ความคิดเห็นที่ 1 อุเอฮาระ คาอิ บรรจงวางจิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้ายลงบนกรอบก่อนจะยืนขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่ เขาบิดตัวไล่ความเมื่อยล้าขณะก้มลงมองผลงานที่มุมานะต่อมาเกือบเดือนด้วยสายตาชื่นชม ใครจะไปรู้ว่าการต่อภาพชิ้นเล็ก ๆ ห้าร้อยกว่าชิ้นนั้นมันยากเย็นแสนเข็น - - มีคนแนะนำมาว่างานอดิเรกที่ต้องใช้สมาธิมาก ๆ จะช่วยให้หายเครียดจากงานประจำได้ชะงัดนัก โดยเฉพาะงานที่ต้องรับผิดชอบมากมายอย่างหัวหน้าสต๊าฟนับร้อยของวง BLACK X’ MAS อย่างเขาจะได้ไม่ต้องกินยาแก้ปวดหัวเกือบกำมือเวลากลุ้มใจเพราะเกิดความวุ่นวาย ตอนนี้เขารู้แล้วว่าการต่อภาพเช่นนี้นับเป็นทางเลือกที่ดี อุอาฮาระบรรจงเอากาวที่มีมาพร้อมกันในกล่องทาลงไปบนจิ๊กซอว์ช้า ๆ ด้วยความที่อยากเห็นผลงานที่ตัวเองภูมิใจแขวนอยู่บนกำแพง เขายกมันใส่กรอบไปแขวนไว้เหนือเก้าอี้นั่งในห้อง อุเอฮาระบิดตัวไปมาแล้วเดินไปหยิบแก้วกาแฟบนโต๊ะทำงานขึ้นมาดื่มเขายืนชื่นชมอยู่ได้ไม่นานเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น - - ชายหนุ่มผมสีชมพูเปิดประตูยื่นหน้าเข้ามา เจ้าของผมสีแสบตานั่นคือฮาซึมิ ฮิโรโตะ มือกีตาร์ประจำวง BLACK X’ MAS เช้านี้เขาแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่รูปแบบและสีสันเด่นเสียจนใคร ๆ ก็รู้กันดีอยู่ว่าสามารถเห็นได้แม้ในระยะไกล “อุเอฮาระซัง เห็นจิจิไหมครับ” เขาถาม นัยน์ตาเรียวเล็กคู่นั้นดูหงุดหงิดเช่นเดียวกับน้ำเสียงที่พูด “เอ ไม่เห็นนะ” อุเอฮาระพูดเสียงเรียบยกแก้วกาแฟขึ้นดื่ม หลังจากใช้สมาธิไปครู่ใหญ่อารมณ์ของเขาก็สงบลงไปได้จนถึงกับมั่นใจว่าแม้แต่กับ(ไอ้)หมอนี่ก็คงไม่ทำให้เขาเสียประสาทได้ง่าย ๆ “ปัทโธ่เอ๊ย!หนีงานรึเปล่าเนี่ย!” ฮิโระเบือนหน้าไปมองทางอื่นแล้วขยี้ผมอย่างขัดใจ เขาไม่ได้กล่าวคำขอบคุณแต่หันหลังปิดประตูกระแทกดังปัง! กรอบรูปจิ๊กซอว์แห่งความอุตสาหะพยายามที่แขวนไว้หล่นโครมลงบนพื้น! - - ถ้าในวันนั้นมีใครเดินผ่านหน้าห้องหัวหน้าสต๊าฟที่ชื่ออุเอฮาระ คาอิ คงจะบอกกับทุกคนว่าหลังจากได้ยินเสียงถ้วยกาแฟหล่นกระทบพื้นดังเพล้งแล้วก็สาบานได้เลยว่าเสียงร้องของหัวหน้าพวกเขาที่ตามมานั้นต้องดังไปถึงดวงจันทร์แน่ จากคุณ : ต้นสนสีชมพู - [ 18 ส.ค. 50 22:59:14 ]

ความคิดเห็นที่ 2 The burn of Pink Fire 1  งานเขียน คุณต้นสนสีชพู ตอนที่ 1   http://topicstock.pantip.com/lumpini/topicstock/2007/06/L5521964/L5521964.html ตอนที่ 2 http://topicstock.pantip.com/lumpini/topicstock/2007/06/L5532308/L5532308.html ตอนที่ 3 http://topicstock.pantip.com/lumpini/topicstock/2007/06/L5556589/L5556589.html ตอนที่ 4 http://topicstock.pantip.com/lumpini/topicstock/2007/07/L5567549/L5567549.html แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 50 14:31:37 จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 18 ส.ค. 50 23:01:56 ]

