ความคิดเห็นที่ 1 ......มาตั้งกระทู้เล่าประสบการณ์กันครับ จริง ๆ เคยเกริ่นถึงไปแล้วครั้งหนึ่ง...แต่ไม่ได้เล่าละเอียดมาก... คราวนี้เลยขอลงในรายละเอียดแล้วกันนะครับ.... ผมคิดว่าคงมีคนสงสัยไม่น้อยตั้งแต่ผมจั่วหัวกระทู้เกี่ยวกับ "การประกวดโยคะ...' ว่าโยคะทำไมต้องประกวด....???? เพื่ออะไร ???  การประกวดโยคะขัดกับหลักการในการฝึกโยคะหรือเปล่า...???? เพราะผมเคยกล่าวแล้วว่าโยคะเป็นเรื่องส่วนบุคคล เป็นการฝึกเฉพาะตัว... แล้วเอามาแข่งกันได้อย่างไร... ผมขอเล่าในมุมมองของผมนะครับ.... เป็นความเห็นส่วนบุคคลจริงๆ "หากจะตัดสินกันที่เรื่องแพ้ชนะ.... ทุกคนชนะตั้งแต่ก้าวเดินและตัดสินใจเข้าประกวดแล้วครับ" ไม่ว่าจะได้รางวัลที่เท่าไหร่  ไม่สำคัญ เพราะก้าวแรกที่เดินเข้าประกวด ก็คือก้าวแรกแห่งการเรียนรู้และเข้าใจตัวเองไปอีกขั้น.... เป็นการก้าวผ่านความกลัวของจิตใจ... เป็นบททดสอบว่าเราฝึกโยคะมาก้าวหน้าแค่ไหน ไม่ใช่แค่ทางกาย  แต่หากเป็นทางใจ... ทุกอย่างมันฉายออกมาอย่างชัดเจน... ความหยิ่งพยอง  ความไม่มั่นใจในตัวเอง ความสับสนทางจิตใจ และการเห็นผิดของใจ แสดงออกมาชัดเจนมากครับ..... จริงอยู่ว่าสิ่งเหล่านี้เราอาจเรียนรู้ได้จากการฝึกโยคะโดยไม่ต้องประกวดเช่นกัน แต่การประกวดเป็นเหมือนแว่นขยาย มันจะแสดงออกมาอย่างชัดเจน... พรุ่งนี้มาต่อกันนะ:) แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 50 12:38:14 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 50 12:12:04 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 17 พ.ย. 50 22:17:22 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หวัดดีค่ะ ครูปอยคิดถึงจัง หายไปนานมากเลยนะค่ะ  นึกว่าไม่มีกระทู้นี้อีกแล้วอ่ะ  ใจหายนะ พอแต่อ่านแล้วเข้าใจค่ะว่าไปการประกวดชายงาน อุ๋ย โยคะ ผลเป็นไงบางค่ะ  win  win  เหรอเปล่า มีภาพให้ดูบางไหม  ขอดูด้วยค่ะ ขอบคุณที่มาแบ่งปันประสบการณ์ค่ะ จากคุณ : รักน้อยนิด - [ 18 พ.ย. 50 07:45:27 ]

ความคิดเห็นที่ 3 นึกว่าอยุ่อินตระเดียซะแล้ว หายไปนานเชียว คิดถึงจ้า กลับมาอย่าลืมเต้นภาระตะให้ดูด้วยนา อิอิ จากคุณ : สาวสยาม - [ 18 พ.ย. 50 20:21:39 ]

ความคิดเห็นที่ 4 Namaste ครับ Dr. มารออ่าน ........  จนกว่าจะถึงวันพรุ่งนี้ ครับ จากคุณ : sirivajj - [ 18 พ.ย. 50 20:29:41 ]

ความคิดเห็นที่ 5 หวัดดีครับทุกคน...คิดถึงเหมือนกันครับ แต่...เพิ่งไปงานแต่งงานเพื่อนมาครับ... ข้ออ้างเพื่ออู้ต่อ....อิอิ เรื่องรูป  เพื่อนถ่ายวีดีโอไว้ครับ...แต่ไม่ได้ถ่ายรูปผมไว้ ไฟล์ใหญ่มาก เลยไม่รู้จะส่งรูปมาให้ผมได้ยังไง   รอจัดการไฟล์ได้แล้วจะลองโพสให้ดูนะครับ... เดี๋ยวลองถามจากกล้องคนอื่น  เผื่อมีภาพจะลองเอามาลงให้ดู ส่วนผล...แฮ่ะๆ   ไม่อยากจะบอกจริง ๆ เพราะอย่างที่บอกคนที่ตัดสินใจเข้าประกวด  ผมถือว่าชนะทั้งหมด เลยไม่อยากให้มองที่ผลว่า  ใครได้ที่เท่าไหร่ ไม่งั้นมันก็เหมือนการแข่งขันทั่วไป... แต่ถ้าตอบจริง ๆ ผมได้  First Place ครับ ได้ตั๋วเครื่องบินไปแข่งในระดับชาติที่ LA แต่กำลังคิดอยู่ว่าอาจจะไม่ได้ไป เพราะมันตรงกับช่วงที่จะไปเรียนโยคะที่อินเดียแทน....แป่ว... ขอตัวไปนอนก่อน  พรุ่งนี้มาเมาท์ต่อนะครับ.... ฝันดีทุกคนครับ... บาย แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 50 12:13:20 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 50 09:45:02 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 18 พ.ย. 50 23:04:49 ]

ความคิดเห็นที่ 6 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ดีใจด้วย โอ๊ย ดีใจด้วยจริงๆน่ะค่ะ ครูปอย ไว้จะรอรูปน้า จากคุณ : สงครามกวี - [ 19 พ.ย. 50 08:58:13 ]

ความคิดเห็นที่ 7 .....รักน้อยนิด..... ถ้าผมประกวดชายงามคงตกรอบตั้งแต่ยังไม่ได้สมัคร...อิอิ .....สาวสยาม... ไปเดือนกุมพาพันธ์ครับ  อีกสามเดือน ยังมีเวลาอีกนานอยู่ครับ แต่ให้เต้นให้ดูนี่คงไม่ไหวนะ.... ที่ไม่ไหวคือคนดูมากกว่า  ฮาๆๆๆ ...อาเฮีย Sirivajj ที่น่ารักของผม... มาทำหน้าที่ต่อแล้วครับ... ...สงครามกวี... ขอบคุณครับ... คิดถึงนะเนี่ย... +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จริงๆ ก็ไม่อยากให้กระทู้หายไปนาน อยากเปิดโยคะนอกเสื่อเปิดไว้เพื่อให้เป็นกระทู้สำหรับการพูดคุย ซักถาม เชิญชวนให้คนที่สนใจเกี่ยวกับโยคะมาอ่านกัน ดังนั้นใครเป็นคนตั้งกระทู้ก็ได้ครับ ไม่ต้องรอผมตั้ง  แล้วก็ใช้ชื่อโยคะนอกเสื่อนี่แหละครับ เพราะบางครั้งผมไม่ว่างมาเขียน  แต่ก็มาช่วยตอบและให้ความเห็นได้ กระทู้จะได้ไม่หายไปนานเกินไป เหมือนเป็นครอบครัวที่อบอุ่นและคอยต้อนรับผู้คนที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันเสมอ... โอกาสหน้า ถ้าผมหายไปยาว อย่างช่วงไปอินเดีย ใครตั้งกระทู้ก็ได้นะครับ  เขียนเล่าประสบการณ์ในการฝึก แปะรูป  เสวนากันพอสนุกสนาน...จะได้ไม่เหงา... อย่าคิดว่าประสบการณ์ของเราเป็นเรื่องไม่น่าสนใจ ประสบการ์ของทุกคนล้วนเป็นตัวอย่างและเป็นเรื่องที่มีคุณค่าครับ... เอามาเล่าสู่กันฟังดีกว่าเน้อ... แถมจริงๆ  แล้ว คนที่มาตอบในกระทู้ก็มีเยอะแยะ เป็นครูและสอนมาหลายปีแล้วก็มี (แต่ไม่ยักกะยอมเขียนกระทู้ให้สักที....ไม่บอกคนรู้ว่าใคร อิอิ) หรือไม่ก็ฝึกกันจนเซียนแล้วทั้งนั้น ช่วยกันออกความเห็นได้อยู่แล้วครับ จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 19 พ.ย. 50 12:06:54 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มาต่อกันที่การประกวดกันดีกว่าครับ จริง ๆ การประกวดโยคะมีมาเนิ่นนานแล้ว โดยเฉพาะในประเทศอินเดีย การประกวดก็จะมีกติกาหลายแบบแตกต่างกันไป แต่ผมของเขียนเฉพาะแบบที่ผมเคยประกวดมานะครับ... กติกาในแบบที่ผมเข้าประกวดก็คือ ต้องทำท่าอาสนะ 7 ท่าในเวลา 3 นาที 5 ท่าแรกทำตามลำดับที่ให้ไว้ดังนี้ 1. Standing Head to Knee (Dandayamana - JanuShirasana)   2. Standing Bow Pulling (Dandayamana - Dhanurasana) 3. Bow (Dhanurasana) 4. Rabbit (Sasangasana) 5. Head to Knee with Stretching (Janushirasana with Paschimottanasana) ท่าอาสนะทั้งห้านี้ ทุกคนต้องทำเหมือนกันหมดครับ สามารถบอกอะไรได้หลายอย่างเกี่ยวกับร่างกายของเรา และต้องแสดงท่าอาสานะอีก 2 ท่า เพื่อโชว์ความแข็งแรงและความยืดหยุ่นของร่างกาย ส่วนมากก็จะเป็นท่า Advance ต่าง ๆ ที่โชว์ความเด่นของร่างกายและจิตได้ดีที่สุด.... คนดูก็มัก อู้ฮู้ อือฮือ  อาฮ้า....ไปตามๆ กันเมื่อเห็นท่าพิสดารเหล่านี้... บางท่าอาจดูง่ายมาก  แต่ไม่ง่ายอย่างที่เห็น  ว่างๆ จะลองแนะนำตัวอย่างท่าพวกนี้ให้ดูกัน ดังนั้น ท่าที่เหลืออีกสองท่านี้  ฟรีสไตล์ครับ  ไม่ต้องเหมือนกัน... ที่สำคัญคือ ระหว่างแสดงท่าอาสนะ  จะต้องค้างท่าไว้เมื่อถึงจุดที่ลึกที่สุดของท่าอย่างน้อย 2-3 ลมหายใจแล้วเปลี่ยนท่า การตัดสินไม่ได้ดูแค่ที่จุดค้างท่าเท่านั้น  แต่การเข้าไปสู่ท่าอาสนะและการออกมาจากท่าแล้วเปลี่ยนไปทำท่าอาสนะอื่นเป็นการต่อช่วง ทุกอย่างต้องทำให้ลื่นไหลและดูสงบและมั่นคงครับ ห้ามสั่นคลอน... การตัดสินก็จะมีการให้คะแนนเต็มแต่เริ่มต้น และหักคะแนนตามความไม่สมบูรณ์ของท่า ดังนั้นเริ่มต้นทุกคนได้คะแนนเต็มร้อยเท่ากันหมดครับ... 70 คะแนนจาก 7 ท่าอาสนะ และอีก  30 คะแนนจากสิ่งที่มองไม่เห็น เป็นต้นว่า พลังที่แสดงออกมาในท่า ความสง่างาม ความสงบและเรียบง่าบของท่วงท่า รวมกันแล้วก็ร้อยเต็มพอดี:) แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 50 14:12:48 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 50 12:15:17 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 50 12:14:12 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 50 12:11:30 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 19 พ.ย. 50 12:09:10 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เนื่องจากเป็นการประกวดโยคะ  การตัดสินจะไม่ตัดสินเทียบกับคนอื่นครับ จะตัดสินโดยใช้ร่างกายผู้แข่งเป็นพื้นฐาน ก่อนเริ่มจับเวลา กรรมการจะขานชื่อ  หลังจากทำความเคารพ กรรมการจะบอกให้เราหันขวาสี่ครั้ง เพื่อดูสัดส่วนของร่างกายทั้งสี่ด้าน ด้าข้างทั้งสอง และหน้าหลังของร่างกาย เพราะร่างกายแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนตัวสั้นขายาว  บางคนขาสั้นตัวยาวอย่างนี้เป็นต้น สิ่งเหล่านี้ล้วนมีผลต่อท่าอาสนะทั้งสิ้น ดังนั้นการตัดสินจะยึดโดยพิจารณาจากสัดส่วนของร่างกายเราเป็นหลัก... รวมทั้งความแข็งแรงและความอ่อนตัวอันเป็นพื้นฐานของร่างกายแต่ละคน... แค่ดูจาก 5 ท่าอาสนะแรก  กรรมการก็จะพอรู้แล้วครับว่าเต็มร้อยของร่างกายแต่ละคนไปได้ไกลแค่ไหน หากเราอู้แม้แต่นิดเดียว....จะมีผลทันทีครับ เนื่องจากการตัดสินแต่ละแบบ อาจมี Alignment ของท่าที่ต่างกัน... ดังนั้นจะเข้าประกวดของใครจัด ก็ต้องยึด Alignment ของร่างกายตามแบบของผู้จัดการประกวด แบบที่ผมแข่ง ให้ความสำคัญกับ Alignment มากครับ... ยิบย่อยในรายละเอียดอย่างมาก.... แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 50 12:39:13 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 19 พ.ย. 50 12:10:55 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีค่ะ มารอฟังการแข่งขันด้วยคน :) เคยได้ดูคลิป การแข่งขัน yoga championship ดูไปดูมา คล้ายแข่งยิมนาสติกเหมือนกันนะนี่ ท่ามีทั้งยาก ทั้งไม่ง่าย (55555) แต่ต่อเนื่องสุด ๆ แค่ดูก็เหนื่อยแทนคนแข่งแล้วอ่ะค่ะ จากคุณ : suky - [ 19 พ.ย. 50 12:58:45 ]

ความคิดเห็นที่ 11 มาเฝ้ากระทู้รอด้วยคนจ้า จากคุณ : สงครามกวี - [ 19 พ.ย. 50 13:22:35 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เอ้า..เข้ามารออีกคน เหอๆ อาครูปอยคนดูน่ะไหวอยู่แล้ว ขอแค่มีขนมอยู่ข้างๆ ถึงไหนถึงกันฮับ   จากคุณ : สาวสยาม - [ 19 พ.ย. 50 13:57:45 ]

ความคิดเห็นที่ 13 555 สาวสยามจ๋า แถม น้ำสัปปะรดปั่น ใส่โยเกิร์ต สตรอเบอรี่ อีกแก้ว ด้วยแล้วกันน่ะจ๊ะ 555 จากคุณ : สงครามกวี - [ 19 พ.ย. 50 14:06:04 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ยู้ฮู มาแล้วครับบ ช้าตามเคย สวัสดีครับครูปอย และทุกๆคนนน ก่อนอื่นยินดีกับครูปอยด้วยนะครับ ที่ร่างกายและจิตใจพัฒนาไปอีกขั้น (ไม่เกี่ยวกับได้ที่ 1 นะ อิอิ) แค่ลองอ่านจากที่บอกมาก็ตื่นเต้นแทนแล้ว มีเกณฑ์การตัดสินเยอะมากๆ แบบนี้เข้าใจแล้วล่ะครับว่า ประกวดโยคะไม่ได้แข่งกับใคร แข่งกับตัวเองทั้งนั้น ที่ abฯ ก็เพิ่งมีประกวดไปเหมือนกัน แต่ไม่ไ่ด้ไปดู ถ้าจำไม่ผิดให้ทำ 5 ท่าภายในสามนาที ผู้ชนะได้เป็น member ฟรี 5 ปี ส่วนรองก็ได้ตั๋วเครื่องบินไปเที่ยวละแวกนี้ สงครามกวีสนใจไม๊จ๊ะ คราวหน้าจะได้ส่งเข้าประกวด อิอิ ว่าแล้วก็อยากไปฝึกวันนี้จัง แต่เลิกงาน 6 โมงเย็นแน่ะ T_T ครูปอย แค๊ปภาพจากวีดีโอก็ได้ครับ จะรอดู บังคับทุกวิถีทาง อิอิ จากคุณ : คุโระจัง - [ 19 พ.ย. 50 15:00:32 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เพื่อให้เห็นภาพมากขึ้น ลองดูคลิปนี้ครับ ประกวดโยคะ 2007 คนนี้เค้าบอกว่าเป็นครั้งแรกที่ลองเข้าประกวด  เรียงท่าแบบที่ครูปอยบอกเลย แถมสองท่าสุดท้ายเลือกท่า peacock กับ crane pose ซะด้วย จากคุณ : คุโระจัง - [ 19 พ.ย. 50 15:38:23 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ครูปอยจ๋า (ทำตาเว้าวอน อ้อนสุดฤทธิ์) เห็น คลิปของคุโระจ๋า แล้ว ครู ปอย โหลดลง youtube สิจ๊ะ น่ะน่ะน่ะ แล้วพวกเราก็ตามไปดูไง อิอิ คุโระจ๋า 555 แค่ท่าแรก วี ก็องค์ลงแล้วล่ะจ๊ะ ขางี้สั่น ริกๆๆ แบบเอาไม่อยู่เลยล่ะ ไม่ต้องนึกถึง เอาหัวไปแปะเข่าหรอก คุโระ แข่งสิ แล้วชาว yoga ranger จะได้ตามไปเชียร์ไง ดีม้า 55 จากคุณ : สงครามกวี - [ 19 พ.ย. 50 15:55:27 ]

ความคิดเห็นที่ 17 สงครามกวี ไม่ไหวล่ะคร้าบบบ ยังไม่ถึงไหนเลย ขอฝึกเงียบๆในมุมสงบไปก่อนนะ อิอิ จากคุณ : คุโระจัง - [ 19 พ.ย. 50 18:36:57 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาแล้วครับ คอมเป็นอะไรไม่รู้  เน๊ตช้ามากๆ เข้ามาตั้งแต่ชั่วโมงที่แล้ว... เพิ่งเข้าได้ เฮ้อ....ระเหี่ยใจจริงๆ   ไม่ต้องเกี่ยงกันครับเด็กๆ ครูจับลงประกวดทุกคนถ้วนหน้ากัน ไม่เว้นอาเฮียด้วย...แป่ว จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 19 พ.ย. 50 21:24:11 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มาดูภาพตัวอย่างของท่าแรกกันครับ.... Standing head to knee.... ท่านี้เป็นท่าที่ผมกลัวที่สุด เพราะล้มได้ทุกเมื่อ ดังนั้นใจกับกายต้องเชื่อมโยงกันอย่างมาก ต้องใช้สมาธิและสติจริง ๆ ครับ ทันทีที่เข่าทั้งสองข้างงอ  ท่าจะล้มทันที แถมท่ามีสี่ขั้นตอน ดังนั้นท่านี้จะใช้เวลามากที่สุดในบรรดาห้าท่าบังคับแล้วครับ... แต่Alignment ที่นับว่าหินของท่านี้คือ มันเป็นการทำ forward bend ที่ต้องโก่งหลังเพื่อให้ศรีษะติดเข่าจริง ๆ ยิ่งอยู่เหนือเข่าได้ยิ่งดี   ต้องใช้หน้าท้องและขาอย่างมาก.... (ในการแข่งขันบางที่ ท่านี้จะให้ยืดหลังแนบลำตัวไม่ได้โก่งหลัง....แบบโก่งหลังแขม่วท้องหินกว่าเยอะครับ...) อีกทั้งข้อมือต้องจับเท้าให้แน่นและยืดตรงด้วยครับ... เฟลคเท้าเข้าหาลำตัวและล็อคเข่าทั้งสองข้าง นับเป็น Alignment คร่าว ๆ ของท่านี้ครับ ปล. เครดิตภาพทั้งหมดจากบิแครมโยคะสิงคโปร์นะครับ... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 19 พ.ย. 50 21:33:26 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ท่าที่สอง  Standing Bow Pulling Pose ใช้เวลาน้อยกว่าท่าแรกเล็กน้อย แต่เป็นการโชว์ความเชื่อมโยงของกายและใจอีกท่า เพราะท่านี้ต้องเล่นกับสมดุลของร่างกาย คือแรงจากแขนที่ส่งเหยียดตรงไปข้างหน้า  และแรงจากขาที่เตะขึ้นสูงจนขาแยกร้อยแปดสิบองศา เป็นท่าที่ล้มได้ง่ายมากเหมือนกัน ถ้าหาสมดุลไม่เจอ อีกทั้งลำตัวต้องแนบขนานพื้น ไหล่สองข้างต้องอยู่ในแนวเดียวกัน ยืดไปข้างหน้าและดึงไปด้านหลังในแนวเดียวกัน... ดังนั้นตำแหน่งของคางจะอยู่ที่หัวไหล่พอดีครับ... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 19 พ.ย. 50 21:40:12 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ท่าที่สาม  เป็นการโชว์ความยืดหยุ่นของหลัง ว่าสามารถ Compress ได้แค่ไหน เข่าทั้งสองข้างต้องขนาน ไม่กางครับ ร่างกายซ้าย ขวา หน้า หลัง ต้องสมดุล ท่าจะเหมือนหยดน้ำครับ... ข้อมือที่จับข้อเท้าต้องยืดตรงด้วย... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 19 พ.ย. 50 21:44:33 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ท่าที่สี่และห้า  ยังคงเป็นการโชว์ความยืดหยุ่นของสันหลังอยู่ แต่ท่าที่สี่ เป็นการโชว์ในทิศตรงกันข้ามกับท่าที่สาม คือโชว์ว่าหลังสามารถยืดเหยียดได้แค่ไหน ดูแนวเส้นสีแดงของรูปด้านล่างนะครับ ท่าที่ห้า หากเป็นไปได้ ท่านี้หน้าผากควรจรดนิ้วเท้าพอดี เนื่องจากหลังจะแนบเหยียดตรงในแนวเดียวกับขา แต่หากเป็นคนช่วงตัวสั้น อย่างไรหน้าผากก็ไม่ติดเท้าครับ... ดังนั้น หากคนช่วงตัวสั้น แต่หลังยืดเหยียดจนสุดแล้ว แม้หน้าผากไม่ติดเท้า ก็จะได้คะแนนไปเต็ม ๆ ครับ.... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 19 พ.ย. 50 21:50:30 ]

ความคิดเห็นที่ 23 แอบดูคลิปที่คุโระแปะไว้... แม้คนแข่ง (เฮีย Bruce)จะดูประหม่าไปบ้าง แต่สิ่งหนึ่งที่ผมเห็น  คือความตั้งใจครับ... บางคนอาจจะดูว่ามันง่าย เพราะเราไม่เคยเห็นตัวเองครับ พอไปอยู่ต่อหน้ากรรมการและคนมาก ๆ มีกล้องคอยถ่าย มันลืมหมดแล้วครับ... ผมตอนแข่งครั้งแรก อาการไปออกอยู่ที่หน้าครับ คือตัวไม่สั้นแต่กล้ามเนื้อที่หน้ากระตุกแทน เพราะมันตื่นเต้น ขึ้นไปบนเวที หากไม่ได้ฝึกมาเป็นร้อย ๆ รอบ... ผมลืมแน่นอนครับ ว่าต้องหันซ้ายหรือขวา หน้าหลัง.... ทำท่าอะไรก่อน หลัง... อย่างที่แรกในคลิป  ท่าแรกที่บอกว่าต้องมีสี่ขั้น... เฮีย Bruce.....ตอนฝึกก็คงสี่ขั้นครบถ้วนครับ แต่บนเวทีมันตื่นเต้น เลยรวบขั้นสามและสี่เข้าไปด้วยกัน... ที่พูดได้เพราะผมก็เคยทำเช่นกัน...อิอิ... มันเป็นความประหม่าครับ... อย่างในคลิป ในท่าแรก...ท่าล้มตอนศรีษะติดเข่าแล้ว ท่าอาสนะนี้ถ้าศรีษะไม่ติดเข่า  จะไม่ได้คะแนนครับ ในท่าอาสนะใด ๆ ก็ตาม  หากล้มในท่าแล้วต้องการเริ่มใหม่ ให้ขานว่าจะทำท่าครั้งที่สอง แต่คะแนนเต็มของท่าในการขอทำท่าอีกครั้งจะเต็มแค่ห้าครับ คือถูกตัดไปแล้วครึ่งหนึ่ง เพราะฉะนั้นแม้จะทำท่าครั้งที่สองได้ดีแค่ไหน  ก็ได้แค่เต็มห้า ผมว่า Bruce คิดถูกแล้วครับ ที่ไม่ทำท่าแรกซ้ำ หนึ่งคือเสียเวลา สองคือ หน้าผากได้แตะเข่าไปแล้วก่อนท่าล้ม ดังนั้นอย่างไรก็ได้แต้มไปแล้วครับ... แม้อาจจะถูกตัดคะแนนจากการล้มของท่าก็ตาม... แต่หลังจากท่าที่สามก็ดูจะมีความมั่นใจมากขึ้น...แม้ร่างกายจะยังสั่น ๆ อยู่ก็ตาม ผมว่าที่ท่าสาม คือท่า Bow เฮียแกทำได้เต็มที่มาก และค่อนข้างสมดุลดีครับ... แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 50 22:12:35 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 50 22:12:33 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 19 พ.ย. 50 22:05:54 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ง่วงแล้วครับ พรุ่งนี้ค่อยมาต่อนะครับ ยังไม่ได้เข้าถึงใจความหลักของเรื่องเลย,,อิอิ... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 19 พ.ย. 50 22:14:43 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คุณพระ คุณเจ้า พี่ในรูปคห. 19 สุดยอด ไม่ต้องมี สตันท์ ไม่ต้องใช้ สลิงค์ พี่เค้าทำได้ ครูปอยจ๋า KNOCK KNOCK เช้าแล้วน้า มาตั้งวงรอ update กระทู้น่ะจ๊ะ จากคุณ : สงครามกวี - [ 20 พ.ย. 50 10:19:14 ]

ความคิดเห็นที่ 26 สวัสดีค่ะ เห็นรูปท่านั่งหัวแตะขา โห ชาตินี้ทั้งชาติ ไม่มีทางให้หัวแตะถึงนิ้วเท้าเด็ดขาด...หยิ่ง... 555 เปล่าหรอกค่ะ ช่วงตัวไม่ยาวขนาดน้าานนนน ยืดสุด ๆ ของตัวเองก็แค่หน้าอก หน้าท้อง หน้าผาก  3 ส่วนนี้แตะขา ..flex เท้าช่วยด้วยอีกแรง ยังไง้ หัวก็ไม่ถึง ส่วนท่ายืนหัวแตะเข่า ดิฉันใช้วิธีงอขาให้ท่อนขาส่วนบนชิดหน้าอกก่อน ชิดตลอดเวลา นิ่งแล้วค่อยเหยียดขาให้ตรง แล้วค่อยก้มให้หน้าผากแตะหน้าแข้ง เอ่อ  อย่างนี้เรียกขี้โกงเปล่าคะ :) แต่โก่งหลังด้วยนี่ ยังไม่เคย จากคุณ : suky - [ 20 พ.ย. 50 11:43:44 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เอาหละครับ  มาฟังกันต่อ.... (ถ้ายังไม่เบื่อไปก่อนนะครับ) คร่าว ๆ ก็อย่างที่คุโระจังโชว์ให้ดูในคลิปแหละครับ.... หลังจากกรรมการขานชื่อ ผู้เข้าประกวดจะต้องเดินอย่างสง่างามมาที่จุดแดงที่กากะบาทไว้กลางเวที และทำความเคารพ หลังจากนั้นกรรมการจะบอกให้หันขวา หันขวา หันขวา และหันขวา เพื่อโชว์ทุกด้านของร่างกาย... ต่อจากนั้นกรรมการจะบอกให้เริ่มได้..... การจับเวลาจะเริ่มจากการขานตรงนี้... ผู้แข่งมีสิทธิเลือจะใช้ด้านใดของร่างกายก็ได้ในการแข่งเพื่อโชว์ท่าอาสนะ อย่างเช่นท่าแรก ถ้าถนัดยืนด้วยขาขวา ผู้แข่งต้องหันซ้าย เพราะเมื่อหันซ้ายและแตะขาซ้ายขึ้น กรรมการจะเห็นร่างกายด้านข้างได้อย่างชัดเจน โดยขาซ้ายที่เตะขึ้นมาจะไม่บังร่างกายด้านข้าง.... โดยเฉพาะหน้าท้อง ที่กรรมการต้องการจะเห็นการใช้หน้าท้องเพื่อโก่งหลังให้ขดให้ได้มากที่สุด ในทุกท่า ศูนย์กลางของร่างกายจะต้องอยู่ที่กากะบาทสีแดงกลางเวที  ดังนั้นจะเคลื่อนไหวร่างกายไปด้านขวาหรือซ้าย.... ต้องกะระยะให้ดี ให้ศูนย์ร่างกายอยู่กึ่งกลาง อย่างท่า Bow หน้าท้องควรจะอยู่ที่กลางกากะบาทพอดี ...................... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 20 พ.ย. 50 16:16:45 ]

