ความคิดเห็นที่ 6
หลังจากคืนก่อนวันนัดกับลุงไปดื่มเบียร์กับเพื่อนที่กำลังจะแต่งงาน (คงกลัวแต่งไปแล้วหมดโอกาสมาเจอเพื่อนๆ)
ก็รีบตื่นตั้งแต่ 9 โมงขึ้นรถเมล์มาลงแถวราชดำเนินเดินมาขึ้นเรือด่วนคลองแสนแสบเพื่อนั่งไปเดอะมอลบางกะปิ
วันเสาร์ตอน 9 โมงกว่าเรือโล่งมาก มีคนนั่งตอนขึ้นประมาณ 10 คน จนมาต่อเรือใหญ่ที่ประตูน้ำคนก็ยังน้อยเช่นเดิม
คนขับเรือก็ซิ่งเป็นพิเศษเพราะบางป้ายไม่มีคนมารอลงเรือหรือขึ้นจากเรือ ก็เลยลากยาวมาจนถึงบางกะปิเวลา 11 โมงเกือบจะตรง
ก่อนหน้าตอนนั่งรถเมล์ได้โทรคุยกับโอม โอมบอกว่าไปทำธุระที่จุฬาเลยให้เบอร์ป้าแมงฯมา เมื่อมาถึงก็โทรหาป้า
แต่ป้ายังรถติดแถวมีนบุรี ตั้มเลยเที่ยวเดินในฟู๊ดเซ็นเตอร์เพื่อมองหาลุงเผื่อจะเจอนั่งอยู่ตรงไหนสักโต๊ะ ก็ไม่เจอ
ซึ่งบางคนก็มองหน้ากลับมาบ้าง เขาคงคิดว่าคนนี้เป็นใครทำไมมามองดูหลายรอบ จนต้องโทรไปขอเบอร์ลุงจากป้าแมง
พอได้มากำลังจะโทรก็พอดีเจอวีพอดี เลยโทรเข้าเครื่องลุงจนได้มาเจอกัน ลุงยังหล่อเหมือนเดิม แต่ก็มีบ่นตัวเองเรื่องทรงผม
ที่ลุงไปตัดแล้วเผลอหลับ ตื่นขึ้นมาลุงตกใจกับทรงผมที่สั้นเป็นพิเศษ(แต่ก็ยังดูดีครับ อิอิ)
จากนั้นพี่ๆก็เริ่มทยอยกันมา พี่เอิร์ธ,พี่หม้ายสาวพราวเสน่ห์,เจ๊แมงกับน้องเข้ม,พี่โตกับทรงผมสุดจ๊าบ,พี่อุ้มน้อย
แล้วสักพักก็มีเจ๊ผู้นึงรูปร่างสูงเพรียวใส่เสื้อสีเหลืองหน้าผากนูนโหนกมายืนหันรีหันขวางอยู่แถวโต๊ะ พอมองจึงรู้ว่าเจ๊ร่วมนี่เอง
นั่งกันอยู่สักพักลุงทนไม่ไหวอยากหาที่ดื่มแล้ว จึงพากันไปร้านแม่ลาปลาเผา แต่พอไปถึงมีคนเดินมาบอกว่าเปิด 4 โมงเย็นครับ
ก็เลยไปร้านใบไม้ร่าเริงตามที่โอมได้จองไว้ ไปถึงก็เจอโอมซึ่งเดินทางมาถึงพอดี บ้านทุกหลังยังคงว่าง คงเพราะยังหัววันอยู่
สักพักเจ๊แมง,น้องเข้ม,พี่ร่วมก็ตามมาจากเดอะมอล เพราะน้องเข้มขอคุณแม่เล่นเครื่องเล่น-หาซื้อของกินก่อน เลยตามมาหลังจากนั้น
ก็นั่งกินนั่งร้องเพลงนั่งคุยไปเรื่อยเปื่อย ก็เลยเอากล้องลุงมาถ่ายไปเรื่อยๆ สักพักตำแหน่งช่างภาพเป็นของน้องเข้มแทน ถ่ายไปขำไป
สักพักพี่น็อตก็ตามมาถึงก็ยังคงนั่งคุยไปเรื่อยๆเช่นเดิม จนเจ๊แมงทำท่าจะกลับเพราะบ้านไกลมาก แต่ฝนดันตก
พอดีหลานลุง(ชื่อ ตั้ม)ลุยฝนมาถึงร้านนั่งสักพักจนฝนหยุดจึงแยกย้ายกันกลับ แต่ลุงจะไปทานข้าวต่อกับน้องชายและหลานของลุงแถวๆบางแค
พี่เอิร์ธใจดีมากอาสาไปส่งให้ทั้งๆที่รถติดและไกลมากๆ เลยอัดกันไป มีพี่เอิร์ธ,พี่น็อต,โอม,ตั้ม(หลานลุง),ตั้ม,ลุง
ออกจากร้านนิดนึงก็เจอกับสภาพการจราจรที่ติดขัดมาก จนเวลาผ่านไปสักครึ่งชั่วโมง เสียงพี่น็อตพูดขึ้นว่า
ปวดฉี่มากเลยครับถ้าเจอปั๊มช่วยแวะหน่อยนะ ลุงได้ยินก็พูดว่า อ้าวปวดเหมือนกันเหรอ ลุงก็ปวดจะแย่แล้ว
แต่เหมือนโชคชะตากลั่นแกล้ง ในสภาพการจราจรที่ติดขัดรถค่อยๆไหลไปเรื่อยๆ แต่ก็มองไม่เห็นปั๊มเลยสักที่ เวลาผ่านไปด้วยความตึงเครียด
จนแต่ละท่านเริ่มตัวเกร็งจึงมองเห็นปั๊มข้างหน้า พอลงจากรถปรากฏว่าทุกคนต่างลงไปปลดทุกข์กันหมด(กลายเป็นปวดฉี่ทุกคน)
จนพี่เอิร์ธขับไปถึงร้านคำหยาด(แถวตลาดบางแค)ฝนก็ยังคงตกพรำๆ นั่งทานข้าวกับน้องชายลุง,ป้า,หลานสาวลุง
และหลานชายลุง(ลูกน้องชายลุง)ก็เดินทางไกลตามมาด้วยอีกคนนึง ก็ได้เวลาแยกย้ายกันกลับพอดีครับ
ต้องขอขอบคุณลุงถึกฯสำหรับอาหาร,ของฝากและมิตรภาพรวมทั้งพี่ๆน้องๆป้าๆทุกท่านด้วยครับ ที่ช่วยสร้างความสนุกสนาน
ผมพูดน้อยเกินไปต้องขออภัยด้วยครับ
จากคุณ :
Q-E-D  
- [
25 มิ.ย. 50 00:36:30
]
|
|
|
ไม่ย๊อมมมมม
