Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    เค้าว่าหนูแร่ด.....(จริงเหรอเนี่ย ไม่รู้ตัวเองจริงๆนะเคอะ โฮะๆๆๆๆ) # 5

    ตอนที่ 25 นอกใจ...
    “ใครเห็นบักสั่นบ้าง เปิดเทอมวันแรก ทำไมไม่เข้าเรียน” อิชั้นถาม กวาดสายตาทั่วห้อง
    “เมื่อเช้ามันยังมาอยู่นะ” อิบุ๋มยืนยัน
    “แล้วมันไปไหน”
    “เราเห็นๆๆๆๆ” บักเอก อีกแล้วเหรอมรึง
    อิบุ๋มทำหน้าเพ้อ
    “เห็นที่ไหน”
    “เห็นตอนเช้าอะ ตอนที่ลงจากรถ แต่ก็ไม่เห็นอีกเลย” แล้วมรึงจะพูดทำไม
    “ไป....” อิชั้นอารมณ์เสีย
    “ไปไหน” บักเอกถาม
    “ไปกินข้าวไง นายบอกว่าจะเลี้ยงเรา” กรูไม่ลืมง่ายๆหรอก
    “....” จำนนโดยดี

    ที่โรงอาหาร
    “แล้วทำไมไม่ชวนกลองมาด้วยอะ”
    เอ๊ะ ไอ้นี่ กินข้าวอยู่กะสาวสวย ดันเจือกถามหาหญิงอื่น
    “ยังไม่เลิกมั้ง รอก่อนสิ เรามากินก่อนตั้งยี่สิบนาทีนะ” ชั่วโมงนี้ว่างค่ะ ครูไม่มา
    “แล้วคนอื่นๆล่ะ” เอกถาม
    “ไม่รู้” อิชั้นอธิบายไม่ถูก สวยรอกินกับพี่เที่ยง นิกรอกินกับพี่โด่ง
    อีหนิงน้อยไปกับอีหนิงใหญ่ ส่วนอิบุ๋มไดเอ็ต เห็นบอกว่าตอนนี้อ้วนเกินไปแล้ว
    “นี”
    “ไร” กรูกำลังกินอยู่นะชวนคุยอยู่ได้
    “รู้สึกเหมือนมีคนมองอะ”
    “ใครมอง” อิชั้นมองไปรอบๆ “คิดไปเองสิไม่ว่า ไม่เห็นมีใครเลย”
    “แต่ มันรู้สึกจริงๆนะ รัศมีวงกว้าง แถมอำมหิตมาก”
    “เงียบ และกินไปซะ” อิชั้นสั่ง (เวลากินห้ามกวน – กฎข้อสำคัญอันดับต้นๆของอิชั้น)
    ไม่นานนัก นังกลองก็มา อิชั้นเรียกมานั่งด้วย
    พอประจัญหน้ากัน ทั้งคู่ต่างเงียบ นังกลองบิดไปบิดมา
    เหมือนอะไรดีกว่า จะว่าเกลียวก็ไม่ได้ เพราะนังกลองมันเตี้ย เกลียวมันต้องยาวๆดิ
    ส่วนไอ่เอก ก้มหน้าก้มตางุดๆๆๆๆ เฮ้อ! กรูล่ะเซ็ง

    “ไปก่อนนะ อิ่มแล้ว” อิชั้นลุก
    “ไปไหน” นังกลองถาม ทำตาละห้อย หน้ายังแดงไม่หาย มือนึงดึงชายเสื้ออิชั้นไว้
    “อิชะบา (เอาคืนมั่ง รู้ว่ามันไม่กล้าด่าอิชั้นต่อหน้าไอ่เอกหรอก)กรูอิ่มแล้ว
    ก็ได้ไปเวลาแล้วสิยะ จะพูดไรกันก็รีบๆพูดนะ ตอนบ่ายพวกกรูมีเรียน” ดูอิชั้นพูดเข้า
    ทำยังกับว่าเข้าเรียนครบทุกคาบงั้นแหละ อิอิ
    “มรึงจะทิ้งกรูจริงๆเหรออีนี”
    “กรูไม่ได้ทิ้ง แค่จะไปตามทางของกรู” ต๊ายยยยยยยยย พูดจานางเอ๊ก นางเอก
    ว่าแล้วอิชั้นก็สะบัดบ๊อบใส่(ไปตัดผมมาตอนปิดเทอม – ทรงใหม่อินเทรนด์ บ๊อบหน้าม้า)

    พูดถึงเรื่องทรงผมหน่อยเหอะ อีช่างผมมันบ้า อิชั้นบอกให้เล็มปลายผมเพราะแตกปลาย
    แม่ดันตัดสั้นให้ ดีนะยังกลบติ่งหู อิชั้นวีนเต็มร้านเลย แมร่ง เจือกตัดผมให้กรูสั้นแบบหน้าม้า
    หน้ากรูยาวสามศอกครึ่งมั้ง ตัดมาได้ไม่มองหน้าลูกค้า พูดแล้วเคืองไม่หาย
    ตอนจ่ายตังค์ อิชั้นจ่ายแค่ 5 บาท (ตอนนั้นค่าตัด 10 บาท) ขอหัก 5 บาทละกัน
    โทษฐานทำคนสวยโกรธ!

    “นี” อ๊ะ นังก้อย โอ๊ย ทำไมพวกหล่อนชื่อคล้ายๆกันยะ คนหนึ่งกลอง คนหนึ่งก้อย กรูงง
    “มีไรหล่อน” ตั้งแต่เอาบักจ่อยเป็นเครื่องบรรณาการเนี่ย นังนี่เป็นผู้เป็นคนขึ้นเยอะ
    “มีเรื่องอะจิ” มันทำหน้าเหมือนอึไม่ออก
    “เรื่องไร”
    “เอาน่า ตามมา” ถ้าไม่เกี่ยวกะกรูนะมรึง คนกำลังเดินสวยทำมิวสิค วันนี้ฝนปรอยๆด้วย
    “บอกมาก่อนสิว่ามีเรื่องอะไร” อิชั้นถามตอนเดินตามนังก้อยขึ้นสนามบอล
    (สูงนะเนี่ย ฝนก็แหมะๆ)
    “โน่น” มันพยักเพยิดหน้าไปทางม้านั่งใต้ต้นไม้ (ต้นไรไม่รู้ ไม่รู้จัก) มีใครสักคนนั่งอยู่
    ช่วงนี้ตาเริ่มมัวๆ มองไรไม่ชัด
    “ใครวะ” อิชั้นถาม
    “มองไม่เห็นเหรอ”
    “เออ ดิ สงสัยสายตาสั้น”
    “งั้นก็ลองไปดูนะ เราไปก่อนล่ะ”
    “อ๊ะ ไรฟะ ทิ้งกันง่ายๆเลยเหรอ”
    “เอาน่า ไปเหอะ เดี๋ยวขอไปล้างเสื้อก่อน เมื่อกี้เรียนคหกรรม มันเลอะ”
    ต๊ายยยยยยยยยยยยยยยย นี่เพิ่งเปิดเทอมนะยะ เรียนเลยเหรอคหกรรม
    สงสัยทำความสะอาดเครื่องครัว ชัวร์เลย โชคดีที่มีอีกทีอาทิตย์หน้า
    (วันนี้วันพุธค่ะ มีเรียนคหกรรมวันอังคาร)

    พอเดินมาใกล้ๆ นึกว่าใครมานั่งทำหน้าบูดเป็นตูดหมึก ที่แท้ไอ้พี่ปุ้ย
    “มีไรเหรอ เห็นนังก้อยไปบอกว่ามีเรื่อง พี่ไปมีเรื่องอะไรกะใครอะ”
    อิชั้นถาม เพราะร้อยวันพันปี พี่ปุ้ยไม่เคยมีเรื่องกะใคร ออกจะเป็นที่ชื่นชอบของชาวบ้าน
    “....” นั่งหน้าบื้อไม่พูดไม่จาอีกละ
    “พี่ปุ้ย ทำไมไม่ตอบ”
    “....” มองหน้า อ้าปาก แต่ก็ไม่พูดอะไร หมายความว่าไงฟะ
    “พี่ปุ้ย เป็นไรเนี่ย งั้นนีไปนะ ฝนทำท่าจะตกหนักแล้ว”
    ว่าแล้วอิชั้นก็วิ่งปรู๊ดเลยค่ะ พอดีสายตาเหลือบไปเห็นบักสั่นรำไรอยู่ข้างล่าง อิอิ
    “นี รอด้วย” ทีงี้ทำพูด ไอ้พี่ปุ้ยวิ่งตามมาติดๆ
    อิชั้นวิ่งมาหยุดที่ใต้อาคาร มองหน้าไอ้พี่ปุ้ย แมร่งดูมันมองกลับ หาเรื่องเหรอ
    “มีไรพี่ปุ้ย ถ้าไม่มี นีจะกลับห้อง” อิชั้นทำท่าจะเดินออกมา...
    “นี่นีไม่รู้ตัวเหรอ”
    “นีรู้ตัวตลอดแหละ ว่าสวย” มาแนวนี้อีกและ
    “...” ทำหน้าโกรธๆ นี่กรูไปเหยียบหางมรึงรึไงฟะ
    อิชั้นเดินเลี่ยงออกมาสามก้าว
    “จะไปไหน”
    “กลับห้อง” อิชั้นทำเสียงแข็งกลับ
    “พี่ถามไง ว่านีไม่รู้ตัวเหรอ”
    “...” อิชั้นไม่ตอบ แล้วเดินต่อ
    “นี!” ไอ้พี่ปุ้ยตะโกน เสียงลั่นใต้อาคาร คนแถวนั้นหันมามองกันทั่ว
    อิชั้นมองหน้า พี่ปุ้ยหน้าแดงกล่ำ ตาดุ แมร่ง เป็นไรไปอีกเนี่ย
    “แค่นี้นะ” แล้วอิชั้นก็วิ่งขึ้นห้อง
    ไอ้บ้านั่นวิ่งตามมาติดๆ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

    “พวกมรึง สะกัดไอ้พี่ปุ้ยด่วน” อิชั้นตะโกนบอกเพื่อนๆตอนวิ่งเข้าห้อง
    “ห้ามถาม สะกัดไว้ก่อน” อิชั้นสั่งต่อ ทุกคนกรูกันไปสะกัดพี่ปุ้ยที่วิ่งตามมาติดๆ
    “นี ออกมาคุยกันเดี๋ยวนี้” ออกให้โง่สิมรึง แมร่ง ทำหน้าตายังกะจะกินเลือดกินเนื้อกรู
    “บอกให้ออกมาไงวะ” เสียงพี่ปุ้ยดังลั่นอาคาร ดีนะที่ตอนนี้เป็นช่วงพัก พวกครูทั้งหลายอยู่อีกอาคารนึง
    “ไม่ออก” อิชั้นตะโกน ตั้งใจกวนอารมณ์ให้มันเดือดสุดๆ อยากรู้เหมือนกันว่าไปกินรังแตนที่ไหน
    “จะออก รึไม่ออก ห๊า!” เสียงดังขึ้น 35%
    “มรึงหูแตกรึไง บอกว่าไม่ออก ถ้ามรึงยังทำตัวเห้ๆแบบนี้ จะไปตายที่ไหนก็ไป”
    อิชั้นตะโกนด่ากลับ เพื่อนๆในห้องเริ่มมองอิชั้นแบบหวาดๆ อร๊าย สวยลืมตัวค่ะ
    “นี ออกมาคุยกันก่อน” เสียงอ่อยลง 25% แต่ยังถือว่าแข็งขืน
    “ไม่คุย ทำตัวไม่มีเหตุผลแบบนี้จะไปตายที่ไหนก็ไป” อิชั้นได้เปรียบ 50%
    “นี พี่ขอโทษ ออกมาคุยกันก่อนนะ” อิชั้นได้เปรียบแล้ว 100%
    “วันหลังพี่ปุ้ย กลับไปเรียบเรียงคำพูดซะว่าจะพูดอะไร เอาให้ใจเย็นกว่านี้แล้วค่อยมาคุย”
    “พี่ใจเย็นแล้ว นีมาคุยกันนะ”
    “ไม่คุย!” อิชั้นตะโกนกลับ
    เป็นอันจบ ชิส์!

    จากคุณ : ชะนีน้อยร้อยชั่ง - [ 22 ก.ค. 50 10:00:16 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom