หวัดดีจ้า
หายไปหลายวัน ไปปฎิบัติธรรม มาอีกแล้วค่ะ ฝึกวิปัสสนา อีกเหมือนเดิม เดือนหน้าก็ไปอีกอ่ะจ้า เร่งฝึกสติหน่อย เพราะไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไหร่
เพิ่งกลับถึงบ้านตอนสายๆวันนี้เอง กลับมาก็เจอข่าวร้าย น้องในเว็บแก้วคนนึง ชื่อ " แฮ๊ค" ตายเมื่อวันเสาร์ แล้วจะเผาวันนี้
ก่อนเข้าปฎิบัติธรรม เราไปไปเยี่ยมน้องเค้าที่โรงพยาบาล จริงๆก็ตั้งใจจะไปลาน่ะ เพราะเท่าที่ฟังมาอาการเพียบมากแล้ว เค้ากินยาต้านไวรัสแล้ว แต่ ตับมันพังหมด รับยาอะไรไม่ได้อีก โรคแทรกต่างๆๆก็มารุม วันที่ไปเยี่ยม น้องเค้ามีไข้ แต่หมอให้ยาไม่ได้ เพราะ ตับพัง ไม่สามารถรับยาอะไรได้อีกเลย ก็ได้แค่เช็ดตัวให้เย็นลง เท่านั้น
วันที่ไปเยี่ยม จริงๆไม่ว่างหรอก ต้องไปต่างจังหวัดกับที่บ้าน แต่มันรู้สึกว่าถ้าไม่ไปวันนี้ก็จะไม่ได้เจอกันแล้ว ก็เลยพาที่บ้านไปโรงพยาบาลด้วย แต่ให้รอในรถ ไม่กล้าให้ไปเยี่ยมด้วย กลัวจะตกใจ
น้องเค้าก็นอนไม่รู้เรื่องอะไรแล้ว ท้องบวมมากๆๆๆ เพราะตับโต ตาเหลืองหมด ไม่เหลือสภาพคนเดิมที่หล่อพอสมควรเลย ไปยืนข้างๆ ถามเค้าว่า "จำพี่ได้มั้ย" เค้าก็กระพริบตาช้าๆ เลยสรุปเองว่าเค้าจำได้
ยืนดูน้องเค้าไป ก็แอบปาดน้ำตาไปอ่ะ สงสาร อาการเค้าทรุดเร็วมากเลยนะ เมื่อไม่นานยังไปทำกิจกรรมช่วยเว็บอยู่เลย ตอนนี้หมดสภาพเลย สงสารแม่เค้าด้วย มีกันแค่ สองคนแม่ลูก ญาติๆก็รังเกียจไม่ช่วยเหลือ แม่ก็เป็นแค่พนักงานทำความสะอาดเงินเดือนน้อยนิด
สงสารเค้ามาก ทนดูไม่ได้ เลยรีบลากลับ ฝากเงินช่วยให้แม่เค้าไว้ส่วนนึง เพราะคิดว่าน่าจะเป็นสิ่งจำเป็น ถ้าเกิดอะไรขึ้น
ก่อนไปปฎิบัติธรรม ก็ตั้งกระทู้บอกเพื่อนในเว็บไว้ว่า ถ้าเกิดอะไรขึ้น ขอความช่วยเหลือให้น้องเค้าด้วย เพราะแม่เค้าไม่มีอะไรเลย คงจัดงานศพไม่ได้แน่ แล้วก็ขอชื่อนามสกุลน้องเค้าไป จะเอาไปตอนปฎิบัติธรรม เค้ามีสวดมนต์ให้คนป่วย
เราไปปฎิบัติธรรมตั้งแต่วันพุธ แต่ยังไม่ได้เขียนชื่อน้องเค้าให้สักที จนคิดยังงัยไม่รู้ เขียนชื่อน้องเค้าส่งให้แผ่ส่วนกุศล สวดมนต์ให้ตอนเย็นวันเสาร์
