::: ตอน กว่าจะถึงจุดเริ่มต้น ::: (ต่อ)
ฉันเดินหงอยๆเหมือนดอกไม้เหี่ยวๆในแจกันน้ำเน่าค้างมาสิบวัน คิดอะไรต่อมิอะไรที่มันผ่านมา แล้วอีกใจก็รู้สึกสงสารผู้หญิงคนนั้นจริงๆ
น่าแปลกใจที่ฉันมีความรู้สึกบางอย่างกับเรื่องนี้ ว่ามันต้องมีอะไรที่ไม่ธรรมดาแน่ๆ ...
บอกไม่ถูกเหมือนกันว่ามันจะมีเรื่องอะไร เพราะมันไม่ใช่แค่ทำให้ฉันไม่สบายใจ แต่ว่ามันทำให้ฉันรู้สึกตะหงิดๆ สงสัยอะไรบางอย่าง
แล้วคุณเชื่อม๊ะ ... ลางสังหรณ์กะเทยหน่ะ ไม่เคยพลาด ขอบอก!!!!!
ฉันอาบน้ำอาบท่าเรียบร้อย ... กำลังจะเข้าไปเช็คอีเมล์แล้วก็จะเข้านอน เพราะพรุ่งนี้ต้องไปทำงานแต่เช้า ....
เสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้น!!!!!!!
เป็นเบอร์ของผู้หญิงคนนั้น โทรกลับมาหาฉันอีกครั้ง .... ฉันคิดว่าคงจะมาถามเรื่องพี่ป็อบกับแฟนหรือไม่ก็คงโทรมาถามหาพี่ป็อบกับฉันแน่ๆ ฉันกดรับสาย
ฮัลโหลค่ะ... มีอะไรหรือเปล่าคะ พี่ป็อบไม่ได้อยู่ที่นี่ค่ะ ฉันตอบไปด้วยน้ำเสียงปกติบอกเขาไปเลยว่าพี่ป็อบไม่อยู่ เขาจะได้ไม่เสียเวลาถาม
เหมียว ไม่ได้จะโทรมาหาพี่ป็อบค่ะ เหมียวจะโทรมาหาคุณ คำตอบจากน้ำเสียงเศร้าๆของเหมียวทำเอาฉันอดที่จะรู้สึกเห็นใจไม่ได้ ...
แต่ก็แปลกใจว่าเขาจะโทรมาหาฉันทำไมกัน
ค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ น้ำเสียงฉันปลายสายคงจะรู้สึกได้ว่าฉันกำลังสงสัย ... และงง
เหมียว..... จบแค่คำเรียกชื่อตัวเองแล้วปลายสายก็เริ่มสะอื้น
เอาหล่ะซิเว้ยยยยย ... อิแก้มมม มีคนมาปี่แตกใส่ฉันแบบนี้ ได้ที่ไหนหล่ะ ฉันมันพวกแพ้น้ำตา ... บ้าบอ สะกิดต่อมนางเอกฉันออกมาทันทีอ่ะ ...
มีอะไรค่อยๆพูดนะคะ ... มีอะไรให้แก้มช่วยไม๊ น้ำเสียงฉันเยี่ยงนางเอกเรื่องดาวพระศุกร์...
แต่ตอนนนั้นรู้สึกแบบนั้นจริงๆน๊า .. มะได้ตอแร๋แม้แต่จิ๊ดเดียววว ถ้าโกหกขอให้ได้แฟนหล่อเหมือนพี่ ติ๊ก เจษฯ เลยให้ตายดิ้น ...
เหมียว ขอ เรียกว่า แก้มแล้วกันนะคะ ... แก้ม เหมียวขอถามอะไรแก้มหน่อยจะได้ไม๊คะ เสียงสะอื้น ฮัก ฮัก มาเป็นระลอก ...
กว่าแต่ละคำจะพูดออกมา เหมือนกลั้วน้ำตา กลืนน้ำตาตลอดประโยค
ค่ะ ถ้าแก้มตอบได้แก้มจะตอบ ฉันพูดไปด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ... ในใจแอบคิดแล้วหล่ะ ว่ามันต้องมีอะไร ไม่ธรรมดา แหงมๆ งานนี้ ...
" แก้มคะ .. พี่ป็อบเขามีแฟนใหม่แล้วใช่ไม๊คะ เขาถึงมาบอกเลิกเหมียว" จบประโยคนี้เจ้าตัวก็ร้องไห้ สะอึก สะอื้น
" เหมียว ... ใจเย็นๆนะคะ ค่อยๆพูด ... ทำไมเรื่องนี้เหมียวไม่ถามพี่ป็อบเองหล่ะคะ แก้มเองก็ไม่ทราบเหมือนกัน เลยไม่รู้จะตอบว่ายังไงดี เพราะแก้มไม่ใช่พี่ป็อบ" ฉันตอบไป
ด้วยคำตอบที่คิดว่าเป็นกลางและทำร้ายจิตใจของคนฟังน้อยที่สุด
" เหมียวโทรไปแล้วแต่เขาไม่รับสายเลยค่ะ..เหมียวอยู่ไม่ได้เลยค่ะ เหมียวไม่สบายใจ ไม่รู้จะทำยังไงดี ..." แต่ละคำปนสะอื้นออกมาจนฉันแทบจะจับใจความไม่ได้เหมือนกัน
" เหมียว .. ไม่รู้จะพูดให้ใครฟังดี" พูดจบก็ปล่อยโฮอีกรอบ .....
ป่านนี้สงสัยน้ำตาคงจะท่วมมาถึงตาตุ่มแล้วหล่ะ ... ร้องไห้ปล่อยน้ำตาเหมือนท่อประปาแตกขนาดนี้
จริงๆตัวเองก็มีครอบครัวมีสามีแล้วนี่นา ... ทำไมถึงต้องอะไรมากมาย อกหักเหมือนเด็กสาวที่เพิ่งมีรักแรกแบบนี้น๊า ฉันหล่ะ งง ...
เอ๊ะ ... หรือว่าจะเป็นอย่างที่ฉันคิดจริงๆ ....
" ตอนนี้เหมียวอยู่กับใครคะ" ฉันตัดสินใจถามออกไปและรอฟังคำตอบ ... เพราะฉันรู้สึกแปลกๆกับเหตุการณ์นี้จริงๆ
////
จากคุณ :
นักข่าวตาแป๋ว 
- [
22 ก.ค. 50 20:40:22
]
" นักข่าวจอมจุ้น กับ คุณบอดี้การ์ดจอมเก็ก " ๐(^_^)๐ 7
คั่นไว้ก่อนดีกว่า
มาเคลียร์ด่วน คนอื่นจะเข้าใจผิดนะ เรื่องตบตี