ความคิดเห็นที่ 3 “ผีเข้าแต่เช้าเลยเรอะแก” ประโยคนี้ถูกพูดโดยทาดาโอะ มือกีตาร์อีกคนพูดเสียงหน่ายเมื่อเห็นเพื่อนเปิดประตูห้องแต่งตัวที่ภายในห้องมีเพียงเพื่อนร่วมวงที่เหลือนั่งเอกเขนกกันอยู่ วันนี้มีเพียงการประชุมและซ้อมดนตรีเท่านั้นจึงไม่ต้องแต่งตัวกันเต็มที่เหมือนทุกวัน “เอ้า” บุหรี่ซองหนึ่งถูกโยนมาจากกลุ่มเพื่อน ฮิโระรับมาถือเขามองมันครู่เดียวแล้วก็วางลงบนโต๊ะอย่างไม่สนใจ คนที่เหลือทำหน้าไม่อยากเชื่อ “หาจิจิใช่ไหม” ยามาคาวะ - - ช่างทำผมและแต่งหน้าให้ชายหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงที่พอจะได้ยินกันแค่สองคน วันนี้เขาว่างจากงานแต่งหน้าจึงเพียงแค่มาดูแลเรื่องเสื้อผ้าให้ “เขายุ่งแต่เช้า - - หมู่นี้มีคนลาออกไปเยอะ เห็นว่าอีกสองสามวันกว่าจะได้คนมาแทน” “ผมก็เลยไม่ได้เจอเขาแต่เช้าใช่ไหม” เขาพูด “เดี๋ยวก็เจอกันน่า” ยามาคาวะพูด “แล้วนี่มันหงุดหงิดอะไรนักหนาเนี่ย” มามุพูดกับทาดาโอะอย่างงง ๆ แต่อีกฝ่ายกวักมือเรียกให้เงี่ยหูมาฟังก่อนจะกระซิบกระซาบ “จริงอ่ะ!” มามุทำท่าเหลือเชื่อ เขาหันไปมองที่ฮิโระเมื่อเห็นเพื่อนหันมาจึงถาม “ที่ชื่อจิจิน่ะเหรอ จากคุณ : ต้นสนสีชมพู - [ 18 ส.ค. 50 23:04:01 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ชายหนุ่มผมสีชมพูยิ้มแล้วยักคิ้วให้แทนคำตอบ “เจ๋งโคตร! แกทำยังไงน่ะ ก็เจ้าหล่อนไม่ใช่เหรอที่อัดแกหน้าเกือบแหกคราวก่อน” มามุรีบลากเก้าอี้มานั่งใกล้อีกฝ่ายมากขึ้นอย่างอยากรู้อยากเห็นและดึงแขนทาดาโอะที่ดูเหมือนจะรู้เรื่องบ้างอยู่แค่คนเดียวให้ตามมาด้วย “ถ้าเขาไม่ชอบฉัน ฉันก็ทำอะไรไม่ได้หรอกวะ” ฮิโระยกยืดอกพูด “มันจะคุยว่าผู้หญิงเขาก็มีใจว่างั้น” ทาดาโอะกระแนะกระแหนอย่างรู้ทัน “เออ” ชายหนุ่มผมสีชมพูหันไปพูดกับเพื่อนด้วยสีหน้าเป็นต่อ “แล้วหล่อนอัดแกทำไมล่ะวันนั้นรึผู้หญิงไทยชอบความรุนแรงวะ”มามุซัก “ก็วันนั้นฉันแค่พูดไปว่าผู้หญิงที่ตามฉันมาถึงห้องเนี่ยคิดได้อย่างเดียว” “แกแน่ใจนะว่าพูดแค่นั้นแล้วเขาก็ต่อยแก” คนถามเริ่มสงสัย “ฉันจับขาหล่อนแล้วก็ลูบหน่อย เขาห้ามแล้วฉันก็ยังไม่ปล่อย แค่นั้นเอง” ชายหนุ่มยักไหล่ “สมน้ำหน้า:-)...” ทาดาโอะส่ายศีรษะ “เฮ้ย เดี๋ยว ๆ แกไปหาหล่อนได้ยังไงวะ ใช้วิธีไหน เล่าให้ฟังหน่อยสิ” มามุยังคงถามต่ออย่างสนใจ “เขาไม่สบายแล้วอุเอฮาระซังก็ใช้ให้ฉันไปเยี่ยม แค่นั้นแหละ” “แล้วตกลงหล่อนรักแกรึเปล่าวะ” ยังไม่ทันทีชายหนุ่มผมสีชมพูจะอ้าปากตอบ ประตูห้องก็เปิดออกแล้วสต๊าฟหญิงที่ชื่อจิจิซึ่งถูกพูดถึงนั้นเดินเข้ามาในห้องพอดี เธอตรงมาหายามาคาวะโดยที่ไม่รู้เลยว่าทั้งยามาคาวะ ทาดาโอะ และมามุกำลังตั้งอกตั้งใจฟังเรื่องของเธอจากปากฮิโระ จากคุณ : ต้นสนสีชมพู - [ 18 ส.ค. 50 23:09:17 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ดีใจจัง ยินดีต้องรับภาคต่อนะคะ มารอและเป็นกำลังใจให้เช่นเคยค่ะ จากคุณ : Feminine Evil - [ 18 ส.ค. 50 23:47:53 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ว้าวมาแล้ว ดีใจจัง ตามติดอย่างใกล้ชิด จากคุณ : เด็กหญิงอารมณ์ดี - [ 19 ส.ค. 50 00:18:06 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณ คุณหลังคาฯ ใจดีส่งลิงค์ให้ ตามมาแล้วครับ แปะ จากคุณ : sea_chocolate - [ 19 ส.ค. 50 18:34:04 ]

ความคิดเห็นที่ 8 “ขอโทษนะคะ ยามาคาวะซัง อุเอฮาระซังเรียกค่ะ” ทั้งสี่คนมองหน้ากันแล้วก็เงียบสนิท ยามาคาวะจึงพูดขึ้นโดยที่ไม่ให้ถูกสงสัย “ได้ ๆ ไปเดี๋ยวนี้แหละ” “เอ...พวกฉันก็ต้องออกไปข้างนอกเหมือนกัน จริงไหม” ทาดาโอะหันไปพูดกับเพื่อน “เอ๋” มามุชี้ไปที่หน้าตัวเอง “เออ แกนั่นแหละ ไปกันได้แล้วเว้ย” ทาดาโอะย้ำ “แต่ฉันอยากจะถาม ” อีกฝ่ายอ้าปากจะแย้งก็ถูกดึงแขนให้เดินตามออกไป ทั้งหมดพากันเดินออกจากห้องไปจนหมดจิจิก็หันหลังจะเดินตามออกไปบ้าง แต่ฮิโระกลับคว้าแขนเธอไว้หญิงสาวร้องเสียงดังเมื่อเสียหลักล้มลงนั่งบนตักเขาพอดี “นี่! เดี๋ยวคนอื่น...” “คนอื่นที่ไหนล่ะ เขาไปกันหมดแล้ว” ชายหนุ่มแย้ง หญิงสาวหันไปมองรอบตัวเห็นว่าทั้งห้องตอนนี้เหลือเพียงสองคนจริง ๆ “ถ้างั้นคุณเองก็ต้องรีบ” “ไม่ต้องห่วง พวกเขาไม่รอผมหรอก ไหน ๆ ก็ช้าแล้วผมเสียเวลาอีกสักหน่อยก็คงไม่เป็นไร” เสียงซิบกางเกงรูดลงดังควับ!- - จิจิสะดุ้งโหยง...นั่นไม่ใช่เสียงซิบของเธออย่างแน่นอน จากคุณ : ต้นสนสีชมพู - [ 19 ส.ค. 50 19:25:57 ]