วันนี้พอรู้ข่าวว่าน้องเค้าตายแล้ว ก็ถามว่าตายเมื่อไหร่ ฟังแล้วก็ขนลุกนะ น้องเค้าตายวันเสาร์ตอนหัวค่ำอ่ะ คือทำบุญให้ไป แล้วก็ตายเลยอ่ะ
ช่วงนี้มีแต่เพื่อนตาย และ กำลังจะตายอ่ะ มันเป็นสัจธรรมที่ไม่มีใครหนีพ้นจริงๆ
งานศพน้องแฮ๊ค ก็น่าสงสารมาก มีแม่เพียงคนเดียว ไม่มีญาติคนไหนช่วยเลย มีเพื่อนในเว็บแก้วไดอารี่ ไปช่วยตั้งแต่เอาศพออกจากโรงพยาบาล จนไปวัด ซื้อโลง และจัดงานศพให้ตามประเพณี
ขอบคุณเพื่อนๆๆทุกคนที่ช่วยเหลืองานศพน้องเค้านะคะ เห็นแล้ว ซึ้งใจ อ่ะ "พวกเราไม่ทิ้งกันจริงๆนะ"
มันทำให้เรามั่นใจด้วยว่า แม้วินาทีสุดท้ายของชีวิต เราจะมีเพื่อนๆรายล้อมเคียงข้างแน่นอน
งานศพของแฮ๊ค ก็มีแต่เพื่อนๆในเว็บไป และมีเจ้าหน้าที่จากบ้านออเดนที่น้องเค้าเคยไปอาศัยอยู่มาด้วย ถ้าไม่มีเพื่อนๆช่วยบริจาคเงิน ก็ไม่สามารถจัดงานศพได้อ่ะ ขอบคุณจริงๆๆค่ะ
เราไปงานศพน้องเค้าแล้ว มีหลายความรู้สึกอ่ะ อย่างแรก ซึ้งใจ ในน้ำใจของเพื่อนๆในเว็บ เพื่อนช่วยกันอย่างเต็มใจและจริงใจจริงๆนะ ปลื้มมาก และ รักเพื่อนมากขึ้นทุกวันอ่ะจ้า
ความรู้สึกที่สอง มันเครียดๆอ่ะ เห็นแม่ของแฮ๊ค ร้องไห้มากมาย น่าสงสาร มันทำให้คิดถึงครอบครัวตัวเอง บ้านเราเองก็มีแค่เรา และ คุณอาอีกสองคน ถ้าเราตายไปก่อน อาคงต้องร้องไห้เสียใจมากมายเหมือนกัน สงสารอ่ะ แล้ว อาเราจะอยู่กับใครหล่ะเนี่ย
งานนี้มีเรื่องเศร้ามากอีกอย่างด้วย คือ วันนี้อ่ะ เป็น "วันเกิด" ของแม่น้องแฮ๊คเค้า แต่กลับต้องมาเผาศพลูกชาย ตอนไปถึงงาน แม่เค้าร้องไห้ แล้วบอกว่า ขอบคุณมากที่เว็บให้ของขวัญวันเกิดแม่ นั่นคือช่วยจัดงานศพให้น้องแฮ๊ค ถ้าไม่มีเพื่อนในเว็บ แม่เค้าก็จัดงานศพไม่ได้
แต่มันเป็นของขวัญวันเกิดที่เศร้ามากเลยนะ
ใกล้วันแม่แล้วด้วย แต่ลูกก็ดันมาตาย ............... จริงๆแล้วอ่ะ คนที่รักเรามากที่สุดคือ คนในครอบครัวนะ แต่ ใครๆๆมักละเลยคนที่บ้าน พ่อแม่หรือญาติที่รักเรา ดันไปรักคนอื่นมากกว่าอ่ะ
จากคุณ :
++MooKaew++ 
- [
8 ส.ค. 50 22:37:31
]
++ KAEW ไดอารี่ ++ วันเกิดแม่ วันเผาลูก
