ความคิดเห็นที่ 1 จะลองไล่ ตามเวลาที่น้องแก้ม โพสต์ให้นะครับ " นักข่าวจอมจุ้น กับ คุณบอดี้การ์ดจอมเก็ก " ๐(^_^)๐ 3 ...."นัท" ไม่ได้มีผลอะไรกับความรู้สึกของฉันอีกแล้ว ... อีกไม่นานฉันกับเขาก็คงจะกลายเป็นเพื่อนกัน   ฉันคุยกับแฟนเก่าฉันได้เกือบทุกคนหล่ะ ...  ถึงแม้ในวันที่จากลากัน ... ความรักที่เคยมีมันจะหมดไปแล้ว   แต่ยังคงเหลือความรู้สึกหนึ่ง   เป็นความรู้สึกที่ฉันบอกไม่ถูกเหมือนกันว่าเป็นความรู้สึกอะไร....  แต่ฉันเรียกความรู้สึกนี้ว่า.....     “ ความรู้สึกที่อยู่ตรงกลางระหว่าง ความคิดถึงและความห่วงใย" ////// “ แก้ม มีหมายข่าวมา  งานนี้แกไปก็แล้วกัน"   พี่บี พี่สาวและหัวหน้าที่แสนดีของฉันมาบอกพร้อมกับยื่นกระดาษแฟ็กซ์ที่เป็นหมายข่าวมาให้ “ งานอะไรหล่ะเนี่ย ...”  ฉันรับหมายข่าวมาดู “ ฉันรู้ว่าแกน่าจะชอบไปงานแบบนี้”  พี่บีพูดแล้วหัวเราะแบบมีเลสนัย .... แววตาเจ้าเล่ห์แบบนี้ ต้องมีอะไรไม่ธรรมดาแน่ๆ ฉันอ่านหมายข่าวแล้วก็หัวเราะออกมาดังๆ ... แหม๊...พี่บีนี่รู้ได้ยังไงฟร่ะ ... อินังนุ่นมันไปเม้าท์ฉันให้พี่บีฟังแน่ๆ .. เป็นหมายข่าว งานเปิดตัวโครงการสำคัญอันหนึ่งของภาครัฐ ... รู้ไม๊ ใครเป็นประธานเปิดงาน  ท่านฯ ที่พี่ป็อบติดตาม.... คงไม่ต้องบอกแล้วเนอะ ว่าฉันหัวเราะชอบอกชอบใจเพราะอะไร .....  ตื่นเต้ลลลลลลล จะได้เจอพี่ป๊อบอีกแล้ว ....เย้ๆ เย้ๆ ไม่ต้องนึกแปลกใจหรอกนะว่าทำไมฉันต้องดีใจ ... พี่ป็อบกับฉันไม่เคยได้มีโอกาสติดต่อกันเลย เพราะไม่มีเบอร์ของกันและกัน .... การที่ฉันจะได้เจอพี่ป็อบแต่ละครั้งก็คือต้องอาศัยช่วงเวลาที่ไปทำงานนี่หล่ะ ... มีงานพรุ่งนี้บ่ายโมง ... ฉันตื่นเต้นอย่างกับเป็นสาวแรกรุ่น .... อาการกระวนกระวายเหมือนคนจะไปเจอดารา ... อยากจะกรี๊ดๆ กรี๊ดๆ .... อินี่ท่าจะบ้า ถ้าไปเจอพี่ป็อบฉันจะทำท่านี้เลย .... วิ่งๆๆๆๆๆๆ แล้วเบรกเอี๊ยดดดดดด ...... หยุดตรงหน้าเขา  ... ยกมือข้างนึงทักทาย " ดีจ้า "    ........เหมือนอาราเล่ เอิ้กๆๆๆๆๆ   ///// จากคุณ : นักข่าวตาแป๋ว [ 9 ก.ค. 50 16:42:11 ] แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 50 09:41:03 จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 17 ก.ค. 50 09:31:51 ]

ความคิดเห็นที่ 2 “พรุ่งนี้ตอนเย็น น้องจะไปกรุงเทพนะยัยดำ” แม่ชอบเรียกฉันว่ายัยดำ เพราะฉันดำกว่าทุกคนในบ้าน  สรุปว่า...ทั้งบ้านหน่ะ ... ฉันขี้เหร่กว่าคนอื่นเลย ...   “ มีแฟนหรือยังเนี่ย ตอนนี้มีใครมาเอาไปเป็นแฟนรึยัง ...”  แม่กระเช้าฉันอีกคำถาม .... “ ย๊างงงง ใครเค้าจะมาเอา “ ฉันเสียงแหลมตอบแม่ไปทันควัน “ แกก็อย่าพูดมากซิ ... ปล่อยให้เค้าพูดบ้าง พูดได้ทั้งวัน  แกหายใจทางผิวหนังรึไง  พูดได้ตลอดจนไม่รู้ว่าไปหยุดหายใจเอาตอนไหน ... ผู้ชายเค้ารำคาญแกพูดนั่นแหล่ะ” นั่นไง แม่ปล่อยหมัดเด็ดมาน็อคฉันซะอย่างงั้น .... “ โห  ... เจ๊ใหญ่ หนูก็พูดมากได้แม่นั่นแหล่ะ” ฉันย้อนแม่ไปขำๆ... แล้วสองแม่ลูกก็เม้าท์แตกกันต่อไป..เรื่องโน้นเรื่องนี้....หัวเราะคิกคัก ... หนุกหนานประสาแม่ๆ ลูกๆ   หลังจากคุยตกลงเวลาน้องมากับแม่เรียบร้อยฉันก็วางสายไป กะว่าจะไปอาบน้ำนอนละ ... พรุ่งนี้ตื่นเช้ามาหน้าตาจะได้สดใส ... เอาไว้ไปอ่อยพี่ป็อบ 55555 .... เล่นตัวแบบนี้สงสัยต้อง ...   “ตีหัวลากเข้าถ้ำ สถานเดียว"    เอิ้กๆๆๆ อินังแก้ม นังกะเทยบ้าผู้ชาย .... อร๊ายยย  .. “ ช่วยด้วยค่า  ช่วยด้วย ....ใครก็ด้ายยยย ช่วยพาฉันไปเลิกผู้ชายที่ถ้ำกระบอกที” ..... ทิ้งช่วงห่างมานานขนาดนี้ ฉันจะลงแดงผู้ชายตาย เอิ้กๆๆ เสียง sms ดังขึ้นจากโทรศัพท์ของฉัน ....  ใครส่งข้อความอะไรมาทวงหนี้อีกฟร่ะ ... หรือไม่ก็คงเป็น นัท ส่งข้อความลิเก๊ ลิเก มาพร่ำเพ้อ รำพึง รำพัน ... ฉันกดเปิดอ่านข้อความ   “ ฝันดีนะ รักและคิดถึง ”  ข้อความสั้นๆ จากใครกัน ... ฉันเลื่อนลงมาจนถึงเบอร์ผู้ส่ง ....   ...... ........ ..... ........ ..... ...... "....พี่วิน...." ......... แขนขาฉันอ่อนแรง....ทรุดร่างลงตรงนั้นเอง... //// จากคุณ : นักข่าวตาแป๋ว  [ 9 ก.ค. 50 16:42:44 ] แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 50 09:41:39 จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 17 ก.ค. 50 09:32:32 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ... ฉันยังไม่เคยเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์เลยตั้งแต่เปิดใช้มา ... แต่ฉันคิดว่าพี่วินคงเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ไปแล้ว ... แล้ววันนี้ข้อความนี้มาจากใคร ... มาจากพี่วินจริงๆ หรือเป็นแค่คนที่เอาเบอร์พี่วินไปใช้แล้วส่งข้อความมาผิดเบอร์ ความจริงจะเป็นยังไงฉันไม่รู้ ... แต่สิ่งเดียวที่ฉันรับรู้คือมีน้ำอุ่นๆจากสองตาไหลลงมาอาบแก้ม .... " .. พี่วิน.. "  เขาคือผู้ชายคนเดียวในหัวใจที่ฉันไม่เคยคิดจะลืม ... เขายังคงชัดเจนเสมอในหัวใจของฉัน  ทุกคำพูดที่เขาเคยบอก ทุกประโยคที่พี่วินเคยสัญญา ...มันยังคงก้องอยู่ในความทรงจำของฉัน... ...เหมือนเหตุการณ์เหล่านั้นเพิ่งผ่านไปเมื่อวานนี้เอง...   “พี่จะไม่หนีแก้มไปไหนอีกแล้ว ... พี่จะรักแก้ม จะอยู่กับแก้มตลอดไป”      ....... แต่.... สุดท้ายเขาก็ทิ้งฉันไป ..... สายตาฉันไม่ยอมละออกจากข้อความนั้น ... อ่านมันซ้ำแล้วซ้ำเล่า   ถึงแม้จะเป็นข้อความสั้นๆ  ก็ทำให้ฉันซึ้งใจ ดีใจไปพร้อมๆกับน้ำตาแห่งความเสียใจ   ....ความอาลัย....โหยหา...... ...ความคิดถึง  ความห่วงใย .... .....และความรู้สึกทุกอย่างที่ไม่สามารถจะคิดสรรหาออกมาเป็นคำพูดได้ ..... ถึงแม้ว่าเวลาที่ฉันกับพี่วินจากกันมา....จนวันนี้จะล่วงเลยมาถึง 4 ปีแล้ว  ... "ฉันก็ยังคงรักพี่วินอยู่เสมอ" คืนนั้น ฉันหลับทั้งน้ำตา .... http://www.siam2.com/jukebox/pop-player.php?id=1279 “ หลับทั้งน้ำตา .. เห็นก็แต่ภาพเธอ กับคำที่ย้ำว่าเธอ จะไม่ไปรักใคร ... หลับทั้งน้ำตา คิดถึงเธอมากมาย อ่อนแอร้องไห้ในใจ ... กี่คืนที่พ้นไป รู้ไหมว่ามีใคร ... หลับทั้งน้ำตา ” ... ในเวลาแบบนี้...เพลงนี้มันช่างทำให้ฉันแทรกเอาวิญญาณเข้าไปอยู่ในเพลงได้อย่างเป็นหนึ่งเดียวกัน ......   น้ำตายังเต็มสองตา.... เพื่อให้กับผู้ชายคนเดิม คนเดียวในหัวใจ.... " พี่วิน " //// จากคุณ : นักข่าวตาแป๋ว [ 9 ก.ค. 50 16:58:02 ] แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 50 09:42:07 จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 17 ก.ค. 50 09:33:15 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ความรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้เจอพี่ป็อบของฉันลดน้อยลงจากเมื่อวาน....หายไป 80 เปอร์เซ็น ...จากที่ควรจะเป็น ต้นเหตุเกิดจากข้อความ sms ที่ถูกส่งมาจากเบอร์ของพี่วินเมื่อคืนนี้..   ฉันจึงไปงานด้วยความรู้สึกไม่ดีอกดีใจเท่าที่ควร ..... เฝ้าครุ่นคิดนึกถึงแต่เรื่อง " พี่วิน " ฉันไปทำหน้าที่นักข่าวจนเสร็จสมบูรณ์ครบถ้วน ... โดยที่ไม่ได้มองหาพี่ป็อบแต่อย่างใด  .. ตอนนี้โหมดอารมณ์ฉันอยู่ตรงไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน  โหมดเศร้า และ ซึม เหมือน คนเมายากันยุง  ... “ แก้ม .. จะกลับแล้วเหรอ”   เสียงเรียกจากพี่แบงค์นั่นเอง ... ฉันยังไม่ได้สะสางคดีเรื่องหิ้วยัยมิ้นท์น้องฉันหนีหายไปวันนั้เลย ...แต่เผอิญวันนี้ไม่มีอารมณ์..เอาไว้วันหลังละกัน “ ค่ะ จะกลับแล้ว”  ฉันตอบสั้นๆด้วยใบหน้าที่ฝืนยิ้มให้ดูปกติที่สุด ... พี่ป็อบเดินมา...แล้วก็เดินผ่านฉันไปโดยไม่ทักฉันซักคำ ... ไม่มีประโยคหยอกล้อ ไม่แม้กระทั่งจะมองมาเพียงเพื่อทักทาย ..... ฉันใจหายว๊าบ.....เหมือนโดนอีกหมัดต่อจากเรื่องของพี่วิน ... จนฉันน็อค ... ใจฉันร่วงหล่นหาย.....จมดินไปตรงนั้นเอง... “ แก้มกลับก่อนละกันนะคะพี่แบงค์ แล้วเดี๋ยวค่อยโทรคุยกัน ... แก้มต้องไปเขียนข่าวนี้ส่งก่อน” ....ฉันขอตัวแล้วรีบพาตัวและหัวใจอันบอบช้ำของตัวเองออกไปจากพื้นที่นั้นให้เร็วที่สุด ..... จนพี่ตากล้องที่มากับฉันเดินแทบไม่ทัน ....ฉันจ้ำๆๆๆ กลืนน้ำตาไว้ข้างในให้มันไหลตกกลับคืนไป ... คำว่า น้ำตาตกใน ปวดร้าวแค่ไหน ฉันเข้าใจดี... พี่ป็อบไม่ได้คิดอะไรกับฉันจริงๆ ... ถึงแม้จะเตรียมใจมาบ้างแล้ว  แต่พอถึงเวลาที่ต้องรับรู้จริงๆ .... ความจริงเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันเจ็บปวด .... จนน้ำตาซึม ...   ///// นี่มันอะไรกันนักหนา ... ผู้ชาย 3 คนในชีวิต ... ทำไมถึงไม่มีคนไหนทำให้ชีวิตของฉันได้คำตอบลงตัวตามที่ฉันต้องการเลยซักคน ... " นัท " ผู้ชายคนที่ฉันไม่ต้องการกำลังพยายามงอนง้อขอคืนดี ... เฝ้าพร่ำพรรณนาถึงความรัก ความดีที่ฉันมี  .... " พี่วิน " ผู้ชายที่เคยรักฉัน ... เขายังเป็นคนที่ฉันรัก ... กลับมาย้ำความรักที่มันไม่อาจจะมีทางเป็นไปได้อีกแล้วทำให้ฉันยิ่งเจ็บปวด   “ พี่ป็อบ” ผู้ชายอีกคนที่ฉันแอบมีใจ ... และหวังว่าเขาจะมีใจตอบ ... เขากลับทำเหมือนฉันไม่มีตัวตนบนโลกของเขา ..... ฉันเหนื่อยเหลือเกิน .... อยากจะเสกตัวเองให้กลายเป็นคนไร้ความรู้สึก ... ไม่อยากมีหัวใจไว้รับรู้และอ่อนไหวไปกับเรื่องราวของความรักอีกแล้ว .... ฉันปิดตาลง   พอแล้วสำหรับวันนี้ ... ฉันควรให้ร่างกายและหัวใจได้พักผ่อนมันบอบช้ำมามากแล้ว .... หลับเถอะแก้ม .... จะคิดอะไรมากมาย ... " เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว " ปัญหามีไว้ให้แก้ ... ไม่ได้มีไว้ให้กลุ้ม .... ------ จากคุณ : นักข่าวตาแป๋ว [ 9 ก.ค. 50 19:35:56 ] แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 50 09:42:48 จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 17 ก.ค. 50 09:35:10 ]

