปล่าก็อีกเรื่อง ที่เป็นกันมากของการอยากมีลูกก็คือ มีเพราะเห็นว่าเด็กน่ารัก ซึ่งอย่าลืมว่าลูกไม่ใช่ตุ๊กตา บางทีก็มีเพื่อไว้สืบสกุล อันนี้ก็ไปตามสัญชาตญานทั่วไป แต่ก็นั่นแหละเหมือนไปเอาภาระนี้ไปให้เขานะ ถ้าเขาเบี่ยงเบนละ.. บ้างก็มีเพราะอยากให้มีใครอยู่เป็นเพื่อนแก้เหงา อ้าว.. อันนี้ประมาทนะครับ อย่างที่ผมบอก ลูกเขาก็มีชีวิตของเขา ไม่มีใครหรอกที่อยากจะมาอยู่กับเราทั้งชีวิต คุณเองยังอยากจะไปแต่งงานมีครอบครัวมีชีวิตส่วนตัว ลูกคือความสุขคือความหวัง แต่นั่นก็เป็นสิ่งที่ทำให้พ่อแม่ทุกข์ใจอย่างหาที่สุดไม่ได้ มีไปเถิด ถ้าอยากมี มีไปเถิด แต่ก่อนมีกรุณาศึกษาก่อน ว่าเลี้ยงลูกยังไงไม่ให้เขาเป็นฆาตกร (เหมือนชื่อหนังสือเลยนิ) เลี้ยงยังไงไม่ให้เขาเห็นแก่ตัว เห็นแก่เงิน เอาแต่ใจตัวเอง หรืออย่างน้อยก็ควรถามตัวเองให้ได้ว่า เลี้ยงลูกเป็นมั้ย เลี้ยงลูกคน ไม่ใช่เลี้ยงหมา แค่ให้อาหารความรักความอบอุ่นเท่านั้นจบ อย่างที่ผมบอกนั่นแหละ เลี้ยงให้เขาเป็นคนดีได้มั้ย ถ้าได้ มีเลยครับ โลกต้องการคนดี แต่ถ้าไม่แน่ใจ... จะเสี่ยงหรือ เพื่อตอบสนองความต้องการของใครต่อใคร เราจึงได้ให้กำเนิดชีวิตหนึ่งขึ้นมา... เรื่องนี้แหละที่ต้องระวัง จากคุณ : sirnitfi - [ 12 มิ.ย. 50 08:06:36 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอเข้ามาแสดงความคิดเห็นค่ะ ฟันธงว่าการมีลูกเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เกิดขึ้นในชีวิตของเราค่ะ เรามีลูกชาย 1 คน ตอนนี้เค้าอายุ 1 ขวบ 4 เดือนค่ะ สมัยก่อนตอนที่ยังไม่มีลูกเราก็มีชีวิตที่เป็นอิสระ นึกอยากไปไหนก็ไป อยากทำอะไรก็ทำ เป็นผู้หญิงบ้างานพอสมควร ทำงานเป็นบ้าเป็นหลังทั้งที่ทำงาน และหอบงานกลับมาทำที่บ้าน ตอนที่ตัดสินใจมีลูก ถามว่าตอนนั้นอยากมีลูกใจจะขาดหรือไม่ ถึงขั้นที่ว่าถ้าไม่สำเร็จจะต้องใช้วิธีการทางการแพทย์สมัยใหม่ช่วยหรือไม่ คำตอบคือเปล่าเลย ตอนที่ตัดสินใจมีลูก ก็คิดแค่ว่า เออ อายุเรามันก็เยอะแล้วนิ (ตอนนั้นอายุ 35 ปีค่ะ) แล้วชีวิตเรามันก็ดำเนินไปตามขั้นตอนแล้ว คือเรียนจนจบ ป.เอก แล้ว กลับมาทำงานที่เมืองไทยปุ๊บ เราก็น่าจะมีลูก คือมันถึงวัยน่ะ ว่างั้น เรื่องที่จะไม่มีลูก ไม่เคยมีอยู่ในหัวสมอง เพราะว่าเราคิดว่าชีวิตครอบครัวเราก็ควรจะมี พ่อ แม่ ลูก มันเป็นไปตามธรรมเนียมที่คิดว่าควรจะเป็น ปรากฏว่าพอถึงเวลาที่เราพยายามจะท้อง มันก็ยากเหมือนกันนะ เลิกคุมกำเนิดมาตั้ง 7 เดือน ยังไม่ท้องซักกะที จนชักใจไม่ดีไปหาหมอ หมอเค้าก็ให้ยามาทานเพื่อให้เรามีไข่ตกหลายใบ อะไรทำนองนี้ แต่ยังไม่ทันจะได้เริ่มทานเลย เราก็ท้องล่ะ เจ้าลูกชายตัวดีสงสัยจะรู้ว่าแม่รอนานแล้วล่ะ เค้าเลยมาอยู่ในท้องเราเลย ไม่ต้องพึ่งพาวิธีพิเศษอะไรทั้งสิ้น ตอนมีเค้าอยู่ในท้อง เราไม่แพ้เลยนะ แต่ช่วงท้องแก่เจ้าตัวดีดิ้นแรงมาก เจ็บน่าดู เราก็เตรียมพร้อมรอเค้าออกมาชมโลกอยู่กับเรานะ ตอนนั้นได้แต่คิดว่า เฮ้ย จะเป็นแม่คนจริง ๆ แล้วเว้ย ก็จินตนาการไปว่าเออ การเลี้ยงลูกนี่คงจะเหนื่อยน่าดู มันคงจะต้องเหนื่อยมาก ๆ เลย แล้วเราจะไม่ได้ทำอะไร ๆ โดยอิสระตลอดไป เหมือนเอาห่วงมาผูกคอน่ะ ชีวิตฉันจะรันทด เอ แต่เขาก็เป็นลูกเรา เราก็ต้องเสียสละเพื่อลูกนะ เออ แล้วที่จริงการมีชีวิตนี่เป็นทุกข์นะ เราจะเลี้ยงเค้าได้ดีมั้ย เค้าจะอยู่รอดในสังคมได้มั้ย เค้าจะเป็นคนดีมั้ย แล้วถ้าเค้าดี แต่มีเพื่อนไม่ดี หรือเจอสิ่งไม่ดีที่มันอยู่ในสังคมนี้เล่า จะทำยังไง คิดไปต่าง ๆ นา ๆ ร้อยแปดพันเก้าประการ แต่สรุปก็คือ ไม่ว่าจะเหนื่อยยากสักแค่ไหน ต้องเสียสละมากเพียงใด จะไม่มีอิสระเสรีเหมือนแต่ก่อน เราก็คิดว่าเราทำได้ ส่วนเรื่องสังคมจะเลวร้ายแค่ไหน เราก็ตัดสินใจว่าไม่เป็นไร เราจะเลี้ยงลูกให้ดีที่สุด มีภูมิคุ้มกันให้มากที่สุด อบรมสั่งสอนเค้าให้รู้ว่าอะไรดี อะไรไม่ดี ลูกเราน่าจะอยู่ได้ละน่า พอเราคลอดลูกนะ วินาทีที่เราเห็นเค้าในห้องผ่าตัดนะ โอย มีความสุขที่สุดในโลก คนตัวเล็ก ๆ ที่เราเห็นนี่นะ เป็นลูกของเรา เป็นลูกชายที่น่ารักของแม่ เป็นชีวิตที่ไร้เดียงสา และรอการโอบอุ้มจากเรา คุณจะรู้เลยว่าความรักที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกคืออะไร คือมันเทียบอะไรไม่ได้เลยกับการที่เราเคยรักคนทุกคนในชีวิตเรา ขอบอกเลยว่าเรารักลูกเรามากที่สุดในจักรวาล มากกว่ารักพ่อ แม่ พี่ น้อง สามี ฯลฯ มากกว่าอะไรทั้งหมดเลย แล้วขอบอกว่าตั้งแต่คลอดเค้าออกมา ชีวิตมันเหนื่อยกว่าที่จินตนาการไว้สักร้อยเท่า ตอนเค้าเล็ก ๆ นี่ไม่ได้หลับ ไม่ได้นอน ให้นมลูกด้วยตัวเอง (นมแม่) ทุกชั่วโมง เพราะลูกกินน้อย และกินบ่อย ร้องไห้ทุกชั่วโมง หิวมั่ง อึมั่ง ฉี่มั่ง ลูกหูไวมาก เสียงดังนิดเดียวก็ตื่น ไม่เคยหลับปุ๋ยได้นานเลย สรุปคือแม่ไม่มีเวลาพักผ่อน แต่ก็สู้ตาย ตอนนี้ลูกชายโตแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าเค้าเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่สุด เรายังนึกย้อนหลังไปถึงตั้งแต่ตอนเค้าเกิดมาจนถึงปัจจุบัน ทำไมเวลามันผ่านไปเร็วจัง การเลี้ยงลูกเป็นงานที่หนักและยากและเหนื่อยที่สุดในชีวิต (ยากกว่าเรียนจบ ป.เอก ที่เราคิดว่ายากแล้วนั่นแหละ) แต่เราเต็มใจที่จะเสียสละทำทุกอย่างเพื่อลูก เราเหนื่อยแต่มีความสุขมาก ๆ กับการได้อุ้มชู ดูแลเค้า ทำกับข้าวให้เค้ากิน เอาเค้าเข้านอน ปลอบเค้าเวลาเค้าร้องไห้ เล่นกับเค้า ฯลฯ คุณจะรู้เลยว่าความรักที่เป็น unconditional love ไม่มีเงื่อนไขนี้มันเป็นยังไง จากที่เคยบ้างาน ตอนนี้เลิก เวลาอยู่ที่ทำงานก็ทำเต็มที่ไปเลยเหมือนเดิม แต่ที่เปลี่ยนคือไม่มีการหอบงานกลับมาทำที่บ้านเด็ดขาด กลับบ้านปุ๊บใช้เวลาอยู่กับลูกเต็มที่ ไม่สนใจทีวีหรืออะไรทั้งสิ้นล่ะ วันหยุดก็เต็มที่กับลูก เหนื่อยแต่ก็มีความสุขที่สุดในโลกแล้วค่ะ ตอนนี้วางแผนอยากจะมีลูกอีกคน เพราะว่าจะได้ให้เจ้าตัวดีมีเพื่อนเล่น กลัวเค้าจะเหงาน่ะ มีน้องให้เค้าซักคนท่าจะดีนะ จากคุณ : หวานใจกัปตัน - [ 12 มิ.ย. 50 08:10:44 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อายุ 30 ค่ะ แต่งงานมาเกือบ 1 ปี  อยากมีลูกค่ะ  รักเด็ก   แต่ตัดสินใจที่จะไม่มีดีกว่า  ด้วยเหตุผล 1. ยังไม่รวย 2. กลัวเรื่อง คชจ.ฟุ่มเฟือย จะอดซะ(เห็นแก่ตัวจิง ๆ555) 3. สังคมสมัยนี้  ลูกเล็ก ลูกโต ลูกวัยรุ่น  ....  ออกจากบ้านก็เป็นห่วงจะแย่ 4. ลูกต้องเกิดมาอยู่ในสังคมที่ แข่งขัน  กดดัน  มีทั้งสุข และทุกข์ 5. อยากมีลูกเพราะอยากมีลูก  รักเด็ก  เค้าเกิดมาเราก็มีความสุข  อยากรักเค้า ดูแลเค้า แต่ไม่รู้ว่าจะทำได้ดีแค่ไหน ..... เรามีความสุข ... แล้วเค้าล่ะ? 6. ต้องคอยพร่ำสอนให้เค้าเป็นคนดี  รู้จักมารยาทสังคม  อย่าเห็นแก่ตัวจนน่าเกลียด   มองโลกในแง่ดี (อย่างน้อยเราก็คาดหวังให้เค้าเป็นคนดี จิตใจดี ) 7. อยากมีลูกเพราะเป็นโซ่ทองคล้องใจ  สามีจะได้ติดลูกไม่ไปเหลวไหลที่ไหน  (เหตุผลส่วนตัว--เหตุผลเห็นแก่ตัว) 8. ฯลฯ แก้ไขคำผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 12 มิ.ย. 50 08:59:40 จากคุณ : catwalk5 (CatWalk) - [ 12 มิ.ย. 50 08:54:22 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่อยากมีครับ เพราะเมียยังไม่มี T T จากคุณ : สวี่เหวินเฉียง - [ 12 มิ.ย. 50 09:47:52 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ยังไม่มีแฟน  ไม่ได้เป้นซิงเกิ้ล มัม แต่รักเด็กค่ะ คิดว่า *มีลูกดีกว่าค่ะ* ความสุขของการเลี้ยงเด็กของยุ้ย (ยุ้ยเป็นพี่เลี้ยงค่ะ) คือ การได้ดุพัฒนาการเขาทุกๆวันค่ะ  บางวันจำวีนี้ได้ สีนั้นได้  ได้หัวเราะกะเขา   มันเหมือนมีเพื่อนน่ารักๆเข้ามาในชีวิตค่ะ เหมือนมี สำเนาถูกต้องไว้ใกล้ตัว  ไว้ให้เราเรียนรู้ชีวิตเพิ่มมาอีก สเตปค่ะ  คนมีลูก กะคนไม่มีลูก ประสบการณ์ชีวิตมันต่างกัน  แนวคิดอาจจะต่างกันไปนะคะ  คนโสดคิดถึงแต่ตัวเอง+พ่อแม่ คนแต่งงานคิดถึงพ่อแม่+สามี  คนมีลูกคิดถึงลูกก่อนใคร   ...จำได้ว่า อตนเด็กๆ แม่เคยเปรยให้ฟังว่า เมื่อก่อน แม่ชอบซื้อเสื้อผ้ามาก มาตอนมีลูกแล้ว ก็ค่อยอยากซื้อเลย อยากเก็บเงินไว้ให้ลูกใช้ดีกว่า  ซึ้งมากๆกับคำพูดแม่ ยังจำวันนั้นได้ตลอด แม้ว่าแม่จะเสียไปหลายปีแล้ว มีลูกก้เหมือนมีอนาคต  คิดถึงตอนเราชรา ไม่มีแรงจะยืนสิคะ  เราจะคิดถึงอะไรนอกจากความตายและอดีต  ถ้าเรามีลูกมีหลานก็มีความหวังว่า จะได้อยู่ดูเขาเติบโต ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ ว่าจะเลี้ยงลูกมาแล้ว ไปท้องก่อนแต่ง  ติดยาเสพติด ยุ้ยเอง ได้ไปเรียนโรงเรียนมัธยมที่มีทั้งเพื่อนท้องตอน ม.2-3  ..ติดยา   ...โดดเรียน  แต่ยุ้ยไม่เคยพาตัวเองไปเสียเลยค่ะ   เพราะรู้มาตลอดว่า ถ้าทำแล้วมันไม่ดี  กลัวผลที่ได้เลยไม่ทำค่ะ จากคุณ : กระพรวนน้อยเสียงใส - [ 12 มิ.ย. 50 09:50:36 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ของเรากำลัง 2 จิต 2 ใจอยู่ค่ะ มีก้อดี เด็กน่ารัก ไม่มีก้อดี เหตุผลคงเหมือน คคห ข้างบน จากคุณ : ปาร์ลัลล้า - [ 12 มิ.ย. 50 10:01:12 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ถ้าคิดอย่างนี้ "ตอนนี้อยู่ในช่วงของการตัดสินใจอยู่ว่า จริงๆ แล้วเราควรจะมีลูกกันดีมั๊ย ในสภาพสังคม สิ่งแวดล้อม ปัจจุบัน ที่เลวร้ายลงไปทุกวัน ทุกคนต้องแย่งกันทุกอย่าง กระทั่งออกซิเจนที่เราหายใจก็น้อยลง โลกมีแต่ความปั่นป่วนทั้งเรื่องสิ่งแวดล้อม และสงคราม และอีกมากมาย ที่เราๆ ท่านๆ ก็ทราบกันดีอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น เราควรจะให้เค้าเกิดออกเมื่อเพื่อพบเจอกับสิ่งเหล่านี้หรือไม่ " อย่าเพิ่งมีเลยครับ จริงๆนะ ถ้่าคุณเองยังมองโลกในแง่ร้ายแบบนี้ พอลูกคุณเกิดมาก็คงอธิบายและสั่งสอนเค้าให้เห็นคุณค่าของโลกใบนี้ และการมีชีวิตอยู่ได้ละหรือ... สำหรับผม ผมอยากมีครับ และพร้อมจะมีตั้งนานแล้ว ไม่ว่าความฝันของคนเรา จะเป็นอะไร แต่สุดท้าย ลูกและครอบครัวนั่นละครับ จะเป็นที่สุดของความฝัน ที่สำคัญ คุณต้องพร้อม ไม่ใช่พร้อมแค่ฐานะทางการเงินเท่านั้น แต่หมายถึง เวลาและสภาพจิตใจขอ'คุณเองและคนในครอบครัวต้องพร้อมด้วย อย่ามีลูกเพียงเพราะแค่คนอื่นถามว่า "มีลูกหรือยัง เมื่อไหร่จะมีลูก  หรือ ทำไมไม่มีลูกซะทีหละ" เมื่อถึงเวลานึงที่คุณพร้อมทุกอย่างที่จะมีเค้า อย่าคาดหวังว่าเค้าจะต้อง "เป็น" อย่างที่คุณคิด แต่จงส่งเสริมให้เค้าเป็นอย่างที่เค้าควรจะเป็น ณ เวลานั้นๆ เราเลี้ยงเค้าได้แค่ตัวครับ อรบรมจิตใจเค้าได้ก็จริงแต่คงไม่ทั้งหมด คำชี้แนะ และการสั่งสอนที่เหมาะสมจะทำให้เค้าเติบโตได้เองครับ ถึงเวลาที่เราแก่เฒ่า เค้าจะมาดูแลเราหรือไม่ อย่างไร อย่าไปคาดหวังครับ ถ้าเรารัก เลี้ยงดูและ อบรมเค้าได้ดีที่สุดแล้ว สิ่งเหล่านั้นจะส่งผลในบั้นปลายเองครับ รักและเข้าใจในสิ่งที่ลูกเป็น รับรองได้เลยว่า เค้าเองก็จะรักและเข้าใจเราเช่นกันครับ หวังว่าครอบครัวคุณคงมีความสุขดังใจหวังนะครับ ^_^ จากคุณ : ST.Exsodus - [ 12 มิ.ย. 50 10:30:19 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ดิฉันขอเลือก ไม่มี ดี ค่ะ ดิฉัน กับ สามีแต่งงานกันมาได้ 7 ปีแล้วค่ะ ตอนแรกสามีก็ต้องการมีลูกค่ะ แต่ดิฉันให้เหตุผลว่า เด็กบนโลกนี้ เยอะมากแล้ว ทุกคนที่เกิดมา ก็มีแต่ เกิด แก่ เจ็บ ตาย วนเวียนอยู่อย่างนี้ ไม่จบสิ้น ถึงแม้เราจะมีความสุข เงินทองมากมาย ในบางช่วงของชีวิต ของคนเรา ก็ต้องมีทุกข์ ด้วยกันทั้งนั้น เช่น ทุกข์จาก การเจ็บไข้ได้ป่วย ทุกข์จาก การพลัดพรากจากคนที่รัก  ไม่ว่าจะเป็น ญาติสนิท เพื่อน   ทุกข์จาก การที่ได้เห็นคนอื่นต้องต่อสู้ดิ้นรนตามท้องถนน เวลาที่เราขับรถผ่าน ทุกข์จากการที่ได้เห็นคนสูงอายุ ต้องทรมาน นอนอยู่บนเตียง ในสภาพที่ช่วยตัวเองไม่ได้ ถึงแม้เราจะมีพร้อมในทุกอย่าง ที่จะมาอำนวยความสะดวกให้เรา แต่เราก็จะหนีเรื่องเหล่านี้ ไม่พ้น เราไม่อยากให้ลูกของเราต้องเกิดมา วนเวียนอยู่ในสภาพ เกิด แก่ เจ็บ ตาย แบบนี้ ตอนใกล้จะอายุมาก เราสองคน จะไปจอง พวก รีสอร์ตตามต่างจังหวัด ที่รับดูแลผู้สูงอายุ เลือกสถานที่ดูแลผู้สูงอายุ ที่ดีๆ ที่มีพร้อมทุกอย่าง เช่น มี หมอ พยาบาล อุปกรณ์การแพทย์ มีสถานที่ให้เราได้ออกกำลังกาย สภาพแวดล้อมที่ดีๆ  สวยงาม มีทางเดินรถเข็นสำหรับผู้สูงอายุ ออกไปชมสวน เราจะไปจองรีสอร์ตแบบนี้ไว้ก่อนค่ะ หรือ ไม่ก็อีกวิธีนึงคือ จ้างพยาบาลมาดูแลที่บ้านค่ะ ตอนนี้ เราสองคนก็ จะท่องเที่ยวให้ครบทุกประเทศค่ะ ต้องไปให้ครบ ก่อนที่ เราสองคนจะไม่มีแรงท่องเที่ยวอ่ะค่ะ ตอนนี้สามีก็เห็นด้วยกับความคิดดิฉันแล้วค่ะ ว่า ไม่ต้องการมีลูกค่ะ เราอยู่กันสองคน ก็มีความสุขดีค่ะ ก็ดูแลกันไป จากคุณ : v (veenew) - [ 12 มิ.ย. 50 10:30:42 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เรื่องแบบนี้มันขึ้นอยู่กับคุณทั้ง 2 คนนะคะ ต้องลองพูดคุยปรึกษากันเองดีดี ไม่มีใครไปช่วยตัดสินใจได้ แต่อยากให้รู้ว่า... ทุกอย่างในโลกล้วนมี 2 ด้านเสมอ คือดี และ ไม่ดี ไม่ว่าคุณจะเลือกมี หรือ ไม่มี มันก้จะ มี ผล จากการเลือก แบ่งออกเป้น 2 ด้านเสมอ แต่มันอยู่ที่ว่าคุณเลือกทางไหนแล้วมีความสุขมากกว่ากัน พร้อมยอมรับผลของมันได้มากกว่ากัน จากคุณ : ข้าวจ้าว (konis) - [ 12 มิ.ย. 50 10:50:37 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มีลูกดี หรือไม่มีลูกดี??? อันนี้มันแล้วแต่คู่นั้นๆมากกว่านะค่ะ  ฉันก็เป็นคนนึงที่มีอาการลังเลแบบนี้ ตอนนี้อายุ30 สามี34 แต่งงานมาได้2ปีแล้ว  แต่ยังไม่มีลูก ปี48 (ปีระกา)แต่งงานปุ๊บสามีก็ยุให้ปล่อยเลยเพราะอยากมีลูกให้ทันปีระกา เพราะจะเสริมดวงพ่อที่เกิดปีฉลูและแม่ที่เกิดมะเส็ง  แต่ตัวฉันยังไม่กล้าเพราะเพิ่งจะแต่งงานยังไม่รู้ว่าชีวิตครอบครัวจะออกมารูปแบบไหน ก็เลยกินยาคุมเรื่อยมา กินๆหยุดๆอยู่แบบนี้ ปี49 (ปีจอ)ปล่อย  เพราะกลัว กลัวอีกแล้ว กลัวว่าจะมีลูกไม่ทันปีจอ ไปโผล่ปีกุน เพราะปีกุนชงกับปีมะเส็งของแม่  ปรากฎว่าติดได้2เดือนก็แท้ง ยอมรับว่าตอนรู้ว่าท้องก็เครียดเหมือนกันเพราะกลัวเรื่องเศรษฐกิจ เรื่องเลี้ยงลูก โดยเฉพาะเป็นคนที่รักอิสระสูงอยู่แล้วด้วย   ปี50 (ปีกุน)แต่พอเพื่อนๆเริ่มลูก2ลูก3 แถมคุณยายก็อยากได้หลานมาก แถมอายุก็มากแล้ว แต่เราจะท้องไม่ได้งัยต้องผ่านปีนี้ไปก่อน ก็เครียดล่ะทีนี้ คิดไปคิมาช่างมันเถอะ มีก็มี  พอปล่อยเท่านั้นแหล่ะ...... จากคุณ : ปลายสายน้ำ (ปลายสายน้ำ) - [ 12 มิ.ย. 50 10:57:09 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ต่อ.... ยังงัยก็ไม่ท้อง  ไปดูดวง ไปขอลูก สารพัดวิธี  สุดท้ายไปพบแพทย์ ช็อคเลยค่ะ หมอบอกว่ามีพังผืดที่มดลูกทำให้มีลูกยาก และมีอาการเจ็บที่มดลูกตลอดเวลา ถ้าไม่อยากรอก็ต้องผ่าเอาพังผืดออก  เครียดมา1สัปดาห์ ไปตรวจอีกหมอนึงเพื่อเป็นการรีเช็ค ผลก็เหมือนกันแต่ไม่แน่ะนำให้ขูดออก  ให้ลองพยายามมีไปก่อน  ตอนนี้ก็ล้นทุกเดือนจนเครียดว่าจะติดมั้ย แถมติดแล้วจะแท้งมั้ยเพราะเป็นคนแท้งง่าย ที่อธิบายมายืดยาวก็อยากจะบอกว่า...บางทีเราก็ไม่ใช่ผู้กำหนดเสมอไปนะค่ะ  ยิ่งหลังๆมาอ่านหนังสือธรรมมะมากขึ้นเจอข้อความที่ว่า.... การที่จะตั้งครรภ์ได้นั้นต้องประกอบด้วย3สิ่ง คือ 1.มีการร่วมกันระหว่างพ่อแม่ 2.มีการปฎิสนธิ3.มีวิญญาณที่เหมาะสมกับครรภ์นั้นๆ (กรรมดีกรรมชั่วของตัวแม่และเด็กที่ก่อมาจากชาติก่อนๆ) ทุกวันนี้สงบขึ้นเลย  มีลูกก็ดี  ไม่มีลูกก็ถือว่าไม่มีเด็กที่เหมาะสมมาเกิดเป็นลูกเรา  อยู่แบบไหนก็ได้ขอให้ทำทุกวันให้มีความสุขด้วยตัวของเราเอง...จะได้ไม่ต้องคาดหวังความสุขจากคนอื่นหรือสิ่งอื่น จากคุณ : ปลายสายน้ำ (ปลายสายน้ำ) - [ 12 มิ.ย. 50 11:11:33 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่ขอรับรางวัลนะคะ  แหะ ๆ เหตุผลไม่ดีพอค่ะ   ขออนุญาตเข้ามาโหวต และตอบเฉย ๆ ไม่อยากมี เพราะการเกิดคือทุกข์ สุขใด ๆ ในโลกเป็นเพียงความทุกข์ที่มีสุขฉาบทาเท่านั้น ไม่มีสุขใดที่จีรังยั่งยืน เราเองก็ทุกข์มากพอแล้ว ไม่อยากทำให้ใครต้องมาทุกข์กับเราไปอีก จากคุณ : reJoyce - [ 12 มิ.ย. 50 11:13:51 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ไม่มีลูก แต่ทุกวันนี้ความสุขดีอยู่  แต่อาจไม่สมบูรณ์  เพราะขี้เกียจตอบคำ และมีความรู้สึกเหมือนทำอะไรไม่เสร็จ  ไม่ครบ ค้าง  ค้าง คา คา แต่ถ้ามีลูกอาจจะมีความสุขสมบูรณ์มากกว่านี้  หรืออาจมีทุกข์มหันต์ก็ได้ เราว่าดี หรือ ไม่ดี ขึ้นอยู่กับลูกด้วย ถ้าลูกดี ก็ดีไปเพราะลูกจะทำใก้เรามีความสุข  อิ่มใจ  แต่ถ้าลูกไม่ดี(แม้ว่าเราพยายามเลี้ยงดีที่สุดแล้ว)ก็มีแต่ความทุกข์ใจไม่สิ้นสุด อย่าไปคาดหวังว่าเค้าจะมาเลี้ยงดูเรา  ถ้ามีหวังว่าเค้าเป็นคนดี ไม่นำความทุกข์ใจมาให้เรา เห็นเค้ามีความสุขก็พอแล้ว ถ้ามีความพร้อมที่จะเสี่ยงก็ควรมีเลยอายุมากแล้ว  แต่ถ้าไม่พร้อม(จะรับสภาพ)ก็อย่าไปมี จากคุณ : นีโม่จัง - [ 12 มิ.ย. 50 11:31:10 ]