ความคิดเห็นที่ 9 “ฮิโระซังครับ ประชุมครับ” สต๊าฟคนหนึ่งมาเคาะห้องแล้วก็จากไปพร้อมกับคนอื่น ๆ เสียงฝีเท้านอกห้องบอกให้รู้ว่าทุกคนกำลังเดินไปยังห้องใหญ่ จิจิลุกพรวดจากตักเขาทันที ชายหนุ่มขยี้ผมสีชมพูของตัวเองอย่างหงุดหงิด “ไอ้คนไหนวะ ผมจะสั่งไล่มันออก!” ฮิโระโวย “ไปกันได้แล้วค่ะ” จิจิเอื้อมมือมาดึงตัวเขา “บอกแล้วไงเล่า ปล่อยไปเถอะเขาไม่มีธุระกับผมหรอก” ชายหนุ่มโอดครวญไม่ยอมขยับ “แต่เขามีกับฉันค่ะ” หญิงสาวออกแรงดึงซ้ำอีกฝ่ายจึงได้ยืนขึ้น จากคุณ : ต้นสนสีชมพู - [ 19 ส.ค. 50 19:27:15 ]

ความคิดเห็นที่ 10 การประชุมทุกวันจันทร์เป็นสิ่งที่ต้องทำเป็นกิจวัตรของสต๊าฟทุกคนโดยที่อุเอฮาะระซังจะคอยแจ้งข่าวต่าง ๆ ให้ทราบ สมาชิกวง BLACK X MAS ทุกคนลากเก้าอี้เข้ามาฟังด้วย เพราะปกติแล้วพวกเขาไม่เคยจะได้มานั่งฟังเช่นนี้บ่อย อุเอฮาระเริ่มต้นพูดด้วยน้ำเสียงเป็นงานเป็นการ“อรุณสวัสดิ์ทุกคน ก่อนอื่นก็อย่างที่ทุกคนรู้กันอยู่ ระยะนี้คนของเราลาออกไปเยอะ ดังนั้นฉันอยากจะขอความร่วมมือพวกนายช่วย ๆ ดูแลงานที่ยังหาคนมาแทนไม่ได้กันไปก่อน แล้วก็ดูแผนงานอาทิตย์นี้ที่บอร์ดด้านหน้ากันทุกคนด้วยนะ...ให้อดทนกันไปก่อนเพราะตอนนี้ที่แย่อีกอย่างก็คือสต๊าฟหลายคนยังมาป่วยกันเยอะ...และฉันก็ไม่คิดจะให้ใครไปเยี่ยมแล้วโว๊ย!!” แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 50 19:34:12 จากคุณ : ต้นสนสีชมพู - [ 19 ส.ค. 50 19:30:06 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อุเอฮาระซังหันไปตะโกนประโยคสุดท้ายใส่มามุที่นั่งอยู่กับบรรดาสมาชิกวง BLACK X MAS อย่างรู้ทัน เขากำลังตั้งท่ายกมือขึ้นและอ้าปากเหมือนจะพูดบางอย่างที่พอเดาได้ ฮิโระก้มหน้าเอามือปิดปากด้วยจริตแบบหญิงสาวเหมือนเยาะเย้ยเมื่อเห็นมามุทำหน้าผิดหวังฉับพลัน ในขณะที่อุเอฮาระซังกำลังทำท่าราวกับจะกินเลือดกินเนื้อขณะหันไปมองเจ้าคนก่อคดี “ไปเยี่ยมไข้แต่กลับวันรุ่งขึ้น” ซึ่งยังไม่ได้สะสางมิหนำซ้ำยังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเสียอีก สต๊าฟที่เหลือมองหน้ากันงง ๆ อุเอฮาระได้สติจึงรีบยืดตัวตรงแล้วกระแอม “อีกอย่างหนึ่ง...วันนี้มีข่าวดีคือหัวหน้าใหญ่ให้งบมาเลี้ยงข้าวพวกเราเย็นนี้ หลังเลิกงานแล้วก็ไปรวมกันที่ร้านอิจิดะ ใครจะอาศัยรถใครไปก็ตามใจแต่ให้ไปเจอกันที่ร้านตอนทุ่มหนึ่ง แค่นี้แหละ” เสียงปรบมือดังขึ้นอย่างดีใจแต่ดูเหมือนว่าเสียงจากกลุ่ม BLACK X MAS ที่นั่งฟังกันอยู่ห้าคนจะดังเป็นพิเศษก่อนที่ต่างจะแยกย้ายกันเดินออกจากห้องไปทำงานที่ตนทำค้างอยู่ อุเอฮาระเดินตรงมาหามามุที่รั้งท้ายจากกลุ่มเพื่อน ๆ “มามุคุง” เขายื่นกระดาษให้แผ่นหนึ่ง อีกฝ่ายทำหน้างงแต่ก็คลี่กระดาษแผ่นนั้นออกอ่านซึ่งเป็นที่อยู่ของใครก็ไม่รู้ได้ “ช่วยไปเยี่ยมสต๊าฟคนนี้หน่อยเห็นว่าอาหารเป็นพิษมาไม่ได้” มามุยิ้มกว้างแล้วเอากระดาษแผ่นนั้นใส่ในกระเป๋าแล้วตามเพื่อนไปอย่างรวดเร็ว “อุเอฮาระซังให้ที่อยู่ใครไปเหรอ” ยามางูจิที่เป็นผู้ช่วยของอุเอฮาระถามอย่างสงสัย...ก็ไหนว่าไม่อยากให้ใครไปเยี่ยม อีกฝ่ายยิ้มพลางหัวเราะหึ ๆ “ก็....ที่อยู่เจ้าแรมโบ้ฮายาชิ โคจิ แผนกจัดซื้อไง” จากคุณ : ต้นสนสีชมพู - [ 19 ส.ค. 50 19:33:10 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ตามมาเชียร์ค่ะ จากคุณ : โสดในซอย - [ 19 ส.ค. 50 22:09:17 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ลงชื่อก่อนนะครับ เด๋วตอนเย็นกลับมาอ่าน อิอิ จากคุณ : saengchot - [ 20 ส.ค. 50 07:35:25 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตามมาแล้วค่ะ อ่านจบแล้วด้วย ลงอีกเร็วนะค่ะ สนุกดีค่ะ จากคุณ : มจณ (มจณ) - [ 20 ส.ค. 50 09:05:41 ]

ความคิดเห็นที่ 15 รออ่านภาคสองมาตั้งนาน ไม่ผิดหวังเลยค่ะ เราก็อยู่ที่เจแปนเหมือนกัน แต่ไม่ค่อยรู้เรื่องนักร้องอะไรเท่าไหร่เลย ชื่อที่ลงเป็นชื่อจริง หรือสมมติคะ เห็นบอกว่าตัวละครมีจริง จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ จากคุณ : อิรุกะ (fruitlove) - [ 20 ส.ค. 50 09:29:23 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ดีใจจังเลยค่ะ รอมานานมั่กมัก แต่ก็ยังเต็มใจรอนะคะ อิอิ......งั้นลงชื่อไว้ก่อนนะ ไปตามเก็บก่อนดีก่า ........... จากคุณ : ่jj (B_PURPLE) - [ 20 ส.ค. 50 10:08:22 ]

ความคิดเห็นที่ 17 รอๆ ต่อไป มาแปะต่อเร็วๆนะคะ อยากให้ฮิโระซังได้สวีทกะจิจิซังเร็วๆ จากคุณ : เด็กหญิงอารมณ์ดี - [ 20 ส.ค. 50 10:27:16 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ดีใจจังมาแล้ว รออ่านอยู่ จากคุณ : ป้านิดหน่อย - [ 20 ส.ค. 50 11:17:21 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ลงชื่อ ว่าแล้วถึงตรงนี้เเล้ว น้องแพน เอารายชื่อ ตัวละครในเรื่อง มาลงอีกครั้งก็ดีนะครับ จะได้จำกันง่ายๆ จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 20 ส.ค. 50 12:23:14 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เย้ ๆ ดีใจได้มีภาคต่อด้วย จากคุณ : ยัยปูเปรี้ยว - [ 20 ส.ค. 50 12:54:11 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ตามมาจากลิ้งค์คุณหลังคาดำแดงค่ะ ได้อ่านต่อแล้วดีใจจัง จากคุณ : PANDY MY LOVE - [ 20 ส.ค. 50 16:09:13 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านเรียบร้อยจ้า ลงชื่อรอตอนต่อไปนะครับ จากคุณ : saengchot - [ 20 ส.ค. 50 19:32:08 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เย็นวันนั้นหลังเลิกงานจิจิถึงได้รู้ว่าร้านอิจิดะที่อุเอฮาระซังจองไว้สำหรับกลุ่มสต๊าฟของ BLACK X MAS ก็คือร้านของลุงอิจิดะที่ฮิโระเคยพาเธอมาเมื่อไม่กี่วันมานี้ เมื่อทุกคนยกขบวนมากันเกือบหมดร้านเล็ก ๆ ของลุงก็แน่นขนัดไปด้วยสต๊าฟที่ใส่เสื้อสีดำสนิทสกรีนตัวอักษร BLACK X MAS บนอกด้านซ้ายทุกคน ห้องใหญ่สุดที่เป็นห้องแบบญี่ปุ่นถูกจองไว้สำหรับสมาชิกวง BLACK X MAS และเจ้าหน้าที่ที่สนิทกับพวกเขาเป็นพิเศษอีกเจ็ดถึงแปดคนเท่านั้น และทุกคนก็ชอบที่จะนั่งในห้องแบบญี่ปุ่นที่ต้องนั่งกับพื้นเช่นนี้มากกว่า “จะไปไหนล่ะ มานั่งกับพวกผมนี่แหละ” ฮิโระดึงแขนจิจิไว้เมื่อเห็นเธอจะเดินไปนั่งรวมกับสต๊าฟคนอื่น ๆ หญิงสาวทำหน้าลังเล มามุกับทาดาโอะจึงพูดขึ้น “มาเถอะ มีผู้หญิงด้วยจะได้สนุก” ขวดสาเกสีขาวถูกยกมาวางโดยลุงอิจิดะเจ้าของร้านพร้อมกับผู้ช่วยที่จิจิไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนซึ่งเธอก็คิดว่าดีแล้วเพราะลูกค้ามากมายอย่างนี้ถ้าต้องให้คนสูงวัยอย่างลุงมาบริการลูกค้าทั้งร้านคนเดียวก็คงเป็นงานที่เกินกำลัง “เอ้า สักหน่อยนะ” มามุรินเหล้ายื่นให้จิจิ “เขาไม่ดื่ม” ฮิโระเอื้อมมือมาดึงแก้วเหล้าจากมือเธอไปดื่มเอง “ได้แค่นี้ โคล่า” ชายหนุ่มยื่นแก้วอีกใบใส่มือให้เธอแทน “รู้สึกว่าสต๊าฟจะมาไม่ครบนี่คะ ขาดไปเยอะ” จิจิที่เป็นผู้หญิงคนเดียวทั้งโต๊ะเอ่ยขึ้น ฮิโระที่นั่งข้าง ๆ รินเหล้าใส่จอกเล็ก ๆ แล้วยกขึ้นดื่มก่อนจะตอบ “ครึ่งหนึ่งเป็นลูกน้องของทานาอามิ พวกนั้นไม่กล้ามาหรอกหัวหน้ามันเอาตาย” “อย่างมันน่ะเหรอจะกล้า” มามุที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามพูดเยาะ ๆ ข้างตัวเขาคือทาดาโอะที่กำลังดื่มเอา ๆ ราวกับสาเกไม่มีรส “สองสามวันนี่ลูกน้องมันโดนเฉดหัวออกไปสี่ห้าคนแล้วไม่ใช่เหรอ” ฮิโระพูดแล้วยกเหล้าขึ้นดื่มอีก “ออกกันเองมากกว่า แล้วทีนี้จะทำยังไงล่ะคนยิ่งไม่พออยู่” จากคุณ : ต้นสนสีชมพู - [ 21 ส.ค. 50 08:14:17 ]

ความคิดเห็นที่ 24 “อาทิตย์หน้าจะมีพนักงานใหม่เข้ามานี่คะ” จิจิบอก “ส่วนพนักงานเก่าที่ป่วยฉันจะเสียสละไปเยี่ยมคนหนึ่ง” มามุยิ้มเจ้าเล่ห์...ที่อยู่ที่อุเอฮาระซังให้มายังอยู่ในกระเป๋ากางเกงอย่างดีโดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลยว่าเป็นที่อยู่ของใคร “หวังว่าแกจะโชคดีเหมือนมันนะ”    ทาดาโอะรู้ทันแล้วพยักเพยิดไปทางคู่ฮิโระกับจิจิ มามุมีท่าทางอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาทันที “นั่นสิ แกจะไม่เล่าสักหน่อยเหรอว่าทำไมถึงมาคบกันได้ล่ะ นี่ย้ายไปอยู่ด้วยกันแล้วรึยัง” “ยังค่ะ” จิจิรีบตอบ “ไอ้หมอนี่ไม่ไปนอนบ้านคุณน่ะดีแล้วจิจิ” ทาดาโอะว่าแล้วยกจอกเหล้าญี่ปุ่นขึ้นดื่ม “ตกดึกข้างห้องอาจจะได้ยินมันตะโกนเรียก...จิจิ!...จิจิ!!...(ลุงจ๋า!!!..ลุงจ๋า!!) จนเข้าใจผิดว่ามันกำลังแสดงความกตัญญูอะไรสักอย่างอยู่แน่”   ทั้งโต๊ะหัวเราะเสียงดัง จนคนอื่น ๆ ที่นั่งอยู่หันมามอง ฝ่ายจิจิหลบตาลงต่ำ ฮิโระหัวเราะโอบไหล่เธอแล้วเขย่านิดหนึ่งเพื่อให้ไม่ถือสาคนพูดเพราะกลัวว่าเธออาจจะไม่ชินกับการถูกแซว หญิงสาวยิ้มตอบกลับไปอย่างไม่ถือ จากคุณ : ต้นสนสีชมพู - [ 21 ส.ค. 50 08:15:41 ]

ความคิดเห็นที่ 25 “งั้นผมฟ้องอะไรหน่อยนะจิจิ หมอนี่น่ะมันเล็งคุณตั้งแต่คุณตบหน้ามันแล้วและหมอนี่มันอยากได้อะไรก็ต้องได้ บางทีของที่ไม่อยากได้ก็ยังได้” “หมายถึงผู้หญิงนะ” ทาดาโอะผสมโรง “อย่าไปฟังพวกมันนะจิจิ ไอ้สองตัวนี่มันโอเวอร์”  ฮิโระดักคอพลางหัวเราะ จิโตนั่งมองเพื่อน ๆ คุยเฮฮาพลางกระดกเหล้าเข้าปากด้วยท่าทางอึดอัดเต็มแก่เพราะตัวเองทำได้อย่างมากก็เอาแต่มองคนอื่นดื่มเอา ๆ ราวกับเป็นน้ำเปล่าได้เท่านั้นเพราะเจ้าตัวรู้ดีว่าสิ่งที่จะทำลายเสียงของเขาก็คือแอลกอฮอล์ที่เพื่อน ๆ กำลังดื่มยั่วกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ ตรงหน้าของเขามีแค่แก้วเบียร์เพียงแค่แก้วเดียวซึ่งไม่สามารถจะดื่มรวดเดียวแล้วเติมใหม่ได้แก้วต่อแก้วเหมือนคนอื่น ๆ “ทะ ทรมานเหลือเกิ๊น...น” ฮิโระที่ดูเหมือนจะเริ่มเมาแล้วขยับตัวห่างจากจิจิไปหานักร้องนำประจำวงแล้วทำท่าล้อเลียนลูบคอตัวเองราวกับมีบางอย่างจุกคอหอยอยู่  “นรกบนดินชัด ๆ - - ตาย...ฉันตายแน่ ๆ” ที่เหลือหัวเราะเสียงดังสนั่น ทาดาโอะและมามุพ่นสาเกออกมาเพื่อไม่ให้สำลักออกจมูกแต่มาซากิกลับร้องห้าม  “นายอย่าไปยั่วเขาสิ!” “ฮิโระจัง พอเถอะน่าเดี๋ยวพวกฉันเมาแล้วต่อยปากกันเองใครจะห้าม” มามุโผล่มาอีกคน “พวกแก!” จิโตตะโกนอย่างโมโห “ครับ ๆ ลูกพี่ ขอโทษครับ....ขอเหอะอย่าแหกปากตอนนี้เพดานห้องมันจะร้าวเอา” ฮิโระสงบศึก แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 50 08:46:21 จากคุณ : ต้นสนสีชมพู - [ 21 ส.ค. 50 08:17:22 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เวลาล่วงเลยไปนาน สต๊าฟทั้งหลายค่อย ๆ ทยอยมาลาอุเอฮาระกลับบ้าน ยิ่งดึกคนที่มากล่าวลาก็ดูเหมือนจะเมามายมากขึ้นเรื่อย ๆ จนคนสุดท้ายที่จิจิจำได้ก็แทบจะคลานมา กระทั่งนาฬิกาที่ร้านบอกเวลาเที่ยงคืนตรง ฮิโระฟุบหลับอยู่บนโต๊ะขณะที่จิจินั่งดูเขาและคนอื่น ๆ ค่อย ๆ หลับและขอตัวกลับไปทีละคน กระทั่งเหลือเพียงสมาชิก BLACK X MAS และอุเอฮาระที่นั่งพิงผนังห้องหลับไป “แม่หนูเมากับเขารึเปล่า” ลุงอิจิดะเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับถาดถามยิ้ม ๆ “หนูไม่ดื่มเหล้าค่ะ....แต่หลัง ๆ มานี่ก็ดื่มตามเขาไปนิดหน่อย” จิจิพูด เธอมีเพียงแก้วน้ำอัดลมแก้วเดียวที่วางอยู่ “ไม่ดื่มก็ดีแล้ว ผู้หญิงดื่มเหล้าไม่เห็นจะดีตรงไหน” ผู้สูงวัยกว่าเดินข้ามคนอื่น ๆ ที่นอนเรียงรายอยู่บนพื้น เขาวางถาดซึ่งมีกาน้ำชาและถ้วยสีขาววางอยู่ก่อนจะรินส่งให้หญิงสาว “ดื่มชาธรรมดาก็แล้วกันแก้คอแห้ง” ลุงอิจิดะทรุดลงนั่งขัดสมาธิที่ฝั่งตรงกันข้ามกับเธอ มามุที่นอนหลับสนิทอยู่พื้นข้าง ๆ เริ่มงึมงำ  “ยาง...ยางไม่มาว...เอามาอีก” พูดจบก็ส่งเสียงกรนคร่อก ลุงอิจิดะหัวเราะ แล้วถาม  “เริ่มชินกับพวกนี้รึยัง” “ค่ะ” จิจิยิ้มแล้วหันไปมองฮิโระที่งัวเงียตะกายมาหนุนตักเธอแล้วหลับไปอีกคน “มีเจ้าของร้านเหล้าหลายร้านเคยพูดไว้ว่าถ้า BLACK X MAS มาเมื่อไหร่ก็จบเห่” ลุงอิจิดะเริ่มชวนคุย “แต่ก่อนมันก็เป็นอย่างนั้นแหละ ตอนนั้นพวกเขายังเด็ก ห้าวสุดโต่ง ห่ามสุดขีด พลังงานเหลือเฟือพอจะพังข้าวของในร้านที่ตัวเองกำลังกินอยู่เองแท้ ๆ จนเจ้าของร้านยังต้องหนีออกไปข้างนอก” “ที่เขาเว้นร้านลุงไว้เพราะไม่เหลือที่ไหนแถวนี้ให้ไปแล้วใช่ไหมล่ะคะ” ผู้สูงวัยกว่าหัวเราะชอบใจ “ก็คงงั้น” เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัด ลุงอิจิดะขอตัวเดินออกไปรับก่อนจะกลับมาบอกว่ารถที่อุเอฮาระนัดไว้ให้มารับสมาชิก BLACK X MAS ไปส่งออกจากบริษัทมาแล้วและจะมาถึงที่นี่ในอีกไม่กี่นาที จิจิปลุกอุเอฮาระให้เตรียมตัวซึ่งพอเขาตื่นก็ต้องมาช่วยเธอปลุกทุกคนที่นอนระเกะระกะอยู่แถวนั้นให้ตื่นเตรียมตัวกันให้หมดซึ่งก็มีทั้งคนที่หลับไปด้วยความง่วงและหลับไปด้วยฤทธิ์เหล้า แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 50 08:44:35 แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 50 08:20:29 จากคุณ : ต้นสนสีชมพู - [ 21 ส.ค. 50 08:18:51 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เมื่อรถมาถึง จิโตก็ช่วยแบกมามุที่ตัวอ่อนราวกับไม่มีกระดูกและพยายามจะจูบเขาขณะที่พร่ำเพ้อเรียกชื่อหญิงสาวคนหนึ่งไม่ขาดปากจนมาซากิต้องเป็นฝ่ายพยุงออกไปให้ก่อนที่จิโตจะตบะแตกต่อยปากมามุเข้าและบอกให้นักร้องนำช่วยหิ้วปีกทาดาโอะไปแทน อุเอฮาระช่วยจิจิยกตัวฮิโระแล้วพาทุกคนขึ้นรถเพื่อไปสั่งยังบ้านพัก บนรถค่อนข้างเงียบทีเดียวเพราะแทบทุกคนสลบไสล โชคดีที่คนขับรถพาผู้ช่วยมาอีกสองคนจึงสามารถช่วยพาทุกคนห้องได้เมื่อรถแล่นมาถึงที่พักของพวกเขา จิจิและอุเอฮาระช่วยกันประคองฮิโระมาที่ห้องของเขา อุเอฮาระขอตัวกลับทันทีหลังจากพาชายหนุ่มนอนลงบนเตียงเรียบร้อยเพราะตัวเขาเองก็กำลังมึนจนยืนแทบไม่อยู่ หญิงสาวเปิดไฟในห้องแล้วยกขาแต่ละข้างของฮิโระให้ขึ้นไปอยู่บนที่นอนให้เรียบร้อยแต่กว่าจะครบทั้งสองข้างเหงื่อก็ไหลเต็มหน้าผาก นึกโมโหเขาที่ดูเหมือนจะหลับสนิทไม่รู้สึกรู้สาอะไร จากคุณ : ต้นสนสีชมพู - [ 21 ส.ค. 50 08:22:57 ]

ความคิดเห็นที่ 28 “จิจิ ขอน้ำหน่อย” ฮิโระเริ่มขยับตัว หญิงสาวที่กำลังเช็ดเหงื่อตัวเองยืนขึ้นแล้วเดินไปรินน้ำมาให้เขาดื่ม ชายหนุ่มยันตัวขึ้นนั่งแล้วรับแก้วมาดื่มแต่แทนที่จะนอนต่อกลับพยายามดึงเธอมาใกล้ “จิจิ กอดหน่อย” “นอนค่ะ นอน” หญิงสาวพูดอย่างไม่สนใจ รินน้ำให้ตัวเองดื่มบ้าง “ไม่เป็นไรหรอกน่า ผนังห้องผมมันหนาข้างห้องไม่คิดว่าผมหิ้วลุงที่ไหนมานอนด้วยหรอก” ฮิโระต่อรอง “ค่ะ ๆ ห้องคุณดีมากแต่คืนนี้นอนก่อนนะคะ” จิจิพยายามไม่สนใจแล้วลุกขึ้นยืน “ดื่มแค่นี้ไม่มีปัญญาทำก็เสียชื่อฮิโรโตะ” เขาลุกพรวดมากอดเธอ จากคุณ : ต้นสนสีชมพู - [ 21 ส.ค. 50 08:24:21 ]

ความคิดเห็นที่ 29 สวัสดีท่านผู้อ่านทุกท่านเลยค่ะ  ดีใจที่ยังติดตามเรื่องนี้อยู่ค่ะ  ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่าน ------------------------------------------------------------------ ตอบคุณอิรุกะค่ะ  ชื่อที่เอามาลงเป็นชื่อสมมติค่ะ  ไม่สามารถเอาชื่อจริงมาลงได้  เพราะอาจโดนตัวละครบางตัวฆ่าตายเอาได้ค่ะ จากคุณ : ต้นสนสีชมพู - [ 21 ส.ค. 50 08:31:34 ]

ความคิดเห็นที่ 30 จะเข้าสู่โหมดเรทแล้ว มาต่อเร็วๆนะคะ รออยู่ เพิ่มเติมหน่อย **** Happy Birth Day จิจิซัง ย้อนหลัง เจ้าของต้นเรื่องด้วยนะคะ (ใช่รึเปล่าคะ คุณต้นสนฯ ก็บอกว่าจะลงให้เป็นของขวัญเจ้าของเรื่องใช่มะ) มีความสุขมากๆ นะคะ ขอให้รักกันนานๆ แล้วก็ให้ข้อมูลคุณต้นสนเยอะๆ หน่อยนะคะ ^^ แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 50 09:57:14 แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 50 09:55:24 จากคุณ : เด็กหญิงอารมณ์ดี - [ 21 ส.ค. 50 09:50:23 ]

ความคิดเห็นที่ 31 รออยู่นะคะ จากคุณ : Feminine Evil - [ 21 ส.ค. 50 18:19:34 ]

ความคิดเห็นที่ 32 น้องแพน ถ้าเลือกใช้สีพื้นหลังที่ไม่ใช่ สีกรมท่า จะดีมากครับ จะได้อ่านง่ายๆ จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 21 ส.ค. 50 20:34:40 ]

ความคิดเห็นที่ 33 “เดี๋ยว!” หญิงสาวร้องแล้วมองหน้าอีกฝ่าย “โอ๊ย...อย่าทำหน้าเหมือนจะถูกฆ่าสิ...ผมแย่มากนักรึไง” ฮิโระบ่น “ตอนนั้นที่ห้องคุณตอนที่ผมบอกให้นอนกับผมแล้วคุณเซย์เยสผมก็ดีใจแทบตาย คิดแต่ว่า...เฮ้ย สำเร็จแล้วเว้ย ช้าไม่ได้ ช้าไม่ได้” จิจิกลั้นหัวเราะ “ตอนนี้อย่าให้ผมลุ้นนักได้ไหม รึต้องมีฝนกับขนมปังไส้ครีมก่อน” หญิงสาวหัวเราะออกมาในที่สุด...เมื่อแผ่นหลังสัมผัสที่นอนเหมือนครั้งนั้น เธอก็กัดริมฝีปากมองหน้าเขาอย่างเกรง ๆ ซึ่งเขาก็เพียงแต่เลิกคิ้วพร้อมกับยิ้มให้ ชายหนุ่มก้มลงคาบชายเสื้อของเธอแล้วเลื่อนให้สูงขึ้น จิจิเม้มริมฝีปากเมื่อเขาเริ่มจูบที่ผิวบอบบางนั้น ฮิโระยันตัวขึ้นถอดเสื้อของตัวเองออกจิจิมองรอยสายพาดไหล่ของกีตาร์ที่ยังอยู่ตำแหน่งเดิมบนหัวไหล่เขา ชายหนุ่มผมสีชมพูหัวเราะในลำคอ “ท่าทางคุณจะชอบนะไอ้รอยนี่น่ะ” เขาทิ้งเสื้อลงข้างเตียง “คุณเจ็บหรือเปล่า” หญิงสาวถาม “ไม่นะ” เขาทำท่าคิดแล้วลูบรอยแผล “เมื่อยมากกว่า” ชายหนุ่มเปลี่ยนสีหน้าเป็นยิ้มแล้วก้มลงจูบที่ริมฝีปากหญิงสาวอย่างเชื่องช้า กลิ่นแอลกอฮอล์อ่อน ๆ ซึมเข้ามาในริมฝีปากของเธอ จิจิยกแขนขึ้นกอดและลูบผมสีชมพูของอีกฝ่าย แสงไฟจากภายนอกตึกช่วยให้เธอยังเห็นสีผมนี้ได้ชัดแม้ภายในห้องแทบจะมืดสนิท ฮิโระแกะกระดุมเสื้อเธอ จิจิยกแขนขึ้นปล่อยให้เขาดึงเสื้อออกทางศีรษะให้ ชายหนุ่มลุกขึ้นดึงเข็มขัดกางเกงของตัวเอง จากคุณ : ต้นสนสีมพู (ต้นสนสีชมพู) - [ 21 ส.ค. 50 22:32:50 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ในตอนนั้นเองหญิงสาวก็ยันตัวขึ้นโอบรอบเขาแล้วกดริมฝีปากลงไปที่ริมฝีปากของเขาแล้วตั้งใจจุมพิตเขาเหมือนต้องการตอบแทน ฮิโระตกใจจนหยุดการเคลื่อนไหวทุกอย่าง...แต่พริบตาเดียวสัญชาตญาณบุรุษก็บังคับให้เขาหลับตาลงแล้วดึงร่างบอบบางนั่นมาแนบอกแน่นและเป็นฝ่ายขยับริมฝีปากเรียกร้อง ชายหนุ่มครางเสียงแผ่วในลำคอแล้วเอนตัวอีกฝ่ายลง ฝ่ามือหนา ๆ สัมผัสย้ำรอยเดิมที่เคยแตะต้องในครั้งก่อน ริมฝีปากอุ่นแตะลงไปบนผิวอกของหญิงสาว...เธอกอดเขาแน่นเพื่อความร้อนจากเรียวปากคู่นั้นจะสนิทแนบไปบนกายให้เหมือนรอยประทับอีกครั้ง ฮิโระส่งเสียงออกมาจากลำคอเมื่อร่างกายรุกล้ำเข้าไปในกายอีกฝ่ายอย่างเชื่องช้า จิจิเม้มปากแล้วลืมมองตาเขานิ่งแต่อีกฝ่ายกำลังหลับตาและกัดริมฝีปาก แขนสองข้างของเขาที่กำลังยันตัวเองอยู่เหนือร่างกายเธอนั้นเหมือนไม่ต้องการให้เธอจากไปไหน จิจิเอื้อมมือขึ้นลูบผิวแก้มของอีกฝ่าย เขาลืมตาขึ้นและยิ้มอ่อน ร่างกายยังขยับเคลื่อนไหวจนแนบสนิททั้งกายและใจ เมื่อหญิงสาวสะดุ้งไปกับแรงสัมผัส ลมหายใจของเขากระชั้นขึ้นโดยไม่รู้ตัวและความร้อนในกายก็ทวีขึ้นอย่างต้องการการสิ้นสุดแต่ร่างกายบอบบางตรงหน้าทำให้เขาต้องสะกดตัวเองให้คำนึงว่าอีกฝ่ายอาจจะเจ็บปวด ทว่าในนาทีนั้น...นาทีที่จิตใจไม่สามารถควบคุมร่างกายได้อย่างสิ้นเชิงเขาก็กดน้ำหนักตัวลงมาอย่างหนักหน่วงครั้งแล้วครั้งเล่าเหมือนครั้งก่อนแต่หญิงสาวก็รู้สึกว่าคงไม่สามารถชินกับสัมผัสนี้ได้ง่าย ๆ และรู้สึกถึงความหนักแน่นกว่าครั้งก่อน จิจิรัดวงแขนแน่นราวกับใช้แรงทั้งหมด กระทั่งทุกอย่างหยุดนิ่งลงในที่สุดแต่ปลายเล็บของเธอยังกดอยู่บนผิวเขาที่รอยเดิมตรงแผ่นหลัง “นี่แหละเจ็บนะนั่น” เขาพูดพลางหัวเราะชี้ไปยังมือของเธอที่ยังอยู่บนหลังแล้วมองตาเธอโดยที่ไม่มีแววโกรธอะไร “เอ่อ ขอโทษ” จิจิรีบลดมือลง “คุณแค่ตัดเล็บก็พอ” ฮิโระบอกแล้วจูบที่หน้าผากของเธอ ทั้งสองสบตากันแล้วฮิโระก็ทิ้งตัวลงนอนข้างเธอแต่เขาก็ดึงเธอให้มานอนชิดกันมากขึ้นอีกก่อนจะหลับไปในเวลาอันรวดเร็ว จิจินอนลืมตาอยู่ในความมืดเพียงชั่วครู่ก็เริ่มงัวเงีย หญิงสาวหันไปจูบที่แก้มของเขาอย่างแผ่วเบาชายหนุ่มอมยิ้มทั้งที่ยังหลับตา “เดี๋ยวเถอะ ผมไม่หมดแรงง่าย ๆ หรอกนะ” ........To be continued.......... แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 50 23:08:19 จากคุณ : ต้นสนสีชมพู - [ 21 ส.ค. 50 22:35:19 ]

ความคิดเห็นที่ 35 มาแปะรอค่ะ จากคุณ : PANDY MY LOVE - [ 22 ส.ค. 50 14:29:59 ]

ความคิดเห็นที่ 36 อ๊าย >.< ลุ้นมากๆเลยอ่ะ รออ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ จากคุณ : เด็กหญิงอารมณ์ดี - [ 22 ส.ค. 50 14:49:27 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ว้าว!!! ............ ฉากที่รอคอย เอ๊ย! ไม่ใช่....อิอิ มารอจิจิ ต่อไปนะคะคุณต้นสนเขียนได้น่ารักเหมือนเดิมนะ จากคุณ : jj (B_PURPLE) - [ 22 ส.ค. 50 20:58:36 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เขียนไว้จบแล้วไม่ใช่เหรอจ๊ะ มาต่อหน่อยน๊า ให้เร็วให้ไว รออ่านอยู่ทุกวัน 55 จากคุณ : มะเหมี่ยวจังจริงจังจัง - [ 23 ส.ค. 50 05:33:16 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ลงชื่อ อ่านถึงตรงนี้เเล้ว จากคุณ : หลังคาดำแดง - [ 23 ส.ค. 50 12:23:20 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ตอนที่ 2 ค่ะ ทุก ๆ ท่าน พยายามตรวจทาน และพยายามอัพให้เร็วที่สุดค่ะ http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L5745129/L5745129.html#4 จากคุณ : คนแต่ง (ต้นสนสีชมพู) - [ 23 ส.ค. 50 17:44:06 ]