ความคิดเห็นที่ 5 :::   ตอน  คาสโนวี่..จำเป็น!!   ::: ฉันตัดความรู้สึกจากผู้ชายทั้งสามคนทิ้งเอาไว้ข้างหลัง .... ทำได้หรือทำไม่ได้ฉันไม่รู้หรอก .....แต่ฉันจะทำ!!! เพราะไม่อยากจะเอาตัวเองมาทรมานอีกแล้ว ... ถ้ารักแล้วมันต้องทุกข์  ถ้าชอบแล้วมันต้องเจ็บปวด ฉันขอเลือกที่จะเจ็บปวดหรือทุกข์ด้วยตัวของฉันเอง ... นี่คือชีวิตของฉันนะ ฉันจะไม่ยอมให้ใครมามีอิทธิพลหรือมากำหนดให้ฉันต้องเสียใจ .... หากฉันจะเสียใจก็ขอให้เป็นเพราะตัวฉันเอง ..... “  ผู้ชายสำคัญ ... แต่ ไม่จำเป็น “   ฉันเชิดหน้า ปาดน้ำตา แล้วเดินหน้าต่อ ... ฉันยังต้องมีความสุขเพื่อตัวเองต่อไป ... เศร้าไปก็ไม่ได้สร้างสรรค์อะไรดีๆให้เกิดขึ้นกับชีวิต .... เชิ่ด ... ซ๊า .... ฉันสวย ... ฉันซ่า ... ฉันมั่นใจ .... กะเทยไทย.... โก ! โก ! .   โลกนี้สุนทรีจะตายไป... คิดได้ดังนี้ ยัยแก้มศรีก็ไปแรดต่อในโลกหรรษา .... ----- กล้า .. น้องชายสุดที่เลิฟของฉันตอนนี้มาเตรียมตัวเป็นคุณหมอทหารอยู่สถานศึกษาแห่งหนึ่งเป็นที่เรียนเฉพาะสำหรับสายนี้โดยตรง อยู่ในกรุงเทพนี่เอง     ฉันมีหน้าที่หลักคือต้องไปส่งเสบียงอาหารและไปเป็นตู้เอทีเอ็มเคลื่อนที่ให้น้องชายอยู่เป็นประจำ ช่วง 3 เดือนแรก เขาจะไม่ให้เด็กชั้นปี 1 ออกมาจากรั้วโรงเรียนเลย ... ต้องโดนฝึก โดนปรับสภาพให้เป็นทหารเสียก่อน ... ภาระหนักอึ้งจึงตกอยู่ที่ฉัน  เพราะแม่จ๋ากำชับ กำชา มาหนักหนา ว่าต้องดูแลลูกชายคนโปรด หัวแก้วหัวแหวนของเขาอย่างดี ... ห้ามปล่อยให้อด ... ทุกวันเสาร์ฉันก็ต้องหอบหิ้วขนมนมเนย พะรุงพะรัง ไปประเคนให้น้องชายถึงที่   ก่อนออกจากบ้านวันนี้...ฉันตรวจดูของว่าเอาไปครบตามคำบัญชาจากท่านชายกล้าหรือเปล่า ... กางเกงขาสั้นสำหรับวิ่ง ... ขี้ผึ้งเบอร์แปด..กับยาทาแก้โรคผิวหนัง..เอาไปทาแก้ สะระนัง คัชชามิ ของไอกล้าอันนี้ลืมไม่ได้ 5555  กกน. อีกหนึ่งแพ็ค ... เห็นว่าเจ้ากล้าต้องใส่รีเวิร์สกลับไปกลับมาหลายหนละ ... มิน่าหล่ะถึงต้องร้องหายาทา ก๊ากๆๆ โอเค ครบละ   ฉันอยู่ในชุดธรรมดา เสื้อยืดคอปกแขนสั้นสีฟ้า ปักรูปหมีพูห์ที่อกตัวเล็กๆ แล้วด้านหลังก็มีลายหมีพูห์ด้วย...เป็นเสื้อพอดีตัว ฉันเลือกที่จะเกล้าผมสูงปล่อยปอยผมข้างหน้าที่ยาวเคลียร์แก้ม ปัดๆ .... เพราะมันคงทำให้ฉันแอ๊บเด็กลดอายุได้มากโข ... ใส่กางเกงยีนส์ ...  สวมแว่นดำ  หน้าตาก็ไม่ได้แต่ง ทาแป้งบางๆ ปากทากลอสเบาๆ ปัดแก้มสีชมพูใส แต่ที่ขาดไม่ได้คือต้องตาเด้ง 555  ... แบบว่าไปงานนี้ อิแก้มหน่ะ หว่านพืชหวังผลอยู่แว้วววว .... คริๆ ---- ถึงป้อมยามทางเข้า ที่นี่เป็นสถานที่ราชการฉันก็ต้องแลกบัตรผ่าน ... ฉันฟอร์มว่าไม่ได้ติดเอาบัตรประชาชนมาก็เลยใช้บัตรพนักงานแลกเข้ามาแทน ..... ในครั้งแรกที่มากว่าจะขอผ่านเข้าไปเยี่ยมน้องได้ก็ยากไม่ใช่เล่น .. แต่พอมาหลายหนเข้าก็เลยไม่ยุ่งยากเท่าไหร่ 5555   .. จนมาถึงจุดเยี่ยม ...ฉันก็ต้องเขียนชื่อน้องชาย แจ้งเหล่า แจ้งกรมกอง แจ้งหมู่บ้าบอคอแตกไรไม่รู้มากมาย ดีนะเขาไม่ให้ฉันแจ้งลายกางเกงในที่น้องใส่วันนี้ด้วย.....ไม่รู้ว่ามันเลิกใส่ลายมิกกี้เมาส์รึยังก็ไม่รู้ซะด้วยซิ....  55555     แหม๊...กว่าจะได้เยี่ยม ... มันช่างยากเย็นซะเหลือเกิน ... /// //// จากคุณ : นักข่าวตาแป๋ว [ 9 ก.ค. 50 20:25:53 ] แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 50 09:43:47 จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 17 ก.ค. 50 09:35:53 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ต่อความเห็นที่ 17 ครับ แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 50 16:38:11 แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 50 09:46:11 จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 17 ก.ค. 50 09:37:06 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณ คุณหลังคาดำแดงมากค่ะ ได้อานิสงค์ไปด้วย ^^ จากคุณ : ใบหม่อน - [ 17 ก.ค. 50 10:20:20 ]

ความคิดเห็นที่ 11 " นักข่าวจอมจุ้น กับ คุณบอดี้การ์ดจอมเก็ก " ๐(^_^)๐ 4 http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L5595702/L5595702.html จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 17 ก.ค. 50 10:43:53 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆครับ ไม่งัั้้นได้ลงแดงตายแน่ๆ ^^ จากคุณ : ขนมชั้น (ไม่ใช่ขนมเธอ) - [ 17 ก.ค. 50 11:09:27 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อ่า หลังจาก ความคิดเห็นที่ 5 แล้วไม่มีต่อหรือครับ เหมือนมันโดดๆ เรื่องในค่ายทหารของน้องคุณแก้มหรือป่าวครับ งง งง ?_? จากคุณ : ขนมชั้น (ไม่ใช่ขนมเธอ) - [ 17 ก.ค. 50 11:34:08 ]

ความคิดเห็นที่ 14 แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 50 16:41:32 จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 17 ก.ค. 50 11:47:02 ]

ความคิดเห็นที่ 15 http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L5592357/L5592357.html ตอนที่ 3 ค่ะ จากคุณ : Love_tonka - [ 17 ก.ค. 50 14:17:15 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณมากๆเลยคะ จากคุณ : fin_jung - [ 17 ก.ค. 50 14:38:29 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ต่อจาก ความเห็นที่ 5 มีคนใจดีส่งมาให้ครับ ...ครอบครัวฉัน พ่อจ๋า แม่จ๋า มีลูกสองคน ... เป็นผู้ฉิง กับผู้ชาย 555   ดีนะที่ฉันมีน้องชายที่แมนมากๆ  ... อย่างน้อยก็ทดแทนลูกชายที่วิปริตผิดเพศอย่างฉัน ... กล้า.... น้องชายฉันเป็นชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง ... ตาหวานคมแต่ดุเหมือนนัยน์ตาเหยี่ยว ขนตายาวเป็นแผง จมูกโด่งเป็นสัน .. ริมฝีปากสีชมพูบางได้รูปเข้ากันพอดีกับใบหน้ารูปไข่ .... ด้วยวัย 18 ปี กล้าดูเป็นหนุ่มเต็มตัว... เวลาเดินจะสง่ามาก ไหล่ตรง .. หลังตรง ... รูปร่างสมส่วน .. มีกล้ามเนื้อ เพราะกล้าเป็นนักกีฬาบาสเยาวชนติดระดับตัวเขต .. ตอนเด็กๆฉันชอบเอาก้านไม้ขีดวางบนขนตาน้อง มันงอนดีจริงๆ ....น้องชายฉันจัดว่าเป็นผู้ชายที่หล่อ  หล่อจริงๆนะ ... เหมือนพ่อแม่ตั้งใจจะสร้างมันขึ้นมา   กล้า...ก็เลยดึงเอาส่วนดีของพ่อกับแม่มารวมกัน ดวงตาคู่สวย จมูกโด่งเป็นสัน กับริมฝีปากบางๆ กล้าได้รับสัมปทานมาจากพ่อจ๋าแบบเต็มๆ .... คิ้วเข้มได้รูป ไม่รกเลอะเทอะ .. หน้าผากกลมมนมีไรผมเป็นกรอบรอบใบหน้า ..จนฉันนะแอบอิจฉา ผู้ชายบ้าไรฟร่ะเสรือกมีไรผมทำให้หน้าหวานซะงั้น ... ทีฉันหล่ะไม่เห็นจะมี มีแต่หัวเหม่งๆ กับหน้าบานๆ แก้มบวมๆ ...แถมกล้ายังได้ใบหน้ารูปไข่ ของแม่จ๋ามาเต็มๆ....   ... นี่ถ้าน้องฉันเกิดมาเป็นผู้หญิงหรือเบี่ยงเบนมาเป็นกะเทยแบบฉันนะ ...ฉันจะกัดลิ้นตาย..... เพราะชาตินี้คงจะขายไม่ออกกันพอดี ...ชิๆ ฉันซะอีกที่ได้ส่วนด้อยของพ่อจ๋ากับแม่จ๋ามารวมกันเอาไว้แบบขาดๆเกินๆ...กล้าจึงแตกต่างกับฉันอย่างสิ้นเชิง แทบทุกอย่างเลยจริงๆ 555  ... มีอยู่อย่างหนึ่งที่มีเหมือนกัน ... คือดวงตา ... ถึงแม้จะตาคนละแบบแต่ก็เด่นที่สุดบนใบหน้า ... ฉันพูดเก่งเป็นต่อยหอย ลิงไม่หลับไม่เลิกพูด ... ส่วนเจ้ากล้าพูดน้อย เอาแต่ยิ้ม  ไม่ค่อยมีปากมีเสียงอะไรกับใคร พูดเป็นอยู่แค่ไม่กี่คำ ...   “อะไรก็ได้ครับ” ...   “ครับๆ แล้วแต่”  ... อะไรประมาณนี้ ..... ฉันเลยต้องไฟท์กับคนอื่นเพราะมาเอาเปรียบน้องชายฉันอยู่บ่อยๆ น้องชายฉันเป็นผู้ชายมาดแมน ... แต่นิสัยสุภาพสุดๆ เป็นเจนเติลแมน สุขุมเหมือนผู้ใหญ่ ... ที่สำคัญ  กล้านิสัยเหมือนกับพี่วินมากๆ ... แทบจะทุกอย่าง .. ละม้ายคล้ายกันไปหมดแม้กระทั่งหน้าตา ... กล้า กับ พี่วินสนิทกันมากตอนที่ฉันยังคบกับพี่วินอยู่ .... เพราะ กล้า กับ พี่วิน เกิด วัน เดือน ปี เดียวกัน ... แต่คนละรอบเท่านั้นเอง ... กล้าจึงเป็นอีกหนึ่งในที่ระลึกที่ทำให้ฉันนึกถึงพี่วินเสมอ .... ส่วนฉัน ... อิตุ๊ดทะโมน ... เป็นกะเทยที่เป็นทอมไปพร้อมๆกัน ... " หน้าคิกขุ สวยใส ... หัวใจช่างกล " ดูดีม๊ะล่า ... จบการโฆษณานอ้งชายแต่เพียงเท่านี้ .... ตอนนี้เปิดรับว่าที่น้องสะไภ้อยู่นะค๊า ... ใครสนใจยื่นใบสมัครด่วน .. เพราะว่าคุณหมอกล้าเค้า ยังโสดดดด...คริๆ จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 17 ก.ค. 50 16:22:32 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ....ฉันต้องรอๆๆๆๆๆๆๆ........รออีกพักใหญ่เลยหล่ะ กว่าเขาจะไปตามกล้ามาพบฉันได้ .... มาบ่อยเข้าฉันก็ชินละ มาตอนแรกๆ หงุดหงิดน่าดู .... “ ผม นักเรียน .................. ขออนุญาตพบญาติครับ” เสียงน้องชายฉันรายงานตัวและแจ้งกับครูฝึก หรือ รุ่นพี่ที่ดูแลอยู่บริเวณโต๊ะกลางที่ฉันลงชื่อเยี่ยมเมื่อกี้นี้ .... เสียงดัง ฟังชัด หนักแน่น สมกับเป็นชายชาติทหาร  .... เริ่ดคร่า ... ชีวิตฉันชาตินี้เห็นท่าว่าจะหนีไม่พ้นทหาร 55 กล้า..ทำวันทยาหัตถ์เพื่อทำความเคารพฉันก่อนจะนั่งลง ... น้องต้องนั่งตัวตรง เท้าชิด ตลอดเวลาที่คุยกับฉัน เห็นแล้วก็นึกขำ แมร่งยังกะหุ่นยนต์ ... มองซ้ายมองขวา เออเว้ย ...ทุกคนเค้าก็ทำเหมือนกันหมด  .... “ พี่แก้ม เอาของมาให้กล้าครบหรือเปล่า "    เจ้าน้องชายตัวดีรีบถามถึงของมันก่อนอื่นใดเลยหล่ะ แหม๊ ... แทนที่จะทักพี่ก่อนซักคำ “ เออๆ เอามาครบแล้ว ขี้ผึ้งกับยาทาขี้กลากแกด้วย เอามาให้แล้ว”  ฉันพูดพร้อมกับส่งถุงให้ ... ตอนนี้สภาพน้องชายฉันจากที่ขาวๆ ก็ไม่ต่างอะไรกับพรีเซนเตอร์โฆษณายาสีฟันดาร์ลี่ ... ตัวดำ ฟันขาวจั๊วะ ... ฉันอยากแนะนำ วิคตอเรีย แบ็คแฮม แล้วก็บรรดาดาราฮอลลีวู้ดทั้งหลายแหล่ .... ที่อุตส่าห์เสียเงินเสียทองไปทำผิวสีแทนอาทิตย์ละหลายๆหมื่น  .. น่าจะให้มาฝึกทหารที่โรงเรียนนี้กับน้องฉันจิงจิ๊งงงง .... รับรองได้ผิวสีแทนสะใจ เอิ้กๆ “ พี่แก้ม .. มีรูปพี่แก้มติดมาด้วยหรือเปล่า” กล้าถามฉันเสียงร้อนรนเหมือนเพิ่งนึกอะไรออก ... ฉันหล่ะสงสัยมันจะขอรูปฉันไปทำไม “ ทำไมหล่ะ ..” ฉันถามด้วยความสงสัย “ รุ่นพี่เขาสั่งว่าใครมีพี่สาว น้องสาว มีเพื่อนผู้หญิง ให้หารูปแล้วก็เบอร์โทรเอาไปให้ ถ้าใครไม่มีจะโดนซ่อม” กล้ากระซิบกระซาบฉันด้วยใบหน้าหยองๆ .... ฉันนึกขำในใจ...ใคร๊น๊าจะได้ได้เบอร์ฉันไปแล้วโทรมาหา ... มันจะรู้ไม๊ว่า ชะตาตะเจ๊วตัวเองกำลังจะขาด 5555  ... ที่มาเจอคนอย่างอิชั้นเข้า.... ฉันไม่ตกใจเท่าไหร่เพราะเคยรู้มาเหมือนกันจากเพื่อนๆที่เป็นนักเรียนเหล่า....ว่าในโรงเรียนทหารแบบนี้ ส่วนใหญ่ก็จะมีแบบนี้อยู่แล้วหล่ะ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันเคยถูกขอรูป ตอนเพื่อนฉันสอบติดนายร้อยใหม่ๆ ก็เคยมาขอรูปฉันแบบนี้เหมือนกัน แต่มันก็คงกลัวว่าเขาจะจับได้ว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิง เดี๋ยวมันจะโดนซ่อมหนักกว่าเดิม 555 “ มี .. รอแป็บนึงพี่หาก่อน” ฉันหยิบกระเป๋าต้งค์ออกมาเปิด  หยิบเอารูปที่ฉันสมัยไปเป็นนางแบบจำเป็นเล่นๆให้เพื่อนตอนมันลองกล้อง เป็นรูปถ่ายที่ฉันยืนเกาะผนังห้องน้ำอย่างงดงามเหมือนจิ้งจกใส่เสื้อสีแดง...... บรรเจิดไร้ที่ติแบบสุดๆ ภาพถ่ายหน้าส้วมอันสุดแสนจะงดงาม ...เอิ้กๆๆๆๆๆ “ ต้องเขียนเบอร์โทรศัพท์ด้วยใช่มั๊ย” ฉันถามน้อง .. เจ้ากล้าพยักหน้า ฉันก็ก้มหน้าก้มตาบรรจงเขียนเบอร์โทรศัพท์อีกเบอร์นึงที่ไม่ใช่เบอร์หลักของฉัน พร้อมกับลงชื่องามๆ ด้านหลังรูปว่า  “   แก้มป่อง  "  081 2xxx xxx0 .... แล้วพนมมือยกขึ้นเหนือหัว..... อธิษฐานขอให้รุ่นพี่หล่อๆของน้องเป็นคนโทรมาหาฉันละกัน 555555555 จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 17 ก.ค. 50 16:23:06 ]

ความคิดเห็นที่ 19 “ เออ พี่แก้ม  ...  พี่ตอง คนที่เป็นพี่รหัสกล้าหน่ะ เขาเคยเห็นพี่แก้มเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเพราะเขาเข้าเวรที่โต๊ะรับเรื่องขอเยี่ยม ...   เขาคิดว่าพี่แก้มเป็นน้องสาวกล้า”  กล้าพูดแบบเคืองๆ ... คงคิดว่าหาว่ามันหน้าแก่ ... แต่มันก็หน้าแก่จริงๆแหล่ะ 55 ....  ประโยคนี้ทำเอาฉันขำแทบตกเก้าอี้เหมือนกัน ... ก็ฉันหน่ะอายุมากกว่ากล้าตั้ง 5 ปี  ....นอกจากไม่ใช่น้องสาวแล้ว ฉันยังเป็นพี่ชายซะด้วย หาใช่พี่สาวไม่... ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆ ...... “ แล้วกล้าบอกเขาไปว่าไง” ฉันถามทั้งๆที่ยังไม่หยุดหัวเราะ ... ยิ่งคิดก็ยิ่งขำ ... ฉันยิ่งชอบแซวกล้าว่า  “ กล้าหน่ะเกิดมาแล้วก็หน้าแก่เลย” มาโดนทักแบบนี้เข้าเจ้ากล้าก็คงจะขาดความมั่นไปไปอีกมากโข ...55555   “ กล้าก็บอกว่าเป็นพี่สาว “  น้องชายฉันตอบแบบยิ้มๆ “ วันนี้เขามารอดูพี่แก้มกันหลายคนเลยหล่ะ ... พี่ตองเขาไปเล่าที่ตอนนอน...(ตอนนอนหมายถึงห้องนอนที่นอนรวมๆกันเป็นกองร้อย..ไม่ได้หมายถึงตอนกำลังนอนนะคะ)   บอกว่าวันนี้เห็นน้องสาวกล้ามาเยี่ยม ....น่ารักสุดๆ... (อร๊ายยย เขิลลลลล)  วันนี้พี่ๆที่อยู่โรงเรียนก็คงจะตามมาดูกัน...ตอนคนไปตามกล้าเขาก็รู้กันแล้วว่าพี่แก้มมา...  พี่แก้มค่อยๆมองไปที่ตึกเยื้องๆไปทางซ้ายนะ ชั้นสอง” พอกล้าบอกฉันจบประโยค .. ฉันก็เงยหน้านิดนึงมองไปตามทางที่กล้าบอก  .... โห ... อุแม่เจ้า เด็กหนุ่มๆ รุ่นพี่เจ้ากล้า มายืนกันหน้าสลอน ไม่ต่ำกว่า 10 คน  ทำเอาฉันตกใจ  ยืนมุงอย่างกับมาดูเมียงู  .... เด็กเอ๋ย เด็กน้อย .... แบบนี้หน่ะ สงสัยจะเจ๊วววว หวานนนนน  อ๊ากๆๆๆๆ ........ มามะ มาให้พี่ชิมซะดีๆ .... ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจหรอกค่ะที่วันนั้นหรือทุกวันที่มีการมาเยี่ยมญาติฉันจะเป็นจุดเด่น ... ไม่ใช่ว่าฉันสวยหรอกนะ แต่ว่าคนที่มาเยี่ยมส่วนใหญ่ก็จะเป็น คุณพ่อ คุณแม่ ญาติๆที่เป็นผู้ใหญ่ทั้งนั้น ... ฉันเลยเป็นดาวเด่นโดยปริยาย 555  ...... กำลังจะมีปลาทูมาจ่อถึงปากแบบนี้...นังแมวยั่วสวาทอย่างอิแก้มนี้รึจะยอมปล่อย .... เอิ้กๆๆๆๆ เจ๊วหวานๆ คิดแล้วน้ำยายจะไหย.......ซู้ดดดดดด กลับมาจากเยี่ยมเจ้ากล้าวันนี้ ... ก็ถึงเวลาที่ฉันจะมานั่งลุ้นว่า ... ใครจะชะตาเจ๊วขาดโทรมาหาฉัน เอิ้กๆ...... **************************** “ แก้ม..พรุ่งนี้บันทึกเทปที่ ถนน อักษะ ตอน 10 โมงเช้านะจ้ะ ”  พี่ปุ๊ก.. โปรดิวเซอร์รายการรถยนต์ที่ฉันกำลังเป็นพิธีกรภาคสนามอยู่ โทรมานัดสถานที่การถ่ายทำ ... เพราะปกติก็จะย้ายกองไปถ่ายเรื่อยๆตามสถานที่ต่างๆ ... ฉันยึดงานนี้เป็นหนึ่งในงานประจำมานานพอสมควรแล้วหล่ะ   ตอนนี้ก็ยังหวั่นๆว่าจะมีใครเอาฉันมาแฉไม๊เนี่ย ... ว่านังพิธีกรที่ทำหน้าสลอนบนหน้าจอตอนนี้มันเป็นชะนีปลอมๆ .... กลัวเว้ย ... ไม่อยากจะดัง อิฉันก็แค่อยากจะทำงานหาเงิน...ก็แค่คนทำมาหากินเท่านั้นเองค่า ไม่ได้อยากจะหลอกลวงใครจริงจิ๊งงงง ให้ดิ้นแด่กๆตายเลย ถ้าหนูตอแอ๋..อ่ะค่ะ ...... อย่าแฉหนูเล้ยยยย ... “ ค่ะพี่ปุ๊ก ..” ฉันรับทราบแล้วกดวางสายไป ก่อนจะหันมาสนใจเขียนสคริปต์คร่าวๆสำหรับถ่ายทำในวันพรุ่งนี้ต่อ ธีมของรายการภาคสนามในวันพรุ่งนี้จะเกี่ยวกับการประหยัดน้ำมัน .. โดยการใช้ผลงานวิจัยจากด็อกเตอร์ระดับทุนต่างประเทศ 2 ท่านที่ทำวิจัยร่วมกัน ... วันพรุ่งนี้ก็จะมีการเทสต์เรื่องการประหยัดน้ำมันให้เห็นกันจะจะออกโทรทัศน์ว่าประหยัดได้จริงหรือไม่ ... แล้วประหยัดได้มากน้อยแค่ไหน  ... ฉันเตรียมสคริปต์คร่าวๆเสร็จ ... ก็เข้านอน -------- มาถึงกองฉันก็ทำการแต่งหน้าทำผม ... นั่งแต่งหน้าทำผมกันในรถตู้นี่แหล่ะ  .. อากาศร้อนชะมัดยาด ... ร้อนซะจนไขมันจะละลาย ... ดีนะฉันยังไม่ได้ใส่น่มน้มมา ... ไม่งั้นอากาศร้อนขนาดนี้มีหวัง นมคงละลายไปรวมกันอยู่ที่หัวเข่าแหงมๆ แต่งหน้าแต่งหน้าเสร็จ เวลาแต่งหน้าเข้ากล้องนี่จะต้อง....หน๊า หนา ... หนาสุดๆ ถ้ามีใครมาเคาะหัวฉันแป้งที่โปะไว้คงหลุดออกมาเป็นบล็อกหน้ากาก ... แต่ฉันชอบตรงที่เวลาแต่งหน้าเข้ากล้อง พี่หน่อยช่างแต่งหน้าจะไฮไลท์จมูกฉันซะโด่งเป็นสันได้อย่างใจ เอิ้กๆๆ... ชอบสุดๆ ฉันเริ่มการถ่ายทำ .... วันนี้มีคนมามุงดูค่อนข้างเยอะ  เพราะมีมอเตอร์ไซค์รับจ้างมาร่วมถ่ายทำ ชนิดว่ายกมากันทั้งวิน ... ก็เลยมีคนติดสอยห้อยตามมาดูด้วยอีกเป็นขบวน ... ตำรวจที่อยู่ตรงป้อมก็ออกมาดูด้วย ... กว่าจะถ่ายทำเสร็จก็ทุลักทุเล เพราะว่าคนเยอะ เรื่องผิดพลาด ผิดคิวมันก็แยะไปตาม ... พอฉันถ่ายทำเสร็จ...กำลังจะเดินกลับจากป้อมตำรวจเพื่อไปขึ้นรถตู้กลับ .... “ น้องแก้มครับ ... น้องแก้มใช่ไหมครับ” เป็นเสียงผู้ชาย ... ฉันหันไปมองเจ้าของเสียง ... มีผู้ชายสองคน ... กำลังเดินเข้ามาหาฉัน  ... ฉันหยุดยืนรอว่าเขาจะมาพูดอะไร “ ตัวจริง ตัวเล็กกว่าในทีวีตั้งเยอะเลยครับ ... ผมเป็นแฟนรายการนี้ประจำ ชอบดูทุกช่วงเลย แต่ผมว่ามันดึกไปหน่อยนะครับ” ผู้ชายคนตัวเตี้ยเป็นคนพูด ... ฉันยิ้ม ... “ ขอบคุณนะคะที่ติดตาม"   ฉันตอบไปด้วยความขอบคุณที่ติดตามผลงาน ... “ แก้มขอตัวก่อนนะคะ ต้องรีบกลับแล้ว รถทีมงานรออยู่หน่ะค่ะ” ฉันยิ้มหวานๆตบท้ายอีกทีก่อนจะขอตัวกลับ.... " ขอถ่ายรูปคู่กับเพื่อนผมหน่อยได้ไหมครับ " ผู้ชายคนเดิมบอกฉันด้วยน้ำเสียงขอร้องอีกครั้ง ...   ต๊ายยย อิแก้ม .. แกนี่ก็มีคนรู้จักนะเนี่ย ไม่น่าเชื่อ 555 แต่อย่าดังไปกว่านี้เลย ... ช้านกัวโดนแฉ..... มีคนมาขอถ่ายรูปด้วย เขินหว่ะ .. ฉันไม่ใช่ดาราซะหน่อย ... แต่ก็รู้สึกมีกำลังใจ ... มันเป็นปลื้มมมมมม.... " ได้ค่ะ .." ฉันตอบพร้อมกับรอยยิ้มแอ๊บน่ารักเช่นเดิม ... เอ่อ จริงๆ แบบไม่ได้แอ๊บหรอกค่ะ .. มันน่ารักอยู่แล้ว ก๊ากๆๆๆๆ ... อนุญาตให้อ้วกได้เลยค่ะ เพราะตัวเองก็รับไม่ได้เหมือนกัน อ้วกกกกกกกก ... 55 ผู้ชายอีกคนเข้ามายืนข้างๆฉัน ... เขาตัวสูงกว่าฉันพอสมควร หน้าตาก็โอเค พอใช้ได้ ... อินังแก้มเนี่ยนะคะ... ผู้ชายผ่านมาใกล้มันได้ที่ไหน...นังแก้มจะทำการสำรวจตรวจสอบ.... ดิสคัพเวอรี่ทันทีสุดชีวิต ... ถ้าโอเคปั๊บฉันจะได้เหมารวมเข้าเป็นหนุ่มๆในสังกัดของฉันทันที โฮะๆ .... ฉันเอียงหน้าเข้าไปหาเขา ... ดูเขาเขินฉันอยู่ไม่น้อยเลยหล่ะ .. ฉันยิ้มแอ๊บแบ๊ว ทำหน้าสวยใสไร้สติเต็มที่ ... โพสต์ท่าให้ถ่ายรูป ... แชะ!!! เรียบร้อย ... ฉันก็ขอตัว “ ขอบคุณนะครับ ... แต่ตัวจริงตัวเล็กกว่าในทีวีมากๆ ดูสวยกว่าในทีวีเยอะเลยจริงๆนะครับ" เขาย้ำอีกหนจนทำให้ฉันอมยิ้ม  บ้าเหรอ..มาชงมาชมเค้า...อ๊ายย อายนะ ... "แล้วผมจะติดตามดูผลงานต่อไปนะครับ” ผู้ชายคนเดิมพูดอีกครั้ง ยิ้มกว้างจนเห็นฟันขาว ... แต่เพื่อนอีกคนหนึ่งของเขาเอาแต่ยิ้มแล้วก็มองหน้าฉัน ... โดยไม่พูดอะไรซักคำ ... ฉันเห็นเขาสองคนแค่แป็บเดียว...ให้นึกตอนนี้ก็คงจำไม่ได้หรอกว่าหน้าตาเป็นยังไง ... แต่เวลาอีกไม่นาน...ต่อจากนี้ .....ฉันจะรู้จักผู้ชายหนึ่งในสองคนนี้อย่างดีมากเลยทีเดียวค่ะ !!!!!!! ต้องติดตามดูว่าฉันจะรู้จักเขาดีได้ยังไง /////////// “โอ๊ยยยยย เหนื่อยชะมัดเลย ... ร้อนก็ร้อน ... ดูซิดำไปหมดแล้วเนี่ย” อยู่ดีๆฉันก็บ้าบ่นโวกเวก โวยวาย อยู่คนเดียวในห้อง ... หลังจากกลับมาจากถนนอักษะที่ไปบันทึกเทปรายการมา ... อยู่กลางแดดเปรี้ยงๆ ... ฉันควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋าแล้วหยิบออกมาวางทั้งสองเครื่อง ... วันนี้ทั้งวันฉันไม่ได้ยุ่งกับโทรศัพท์เลย ... เวลาทำงานฉันมักจะทำแบบนี้เสมอ .. ไม่อยากจะให้มีอะไรรบกวนสมาธิ ... ฉันกดเช็คลิสต์มิสคอลที่โทรเข้ามา.... มีเบอร์ใครบ้าง  .... เบอร์นัท ... 15 มิสคอล .... อันนี้ไม่สำคัญช่างหัวมัน .... 55 เบอร์ใครก็ไม่รู้แปลกๆอีก 2 เบอร์ ... แต่มีอยู่เบอร์นึง โทรเข้ามา 28 มิสคอล .... มันจะบ้ารึไงฟร่ะ ... กระหน่ำโทรมาขนาดนี้ ... สงกะสัยจะมีธุระสำคัญสุดๆ ... ฉันกดโทรกลับไป..... ไม่มีคนรับสายแฮะ ... ฉันกดเรียกซ้ำอีกครั้ง .... มีการเคลียร์สายทิ้ง ... เอ๊า ..... ใครฟร่ะ ... โทรไปก็ไม่รับ ... แล้วมันจะโทรมาหาฉันทำปลวกอะไรยะ ... อิบ้า   อิโรคจิต .... ฉันมุ้งมิ้งกับโทรศัพท์แล้ววางทิ้งไปที่โต๊ะหน้าทีวี ... ก่อนจะลุกไปอาบน้ำอาบท่า .... เหนียวตัวชะมัด ... แล้วโทรศัพท์มือถือของฉันก็ดังขึ้นอีกที ... ฉันเดินกลับมาหยิบขึ้นดู .... เป็นเบอร์เมื่อกี้ ... ....ฉันกดรับสาย...... จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 17 ก.ค. 50 16:24:24 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ... “ สวัสดีค่ะ แก้มค่ะ” ฉันตอบด้วยประโยคประจำที่ใช้สำหรับรับสายเบอร์ที่ไม่คุ้นเคย ... เขาจะได้ไม่ถามว่าเขากำลังคุยกับใคร “ ...... "   เงียบค่ะ ... ปลายสายมันเงียบ เอ๊า ไอนี้เว๊ย .. โรคจิตป่ะหว่ะ ... หรือว่าเป็นพวกโรคจิตจริงๆ “ ไม่ทราบจะคุยไม๊คะ ...ขออนุญาตวางสายนะคะ” ฉันกดวางสาย ... แมร่งใครหว่ะ โทรมาก็ไม่พูด ... ฉันไม่ใช่เทพนะเว้ยจะได้ใช้โทรจิตเป็น ... ถึงแม้บางมุมอาจจะละม้ายคล้ายนางฟ้าอยู่บ้าง 555555555 .... โทรศัพท์ฉันดังขึ้นอีกรอบนึง ด้วยหมายเลขเดิม ... ฉันจ้องอยู่ยังไม่กดรับ จนตัดสายไป ... แล้วก็โทรเข้ามาอีก ... ฉันกดรับสายอีกหน “ ....."    ฉันเงียบบ้าง .... เอาดิว๊ะจะโทรมาฟังเสียงหายใจฉันก็เอา ... ฉันไม่ใช่คนจ่ายค่าโทร ฉันไม่เดือดร้อนอยู่แล้ว .. เอาโทรศัพท์วางบนโต๊ะแล้วกดสปีคเกอร์โฟน ... จากนั้นอิแก้มก็ปัดตูดไปอาบน้ำอาบท่า .... ให้คนโทรมามันเปลืองเงินเล่นซะอย่างงั้น ... ช่างหัวมัน 20 กว่านาทีผ่านไป ฉันอาบน้ำอาบท่าเสร็จ ... กลับมาดูโทรศัพท์อีกรอบ เฮ้ยยยย แมร่ง มันยังบ้าถือสายอยู่เลยอ่ะ .... ไอนี้ถ้าจะโรคจิตของจริงเว้ย .... ฉันเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจ่อปาก ... แต่ไม่เอาหูแนบฟังนะเพราะเปิดสปีคเกอร์โฟนอยู่ ... แล้วฉันก็เริ่มให้พรคนที่โทรมา “ โรคจิตป่าวเนี่ย ... โทรมาก็ไม่พูด ... จิตป่วนว่างมากนักรึไง ... หรือที่บ้านได้สัมปทานคลื่นสัญญาณโทรศัพท์เครือข่ายใหม่มา ... เลยต้องเอามาใช้สร้างความรำคาญให้ชาวบ้านชาวเมืองเขา ... ถ้าว่างมากนักก็ไปนั่งถอนผมบนหัวตัวเองมานับซะไป๊” จบคำอวยพรของฉัน ... คนปลายสายจะ สาธุ หรือ อาแมน อันนี้ก็สุดแล้วแต่ .... ฉันให้พรไปครบละ ก็กดวางสายไป .... ปิดเครื่อง ... แล้วก็นอนอย่างสบายใจ  เริ่ดดดดด จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 17 ก.ค. 50 16:26:08 ]

ความคิดเห็นที่ 21 วันนี้งานสุมหัวซะจนแทบจะบ้า ... จนฉันลืมเรื่องโทรศัพท์โรคจิตไปซะสนิท ... แล้วมันก็ย้อนกลับมาหลอนฉันอีกหนนึง ... แต่คราวนี้มาแบบ sms  ... ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ ... ฉันกดเปิดข้อความดู “ ยังไม่เคยลืม ยังไม่เคยเลือน มันคงเป็นเหมือนเรื่องที่ค้างคา เราต้องจำจาก ทั้งที่เรายังรัก แล้วเราต้องร่ำลา “ อ่านแล้วก็งงๆ ... ประโยคบ้าไรฟร่ะ แมร่งยังกะกลอน ... ใครส่งมาให้ฉันนะ .. ยิ่งคิดก็ยิ่งงง ไม่รู้จะคิดว่าเป็นใครดี ... เนื้อความแบบนี้ ความหมายแบบนี้ ... ฉันไม่กล้าคิดจริงๆว่าคนปลายทางที่ส่งมาเป็นใคร ... แล้วเขาส่งมาหาฉันเพื่ออะไรกัน ฉันปิดข้อความลงด้วยความสงสัย ... เฝ้าครุ่นคิดว่า ข้อความนี้ต้องการบอกอะไรกับฉัน ... และที่สำคัญ ... ใครเป็นคนส่งมา   มันช่างสร้างความปั่นป่วนวุ่นวายใจให้กับฉันไม่น้อย ... ทำให้ฉันทำงานแบบไม่เป็นสุขเอาซะเลย .. ถ้าคนที่ทำต้องการให้ฉันว้าวุ่นใจ ... นับว่าเขาชนะได้ร้อยคะแนนเต็ม ... เพราะฉันกำลังวุ่นวายใจได้มากเลยจริงๆกับสิ่งที่เขาทำ ช่วงบ่ายๆ ... เสียง sms ดังขึ้นอีกครั้ง ... ฉันเปิดข้อความดูอีกหน ... เบอร์เดิม ... จากคนไร้นามเช่นเดิม “ ไม่หวั่นไหว  แม้ใจจะสุดเหงา อยากให้เรามั่นคงอยู่อย่างนี้ เก็บไว้หัวใจที่มี  ได้ไหม"  ... มันเหมือนเป็นท่อต่อมาจากท่อนที่แล้ว ... ฉันคิดแล้วว่านี่มันต้องเป็นเพลงแน่ๆ ... แต่ว่าเพลงอะไรหล่ะ ฉันนึกไม่ออก ... คนส่งมาต้องการบอกอะไรกับฉัน ... ฉันตัดสินใจโทรกลับไปอีกครั้ง ... นี่ขนาดโดนฉันให้พรไปซะยาวยืดเมื่อคืนนี้ ... ยังส่งมาแบบนี้ ... ต้องไม่ใช่เรื่องบังเอิญธรรมดาแล้วหล่ะ ... /// จากคุณ : นักข่าวตาแป๋ว จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 17 ก.ค. 50 16:32:57 ]

ความคิดเห็นที่ 22 “ ตื๊ดดด ....... ตื๊ดดดดดดดด ....” ฉันรอฟังเสียงจากปลายสาย ... ไม่มีการตอบรับ ... ฉันเพียรโทรไปครั้งแล้ว ครั้งเล่า ก็ไม่มีคนรับสาย ..... จนครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ ... “ ตื๊ดดด ...” มีคนกดรับสาย .... “ http://imusic.teenee.com/2/frame/1901.php ” แล้วฉันก็ได้รู้ว่า ข้อความที่ส่งมาคือ เพลงนี้ นี่เอง  .... ใครกันนะ ที่อยากจะย้ำว่า เขาจะรอฉัน ... รอฉันเพื่ออะไร ... หรือว่าจะเป็นพี่วิน หรือว่าจะเป็นนัท หรือว่าจะเป็น .... ไม่นะ ไม่น่าจะเป็นไปได้ .. ฉันตั้งใจฟัง ... จนจบเพลง ... ทันทีที่เพลงจบลง ... ไม่มีเสียงอะไรอีกเลย ... ฉันพยายามเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ เพื่อจับบรรยากาศให้ได้ว่ามาจากที่ไหน ... เท่าที่ฉันเดาได้ น่าจะเป็นในรถ .... เสียงเงียบไปพักนึง ก่อนจะมีเสียง ก๊อกๆ แก๊กๆ แล้วทันทีที่ได้ยินเสียงนี้   http://imusic.teenee.com/2/frame/1912.php .... ฉันน้ำตาคลอ .... นี่เองคือคำตอบ .... //// จากคุณ : นักข่าวตาแป๋ว  [ 10 ก.ค. 50 15:07:21 ] จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 17 ก.ค. 50 16:34:23 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ....ถึงฉันจะไม่ได้ยินเสียง ... แต่องค์ประกอบโดยรวมทั้งหมด ฉันเชื่อสนิทใจว่าต้องเป็น พี่ป็อบ ... แต่ทำไมเขาถึงไม่ยอมจะคุยกับฉัน ทำไมต้องมาทำให้ฉันคิดมากไปอยู่ฝ่ายเดียว ... แล้วเขาหล่ะ ทำอะไรอยู่ ... คิดอะไรอยู่ หรือแค่จะมาแกล้งกันให้ฉันบ้าเพ้อไปคนเดียว ผู้ชายคนนี้ทำอะไรแปลกๆ ... ทำอะไรที่ฉันไม่เคยจะคาดเดาได้เลย ... เขาทำแบบนี้ ฉันยิ่งโกรธเขา ... หรือรู้ว่าฉันเป็นกะเทยเลยอยากจะทำอะไรสนุกๆ ... แค่นั้น ... ฉันส่งข้อความกลับไป “ ไม่รับสมัครดีเจค่ะ.."   แล้วส่งไปทันที...  อย่ามาแกล้งฉันแบบนี้เลย ... ฉันขอร้องหล่ะ /////// หลายวันที่ผ่านมาฉันฟุ้งซ่านทุกวัน ... เมื่อไรนะฉันจะหายจากอาการแบบนี้ซะที ... เขาไม่ส่งข้อความมาอีก ...แล้วฉันก็ไม่คิดที่จะโทรไป ... วันนี้เซ็งมาก เขาทำให้ฉันเสียเซลฟ์ หาอะไรแก้เซ็งดีกว่า “ ฮัลโหลครับ น้องแก้ม”   พี่เอรับสายฉันอย่างรวดเร็ว ... “ ไปดูหนัง กินข้าวกันพี่เอ ....  ฉันบอกไปด้วยเสียงเซ็งๆ ... “ เสียงหงอยเชียว เป็นอะไรหล่ะ ไปไหนดี น้องแก้มอยากไปที่ไหน เดี๋ยวพี่พาไป ... เลิกงานกี่โมงคะ พี่จะได้ไปรับ วันนี้พี่ว่างพอดี” พี่เอตอบเสียงใสมาเชียวหล่ะ .... ว่างจริงๆหรือเพราะฉันโทรไปเลยว่างขึ้นมาทันที ... ตำรวจอยู่เคียงข้างประชาชนทุกเวลาจริงๆ ... เอาเว้ย แก้เซ็ง ขัดตาทัพไปก่อน กับพี่เอนี่หล่ะว๊า ... “ มาตอนนี้เลยละกันค่ะพี่เอ แก้มว่างละ” ฉันเคลียร์งานเสร็จแล้วก็เลยจะไปพักผ่อนให้มันเลิกคิดเรื่องบ้าบอนี่ซะที พี่เอพาฉันไปดูหนัง ... แล้วก็ทานข้าว...เดินเล่นไปเรื่อยเปื่อย แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นซักเท่าไหร่เลย ... เลยให้พี่เอกลับมาส่งที่คอนโด ... ก่อนลงจากรถ ... เลยหอมแก้มพี่เอเป็นรางวัลไปทีนึง .. แบบไม่คิดอะไรเลย ก็หอมไปงั้นๆหล่ะ ... เลี้ยงๆเอาไว้ก่อน เรียกง่าย ใช้คล่องแบบนี้ ... ต้องรักษาไว้ 55555 //// จากคุณ : นักข่าวตาแป๋ว  - [ 10 ก.ค. 50 15:47:21 ] จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 17 ก.ค. 50 16:35:55 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ครบถ้วนกระบวบความ ในตอนที่ 3 แล้วนะครับ จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 17 ก.ค. 50 16:44:48 ]

ความคิดเห็นที่ 25 " นักข่าวจอมจุ้น กับ คุณบอดี้การ์ดจอมเก็ก " ๐(^_^)๐ 4 http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L5595702/L5595702.html จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 17 ก.ค. 50 16:49:33 ]

ความคิดเห็นที่ 26 มีใครเชฟ ความเห็นที่ 44 ในตอนที่ 6.2 ก่อนเดี้ยง ทันบ้างครับ ขอหน่อย ในกระทู้ ตอน 6 (ของใหม่) น้องแก้มลงไว้ 3 คห.แล้ว เก็บมาได้ 2 คห.เอง จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 17 ก.ค. 50 22:30:55 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ไม่ทราบว่ามี้ลิ้ง 6.2 ไหมคะ จากคุณ : Ad_Just - [ 18 ก.ค. 50 06:45:43 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาแอบรอตอน 6 กว่าๆ เหมือนกัน เศร้าใจ ด๋อยไปกะพันทิปซะแล้ว จากคุณ : JEEZAA - [ 18 ก.ค. 50 07:20:25 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เก็บมาฝาก ตอน 6.2 แทนกระทู้ที่เดี้ยงไปครับ http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L5630004/L5630004.html แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 50 23:24:25 แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 50 11:20:18 จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 18 ก.ค. 50 10:13:49 ]

ความคิดเห็นที่ 30 มาขอบคุณอีกรอบค่ะ ^^ จากคุณ : ใบหม่อน - [ 18 ก.ค. 50 10:32:00 ]