ความคิดเห็นที่ 18 โหวตว่ามีครับ อยากมีลูก อยากสอนลูก อยากดูการเติบโตของลูก อยากมอบความรักให้ลูก อยากมองดูลูกวาดรูปได้ หัดขี่จักรยาน นั่งปั้นดินน้ำมันเป็นรูปร่างต่างๆตามจินตนาการ อยากให้ลูกถามว่าสมัยเด็กพ่อเล่นอะไร อยากคุยกับลูก ให้ลูกขี่คอไปเดินเล่น ไม่ว่ายุคสมัยไหนก็มีเด็กที่มีความสุขและไม่มีความสุขครับ และ ไม่ว่ายุคไหนก็มีลูกคนรวยที่ไม่มีความสุข และลูกชาวไร่ชาวสวนที่มีความสุขเช่นกัน "เราไม่สามารถบังคับทิศทางลมได้ แต่เราสามารถปรับใบเรือของเราได้ " ทั้งสองทางเลือกนั้นได้อย่างเสียอย่าง เราไม่รู้แน่ชัดหรอกว่าในอนาคตเลือกทางไหนจะดีที่สุด เมื่อครั้งเกิดเหตุการณ์ซึนามิ มีเด็กน้อยคนนึงเตือนคนอื่นเมื่อสังเกตุเห็นระดับน้ำทะเลลดระดับลง มีผลทำให้ช่วยชีวิตผู้คนได้เป็นจำนวนมาก ถ้าพ่อแม่ของเด็กคนนั้นตัดสินใจจะไม่มีลูก ก็จะไม่มีเด็กคนนั้นเกิดขึ้นมา อะไรๆหลายๆอย่างจะเปลี่ยนไป แค่อยากเปิดมุมมองว่าผลของการเลือกมันทำให้เกิดความแตกต่างอย่างมากๆเลยครับ จากคุณ : อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า - [ 12 มิ.ย. 50 12:02:57 ]

