Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    ==เมื่อเกย์ขอฉันแต่งงาน(3)=={แตกประเด็นจาก L5969341}

    เมื่อเกย์ขอฉันแต่งงาน 3
    (ผิดพลาดนิดหน่อยใช้ฟร้อนผิดค่ะ กลายเป้นอะไรไม่รู้)

    สวัสดีค่ะเพื่อนๆ เที่ยวลอยกระทงสนุกไหมค่ะ
    เพิ่งสอบเสร็จก็มาต่อกันเลยค่ะ
    อาทิตย์นี้ก็คงมาต่อได้เยอะกว่าเก่า
    ตอนนี้จะเริ่มทยอยลงที่บล็อคแล้วค่ะเพราะว่า
    กระทู้อันแรกหายไปแล้ว
    ต่อกันเลยนะค่ะ
    ๘๘๘๘ข๘๘๘๘๘๘


    หลังจากที่ฉันยืนนิ่งอยู่ที่ประตูส่งผู้โดยสารขาออกอยู่นานด้วยความรู้สึกหดหู่  บางครั้งเราก็ไม่รู้หรอกว่าตัวเองคิดอย่างไรกันแน่ หลายปีที่ฉันทำทัวร์ไม่เคยได้กลับมาเจอลูกทัวร์เป็นครั้งที่สองเลย แตค่ำพูดไม่กี่คำของเขาก็ทำให้ฉันรู้สึกอ่อนไหวอย่างมาก ความจริงเรื่องของเรามันน่าจะจบไปเสียตรงที่การจากกันที่นั่น ถ้าในตอนเย็นวันนั้นไม่มีเบอร์แปลกๆ เข้ามา ฉันรับตามปกติ แต่ในใจยังไม่หายเศร้า

    “สวัสดีค่ะ”

    “ไฮ้ กู๊ดอาฟเตอร์นูน ไกด์”

    เสียงชายหนุ่มพูดด้วยความตื่นเต้น แต่ฉันนิ่งอยู่นาน ฉันไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรตื่นเต้น ดีใจ หรือแปลกใจ แต่ความรู้สึกก็สับสนปนเปกันหมด

    “ไฮ ลาฟ” ฉันตอบได้แค่นั้นจริงๆ

    เขาบอกว่า เมื่อกลับถึงบ้านรีบโทรหาฉันทันที  เขาบอกต่อไปจะโทรหาฉันเรื่อยๆ
    หลังจากนั้นเขาก็ทำอย่างที่เขาว่าจริงๆ เขาโทรหาฉันจากไต้หวันประจำอย่างน้อยอาทิตย์ละครั้ง แต่ถ้าไม่โทรเขาก็จะเมล์มา

         คนเราเมื่อมีความรักมักเข้าข้างตัวเองเสมอ ลาฟเป็นคนค่อนข้างอ่อนไหว เขาพูดถึงเรื่องที่เจอกันครั้งแรก บางทีอาจจเป็นเรื่องของ "soul mate" เพียงแค่เจอกันครั้งแรกแต่ก็เหมือนรู้จักกันมานาน เมื่อก่อนฉันอาจไม่เชื่อเรื่องนี้นัก แต่ฉันจะเชื่อบางอย่างที่เป็นตามปรัชญาจีนๆ ฉันเชื่อว่า “คนเรามีบุพเพ จึงได้มาเจอกัน มาเป็นเพื่อนกัน เป็นพี่น้อง เป็นพ่อแม่ เป็นคนๆหนึ่งที่เคยส่งยิ้มให้กัน ” แต่สำหรับ คำว่าโซลเมท สำหรับฉันแล้ว ไม่เคยรู้สึกได้เลยจนมาพบกับลาฟ

        ฉันเคยรักพี่ชายข้างบ้าน เคยรักอาจารย์ ฉันเคยคิดว่ารักพวกเขามาก แต่เมื่อต้องจากกันแล้ว อาจจะเสียใจ  ฉันเองก็ไม่เคยรู้สึกอาวรณ์เหมือนบางอย่างขาดหายไป แต่กับลาฟฉันรู้จักเพียงไม่นาน แต่เขาเหมือนดึงโลกทั้งโลกของฉันให้อยู่กับเขาเสียครึ่งหนึ่งแล้ว ตอนนั้นฉันอาจไม่ได้รู้ตัว ฉันก็อธิบายเรื่องนี้ไม่ถูกว่าทำไม
    ตอนนั้นฉันเองก็คงรู้สึกแค่ดีใจที่มีคนมาชอบ แต่ฉันก็มีความรู้สึกอยู่ลึกๆว่า เราห่างกันขนาดนี้จะไปกันรอดได้อย่างไร เราติดต่อกันนอกจากจะโทรคุย  เมล์หากันแล้ว บางครั้งเขาก็ส่งของขวัญมาให้ อย่างนาฬิกาหรืออะไรเล็กๆน้อยๆ แต่ฉันส่งหนังสือให้เขาเล่มหนึ่ง คือเรื่อง  ONLY LOVE IS REAL  (เราจะข้ามเวลามาพบกัน)  ตอนนั้นหนังสือเล่มนื้กำลังดังมาก ความจริงดังมาตั้งแต่ก่อนฉันจะจบด้วยซ้ำ ฉันค่อนข้างชอบหนังสือเรื่องนี้มาก  ยิ่งได้รู้จักกับลาฟในสถานการณ์แบบนี้ เมื่ออ่านแล้วก็อินเข้าไปใหญ่
    ฉันติดต่อกับเขาไม่กี่เดือนก็รับปากที่จะคบกับเขา เขาบอกว่าไม่นานจะมาเมืองไทยอีก แต่นั้นแหละไม่ว่าจะรู้สึกดีอย่างไรก็ตาม แต่ก็รู้สึกเศร้านะที่ต้องอยู่ไกลกันแบบนี้ แล้วที่สำคัญฉันถามตัวเองมาตลอดว่าได้ชอบลาฟจริงๆหรือเปล่า หรือแค่ความรู้สึกวูบวาบไป แต่ฉันก็รับปากว่าแล้วว่าจะคบกับเขาเป็นแฟน ทั้งๆที่ไม่ได้เจอกันเลย

    แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 50 16:08:32

    จากคุณ : grinny2545 - [ 25 พ.ย. 50 15:43:28 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom