...จากเหตุการณ์ผีเหรียญมันทำให้ผมเจอเรื่อง พิศดาลแบบแปลกๆ ตลอดอายุ 19ปีเต็ม ไม่ใช่แต่ผมคนเดียวนะครับ แฟนผมที่เล่นด้วยกันก็เจอ...แต่เพื่อนผู้ชายอีกคนไม่เจอ เพราะคิดว่า อายุน่าจะเกินแล้ว...
...ที่เจอหนักๆและจำได้แม่น ก็คงจะเป็นตอนที่ ส้วมห้องผมตัน..ผมเลยต้องไปนอนห้องเพื่อนผมซักคืน สอง คืน เพื่อนผมอีก 2 คน อยู่ในห้องนั้น...ผมเพิ่งรู้ว่ามันเป้นห้องที่น่ากลัวครับ..!!!
เริ่มจาก ผมจำได้ว่าผมซักผ้า ใช่ครับ ซักผ้ากองโต ในห้องน้ำเพื่อน่ะแหล่ะ...เสร็จแล้วกำลังจะเอาไปตาก...ผมเดินไปที่ราวตากผ้าหลังห้อง...จังหวะที่เดินไประเบียงด้านหลัง ผมก็วางกะละมังผ้าไว้บนชั้น ด้านข้างซึ่ง เจ้าชั้นวางของนี้เอง จะขนาดเท่ากันกับกะละมังพอดีครับ..พอผมวางกะละมังปุ๊ป..ผมก็หันหลังให้กะละมัง เพื่อจะจัดพื้นที่ของราวตากผ้าให้ ตากผ้าของผมได้...แต่ปรากฎว่า มีเสียงดังโครมมมมมม แล้วกะละมังพลาสติกสีดำ ที่อยู่บนชั้น มันตกลงมาอยู่แทบเท้าเลยครับ...ตกแบบว่าไม่ใช่ตะแคง ไม่ได้เลื่อนหล่น...แต่ตกแบบคว่ำ ใช่ครับ มันคว่ำผ้าทั้งหมดของผมลงพื้นเลย...คิดดูนะครับ...กะละมังมันวางดีๆบนชั้นตกมาแบบนี้ได้ไง เหมือนคนแกล้ง แต่ตอนนั้นผมตกใจ+โมโห เพราะต้องซักใหม่ (จริงๆก้เอาล้างน้ำเปล่าใหม่หมดน่ะแหล่ะ) ก็จะไม่ให้โมโหได้ไงครับ พื้นระเบียงห้องเพื่อนผมมีแต่ ขี้ฝุ่น...พอผมก้มเก็บเท่านั้นแหล่ะครับ ผมได้ยินชัดดดดดมากว่ามีเสียงหัวเราะ คิกๆๆๆ หัวเราะกันสองคน..อยู่ในห้องเพื่อนผม chip หายแล้ว..แล้วตูจะเดินกลับเข้าไปไงเนี่ย...ก็ตอนนั้นผมอยู่ระเบียงคนเดียว จะกระโดดหนีออกหลังห้อง ก็ใช่ที่ เพราะ นุ่งผ้าขนหนูชั้นเดียวอยู่..แบบว่าเพิ่งซักผ้าเสร็จ.ถ้ากระโดดหนีออกหลังห้องไปคงมีอาการ หวอ กระจายบ้างล่ะ (ลืมบอกไปห้องเพื่อนผมเป็นห้องพักชั้นเดียวนะครับ).... ผมจำได้ว่า ฉุนจัดประกอบกับ เคยเจอผี(แบบไม่ชัดเจน..เป้นแต่เงาๆ) มาหลายที คราวนี้มาแค่เสียงจะกลัวไปทำไมฟระ...ผมเลยตะโกนไปสุดเสียง ว่า " ถ้าแกล้งกันอีก จะแช่งให้ตกนรกทุกตัวเลยยยย" .... เหลือเชื่อครับ ได้ผล เสียงที่หัวเราะอยู่ หายไปแบบ หยุดเลยครับ....ผมค่อยใจชื้น เอาผ้าขยำน้ำจากก๊อกด้านนอกของระเบียง แล้วก็ตากผ้า จากนั้นก็มาแต่งตัว รอเพื่อนมาเรียกกินข้าวครับ....แต่เหตุการณ์แย่ๆ มันเริ่มาจากตรงนี้ครับ
พอผมแต่งตัวเสร็จ มันเป็นอะไรไม่รู้ครับ อยู่ๆก็เมื่อย ปวดหลัง เมื่อยคอ...เมื่อยจริงๆครับ แบบว่าอยู่ๆก็เมื่อย...แล้วผมก็มีเหงื่อ ไหลทั่วฝ่ามือเลยครับ อากาศก็ร้อน แล้วผมก็ล้มตัวลงนอนไปเลย ผมรู้สึกได้เลยว่าสงสัยมากๆว่าทำไมอยู่ตัวก็หนัก และเมื่อยเนื้อตัวมาก ทั้งๆที่ผมอาบน้ำแต่งตัวแล้ว คิดในแง่ดี แบบว่าคงซักผ้ามาเมื่อยตัว เลยงีบรอเพื่อนซักหน่อย ผมรู้เลยว่าตอนนั้น 5 โมงเย็นแล้ว...แต่ผมก็เหนื่อย เมื่อย ล้าสุดๆๆ แล้วก็หมดเเรงนอนๆๆๆ แล้วก็นอนหลับไปเลย...รู้ตัวอีกที จำได้ว่าตอนล้มตัวนอนเรานอนคว่ำหน้าครับ แต่ตอนตื่นมัน นอนหงาย...แล้วรู้สึกตัวครับ รู้สึกตัวจริงๆ...แต่ที่แย่ที่สุด คือ ผมลืมตาไม่ได้ครับ...ผมลืมตาไม่ได้จริงๆ มันมองเห็นแต่ความมืด ครับ...แล้วซ้ำร้ายคือ ผมเริ่มรู้สึกเหมือนว่า ผมกำลังจะจมน้ำ...แต่แขน กับ มือผมขยับได้นะ แต่ขานี่ขยับไม่ได้ ผมก็เลยคว้าไปเรื่อยๆๆๆ คว้าๆๆหาที่เกาะ..จนกระทั่งมือผมไปสะดุดกับ วัตถุก้อนนึง เป็นอะไรที่นุ่มมาก นุ่มมือมากครับ มันเป็นกลุ่มก้อนอยู่ไกลประมาณช่วงแขนเอื้อมถึง...พอผมเริ่มจะจับ มันก็หลบ...พยายามใช้นิ้วจิ้ม มันก็ขยับตัวหนี...แต่จังหวะเอานิ้วจิ้มนั้นเอง เจ้าก้อนนี้ก็เคลื่อนเข้ามาประชิดตัว แล้วก็ได้ยินเสียงหัวเราะ สองเสียงนั่นแหล่ะครับ...เป็นเสียงผู้หญิงที่หัวเราะ คิกๆๆๆ ข้างหูเลย...ขนลุกซู่อีกครั้ง แต่ด้วยตอนนั้น ร่างกายผมสัมผัสกับสิ่งที่นุ่ม ยังกับปุยนุ่น พอมันประกบติดตัวผมแล้วทำให้ผมรู้สึกได้ว่า มันเป็นรูปร่างของผู้หญิงเปลือยกายนอนทับร่างผมอยู่ครับ มีหน้านุ่มๆ หน้าอกนุ่มๆ ช่วงเอว แล้วก็สะโพก...ชัดเลยครับ เป็นร่างผู้หญิง แต่เป็นร่างเดียวนะครับ แต่ผมได้ยินเสียงกระซิบ หัวเราะ คิกๆๆๆ ที่ข้างหุนี่ ได้ยินสองเสียง เป็นสองคนหัวเราะกันเหมือนจะขำตัวผมน่ะแหล่ะ ผมพยายามดิ้นๆๆๆ ไม่หลุดครับ แต่..โชคก็เข้าข้างตรงที่ ผมดิ้นจนมือสองข้างผมหลุดจากร่างที่แข็งๆขยับไม่ได้ของผมน่ะแหล่ะ..ผมพยายามผลักให้ร่างนั้นหลุดออกไป แต่พอมือจะแตะเขาก็หลบ หลบๆๆ หลบได้ตลอด หลบแบบที่ว่าร่างกายเขาไม่มีกระดูกน่ะครับ ลองนึกภาพดุละกันเขาหลบแบบผิดธรรมชาติมนุษย์น่ะ บรื๋ออ...จนผมคว้าจนเหนื่อย หายใจไม่ออกด้วย ยอมหมดแรงจะฝืน ไม่ผลักก็ได้.. แต่พอไม่ผลักไม่ทำอะไร เขาก็ยอมให้จับง่ายๆครับ ผมก็จับไปทุกส่วนเลย จะว่าไปมันนุ่มมาก นุ่มมือมากจริงๆ ผมก็จับจนเคลิ้มนะ แต่แย่ตรงที่มันลืมตาไม่ได้นี่แหล่ะ เลยไม่เห็น แต่พอผมใช้มือลูบร่างนุ่มๆนั้นไปมา มากขึ้น (จริงๆจะลูบเพื่อหาช่องทางหนี) ดูสาวๆสองตนเจ้าของเสียงข้างๆหูนี่จะพอใจมากขึ้นด้วย หัวเราะเริ่มเสียงดัง...แต่จังหวะนั้นเองโชคดีเริ่มเข้าข้างผมแล้ว(หรือจะโชคร้ายเพิ่มก้ไม่รู้)
....เพื่อนผม 2 คนมันกลับมาแล้ว เปิดประตูห้องเข้ามา แล้วก็ทักผม
" เฮ้ย มานอนอยู่นี่เอง " มันทักผมแบบนี้ครับ...แต่ผมอยากจะบอกว่า กรูไม่ได้หลับ กรูรู้ตัว แต่กรูตื่นขึ้นมาไม่ได้....แล้วผมพอรู้ว่าเพื่อนมา ผมก็ดิ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ใหญ่เลยครับ แล้วพยายามตะโกนบอกว่า
" ช่วยกรูด้วยยยย " เชื่อไหมครับ...พอผมตะโกนเท่านั้นเอง เหมือนร่างนุ่มๆนั่น ตอนแรกมีร่างเดียว ตอนนี้กลายเป็นมีร่างนุ่มๆ สองร่างนัวเนียอยู่บนตัวผม....เสียงหัวเราะหายไปเลยครับ แต่ดูว่าจะโกรธมากขึ้น มากขึ้น คงโมโหที่ผมดิ้นสุดชีวิต...แต่ที่แย่ก็คือ ร่างนุ่มๆนั้น น่ะ มันเริ่มแข็งขึ้นร่างนึงครับ ซึ่งผมเข้าใจว่ามันเป็นร่างที่มาทับร่างแรก...แข็งขึ้นๆๆๆๆๆ จนเหมือนผมถูกกำแพงอิฐทับอยู่....แต่ผมยังไม่หยุดดิ้นนะครับ ถึงตอนนี้น้ำตาผมไหลออกมา น้ำมูกด้วย ผมดิ้นแรงไปเรื่อยๆ ร่างนุ่มๆอีกร่างก็แข็งตามร่างแรกไปเลย....ผมรู้แต่ว่า ผมหายใจไม่ออก และกำลังจะตาย....ผมถูกทับอยู่จนกระทั่งรูจมูกของผมถูกปิดสนิท ผมได้แต่อ้าปากเพื่อขออากาศ...จังหวะนั้น...เพื่อนผมสองคน มันก็คุยเล่นกัน อยู่บนเตียงข้างๆผมน่ะแหล่ะ...เขาสองคนรอผมตื่นเพื่อจะได้ไปกินข้าว...ผมได้ยินเพื่อนผมสองคนคุยกัน..ว่าผมตื่นจะชวนไปกินข้าวที่โน่นที่นี่กัน...ผมได้ยินทุกเรื่องแต่ผมสื่อสารไม่ได้...จนกระทั่งโชคดีสุดๆๆ มีเพื่อนผมคนนึงมามองหน้าผมแล้วก็หันไปบอกกับเพื่อน
" มาดูดิ มันกำลังละเมออยู่ด้วย สงสัยฝันร้าย " แล้วเพื่อนผมอีกคนก็เดินมาดุแล้วบอกว่า " มันฝันทะลึ่งอยู่ล่ะสิ ฮ่าๆๆๆ " ... ผมฟังมันพูดก็คิดอยู่ในใจว่า
"ฝันทะลึ่ง father มรึงสิ ช่วยยยกรูที " แต่ไม่มีใครได้ยินครับ...จนเพื่อนคนแรกที่มาดูหน้าผม มันสะกิด โดนตัวผมครับ....เชื่อไหมครับ ทุกท่าน พอจังหวะที่เพื่อนสะกิดโดนตัวผมปุ๊ป...ร่างแข็งๆ นั้นนุ่มลงทันทีแบบเดิม..แล้วมือผมก็ขยับได้ แต่ขายังขยับไม่ได้อยู่.....จนกระทั่งมือสองข้างผมผลัก eผีสาวสองตัวนุ่มออกไปพ้นตัวได้...ผมจำได้ว่ามือผมพุ่งออกจากตัวไปแรงมาก จนตาผมลืมขึ้น สิ่งที่ผมไม่คาดฝันก็คือ.....แขนทั้งสองข้างที่ผมผลักผีก้อนนุ่มสองตัวนั่นออกไปได้....มันเป็นมือผมเองน่ะแหล่ะ แต่มันจะลักษณะโปร่งใส....... ผมยกแขนขึ้นดู มันใสจริงๆครับ.....แต่ผมก็ต้องตกใจแทบร้องกรี๊ดก็คือ มันมีมือผมเอง...มือจริงๆ ที่ไม่ได้ผลักผีนุ่มออกไป...เป็นมือจริงๆของผม วางอยู่บนหน้าอกผมเองครับ....เหมือนมี4มือ แต่มือที่ผมรู้สึกมันคือมือโปร่งแสง...แต่มือจริงๆมันวางบนอก และหนักมากครับ...(ผมมีรูปประกอบด้วย) จังหวะนี้ผมตกใจสะดุ้งสุดตัว หลุดออกมาจากพันธนาการได้ทุกอย่าง....ผมทะลึ่งลุกพรวดดดด ขึ้นมานั่งหอบแฮ่กๆๆๆๆๆๆๆ พยายามหายใจให้ได้มากที่สุด เหงื่อเต็มมือ...จะว่าไปเหงื่อท่วมทั้งตัวเลยก็ได้....ผมมองหน้าเพื่อน มันก็ตกใจว่า ผมตื่นมาแบบว่าเหมือนแกล้งหลับ...มันถามผมว่าผมแกล้งหลับเหรอ....ผมบอกว่าเปล่า แล้วก็เล่าให้ฟังตั้งแต่ต้น เล่าให้ฟังว่า เพื่อนผมจะไปกินข้าวที่ไหน..มันคุยอะไรกัน..เห็นใครมาสะกิด...ทุกๆอย่าง จนกระทั่งเล่าจบ...เพื่อนผมก็อึ้งและตกใจ...จนผมถึงมารู้สึกอีกทีว่า มือ ทั้งสองข้างของผม ยังเป็นเหน็บชา อยู่เลยครับ...เหมือนมันชามานานมาก...พอเอามือทั้งสองข้างของผมมาจับมือกันเอง เหมือนว่า มือแต่ละข้าง กำลังจับมือคนอื่นที่เย็นนนนมาก อยู่เลยครับ....
แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 50 02:08:51
แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 50 01:58:06
แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 50 01:53:53
แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 50 01:48:53
แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 50 01:29:40
แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 50 00:27:03
แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 50 00:26:31
เพื่อนคิดว่า เพื่อนๆ "เจอผี" ครั้งที่น่ากลัวที่สุดตอนไหนครับ...??? (สำหรับคนเคยเจอผี)
