แอบมาระบายนิดหนึ่งค่ะ จะว่าน้อยใจก็ไม่เชิง ถ้าเมื่อก่อนน่ะใช่ แต่เดี๋ยวนี้ไม่แล้ว แค่สงสัยใคร่รู้ว่านี่คืออาการปกติของผู้ชายหรือ??
เรื่องของเรื่องคือคบกันได้หลายปีแล้ว ตอนจีบๆกันก็โทรถี่ เราก็ไม่ได้รอโทรศัพท์นะ ขี้เกียจ พอเป็นแฟนกัน อ่ะ ชักหายๆไป ตอนนี้ก็เริ่มน้อยใจแล้ว เพราะรอโทรศัพท์ก็ไม่เห็นโทรเลย เราก็ต่อว่าบ้าง บอกว่าไม่โทรมาทุกวันก็ไม่ว่า แต่ช่วยแสดงตัวนิดนึงว่ายังมีชีวิตอยู่ เช่นส่ง sms ไปก็ตอบบ้าง ส่งเมลไปตอบบ้าง ก็ยังปรับปรุง
ตอนหลังๆ ชักหายอีกรอบเราก็เบื่อแล้ว ไม่ถาม ไม่สนใจ โทรไม่โทรก็ช่างหัวมัน พอเราปิดเครื่องก็ว่าเราว่าไม่รอ รู้อยู่แล้วว่าไมได้คุยกันหลายวัน เชื่อป่าวว่า หลายวันที่เราไมได้คุยกับเรา เราไม่รู้สึกว่ามีอะไรหายไปเลย ผิดกับเมื่อก่อนมาก ที่เราจะคิดถึง แต่ตอนนี้เราชินแล้ว รู้สึกว่าเป็นเรื่องปกติที่ผู้ชายทำกัน เราก็ไม่อยากแคร์ ความคิดถึงมันน้อยลง ซึ่งเป็นผลจากการห่างหายของเค้า
เค้านอกใจมั้ย เราว่าไม่มั้ง เพราะเค้าเป็นงี้มานาน เราก็เป็นประเภทโลกส่วนตัวเหมือนกัน ไม่ชอบโทรหาโดยไม่จำเป็น แต่อาจจะส่ง smsบ้าง เห็นไม่ตอบก็เลิกกวน
ปากบอกว่ารักเรามาก คิดถึงเรามาก ทำไรก็คิดถึงเราเป็นคนแรก แถมบอกว่าหวงเราเหลือเกิน (นี่ขนาดหวงนะถ้าไม่หวงสงสัยคุยกันเดือนละครั้ง) กลัวคนอื่นจะเอาไป (ทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้ดูแลอะไรมากมาย) ซึ่งเราไม่เคยเชื่อหรอกนะ เพราะถ้าคิดถึงเรา ทำไมไม่ติดต่อเราให้ถี่กว่านี้ เค้าถามว่าเราคิดถึงเค้ามั้ย จริงๆ เราอยากบอกว่า ไม่ค่อยคิดถึงแล้ว นานๆที แต่กลัวเสียใจ เลยโกหก (เคยพูดความจริงแล้วเค้าเสียใจ ในใจน่ะแอบคิดถึงแฟนเก่าด้วยซ้ำว่าทำไรอยู่ที่ไหนนะ และถ้าเป็นแฟนกันอยู่ เค้าจะทำอย่างนี้เหมือนกันมั้ยนะ) แต่เรายังรักเค้านะ ไม่ได้คิดจะเลิก แค่ไมได้คิดถึงแล้วเท่านั้นเอง เพราะความเคยชิน อีกอย่างเราเจอกันน้อยมาก ต่างคนต่างทำงานคนละจังหวัด แต่เวลาเจอกันนะ ดูเค้าร้ากกกกกรักเราจังเลย โหยหาที่จะอยู่กับเรา จนโอเวอร์
เรามีโปรเจ็กต์จะแต่งงานกัน แต่ยังไม่ได้อยู่ด้วยกัน เค้าอยากแต่งเร็วๆ เพราะจะได้ครอบครองเราคนเดียว แต่เรากลับไม่อยากแต่ง เพราะเราคิดว่าถ้าแต่งไปแล้ว เค้ายังทำตัวแบบนี้อยู่ สักวันเราคงชินกับการอยู่คนเดียว และเบื่อไปในที่สุด จึงไม่อยากเอาการแต่งงานมาผูกมัดตัวเอง
จริงๆ เราก็ไม่คิดว่าผู้ชายเป็นงี้หมดหรอกนะ เพราะยังเห็นแฟนพี่ที่รู้จัก แต่งงานกันมาจะยี่สิบปีแล้ว โทรหากันทุกวัน ทั้งที่อยู่ด้วยกัน
เมื่อก่อนเราเคยดีใจที่เห็นเบอร์โทรเค้าโทรมาตอนกลางวัน แสดงว่าคิดถึงเราระหว่างทำงาน แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าโทรมาทำไม สงสัยจะว่าง
สามสี่วันโทรที มันนานไปมั้ยสำหรับคนเป็นแฟนกัน เราว่ามันนานนะ เชื่อมั้ยว่ามันนานจนเราไม่รู้จะคุยอะไรให้ฟังแล้ว เพราะเราเล่าให้เพื่อนฟังหมดแล้ว ชีวิตเรามันก็ไม่ได้มีเรื่องตื่นเต้นตลอดเวลาหรอกค่ะ
เราอยากคุยแบบนี้ให้เค้าฟังเหมือนกัน แต่มันก็เหมือนเราน้อยใจอีก เรียกร้องให้เค้าโทรหาอีก เดี๋ยวเค้าจะนึกว่าการโทรหาเราเป็นภาระ ซึ่งเราไม่อยากให้เค้าโทรเพราะจำต้องโทร โทรเพราะหน้าที่ ฟังแล้วรู้สึกไม่ดี แล้วตอนนี้เค้าคงชินแล้วเหมือนกัน ที่เรารับได้ เค้าบอกว่าเราดีที่ไม่เรียกร้อง มันดีจริงหรือคะ??
เรากลับรู้สึกว่ามันห่างกันมากขึ้นๆ เราเองก็กลัวมันจะจางไปในที่สุด
จากคุณ :
เจ้าขอ
- [
25 พ.ย. 50 22:43:48
A:61.7.133.170 X: TicketID:105443
]