อ่ะแฮ้ม

ในที่สุดก็ผ่านไปได้ด้วยดี สำหรับการจัด "สัมนา น้องเอช มือใหม่ รุ่นที่ 3" นะคะ เป็นการจัดสัมนาโดยเว็บแก้วไดอารี่  เราไม่ใช่หน่วยงานที่เป็นมืออาชีพด้านการจัดสัมนาหรอกค่ะ จริงๆพวกเราไม่ได้เป็นอะไรเลย เป็นแค่เพื่อนกลุ่มหนึ่ง ที่มีใจอยากจะช่วยเหลือเพื่อนใหม่ๆ ให้ดูแลตัวเองให้ได้ ให้มีกำลังใจ และ มีความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับโรคที่ตัวเองเป็น

กว่าจะจัดงานได้ก็ลำบากค่ะ  ด้วยความที่ไม่ใช่องค์กร ไม่ใช่หน่วยงานอะไร มันหาทุนสนับสนุนได้ยากจริงๆๆค่ะ   ต้องขอขอบคุณ พี่แก้วกิฟ ที่ช่วยหาเงินสนับสนุนมาจาก มูลนิธิ DaPa นะคะ

เราเก็บเงินจากผู้เข้าร่วมสัมนาเพียงคนละ 150 บาทเอง เก็บพอเป็นพิธีอ่ะคะ จริงๆไม่พอหรอก  สัมนาครั้งนี้ใช้เงินไปทั้งหมดประมาณ  65,000 บาท เก็บจากเพื่อนๆได้ ไม่ถึง 2 หมื่นอ่ะคะ เพราะคนไหนไม่มี เราก็ไม่เอา

ขั้นตอนก่อนจะถึงวันสัมนาก็ปัญหาเยอะแยะค่ะ ทะเลาะกันบ้าง ไม่เข้าใจกันบ้าง แต่ทุกอย่างก็เคลียร์ได้ อภัยกันได้  พวกเราเดินทางด้วยรถบัสทหาร ซึ่งต้องลุ้นจนนาทีสุดท้ายว่าได้รถแน่ๆ เนื่องด้วยสถาณการณ์บ้านเมืองไม่ค่อยสงบ รถทหารอาจจะโดน ยกเลิกได้ตลอดเวลา

พอแน่ใจว่า รถทหารได้แน่ๆแล้ว ก็มีปัญหาบ้านพักอีก เพราะโรงนอนที่จองไว้ 2 หลัง นอนได้หลังละ 60 คน  โดนขโมยไป 1 หลัง เพราะความชุ่ยของอุทยานที่รับจองซ้อนกัน   แก้ปัญหากันหน้ามืดอีก ต้องขอบคุณเพื่อนๆที่เดินทางไปล่วงหน้า ที่ได้ช่วย ประสานงาน แก้ไขสถานการณ์

วันเสาร์เป็นวันออกเดินทาง เพื่อนๆส่วนใหญ่ที่ลงชื่อไว้ก็มากันครบ มีมาสายบ้างเล็กน้อย แต่บางคนที่ลงชื่อไว้ก็ไม่มา หายไปเลย ติดต่อไม่ได้ ไม่แจ้งยกเลิก  เราก็รอกันพอสมควร แล้วก็ ออกเดินทาง

ระหว่างอยู่บนรถ ก็นับคน กันวุ่นวาย เพราะต้องประสานงานเรื่องที่นอน กับเพื่อนๆที่ล่วงหน้าไปก่อนให้จัดเตรียมให้   จำเป็นต้องมีเพื่อนส่วนหนึ่งนอนเตนท์  ก็ขอขอบคุณเพื่อนๆที่อาสานอนเตนท์ด้วยนะคะ

จัดการเรื่องที่นอนไปได้ ด้วยความเข้าใจ และ เสียสละของเพื่อนๆทุกคน  ดีใจที่ทุกคนเข้าใจว่า มันเป็นอุบัติเหตุที่ไม่มีใครต้องการให้เกิดขึ้น เมื่อปัญหาเกิด เราก็ต้องแก้กันไป

กิจกรรมวันเสาร์ เน้นกิจกรรมกลุ่ม เพื่อละลายพฤติกรรม และสร้างความรู้จัก เนื่องด้วยคนไปเยอะ บางกิจกรรมก็เลยต้องใช้เวลานานไปหน่อย  พอเริ่มเย็นๆ ก็เริ่มเข้าเรื่อง ด้วย กิจกรรมแลกน้ำ เพื่อสอนให้รู้ถึง อันตรายของ HIV ว่ามันแอบซ่อนอยู่เงียบๆ  พลาดเพียงครั้งเดียวก็ติดเชื้อได้

ช่วงค่ำๆ เป็น การแสดงจาก พี่หนู  ชมรมแสงเทียน เป็นผู้ติดเชื้อรุ่นแรกๆ ที่ยังอยู่มาได้อย่างสดใส แข็งแรง มีหนูมีโชว์มาให้น้องๆดู และ มาเล่าประสบการณ์ชีวิตให้รุ่นน้องฟัง พร้อมด้วยเพื่อนๆจากชมรมแสงเทียน มาแบ่งปันประสบการณ์ให้ฟังด้วย  ขอขอบคุณมากๆเลยค่ะ

ก่อนไปนอน  ก็มีโชว์จาก ทีม"แก้วคาเฟ่"  คือทีมที่จะจัดงานงานครบ 6 ขวบเว็บแก้ว ในวันที่ 14 ก.ค  มี Concept งานว่า เป็นงานเหมือนไปคาเฟ่   ครั้งนี้ก็มีน้อง แต๊กกี้ นักร้องประจำแก้วคาเฟ่ มาโชว์เชิญชวนเพื่อนๆไปร่วมงาน  ต่อจากนั้น  เพื่อนๆทีมงานกลุ่มนึงกลัวเพื่อนจะหิว ก็อุตส่าห์ไปต้มข้าวต้มมาให้เพื่อนทานก่อนนอนเด้วย  ขอขอบคุณค่ะ

กลางคืน  อุปสรรคต่อไปเริ่มมาเยือน คือ ฝนตก จริงๆเริ่มตกมาตั้งแต่บ่ายๆแล้ว เจ้าหน้าที่อุทยานบอกว่า ไม่ตกมาเป็นเดือนแล้ว เพิ่งจะตกวันนี้นี่แหล่ะ  พอกลางคืนฝนตกมากขึ้น  เดินกลับโรงนอนก็ลำบาก เราเดินเตะ ตะขาบตัวใหญ่ยักษ์ด้วย เพราะมันมืดมาก ดีไม่โดนต่อย

เพื่อนๆที่นอนเตนท์ก็ทุลักทุเลหน่อย แต่ก็ไม่มีใครบ่นอะไร  

เช้ามา  ทีมงานอีกกลุ่มตื่นแต่เช้า ไปเตรียมน้ำร้อน กาแฟ ไว้ให้เพื่อนๆทาน  เมื่อเพื่อนๆตื่นนอน อาบน้ำ ก็ไปทานข้าว และ เริ่มเข้าสู่เนื้อหาสาระ   เราเริ่มต้นด้วยเรื่องบ้านแกร์ด้า เพราะสัมนาครั้งนี้น้องๆเด็กโตของบ้านแกร์ด้ามาด้วย 15 คน แต่เสียดายเค้ามีเรียนในวันอาทิตย์ เลยต้องรีบกลับ  เราก็เลยคุยเรื่องบ้านแกร์ด้าให้ฟังก่อน ยกตัวอย่างน้องๆให้ เพื่อนๆน้องเอชมือใหม่ได้เห็น ว่า น้องผิดอะไรหล่ะ น้องลืมตาเกิดมาก็เป็นเอดส์เลย  ยังไม่ทันได้ทำบาปทำกรรมอะไรเลย แต่น้องเค้าก็ยอมรับตัวเองได้ เค้ายังสู้ ยังทน แล้วทำไมพี่ๆถึงจะไม่สู้หล่ะ

ก่อนจะกลับ น้องๆก็ได้กล่าวให้กำลังใจพี่ๆ และ ชวนพี่ๆ ให้สู้ไปพร้อมกันกับพวกเค้าด้วย

ต่อจากนั้นก็เริ่มเนื้อหาสาระ   เริ่มด้วยหมูแก้วเอง ก็เป็นการเล่าเรื่องราวของตัวเอง มุมมอง วิธีคิด ว่าทำไมภูมิต่ำมากๆๆมา 6 ปี ก็ยังอยู่มาได้ ทำไมตอนนี้กินยา คิดยังงัย ทำตัวอย่างไร

ต่อไปก็เป็นผู้บรรยายหลักของเรา 2 คน คือ เมงจี้ และ น้องซิม  เป็นเนื้อหาสาระที่ครอบคลุมทั้งหมด ที่น้องเอชมือใหม่ควรรู้  ต้องขอบคุณ เมงจี้ กะ ซิม มากๆๆ บรรยายได้ดีมากจริงๆ  มีสาระ ครอบคลุม แต่ เข้าใจง่าย ไม่น่าเบื่อ

ช่วงบ่าย เราก็มีโชว์แก้ง่วง  จากน้อง ทาทา  นักร้องคนนึงของแก้วคาเฟ่เช่นกัน  น้องทา  มาเชิญชวนเพื่อนๆไปงานวันเกิดเว็บ  เพื่อนๆก็สัญญาแล้วนะคะ  อย่าลืมนะคะ ว่าต้อง...สวย...นิ๊ด  นึง

การบรรยายมีไปเรื่อยๆ ถึงช่วงบ่ายแก่ๆ  อุปสรรคก็มาอีก คือ ฝนตกหนักมากๆๆๆๆ  โรงประชุมมันเป็นแบบเปิด ไม่มีฝาข้างๆ ฝนก็สาดบ้าง  เสียงฝนก็ดัง ต้องตะโกนบรรยาย  ยืนดูฝนตก น้ำหลากไหลอยู่ ในหัวก็ดันแว๊บสุภาษิตไทยขึ้นมาอันนึง " ฝนตก ขี้หมูไหล คน.. มารวมกัน"  พอแว๊บมา ก็ต้องรีบบอกว่า ไม่ใช่เฟ้ยๆๆๆ ไม่ใช่ คน...มารวมกัน  มันต้องเป็น "ฝนตก น้ำหลากไหล  คนมีไฟ มารวมกัน " ตังหาก

ฝนตกหนักมากจริงๆ  แต่เราก็ไม่ท้อบรรยายกันต่อไป  ขอขอบคุณทีมงานข้างหลังห้องที่วุ่นวาน ตากฝน ช่วยเก็บข้าวของนะคะ   ช่วงท้ายมีการให้รุ่นพี่จากการสัมนาครั้งที่แล้วออกมาพูด 3 คน แล้วต่อด้วยการตอบคำถาม ที่เพื่อนๆเขียนถาม แล้วปิดท้ายด้วย ให้รุ่นน้องที่เพิ่งมาสัมนาครั้งนี้ออกไปพูด 3 คน

พอทุกอย่างเสร็จ ฝนก็ตกหนักมากๆๆ ยังกลับที่พักไม่ได้  ไฟก็ดับ ก็เลยร้องเพลงกันอยู่ในโรงประชุม  พอฝนซา มีรายงานว่า ยังกลับไม่ได้ เพราะฝนตกหนักต้นไม้โค่นปิดทางเข้าออก  ก็ต้องรอกันต่อไป จนฝนหยุด แล้วอุทยานเลื่อยต้นไม้ออก เราถึงเดินทางกลับบ้านได้

อุปสรรคมีจนนาทีสุดท้ายจริงๆ  แต่ทุกคนก็สามัคคี ร่วมฝ่าฟันไปจนได้  ขอบคุณทุกคนมากๆๆจริงๆค่ะ