ความคิดเห็นที่ 1  1.Biochemistry เวลาพูดถึง Biochemistry เอลเลนหมายรวมถึงการทำงานของอวัยวะทั้งหมดในร่างกาย   ตั้งแต่ Bone-Muscle-Tendon-Facia-Nerve และ Dura ที่ถูกเชื่อมด้วยของเหลวที่ละเอียดในร่างกาย  ซึ่งก็คือเลือดนั่นเอง.... หน้าที่หลักของเลือดอย่างหนึ่งคือ ส่งอาหารและออกซิเจนไปหล่อเลี้ยงเซลล์ และเป็นตัวขนถ่ายของเสียออกจากกิจกรรมของเซลล์   ดังนั้น  เลือดจึงเป็นตัวบ่งบอกได้ดีที่สุดถึง Biochemistry ของร่างกาย   เวลาหมอวิเคราะห์หาความผิดปกติในร่างกายที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า...เลือดจึงเป็นสิ่งแรกที่ต้องเจาะเพื่อตรวจหาความผิดปกติ.... ดังนั้นหาอวัยวะใดอวัยวะหนึ่งทำงานผิดปกติ  หรือมี Biochemistry ที่ผิดแปลกไป....เลือดจะบ่งบอกข้อมูลได้เป็นอย่างดี... โดยเฉพาะ Spleen type ซึ่งร่างกายและเนื้อเยื่อค่อนข้างเปราะบาง... แค่วิ่งร้อยเมตร...หน้าก็จะเห็นแดงกล่ำอย่างชัดเจน... Spleen บางพวกเป็นถึงขนาดแค่โดดบีบมือ...ผิวก็จะมีรอบช้ำเป็นจ้ำ ๆ   เห็นได้อย่างชัดเจน.... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 13 ธ.ค. 50 13:48:36 ]

ความคิดเห็นที่ 2 .....ดังนั้น Biochemistry ของ Spleen type จึงค่อนข้าง Sensitive มาก... และเป็นเหตผลว่าทำไม Spleen จึงแพ้อะไรง่ายเหลือเกิน... มีแนวโน้มในการควบคุมน้ำหนักยาก... เพราะธรรมชาติของร่างกายสร้างมาอย่างนั้น... ดัวนั้นหากร่างกายเรามี Biochemistry ที่ดี  ก็มีชัยไปกว่าครึ่ง เพราะนั่นหมายถึงเรามีสุขภาพที่สมบูรณ์   พร้อมที่จะฝึกอาสนะเป็นอย่างยิ่ง... หากกล่าวอีกนัยหนึ่ง  เราทุกคนไม่มีใครสมบูรณ์พร้อม... การฝึกโยคะจะเป็นการช่วยปรับปรุง  Biochemistry ในร่างกายให้ดีขึ้น ดีขึ้น และดีขึ้น... เหมือนเป็นการสะสมทรัพย์สมบัติทางกาย  ไว้ใช้ให้คุ้มค่าและยืนยาว... เหมือนการหาหมอผ่อนส่ง... เหมือนการคงอายุขัยของตัวเองไว้ ให้เห็นความงดงามของโลก  ของผู้คน ของจิตใจ ให้ยาวนานที่สุดเท่าที่มันจะทำได้... ไม่ได้ปั่นทอนมันให้น้อยลงกว่าที่มันควรจะเป็น.... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 13 ธ.ค. 50 13:49:45 ]

ความคิดเห็นที่ 3   2.Biomechanics..... เมื่อพูดถึง Machincal  ความรู้สึกแรกที่เข้ามาในหัวผมคือ Machine หรือเครื่องจักร.... ร่างกายเราก็เหมือนเครื่องจักรอย่างหนึ่ง....หากเรามี Biochemistry ที่ดี.... แต่มี Biomechanics ที่ไม่สมดุล....ร่างกายก็ทำงานไม่ได้เต็มที่เช่นกัน Biomechanics ในที่นี้จึงหมายถึง.....ความสามารถในการยืดหยุ่น (Flexibility) และความแข็งแรง (Strength) ที่สมดุล หากเรามี Biomechanics.....การกระจายโครงสร้างของแรง (Stress) ที่กระทำทั่วร่างกายที่ดี   เช่น เวลาเรากระโดด  จังหวะที่กระทบพื้น  ร่างกายมีการกระจายของแรงเพื่อรับกับแรงกดอัดได้ดี...โอกาสบาดเจ็บก็จะมีน้อย... และการฝึกท่าอาสนะก็จะง่ายมากขึ้น... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 13 ธ.ค. 50 13:50:57 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ยิ่งท่าอาสนะยาก ๆ ที่มี Sensitivity สูง...คือเป็นท่าที่ล้มได้ง่าย  ต้องอาศัยความรู้เท่าทันกายและใจ (Awareness) อย่างมาก เช่นท่า Handstand ที่มีจุดสมดุลแคบมาก....หากเรารู้จักศึกษา Biomechanics หาจุดสมดุลของการถ่ายแรงและการใช้กล้ามเนื้อ  ท่าเหล่านี้ก็จะฝึกได้ง่ายขึ้นฮับ... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 13 ธ.ค. 50 13:51:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 3.   Scar Tissue.... อึม...สมบัติข้อนี้ขอเตือนว่าให้ตุนไว้ให้น้อยยยยย....ที่....ซู้ด...เท่าที่จะทำได้ครับ... Scar Tissue  ก็คือส่วนของกล้ามเนื้อ หรือเส้นเอ็นที่เคยบาดเจ็บ ฉีกขาด   หลังจากรักษาก็อาจมีแผลเป็น ใครนึกภาพไม่ออก ก็ลองดูแผลเป็นตามผิวหนังของตัวเอง....ขนาดผิวหนังสามรถรักษาได้ง่าย  เยียวยาได้ค่อนข้างเร็ว แต่การรักษาของร่างกายมันเป็นไปโดยธรรมชาติ  จะไปสั่งเกล็ดเลือดให้เรียงตัวให้เป็นระเบียบ... หลังรักษาแล้วผิวฉันจะต้องไม่มีแผลเป็น กลับมาสวยเหมือนเดิม...คงเป็นไปไม่ได้ นี่เป็นแค่ตัวอย่าง...แต่ Scar Tissue ที่เราพูดถึงนี้ ลึกยิ่งกว่านั้น เป็นแผลเป็นที่อยู่ในร่างกาย ในมัดกล้ามเนื้อ   บางคนหากกดลงไปใต้ผิวหนังลงบนกล้ามเนื้อที่เคยฉีกขาด....ก็จะพบปมหรือก้อนของกล้ามเนื้อที่สะดุดการสัมผัส   นั่นแหละครับ เจ้า Scar tissue มันจะไม่อยากยืด  ยืดแล้วก็ฉีกอีก  ฉีกแล้วก็ยืดยาก... จริงๆ  ผมเคยเล่าไปแล้วเกี่ยวกับกลไกการฉีกขาดของกล้ามเนื้อ   แต่ครั้งนี้ขอบรรยายภาพ  จะได้เห็นได้ละเอียดขึ้นครับ... สมมุติว่ารูปบน (A) คือกล้ามเนื้อที่งดงาม ไร้ราคี  ซึ่งหากเป็นไปได้ เราควรจะทำให้มันเป็นอย่างนั้นตลอดไปนะครับ จะเห็นว่ามัดกล้ามเนื้อก็จะเรียงตัวค่อนข้างเป็นระเบียบ...สมบูรณ์ มีความยืดหยุ่นตัวและความแข็งแรงไดั้มากเท่าที่มันจะเป็นได้.... แต่หากเมื่อใด  วันที่ฟ้าหม่น ฝนตก..(อ้าวไม่ใช่...ลืมไป ไม่ได้เล่นมิวสิควีดีโออยู่) แต่หากวันใด เป็นวันที่แย่หน่อย  เกิดไปฉีกกล้ามเนื้อมันเข้า...สิ่งที่เห็นก็จะเป็นเหมือนรูปถัดมา...(B) หากพูดในทาง Mechanics ต้องบอกว่าเราสูญเสียพื้นที่ในการรับแรงไปเต็มๆ  ทั้งความเค้นและความเครียด... แม้ไม่มีความรู้ด้าน Mechanics  แค่เห็นจากรูปผมก็พอจะบอกได้ครับพ่อแม่พี่น้อง..ว่ามันดูไม่ดีแน่ๆ ที่นี้ไอ้เจ้าเส้นสีดำที่พาดไปมาอย่างสะเปะสะปะ ก็คือ ไฟเบอร์ (Fibers) ในร่างกาย  (C) ทีพยายามจะเข้ามาช่วยสมานแผลใจ..เฮ้ยไม่ช่าย....ย  ช่วยสมานแผลเป็น...แต่อย่างที่บอก  มันทำของมันเอง... เหมือนปล่อยเด็กให้วาดรูปเองแหละครับ.. ควบคุมไม่ได้หรอก..ผลก็คือ...มันก็จะสะเปะสะปะ  และเปราะบาง และกลายเป็นแผลเป็นอย่างที่เห็น  แค่แผลเป็นคงไม่เท่าไหร่  ถ้ามันทำงานได้เหมือนเดิม...... แต่ผลคือมันไม่ได้เหมือนเดิมอ่ะดิ  มันตึงมากกว่าเดิม ไฟเบอร์ที่สร้างขึ้นมาใหม่ มันเหมือนพังผืด มันไม่ได้เรียงตัวงดงามเหมือนกล้ามเนื้อก่อนฉีกขาด  มันก็จะตึง ไม่อยากยืด และพร้อมจะฉีกขาดได้ใหม่อยู่เสมอ... และหากถามว่า  ถ้ามันฉีกอีกรอบจะเป็นอย่างไรหรอครับพ่อแม่พี่น้อง   ขอเชิญให้แอบชำเลืองไปดูรูปด้านล่าง (D) ..มันยิ่งบาง...และแน่น  และ ตึงขึ้นไปอีก.... ดังนั้น  หากเป็นไปได้อย่าฉีกมันครับ... มีหมออายุรเวทบางท่าน สามารถใช้การนวดบำบัดระหว่างที่กล้ามเนื้อค่อย ๆ รักษาตัว ช่วยนวด กดจุด และกระตุ้นให้ไฟเบอร์หล่าวนี้ค่อย ๆ เรียงตัวเป็นระเบียบมากขึ้น... ทำให้สามารถกลับคืน..เกือบ....มีสภาพเหมือนเดิมได้ (E) ซึ่งผมก็รักษามาด้วยวิธีนี้ ดังนั้น ยิ่งฉีกก็ยิ่งเปราะครับ...ทางที่ดีอย่าฉีกจะดีที่สุด... หากกล้ามเนื้อเคยฉีก และเรารักษาอย่างถูกวิธี  โดยไม่ทำให้ฉีกอีก...มันก็จะรักษาตัวได้ดีขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนรูปล่าง (E) อย่างที่บอกว่าเกือบเหมือนเดิมร้อยเปอร์เซต์  แต่ขอย้ำ ว่าต้องไม่ฉีกเพิ่มนะครับ... แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 50 14:00:56 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 13 ธ.ค. 50 13:54:42 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไหน ๆ พูดแล้วก็ขอพูดให้จบ...ส่วนมากก่อนมันจะฉีก..เราต้องรู้สึกตึงก่อน  จากนั้นจะเจ็บ...หากเจ็บนี้แสดงว่าเริ่มฉีกแล้วครับแต่ไม่มาก.. หากเสียวแปลบ....แล้วขาดผึ่งก็หมดกัน... ไอ้เจ้าอาการเสียวแปลบ...เนี่ยแหละครับ  เป็น BAD PAIN ไม่ควรให้เกิด หากเราฝึกอย่างขาดสติ เราจะอาาจะไม่รู้สึกแม้กระทั้งขั้นแรกที่มันแค่ตึง...มารู้ตัวอีกทีก็ขาดไปแล้ว... ดังนั้นต้องระวังครับ...ผมแนะนำแค่จุดที่ตึงและไม่มีอาการเจ็บ แต่ความเจ็บปวดที่ช่วยปรับร่างกาย ให้ดีขึ้นก็มี ส่วนมากจะเหมือนเมื่อมากกว่า  ไม่ปวดเฉพาะจุด  และไม่เสียวแปลบอย่างที่บอก  ความเจ็บปวดแบบนี้จะทำให้กล้ามเนื้อมีความแข็งแรงและมีควารมยืดหยุ่ยมากขึ้น เพราะฉะนั้นควรเจ็บต่อไป..อิอิ... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 13 ธ.ค. 50 13:55:33 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ต่อไป..อิอิ... ส่วนปัจจัยข้อสุดท้าย  คือ 4. Emotion ครับ.... ได้กล่าวไปคร่าวๆ  ก่อนหน้าแล้ว...ว่าอารมยณ์มีผลต่อท่าอาสนะอย่างไร... ลองเทสตัวเองคร่าว ๆ ก็ได้ แค่เวลาเราโกรธหรืออารมยณ์ไม่ดี  โดนนายด่าแต่เถียงไม่ออก สังเกตุไหมครับว่าเราจะเกร็งใบหน้า  คิ้ว  บางคนลึกลงไปถึงคอบ่าไหล่   คือเกร็งไปหมด..เหมือนมีก้อนมาจุกที่หน้าอก... เนี่ยและครับเป็นตัวอย่างของอารมยณ์ที่มีผลต่อร่างกายและกล้ามเนื้อ... ยิ่งเก็บไว้มากเท่าไหร่ ร่างกายก็ยิ่งตึงเท่านั้น การผ่อนคลายอารมยณ์  นอกจากช่วยคลายความตึงของกล้ามเนื้อแล้ว.. ยังเหมือนกับการเปิดปราณะ และ พลังงานให้หมุนเวียนอย่างลื่นไหลในร่างกาย ให้พลังแห่งชีวาและชักติ (Shiva/Shakti) ออกมาร่ายรำ  สู่คนทางแห่งกรรมอห่งตน...สู่การเชื่อโยงของเรากับสิ่งที่สูงกว่า... Shiva (Psyche) เหมือนพลังที่ถูกกักเก็บไว้ในร่างกาย  เราไม่รู้ว่าเราว่าร่างกายมีความสามารถมากแค่ไหน..เพราะ Shiva ถูกบิดบัง  ซ่อนไว้... ส่วน Shakti (Eros) คือพลังที่ปลดปล่อยออกมาเมื่อเราขมวดคลายอารมยรณ์และความรู้สึก...เหมือนทำให้ปราณะถูกปลดปล่อยและไหลเวียนอย่างคล่องตัว  ไม่สะดุด... ดังนั้นการเปรียบเทียบการร่ายรำของ Shiva และ Shakti ช่วยเป็นตัวอย่างที่เห็นภาพได้งดงามเหลือเกิน  เมื่อเรารู้สึก... และเข้าใจถึงร่างกายและใจของตัวเอง.... บางคนอาจเคยสัมผัสพลังแห่งทั้งสองด้านนี้มาแล้วจากการฝึกโยคะ  แม้เพียงชั่งคราว... แต่มันก็เป็นสิ่งยืนยันว่าสิ่งนี้มีอยู่จริง... วันดีคืนดีที่เรารู้สึกว่าอาสาสนะเราเบา สบาย  ทุกอย่างดูง่ายไปหมด  ลมหายใจที่สงบและนิ่ง... เหมือนร่างกายถายในถูกเต็มเต็มด้วยพลังงานมากมายมหาศาล...แต่ภายนอก  ผิวหนัง...เปลือกตา  ใบหน้า  ช่างอ่อนโยน และ Soft เป็นจุดสมดุลระหว่างความแข็งแรงและความอ่อนตัว... นี่หละครับ พลังมี่มากมายมหาศาลของ Shiva และ Shakti +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จริงๆ  อย่างเล่าต่อถึงการใช้ข้อต่อและการยืดสันหลังอย่างถูกต้อง...แต่กลัวจะเป็นวิชาการมากไปหน่อย  เดี๋ยวจะเบื่อไปก่อน... ขอพักไว้ก่อนนะครับ... กระทู้หน้าเล่าประสบการณ์ในคลาสครู Patrick กัน...แล้วจะย้อนมาเล่าถึงการยืดข้อต่อและสันหลังใหม่... แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 50 16:13:21 จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 13 ธ.ค. 50 13:57:12 ]

ความคิดเห็นที่ 8 Previous katoo...:) oooooo((((((โยคะนอกเสื่อ))))))ooooooo ...... .ฟังเสียงรหัสพันธุกรรม....เลือกฝึกโยคะอย่างไรให้เหมาะกับร่างกายตัวเอง?....... http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L6093538/L6093538.html จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 13 ธ.ค. 50 13:58:14 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สวัสดีค่ะ อาจารย์ปอย หายไปซะนานเลยนะคะ คืออยากปรึกษาอาจารย์ค่ะ  อย่างที่เคยบอกไปค่ะ ว่าเพิ่งไปผ่าตัดต่อมไทรอยด์มาค่ะ  ยังไม่ถึงเดือนเลยค่ะ แต่แผลก็ค่อยๆ หายแล้วค่ะ แต่ก็ยังตึงๆ อยู่บ้าง  จะถามอาจารย์ค่ะ ว่าตอนนี้จะเล่นโยคะได้หรือยังคะ  ส่วนตัวแล้วยังไม่กล้าเล่นค่ะ  เพราะท่าที่เล่นค่อนข้างยากเหมือนกัน และเหมือนมันจะใช้ความยืดหยุ่นสูงค่ะ จากคุณ : tapoo (Siwane) - [ 13 ธ.ค. 50 14:54:04 ]

ความคิดเห็นที่ 10 นมัสเต ครูปอย มาลงชื่อเฝ้ากระทู้จ้า จากคุณ : สงครามกวี - [ 13 ธ.ค. 50 15:58:01 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เอาอีกค่า ชอบๆๆๆ ได้ความรู้ ครูปอยคะ ทุกครั้งที่ทำท่าฉีกขา (ท่าหนุมานหรือเปล่าคะ) และท่า standing forward bend หลายๆ รอบ ตกอีกวันที่ปวดขาหลังทุกทีเลย กล้ามเนื้อขาหลังฉีกขาดใช่ไหมคะ แก้ไขไงดี เพราะทุกครั้งที่ฝึก พิมมักเต็มที่กับทุกท่า ถ้าร่างกายพอไปได้ ก็จะกด จะดัดสุดๆ เลย จากคุณ : Pimnattada - [ 13 ธ.ค. 50 17:07:25 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีค่ะทุกท่าน ตามวีเข้ามาเฝ้า เหอๆ คุณPimnattada  คงยังไม่ถึงขั้นฉีกขาดมั้งคะ?? อาจเป็นเพราะคุณยืดมากเกินไปเลยเกิดอาการเจ็บขึ้นมาเตือน ใจเย็นๆ ค่ะ ค่อยเป็นค่อยไป อย่าหักโหมเด๋วมันจะขาดจริงๆ นะ แล้วจะเหมือนครูปอยค่ะ จากคุณ : สาวสยาม - [ 13 ธ.ค. 50 19:25:18 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ไม่ได้แวะมาทักทายกันซะนาน สวัสดีทุกคนค่า ช่วงนี้หลังไม่ค่อยเป็นใจเลย ปวดหลัง เลยหยุดท่าแอ่น ๆ ไปก่อน หมอสั่งไว้ แถมกระดูกสันหลังเราโค้งด้วย เรียกว่าแอ่นไปข้างหน้า เลยไม่กล้าเท่าไหร่ วันนี้เล่น ๆ ไป เจ็บเอ็นร้อยหวายอีกตังหาก พักซะหน่อยคงจะหาย จากคุณ : pinkyjung - [ 13 ธ.ค. 50 20:28:55 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณคุณวีค่ะ ตามคุณวีมาปูเสื่อรอ  ครูปอยมาให้ความรู้ รู้สึกดีมากค่ะ ชอบจริงๆ จากคุณ : ตะวันรอนตอนเช้า - [ 13 ธ.ค. 50 20:47:04 ]

ความคิดเห็นที่ 15 สวัสดีค่ะ ได้ความรู้อีกแล้ว ขอบคุณมากค่ะ :) ****** ขอพื้นที่ระบายส่วนตัวนิดค่ะ นะ นะ นะ วันนี้ไปสอนผู้ฝึก (เด็กสาว ๆ) สอนท่าบริหารกล้ามเนื้อหน้าท้อง หนุมาน ฤาษีชมจันทร์ (โห ชื่อไทยจริงเลยเรา อิ อิ) ยืนทำสมดุลขาเดียว ฯลฯ จบชั่วโมง น้องเขาบอก ไม่เหนื่อย ตายหอง...ขนาดเราสอน ทำมั่งไม่ทำมั่ง คือทำให้ดูเป็นตัวอย่าง ยังเหงื่อออกเลย น้องยังบอกไม่เหนื่อย แต่ขอโทษ ท่าที่น้อง ๆ ทำ มันไม่สุดอ่ะค่ะ มันไม่เต็มที่ มันไม่เกร็ง บอกแล้วบอกอีก ว่ายืด แอ่น เอียง เกร็งให้สุดเท่าที่เราจะทำได้ แต่ไม่เจ็บ แล้วบวกไปอีก 2 ขีด... ไอ้เราก็ไม่่ค่อยกล้าไปจับบิด จับเอียงน้อง ๆ มาก กลัวเขาเจ็บอ่ะค่ะ แค่จับให้ได้ alignment เท่านั้นเอง แต่ผู้ใหญ่กว่าในคลาสเดียวกันบอกว่า ปกติเล่นเหงื่อไม่ค่อยออก วันนี้ออกเยอะเลย เหนื่อยมาก เก๊กซิมเล็กน้อย... จบค่ะ :) จากคุณ : จะให้คำปรึกษาด้วยก็ได้ค่ะ (suky) - [ 13 ธ.ค. 50 21:15:45 ]

ความคิดเห็นที่ 16 หวัดดีทุกคนครับ...มาตอบก่อนเขียนต่อ... Tapoo แนะนำให้พักให้หายสนิทก่อนดีกว่าครับ... ส่วนตัวไม่มีความรู้เรื่องการรักษาตัวหลังผ่าไทรอยด์   แนะนำให้ถารมหมอครับ ว่าฝึกได้หรือเปล่า... แล้วต้องเลี่ยงการใช้ส่วนไหนของร่างกายหรือไม่... แต่โดยส่วนตัว หลังจากหายแล้ว... คิดว่าน่าจะฝึกได้ตามปกติครับ... หวัดดีจ้า pinkyjung ไม่เจอซะนาน.... ตะวันรอน..สงครามกวี .และ Suky.... ดีจ้า ขอบคุณครัยที่ปูเสื่อตามมานั่งอ่าน.... PIM  คิดว่ายังไม่ฉีกครับ (เห็นด้วยกับสาวสยาม) คงแค่ยืดแล้วมันเริ่มจะยืดมากไป...เลยเริ่มเจ็บ... การยืดมากไปก็ไม่ดีครับ...เดี๋ยวจะเล่าต่อว่าทำไม.. จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 13 ธ.ค. 50 21:25:34 ]

ความคิดเห็นที่ 17 นมัสเตค่ะครูปอย :) เรื่องกล้ามเนื้อฉีกขาด เคยสงสัยเหมือนกันแต่คงไม่ใช่ เวลาที่หยุดเล่นไปสักสามสี่วันแล้วกลับมาเล่น ท่า warrior + triangle pose ตอนที่ค้างท่า กล้ามเนื้อต้นขาข้างที่เหยียดตรง มันสั่นพั่กๆๆๆและกระตุก กลัวเหมือนกันว่ากล้ามเนื้อฉีกขาด แต่ก็ยังไม่ใช่ เสียวนะเนี่ย ขอบคุณมากค่ะที่มาเตือน ^^ จากคุณ : ป่านนี่ ^^ - [ 13 ธ.ค. 50 21:28:05 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาต่อความเห็นของตัวเองเล็กน้่อย... กลัวจะอ่านไปว่าดิฉันบ่นเด็ก อิ อิ เปล่าค่า เก๊กซิมตัวเอง สงสัยตัวเองมากกว่าว่า เรายังสอนไม่ดี เขาถึงไม่เข้าใจ ฮึ่ม ต้องสอนให้เขาเข้าใจให้ได้ เอ่อ ขอโทษทีค่ะ นอกเรื่องในกระทู้นี้ไปนอกจักรวาลเลย แหะ แหะ จากคุณ : แง่ม (suky) - [ 13 ธ.ค. 50 22:06:10 ]

ความคิดเห็นที่ 19 หวัดดีครับทุกท่าน ผมมาช้าตลอด ไม่เคยทันสงครามกวี อิอิ พอครูปอยพูดเรื่องกล้ามเนื้อฉีก คิดว่าตอนนี้ขาขวาตัวเองคงฉีกแล้วล่ะครับ เพราะเจ็บแบบเสียวแปลบๆตรงแฮมสตริงมาสองสามวันแล้ว หลังจากที่ขาซ้ายเคยฉีกมาตั้งแต่เริ่มฝึกใหม่ๆ อย่างที่เคยเล่าไป ตอนนี้เวลาทำ standing forward bend รู้สึกเลยว่าขาสองข้างไม่เท่ากัน เวลาก้มลงไป ใต้ขาขวามันจะเจ็บแปลบๆ แล้วก็ตึงมาก ขณะที่ขาซ้ายรู้สึกเบาสบายกว่า ผมว่ามันฉีกเพราะฝึกท่าหนุมานในคลาสแน่ๆ แบบว่า push จนลืม แต่มองในแง่ดี อีกหน่อยมันคงจะเป็นแบบขาซ้าย เพราะหลังจากฉีกแล้ว ตอนนี้ขาซ้ายยืดได้สบายๆ ไม่บาดเจ็บอีกเลย -__- (ปลอบใจตัวเองไปก่อน) แต่ไม่ดีอย่าง เวลา ก้มตัว หรือทำชานุศีรษะมันเหมือนถอยกลับมาอะ จับเท้าก้มตัวไม่ได้เต็มที่ เพราะมันเจ็บและตึง แต่ก็สู้กับมันนะ ตอนนี้ฝึกถี่ขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่แบบฝึก 1 วัน พัก 2 วัน แบบเมื่อก่อน กะให้มันยืดๆๆ ไปเรื่อยๆ หวังว่ามันคงจะดีขึ้นในเร็ววัน จากคุณ : คุโระจัง - [ 13 ธ.ค. 50 22:39:37 ]

ความคิดเห็นที่ 20 หวัดดีค่ะ ท่านทั้งหลาย  มากันพร้อมหน้าเลยนะค่ะ *__* ขอโทษมาช้า เพราะพึ่งกลับจากฝึกมา เลยได้รับสารของ วี ช้ากว่าน้องๆ แต่ก็เข้ามาอ่านอยู่เนื่องๆ มิได้หายไปไหน ได้อ่านของน้องๆสมาชิกใหม่ทักทายคุยกันแล้ว ดีใจที่มีคนสนใจเหมือนกันเราๆ   วีจ๋า เมื่อไรจะนัด yoga rangerมาเจอกัน  แล้วครูปอยด้วยนะค่ะ จากคุณ : รักน้อยนิด - [ 13 ธ.ค. 50 23:17:59 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดีค่ะ ชอบคุณรักน้อยนิดโพสต์รูปอาสนะจังเลย แอบเอามาฝึกต่อเองประจำ ขอบคุณค่ะ :) เอามาจากไหนอ่ะคะ บางท่าก็ไม่เคยเห็น ถูกใจคนซาดิสต์จังค่ะ ใครที่บาดเจ็บอยู่ ขอให้หายไว ๆ นะคะ จากคุณ : suky - [ 14 ธ.ค. 50 07:27:44 ]

ความคิดเห็นที่ 22 นมัสเต ชาว yoga ranger คุณพิมจ๋า วีเห็นด้วย กับ ตุ๊กตา น่ะกดเกือบสุด ดีกว่าไหมจ๊ะ กดสุดมากไป เป็นห่วงจัง pinky jung หายไวๆ น้า แล้วมาเข้ากระทู้บ่อยๆ น่ะจ๊ะ คิดถึง ตะวันรอน แล้วก็ตุ๊กตา ยินดีฮับ   มาแบ่งเสื่อด้วยกันเลย เด๋ว รอบบ่อย วี เสิร์ฟ กาแฟเย็น ใส่นมข้นด้วยน้า สนม่ะ อิอิ ป่านนี่ ลองหายใจเข้าออก ลึกๆ และถอยท่ากลับมานิดหนึ่งน่ะ วีจะสั่น เวลา กดมากไป แล้วไม่หายใจไปด้วยน่ะจ๊ะ คุโระจัง หายเร็วๆ น้า เป็นห่วงจัง พี่แดง จ๋า ขนมหวานเคยเปรยๆ ในกระทู้ที่แล้วว่า เป็นวันเสาร์ที่ 5 เดือนหน้าก็ดี แต่วันนั้น คุโระ เค้าติดสัมมนาอ่ะจ๊ะ วีก็เลยยังไม่แน่ใจ พี่แดงฮับ ท่าในความเห็นพี่แดง ทำยังไงอ่ะ วีชอบมากเลย ดูเข้มแข็ง มีพลัง และก็สมดุลดีจัง suky จ๋า ถ้าไม่อยากกด ก็ลองให้เค้าหายใจดีไหมจ๊ะ คือก้มลง เงยขึ้น ให้หายใจให้ถูกจังหวะ หรือเวลาค้างท่า ก็ฝึกให้หายใจลึกๆ ไปด้วย วีคิดว่า มันได้เหงื่อดีมากเลยอ่ะ ออกตัวก่อนว่า วีไม่ได้จะอะไรน่ะจ๊ะ เข้าใจว่า บางคนก็อยากสงวนหลังไมค์ ไว้สำหรับคนกันเอง แล้ว ถ้าใครคิดว่า หลังไมค์ ของ วี รบกวน ก็บอกได้เลยน่ะจ๊ะ วีจะได้ไม่ส่งไปอีก แต่ขอเถอะน่ะ อย่า ใส่ วี ใน ignore list เพราะ มันโชว์ หลังจาก ที่วีส่งข้อความไปแล้วน่ะ ว่าคุณไม่สะดวก รับข้อความของ วี แล้ว วีก็รู้สึก เกรงใจ มากๆ ขอโทษ ครูปอย แล้วก็ ชาว yoga ranger น้า แต่ วี รู้สึกบอกไม่ถูกจริงๆ ขอโทษทุกคนอีกครั้งค่ะ จากคุณ : สงครามกวี - [ 14 ธ.ค. 50 08:57:35 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ขอเข้ามาบ่นเรื่องร่างกายของตัวเองบ้างค่ะ การฝึกโยคะทำให้เรารู้จุดบกพร่องของร่างกายเรา อ่าน Yoga Journal  ฉบับล่าสุดเรื่องหัวเข่า ทำให้เรารู้ว่าเข่าของ ตัวเองบกพร่องอย่างที่หนังสือว่าเลย คือเวลายืนตรงแล้ว ต้นขาด้านใน แนบชิดเข้าหากัน แล้วแทนที่หัวเข่าจะอยู่ตรงจุดนิ้วกลางของฝ่าเท้า ก็ดันแบะเข้าหากันอีก ทำให้หัวเข่าต้องรับน้ำหนักมากกว่าปรกติ เวลาทำอาสนะบางท่า ที่เข่าต้องโน้มไปข้างหน้า เฮ้อ กลุ้มจัง สังเกตุว่าเวลาทำท่าในซีรีส์  Warrier เข่าขาข้างที่ตึงจะรู้สึก แปลบนิดๆ แต่เข่าข้างที่งอกลับไม่มีปัญหา เคยถาม มาสเตอร์น่ะค่ะ ว่ามีอะไรผิดพลาด หรือเราทำท่าผิดหลักบ้างหรือเปล่า แกก็บอกว่า เราไม่ได้ทำอะไรผิด คือมาสเตอร์เขาก็คอยดูอยู่น่ะค่ะ พอดีคุ้นเคยกะมาสเตอร์ Rajอยู่บ้าง แต่แกบอกว่า อาการเจ็บป่วยของอวัยวะ มันก็เกิดขึ้นได้บ้าง แกก็แนะนำว่าให้ใส่ผ้ากระชับหัวเข่า แต่เวลาฝึกโยคะ เราไม่ค่อยได้ใส่ เพราะรู้สึกเกะกะ จะใส่ก็ต่อเมื่อเข้าคลาสเต้นเท่านั้น เลยไม่รู้สึกแปลบอะไร ที่หัวเข่า เหมือนตอนทำท่า warrier ตอนนี้ก็เลยกลัวน่ะค่ะ ว่าเอ๊ะ การฝึกอาสนะบางท่าจะเป็นการทำร้ายเข่าเรา หรือเปล่าเพราะไม่อยากให้เข่าเสื่อมน่ะค่ะ เฮ้อ ดันเกิดมาขาโก่ง ก็ต้องทำใจล่ะค่ะ จุดบกพร่องอีกจุดที่รบกวน จิตใจเรามากจนทำให้หงุดหงิดทุกครั้ง ซึ่งไม่ดีกับจิตใจเลย ค่อยมาเล่าต่อค่ะ เดี๋ยวคนอื่นจะเบื่อซะก่อน โอ๋ โอ๋ วีอย่าน้อยใจไปน้า เราว่าหลังไมค์วีดีออก เพราะช่วยให้ตามกระทู้เจอ จากคุณ : ขนมหวานเมืองเพชร - [ 14 ธ.ค. 50 09:15:40 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณวีด้วยจ้า ที่มาเตือนให้เข้ากระทู้ แปลว่ายังมีคนนึกถึงเรา คิดแล้วชื่นใจ (แอบเข้าข้างตัวเอง อิอิ) จะพยายามเข้ามาบ่อย ๆ นะคะ แต่แบบว่าเราโยคะแบบหน่อมแน้ม เลยบางทีไม่รู้จะคุยเรื่องอะไรด้วย ช่วงก่อนติดภาระกิจและโรคภัยคุกคามหยุดไปร่วม 2 เดือน กลับมาโยคะ อาทิตย์แรกตัวแข็งมาก ๆ เลย นี่ค่อยยังชั่วหน่อย พี่แดง มาฝึกสอนรึยังคะ ปกติจะไปเรียนรอบเช้านะค่ะ เผื่อโชคดีมีโอกาสได้เจอ จากคุณ : pinkyjung - [ 14 ธ.ค. 50 16:20:12 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณมากค่าคุณวี แล้วป่านจะลองเอาไปใช้ดูน๊า จากคุณ : ป่านนี่ ^^ - [ 14 ธ.ค. 50 20:30:08 ]

ความคิดเห็นที่ 26 สวัสดีทุกท่านค่ะ วี  เป็นอะไรไปอ่ะ?? คิดมากไปป่าวจ๊ะ?? ชงกาแฟยั้งเอ่ย?? รักน้อยนิด  ดีใจเหมือนกันค่ะ ที่มีคนแบบเดียวกะเรา เหอๆ คุโระจัง  หายเร็วนะจ๊ะ ขนมหวานเมืองเพชร  ใส่ผ้ากระชับเข่าเถอะค่ะ ตุ๊กตาก็ใส่อยู่ เด๋วก็ชินไปเองแหละ ดีกว่ามาทนเจ็บแปล็บๆ ให้หวั่นไหวนะจ๊ะ suky  เป็นคุณครูหรอคะเนี่ย?? เก่งจริงๆ เลยค่ะ ครู  อู้อีกแล้วหรอคะ?? หรือเจ้านายใช้งานหนัก อิอิ จากคุณ : สาวสยาม - [ 14 ธ.ค. 50 21:30:39 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณทุกๆคนนะฮะที่เป็นห่วง แต่ตอนนี้สู้กะมันล่ะ อยากเจ็บดีนัก ก็จับยืดมันต่อซะเลย สะใจ ซี๊สสสสส จากคุณ : คุโระจัง - [ 14 ธ.ค. 50 22:38:30 ]

ความคิดเห็นที่ 28 สวัสดีค่ะ เรียกว่าเป็นครูฝึกหัดดีกว่าค่ะ แหะ แหะ เพิ่งสอนได้ไม่กี่เดือนเอง ยังไม่เก่งเลยค่ะ ปกติเวลาออกกำลังกายไม่ชอบพูดไปด้วย เพราะจะเหนื่อยมากขึ้น แต่พอไปสอน ทำท่าให้เขาดู แล้วพากย์ไปด้วย โห เสียงออกมา สั่นซ้า... หอบน้อย ๆ พอน่ารัก 5555 คนมาฝึกฟังออกนะเนี่ย เขินจัง ****** เท่าที่ฝึกอยู่นี่ นอกจากท่ายืนสมดุลต่าง ๆ ที่ช่วยเสริมสร้างความแข็งแรงของกล้ามเนื้อต้นขา แล้วมันมีอาสนะไหนอีกเปล่าคะ ที่ช่วยได้อีก เพราะเวลากลับไปวิ่ง รู้เลยว่า ไม่แข็งแรงเท่าเดิม สงสัยอาทิตย์นึงต้องมีสักวัน 2 วันไปออกกำลังกายแบบเดิมด้วย ตอนนี้แบบว่า นาน ๆ ไปวิ่งที ... โอ้ อะไรจะบ้าออกกำลังกายขนาดน้านนนน ช้านนนนนน จากคุณ : suky - [ 15 ธ.ค. 50 07:42:07 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ตามคุณวีมาอีกเช่นเคย... V jaa+++ I'm very happy to receive your pm na ka. Though I may not answer your pm everytime, but when I received your pm I'm so glad that at least I got someone (you)  who remember/care of me. So, please don't be upset na ka. Back to yoga... ไม่ได้เล่นอะไรมาเกือบเดือนเล้วล่ะค่ะ ตอนนี้เป็น Lower back Injury คุณหมอสั่งงดกิจกรรมทุกอย่าง สงสัยGuiness จะเป็นพวก Biochemistry ไม่สมดุล, biomechanic ไม่ได้เรื่อง, scar tissue บาน เหลือก็แต่ emotion ที่ยังมึนๆงงอยู่ Happy Holidays นะคะ จากคุณ : Guiness Draft - [ 16 ธ.ค. 50 12:43:39 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เข้ามาทักทายครูปอยค่ะ ได้ข้อมูลดีทีเดียวขอบคุณนะคะ ตอนนี้กำลังหัดกระดึ๊บ ๆ ทำศีรษะอาสนะอยู่ค่ะ เริ่มจากก้มหัวลงแล้วค่อย ๆ ก้าวเท้าเข้าไปใกล้ ๆ ตัวแล้วหัดงอเข่าขึ้นมาก่อน รู้สึกกระดูกช่วงคอและแขนไม่แข็งแรงเลยค่อยเป็นค่อยไปค่ะ ก่อนทำก็วอร์มด้วยท่าปลาโลมาก่อน ครูปอยมีคำแนะนำอะไรมั๊ยคะ จากคุณ : แบ๊น แบน - [ 17 ธ.ค. 50 12:37:36 ]

ความคิดเห็นที่ 31 แป๊ะไว้ก่อนนะครับ...เดี๋ยวมาตอบ แอบหนีไปเที่ยวมา... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 17 ธ.ค. 50 22:47:09 ]

ความคิดเห็นที่ 32 แว่บมาบอกกันก่อน โดนไปทำงานต่างจังหวัด กลับมาเจอกัน ปลายปีน้า บับบาย Miss U All จากคุณ : สงครามกวี - [ 19 ธ.ค. 50 10:06:23 ]

ความคิดเห็นที่ 33 กระทู้เงียบจัง จากคุณ : Pimnattada - [ 20 ธ.ค. 50 09:00:03 ]

ความคิดเห็นที่ 34 มาเพิ่มคนรอค่ะ จากคุณ : ตะวันรอนตอนเช้า - [ 20 ธ.ค. 50 14:55:28 ]

ความคิดเห็นที่ 35 กำลังปั่นกระทู้จ้า...เดี๋ยวมาต่อนะ... พรุ่งนี้อาจได้ลงเพิ่ม...:) จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 20 ธ.ค. 50 20:17:46 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ตามกระทู้ใหม่มาได้เลยครับ.... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 22 ธ.ค. 50 16:24:50 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ตามกระทู้ใหม่มาได้เลยครับ.... จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 22 ธ.ค. 50 16:25:27 ]