ท่าทางเดือนที่ผ่านมา ดาวหมีใหญ่ คงโคจรมาพร้อม ดาวนายพรานกระมัง จึงก่อให้เกิด วันดี คืนชื่นมื่น ของคนรู้จัก ทั้งจากเพื่อนรัก เจ๊ที่เคารพ และ บุคคลผู้ซี้ย่ำปึก ถึง 4 คู่ 8 คน พร้อมใจประกาศ สละโสดกัน เอะอะ ม่ะเทิ่งกันไป..
... อันที่จริง ผมชอบงานมงคล ของบรรดาเพื่อนๆ อยู่แล้วล่ะครับ เพราะอย่างน้อยๆ มันก็เหมือนเป็นงานเลี้ยงร่วมรุ่น ผู้เคยร่วมเรียนเคียงข้างทำแลปกันมา จนดูเผินๆ บรรยากาศในงาน อาจจะนึกเสียว่า ทุกคนมางานเลี้ยงรุ่น แต่ บังเอิญเจอเพื่อนแต่งงานพอดี....
.. ซึ่งโอเค การที่ ต้นมี ผมเจองานมงคล ตั้ง 4งาน จนเก็บเอาเพลงแต่งงานไปฝันแล้ว 555+ (อันนี้พูดเกินจริงไปงั้นเอง) แต่หากการมาเจอเพื่อน มาเจอผู้ใหญ่ฝ่ายเพื่อนซึ่งก็คือ บรรดา พ่อแม่ ทั้งหลายที่ต่างเอ็นดูผม มาแต่เล็กแต่น้อย ฐานะ ไม่มีที่นอนก็มานอนบ้านเค้า ไม่มีกิน ก็ไปกินบ้านเค้า ทำตัวประหนึ่งพี่น้องคลานตามกันออกมา เป็นลูกชายจำแลง ของบ้านนี้ไป แบบเนียลๆ..
แล้วมันไม่ดียังไงหรือครับ ก็เพราะด้วยความเห็นกันมาแต่เล็ก แต่น้อยนี่เอง พอเจอกันทีไร ก็มักจะมีคำถาม ในแนวเดียวกัน หากแตกต่างเพียงว่าใครถามเท่านั้นเอง..
เดาไม่ยากครับ คำถามที่ ออกมาก็ประมาณว่า "แล้วจี๊ป(นามสมมุติผมเอง อย่าถามว่าทำไมสมมุติแบบนี้) ล่ะเมื่อไหร่จะเป็นฝั่งเป็นฝากับ เขามั่ง" ไม่ก็ " จี๊ป เมื่อไหร่จะมีแฟน เป็นตัวเป็นๆซะทีว่ะแก" .... " แล้วไม่พาแฟนมาด้วยหรือ เจ้าจี๊ป" ..... " จีปมานั่งกับแม่นี่มา เดี๋ยวแม่แนะนำลูกสาวเพื่อนแม่ให้"
ก็ถ้าเอาคำถามทั้งหลายนั่นมาขยำๆ รวมกัน แล้ว ปั้นเสียใหม่ ก็จะได้ในเนื้อหา ใจเดียวกันว่า "แล้วทำไมยังไม่มีแฟน" ... แล้วยังไง ไม่มีแฟนนี่มันเลวร้ายขนาดนั้นเลยลึไง
ก็ คงไม่เลวร้ายเท่าไหร่ หากแต่ว่า ในมุมมองของคนรอบข้างนั้น ผม อาจจะแปลกๆไปมั่ง ก็ไม่รู้ " โห.. นี่แม่มันจะเอาเวลา ที่ไหนไปมีแฟน เอะอะ อะไรมันก็มาหา แต่พวกหนู" เพื่อนสาวคนสนิทรายงานกันให้แซด
" แม่มันเอาแต่ เล่นซน อะไร ของมันก็ไม่รู้ทั้งวัน ใครจะไปมองมัน" -ไอ้ตัวเจ้าบ่าวใส่ไฟต่อ
มันคงเป็น อานิสงฆ์ของการเรียนโรงเรียนประจำมา ซึ่งมันมีข้อดีที่ว่า ผม สนิทกับพวกมันมาก แต่ข้อเสียก็คือ เรารู้เรื่องราวของกันดีเกินไป ทำให้ บ้านของเพื่อนในกลุ่ม เป็นสมาคมผู้ปกครองไปโดยกลายๆ
เรื่องอื่น ช่างมันก่อน วกกลับมาเรื่อง ประเด็นคำถามเสียดแทง ชนิด แทงข้างหลัง ทะลุไปถึงตับไต กันต่อ คือ เรื่องของเรื่องคือ ผม ไม่เข้าใจ ว่า การเป็นคนโสด ที่สดใส เฮฮา ม่ะเทิ่ง ของผมนั้น มันเป็นเรื่องน่าห่วงของคนรอบข้างขนาดนั้นเชียวหรือ มีอยู่งานหนึ่ง ผมเป็นเพื่อนเจ้าสาวแบบเป็นทางการ (อันที่จริงผมก็สนิททั้งกับเจ้าบ่าวสาวแหละ) มันยังมีนัด จะโยนดอกไม้ มาให้ผมด้วย เอ้า เอากับมัน ดูมันทำๆ ... นั่งนึกๆไป อันที่จริงคำถามนี้ก็ไม่ได้ เป็นเรื่องใหม่ในชีวิตผมเลยแม้แต่ น้อย ผมโดนแบบนี้ มาประมาณหนึ่งแล้ว ..
แต่ที่เก็บมาเล่านี้ อาจเพราะโดนถามจากพวกผู้ใหญ่มั้ง ถ้าเป็นเพื่อนถาม ก็คงเฉยๆ ชินๆ ชิวๆ ปลิวๆ ไปตามเรื่องตามราว ก็มันยังไม่เจอนี่ครับ แล้วจะยังไงไม่ทราบ จะให้ใช้ กลูเกิล เอิร์ท หาเอาก็ใช่ที่ ก็เลย พริ้วไปวันๆ แบบนี้
จะว่าไป ไอ้พวก โสด สนิท ก็ไม่ใช่มีแค่ผมคนเดียวซะ หน่อย ใน กลุ่ม มีโสดๆ อีกตั้งเยอะแต่ไม่ค่อยจะมีใครสนใจนัก อาจเป็นเพราะผม เข้ากับพวกผู้ใหญ่ ง่ายมั้ง ท่านเลยเอ็นดูเกินหน้าเกินตา จนกลัว จะมีคนอิจฉษ นัดไปตบ แบบในละครไทยเหมือนกัน สงครามปีศาจ คงเหมาะกับชื่อเรื่อง ( อันนี้เป็นความลับสุดๆ ผมไม่เคยบอกใคร แต่ในเมื่อขนาดนี้แล้วจะเล่าให้ฟังนิดๆก็ได้ ผม แอบทำสัญญาลับๆ กับ บรรดา เพื่อนสาวที่ยังโสดในกลุ่มไว้แล้วครับว่า หาก 30 เมื่อไหร่ยังไม่มีใคร เราจะแต่งกันเอง เอาไว้ ช่วยกันตอนแก่) 5555+ -- อันนี้อย่าคิดมาก
เดือนกุมภานี้ เป็นเดือน แห่งความรักครับ
งั้น ใครรักใคร ขอให้สมหวัง แล้วกัน จะได้ไม่ต้องมานั่งตอบ คำถามเดียวกับผม เพราะ เดือนมีนา เห็นว่ากันว่า มี ฤกษ์ดี อีกเพียบ รอให้คุณไป งานแต่งครับ..
จากคุณ :
Dr.Jackass.
- [
3 ก.พ. 51 03:23:41
]