ความคิดเห็นที่ 19 โดยส่วนตัวของเราคิดว่ามีลูกดีค่ะ สภาวะและสถานภาพของคุณ จขกท. พร้อมทุกอย่างแล้ว การที่เราได้ดูแลใครสักคนโดยที่คน ๆ นั้นเป็นคนที่เราสร้างมากับมือด้วยความรักของคนสองคน ได้เฝ้าดูการเจริญเติบโต การที่ได้สั่งสอนให้ผ้าขาวได้รู้จักสิ่งรอบตัว มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก แต่เรื่องที่มาถามความเห็นว่ามีลูกดี หรือ ไม่ดี อย่าเอามาเป็นตัวตัดสินใจของคุณกับแฟนเลยค่ะ รับฟังความเห็นคนอื่นได้แต่สิ่งที่จะชี้ขาดว่ามีลูกดี หรือ ไม่ดี อยู่ที่คุณ 2 คน ต่อให้คนร้อยแปดออกมาบอกทั้งดีและไม่ดี แต่คนทั้งร้อยแปดย่อมมีเหตุที่ไม่เหมือนกัน จากคุณ : ลูกคนที่ 7 - [ 12 มิ.ย. 50 12:06:55 ]

ความคิดเห็นที่ 20 โห พอบอกมีของรางวัลหน่อยตอบกันมาเยอะเชียว ไม่ได้มาตอบหลอกนะ มาสังเกตการณ์ เป็นคนที่ชอบเรื่อง sex มาก แต่ยังไม่มีแฟน หลังไมด์ได้นะ จากคุณ : RIGO - [ 12 มิ.ย. 50 12:20:28 ]

ความคิดเห็นที่ 21 แล้วแต่คนค่ะ ยกตัวอย่างคนสองคนนะคะ สำหรับคนที่ขี้รำคาญ รักอิสระ ไม่มีความอดทน เราว่าไม่สมควรมีลูกค่ะ เราคิดว่าเลี้ยงเด็กนี่แหละ ยากที่สุดในชีวิต ไม่ใช่สักแต่เลี้ยงไปวันๆ แต่ต้องมีเวลาอบรม และต้องอบรมอย่างถูกวิธีค่ะ ส่วนอีกคนที่คิดว่าอยากเห็นพัฒนาการของเด็กๆ  รักเด็ก คิดว่ครอบครัวคือการได้อยู่พร้อมหน้ากันพ่อแม่ลูก ก็มีเถอะค่ะ คนแรกน่ะคือเราเองค่ะ เราเลยคิดว่า สำหรับเราน่ะ เราคงไม่คิดจะมีลูกเด็กขาดค่ะ เราขี้เกียจเลี้ยง แล้วก็ขี้รำคาญด้วยค่ะ แถมยังขี้กังวลอีก ถ้าเรามีลูก เราคงนั่งกลุ้มใจว่าลูกเราจะปลอดภัยรึเปล่า เรียนที่ไหนดี เลี้ยงยังไงดี ถ้าลูกเป็นอะไรไป เราคงกลุ้มจนแทบจะตายเลยค่ะ ส่วนตัวอย่างที่สอง คือพ่อแม่เราค่ะ  เค้าถึงได้มีลูกที่น่ารักอย่างเราไงคะ อิๆ (ว่าเข้าไปนั่น) พ่อแม่เราไม่ร่ำรวยนะคะ  ไม่ใช่คนทะเยอะทะยานด้วย  ทุกวันนี้ท่านทำงานเพียงแค่ให้มีเงินพออยู่พอกินค่ะ ท่านเลี้ยงลูกเท่าที่จะหาให้ลูกได้ ถึงจะไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดในโลก แต่ก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ท่านสามารถทำได้ค่ะ เราเลยรักพ่อแม่มากค่ะ และไม่ว่ายังไง ก็จะดูแลจนกว่าพ่อแม่จะสิ้นลมหายใจค่ะ เพราะฉะนั้น ถ้าใครคิดจะมีลูก เราเห็นว่าไม่ควรมีลูกเพื่อคาดหวังอะไรต่อลูกค่ะ เพราะถ้าผิดหวัง คงได้แต่เสียใจค่ะ ถ้าคิดจะมีลูก มีลูกเพียงแค่เติมเต็มความสุขให้ครอบครัวของตัวเองก็พอค่ะ ถ้าคุณเลี้ยงลูกดี รักลูกมากๆ ลูกก็จะตอบแทนคุณเองค่ะ แต่ไม่ควรคาดหวังอะไรจากลูกค่ะ พ่อแม่เองก็ควรเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกด้วยค่ะ เป็นคนดีของสังคม ลูกเองจะได้เติบโตมาเป็นคนดีของสังคมเช่นเดียวกัน ไม่ใช่เติบโตมาเพื่อสร้างภาระให้สังคม หรือเป็นคนเลวร้าย โกงกิน คอรัปชั่น เราว่ามันก็เป็นความสุขเล็กๆในยามบั้นปลายชีวิตนะคะ ถ้าหากว่ามีลูกแล้วได้ดั่งใจ ส่วนจะมีลูกแล้วดีหรือไม่ จขกท. คงต้องไปหาคำตอบเอาเองแล้วค่ะ ว่าอยากมีชีวิตแบบไหน จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 12 มิ.ย. 50 14:48:36 ]

ความคิดเห็นที่ 22 โหวตว่ามีแล้วดีนะ จากที่ไม่มีลูกมาเกือบๆ 10 ปี หัวหกก้นขวิดกับการไปเที่ยว ขึ้นเหนือล่องใต้ไปได้สบายๆ วันศุกร์ หรือเสาร์เราก็จะเก็บกระเป๋าออกเที่ยว ถ้าไม่ไปต่างจว. ก็จะไปเที่ยวตามผับ ตามร้านอาหาร เพราะจากส่วนตัวเลยตอนแรกที่ยังไม่มีลูกก็คิดว่าดีแล้วแหละที่ไม่มีลูกอยากไปไหนก็ได้ กลับบ้านเวลาไหนก็ได้ ไปเที่ยวไหนต่อไหนโดยไม่ต้องมาคอยกังวล คอยดูแลเค้า ไปไหนก็คล่องตัว สบายๆ แต่มาเปลี่ยนความคิดตอนที่มีลูกแล้วตอนนี้ลูกอายุ 5 ขวบแล้ว วันที่เค้าออกมาวันแรก วินาทีแรกที่ได้เจอหน้าได้สัมผัสตัวเค้า เราน้ำตาไหลออกมาโดยอัติโนมัติไม่รู้ว่าทำไม ไปทำงานก็คอยแต่จะคิดถึงเค้าคนเดียว รีบกลับบ้านเพราะรู้ว่ามีคนๆ นึงเค้าคอยเราอยู่ เพื่อที่จะมากอดมาหอมเค้า มาเล่น มาคุยแม้ตอนนั้นจะยังคุยกันไม่รู้เรื่อง จนวันนึงที่เค้าเริ่มพูดได้ เราก็ต้องร้องไห้อีกครั้งวันที่เค้าเข้ามากอดแล้วบอกว่าหนูรักแม่ที่สุดในโลกเลย ทุกวันนี้เลี้ยงเค้าเพราะว่าเรารักเค้าอย่างเดียว ไม่หวังว่าวันนึงเค้าจะต้องมาดูแลเราในยามแก่เฒ่า และก็ไม่ได้มีเค้าเพียงเพราะอยากให้เค้าเป็นเพื่อน รู้สึกว่าชีวิตมีจุดหมายมากขึ้น จากที่เลิกงานก็ไปเที่ยวเล่น ก็รีบกลับบ้าน จากที่เคยจับจ่ายโดยไม่คิดว่าต้องเก็บไว้วันหน้า ก็เริ่มเก็บ จากที่เป็นคนซื้อโดยไม่คิด มาวันนี้ก็คิดก่อนที่จะซื้อ เค้ามาทำให้ชีวิตเรามีสาระมากขึ้น มีจุดหมายปลายทางที่จะเดินไปมากขึ้น จากที่เคยไปแบบซ้ายที ขวาที ก็มาเป็นแบบไปข้างหน้าสถานเดียว มาถึงวันนี้คิดว่าดีแล้วที่มีเค้าพราะเค้าเป็นมากกว่าเพื่อน เป็นมากกว่าลูก เป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต ที่เราไม่สามารถขาดเค้าไปได้ รักเค้ามากๆ ที่สุด รักแบบที่ไม่คิดว่าจะใครมากๆ แบบนี้ ไม่ได้ตอบเพราะว่าต้องการของรางวัลหรอกนะ แต่อยากบอกความรู้สึกของคนๆ นึงที่ในชีวิตไม่ได้คิดว่าจะเป็นแม่คนได้ จนมาวันนี้ภูมิใจมากที่ได้เป็นแม่ของลูก จากคุณ : maeguitar - [ 12 มิ.ย. 50 17:40:25 ]

ความคิดเห็นที่ 23 โดยส่วนตัวคิดว่า ถ้ามีความมั่งคงดูแลเขาได้ก็ อยากจะมีค่ะ โดยส่วนมากผู้หญิงหลายๆคนอยากจะมีลูก แต่อาจติดที่ความไม่พร้อมในหลายๆด้านจึงทำให้บางคนเลือกที่จะไม่มี จากคุณ : MeSa_may - [ 12 มิ.ย. 50 19:03:06 ]

ความคิดเห็นที่ 24 พระพุทธเจ้ายังทรงให้พระนามพระโอรสของพระองค์ว่า "ราหุล" ซึ่งแปลว่า...บ่วงหรือบาศก์....พระองค์ตรัสวันที่พระโอรสประสูติว่า ราหุล (ห่วงเกิดแล้ว, เครื่องจองจำเกิดแล้ว, เครื่องผูกเกิดแล้ว) เพราะฉะนั้น การมีลูกจึงถือเป็น ห่วงหรือบ่วงที่ผูกพันคุณไปตลอดชีวิตของคุณ การเลี้ยงลูกไม่ใช่เรื่องยาก แต่การจะเลี้ยงให้ดีเป็นคนดีมีคุณภาพไม่ใช่เรื่องง่าย โดยส่วนตัวแล้วเห็นว่า...การไม่มีลูกเป็นลาภอันประเสริฐค่ะ จากคุณ : Why-Not-T-Shirt - [ 12 มิ.ย. 50 20:31:15 ]

ความคิดเห็นที่ 25 อยากมีคับ ส่วนมีแล้วจะดีกว่าไม่มีหรือไม่ อันนี้คงแล้วแต่คน จากคุณ : PT - [ 12 มิ.ย. 50 20:47:44 A:58.9.137.207 X: TicketID:120232 ]

ความคิดเห็นที่ 26 มีดีค่ะ เปนสิ่งยึดเหนี่ยวทางความรู้สึกและเปนเป้าหมายหนึ่งของชีวิต รู้สึกชีวิตมีค่า มีความหมาย การมีลูกแล้วคิดว่าทุกข์ เพราะไปคาดหวังเค้า ไม่ได้ทำเพื่อเค้า ให้เค้า เพียงอย่างเดียว จากคุณ : อาซิ่ม - [ 12 มิ.ย. 50 20:58:12 ]