ความคิดเห็นที่ 28 การเคลื่อไหวเกินจำเป็นนอกจากจะทำให้เสียเวลา ยังเสียคะแนนอีกด้วย.... ก่อนทำท่าอาสนะ  ผู้แข่งต้องขานชื่อท่าอาสนะ เป็นภาษาอังกฤษหรือสันสฤตก็ได้ แต่ภาษาอังกฤษจะเป็นที่นิยมมากกว่า เพราะสั้นและจำง่าย ถ้ามัวแต่ท่องชื่อรับรอง..ผมตายแน่ ๆ อิอิ... การเคลื่อนไหวเพื่อเปลี่ยนท่า ควรทำให้น้อย และเร็วที่สุด  แต่ต้องไม่เร่งเกินไป เพื่อมีเวลาจะค้างท่าในจุดที่ลึกที่สุดนานยิ่งขึ้น... ทำให้โชว์ความสามรถว่าเราสามารถค้างท่าได้จริงๆ ไม่ใช่เข้าถึงจุดลึดสุดแล้วรีบออกมาทันที การขานชื่อต้องชัดเจน....และไม่ทำพร้อมขณะเคลื่อนไหวเปลี่ยนท่า อีกทั้งยังใช้เป็นการบอกให้กรรมการรู้ว่ากำลังจะเริ่มท่าใหม่ โดยการให้คะแนนท่าใหม่จะนับตั้งแต่ชื่อท่าที่ขานออกมาจนก่อนจะขานชื่อท่าใหม่อีกครั้ง ชายและหญิงจะแยกการตัดสินครับ แต่ก่อนเคยตัดสินรวมกัน แต่ร่างกายของชายและหญิงช่างต่างกันมากเหลือเกิน หลังๆ  เลยมีการแยกประกวดชายหญิงออกจากกัน แต่ผมก็ยังรู้สึกอยู่ดีว่ากรรมการชอบที่จะเห็นผู้หญิงทำท่าอาสนะที่ใช้ความแข็งแรง อย่างเช่น Crow Crane Peacock เป็นต้น รู้สึกว่าถ้าผู้หญิงทำท่าเหล่านี้ได้สวยงาม  มักจะติดรางวัลไปด้วยเสมอ ส่วนผู้ชาย  กรรมการก็อยากเห็นความอ่อนตัวของร่างกายมากกว่า... หากเลือกท่า Advance เป็นท่าแข็งแรงทั้งคู่ ก็ดูกรรมการจะไม่ปลื้มเท่าไหร่.... เพราะฉะนั้นทางที่ดีที่สุด  ควรโชว์ทั้งสองด้าน  คือทั้งความอ่อนตัวและความแข็งแรง "จะชนะเลิศมากครับ...ไม่ว่าหญิงหรือชาย...":) ..................................... แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 50 21:39:05 แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 50 21:37:18 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 20 พ.ย. 50 16:19:46 ]

ความคิดเห็นที่ 29 จริงๆ  ยังมีอะไรยิบย่อยอีกมากมาย  แต่ขอข้ามไปแล้วกันนะครับ กลัวจะเบื่อกันไปก่อน... ทีนี้มาฟังเรื่องของผมในการแข่งบ้าง.... +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ การแข่งครั้งแรก...“เพราะไม่คาดหวัง  จึงได้ผลที่น่าพอใจ” +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ การแข่งครั้งแรกผมประทำใจมากครับ..... เพราะรู้สึกว่าตัวเองทำได้ดี  เต็มที่กับร่างกายที่ฝึกได้ในตอนนั้น อีกทั้งครั้งนั้นเป็นการแข่งขันครั้งแรกที่จัดประกวดที่ไทยจริงๆ มีผู้ร่วมเข้าประกวดค่อนข้างมาก แม้ผู้ชายจะน้อยกว่าผู้หญิงอย่างมากก็ตาม... แถมได้แข่งกับอาจารย์ของตัวเอง.... จำได้ว่าครั้งนั้นครูสุดหล่อของผมได้ที่หนึ่ง ครูอีกท่านที่สุดยอดไม่แพ้กันจากสตูดิโออื่นได้ที่สอง และผมได้ที่สาม... ผมเลือกท่า Advance คือ ท่านั่งใช้ขาพาดคอ (Seated leg behind the head) กับท่าหนุมานแต่ก้มตัวไปด้านหน้า (Leg split with forward bend) ตื่นเต้นมากครับ ทำผิดทำถูก อย่างที่บอกว่ากล้ามเนื้อบนใบหน้าสั่นมาก... คุมยากมาก.... และ นอกจากรางวัลที่สามที่ได้มา ก็ได้ของแถมเป็นกล้ามเนื้อหมูแฮม  เฮ้ยไม่ใช่!!!! กล้ามเนื้อแฮมสตริงที่ฉีกขาดและต้องรักษาอยู่ราวหกเดือนมาอยู่เป็นเพื่อน.... .................................................................................. แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 07:27:37 แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 50 21:40:36 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 20 พ.ย. 50 16:21:39 ]

ความคิดเห็นที่ 30 .......ตอนนั้นไม่รู้หรอกครับ  รู้แต่ว่าดีจัง แข่งแล้วได้รางวัล รู้สึกว่าตัวเองเก่ง  แป่ว...^ ^!! (อายนะเนี่ย ที่เล่ามา) ใจมันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ประมาณว่าเราเก่งแล้ว ดีแล้ว... แต่อย่างน้อย  ประโยชน์ที่เห็นได้ชัดจากการแข่งขันในตอนนั้น คือ เราได้เห็นท่าอาสนะของคนอื่นด้วย มันทำให้รู้ว่าเราอยู่ตรงจุดไหน บางครั้งเราคิดว่าเราทำท่าได้ลึกแล้ว ดีแล้ว แต่พอเห็นท่าคนอื่น  โอ้ว.....อึม  แอบกลืนน้ำลาย (ลืมไปไม่ใช่ของกินนี่หว่า...อิอิ) ผมอยากทำอย่างนั้นได้บ้าง.... แม้จะเป็นแรงบันดาลใจจากความอยากมี อยากเป็น แต่นั้นก็เป็นแรงบันดาลใจที่เป็นประโยชน์ไม่น้อย เพราะทำให้เราขยันฝึกต่อไป มุมานะที่จะทำท่าต่างๆ  ให้ได้.... ตอนนั้นได้รับแรงบันดาลใจจากผู้เข้าแข่งขันท่านอื่น ๆ เข้าไปเต็ม ๆ แล้วได้เปิดโลกทัศน์ของตัวเอง ว่าท่าโยคะมันไม่ได้มีแค่ท่าในห้องร้อนที่เอ็งฝึกมาเกือบปี มันมีท่าพิสดารอื่น ๆ อีกมากมาย... ตอนนั้นกำลังอยู่ไหนช่วงติดเล่นท่าครับ ท่าไหนชาวบ้านทำได้ เราก็จะต้องทำให้ได้เหมือนเค้ามั่ง... จนตอนนี้ก็ยังแก้ไม่หาย...ป่าวหว่า..อิอิ.... ตอนนั้นไม่รู้หรอกครับว่ากรรมการเค้าดูจากตรงไหน ได้รางวัลกลับบ้านก็ยิ้มแก้มปริ  แถมยังมีรูปและชื่อลงในหนังสือพิมพ์ด้วย  ปลื้มครับปลื้ม... จริงๆ ตอนนั้นที่สามก็ได้สิทธิไปแข่ง World โยคะกับเค้านะ แต่ออกค่าตั๋วเอง ก็เลยเก็บกระเป๋าเดินทางเข้าตู้เหมือนเดิม.... ไปถึงอเมริกาเชียวนะ ไม่มีตังส์ครับ ตอนนั้นยังเรียนอยู่ด้วย .................................................................................. แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 50 21:42:57 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 20 พ.ย. 50 16:23:25 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ การแข่งครั้งที่สอง... “เพราะไม่มอง จึงไม่เห็น” +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ การแข่งครั้งที่สอง เป็นสองปีหลังจากนั้น.... คงไม่ต้องบอก  แม้จะซึมซับความหมายที่แท้จริงของโยคะที่เข้ามาในกะโหลกอยู่บ้าง แต่คนมันอัตตาสูงครับ  เก่งแล้ว ไม่ต้องฝึกหนักก็ได้.... อีกทั้งเห็นร่างกายของผู้ชายที่แข่งด้วยแต่ละคนตอนนั้น รู้สึกว่า “โอ้ว เราตัวอ่อนกว่าเยอะ ชิว ๆ “ (ยังไม่รู้สึกตัวครับท่านผู้อ่าน ว่าเค้าไม่ดูกันแค่ความอ่อนตัว.....เค้าเรียกประมาทครับ...) ก็ฝึกบ้าง เล่นบ้าง เค้านัดไปซ้อมก็ไปบ้าง ไม่ไปบ้าง ตอนนั้นเห็นท่า Standing bow ของตัวเองแล้วก็คิดว่าดีแล้ว.... (แม้อาจารย์จะพยายามบอกว่าให้ส่งพลังไปด้านหน้ามากขึ้น  ลำตัวจะได้ขนานพื้นมากขึ้นก็ไม่ฟังครับ จริงๆ ตอนนั้นผมว่าความอ่อนตัวผมน่าจะพอไปได้แล้ว  แต่เอาตัวขนานพื้นเมื่อไหร่มันล้มไปด้านหน้าครับ เพราะความแข็งแรงยังไม่มีมาปรากฎให้เห็น ข้าพเจ้าเลยเอามันครึ่งๆ  กลาง ๆ นั่นแหละ คือเตะขาให้สูงที่สุด  แต่ไม่กดตัวลง เพราะกลัวล้มครับ....) และแล้วกรรมการก็เห็นความกลัวของผมจริงๆ บางคนอาจไม่รู้  เพราะไม่เคยเห็นตัวเอง หากเรามองดูคนอื่นแข่งขัน แม้กระทั่งแว๊ปเดียวที่ผู้แข่งขันหยุดคิด.... อย่างเช่นเอ๊ะต้องหันไปทางขวาหรือซ้ายหว่า... มันเห็นชัดมากกกกครับ    พ่อแม่พี่น้อง อย่าคิดว่าคนอื่นไม่เห็น...... ............................................................................................. จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 20 พ.ย. 50 16:25:45 ]

ความคิดเห็นที่ 32 แม้กระทั่งการแข่งครั้งล่าสุด.... ในท่า King Pegeon (kapotasana) ที่ผมเลือกใช้ในการแข่งครั้งนี้ ผมยังมีปัญหานิดหน่อยกับการเอื้อมมือไปจับข้อเท้า... เพราะ Alignment ในท่านี้  ให้ชูแขนชิดหูยืดตัวให้สูงที่สุด  ก่อนจะเหยียดแขนแนบชิดหูไปด้านหลังให้ไกลที่สุดเอื้อมมือมาจับเท้า โดยมือห้ามแตะพื้นครับ นิ้วก็ไม่ได้ ดังนั้นหากแอ่นหลังยืดไปสุดแล้ว ต้องงอศอกจับข้อเท้าได้ทันที... ผมก็มัวแต่คิด เอ๊ะจะเอื้อมไงหว่า องศาไหนดี  โอ๊ะ เจ็บหลังอีกแล้ว หลังทำท่าเสร็จ อาจารย์ที่เทรนให้อยู่ถามทันทีครับ ว่ายูคิดอะไรอยู่ตอนฝึกท่า ไม่น่าเชื่อว่ามันเห็นกันได้ขนาดนั้น... ดังนั้นระหว่างแข่ง สติกับสมาธิต้องมั่นครับ.....คิดให้น้อย... ฝึกให้มากจนการลื่นไหลของท่าเป็นไปโดยอัตโนมัติ และไม่ต้องคิด ..................................................................................................................... แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 07:30:50 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 20 พ.ย. 50 16:27:20 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ส่วนท่า Advance ที่เลือกให้การแข่งครั้งที่สอง ก็คือท่า Pigeon แบบพับขาหน้า และท่า Standing with leg behind the head ครับ.... อีกอย่างที่สำคัญคือ  ผมตื่นเต้น  แม้จะทำท่าได้ดีพอควร เพิ่งรู้ตัวครับ ว่าครั้งนี้ผมแทบไม่ได้ค้างท่าไว้เลย ถึงจุดลึกสุดปั๊ป ออกจากท่าทันที   ใช้เวลาเร็วมาก...เหลืออีกเกือบสามสิบวินาทีก็ทำครบเจ็ดท่าแล้ว.... ครูบอกว่า  ตอนดูอยู่มันเหมือนรู้สึกว่า  กำลังลุ้นว่าเออดีๆ ดีแล้ว อย่างท่าแรกก็คงประมาณว่า "ลุ้นๆ  ก้มๆ แขม่วท้อง ๆ ดีๆ กำลังจะแตะหน้าฝากได้แล้ว อึบๆ" แตะปุ๊ป  ออกจากท่าทันที!!!!!! เลยยังไม่ทันเห็นเลยว่าที่เอ็งทำได้สุดท่ามันอยู่ตรงไหนกัน มันเหมือนท่าที่ดูใกล้จะสมบูรณ์แล้ว แต่มันไม่สมบูรณ์สักที แล้วก็ยอมแพ้ไปก่อน... ตอนนั้นมองไม่เห็นตัวเองจริงๆ  ครับ ส่วนใหญ่มากจากความกลัวทั้งสิ้น กลัวจะล้ม  รีบทำรีบออกจากท่าประมาณนั้น... .................................................................................................................. จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 20 พ.ย. 50 16:29:08 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ......นอกจากนั้นเนื่องจากมีความอ่อนตัวเพียงพอแล้ว แต่ยังไม่มีความแข็งแรง แม้จะทำท่าได้ลึก  แต่ Aligment มันก็จะออกอ่าวไปไหนก็ไม่รู้ครับ คือลึกแต่บิดเบี้ยวไปหมดว่างั้นเถอะ.... ข้อเสียอีกอย่างในครั้งนั้นคือ  ผมชอบก้มมองพื้นครับ อันนี้ไม่รู้ตัวจริงๆ มันรู้สึกเหมือนว่าเราถ่อมตัวดี  คิดไปเอง... แต่กลายเป็นว่าคนอื่นบอกว่า เราดูไม่มั่นใจ เอ๊ะหรือว่าจริงหว่า.... สรุป คาดหวังที่สองครับ เพราะแข่งกับครูเหมือนเดิม คิดว่าอย่างไรครูก็นอนกินที่หนึ่งมาอยู่แล้ว... แต่ผมได้ที่สาม...โอ้ว..ไม่นะ ไม่ได้อิจฉาคนได้ที่หนึ่งสองแต่อย่างไรครับ... แต่ความรู้สึกที่ติดอยู่ในใจคือ เราพลาดตรงไหน... ทุกคนที่ดูอยู่บอกว่าผมทำได้ดี  อย่างไรน่าจะได้ที่สองแน่ ๆ ไหงตอนประกาศผมได้ที่สามมม..... ชอคไปซะงั้น.... ใจคนคิดได้ถึงขนาดที่ว่า กรรมการไม่ยุติธรรมแน่เลย... เพราะคนที่ได้ที่สอง  ล้มในท่าแรกด้วยซ้ำ แถมตัวเราก็อ่อนกว่าเค้า ไม่ล้มด้วยเอ้า.... ทำท่าลึกได้มากกว่าเค้าอีก...ทำไมได้ที่สาม... มันเป็นความคิดและความกังวล "เป็นอัตตาที่แกะไม่ออก จนคิดว่า เอาว่ะ ต่อไปนี้จะไม่ประกวดแล้ว จะไม่ยอมให้ใครมาตัดสินว่าท่าอาสนะของเราเป็นอย่างไรอีกเด็ดขาด เพราะเราเองที่รู้ตัวเราดีที่สุด" ............................................................................................................. แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 07:32:06 แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 07:25:12 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 20 พ.ย. 50 16:31:14 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ตอนนั้นมันก็จริงอยู่ครับ ว่าความคิดเห็นอย่างข้างต้นก็มีส่วนถูก ถ้าเรารู้จักตัวเราเองจริง ๆ แต่มันก็ไม่ถูกไปทั้งหมด...เพราะผมไม่ได้เห็นตัวเองจริงๆ ครับ เพราะถ้าเราถูกไปทั้งหมด  กรรมการอีกตั้งหลายคนที่ตัดสินอย่างน้อยก็คงจะมีคนที่เห็นด้วยกับผมบ้าง หากมองย้อนกลับไปตอนนี้ และเทียบกับการแข่งครั้งล่าสุด ผมรู้และเข้าใจจริงๆ  ครับ ว่าทำไมถึงได้ที่สาม จริงๆ ครั้งนั้นผมควรจะได้ที่สี่ด้วยซ้ำ แต่เนื่องจากเพื่อนต่างชาติอีกคนเป็นชาวสิงค์โปร์มาแข่งด้วย เลยไม่นับรวมให้รับตำแหน่ง เพราะเป็นการแข่งของคนไทย... .............................................................................................................. จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 20 พ.ย. 50 16:32:01 ]

ความคิดเห็นที่ 36 .......บางครั้งเรามองเห็นตัวเองแค่ด้านเดียว จากมุมมองเดียว แล้วเราก็คิดว่าเราดีที่สุด เราคิดว่าเราดีแล้ว..... และคิดว่าการพิจารณาจากคนอื่นที่ไม่ตรงกับความคิดเราเป็นเรื่องผิด ใจคนมันคิดไปได้ถึงขนาดนั้นครับ.... ทางที่ดีที่สุดคือ เราควรจะเปิดรับคำวิจารณ์จากผู้อื่น มาพิจารณาให้ถ่องแท้...... หากพิจารณาอย่างละเอียดแล้ว เราไม่ได้เป็นอย่างที่เค้าพูด ก็ไม่มีอะไรที่ต้องแคร์ เพราะความจริงก็คือความจริง... แต่หากที่เค้าพูดมีมูล  เป็นความจริง การน้อมรับคำวิจารณ์มาแก้ไขจะเป็นประโยชน์อย่างมากมายมหาศาล ผมรู้ว่าใครก็อยากได้ยินแต่คำหวาน คำสรรเสริญเยินยอ... แต่หากมันไม่เป็นจริง นั่นเป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การฟังหรือเปล่า... หรือยังอยากฟังต่อเพื่อเพิ่มอัตตาให้ตัวเองมากขึ้นไปอีก... หวังว่าคงยังไม่เบื่อไปก่อนนะครับ....พรุ่งนี้มาเล่าต่อ... Ps. My friend told me that he will hand on my VDO and pics this coming weekend.... So pls. wait a while na krab:) ..................................................................................................................................... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 20 พ.ย. 50 16:34:26 ]

