ชีวิตเป็นของใคร มันก็ตอบได้หลากหลายนะ
เพราะ มันอยู่ที่มุมมอง อย่างเช่น
ถ้าจะบอกว่า ไม่มีผู้ใดเป็นเจ้าของชีวิตของผู้ใด
คงฟังดูยากเกินไป และถึงเข้าใจอยู่บ้าง แต่ก็อาจไม่พร้อมที่จะรับรู้
หรือ ชีวิตเป็นของเรา เอ๊ะ! แล้วทำไม เราถึงดำเนินชีวิต
ไม่เป็นของตัวเองในหลายๆครั้งอยู่ได้?
หรือเอาแค่ สั่งให้หัวใจหยุดเต้น แป๊บนึง เรายังสั่งไม่ได้เลย!?~
แถมบางทียังเอาหัวใจไปฝากไว้กับคนอื่นอีกด้วย
เพราะงั้น บางทีหาคำตอบอันนี้ อาจเพิ่มความมึนในชีวิตได้โดยใช่เหตุ ^^'
แต่จากหัวเรื่องนี้ ผมเลยลองตั้งคำถามต่อเนื่องขึ้นมาแทนว่า
"ชีวิตคนเรา จะเป็นไปอย่างไรจึงจะดี?"
ผมก็มองได้ว่า ชีวิตคนเรามีทางเลือกอ่ะครับ
และ ชีวิตของมนุษย์เรานั้น ก็มีความสามารถมากพอ
ที่จะพัฒนา หรือปรับตัวให้ เหมาะสม และสมดุล กับปัจจัยรอบๆด้าน
หลายครั้งที่ ปัจจัยรอบด้านก็บีบหนทางให้เราเลือกน้อย
หลายครั้งที่ ก็มีทางเลือกมากจนสับสน
แล้วเราจะเลือกเดินอย่างไรดี?
พุทธศาสนา ชี้แนะไว้ว่า กระบวนการนำทางชีวิตที่สำคัญ ก็คือ ไตรสิกขา
คือ รักษาสมดุลชีวิต และมีสติเป็นเครื่องมือ เพื่อนำไปสู่ปัญญา อันเป็นแสงสว่างนำทางชีวิต
ดังที่ท่านพุทธทาส กล่าวถึง ไตรสิกขา ให้เห็นภาพเอาไว้ว่า
ศีล สมาธิ และปัญญานั้น เปรียบเสมือนคำว่า "สะอาด สว่าง และสงบ"
(กล่าวคือ คนเราควรฝึกฝนจิตใจให้ผ่องแผ้ว รักษาสมาธิให้ว่าง อันจะทำให้เกิดปัญญา
เมื่อก่อเกิดปัญญา จิตใจก็สงบ หนทางแห่งชีวิตก็เปิดกว้างออก)
บุญรักษาครับ..
ปล.1 แต่รู้สึกจะเพี้ยนไปจาก กระทู้อยู่พอสมควร ^^'')
ปล.2 ขออภัยที่ edit เยอะไปหน่อย ^^'
คือ ผมรู้สึกว่าการจะพิมพ์ให้รวบรัด ให้กระชับกับเรื่องอะไรแบบนี้
มันก็ยากสำหรับผมอยู่นะ ^^'
แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 50 22:03:07
แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 50 21:49:04
แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 50 21:37:48