ความคิดเห็นที่ 27 แล้วแต่คนครับ ถ้ามีความพร้อมที่จะรับผิดชอบเรื่อง "ค่าใช้จ่าย" แล้ว "เวลา" ที่จะต้องให้แก่เด็กเพียงพอ ก็มี ลูก เถอะครับ จากคุณ : Zeon (iamZEON) - [ 12 มิ.ย. 50 21:07:26 ]

ความคิดเห็นที่ 28 พ่อแม่ผม มีลูกรวมทั้งหมด 3 คน ครอบครัวเราไม่ได้ร่ำรวยอะไร แต่พ่อและแม่ผมเป็นคนขยัน อดทน อดออม เค้ามีความตั้งใจแรงกล้า จะส่งลูกเรียนเมืองนอกให้ได้ทั้ง 3 คน ผมได้เห็นพ่อแม่ผมลำบาก เก็บออมเพื่อรวบรวมเงินส่งลูกเรียนสูงๆ แม้ผมจะปฏิเสธเพียงใด แต่เค้าบอกเสมอว่า เค้าไหว เค้าทำได้ ขอให้ตั้งใจเรียนเถอะ ไม่ต้องห่วงเค้า จนทุกวันนี้ ลูกๆ3คน เรียนจบนอกหมด อย่างที่เค้าตั้งใจ ผมไม่คิดว่า ผมจะทุ่มเทและอดทนได้เท่าเทียม กับที่พ่อแม่ผมทำให้กับผม ถ้าผมจะมีลูก ผมควรเลี้ยงดูเค้าให้ได้ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน ใช่รึไม่ การมีลูกคน 1 สำหรับสภาพแวดล้อมทุกๆอย่างตอนนี้ นับว่าลำบากมาก ด้วยเหตุผลนี้ ผมคิดว่าผมคงไม่มีลูกครับ อย่างน้อยก็เป็นความคิดขณะนี้ ถ้าคิดจะมีลูก เพียงเพราะคำถามของคนรอบข้าง จงอย่ามี ลูกคน ไม่ใช่ลูกหมา ที่ดูน่ารักน่าเอ็นดู แต่แค่ 10กว่าปี หมาก็ตาย คุณต้องใส่ใจกับลูกคุณไปนับ 20-30 ปีนะครับ ใครว่าเรียนจบแล้วจะสบาย ถ้าลูกยังไม่มีครอบครัว คุณก็กังวลอีก จากคุณ : ศาสตร์ - [ 12 มิ.ย. 50 21:08:55 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ถ้าอยากมีก็มีนะคะ  ไม่ต้องคิดมากหรอกค่ะ   เรื่องออกซิเจนในโลกว่ามันจะเหลือเท่าใด  และคำตอบของแต่ละคน ก็ไม่ใช่ว่าจะสำเร็จรูปสำหรับคุณนะคะ   ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่คุณเลือกค่ะ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : gibge - [ 12 มิ.ย. 50 21:49:02 ]

ความคิดเห็นที่ 30 พ่อกับแม่คุณและสามีน่าจะตอบคำถามนี้ได้ดีที่สุดครับ ส่วนตัวแล้วถ้าพร้อมก็อยากให้ลองมีดูครับ กี่ปากว่าไม่เท่าเจอเอง จากคุณ : . - [ 13 มิ.ย. 50 07:30:05 A:125.26.162.107 X: TicketID:071691 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ขอเข้ามาแสดงความเห็นอีกรอบนึงค่ะ อย่างที่บอกไปแล้วข้างบนคือ การมีลูกทำให้เรารู้ว่าความรักที่ยิ่งใหญ่ที่สุด รักแบบไม่มีเงื่อนไขอะไรทั้งสิ้น มันเป็นอย่างไร ตัวเองรู้สึกเหมือน คห. 22 น่ะค่ะ พอเรามีลูก เราก็ทุ่มเทความรัก ความเอาใจใส่และทุก ๆ อย่างให้ลูกเลย ชีวิตมันเต็มขึ้น มันมีจุดหมาย มันมีสิ่งยึดเหนี่ยวหัวใจของเราที่ชัดเจนที่สุด แต่เราตั้งใจไว้แล้วว่า เราจะไม่มีวันเบื่อหน่ายหรือท้อแท้กับการต้องดูแล คอยเป็นห่วง คอยอบรมสั่งสอนเค้าไปตลอดชีวิต ลูกคือห่วงตลอดชีวิตของเราค่ะ ภาระนี้ไม่มีวันจบสิ้นจนกว่าเราจะตายนั่นแหละ ถ้าจะมีลูกต้องรับได้กับภาระอันนี้ค่ะ ไม่เคยคิดจะมีลูกเพราะหวังว่าลูกจะต้องมาดูแลเราตอนเราแก่ ไม่เคยตั้งความคาดหวังสูงส่งว่าลูกจะต้องเป็นคนดีเลิศ เรียนเก่ง ฯลฯ ไปหมดทุกอย่าง เราแค่ต้องการรักเค้า เลี้ยงดูเค้าให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ในชีวิตนี้ แค่นั้นเองค่ะ รู้ล่ะว่าลูกอาจจะทำให้เราเป็นทุกข์มากในวันข้างหน้า แต่เรารักเค้า เพราะงั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ จะทำใจยอมรับได้ ก่อนมีลูกเคยคิดเหมือนกันว่าตัวเองไม่พร้อม ยังไงก็ไม่พร้อม พอดีมีเพื่อนที่เค้ามีลูกแล้วบอกเราว่า ถ้ารอให้ "พร้อม" ใจเราจะไปไม่ถึง มันคอยแต่จะคิดว่า ไม่พร้อม อยู่ร่ำไปล่ะ เพื่อนบอกว่าถ้าจะมีลูก ก็มีไปเลย ถึงเวลามีก็พร้อมเองแหละ ปรากฏว่า จริงอย่างเพื่อนว่าแฮะ เมื่อคืนนี้ทำงานเลิกดึกมาก กลับไปถึงบ้านสามทุ่มกว่าแล้ว เจ้าลูกชายยังดูหนังเรื่องก้านกล้วยอยู่เลย แต่ก็ง่วงแล้วล่ะตอนนั้น พอเราโผล่เข้าไปในห้องเท่านั้นแหละ วิ่งตึ๊ดตื๋อโผเข้ามากอดเราเลย แล้วเราก็ร้องเพลงกล่อมเค้านอน ชีวิตตอนมีลูกมันมีความสุขกว่าตอนไม่มีลูกน่ะ เชียร์การมีลูกค่ะ จากคุณ : หวานใจกัปตัน - [ 13 มิ.ย. 50 08:21:19 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบอกก่อนว่าเมื่อคุณมีลูก คุณอาจจะกลายเป็นคนเห็นแก่ตัวมากขึ้น  กระทั่งกำลังพูดว่ารักลูก แต่ขณะนั้นสิ่งที่คุณทำอาจทำ"เพื่อตัวเอง" พ่อแม่หลายคนวนเวียนกับความรักที่ปนด้วย"ทุกข์อย่างละเอียด"  และสับสนกับบทบาท ระหว่าง "ความเป็นพ่อแม่"   กับ "ความเป็นเจ้าของ" หาก... คุณคิดจะมีลูกเพราะใครๆ ก็ทักว่าเมื่อไรจะมี หรือแม้แต่ว่าคุณคิดเองว่าเค้าจะมาเป็นเพื่อนคุณยามแก่เฒ่า .... เหล่านี้อ่านดูก็รู้ว่าไม่สมเหตุสมผล หรือว่า..คุณคิดว่าไม่ควรมีเค้า ท่ามกลางโลกอันเลวร้าย นั่นก็ไม่สมเหตุสมผลอีก เพราะคุณกำลังมองแต่จุดดำๆบนกระดาษสีขาว   ลองถามตัวเองดูว่า...  "คุณจะยอมเสียสละชีวิตครึ่งหนึ่งหรือมากกว่านั้นให้แก่ลูกได้หรือไม่?"   โปรดทราบว่า นี่ไม่ใช่การเสียสละแค่ชั่วครั้งชั่วคราว แต่หมายถึงเสียสละตราบจนลมหายใจสุดท้าย...แลกกับความสุขจากการได้ผูกพันและความอิ่มจากการที่ชีวิตได้รับการเติมเต็ม  มีใครคนหนึ่งเคยพูดไว้  "ลูก คือ ภาระอันอ่อนโยน" ชัดเจน และ ชัดเจน และ ชัดเจน ที่สุด ขอให้ถือเสียว่า เราเป็นเพื่อนที่เดินทางมาก่อน  มาให้ข้อมูล   ไม่ใช่การฟันธงว่า ควรมี  หรือ ไม่ควรมี ค่ะ จากคุณ : เกลียวหวาน (เกลียวหวาน) - [ 13 มิ.ย. 50 15:48:54 ]

ความคิดเห็นที่ 33 คห.ที่ 12  โดนค่ะ จากคุณ : catwalk5 (CatWalk) - [ 13 มิ.ย. 50 20:29:04 ]

