| เลิก (1 คน) |
| ไม่เลิก (2 คน) |
| รอดูไปก่อน (16 คน) |
|
จำนวนผู้ร่วมโหวตทั้งหมด 19 คน |
ตอนนี้เราเหมือนเป็นคนโรคจิตมากๆ เราหยุดคิดเรื่องนี้ไม่ได้เลย คิดวกไปวนมา.. สุดท้ายก็กลับมาที่เก่า
เราอยากเลิกนะ แต่ไม่รู้เหตุผลแบบนี้มันเหมาะสมที่คนสองคนจะเลิกกันไหม เค้าเองก็พยายามที่จะดึงเราไว้ แล้วบอกว่ามันไม่มีอะไรจริงๆ ทุกอย่างก็แค่เพื่อน อ่านถึงตอนนี้แล้วก็อย่าเพิ่งด่วนสรุปตอนนี้ ให้เราเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้จบก่อน แล้วก็ช่วยบอกเราทีว่าควรจะทำยังไง
เรื่องมีอยู่ว่า แฟนเรามี apartment สองห้องนอน มีอีกห้องนึงเหลือว่างไม่มีคนอยู่ พอดีมีเพื่อนร่วมงานเป็นผู้หญิง อายุ สามสิบเอ็ด ส่วนแฟนเรา อายุยี่สิบเก้า ผู้หญิงคนนี้มีลูกแล้วสามคน หย่ากับแฟนแล้ว ผู้หญิงคนนี้เพิ่งย้ายมาทำงานที่เกาะที่เราอยู่ เค้าสองคนทำงาน office เดียวกัน เพิ่งรู้จักกันได้ประมานสองอาทิตย์ แฟนเราให้เค้าย้ายมาอยู่ที่บ้านชั่วคราว จนกว่าเค้าจะหาที่พักได้ถึงจะค่อยย้ายออกไป ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไหร่ ผู้หญิงคนนี้อยู่บ้านแฟนเราและไปทำงานด้วยกันมา ห้า วันแล้ว เราไปอยู่กับแฟนเราช่วง weekend ที่ผ่านมา แต่เราไม่ได้ค้างที่บ้านแฟนเราทุกคืน ก่อนหน้าที่ผู้หญิงคนนี้จะย้ายเค้ามา แฟนเราก็ไม่ได้บอกอะไรเราเลย มาบอกเอาตอนคืนแรกที่เค้าย้ายเข้ามาแล้ว ซึ่งคืนนั้นเราเองก็ไม่ได้อยู่ด้วย พูดง่ายๆ เราไม่ไว้ใจ เรากลัวความผูกพันระหว่างเค้าสองคน และสารพัด เราไม่รู้ว่าเราคิดมากไปไหม มันเป็นพฤติกรรมที่ไม่เป็นผู้ใหญ่หรือเปล่า
เราไม่รู้ว่ามันมีอะไรมากไปกว่าที่เราเห็นหรือเปล่า ทุกครั้งที่เราบอกแฟนเราว่าเราไม่สบายใจ เค้าก็จะพูดว่า "ผู้หญิงคนนี้เป็นเพื่อนร่วมงานที่ต้องการความช่วยเหลือ ไม่มีอะไรมากไปกว่าเพื่อนจริงๆ" แต่เราก็ยังไม่สบายใจอยู่ เราหยุดร้องไห้ไม่ได้เลย หยุดไปสักพักก็ร้องไห้อีก เป็นแบบนี้มาหลายวันมากแล้ว เรารู้สึกเหมือนเรายืนอยู่ที่หน้าผาตลอดเวลา ในนึงก็อยากโดดลงไป แต่อีกใจนึงก็กลัวตาย ไม่รู้จำทำยังไงดี กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ลำบากใจมากๆ
คำถามคือว่า เมื่อมาถึงจุดนี้แล้ว เราควรเลิก หรือ ไม่ควรเลิกดี
จากคุณ :
[7th Heaven] 
- [
30 ต.ค. 50 06:25:53
]
ถ้าเป็นแบบนี้คุณจะทนไหม
ความคิดเห็นที่ 1
...