ความคิดเห็นที่ 37 มารายงานตัวก่อนจ้า ยังไม่มีเวลาอ่านละเอียดดีนัก เพิ่งกลับจากดำน้ำที่เกาะสุรินทร์มาค่ะ มีรูปโพสต์โยคะด้วย แต่ว่าไม่เอามาแปะดีกว่า อาย รูปข้างบน อีกอย่างตอนทำใส่บิกินี่ด้วย เดี๋ยวคนดูจะเป็นลมกันหมด จากคุณ : ขนมหวานเมืองเพชร - [ 20 พ.ย. 50 18:28:15 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ได้เลยจ้า สงครามกวี จากคุณ : สาวสยาม - [ 20 พ.ย. 50 19:14:36 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ......ขอเก็บประสบการณ์เกี่ยวกับการแข็งขันไว้ก่อน เพราะกลัวจะเบื่อ เพราะกระทู้เริ่มจะยาวมาก จนหลายคนคงขี้เกียจอ่านแล้ว.... ถ้ามีใครยังอยากฟังต่อ  ค่อยเอาไว้เล่าต่อตอนท้ายแล้วกันนะครับ... ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ก็อย่างที่ถามไว้แต่ต้นว่า..... แข่งโยคะแล้วได้อะไร แข่งไปทำไม...?????? บางคนหัวเราะและดูเป็นเรื่องไรสาระด้วยซ้ำ ผมก็ขอถามกลับด้วยคำถามเดียวกันว่า.... ถ้าไม่แข่งแล้วได้อะไร.....????? แล้วทำไมถึงไม่แข่ง +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ หากเรามองผลของการแข่งขันคือรางวัลที่หนึ่ง ที่สอง...เป็นหลัก... ผมไม่สับสนุนให้แข่งครับ เพราะรางวัลเป็นเพียงผลพลอยได้ ผมอยากให้คนที่แข่งขันลองนึกถึงตัวเองตอนเตรียมตัวก่อนแข่ง ว่าเราอยู่ตรงไหน... แล้วลองเปรียบเทียบตัวเองหลังแข่ง ว่าเราเปลี่ยนไปไหม เปลี่ยนไปแค่ไหน ความพยายามของเราพาเราไปได้ไกลแค่ไหน เรียนรู้ได้เท่าใด ท่าอาสนะผมผมแทบจะเรียกได้ว่าก้าวกระโดด เพราะทุ่มเทฝึกซ้อมเพื่อการแข่งขัน... ได้รู้จัดลิมิตของร่างกายตัวเอง ว่าเราไปได้ไกลแค่ไหน?   ไกลมากไปจนเจ็บตัวหรือเปล่า? จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 20 พ.ย. 50 22:57:41 ]

ความคิดเห็นที่ 40 .....แม้กระทั่งหลังแข่งขัน..... หากแพ้ เราจัดการกับความรู้สึกหรืออัตตาเราอย่างไร? หากชนะก็เช่นกัน เราจัดการกับความรู้สึกเราอย่างไร? รวมถึงหลังจากแพ้หรือชนะ ชีวิตเราเปลี่ยนไปหรือไม่ อย่างไร? นี่เป็นคำถามที่คนที่แข่งขันเท่านั้น จึงสามารถหาคำตอบได้ด้วยตัวเอง รางวัลเป็นเพียงผลพลอยได้ หากประสบการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งก่อนแข่งขัน ระหว่างแข่งขัน และหลังจากแข่งขันต่างหาก....เป็นของจริง  เป็นสิ่งที่เราได้เรียนรู้จริงๆ เป็นสิ่งที่ผู้ไม่เคยแพ้ หรือไม่เคยชนะ ไม่อาจสัมผัสได้ด้วยตัวเอง... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 20 พ.ย. 50 22:58:34 ]

ความคิดเห็นที่ 41 .......ผมคงไม่ได้มายืนอยู่นะจุดนี้ ถ้าวันนั้น  ผมไม่ได้ตัดสินใจประกวดโยคะ ผมเคยเล่าไปแล้วว่า หลังได้รางวัล มีคนเริ่มรู้จัก  ก็มีคนอยากเรียนโยคะกับเรา เพราะเห็นเรามีประสบการณ์ น่าจะสอนเทคนิคเค้าได้ ผมได้รางวัลชีวิตที่มันมีค่ายิ่งกว่า ที่หนึ่ง สอง หรือสาม หากกลับไปมองรอยยิ้มของลูกศิษย์ที่เคยสอนมา ทุกครั้งที่คิดถึง มันมีค่าต่อความเป็นครูมากมายเหลือเกิน ดังนั้นหากจะถามว่าแข่งโยคะแข่งไปทำไม...? ถามตัวเองกลับก่อนว่า ไม่แข่งแล้วได้อะไร....? แล้วทำไมถึงไม่อยากแข่งโยคะ.... เราไม่มีอะไรจะเสียครับ เพราะไม่แข่งก็ไม่ได้อะไร แต่หากแข่ง สิ่งที่ผมได้กล่าวถึงเบื้องต้น ผมถือว่าเป็นกำไรทั้งสิ้น จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 20 พ.ย. 50 22:59:21 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ......มีเพื่อนที่เป็นครูอยู่ที่นี่หลายคน มีแต่คนถามว่ายูจะไปแข่งทำไม  โยคะไม่ใช่การแข่งขัน ผมก็ถามเค้ากลับด้วยคำถามเดียวกัน เค้าก็ตอบกลับว่า แข่งไปก็ไม่ชนะ  จะแข่งทำไม... ยิ่งเป็นครู  ผมคาดเดาเองว่า สิ่งที่อยู่ในใจลึก ๆ คือ ไม่อยากแพ้  แพ้แล้วกลัวคนอื่นว่าเราไม่เก่ง.... เพราะผมก็เคยคิดเหมือนกัน... ความกลัวอีกแล้วครับ...ที่เป็นกำแพง.... มาสเตอร์ผู้ซึ่งจัดการแข่งขันแบบที่ผมเข้าประกวด มักพูดให้กำลังใจผู้เข้าแข่งเสมอว่า “์Nothing to lose” เราไม่แข่งก็ได้ศูนย์  ไม่เห็นมีอะไรเสียหายกับการแข่งขัน... แล้วทำไมถึงไม่ลอง.... การรู้จากคนอื่นเล่า กับการเจอกับตนเอง  มันต่างกันลิบลับ... อย่างเราได้ยินว่าคนอื่นแข่งแล้วแพ้ เรารู้อยู่แล้วว่าเค้าต้องเสียใจ เราอาจบอกเค้าว่า คุณไม่ต้องคิดมากนะ  ก็ทำใจไป...จบ... แต่หากเราแพ้ ความรู้สึกช่างต่างกันมากมาย... เราจะทำอย่างที่คนอื่นพูดได้ไหม.... นี่เป็นของจริง นี่เป็นเรื่องจริง เป็นธรรมชาติของจิตใจที่เข้ามาให้เราได้ลองทดสอบจริงๆ ไม่ลองจะรู้หรือ... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 20 พ.ย. 50 23:00:31 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ......บางคนอาจบอกว่า... ไม่บอกก็รู้ ว่า..... สรุปแล้วก็จะได้เรียนรู้ว่า แพ้แล้วได้อะไร ชนะแล้วได้อะไร แต่กว่าความคิดและจิตใจจะตกผลึกรวบยอดถึงขั้นนี้ได้....ไม่ใช่ง่ายเลย ผู้เคยประสบเท่านั้น ถึงจะรู้แท้ และรู้จริง.... ใครจะไปรู้ ว่าในวันแข่งขัน อาจมีคน ๆ หนึ่งเห็นท่าโยคะของผมแล้วอยากทำได้บ้าง คน ๆ นั้นอาจตั้งใจฝึกโยคะอย่างมากมายเพราะอยากจะทำท่าให้ได้อย่างผม... และแล้วคนๆ นั้นก็ได้เรียนรู้และทำความรู้จักกับโยคะอย่างมากมาย... คน ๆ นั้นมีความสุขกับการใช้ชีวิตมากขึ้น หากผมทำให้คน ๆ นึงเป็นเช่นนี้ได้ จะต้องประกวดโยคะแล้วแพ้หรือชนะสักกีครั้ง  ผมก็จะทำครับ เพราะผมก็เคย  เป็นเหมือนคนๆ หนึ่งที่เคยสมมุติขึ้นเช่นกัน :) จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 20 พ.ย. 50 23:01:55 ]

ความคิดเห็นที่ 44 วันนี้รู้สึกตัวเองฟิตเกินเหตุ เดี๋ยวผิดฟอร์ม พอแค่นี้ก่อนแล้วกันนะครับ... ยังไม่ได้รีพลายความเห็น แป๊ะไว้พรุ่งนี้นะครับ:) ฝันดีครับ.... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 20 พ.ย. 50 23:03:54 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ถ้าครูปอยเขียนเรื่องลง yoga journal นะ คนต้องติดกันงอมแงมแน่ๆ เพราะว่าเขียนสนุกมากกกกกก มีทฤษฎีนึงเค้าบอกว่าคนเราจะมีตัวตนสามด้านคือ perceived self , real self และ ideal self เราจะพัฒนาตนเองให้เป็นคนที่สมบูรณ์ได้ perceived กับ real self ควรให้สอดคล้องกันมากที่สุด นั่นหมายความว่าเราควรรับฟัง feed back จากคนรอบข้างและต้องใช้เวลานานพอควรที่เราจะค้นหาและยอมรับตัวเองได้อย่างแท้จริง ถ้าทำได้ เราจะสามารถบรรลุ ideal self ที่เราต้องการได้และส่งผลให้เรามีความสุขในที่สุด ไหนๆก็โพสคลิปแรกไปแล้ว เอาคลิปเต็มๆไปเลยครับ ความยาวชั่วโมงกว่า โหลดได้ไม่หมด ค้างซะก่อน แต่ก็ดูได้ 30 นาที 7 คนแรก ผู้ชายล้วน ขอบอกว่าสองท่าสุดท้ายแต่ละคน เด็ดๆทั้งนั้น จากคุณ : คุโระจัง - [ 20 พ.ย. 50 23:35:31 ]

ความคิดเห็นที่ 46 นมัสเต ครูปอย มาลงชื่อว่า อ่านไปคร่าวๆ หนึ่งรอบ สงสัยต้องขอเก็บรายละเอียดระหว่างบรรทัดอีกหลายๆ รอบอ่ะจ๊ะ ขนมหวาน กริ๊กกิ๊ว มาเลย ลงรูปซะดีๆๆ เรารอคุณอยู่น้า ถ้า วีจะเป็นลมก็เพราะความอิจฉาต่างหากล่า 555 สาวสยาม ว่าแล้ววันนี้ เราก็ ปูเสื่อ กินขนม จิบน้ำ แกล้มกระทู้ครูปอยกันน่ะจ๊ะ งุงิ งุงิ คุโระจัง ขอบคุณมากมาย สำหรับ คลิปจ้า จากคุณ : สงครามกวี - [ 21 พ.ย. 50 08:35:04 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ...."คุโระจัง"... Really thanks for compliment krab:) But I think that if I write an article in yoga journal, the journal will be able to function two ways. One is a Journal and Second is a pellow coz people will fall as sleep...eieiiii Such a long clip... Anyways, Do u have any idea to compress a big file? I want to post my VDO in you-tube. But it seem the file size is too big...so... anything can reccomend? +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "....สงครามกวี......" ปูเสื่อ กินขนม จิบน้ำ...is it tea???? Such an English way...eieiiiii +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ...."ขนมหวานเมืองเพชร".... No need to shy lar... I also wear short speedo in competition as well... Show off my big stomach...^ ^!! eieiii ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ...."สาวสยาม".... How are u? Long time no see..:) ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ...."suky".... Don't think that u CAN"T do krab... Even u won't be able to do any pose now... ....when the right time come... It just like "CLICK"... U will be able to do it for SURE... Remember one of 3A rule in anusara??? Right Attitude...will lead the way... ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ..."รักน้อยนิด".... Next time want to complete? +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ Anyway, I write katoo so long.... Let me ask u a question... If u can join yoga competition, will u guy join it????? :) แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 13:27:00 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 21 พ.ย. 50 13:25:19 ]

ความคิดเห็นที่ 48 I GOT this Poem from a good friend here before competition:) We taking about "Win" or "Lose".... ...ภูมิใจแลยากแค้น................คล้ายกัน สองสิ่งเปรียบเหรียญอัน........กล่าวอ้าง มาเป็นคู่โดยพลัน.................พึงเลือก ได้ฤา ภาระในโลกกว้าง.................ดั่งนี้เสมอมา วักทะเลดื่มสิ้น......................สาบสูญ เดินตลอดกองกูณฑ์..............จรัสกล้า จิบเจ็บปวดอาดูร...................ดุจดั่ง ยาเอบ แลเช่นนี้อาจคว้า...................ไขว่ใกล้ความฝัน โชคดี ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ And this is a part of his interesting idea about competition:) "โลกหมุนไปข้างหน้าก็เพราะมีการแข่งขันนี่ล่ะครับ" การแข่งขันในธรรมชาติมีรางวัลคือการอยู่รอดของเผ่าพันธุ์ตน ผู่แพ้ก็จะถูกเชิญ ไว้ในพิพิธภัณฑ์ในฐานะฟอสซิล " ที่จริงแม้ไม่แข่งขันกับใคร เราก็ต้องต่อสู้แข่งขันกับใจของตัวเองอยู่ตลอดเวลา ถ้าแพ้ใจตัวเองเสียแล้ว เรื่องจะไปเอาชนะคนอื่นคงต้องยกไว้ก่อน" .......การแข่งขันทำให้เราได้รู้ว่า ตัวเราจริงๆแล้วสูงส่งหรือต่ำช้าแค่ไหน กล้าหาญหรือ ขลาดกลัวแค่ไหน... เรียกว่าเป็นความรู้ที่เราไม่อาจรู้ได้โดยนั่งคิดเอาเองคนเดียว อยู่กับบ้านเฉยๆ ....เทพีแห่งโชคโปรดปรานผู้ที่มานะบากบั่นเสมอครับ..... .... I was so impressed... So I would like to share it to you guy as well... Really thanks for him... แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 13:36:00 แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 13:34:51 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 21 พ.ย. 50 13:33:56 ]

ความคิดเห็นที่ 49 กี๊ดๆๆ ชอบประโยคนี้อ่ะ ....เทพีแห่งโชคโปรดปรานผู้ที่มานะบากบั่นเสมอครับ..... .... อ่านจบแล้ว ฮึดขึ้นอีกเยอะ เหมือนกับว่า ที่ทำไปน่ะ ไม่สูญเปล่าหรอก 555 อืมห์ สำหรับ วี น่ะ จะบอกอย่างไรดีล่ะ พอหันไปมองน้องตัวเองแล้ว เรามันช่างห่างไกลสุดกู่ เหลือเกิน กับการทำท่าต่างๆ ได้ เหมือนกับว่า น้องมีพรสวรรค์ ฝึกแค่ ครั้ง 2 ครั้ง ก็ทำได้ แต่วีนี้น่ะ พรแสวงล้วนๆ ฝึก ฝึก และฝึก และฝึก ต้องพยายามมากกว่า คนอื่น เป็นร้อยเท่าอ่ะ ถึงจะทำได้ เลยไม่คิดเกี่ยวกับการเข้าประกวดเอง แต่พยายามเข็น น้อง ให้ไปแทน จากคุณ : สงครามกวี - [ 21 พ.ย. 50 15:05:41 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ดีจ้าทุกท่าน ตอนนี้สบายดีค่ะครู กินได้นอนหลับ น้ำหนักลดลงนิดหน่อย ดีใจๆ 555 ถามถึงการแข่งขัน 555 ได้เห็นน้องหมูกลิ้งแหละ 555 ขอเป็นกองเชียร์ได้ป่าว?? ขออยู่แผนกเสบียงนะ จะดูแลเสบียงให้เป็นอย่างดี จ้าสงครามกวี ไม่เอาชานะ ขอกาแฟละกัน คราวนี้ครูมาร่ายยาวชาคงไม่พอ อิอิ (อ่ะแซวเล่นนาอาครูปอย 555) จากคุณ : สาวสยาม - [ 21 พ.ย. 50 15:06:15 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ครูปอย convert file เข้าคอมแล้วเป็นนามสกุลไรอ่ะครับ ถ้าไฟล์ยาวมาก ลองหาโปรแกรมตัดต่อ video ดูนะครับ ดูจาก link นี้ก็ได้ http://www.download.com/3120-20_4-0.html?tg=dl-20&qt=video%20editor&tag=srch ผมก็ไม่เคยลองทำเหมือนกัน แต่ไม่แนะนำให้ convert นามสกุลไฟล์ใหม่ เพราะจะเสียเวลามาก จากคุณ : คุโระจัง - [ 21 พ.ย. 50 20:15:38 ]

ความคิดเห็นที่ 52 วี อิอิไม่อยากบอกเลยว่า ผลของการเล่นโยคะทำให้เรามีหน้าท้องที่สวย ถ่ายรูปออกมา เพื่อนบอกว่า ต๊าย หล่อนหน้าท้องแบนราบเชีย (หารู้ไม่ ว่าแขม่วแทบตาย) แถมมีแพ็คเล็กๆขึ้นมา 4 แพ็ค แบบว่าอีก 2 แพ็คที่อยู่ข้างล่างมันไม่ขึ้นมาอ้ะ แต่ไม่โชว์นะจ๊ะ เพราะรูปมัน XXX เกินไป ตอนฝึกท่าที่บริหารหน้าท้องล่างเนี่ย มันช่างยากเย็นแสนเข็ญเหลือเกิน หน้าท้องส่วนบนกะกลางยังพอไหว แต่เราว่านะ ยึดติดกับรูปร่างเกินไปก็ไม่ดี มันจะทำให้เราหมกมุ่น เอาเป็นว่าตอนนี่ เราฝึกโยคะเพื่อความสงบของจิตใจ และสุขภาพมากกว่า จากคุณ : ขนมหวานเมืองเพชร - [ 21 พ.ย. 50 20:39:00 ]

ความคิดเห็นที่ 53 เอาเป็นว่า.... ถ่ายรูปจากวีดีโออีกทีมาให้ดูก่อนนะครับ... เดียวหาวิธีได้  จะเอาแบบเคลื่อนไหว....มาให้ดู.... แต่ขอบอกไว้ก่อน...ว่ามุมที่ถ่ายรูปมา ไม่ได้เป็นมุมที่ดีที่สุดที่ใช้ในการดูท่าอาสนะนะครับ เพราะมุมที่ดีที่สุด  กรรมการยึดครองไปเรียบร้อยแล้ว... ดังนั้นเลยได้แค่มุมรูปแบบเฉียงๆ ซึ่งก็จะดูไม่ค่อยงามเท่าใดนัก... แต่คงพอเห็นอาสนะอย่างคร่าว ๆ ได้ครับ... ไม่เรียงตามลำดับท่านะครับ... ท่านี้หน้าผากจรดนิ้วเท้าครับ... ผมเป็นคนที่หลังช่วงกลางโก่งโดยธรรมชาติ ดูจะรูปจะเห็นความโค้งอยู่เล็กน้อย...แม้ลำตัวจะราบไปกับขาทุกส่วนแล้ว.... ดังนั้นจะให้หลังยืดจนเรียบตรงคงยาก... แต่ผมรู้สึกว่า  สักวันหนึ่งจะต้องยืดได้ครับ... เป็นความรู้สึกของร่างกายที่บอกได้ ว่าแล้วก็ต้องฝึกฝนต่อไป....:) แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 23:49:33 แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 23:48:34 แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 23:39:22 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 21 พ.ย. 50 23:03:55 ]

ความคิดเห็นที่ 54 .....หนึ่งในท่า Advance ที่ผมใช้โชว์ความอ่อนตัวครับ... ....Kapotasana.... เป็นท่าที่หากผู้ชายทำได้ กรรมการก็จะปลื้มเช่นกัน.... แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 23:36:04 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 21 พ.ย. 50 23:04:28 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ....Rabbit.... เป็นหนึ่งในสองท่าที่รู้สึกว่าผมอู้... คือรู้สึกว่าทำได้ลึกกว่านี้  แต่ไม่ทำ... เพราะผมดูที่ลมหายใจเป็นหลักครับ หากยกก้นสูงกว่านี้  แม้หน้าขาจะตั้งฉากได้ก็จริง... แต่ผมจะหายใจไม่ออกครับ... และการกลั้นลม...จะมีผลต่อท่าต่อๆ  มาด้วย เหมือนทำให้ร่างกายสะดุดมากกว่า... อีกทั้งหากเริ่มเหนื่อย...เสียงลมหายใจจะดังขึ้นครับ... ไม่ควรเป็นอย่างยิ่ง... ดังนั้น  เก็บสแปร์ไว้ก่อนครับ...:) ขี้โกงอีกแล้ว... แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 23:34:10 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 21 พ.ย. 50 23:05:03 ]

ความคิดเห็นที่ 56 Bow ท่านี้เป็นท่าที่ผมบอกว่า ทำลึกกว่านี้ได้ครับ  แต่เข่าจะกางออกกว้างขึ้น... ซึ่งปกติระยะเข่าควรประมาณความกว้างของไหล่... กางมากกว่านี้ไม่งามครับ...กรรมการจะหักคะแนน อิอิ อีกอย่างแค่แตะขาสูงแค่นี้  ข้อมือก็เริ่มจะเหยียดไม่ได้ตรงแล้วครับ... ดังนั่นท่านี้เป็นตัวอย่างของ Aligment ที่พอเพียง  ไม่มาก ไม่น้อยครับ... แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 23:50:45 แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 23:30:23 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 21 พ.ย. 50 23:06:19 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ....Standing Bow Pulling Pose.... เป็นหนึ่งในสองท่าที่รู้สึกว่า ยังได้อีก.... แต่ร่างกายและใจวันนั้นมันบอกว่าพอแค่นี้ดีกว่า... เพราะปกติท่านี้ขาต้อง Split ร้อยแปดสิบองศาครับ.... แต่หากดูจากการแอ่นองศาของหลัง...ก็นับว่าน่าพอใจทีเดียว... แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 23:15:46 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 21 พ.ย. 50 23:06:53 ]

ความคิดเห็นที่ 58 Standing Head to Knee....ท่าสุดหินของผม แต่รู้สึกว่าตัวเองทำได้ดีกว่าที่คิดไว้ เพราะขาสองข้างตั้งฉากมากครับ.... แล้วสี่ขั้นก็ไม่รีบร้อนและไม่สั่น... แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 23:12:49 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 21 พ.ย. 50 23:07:16 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ฟินาเล่ครับ... ....Standing with Leg Behide Head.... ชื่อภาษาอังกฤษที่ผมใช้ขานคือ "Goodbye Pose" ครับ แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 23:52:34 แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 23:52:00 แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 50 23:10:36 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 21 พ.ย. 50 23:07:42 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ท่าเตรียมก่อนขึ้นท่า Goodbye ต้องล๊อคเข่าให้ตรงก่อนยืดตัวขึ้นครับ... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 21 พ.ย. 50 23:08:46 ]

ความคิดเห็นที่ 61 พรุ่งนี้มาต่อรูปเพื่อน ๆ คนอื่น ๆ ที่เข้าประกวดกัน... อาจจะขึ้นเป็นกระทู้ใหม่นะครับ... เพราะกระทู้หายากขึ้นทุกวัน... อีกอย่างจะได้โหลดไม่นานเกินไปด้วยครับ.... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 21 พ.ย. 50 23:43:49 ]

ความคิดเห็นที่ 62 bravo ครูปอย i'm so proud in you ขนมหวานจ๋า โอ๊ย ยิ่งฟัง ยิ่งอิจฉา ตาร้อนผ่าวๆ มี 6 pack แล้วด้วย ของวี มันยังกองเป็น pack ใหญ่ๆ อันเดียวอยู่เลยอ่ะ จากคุณ : สงครามกวี - [ 22 พ.ย. 50 08:38:36 ]

ความคิดเห็นที่ 63 สวัสดีค่ะ อาสนะสวยงามสุดยอด เห็นแล้วอยากทำได้มั่งจังเลย ความรู้สึกที่เกิดขึ้นจากการเห็นรูปคือ  ความทะเยอะทะยาน ซึ่งตามมาทีหลังความอิจฉาค่ะ อิ อิ ถ้าทำไม่ได้ก็อ้างว่าร่างกายคนเรามันไม่เหมือนกัน 555 ใช้ประจำค่ะ มีคำถามนิดค่ะ อยากถามว่า เวลาเอาเท้าพาดคอ จะต้องทำยังไงให้เท้าค้างอยู่ได้คะ เพราะตอนนี้ ถ้าพาดเท้าขวา ต้องให้มือซ้ายช่วยจับปลายเท้าตลอด ไม่งั้นดีดออกมาแน่ (ถ้ามีคนอยู่ในรัศมี สงสัยจะโดนปลายเท้าดิฉันชัวร์เลย) จากคุณ : suky - [ 22 พ.ย. 50 14:35:38 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ท่า standing bow ครูปอย แนวขาสวยมากเลยครับ ดูแต่ละท่าสมบูรณ์แบบจริงๆ แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 50 23:25:12 แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 50 23:12:02 แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 50 23:09:58 จากคุณ : คุโระจัง - [ 22 พ.ย. 50 23:06:38 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ลืมบอกไป ครูปอย ท่า goodbye pose เนี่ย ครูปอยน่าจะกระดิกเท้าบ๊ายบายกรรมการด้วยนะ จะได้เข้ากับชื่อ อิอิอิอิอิอิ จากคุณ : คุโระจัง - [ 22 พ.ย. 50 23:12:46 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ... ขอตอบคร่าว ๆ ก่อนแล้วกันนะครับ Suky..... เริ่มฝึกแรก ๆ หากขาถ้ายังพาดได้ไม่ลึก  ก็ใช้คอดันไว้เต็มๆ ครับ หลังฝึกเสร็จนอนตื่นมาจะปวดคอมาก... ต้องทำท่าแก้หลังฝึกครับ... แต่หากขาพาดได้ลึกขั้น  มันจะอยู่ต่ำลงมากกว่าก้านคอ จะให้ไหล่และหลังช่วยพยุงไว้ได้ครับ... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 22 พ.ย. 50 23:17:39 ]

ความคิดเห็นที่ 67 เออ..คุโระจัง.... ของอย่างนี้ไม่ลองไม่รู้ครับ... ต้องลองกระดิกดูเองนะ....อิอิ... ส่วนท่า standing bow...มันยังไม่ได้ดีขนาดนั้นครับ... ชาวบ้านทำงามกว่าผมเยอะแยะ.... แต่สิ่งหนึ่งที่ภูมิใจและกรรมาการคงเห็น... คือผมไม่ได้เลื่อนมือลงมาต่ำกว่าข้อเท้า จะเห็นหลายคนมากที่ทำขาสปริทได้  โดยแอบเลื่อนมือลงมาต่ำกว่าข้อเท้า... แต่เคยเรียนกับครูเอ็มมี่  ครูที่ฝึกครูอีกทีหนึ่ง เอ็มมี่บอกมือไม่ให้เลื่อนครับ... ให้จับที่ข้อเท้าพอดี... ขาจะสปริทได้หรือเปล่า  ช่างมัน ให้เตะให้สูงที่สุดก็พอ... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 22 พ.ย. 50 23:24:21 ]

ความคิดเห็นที่ 68 เข้ามาขออนุญาตขำ รูป คห 65 อย่างเดียวก่อนค่ะ จากคุณ : ก๊ากกกกกกกกกกก (suky) - [ 23 พ.ย. 50 11:03:49 ]

ความคิดเห็นที่ 69 กระทู้ใหม่ครับ... http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L6054590/L6054590.html#15 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 23 พ.ย. 50 15:44:39 ]