Forgiveness does not change the past, but it does enlarge the future.
(Paul Boses)
การให้อภัยมิได้เปลี่ยนแปลงอดีต แต่มันกลับเปิดกว้างอนาคต
เรื่องน่าเบื่อของละครไทยก็คือ การแก้แค้นและการเอาคืนของพระเอกกับนางเอก
ใครไม่เชื่อก็ตามใจ
ความก้าวร้าวในละครทางทีวี ส่งผลกระทบในทางลบกับสังคมที่เสพอย่างแน่นอน
นอกเรื่องไปแล้ว มีคำถามอยู่เรื่อยๆว่า เมื่อเกิดเหตุการณ์หนึ่งๆขึ้นในชีวิตเราแล้ว
เราสมควรโกรธมั้ย เราสมควรแค้นมั้ย
คนเรานั้นมีเวลาจำกัด เท่ากันทุกคน
การที่คุณจะโกรธเกลียดคิดแค้นกับใครนั้น
คุณต้องใช้เวลา
และสิ่งเหล่านั้น มันก็มาเบียดบังเวลาที่คุณควรจะหาความสุขได้
และคำถามต่อไปก็คือ การที่คุณจะมีความสุขได้นั้น
คุณต้องใช้ต้นทุนเท่าไหร่
เอาเวลาที่คุณเสีย กับต้นทุนที่จะทำให้เกิดความสุขอีกครั้งมารวมกัน
ถ้ามันยังคุ้มที่โกรธเกลียดอาฆาตแค้นใครแล้วละก็
เชิญตามสบายครับ
หรือถ้าใครมีความสุขจากความโกรธเกลียดอาฆาตแค้นใครแล้วละก็..
ผมจะสนับสนุนให้เขาทำ
การให้อภัยไม่ใช่เรื่องง่าย
แต่เป็นจุดเริ่มต้นของใจที่จะมีความสุข
เริ่มตั้งแต่วันนี้ไม่ดีหรือครับ
อ้อ.. ข้อความข้างบนสุดนั้น เอามาจากหนังสือ สนุกกับของไม่ฟรี (โลกนี้ไม่มีอะไรฟรี ๗)
เขียนโดย วรากรณ์ สามโกเศศ
จากคุณ :
sirnitfi
- [
6 พ.ย. 50 08:17:48
]