ความคิดเห็นที่ 34 โหวตไปว่า มีก็ได้ไม่มีก็ได้ค่ะ เพราะตัวเองมีแล้วรู้ว่าการเลี้ยงเด็กนั้นยากเย็นเข็ญใจขนาดไหน เหนื่อย เครียด ต้องเสียสละทุกอย่างเลยง่า เพื่อนก็น้อยลงเพราะต้องดูลูกไอ้ครั้นจะกระแตงไปไหนด้วยก็ไม่สะดวกเลี้ยงลูกอยู่บ้านดีก่า อดช็อปเพราะค่านมลูกและอื่นๆเกี่ยวกับเด็กเนี่ยแพงต้องเก็บเงินไว้ให้ลูก กี้มีลูกคนแรกตอน 18 มานั่งมองย้อนกลับไปเราทนได้ยังหว่าเพราะชีวิตวัยรุ่นเนี่ยไม่มีเลยหัวฟูเลี้ยงลูกอย่างเดียวแถมสามีก็ไม่ค่อยใส่ใจด้วย พอมามีคนเล็กฐานะรเงินดีขึ้นลืมตาอ้าปากได้แต่ใจไม่ยอมรับกับการต้องสญเสียอิสระ เรียกง่ายๆว่าเห็นแก่ตัว เพราะพึ่งมีเงินใช้จ่ายตามใจตัวเอง(ตอนมีลูกคนแรกจนมากค่ะ) แฟนบอกให้ปล่อยครั้งเดียวติดเลย เศร้ามากเครียดจัด หดหู่ไปหมด อะไรกันนี่ชั้นต้องเลี้ยงเด็กอีกแล้วหรอเนี่ย คนโตกับคนเล็กห่างกัน 5 ปี รับสภาพตัวเองไม่ได้แต่ก็มีสติบ้างเป็นพักๆตอนเครียดก็ไม่กินอะไรเลยพอได้สติก็กินเยอะๆบำรุงลูก พอลูกออกมายิ่งหนัก เป็นซึมเศร้า ฆ่าตัวตาย ลูกไม่เลี้ยงเพราะเลี้ยงแล้วเวลาลูกร้องจะคุมตัวเองไม่ได้ ตะคอกลูก พอสติกลับมาก็นั่งร้องไห้กอดลูกคร่ำครวญ สามีก็ไม่เข้าใจไม่รับรู้กว่าจะแก้ไขได้เกือบสายผล่ามมาซะเยอะ สรุปค่ะว่า คนจะมีลูกได้จิตใจต้องพร้อมสุดๆเท่านั้น พร้อมจะเสียสละทุกอย่างเพราะลูกต้องการความรัก การเอาใจใส่ตั้งแต่เล็กจนเค้าจากเราไปหรือเราจากเค้าไป ถ้ายังกลัวหุ่นเสีย กลัวไม่ได้เที่ยว กลัวไม่ได้ช็อบ ห่วงอิสระล่ะก็อย่ามี ลูก เด็ดขาดค่ะ และ.................. เงินทองมีส่วนเกี่ยวกับการมีลูกแค่ 50% เท่านั้นที่เหลือต้องใจของคนทั้งคู่เท่านั้นค่ะ เพราะหนูผ่านมาแล้วทั้งเลี้ยงลูกแบบจนๆ(จนมากๆ)กับพอมีจะกินเล็กน้อย(อยากซื้ออะไรให้ลูกก็ซื้อได้)กะคนโตแพมเพิสยังไม่มีปัญญาซื้อเลยค่ะเพราะฉนั้น รถเข็น แปล หรืออะไรที่ไม่จำเป็นลูกไม่เคยได้เลย แต่ตอนเลี้ยงคนโตใจหนูพร้อมมากๆยอมรับได้ทุกอย่าง แม้กระทั่งเรื่องไม่มีเพื่อนเหลือเลยซักคนมีชีวิตอยู่กับลูกแค่สองคนเท่านั้นเพระเราเป็นครอบครัวเดี่ยวเลี้ยงลูกเอง คนเล็กพร้อมทุกอย่าง(เรื่องเงิน)คลอดเอกชน ของใช้ครบหมดอย่างดีและแพงทุกชิ้นแต่.......ใจแม่ไม่พร้อมเลยทำให้มีปัญหามากมายแต่ควาเจ็บปวดทุกอย่างหายไปหมดพอลูกเรียก  แม่  ได้ นั่นแหล่ะค่ะความสุขที่เงินก็ซื้อไม่ได้หรอกในชีวิต จากคุณ : รักน้องโอมกะหมูโอ๊ตที่สุดเลย (แม่น้องโอม) - [ 14 มิ.ย. 50 01:58:00 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อย่ามีลูกเพราะคนอื่นบอกว่ามีแล้วดีอย่างนั้นอย่างนี้เลยค่ะ ไม่งั้นเวลามีปัญหาอะไรเกิดขึ้น มันจะทำให้คุณนึกย้อนตัวเองได้ว่า "ชั้นไม่น่าเชื่อความคิดแบบนั้นเลย" อย่ามีลูก.. ถ้าคิดว่าจะให้ลูกเป็นคนดูแลตัวเองยามแก่เฒ่า อย่ามีลูก.. ถ้าคิดว่าอยากให้ลูกเป็นนั่นนี่อย่างที่เราต้องการ อย่ามีลูก.. ถ้าเพียงเพราะว่าอายุสมควรจะมี ฐานะทางการเงินมั่นคงแล้ว ฯลฯ มีลูกได้.. เมื่อคุณพร้อมที่จะเผชิญสารพันปัญหาทุกรูปแบบที่อาจจะเกิดขึ้นด้วยรอยยิ้ม และความเข้าใจในตัวลูกคุณ จากคุณ : Living Extreme - [ 14 มิ.ย. 50 02:02:34 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ลูกเป็นทุกอย่างในชีวิตค่ะ เป็นความชื่นใจ เป็นความสุข อบอุ่นและมีชีวิตชีวา แต่เหนือสิ่งอื่นใด ลูกทำให้เรามีสติ สุขุมและตั้งอยู่บนความไม่ประมาท เพราะลูกทำให้คิดว่าเราต้องมีชีวิตอยู่เพื่อดูแลและปกป้องเค้าต่อไปอีกนาน เมื่อตั้งใจให้เค้าเกิดมาแล้ว ก็ต้องรับผิดชอบชีวิตของลูกให้ดีที่สุด เพื่อที่จะ ได้เห็นเค้าเติบโต ดูแลตัวเองได้เป็นอย่างดี และเป็นคนดีของสังคมค่ะ จากคุณ : You got a message - [ 14 มิ.ย. 50 11:17:01 ]

ความคิดเห็นที่ 37 คุณเเต่งงานอยู่กับสามีมา10ปี ยังไม่มีลูก สงสัยจะไม่มีเเล้วมังคะ มีลูกหรือไม่มีลูกดี  คุณรู้ตัวเองดีที่สุด คนรอบข้างฟังมากก็ไม่ดีหรอกคะ จากคุณ : Hana* - [ 14 มิ.ย. 50 17:02:45 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ถ้าหากย้อนเวลากลับไปได้ก็ยังเลือกที่จะมีค่ะ ถึงแม้ว่าเค้าจะอยู่กับเราได้ไม่นาน แต่ตลอดเวลาเค้าทำให้เรารู้ว่าเรามีชีวิตอยู่เพื่อใครซักคนนึงแบบไม่มีเงื่อนไขใดๆ ขอเพียงให้เค้าอยู่กับเราให้นานที่สุดมันเป็นยังงัย จากคุณ : เสื่อสาด - [ 14 มิ.ย. 50 19:25:00 ]

ความคิดเห็นที่ 39 การจะมีลูกหรือไม่มี ไม่ใช่ว่าคุณเป็นคนกำหนดได้ ไม่แน่ว่าคุณอาจจะไม่มีก็ได้ การมีลูก บางทีไม่ต้องการ คำว่าดีหรือไม่ดี การมีลูกไม่ได้ เป็นแค่การเปรียบเทียบว่าดีหรือไม่ หรือคิดว่าเค้าควรจะเกิดมาหรือไม่ แต่การมีลูก เป็นการเอาใจใส่ชีวิตที่เกิดมา ลูกเป็นความละเอียดอ่อน และเป็นความชุ่มชื่นของชีวิตสำหรับคนที่คิดว่าการมีลูกเป็นเรื่องดี เรื่องการมีลูกเนี่ย คุณสองคนตะหากที่ควรจะตัดสินใจว่ามีหรือไม่ ถ้ามีเค้าแล้ว เค้าก็ไม่ใช่ตุ๊กตาที่คุณจะปั้นแต่งให้เป็นตามใจคุณ เค้าจะต้องมีชีวิตที่เป็นของเค้า ดังนั้น ความพร้อมทางด้านเศรษฐกิจอย่างเดียว ไม่เพียงพอสำหรับคำว่าการเป็นพ่อแม่ แต่ความพร้อมทางใจที่ยอมรับเค้า และไม่คาดหวังเค้าว่าเค้าจะเป็นอย่างไรตะหากที่จะบอกว่าคุณมีคุณสมบัติพอทีจะเป็นพ่อแม่ได้ไหม จากคุณ : วีทีอาร์ - [ 14 มิ.ย. 50 20:55:17 ]

ความคิดเห็นที่ 40 หลายคำตอบก็มีหลายเหตุผล ร้อยเหตุผล จะสู้คำตอบในใจคุณได้หรือคะ เราเองคิดว่า คำตอบคุณมีแล้วแต่ต้องการความมั่นใจมากกว่านะคะ เราเองอายุ 28 ปี  สามี 29 ปี แต่งงานปี 49 พ่อกับแม่เค้าอยากอุ้มหลาน เราเองใจหนึ่งก็อยากมี อีกใจก็กลัวว่าจะเป็นอุปสรรคต่อการเรียน แต่ว่าก็ตัดสินใจไปแล้ว ตอนนี้ก็รอลุ้นเดือนหน้าค่ะ ขอให้โชคดีกับคำตอบในหัวใจนะคะ แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 50 01:36:33 จากคุณ : พิมพ์ลักษณ์ - [ 14 มิ.ย. 50 23:55:00 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เรื่องนี้ต้องดูความพร้อมของตัวคุณและสามีค่ะ คนอื่นตัดสินใจแทนไม่ได้ ตอนนี้คุณพร้อมแล้วในเรื่องฐานะ และปัจจัยแวดล้อมอื่นๆ ที่เหลือต้องดูความพร้อมที่จะสูญเสียเวลาส่วนตัว และเสียสละเกือบทุกอย่างเพื่อเจ้าตัวเล็กที่จะเกิดมา ตอบได้แค่นี้ค่ะ จากคุณ : พจมารร้าย - [ 15 มิ.ย. 50 08:16:15 ]

