Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    " นักข่าวจอมจุ้น กับ คุณบอดี้การ์ดจอมเก็ก " ๐(^_^)๐ 8

    ::: ตอน  ฉัน เธอ และ เขาคนนั้นของฉันหรือเธอ :::


    พี่วินขับรถพาฉันมาที่ท่าเรือของโรงแรมแห่งหนึ่ง ข้ามสะพานกรุงธนลงมาแล้วเลี้ยวเข้าไป .....


    เขามักจะทำอะไรที่สร้างความประทับใจให้ฉันแบบนี้เสมอ ...



    พี่วินจองดินเนอร์มื้อค่ำล่องเรือในแม่น้ำเจ้าพระยา เหมือนที่เขาเคยพาฉันไปเมื่อวันเกิดตอนอายุครบ 20 ....



    เป็นบุพเฟ่สำหรับสองคนบนเรือ ... เรือล่องไปเรื่อยๆ เราสองคนก็ทานข้าวไปด้วย ...


    พี่วินตักโน่น ตักนี่เอามาให้ฉันทาน ... เหมือนกลับไปสู่บรรยากาศเดิมๆที่เคยผ่านมาในอดีต ...



    ลมพัดเย็นๆทำเอาผมฉันปลิวไปตามแรงลม ... ฉันเบือนหน้าออกไปด้านแม่น้ำเจ้าพระยา ... ดูแสงไฟตามตึกและร้านรวงต่างๆที่อยู่ริมน้ำ ...



    บรรยากาศแบบนี้มันทำให้ฉันรู้สึกไม่อึดอัด  คงจะเป็นการง่ายที่จะเริ่มต้นบทสนทนาของเราสองคน



    “น้องแก้ม...พี่เอาหัวใจมาคืนค่ะ” เขาพูดพร้อมกับส่งกล่องเล็กๆสีชมพูเป็นรูปหัวใจให้ฉัน ...



    ฉันรับมาแล้วเปิดดู ยิ้มบางๆให้เขา ... มันคือต่างหูเพชรเล็กๆล้อมกรอบทองรูปหัวใจ ....



    ฉันหยิบขึ้นมา แล้วดึงออกมา 1 ข้าง แล้วส่งอีกข้างหนึ่งที่เหลือคืนให้เขา



    “ นี่หัวใจหนึ่งดวงของแก้ม ... อีกหนึ่งดวงของพี่วิน แก้มคืนให้ค่ะ” ฉันพูดพร้อมกับยิ้มด้วยน้ำตาที่คลอเต็มสองตา แต่ฉันตั้งใจทำแบบนั้นจริงๆ ...



    และนึกมุขนี้ออกในเวลานั้นเองจริงๆ .. ฉันขอหัวใจตัวเองคืนมา แล้วก็คืนหัวใจของเขาให้เขากลับไป ...



    ฉันคงจะแบกรับภาระการดูแลหัวใจถึงสองดวงคงไม่ไหว ... มันหนักเกินไปสำหรับฉัน



    พี่วินหยิบต่างหูจากมือของฉันแล้วเก็บใส่กล่องเหมือนเดิม ....



    “ พี่คงกลับมาช้าไปแล้วใช่ไม๊คะ” เขาถามฉันด้วยน้ำเสียงและแววตาที่ฉันไม่อยากจะเห็นเลย ...



    มันคงเศร้าไม่ต่างไปกับภาพสะท้อนที่ฉันเห็นตัวเองจากแววตาของเขาหรอก



    “ ค่ะ ... มันช้าเกินไปมาก .... มากจนแก้มรู้สึกว่า พี่วินคือความทรงจำ ... แต่ไม่ใช่ปัจจุบันอีกต่อไปแล้ว...



    แก้มเจ็บปวดและทรมานมากนะคะพี่วินกว่าจะผ่านมาแล้วยังหายใจได้อยู่ถึงทุกวันนี้” ฉันเบือนหน้าออกไปมองเวิ้งน้ำอันดำมืด มีแสงไฟริบหรี่ ....



    “ พี่ขอโทษ ... พี่ยังรักน้องแก้มเหมือนเดิม ... เหมือนที่เคยรัก ไม่ว่าแก้มจะเป็นยังไงพี่ก็รัก” เขามองหน้าฉันสบตาฉันนิ่ง ...



    “แก้มไม่โกรธพี่แล้วค่ะ ... มันผ่านมานานมากแล้วหล่ะ ... แก้มเคยคิดว่าคงจะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีพี่วิน


    แต่พอถึงเวลาที่ไม่มีพี่วินจริงๆ แก้มก็ยังยืนได้ด้วยสองขาของตัวเองค่ะ ... ขอบคุณพี่วินที่ให้ทุกอย่างกับแก้ม มาจนแก้มมีวันนี้ ...


    แก้มพูดได้เต็มปากเลยว่า แก้มได้ดีทุกวันนี้เพราะมีพี่วินเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญ ... ขอบคุณที่สร้างชีวิตให้แก้มนะคะ” ฉันยิ้มให้เขาอย่างบริสุทธิ์และจริงใจที่สุด ...



    แล้วบทสนทนาของเราสองคนก็จบลงเพียงแค่นั้นในโต๊ะอาหาร .... จนพี่วินพาฉันกลับ

    บรรยากาศในรถเงียบสนิท มีเพียงเสียงเพลงเบาๆที่พี่วินเปิดจากวิทยุ

    จนรถจอดที่หน้าคอนโด.....

    " พี่วินคะ ... ไปส่งแก้มบนห้องได้ไม๊คะ"

    ฉันคิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้ในตอนนั้น ... ฉันแค่อยากอยู่กับเขาให้นานกว่านี้เท่านั้น หรือว่า ... มีอะไรแอบแฝงอยู่ในความรุ้สึกลึกๆในใจของฉันกันแน่


    ////

    แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 50 20:44:06

    จากคุณ : นักข่าวตาแป๋ว - [ 24 ก.ค. 50 20:42:08 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom