........สวัสดีอีกครั้งครับทุกคน....
ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างแต่ก็พยายามแบ่งเวลามาเขียน....คงเขียนเรื่อย ๆ ทีละนิด...
ไม่ได้แป๊ะรวดเดียวจบเหมือนเมื่อก่อนนะครับ.....
หัวข้อที่จะกล่าววันนี้ ก็เป็นเรื่องที่เคยเกริ่น ๆ ไปแล้วเหมือนกัน แต่ไม่เคยพูดอย่างละเอียด....
วันนี้เลยมาขอต่อยอดความคิดให้สมบูรณ์
ก่อนอื่นใด....อยากให้ทุกคนลองจินตนาการถึงตอนเราเริ่มฝึกโยคะ โดยเฉพาะช่วงเริ่มฝึกใหม่ ๆ หรือคลาสแรกๆ
เรา (หรืออีกนัยยะหนึ่งคือ ครู) มักจะได้ยินคำบ่นเสมอ ๆ ว่า ทำไมทำท่านี้ไม่ได้....
ทำไมทำท่านั้นไม่ได้ แต่คนอื่นที่ฝึกทำได้หมด...
ทำไมคนอื่นทำได้อย่างง่ายดาย
เดี๋ยวอย่างงี้ เดี๋ยวอย่างโน้น
กลายเป็นว่ายิ่งฝึกโยคะ ยิ่งรู้สึกว่าร่างกายเราทำไมมีแต่ข้อเสีย
....ขาก็ตึง หลังก็ปวด ไหล่ก็เจ็บ เข่าก็ไม่ดี
กลายเป็นหาข้อดีของตัวเองไม่เจอสักข้อ........
หากใครเป็น หรือ เคยเป็นอย่างที่กล่าวมาเบื้องต้น
ผมขอแนะนำว่า ตั้งแต่วันนี้ เรามาเริ่มใหม่
มานับข้อดีที่มีในตัวเอง...
มาวาง สิ่งที่ใจต้องการ หรือ ปราถนาสักพัก วางอัตตา วางความอยาก (eagle) วางความคาดหวังกันสักพัก...
ลองตั้งสติในการฝึกใหม่
ทำให้ดีที่สุด.....โดยที่ไม่ต้องคิดถึงผลลัพธ์ที่จะตามมา
วางความคาดหวังที่จะทำท่าให้ได้ หรือไม่ได้ ออกไป
นี่แหละครับคือที่มา ที่ครูโยคะทั้งหลายพยายามสอนทั้งทางตรงและทางอ้อม.....
.....การ Absence of the POSE......
Picture credit;
http://images.google.com.sg/imgres?imgurl=http://www.absenceandpresence.info/images/Absence%2520and%2520Presence.jpg&imgrefurl=http://www.absenceandpresence.info/press.htm&h=525&w=394&sz=4171&hl=en&start=3&tbnid=TW62N4zXH2lr5M:&tbnh=150&tbnw=113&prev=/images%3Fq%3DAbsence%26gbv%3D2%26svnum%3D10%26hl%3Den%26sa%3DG
From stephen
แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 50 15:37:18