ความคิดเห็นที่ 42 I don't mind having a baby as I would like to have someone to call me mum and I will be able to look after and teach all I know. But my husband doesn't like at all. I do understand why he doesn't want it and I respect his decision. Everytime we talk about having a baby, his face will sudenly change and looks so unhappy. Then he said having a baby will completely change our relationship. We will not love each other as before as I am too busy look after the baby and we will not be able to do things as we wanted to. I don't think my husband is selfish that he doesn't want to have anycommitment by having a child as we can choose to have or not to. But having a child without thinking or without any resposible is a big mistake... Anyway, it is totally up to you. That is your decision. You can decide whether you will have one , two or not have any. I do understand how you feel as I think I may be in the same position as you are. We like travelling and do things that we don't have to worry about anything. จากคุณ : PoomPim..TMB - [ 15 มิ.ย. 50 10:37:33 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ลองอ่านคำตอบได้ค่ะ ตามลิ้งค์นี้ไปนะค่ะ อาจจะไม่ตรงนัก แต่ก็คิดว่า หากย้อนเวลาไปได้ ก็ยังอยากที่จะมีลูกเหมือนเดิม เพราะตอนนี้เขาคือทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต ต่อให้ ยากลำบากกว่านี้อีกสักเท่าไหร่ ก็พร้อมทำเพื่อเขาเสมอ และยังคิดไม่ออกว่า ถ้าไม่มีเขา เราจะอยู่สู้เพื่อใคร ชีวิตจะมีความหมายอะไร ลูกเกิดมาเพื่อที่จะเติมชีวิตที่ขาดๆเกิน ให้สมบูรณ์ ลูกคือแรงบันดาลใจในทั้งหมดของชีวิตที่มี ทำให้โลกบูดๆเบี้ยวๆ นี้น่าอยู่ขึ้น http://www.pantip.com/cafe/family/topic/N5502944/N5502944.html ภาพนี้คงพอจะบบรยายความรู้สึกเราได้บ้าง ว่า ความรักที่มีต่อลูก มันเป็นยังไงกัน [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : คุณรุ่งฟ้าสาง (รุ่งฟ้าสาง) - [ 15 มิ.ย. 50 11:44:24 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เฉลยหรือยังคะ ยังกะจะไม่มีคนมาเพิ่มความคิดเห็นแล้ว อยากรู้ ว่าคุณจขกท จะเลือกความคิดเห็นไหนค่า จากคุณ : เท - [ 18 มิ.ย. 50 09:11:43 A:124.121.58.119 X: TicketID:109517 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ไม่มีดีกว่าค่ะ เพราะว่าที่สามียังหาไม่ได้เลยอ่ะ จากคุณ : เก้ - [ 19 มิ.ย. 50 11:28:14 A:203.156.49.7 X: TicketID:070080 ]

ความคิดเห็นที่ 46 อยากรู้ผลจังเลย จขกท หายป่ายหนายแล้ว จากคุณ : แง แง แง - [ 19 มิ.ย. 50 13:59:37 A:125.24.56.165 X: TicketID:148309 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ขอบคุณมากมายคะ สำหรับทุกความคิดเห็น ตอนนี้ตัดสินใจแล้วหละคะ โดยคิดอย่างรอบคอบ(รอบคอบจริงๆ)  เพราะถ้ามีลูกแล้วไม่อยากให้เค้ามีปัญหาหนะคะ เราสองคนตัดสินใจแล้วว่าเราจะมีลูกคะ ...... และก็เหมือนอย่างที่หลายคนบอกคะ การมีลูกเป็นการเสียสละที่ยิ่งใหญ่ แต่ก็คงเป็นการเสียสละที่มีความสุขที่สุด และตัวเองก็ไม่ได้คาดหวังอะไรจากเขา แต่ที่อยากมี เพราะอยากจะสัมผัสความสุขจากการเสียสละ  ซึ่งที่ผ่านมายังไม่ได้เคยสัมผัส ขอบคุณทุกๆ คนมาก จากใจคะ แล้วจะเฉลยแล้วนะคะ.... มีผู้ที่กรุณาส่งความคิดเห็นและข้อเสนอแนะมาหลายท่านมากคะ ทั้งที่ โพสต์ มาใน Pantip และส่งมาทาง e-mail เราสองคน(ว่าที่ คุณพ่อ และคุณแม่)  เลยต้องพิจารณากันหลายรอบหน่อย กะกันไว้ว่าจะบอกคำตอบว่าเราประทับใจความคิดเห็นของใครบ้าง ในวันที่ 21 มิถุนายน นี้คะ ก่อนเที่ยงคืนแน่นอนคะ และของที่ระลึกจะส่งให้ภายในวันที่ 25 มิถุนายน นี้ แน่นอนคะ ทางไปรษณีย์นะคะ จากคุณ : จขกท. (KINGKONG - Lover) - [ 19 มิ.ย. 50 16:21:14 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ไม่มี login นะครับอ่านกระทู้ pantip มานานแต่ไม่เคยตอบกระทู้ แต่วันนี้เจอหัวข้อกระทู้นี้โดนใจเลยขอตอบดังนี้ ผมว่าไม่มีลูกดีกว่าแน่นอนที่สุดครับ และผมเองก็ตั้งใจว่าจะไม่ยอมมีอย่างแน่นอน เหตุผลสำคัญคือผมมองว่าต้นทุนการเลี้ยงลูกในยุคนี้มันแพงเกินไปแล้ว มาลองดูครับว่าการมีลูกมีต้นทุนอะไรบ้าง 1.บ้าน แน่นอนว่าถ้าคุณไม่แต่งงานหรือแต่งงานแต่ไม่มีลูก คอนโดห้องเล็กๆ 35-45 ตรม. ก็ถือว่าเพียงพอแล้ว ถ้ามีลูกแน่นอนว่า ต้อง 60 ขึ้นหรือ ถ้าเป็นบ้านเดี่ยว ก็คงต้องซื้อหลังใหญ่ขึ้นแน่นอนว่าค่าใช้จ่ายต่างๆ ก็เพิ่มขึ้นอีกหลายล้าน ( อย่างน้อยก็ 2 ล้าน) ยิ่งบ้านหลังใหญ่ ก็ยิ่งต้องเสียค่าส่วนกลางแพง ( กรณี คอนโด ค่าส่วนกลาง คิดเป็นตรางเมตร อย่างของผมนี่ ถ้าเป็นห้อง 60 ก็ เบิ้ล 2 เท่า !!) ที่สำคัญคือทำเลบ้านจะเลือกแค่สะดวกเราไม่ได้ ต้องมาดู เรื่องโรงเรียนลูกอีก ซึ่งบางทีอุปสรรคเรื่องทำเลอาจทำให้ได้บ้านที่ราคาแพงขึ้นอีกเป็นล้าน แน่นอนว่า furniture ก็ต้องคูณ 2 เช่น ทีวี แอร์เป็นต้น 2.ค่าใช้จ่ายในการเลี้ยงดูลูกในวัยเด็ก ไหนจะค่าหมอ ค่านม ค่าอาหาร เสื้อผ้า จิปาถะ ผมว่าเดือนๆ ไม่น่าจะต่ำกว่า 3000 คิดที่ค่าครองชีพและอัตราเงินเฟ้อในปัจจุบัน 3.ค่าเล่าเรียนปกติ สมัยนี้เรียนอนุบาลก็เสียเป็นหมื่นแล้ว แล้วถ้าคุณจะให้ลูกเข้าเรียนโรงเรียนดัง อย่างเช่นสาธิตต่างๆ หรือเอกชน หรือนานาชาติ ก็ค่าใช้จ่ายมหาศาล ลองคิดเล่นๆ ตั้งแต่เนอสเซอรี่ จนจบมหาวิทยาลัยเป็นเท่าไร ค่าแป๊ะเจี๊ย ค่าบำรุงสมาคมผู้ปกครอง อะไรสารพัด เทอมเป็นแสน ยิ่งโรงเรียนนานาชาติ อาจไม่มีแป๊ะเจี๊ย (อันนี้ผมไม่ทราบ) แต่ค่าเทอมคงไม่ใช่บาทสองบาทแน่ แล้วถ้าลูก ent' ไม่ติด ต้องส่งลูกเรียนเอกชนจะต้องจ่าย อีกกี่แสนกัน (นี่คิดที่ค่าเงินปัจจุบันนะครับ) แม้แต่มหาวิทยาลัยรัฐก็มีค่าธรรมเนียมหมกเม็ดเพียบ แถมจะออกนอกระบบ ค่าเทอมมีแต่ขึ้นกับขึ้น 4.ค่าเรียนพิเศษต่างๆ เช่น เรียนดนตรี เรียนว่ายน้ำ ยูโด คาราเต้ เทนนิส ศิลปะ ภาษาจีน ภาษาอังกฤษ คอมพิวเตอร์ พวกนี้ค่าเรียนเดือนละหลายพัน ค่าส่งลูกไปเรียน summer ต่างประเทศ ส่งลูกไปโครงการแลกเปลี่ยนต่างๆ เช่น AFS AuPair Work&Travel ค่าใช้จ่ายหลักแสนทั้งนั้นครับ ไหนจะค่าเรียนพิเศษสารพัดวิชาตามหลักสูตรกระทรวงที่ต้องใช้ตอนสอบ ent' course นึงเดี๋ยวนี้น่าจะหลักหมื่นแล้วครับ(ตอนผมเรียนนั้น apply physic / the brain / ภาษาอังกฤษ / เคมี / ชีวะ นี่ คอรส์ปกติก้ 3-4 พัน คอร์สตะลุยโจทย์นี่ก็เฉียดหมื่น ) แล้วเดี๋ยวนี้ แค่ตรีไม่พอหลายคนพ่อแม่ต้องช่วยส่งเสีย ให้เรียนโท อีกหลายแสน หรือ ร่วม 2 ล้านกรณีเรียนเมืองนอก 5.ลูกอาจจะเป็นอุปสรรค์ ในการศึกษาต่อในระดับสูง หรือโอกาสในการย้ายงาน ทั้งในประเทศและนอกประเทศ หรืออุปสรรคในบางตำแหน่งงาน ซึ่งถ้าคิดแบบค่าเสียโอกาสดูว่ารายได้ที่อาจจะหายไปมันมากขนาดไหน 6.คุณจะไม่สามารถเสี่ยงได้มากนัก เพราะถ้าพลาด ลูกจะลำบาก การศึกษา ของลูก อนาคต ความเป็นอยู่ของลูก จะไม่มั่นคง แต่ในความเป็นจริงทุกคนทราบดีว่าการใช้ชีวิตแบบเสี่ยงนิดๆ ย่อมสนุกสนานมีรสชาติมากกว่าใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายไม่เสี่ยง !! หรือแม้แต่การลงทุนต่างๆ High Risk Hight Return , Low Risk Low Return ซึ่งแน่นอนว่าลูกค้ำคอคุณอยู่ให้ไม่สามารถใช้วิตแบบเสี่ยงๆได้ (ไม่ได้หมายถึงการไปเสี่ยงทำเลว นะครับ) ไม่สามารถลงทุนแบบเสี่ยงๆ ได้ 7.ทุกกิจกรรมที่คุณทำ จะมีค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้น ตัวอย่างเช่น ถ้าคุณจะไปเที่ยวต่างประเทศ คุณคงต้องพาลูกไปด้วยแน่ถ้ามีลูก แน่นอนว่าค่าใช้เพิ่มขึ้นอีกเพียบเลย 8.รถ ถ้าคุณไม่มีลูกและ บ้านอยู่ในย่านที่รถไฟฟ้าไปถึง และ office ก้อยุ่ในเส้นทางด้วย คุณอาจจะไม่จำเป็นต้องซื้อรถก็ได้ ไปเที่ยวนอกเส้นทาง ก็นั่ง taxi เอา ต่อให้นั่ง วันเว้นวันยังไงก็ยังถูกกว่า ค่าผ่อนรถ+น้ำมัน+ค่าทางด่วน+ค่าบำรุงรักษา+ค่าประกัน+ค่าที่จอดรถ แน่นอน) แต่ถ้าคุณมีลูกคนอื่นจะคิดอย่างไรผมไม่ทราบแต่สำหรับผมผมว่าจำเป็นต้องมีรถแน่นอน 9.การกู้เงิน ถ้าคุณมีลูก ธนาคารจะประเมินว่าคุณมีภาระต้องเลี้ยงดูลูก ทั้งภาระค่าใช้จ่ายและความเสี่ยง ซึ่งนั่นจะมีผลทำให้คุณได้รับเงินกู้น้อยลง หรือกู้ยากขึ้น 10.ค่าใช้จ่ายประจำเดือน/ค่าขนมลูก เดี๋ยวนี้ค่าใช้จ่าย ต่างๆสูงขึ้นมาก สมัยผม เรียนมหาวิทยาลัย ค่าขนมผมเดือนละประมาณ 10000 คิดที่ค่าเงินเมื่อตอนผมเรียนนะ ลองคิดดูว่ารวมเงินเฟ้อเนี่ย วันที่ลูกคุณอยู่มัธยมเนี่ย ค่าขนมจะเป็นเดือนละเท่าไร ตอนเด็กๆ อาจจะยังไม่เห็นว่ามันมาก แต่พอลูกเริ่มเป็นวัยรุ่น คุณจะเริ่มกระเป๋าฉีก และจะยิ่งฉีกมากขึ้นถ้าคุณส่งลูกเข้าไปอยู่โรงเรียนดังสังคมลูกคนมีกินมีใช้ 11.ผมไม่เคยคาดหวังว่าจะให้ลูกมาเลี้ยงดูส่งเสียยามแก่เฒ่า ที่พูดแบบนี้ไม่ได้หมายความว่าผมไม่ดูแลพ่อแม่ เพียงแต่ผมคิดว่า คนเราควรจะวางแผนชีวิตตัวเอง วางแผนทางการเงินให้ดีไม่ใช่คิดแต่จะหวังพึ่งลูก เรื่องเหงาผมไม่ห่วงอยู่แล้ว เพราะถึงมีลูกคุณก็รู้ดีว่าสังคมปัจจุบันเป็นไปไม่ได้ที่ลูกจะอยู่กับคุณไปจนคุณตาย สักวันเค้าก็ต้องไปของเค้า ดังนั้นแล้วท้ายที่สุดถึงแม้เค้าจะยังมาเยี่ยมเยียน ถามสารทุกข์สุกดิบ แต่คุณก็ยังต้องใช้ชีวิตประจำวันโดยไม่มีเค้าอยู่ดี แถมคุณกับเค้าก็คนละวัยกัน ในยามแก่เฒ่า ผมอยากที่จะพูดคุยทำกิจกรรมร่วมกับเพื่อนคนชรา(ที่มีคุณภาพชีวิตดีๆ มีเงินมีทองใช้นะครับ) มีประสปการณ์วัยเด็กเหมือนกัน เกิดมาในยุคสมัยเดียวกัน พูดภาษาเดียวกันมากกว่า ปล.ต้องขอด้วยครับถ้าข้อความยาวพรึดอ่านยาก แต่ผมพยายามเว้นบรรทัดจัดหน้าแล้วแต่เวลา preview แล้วมันก็ยังติดกันเป็นพรึดอยู่ดี ขออภัยนะครับ มือใหม่หัด post ^^ จากคุณ : คนที่ไม่อยากมีลูก - [ 20 มิ.ย. 50 16:14:02 A:61.90.150.253 X: TicketID:148420 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ต่ออีกนิดนะครับ ที่ผม postไปเป็นความเห็นหนึ่งซึ่งคงมีทั้งคนเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย แต่ก็เป็นมุมมองนึง ของคนที่มาจากครอบครัวคนชั้นกลางในกรุงเทพ ที่ต้องดิ้นรน อดทนเรียนหนังสือจนจบ มีงานมีการทำ เงินเดือนไม่มากไม่น้อย ผมยอมรับว่าตัวเองมีรสนิยมค่อนข้าง ฟุ่มเฟือยอยู่พอสมควร แต่อย่างก็ตามเงินที่ใช้ก็เป็นเงินที่ได้มาจากมันสมองสองมือ ไม่ได้โกงใครมา และเสียภาษีถูกต้อง ดังนั้นผมมองว่าการที่ใครจะใช้ชีวิตอย่างไรนั้นมันเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละบุคคล ไม่จำเป็นที่ จะต้องไปยึดถือแบบอย่างจากใคร ไม่ว่าคนๆนั้นจะเป็นใครน่านับถือแค่ไหน ด้วยเหตุผลว่าคนเราชอบไม่เหมือนกัน เติบโตมาต่างกัน ย่อมคิดไม่เหมือนกัน ไม่มีใครถูกใครผิด ตราบที่เงินได้มาอย่างเหมาะสม และจากการที่ผมได้ลองวางแผนทางการเงินคร่าวๆ ก็จะพบว่า ด้วยระดับเงินเดือนปัจจุบัน ถ้าลองคำนวณว่าเงินเดือนขึ้นปี ละ ประมาณ 10 % ทุกปีโดยเงินเฟ้อประมาณปีละ 5 % และ อาจมีช่วงให้ก้าวกระโดด ได้2-3 ครั้ง ตามการย้ายงาน มีคอนโดกลางเมืองสักห้องขนาด อยู่ได้ 2 คน ไม่อึดอัด มีหนี้ก้อนใหญ่ แค่หนี้บ้าน หนี้รถแบบพอประมาณแต่งพอหอมปากหอมคอ หนี้ค่าเรียนโทเมืองนอก มีเงินไปเที่ยวต่างประเทศ มีเงินกินใช้ตามรสนิยมส่วนตัวของแต่ละคนแล้ว และสภาพเศรษฐและตลาดหุ้น ดอกเบี้ยจากที่ผ่านมา พบว่าถ้าคุณไม่คาบช้อนเงินช้อนทอง มาตั้งแต่เกิด คุณจะไม่มีทางจับปลาสองมือได้เลย มือหนึ่งคือการมีครอบครัวมีลูก อีกมือหนึ่งคือการใช้ชีวิตสุดเหวี่ยงอย่างที่คุณฝัน ภายใต้กรอบกฏหมาย เพราะทั้งคู่ล้วนใช้เงินมากทั้งสิ้น คุณจะสามารถเลือกได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น โดยที่มีเงื่อนไขคือ ไม่ว่าเลือกทางไหน คุณจะมีชีวิตยามแก่เฒ่าไม่ลำบากยังคงมีเงินทางใช้จนถึงวันสุดท้ายที่คุณหายใจ จากคุณ : คนที่ไม่อยากมีลูก - [ 20 มิ.ย. 50 16:33:45 A:61.90.150.253 X: TicketID:148420 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากคะ... เฉลยแล้วหละคะ หลังจากที่เราคิดหนักกันอยู่หลายวัน เราประทับใจกับทุกความคิดเห็นเลยนะคะ แต่ก็มีมากมีน้อยคะ ประทับใจที่ 1.  คห.ที่ 48  คุณ คนไม่อยากมีลูก                2.  คห.ที่ 31 และ 6 คุณ หวานใจกัปตัน                3.  คห.ที่ 11 คุณ ST.Exsodus                     คห.ที่ 12 คุณ veenew                  (คห. 11 และ 12 ชอบพอๆ กันเลยคะ เลยคิดกันว่าจะส่งของขวัญไปให้ท่านละ 1 ชิ้น นะคะ)                               แล้วก็ยังมีของขวัญพิเศษ สำหรับ ผู้กรุณาเสนอความคิดเห็น                 คห.ที่ 5 คุณ sirnitfi                 คห.ที่ 22 คุณ maeguitar                 คห.ที่ 42 คุณ PoomPim...TMB                 คห.ที่ 9  คุณ กระพรวนน้อยเสียงใส              สำหรับ 4 ท่าน ของขวัญจะเป็นอะไร ยังไม่บอกคะ (แฮ่ๆๆ) อุบไว้ก่อน แต่รับรองน่ารักแน่นอนคะ จะจัดส่งให้พร้อมๆ กันนะคะ จริงๆ แล้วอยากจะให้กับทุกๆ ท่านที่กรุณาเสียเวลาโพสต์ความคิดเห็นดีๆ นะคะ แต่ของมีไม่พอจริงๆ ของขวัญจะส่งให้ทางไปรษณีย์ (เฉพาะภายในประเทศนะคะ) ยังไงแล้วท่านทั้งหลายที่มีรายชื่อตามข้างต้นนี้ ช่วยส่งที่อยู่ให้ด้วยนะคะ จะส่งทางหลังไมล์ หรือทาง e-mail:kingkong_lover@hotmail.com ก็ได้คะ จะได้รีบจัดการส่งของขวัญไปให้เชยชมกัน ขอบคุณมากคะ จากคุณ : เจ้าของกระทู้เองคะ (KINGKONG - Lover) - [ 22 มิ.ย. 50 00:22:59 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ได้ที่อยู่ของ คุณ veenew แล้วหละคะ จะรีบจัดส่งของขวัญไปให้นะคะ .........รอรับด้วยนะคะ...... รอของท่านอื่นๆ อยู่นะคะ แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 50 00:30:17 จากคุณ : KINGKONG - Lover - [ 22 มิ.ย. 50 00:29:34 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ส่งของวันไหนแจ้งบอกนิดนึงน่ะครับ จะได้อยู่รอรับครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : j - [ 3 ก.ค. 50 16:02:22 A:124.121.63.97 X: TicketID:149441 ]